SCHOONE VACANTIE-REIZEN CENTRAAL REIS-ADRES DER VER. KATH. PERS Zoekt gij betrouwbaar j rC3TC3MvE*^C^l%.TLrmClfE i plaats dan een „Omroeper" Personeel? Huldiging van de Koninklijke Militaire Kapel. H. M. de Koningin naar Zwitserland. PER LUXE-AUTO-CAR voor 80.000 gezinnen NAAR WEENEN, de stad uwer droomen NAAR BUDAPEST, het paradijs van muziek en bloemen NAAR PRAAG, het monument van klassieke oudheid NAAR DRESDEN, de natuurschoone kunststad VAN 5 TOT EN MET 18 SEPTEMBER PRIJS f 115.- PLUS f 5- ADMINISTRATIE Laat U ons Reizenprogramboek 1936 toe zenden! Vliegende doctoren Redders van Australië's binnenland Kl/NST VAN HEDEN Bruckner-F est Orkesten uit Weenen te Linz Voor-Indië krijgt een café Personalia Cricketprogramma voor Zondag BUSSEN KONDEN DEN TOCHT NIET DOORZETTEN De Bulgaarsche posterijen hebben nieuwe postzegels uitgegeven pmniniiiiniHiiiiiiiiiniiiiiiniiniiiiini!iiiiiiniiiiHiniiiiiiiiiiiiiininiiiniiniiiniininiitiiniflin«mnininiin| wm, ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1936 aiiiiiiiiiiiiiiiimiimiimmiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiniiiimiiiimiiiiiiiiiiiiinnnmiiininiiiiinnniiB iAitnuAu o auuuqiuo isoo j ,,'T KASTEEL VAN AEMSTEL" - N.Z. VOORBURGWAL 65-73 AMSTERDAM - TELEFOON 46878 - GIRO 22884 Om te begrijpen wat een groote rol de vier „vliegende doktoren" van Australië in de laatste jaren hebben gespeeld voor de bewoners van dat land, moet men weten, dat het geheele land, dat zesmaal zoo groot is als Engeland, slechts een bevolking heeft van zes millioen menschen. Daarbij wonen op een op pervlakte, die in Engeland bewoond wordt door gemiddeld 430 menschen, in Australië maar twee menschen. Iedere poging om gezonde ko lonies te scheppen strandde, omdat de farmers het niet aandurfden om vrouw en kinderen mede te nemen in het bosch, daar het volkomen onmogelijk was, als er een ziekte uitbrak en er geneeskundige hulp moest worden verleend, een arts om raad te vragen. Zoo zijn er veie men schen jammerlijk omgekomen aan kleine ver wondingen en ongevaarlijke ziékten, alleen, om dat er geen dokter kwam, die hun gemakkelijk had kunnen redden. Dit kwaad heeft de regeering drie jaar ge leden trachten te verhelpen door de „vliegende doktoren" aan te stellen, die ieder een speciale machine tot hun beschikking kregen. Deze in stelling heeft bewezen zeer goed te zijn, vooral toen kolonisten, die ver verwijderd waren van een stad, werden voorzien van telegraaf-appa- raten, die vanuit Adelaide kwamen. Deze ap paraten, die uitsluitend worden gebruikt in de Australische bosschen, noemt men „draadlooze fietsen", omdat ze, net als fietsen, met de voe ten moeten worden bediend. Men drukt, zon der hiervoor veel kracht te moeten hebben, op twee pedalen en komt op deze manier in ver binding met het hoofdkwartier van de vliegen de doktoren, die dadelijk raad kunnen geven en den hulpbehoevende mededeelen, wanneer zij kunnen komen. De farmer hoeft niets an ders te doen dan een provisorische landing plaats te maken en het bezoek van de genees- heeren af te wachten. De namen van deze geneesheeren zijn; Dr. Vickers, Dr. Flynn, Dr. Coto en Dr. Penton. Dr. Vickers, die zijn standplaats heeft in Clon- curry, heeft alleen in het laatste jaar 65 lucht reizen gemaakt, daarbij meer dan 20.000 mijlen afgelegd en 730 patiënten bezocht met zijn klein „vliegend hospitaal". Hij verklaart, dat hij meer dan 300 keer nog juist op het laatste nippertje was gekomen, daar de patiënten en kele uren later door gebrek aan geneesmidde len en medische hulp hadden moeten sterven. De ove.rheid heeft vastgesteld, dat meer dan 1000 Australische aardbewoners niet levend op de wereld waren gekomen, als de vliegende doktoren niet snel genoeg ter plaatse waren gearriveerd. Dr. Coto, die zijn standplaats heeft in Wyndham, deelde mede, dat een-derde van zijn patiënten bestond uit kinderen. Hij werd eens getelegrafeerd door een vrouw, die op een afstand van 300 mijlen midden in een bosch woonde; haar kleine jongen vertoonde symp tomen van een infantile ziekte. De dokter gaf haar raad en was binnen drie uur bij haar aangekomen met zijn machine; hij nam het kind met zich mede in zijn vliegtuig en bracht het naar een hospitaal, nadat hij het onderweg reeds het goede serum had toegediend. Enkele dagen later verbeterde de kleine patiënt al. Het postkantoor van Darwin, de standplaats van Dr. Fenton, ontving dit voorjaar niet min der dan 10.000 telegrafische roepen om hulp uit streken, waaruit een brief pas na twee maanden zou zijn aangekomen. De regeering te Sydney heeft thans den vier doktoren een eere-oorkonde overhandigd, on derteekend door den koning van Engeland. „Wat rijden al die menschen ge vaarlijk vandaag", dacht u immers vanmiddag achter het stuur. (Hoe zegt men dat ook weer van dien splinter,dien balk en uw oog?...) in het rennerskwartier gedurende de Olympische wieier- Van Vliet In de eerste serie sprint ever 1000 meter bij de Olympische De opmarsch naar Madrid. Regeeringstroepen voeren na het bombardement in den Somosierra-sector een charge uit, wedstrijden in het stadion te Berlijn wedstrijden, waarin hij van den Canadees Peace (rechts) won teneinde de oprukkende nationalisten terug te dringen De musicus zal immer met eerbied het oude Weenen betreden. Na Bach en Handel Is de Weensche muziekcultuur toch de eigenlijke kern van onze West-Europeesche toonkunst. Boven Weenen straalt het zonnelicht van het muzikale genie: Mozart, Haydn, Beethoven, Bruckner, Brahms, Mahler.Pas als men hier geweest is, krijgen de plaatsnamen uit de muziekgeschiedenis iets gemeenzaams. Hier is het groote knooppunt van Westersche en Oos- tersche beschaving en heel Weenen, het Weensche leven, de musea dragen er den stempel van. Het oude beroemde Weensche orkest, de „Philharmoniker" hebben de groote rol ge speeld in het leven van de heerschende toon kunstenaars, van Beethoven af, en nog cirkelt om dit orkest het hoofdgebeuren in de muzi kale wereld wijl het ook de opera-voorstellingen verzorgt. Niet zonder ontroering leest men hier den brief, waarin Beethoven verklaart, dat hij de Missa solemnis geschreven heeft voor „Die Gesellschaft der Musikfreunde", omdat deze mis toch meer oratoriumstijl bezit. Daarbij valt een zekere handigheid ook niet te ont kennen, want hij kweet zich tevens zoo van de contractueele verplichting om voor deze ver- eeniging een oratorum (en geen mis) te schrijven. Het tweede orkest zijn de „Wiener Sympho- niker", ook inderdaad een heel goed ensemble (dat het eigenlijke radio-orkest van de Ravag vormt) doch dat beneden de oudere, klassieke instelling staat. Dit orkest nu heeft, op één uitzondering na, het Brucknerfeest verzorgd, het speelde van Mozart de Serenade, de Linzer Symphonie, den Marsch in D-majpur, Van Schubert de derde en vijfde Symphonie plus Rosamunde en van Bruckner de begeleidingen van den 112en en 150sten psalm, het Andante uit de jeugdsymphonie, de vierde en de achtste. Dit was dus eigenlijk het orkest van het feest en daarbij dient niet vergeten te worden, dat deze liefden in Bruckner doorgewinterd zijn; er zitten nog spelers bij uit den tijd van Schalk en Löwe, de leerlingen van den meester, wien men echter verwijt, dat ze bij de uitgave zijner werken, veranderingen hebben aange bracht. En nu is de Internationale Brucknervereenl- ging de laatste jaren bezig, onder leiding van de kopstukken Auer, Moysl (die aanwezig waren en verwonderd en verheugd bleken te zijn over de Bruckneruitvoeringen sedert 30 jaren te Amsterdam) en Robert Haas te kam pen voor de Ur-Auffassung dezer werken. Ik zal den lezer niet lastig vallen met deskun dige détails; laat hij rustig weten, dat voor hem in de totaalwerking alles hetzelfde blijft. Over een noot hier en een noot daar, een instrumentatie zus of zoo, een coupure al of niet zal grondig genoeg gestreden en gebek vecht worden door de geleerde proffen. De vierde hoorden we alzoo met twee partituren naast elkaar door de Wiener Symphoniker onder hun eigen temperament vollen dirigent Oswald Kabasta en inderdaad moest men met vreugde erkennen, dat ze dezen stijl volkomen beheerschen. uitgeschreven tochten te volbrengen. Het Rijkstoezicht wilde de bussen onmiddellijk vrij geven op voorwaarde, dat het bestuur van de vereeniging een schriftelijke verklaring tee- kende, dat de vereeniging zou worden ontbon den, of, wanneer de eigenaars schriftelijk ver klaarden geen bussen meer aan de Friesch- Hollandsche Reisvereeniging, of andere veree- nigingen, te zullen verhuren. Nadat de raadsman van de vereeniging aan dit college had bericht, dat de dagvaarding was uitgebracht, werd medegedeeld, dat het verder beletten der tochten, tot de uitspraak door den Haagschen president der rechtbank, achterwege zou blijven. Men verwondert er zich misschien over, dat Indië, een klassiek koffieland, eerst nu een koffiehuis zou krijgen. Toch is dat het geval. Britsch-Indië voert koffie uit, maar de bevolking drinkt zelf thee. Vandaar dat bij voorbeeld in Haiderabad, de hoofdstad van den gelijknamigen Britschen vazalstaat, tot voor kort geen werkelijk café te vinden was. De koffieboom is in de vijftiende eeuw door Voor-Indiërs, die Mekka bezochten, uit Arabië geïmporteerd. Daarna bereikte hij ook Neder- landsch Indië, Brazilië en de Philippijnen. In derdaad heeft Voor-Indië een jaarlijkschen kof- fie-uitvoer van 16.Qpo tot 17.000 ton te notee- ren. Het is eigenaardig te bedenken, dat de Indiërs desondanks zelden koffie nuttigden, maar hoofdzakelijk thee dronken. Men moet ze nu het genot van koffie leeren op prijs stel len. Te Haiderabad, een stad van een half mil lioen inwoners, wordt propaganda voor koffie gemaakt, waarbij op bepaalde punten gra tis koppen met dezen drank, versch gezet, wor den uitgereikt. Dit is een onderdeel van de reclame, die het café vóór de opening maakt Gisteren herdacht de heer H. P. W. J. Hoog- huys den dag dat hij voor 45 jaar in dienst trad bij de fa. Jamin, Rotterdam. Laatstelijk in de functie van procuratiehouder. Het programma voor a.s. Zondag der com petitie van den Ned. Cricketbond vermeldt de volgende wedstrijden: Eerste klasse: R. en W.—Hermes D.V.S. Overgangsklasse: A.C.C.Quick (N.); Sparta H.B.S.; H.C.C. 3—R.C.H. Tweede klasse A: V.R.A. 2A.C.C. 2; R.I.O. V.V.V. 2; U.V.V.—R. en W. 2. Tweede klasse B: Excelsior 2Ajax (L.); V.U.C.—H.D.V.S. 2. Tweede klasse Oost: ArnhemTJ.D. Derde klasse A: V.V.V. 3Kampong 2; Ajax (A)—Amphibion. Derde klasse B: V.V.V. 4—R.I.O. 2. Derde klasse C: Quick (H.) 2—H.D.V.S. 3; A.S.V.—Excelsior 3; H.B.S. 3—H.C.C. 5. Iets bijzonders echter gebeurde er met hen, toen Ormandy de Amerikaansche Hongaar, voor hen kwam te staan. Da's een kerel! Reeds toen hij opkwam en klaar ging staan, merkte men, dat hij niet met zich liet spotten; onmid dellijk viel de stilte op het podium en achter hem in de zaal, waarin ongeveer 5000 menschen zaten. Hoort! Amsterdammers, Linz is maar een provinciestadje, doch brengt bij zoo'n feest een paar maal 5000 stuks publiek bij elkaar. In ons goede Amsterdam, dat met Haarlem, Zaan dam en Hilversum circa één millioen inwoners heeft, zou men zooiets nog niet zien gebeuren bij 5000 feesten. Enfin, de wereld kan niet overal hetzelfde zijn! Ormandy heeft in één grootschen zwaai dit orkest 50 boven zijn macht geheven en een zevende gespeeld, die boeide van begin tot eind. Hoe gaarne hadden we hem ook den vol genden avond gezien, toen de beroemde Wiener Philharmoniker de Achtste speelden. Volkmar Andree uit Zürich is een heel goed muzikant, doch den suggestieven greep van Ormandy mist hij. Maar welk een klank heeft dit oude, con servatieve ensemble. Drager van een muziek cultuur, weigert het bijna consequent om de modernen te spelen; Frau Dr. Hedwig Kraus, die me in het museum der Musikfreunde allervriendelijkst rondleidde en verlof gaf om het groote clavecimbel van Haydn te be spelen, gaf volmondig toe, dat men in Weenen bij de concertuitvoeringen niks van het cem balo wil weten, doch dat men er overigens absoluut conservatief was en bleef. Een alge meen, internationaal repertoire van oud en nieuw, zooals het Concertgebouw heeft, be staat hier ten eenen male niet. Maar wat een klank, lezer! Nu pas voelde ik me thuis, het timbre en de expressie der strijkers, de ronding van het sonore koper, het is even wonderbaar als bij Mengelberg. Dan pas bemerkt men, hoe hopeloos onze groote Willem ons verwend heeft. Pas met het aller-allerbeste is men buitenshuis tevreden. Men sleepte ons nog naar Steyr, de oude wapen- en fabriekstad van Oostenrijk, bekend om de ontzettende ellende, die daar na den oorlog, is geleden; uit heel het land heeft men geld en levensmiddelen moeten zenden om een deel van de bevolking voor verhongeren te be hoeden. Thans, nu de wapenindustrie wegens de vredelievende houding der volkeren op bloeit en de auto's weer gekocht worden (we kregen er allemaal een aan een horlogeket ting!) herademt men er ook weer. Een prach tige buste van Bruckner vlak bij de oude kerk, versiert de stad, die dikwijls door den meester bezocht werd. Hier hoorden we de d-moll-mis voor vrouwen- en mannenkoor met orkest uitvoe ren, doch daar het orkest slechts goed be doeld was en daardoor den boel bedierf, was er in die kerk niets goeds dan het waarlijk stijlvolle kazuifel van den priester, de eenige uitzondering op den algemeenen wansmaak voor oog en oor. Gélukkig, dat de omstandigheden den mensch maken en de Steyrsche inwoners daar door niet zullen gehinderd worden in hun devotie jegens Dat, wat boven onze mensche- lijke beoordeeling valt! En Onze Lieve Heer zal wel weten, dat elk vogeltje zingt zooals het gebekt is. Maar de feesttooi van heel de stad, de waarlijk roerende toewijding van de zwaar beproefde bevolking en de feestkleedij der vrouwen met die vergulde, helm-vornnge hoofddeksels, zonder voorbehoud het mooiste, wat ik op dit gebied van gewestelijke kleeder dracht ooit zag, vergoedde veel. En zoo namen we afscheid van een muziek feest in een wondermooi land, waar we vóór alles diep onder den indruk zijn gekomen van wat traditie in het goede, ware en schoone wil zeggen in een verscheurden tijd als den onzen. De mensch blijft met zijn deugden en ge breken overal en altijd dezelfde en daarom zal de geschiedenis door geen enkel stelsel of „isme", hoe idealistisch ook, verduisterd wor den, maar als men eeuwen van religieuze en artistieke cultuur, zij het in vogelvlucht, over ziet, dan mag men ten afscheidsgroet van ganscher harte zeggen: Zegen en Heil het schoone Oostenrijk! THEO v. d. BIJL. Donderdag werd de Staat der Nederlanden door de Friesch-Hollandsche ex-reisvereenigjng Samenwerking, gevestigd te Leeuwarden, in kort geding gedagvaard inzake het beletten der tochten, uitgeschreven door voormelde ver eeniging, door de ambtenaren van het Rijks toezicht op de Spoorwegen. De pleidooien voor den president van de Haagsche Rechtbank zullen zijn Maandag 17 Augustus. Woensdag heeft het rijkstoezicht wederom eenigen bussen van de reisvereeniging belet de De Koninklijke Militaire Kapel is Vrijdagavond op het Malieveld te den Haag gehuldigd ter gelegenheid van het feit dat haar zestig jaar geleden het praedicaat .Koninklijke" werd toegekend. Tijdens het défilé der Haagsche burgerij HetKurhaus te Weissenburch, waar H. M. de Koningin en H.K.H. Prinses Juliana thans vertoeven De burgemeester van Arnhem, de heer H. P. J. Bloemers, complimenteert de weduwe C. Rombout, die Vrijdag haar honderdsten verjaardag vierde 1

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1936 | | pagina 4