Nederlandsch elftal stuit op zwaren tegenstand
Een gelijk spel te Brussel
BAKHUYS OPENT DE SCORE IN
DE EERSTE HELFT
Roode Duivels zorgen voor
een verrassing
De wedstrijd van
van Male
Van Male bijzonder goed op dreef
Twee minuten voor het einde brengt de Belgische links
binnen Braine na goed spel van den linksbuiten
Isenborghs de partijen op gelijken voet
MAANDAG 4 MEI 1936
OVERROMPELEND BEGIN
DER BELGEN
Smeilinckx de beste
speler der tegenpartij
Meening van officials
ENTHOUSIAST SPEL DER
BELGEN
De tacticus Raymond
Braine
Herhaaldelijk komt onze verdedi
ging voor zeer moeilijke
problemen te staan
Studentenelftallen in actie
Veranderingen in het Belgische
elftal waren even zooveel
verbeteringen
Spel gaat op en neer
Bakhuys scoort
Na ruim twintig minuten weet Ne
derland dan de leiding te nemen op
werkelijk sublieme wijze. Door een fout
van Dalem kan Smit den bal aan van
Nellen geven. Deze loopt even door,
schiet scherp voor doel en op den rech
tervleugel pikt Wels in volle vaart op
nog geen halven meter van de outlijn
den bal, plaatst weer voor en met een
zwaai van het rechterbeen schiet Bak
huys van dichtbij onhoudbaar in (01).
De tweede helft
Onze ploeg kreeg gisteren geen
gelegenheid haar gewone
spel te ontplooien
Isenborghs had dikwijls
vrij spel
Interessante strijd
De Nederlandsche ploeg
(Slot op de volgende pagina)
De Belgische doelverdediger, Badjou grijpt m bij een aanval der. Oranje-voorhoede
QMKf
of de Hollandsche voorhoede zit al voor het doel
der Beigen, waar Drok een kogel lost, waarmede
Badjou echter wel raad weet. Eerst moet hij een
„trekbal" van Bakhuys stoppen en even later
komt al weer een kogel van Drok aansuizen, en
dit laatste schot geeft den Belgischen keeper
heel wat moeite.
In de laatste minuten voor de rust dominee-
ren de Belgen weer totaal. Na gezamenlijk op
brengen, waarbij Braine verdienstelijk werk
doet, lost Capelle een magnifiek schot in den
rechterhoek. Met een katachtigen sprong werpt
de Feyenoord-keeper zich in den hoek en een
werkelijk fraaie safe verricht hij, als hij den
bal nog tot hoekschop weet te slaan. Deze hoek
schop levert niets op en nauwelijks hebben de
duizenden zich hersteld van dit sensationeele
moment, als een afgemeten pass van Bakhuys
bij Smit terecht komt, die ineens een vrij veld
voor zich heeft. Met Smeilinckx op de hielen
stormt hij op Badjou af, iedereen telt het doel
punt al, maar op onbegrijpelijke wijze faalt de
Haarlemmer. De bal vliegt nog meters naast
doel.
Direct daarna is het rusten.
Na 'n uiterst zwaren strijd met vele
spannende momenten is de 50ste
officieele landenwedstrijd tusschen
Nederland en België gisteren te
Brussel in een gelijk spel geëindigd,
nadat Nederland enkele minuten
voor het einde nog met 1 -0 de
leiding had.
Menigeen zal misschien ietwat te
leurgesteld zijn over dit resultaat,
maar er blijven voor het Neder
landsch elftal nog heel wat verdien
stelijke dingen over. In de eerste
plaats het trotsche ongeslagen record
van *t seizoen, vier overwinningen in
successie op Denemarken, Ierland,
Frankrijk en België en nu een gelijk
spel met als doelcijfers 23-5. Het
zal een mooi hoofdstuk vormen in
de geschiedenis van ons internatio
naal voetbal en het niet minder
trotsche record, sedert 1931 in het
buitenland ongeslagen, is evenmin
gebroken.
In het centrum van Brussel, op de groote
boulevards en pleinen en bij het Gare du
Nord waar de vele extra treinen aankwamen
was het Zondag in de vroege morgenuren
een drukte van belang.
De uittocht naar het stadion begon vroeg en
de Heysel zelf gaf weer eenzelfde beeld van
Vorige jaren. De staantribunes vulden zich het
eerst, daarna de zittribunes, en toen de stu
dentenwedstrijd was afgeloopen, was alles tot
°B de laatste plaats bezet. Van de 65.000 toe-
echouwers waren zeker de helft Nederlanders
eh op alle tribunes waren geheele vakken door
landgenooten bezet.
Het is een aardige gedachte geweest den stu
dentenwedstrijd BelgiëNederland te organi
seren als proloog van den „echte". Drie spelers
Van het Nederlandsche team komen in de eer-
ste klasse uit, n.l. van Foeteren van Wagenin-
Sen, de keeper Freeve (ZAC) en Jensema (Be
Quick), die den linkervleugel vormden. Verder
V'aren er o.m. zes spelers van HVV opgesteld.
De strijd werd door de Nederlandsche stu
denten verloren, dank zij vooral een produc
tiever spel der Belgische voorhoede. De rust
ging in met 2-1 voor België. België had de
hiding genomen en deze was na een half uur
sBelen vergroot, dank zij foutief terugspelen
l'an Kolkman, waardoor de bal in eigen doel
tiurecht kwam. Met een kopbal scoorde Dom-
®1aring het eerste tegenpunt.
Ia de tweede helft vergrootte de Belgische
"Udvoor de score en weer was het Dommering,
dJe den achterstand verkleinde. Het werd 42
v°or België en met dezen stand kwam het
e'hde.
Dan komt het Oranje-elftal het veld op en
het Wilhelmus wordt gespeeld, door duizen-
eu meegezongen.
Een oogenblik later volgen de Belgen en dan
°ept de scheidsrechter de beide aanvoerders
U zich.
Van Heel wint den toss en even over half
161 (Belgischen tijd), laat scheidsrechter Jewell
Deginnen.
E>e opstelling der elftallen is als volgt:
Nederland
Van Male
Weber Caldenhove
B. Paauwe Anderiessen Van Heel
els Drok Bakhuys Smit Van Nellen
^«nborghs Braine Capelle Lamoot Fiévez
De Winter Stijnen Dalem
Smeilinckx Paverick
Badjou
België
België is onmiddellijk in den aanval. De bal
gaat naar rechts, waar Fiévez hem te pakken
en de voorzet van den Belgischen debu-
ant gaat langs het Nederlandsche doel, waar
ti^nborghs een hard schot lost, juist in den
heer Jewell wijst onverbiddelijk naar het mid
den.
Ongeveer twee minuten voor het einde is
deze gelijkmaker gescoord. Verandering komt
er niet meer en onder luide toejuichingen,
vooral van de zijde van het Belgische publiek,
wordt het eindsignaal vernomen.
Na afloop van den wedstrijd hebben wij en
kele Nederlandsche officials naar hun meening
gevraagd.
De heer HERBERTS verklaarde dat de keuze
commissie gelukkig den moed had gehad Fer-
werda te passeenen en van Male in het doel te
zetten. Het is d e wedstrijd van onzen keeper ge
weest. De afspraak is geweest den laatsten wed
strijd van het seizoen te winn'en om zoo een
prachtig record te vestigen. Dat is niet gelukt
en de opgave op zich zelf was al moeilijk genoeg.
Het Nederlandsch elftal heeft goed gespeeld,
maar had toch ook wel zwakke momenten. De te
genpartij had niets te riskeeren, maar alles te
winnen. De veranderingen in het Belgische elf
tal noemde de heer HERBERTS even zoovele
verbeteringen.
Hij vond, dat de uitslag de verhouding goed
weer gaf.
De heer LOTSY vond, dat er zwaar gespeeld
was. Daar weten onze spelers van mee te pra
ten. In de tweede helft werd aan Nederlandsche
zijde zwak gespeeld fen hoe dit gekomen is, is
hem onbegrijpelijk. Het resultaat 11 is volko
men verdiend voor de Belgen, want een over
winning had het Nederlandsch elftal niet ver
diend.
Tenslotte was een der T. C.-mannen, de heer
O. DE VRIES van meening, dat er hard gespeeld
is. De Belgen hebben uitstekend spel laten zifen
en den onzensi handen vol werk gegeven.
Hij vond bij België Lamoot en de beide backs
de besten. Bij Nederland roemde hij van Male's
werk.
linkerhoek. Van Male valt uit en stopt het
leder uitstekend. Maar het leder is nog niet
uit de buurt van het Nederlandsche doel van
daan. Weer schiet een der Belgen zuiver in en
kan Van Male slechts redden ten koste van
een hoekschop. Dezen, door Isenborghs genomen,
stompt de Feyenoorder het veld in. Driemaal
heeft Van Male dus in de eerste minuten moe
ten ingrijpen en dat gaat hem uitstekend af.
De Belgen komen terug, zitten er fel op en
pas vijf minuten na het begin noteeren we den
eersten aanval van Nederland. Van Nellen
wordt aan het werk gezet en door zijn toedoen
ontstaat de eerste corner op het Belgische doel.
Ook deze levert niets op. Deze aanval der
Oranjehemden wordt voorloopig nog niet door
meerdere gevolgd, want de Belgen blijven
enthousiast spelen en demonstreeren daarbij
een goed samenspel, waarbij Braine steeds de
grondlegger der aanvallen is.
Onze verdediging heeft hieraan handen vol
werk. Eenmaal zien wij Fiévez een laag hard
schot inzenden, dat Van Male tot hoekschop
kan verwerken en deze, door den Belgischen
rechtsbuiten genomen, wordt keurig door Braine
ingekopt, maar de lange armen van Van Male
grijpen het leder op zekere en gemakkelijke
wijze uit den doelmond.
Eerst na een kwartier komt het Nederlandsch
elftal er wat beter in. Wels krijgt gelegenheid
op handige wijze De Winter te verschalken,
maar zijn voorzet wordt niet benut. Als Van
Nellen aan den anderen kant Dalem door snel
ingooien te vlug af is, schiet Bakhuys als hij
den bal voor de voeten krijgt, tegen den paal.
Het sp>el golft nu op en neer, kansen ontstaan
voor beide doelen en hoewel het spel niet tot
groote hoogte stijgt, is de wedstrijd vol van
levendige en attractieve momenten, waardoor
tevens een nerveuze spanning ontstaat, een
sfeer, die kenmerkend was voor Nederland-
België-wedstrijden van enkele jaren terug. We
noteeren enkele schoten van Bakhuys en Wels,
die naast het doel belanden.
Er wordt stevig gespeeld en bij een botsing
met Lamoot schijnt Anderiessen in de maag
streek geblesseerd te zijn, doch het loopt ge
lukkig goed af en weldra kan hij weer mee
spelen.
Nederland heeft zich nu geheel aan den druk
van het eerste kwartier ontworsteld. Een kop
bal van Drok belandt in de handen van Badjou.
Slordig wegwerken van Paauwe is ons bijna
noodlottig. Braine krijgt n.l. het leder te pak
ken, maar alweer is van Male de redder, want
hij werkt den bal tot hoekschop.
Het spel behoudt zijn afwisselend karakter
want nauwelijks is de hoekschop weggewerkt,
De tweede helft is nauwelijks begonnen of
Bakhuys kan vlak bij het strafschopgebied een
vrijen schop nemen. Hij neemt dien echter te
snel naar den zin van den heer Jewell en ook
de Belgische sp>elers hebben zich niet op den
voorgeschreven afstand opgesteld. Voor de twee
de maal genomen ziet Bakhuys kans tusschen
de haag van spelers door te schieten, maar de
lage bal bezorgt Badjou geen moeite.
Direct daarop is Isenborghs gevaarlijk, als
hij in volle rush op doel rent, maar zijn schot
gaat naast en weer is de bal al aan den ahderen
kant van het veld, waar Wels een voorzet geeft,
die door van Nellen ineens wordt overgeschoten.
Geleidelijk aan hernemen de Belgen het
overwicht en nu ontstaat 'n serie zeer gevaar
lijke situaties voor het Hollandsche doel. We
ber trapt volkomen over den bal heen, het
wordt een doelworsteling, waaruit Fiévez weet
in te schieten. Van Male kan, opspringend,
slechts met de grootste moeite den bal tot cor
ner verwerken. Een mooie safe van Van Male
uit een hachelijke positie. Tweemaal weet Isen
borghs door de Hollandsche defensie te komen,
doch evenveel malen vliegt het leder juist
naast. Bij een dezer talrijke aanvallen der
Belgen fluit de heer Jewell voor buitenspel,
hetgeen een scherp protest van Braine uitlokt,
waarvoor de Belg terechtgewezen wordt. Als
Isenborghs, die veel te veel wordt vrijgelaten
door Paauwe, weer eens op doel af stormt, kan
Van Male door uitloopen redding brengen. Hij
maakt dan een fout door den bal even te laten
glippen, Braine schiet tegen hem aan, maar
het gevaar is al geweken. Nederland heeft dus
niet over geluk te klagen.
Maar ook België heeft veine. Als Van Heel
met een boogschot den bal voor doel plaatst,
laten de Belgische backs het leder loopen, Wels
is toegesneld en bevindt zich dan onverwacht
alleen voor den keeper. Hij schiet helaas tegen
Badjou aan en ook die kans is weer verkeken.
De spanning is nu voelbaar, op het veld en op
de tribunes.
Een schot van Bakhuys, op een pass van
Smit, kan Badjou houden. Hij laat den bal
echter weer uit de handen vallen en Van Nel
len is er al heel snel bij, maar zijn schot be
landt achter.
Weer komen de Belgen gevaarlijk opzetten-
Vooral de linkervleugel is uiterst actief, terwijl
het listige spel van Lamoot, maar vooral van
Braine, herhaaldelijk verwarring in de Neder
landsche defensie sticht. Een voorzet van Fié
vez wordt door Isenborghs van dichtbij over-
gekopt. Direct daarop schiet Fiévez zelf naast.
Een vrije schop op het Hollandsche doel wordt
goed genomen, maar Van Male stompt weg.
Met België in de meerderheid komen de
laatste minuten en dan wordt de gelijkma
ker gescoord, een doelpunt, dat volkomen
verdiend is, maar dat verre van fraai mag
worden genoemd.
Isenborghs krijgt het leder, geheel vrij
staande, toegespeeld, hij geeft over aan
Braine, die buitenspel staat, doch de heer
Jewell heeft niets gezien, negeert de pro
testen der Hollandsche defensie en Braine
kan den bal rustig inschieten. (11).
Ook de Nederlandsche grensrechter, de heer
Kotte, protesteert, evenals Van Heel, maar de
Van Male, die een prachtigen wedstrijd speelde, in actie bij een der Belgische aanvallen
(Van onzen eigen verslaggever)
Toen we vijf minuten voor het einde in
Heijsel-Stadion aanstalten maakten om
onze plaats te verlaten, teneinde met den
noodigen spoed huistoe te kunnen gaan, was
de stand 1—0 voor Nederland en waren we
het er met collega's en met ons zelf over
eens dat deze uitslag nauwelijks verdiend
was. Drie minuten later schoot Raymond
Braine den gelijkmaker in het Hollandsche
doel en was de stand gelijk.
Een teleurstelling voor de tienduizenden
aanwezige Hollanders, die zich ongetwijfeld
van deze match heel iets anders hadden
voorgesteld, doch een verdiende belooning voor
het Belgische spel, dat in deze ontmoeting in
vele opzichten niet voor het Hollandsche onder
deed. Waren de Belgen dan zoo goed? Ja en
neen. Voor het Hollandsche doel waren zij
dit zeker niet, anders zouden we er niet mei
één doelpunt afgekomen zijn, dat bovendien
nog werd gemaakt op een moment dat het
eigenlijk niet meer te verwachten was en ten
slotte niet geheel „brandschoon" leek.
In het veld hebben de Roode Duivels ons
danig verrast. Mogelijk is het voetbal-strategie
van onze Zuiderburen geweest, dat zij eenige
weken geleden in Den Haag tegen de Zwalu
wen zoo bar tegenvielen. Misschien ook hebben
we nog te veel gedacht aan het zeer zwakke
spel van de Belgen einde Maart te Amsterdam.
Hoe dit echter ook zij, ditmaal speelde
de sterk gewijzigde ploeg een heel ander
spel. Er zat weer de oude geestdrift in de
Belgen en hun aanval moge dan ook nog
op meerdere punten hebben gefaald, het
spel van deze linie was toch beduidend veel
beter dan te Amsterdam.
Hoe was het echter met de onzen gesteld?
De geijkte term, dat men speelt, zooals de
tegenstander dit toestaat, kan ook nu weer
worden gebruikt. In den eersten wedstrijd van
dit jaar lieten de Belgen ons spelen, thans was
hiervan geen sprake. Bakhuys kon zichzelf
slechts sporadisch in de gelegenheid stellen
zijn vliegende kogels af te vuren, terwijl er ook
door onze andere aanvallers maar heel weinig
geschoten is. Het zegt b.v. wel iets dat
Van Male niet alleen veel meer, doch ook
moeilijker werk te verrichten heeft gehad dan
zijn collega Badjou in het Belgische doel. Er
haperde iets aan de machinerie, doch wij ge-
looven dat dit, voor zoover het althans den
aanval betreft, meer was gelegen in het feit,
dat de Roode Duivels werkelijk als duivels op
den bal zaten, dan in een bepaald uit vörm zijn
der onzen.
Dit laatste was naar onze meening wel het
..geval met de beide backs, die bet als linie toe
lieten dat er meerdere malen groote gaten
ontstonden. Weber b.v. liet na de rust herhaal
delijk aan Isenborghs vrij spel, terwijl ook ge
durende het eerste kwartier zich hachelijke
situaties voor het Hollandsche doel afspeelden.
Weber en Caldenhoven mochten dan ook hun
keeper wel dankbaar zijn dat hij er alle moge
lijke en zelfs enkele vrijwel onmogelijke ballen
uithield. Van Male is het zeker niet in de
laatste plaats geweest, die er zorg voor droeg,
dat de Belgische score tot slechts één doelpunt
beperkt bleef. Overigens was het Belgische
aanvalsspel vaak peuterig. Hadden onze tegen
standers b.v. ditmaal over een Bakhuys de be
schikking gehad, dan zouden wij er niet zoo
goed zijn afgekomen.
Als kijkspel was de wedstrijd intusschen heel
wat interessanter dan die in onze hoofdstad.
Er heerschte thans spanning van begin tot het
einde. Bovendien verplaatste het spel zich zeer
vlug en werden de doelverdedigers herhaalde
lijk in den strijd betrokken. Alles factoren, die
een voetbalmatch het aanzien waard moeten
maken.
Wij zijn er van overtuigd dat de manier,
waarop onze tegenstanders gedurende de eer
ste tien minuten de oranjeploeg min of meer
overspeelden, van veel belang is geweest voor
het voor hen zoo gunstige resultaat.
Waren dat de Belgen, die voorheen uit de
hand gegeten hadden? Niet alleen het publiek,
doch ook de Hollandsche spelers werden er
een tikje beduusd van. Ook na de rust begon
nen de Belgen weer in zoo'n overrompelend
tempo en hing de gelijkmaker geruimen tijd in
de lucht. Zooals gezegd, hij bleef echter uit en
kwam eerst in de laatste minuten. Een tegen
valler voor de Hollandsche spelers en hun dui
zenden supporters, doch onverdiend was deze
kostbare goal voor de Belgen niet. Een resul
taat voor de Roode Duivels om trotsch op te
zijn en voor onze ploeg een uitslag, welke er
aan herinnert, dat ook dit prachtige Neder
landsche elftal geen voetbalmachine is, die de
doelpunten op den loopenden band heeft.
Wat onze spelers betreft het volgende:
Het is vaak alleen de gewoonte, welke den
keeper het eerst voor het voetlicht brengt. Wij
zouden echter, zoo deze gewoonte niet bestond,
toch gaarne begonnen zijn met v. Male, die
zijn doel op onnavolgbare wijze heeft verde
digd. De lange Feijenoord-keeper werd na ge-
ruimen tijd afwezig te zijn geweest min of
meer onverwacht geroepen om de nationale
kleuren wederom te helpen verdedigen. Welnu,
hij heeft zijn joyeuse rentrée op een schitteren
de wijze gevierd. Hooge ballen, lage ballen en
schoten van slechts enkele meters afstand, alles
kwam in de veilige handen van onzen keeper,
dien geen ander had kunnen verbeteren.
Minder goed zijn wij te spreken over het
backstel, waaromtrent wij reeds een en ander
hebben verteld. Vooral Weber het zich meer
passeeren dan zijn gewoonte is, terwijl het
wegwerken van beiden soms te wenschen over
liet. Dit laatste b.v. stak ongunstig af bij het
trappen van den Belgischen aanvoerder Smei
linckx, die als linksback een der beste spelers
van het veld was.
In de Hollandsche halflinie speelde v. Heel
een sublieme partij. Minder goed was Anderie-
sen, wiens plaatsen naar de vleugels heel wat
minder zuiver was dan gewoonlijk. Wel heeft
de Amsterdammer zeer hard gewerkt en tal
rijke aanvallen onderbroken, doch als steun
voor den aanval vonden wij hem toch niet
zoo goed.
Bas Paauwe heeft de gewoonte om brillante
momenten aan minder goede te paren. Hij ver
toont staaltjes van hoogere voetbalkunst, welke
echter dikwijls niet het gewenschte effect sor-
teeren, omdat hij dan den bal een fractie van
een seconde te lang bij zich tracht te hou
den. Zoo was het ook thans weer.
