Rie Mastenbroek zorgt voor
een prachtig slot
ONZE RUITERS HEBBEN MET
PECH TE KAMPEN
Mislukte eindstrijd van het
voetbaltournooi
De vierde gouden medaille voor
Nederland in de zwemnummers
WEDEROM EEN NIEUW
OLYMPISCH RECORD
UITHOUDINGSPROEF VAN
DE „MILITARY
ITALIË WON DEN TITEL
DOOR EEN 2-1 ZEGE
ZONDAG 16 AUGUSTUS 1936
Eerste in den eindstrijd 400 Meter vrije slag dames na
een feilen strijd met de Deensche kampioene
Ragnhild Hveger
Schitterend succes van
onze zwemsters
Rie's groote rivale
Goed parcours van den
heer Kahn
Olympische geest was
weer geheel zoek
Om de handteekening
van Hitier
Het torenspringen
De Peruaansche kwestie
Het succes van de Nederlandsche ploeg op deze Olym
pische Spelen is voor het grootste deel te danken aan onze
kranige zwemsters, die voor ons land niet minder dan vier
van de zes gouden medailles, waarop onze ploeg beslag wist
te leggen, hebben veroverd.
Ook de finale van de 400 meter vrije slag voor dames
is Zaterdag weer een éclatant succes geworden, Rie Masten
broek zegevierde n.l. in een nieuwen Olympischen recordtijd
voor haar groote rivale, de Deensclie zwemster Ragnhild
Hveger, die tweede werd.
De Amsterdamsche Tini Wagner
eindigde op de laatste plaats
Nu nog de 400 meter vrije slag,
zei mevr. Braun na de prachtige
zege in den 4 maal 100 meter esta
fettewedstrijd en dan gaan we naar
huis". Ze durfde niet te zeggen: ,,Nu
nog een gouden medaille", want de
kans daarop leek niet bijzonder
groot. Rie Mastenbroek toch was
door de vele wedstrijden van de
laatste dagen wel eenigszins ver
moeid en de Deensche kampioene
Hveger had in de series sneller ge
zwommen dan Rie. Met een tijd van
5 min. 28 sec. had ze het oude Olym
pisch record van Helen Madison
reeds met 0.5 sec. verbeterd. Welis
waar wist men, dat Rie Mastenbroek
veel sneller kon, maar op een zege
rekende men in het Nederlandsche
kamp toch allerminst.
Een geheel gevuld stadion
De Deensche Ragnhild Hveger, tweede
in de finale 400 meter vrije slag
Uiterst stpannend
J
Rie Mastenbroek, de kranige Holland-
sche zwemster, die in de Olympische
zwemwedstrijden voor ons land niet
minder dan twee gouden en een zilveren
medaille veroverde
Weer een nieuw record
Japansche successen
Tevreden over haar prestatie
Luit. Pahud de Mortanges en luit.
Tonnet werden Zaterdag
uitgeschakeld
i mm
De Poolsche doelverdediger Albanski in actie in den wedstrijd tusschen Polen en
Noorwegen om den derden prijs in het v oetbaltournooi, welken de Noren door een
32 zege veroverden
Scheidsrechter dr. Bauwens stond
voor de moeilijke taak de spe
lers, die zich niet konden
heheerschen, in bedwang
te houden
Unfair spel
Twee soorten tactiek
Verlenging noodig
Een omhelzing als belooning
voor den Fuehrer
De Amerikaan Wayne Olympisch
kampioen
Wedstrijden tegen Duitschland
en Oostenrijk
Twee gouden medailles bij het
gewichtheffen lichtgewicht
XI® oi
r
Rie heeft de verwachtingen echter
verre overtroffen. Ze won in de eind
spurt op alleszins overtuigende wijze
van de Deensche zwemster
Het zwemstadion was tot de laatste plaats
bezet. In tegenstelling met den vorigen dag
waren de weersomstandigheden bijzonder gun-
stig.
De acht zwemsters, die zich in de finale
hadden geplaatst, startten als volgt:
1. Coutinho (Brazilië); 2. Hveger (Dene
marken); 3. Rie Mastenbroek (Nederland);
4. Tini Wagner (Nederland)5. Frederik-
sen (Denemarken)6. Kojima (Japan)7. Pet
ty (Amerika); 8. Wingard (Ver. Staten).
Onze deelneemsters hadden dus niet
ongunstig geloot. Het was uitermate for
tuinlijk voor Rie Mastenbroek, dat ze in
de baan naast Hveger kwam te liggen,
waardoor ze haar gevaarlijkste concurrente
goed in het oog kon houden. Weliswaar
moest ze ook met Wingard terdege reke
ning houden, maar de Amerikaansche was
toch een tikje minder sterk.
Zoowei Rie Mastenbroek als Tini Wagner
waren goed weg. Bij het eerste keerpunt lagen
Hveger en Wingard eenigszins voor. Rie was
hier derde en Tini vierde. In de daarop vol
gende vijftig meter viel Tini echter eenigszins
terug en ze raakte daarna verder achterop.
Hveger en Wingard behielden haar kleinen
voorsprong, terwijl Rie en de Braziliaansche
Coutinho gelijk opzwommen.
Na 100 meter was Hveger eerste met
1 min. 14.5 sec. Rie lag op de derde plaats
met 0.2 sec. achterstand.
In de daarop volgende 100 meter kwam ook
de tweede Amerikaansche, Petty, naar voren.
Rie bleef haar groote rivale goed volgen. Op
200 meter lagen Hveger, Petty en Wingard met
2 min; 40,2 sec. vooraan, maar de achterstand
van onze landgenoote was van geen beteeke-
De strijd was uitermate spannend. Na
250 meter raakte de Braziliaansche, die tot
nu toe het tempo prachtig had volgehou
den, achterop. Ook Petty viel wat terug.
Het werd een zeer felle strijd tusschen Hve
ger, Mastenbroek en Wingard. Bij 300 me
ter was reeds duidelijk te constateeren, dat
de strijd om de eerste plaats alleen zou
gaan tusschen de Deensche en de Holland-
sche. Wingard bleef uitstekend zwemmen,
maar ze raakte toch eenigszins achter.
Bij 300 meter keerde Rie slechts een
fractie van een seconde achter Hveger. De
hoop bij de Nederlanders steeg voortdurend.
Men kende de zwemwijze van onze kam
pioene en men wist, dat wanneer zij over
voldoende reservekrachten zou beschikken,
ons land de vierde gouden medaille in de
zwemwedstrijden zou behalen.
Rie b'.eef uitermate tactisch zwemmen. Het
zeer kleirie verschil bleef ook bij het laatste
IADE
keerpunt bestaan. Zou zij het halen? Hveger
spurtte voor wat zij kon.
In ademlooze spanning zagen de honder
den toe. Nog dertig iVieter en nog steeds
was de Deensche voor. Maar toen toonde
Rie opnieuw haar groote kracht. Met on
weerstaanbaar elan kwam ze opzetten. Rie
zwom de kleine Hveger royaal voorbij en
met flinken voorsprong tikte zij als eerste
aan.
De vreugde in het Nederlandsche kamp
laat zich niet beschrijven, vooral toen be
kend werd gemaakt, dat Rie Mastenbroek
met 5 min, 26,4 sec. een nieuw Olympisch
record had gevestigd.
Het wereldrecord staat met 5 min. 16 sec. op
naam van Willy den Ouden. Hveger werd
tweede in 5 min. 27,5 sec. Derde was Wingard
voor wie geen tijd kon worden opgenomen. Tini
Wagner eindigde op de achtste, d.i. de laatste
plaats.
Behalve de 400 meter vrije slag dames, ston
den nog twee finales op het programma, n.l.
de 200 meter schoolslag en de 1500 meter vrije
slag heeren.
Japan benutte de kans om op dezen laat-
sten dag veel goed te maken. Beide num
mers leverden een overwinning voor de
Japanners op, die zoowel de gouden als de
bronzen medaille veroverden.
In de finale 200 meter schoolslag won Ha-
muro met 0,4 sec. voorsprong op den Duit-
scher Sietas' in 2 min. 42,5 sec. Derde was de
Japanner Koike,
In den eindstrijd 1500 meter vrije slag stel
de de beroemde Amerikaan Medica zeer teleur.
De Japanner Terada veroverde reeds in de
eerste 400 meter op Medica een grooten voor
sprong, welken hij tot het einde behield. Met
19 min. 13,7 sec. bleef hij ver voor den Ame
rikaan, die 19 min. 34 sec. noteerde. Medica
had zelfs de grootste moeite in de laatste me
ters' voor den Japanner Uto te blijven.
De uitslagen waren;
400 meter vrije slag dames: 1. en Olym
pisch kampioene: Rie Mastenbroek (Ne
derland) 5 min. 26.4 sec. 2. Ragnhild Hveger
(Denemarken) 5 min. 27.5 sec. 3. Wingard (Ver.
Staten) 5 min. 27.5 sec. 4. Petty (Ver. Staten)
5 min. 32.2 sec. 5. Coutinho (Brazilië) 5 min.
35.2 sec, 6. Kojima (Japan) 5 min. 43.1 sec.
7. Frederiksen (Denemarken). 8. Tini Wagner
(Nederland).
Finale 200 meter schoolslag heeren: 1. en
Olympisch kampioen; Hamuro (Japan) 2 min.
42.5 sec. 2. Sietas (Duitschland) 2 min. 42.9
seo. 3. Koike (Japan) 2 min. 44.2 sec. 4. Hig-
gins (Ver. Staten) 2 min. 45.2 sec. '5. Ito (Ja
pan) 2 min. 47.6 sec. 6. Balke (Duitschland)
2 min. 47.8 sec. 7. Ildefonzo (Philippijnen).
Finale van de 1500 meter vrije slag: 1. Tera
da (Japan) 19 min. 13.7 sec. 2. Medica (Ver-
eenigde Staten) 19 min. 34 sec. 3. Uto (Japan)
19 min. 34.5 sec. 4. Ishiharada (Japan) 19 min.
48.5 sec. 5. Flanagan (Ver. Staten) 19 min. 54.8
sec. 6. Leivers (Engeland) 19 min. 57.4 sec. 7.
Arendt (Duitschland) 19 min. 59 sec.
Rie Mastenbroek's groote rivale was Zaterdag
middag de Deensche Ragnhild Hveger, die als
favoriete werd beschouwd voor de 400 meter
vrije slag.
Wij hebben de Deensche na afloop even ge
sproken. In gebroken Duitsch vertelde zij, dat
ze ervan overtuigd is, dat ze op het oooenblik
tegen Rie nog niet op kan. De Hollandsche was
haar in de laatste 50 meter te snel. Ze had,
daar ze wel gerekend had op de geweldige
eindspurt van de Nederlandsche zwemster, ge
tracht een flinken voorsprong te krijgen, maar
dat was haar niet gelukt. Toch was ze zeer
tevreden over haar prestatie, want ze had snel
ler gezwommen dan Donderdag, toen ze het
Olympisch record van Helen Madison ver
beterde. „Maar ik kan sneller", voegde ze er
aan toe. ,.Ik heb dit jaar in Kopenhagen bij
de Deensche kampioenschappen een tijd van
5 min. 21 sec. gemaakt".
Ragnhild, die een minder fraaien stijl heeft
maar uiterst snel is, belooft een ernstige rivale
voor onze zwemsters te worden. Ze is nog geen
zestien jaar en in Denemarken rekent men er
stellig op, dat ze nog eens in staat zal zijn,
nieuwe wereldrecords te vestigen.
Lult. Pahud de
Mortanges met
Maedel wie du
heeft Zaterdag
in dfen samenge-
stelden ruiter-
wedstrijd moeten
opgeven, zoodat
hij dus niet zijn
titel kon verdedi
gen, dien hij zoo-
ivel in 1928 te
Amsterdam als in
1932 te Los Ange
les met het paard
Marcroix had
veroverd
ft
„We hebben wel bijzondere pech gehad",
aldus de chef d'équipe der Nederlandsche
ruiters, Jhr. K. F. Quarles van Ufford, toen
we hem na afloop der Zaterdag gehouden
uithoudingsproef van den samengestelden
wedstrijd spraken en zijn ijverige assistent,
de heer D. J. Couvée beaamde het ten volle.
Immers, twee onzer military-ruiters wer
den Zaterdag uitgeschakeld, n.l. luit. Pa
hud de Mortanges met Maedel wie du en
luit. Tonnet met Harlekijn. Alleen de heer
E. Kahn slaagde er in, evenwel niet zon
der fouten, het parcours te beëindigen.
Hij zal de eeinge landgenoot zijn, die heden
aan het derde onderdeel, het springen,
deelneemt.
Nederland heeft tijdens alle vorige Olym
pische Spelen in de military uitgeblonken,
maar ditmaal echter zijn we totaal kans
loos geworden.
Om acht uur reeds werd de eerste ruiter te
Fahrland, een dorpje in de nabijheid van Doe-
beritz gestart voor het 36 K.M. lange parcours,
dat uit 7 K.M. weg bestond (tempo 240 meter
per minuut), 4 K.M. renbaan (600 meter per
minuut) 15 K.M.-weg (240 meter per minuut),
'n cross (400 a 450 meter per minuut) ter lengte
van 8 K.M. met 35 hindemissen, tenslotte 2
K.M. vlak terrein (333 meter per minuut). De
maximum-tijd voor het geheele parcours be
droeg 2 uur 2 minuten.
Van onze landgenooten startte de heer Kahn
met Espoir als 15e om 9.24 uur. Zooals te ver
wachten viel, zouden de grootste moeilijkheden
te verwachten zijn op de renbaan en bij de
hinciernisse der cross, waarvan er sommige
buitengewoon zwaar waren. Het gedeelte op
de renbaan legde de heer Kahn uitstekend af
en hij zag zich door den snellen tijd zelfs 24
pluspunten toegewezen. Op de cross echter le
verde de vierde hindernis, een soort vijver ter
diepte van 1.60 meter een onoverkomelijken
hinderpaal op. Door de groote snelheid, waar
mede het paard in het water kwam, kon de
ruiter het evenwicht niet bewaren. Drijfnat
steeg onze landgenoot weer op, zette moedig
door, dóch kreeg voor deze fout 40 strafpunten.
Helaas kwamen paard en ruiter bij hindernis
25, opgebouwd uit blokken hout, weer te val
len, waardoor het aantal strafpunten tot 120
steeg. Binnen den vastgestelden tijd beëindig
den ruiter en paard de cross. Het was zelfs
zoo snel gegaan, dat wederom 21 pluspunten
konden worden toegekend. De laatste 2 K.M. le
verden geen moeilijkheden op en binnen den
vastgestelden tijd, 11.26 uur, arriveerde deze
ruiter aan de finish.
Als tweede landgenoot startte om 1112 uur
luit. Pahud de Mortanges met Maedel wie du.
Omstreeks kwart over een moest deze ruiter
aan de finish komen, waar zich enkele land
genooten hadden verzameld, o.w. de eclitge-
noote van onzen landgenoot.
Helaas bleek luit, Fahud niet op tijd
door te komen en teen wij naar de oor
zaak gingen informeeren bleek, dat Maedel
wie du driemaal geweigerd had bij hin
dernis 5, een steeplesprong, die onmiddelijk
op den verraderlijken vijver volgde Daar
had onze landgenoot 20 strafpunten ge
kregen en het paard was blijkbaar zoo
nerveus geworden, dat het weigerde de
vijfde hindernis te nemen, waardoor de
Olympische kampioen van 1928 en 1932
uitgeschakeld was.
Een tweede teleurstelling bezorgde Harlekijn
onder lt. Tonnet. Dit paard had 21 pluspunten
op de renbaan gekregen, maar zag zich in de
cross bij den vijver 20 strafpunten toegewezen,
en weigerde bij hindernis 22 een steeplesprong
over een muur, drie maal. Tot op dat moment
was ook het rijden van dezen landgenoot uit
stekend geweest.
Wij hebben aanteekening gehouden van het
aantal ruiters, dat zonder en met fouten door
den vijver kwam. Dertien maal kwamen ruiter
en paard goed er doorheen, zeventien maal
kwam het paard te vallen en elf maal was
het de ruiter die viel. Vier deelnemers brachten
het niet tot den vijver en drie paarden weiger
den door het water te gaan. Deze cijfers spre
ken toch wel heel duidelijke taal omtrent de
moeilijkheid dezer hindernissen.
Na twee dagen leidt in het klassement de
Duitscher Stubbendorf met Nurmi, totaal 24.7
punten.
Op hem volgt Thomson (V. S.) met Jenny
Camp met 86.9 punten, en als derde Lippert
(Duitschland) met Fasan 88.6 punten.
De heer Kahn heeft 184.8 punten en staat
op de elfde plaats in het algemeen klassement
Eerst omstreeks vier uur had de laatsite
ruiter het parcours beëindigd.
De finale van het Olympisch voet
baltournooi tusschen de teams van
Italië en Oostenrijk, die Zaterdag
middag in het groote stadion te
Berlijn werd gespeeld, is niet alleen
in geen enkel opzicht een reclame ge
weest voor de voetbalsport maar
was tevens een aanfluiting van de
begrippen sportiviteit en tucht.
Hier stonden twee elftallen in het veld, die
ren koste van alles de overwinning wilden be
halen, zelfs ten koste van hun goeden naam
op sportgebied. Dien hebben zij dan ook o.i.
radicaal verloren en tegelijkertijd is het hun
schuld, dat dit Olympische voetbaltournooi, dat
toch al niet uitblonk door kameraadschappelijk
„spelen", bij allen in onaangename herinnering
zal blijven.
De man, dien wij dezen middag het meest
beklaagd hebben, is scheidsrechter Bauwens.
Deze heeft werkelijk verreweg de moeilijk
ste taak gehad met het in bedwang hou
den van 22 voetballers, die zichzelf geen
moment meester waren.
Dr. Bauwens moest in alle opzichten de be-
heersching vormen, welke de spelers totaal
misten en daarvoor had hij alleen de beschik
king over zijn persoonlijke leiders-eigenschap
pen en over de regels en strafbepalingen, voor
het voetbalspel samengesteld. Geen dezer mid
delen mocht dezen middag baten.
Wat Dr. Bauwens ook probeerde, hoevele
waarschuwingen hij uitdeelde en hoevele
vrije schoppen hij ook toekende, het effect
was nihil, omdat de spelers zich nergens
aan wenschten te storen.
Het lijkt ons onnoodig na te gaan, bij welk
elftal de schuld gelegen was, want dit valt van
de tribune af uiterst moeilijk te constateeren.
Zeker is, dat de Italianen zich openlijk schul
dig' maakten aan alle geniepigheden, welke het
voetbalspel helaas nu eenmaal kent. Eveneens
zeker is, dat de Oostenrijkers niet of weinig
voor hen onderdeden en zoo mogelijk gemeene
trapjes, in het geheim of openlijk, uitdeelden.
Het was een zielig gezicht, toen na de ver
lenging van tweemaal drie kwartier, 22 spelers
vrijwel strompelend het veld afgingen, na een
finale, gespeeld in den „Olympischen geest".
Nog onbevredigender was het, toen vlak na den
strijd de overwinnaars naast de overwonnenen
op het podium plaats namen voor de Olympi
sche huldiging.
Italië heeft tenslotte het tournooi gewonnen
en niettegenstaande alles kunnen wij niet zeg
gen, dat het onverdiend is geweest, want in
deze finale hebben de Zuiderlingen over het
geheel genomen het beste spel gespeeld. De
Oostenrijksche amateurs hebben hetzelfde spel
gespeeld, dat steeds door hun beroepscollega's
wordt tentoongespreid. Vaak keurig positiespel,
maar veel te kort om succes te hebben.
De aanvallen van de Oostenrijksche storm-
linie werden dikwijls uitstekend opgezet,
maar de combinatie werd zoo dicht tot in
het doelgebied doorgezet, dat er eenvou
dig geen mogelijkheid meer bestond een be
hoorlijk schot te lossen, omdat er op zoo'n
moment teveel spelers in het doelgebied
stonden opgesteld, zoodat er steeds een
Italiaansch been redding kon brengen, ter
wijl in laatste instantie- keeper Venturini
uitnemend de kunst verstond zijn doel
schoon te houden.
De Italianen stelden hier tegenover de juiste
tactiek van afwisselend kort en lang spelen. De
Oostenrijksche verdedigers waren hierop niet
ingesteld en steeds weer bleken zij te staan voor
problemen, die vrijwel onoplosbaar bleken. Toch
konden de Italianen hun kennelijk overwicht
ook niet in doelpunten uitdrukken, tenminste
niet in de eerste helft, maar in het gedeelte
na de pauze, scoorden de Zuiderlingen voor den
eersten keer door hun uitstekenden rechtsbuiten
Frossi, die een voorzet van den linksbuiten on
berispelijk benutte (10).
Vrijwel iedereen zal gedacht hebben, dat de
stand zoo zou blijven, want de tijd verstreek met
voortdurende aanvallen, chronische vrije schop
pen en constant bijwerken van spelers, terwijl
de verdedigingen bijna steeds de baas bleven
over de stormlinies. Tenslotte wist Oostenrijk
toch vlak vóór het einde te scoren, zoodat ver
lenging van tweemaal een kwartier noodig was.
In het eerste gedeelte van de verlenging kon
men precies hetzelfde spel zien. De Italianen
kwamen iets in de meerderheid en scoorden
inderdaad door den rechtsbinnen Marchini, die
met een prachtig schot doelpuntte (21).
Er gebeurde verder niets bijzonders, tenmin
ste wanneer men tal van verregaande overtre
dingen niets bijzonders wil noemen.
Deze finale, die door Italjë gewonnen
werd, was een beproeving voor den toe
schouwer, die gaarne goede sport in uitste
kende verstandhouding gespeeld, bijwoont.
Zaterdagmiddag, juist nadat Rie Masten
broek haar tweede gouden medaille had be
haald, verscheen rijkskanselier Hitier voor de
eerste maal bij de zwemwedstrijden. Hitler nam
plaats op de eerste rij van de eeretribune, vlak
bij het zwembassin. Nauwelijks was hij gezeten
of een ietwat exotisch uitziende dame, aldus
meldt het A.N.P., zag kans door de afzetting
heen te glippen. In haar hand had ze een
boekje, waarin zij handteekeningën verzamel
de. Voor de lijfwacht van Adolf Hitler er erg
in had, stond de vreemdelinge voor den Fueh
rer en met een gracieus gebaar reikte zij dezen
het boekje en een potlood toe. De twintigdui
zend menschen in het zwemstadion zagen met
spanning toe.
Lachend nam de rijkskanselier het boekje
aan en voldeed aan het verzoek. De dame, ver
moedelijk een Amerikaansche, wilde toen haar
dankbaarheid toonen en ten aanschouwe van
het duizendkoppige publiek omhelsde zij den
Fuehrer. Een tweede omhelzing volgde, maar
toen kwamen mannen van de lijfwacht nader
bij, die de dankbare autogrammen-verzame
laarster met zachten drang wegleidden. Trotsch
als een pauw stapte zij voort onder de toejui
chingen van het publiek.
Bij het torenspringen voor heeren is de Ame
rikaan Wayne Olympisch kampioen geworden.
Tweede werd de Amerikaan Root, terwijl de
Duitscher Stork op de derde plaats eindigde.
Het eindresultaat was: 1 en Olympisch kam
pioen: Wayne (Ver. Staten) 113,57 punten. 2.
Root (Ver. Staten) 110.60 punten. 3. Stork
(Duitschland) 110.31 punten. 4. Welss (Duitsch
land) 110.15 pnt. 5. Kurtz (Ver. Staten) 108.61
pnt. 6. Shibahara (Japan) 107.40 pnt.
Na de besprekingen door de F.I.F A. is thans
overeengekomen, dat de wedstrijd Peru—
Duitschland op 23 Aug. as., waarschijnlijk te
Stuttgart zal worden gespeeld. Daarna zal het
elftal van Peru naar Weenen gaan om daar
een wedstrijd tegen een nationale Oostenrijk
sche amateursploeg te spelen.
In verband met het feit, dat in de lichtge
wichtklasse van het gewichtheffen de Egypte
naar Mohammed Ahmed Mesbah en de Oosten
rijker Robert Fein bij gelijk lichaamsgewicht
ieder de maximum prestatie van 342,5 K.G. heb
ben geleverd, heeft de Internationale Kracht
sportbond met goedkeuring van het I.O.C. be
sloten twee gouden medailles beschikbaar te
stellen voor dit nummer en de zilveren medaille
te laten vervallen. Beide winnaars krijgen dus
de gouden plaquette.
