Arie van Vliet en Scherens
wereldkampioen
m -
DE NEDERLANDERS OP DEN
EERSTEN DAG
Haenni slaat
de 100
Osendarp op
meter
Van Vliet's fraaie
succes
Van Egmond in de kwartfinales door
Gerardin uitgeschakeld
VAN DER VOORT LIET
GOED WERK ZIEN
OVER HET ALGEMEEN
GOEDE PRESTATIES
NEDERLANDSCHE PLOEG
TE STRAATSBURG
MAANDAG 31 AUGUSTUS 1936
Beide sprinters, die op zeer overtuigende wijze wonnen,
toonden een klasse op zichzelf te vormen
Merkens niet tegen
Michard opgewassen
II!:,.
Van der Heuvel trof
het niet
Van der Poll boven 60
meter
Eindelijk zijn doel
bereikt
De Amsterdammer v. d. Linden
kreeg geen kans tegen den
Duitscher Engel
SNOEK TE NEURENBERG
Vierde in 100 K.M.- stayers
wedstrijd
De verdeeling der series was voor
de meeste favorieten
erg gelukkig
Met miniem verschW*op den Zwit
ser werd de Hagenaar eerste
op de 100 yards
Na den start op de 100 yards lag Osen
Van Vliet's trainingsrit
Van der Voort's moeilijke taak
Japan kan nog niet mee
De derde Nederlander, die op de
Oerlikonbaan te Zürich den
wereldtitel verovert
R.K. NEDERL. ELFTAL—
BRABANTIA
Een 32-zege van de Eind-
hovensche club
UIT DE SPORTWERELD
De voorteekenen hebben inderdaad
niet bedrogen. De sprintwereldkam
pioenschappen te Zuerich zijn geëin
digd met de uiteindelijke overwinnin
gen van van Vliet, den Nederlandschen
amateur en Scherens, den Belgischen
beroepssprinter. Het is intusschen wel
merkwaardig, dat beide sprinters een
klasse op zichzelf vormen. In de be
slissende ritten won van Vliet op over
tuigende wijze van Georget (Frankrijk)
en Scherens van den Franschman Ge
rardin.
Van Vliet heeft het intusschen niet zoo
heel moeilijk gehad, maar hij had in totaal
vijf ritten te rijden, tegen Zaterdag slechts
een. In de eerste plaats nam hij natuurlijk
den EngelscbAan Helps voor zijn rekening
en in de kwWtfinale klopte hij Renaudin
(Frankrijk), waarop Collard in de halve
beslissing door onzen kampioen uitgescha
keld werd. Bewondering hebben we ook voor
den tweeden Nedenandschen amateur-sprin
ter, den Amersfoorter van der Voort, die in
de achtste finale den, Duitscher Lorenz
klopte.
Als de voorteekenen ten opzichte van van der
Voort niet bedriegen, wordt deze renner de op
volger van van Vliet, want tenslotte hebben we
een anderen vertegenwoordiger noodig, indien
de Woerdenaar professional wordt en dat zal
heusch niet lang meer duren.
In den kwarteindstrijd kreeg van der Voort
Collard tegen zich, een renner van klasse,
van wien pien vooruit had kunnen zeggen,
dat hij het tot de halve finales zou brengen.
De Amersfoorter heeft zijn huid tegen den
Belg zoo duur mogelijk verkocht en verloor
slechts met handbreedte. Als men nagaat,
dat deze Belg tenslotte als derde is geëin
digd, mag men van der Voort met zjjn op
treden te Zuerich ongetwijfeld geluk wen-
schen.
Typisch was, dat men zijn kracht als sprin
ter zoo hoog schatte, dat de organisatie der
baan hem in een handicap-race, die meestal bij
wereldkampioenschappen tusschen de verschil
lende sprintritten in wordt gehouden, scratch
plaatste, terwijl alle Japanners 150 meter voor
sprong hadden. Intusschen was het teveel op
een afstand van twee ronden, nog geen 700
meter.
Verrrassingen zijn er ook geweest. Dat Pola
niet in de halve beslissingen zou komen had
men niet gedacht. De pittige Fransche sprin
ter Georget, dezelfde, dien van Vliet later trof,
heeft hem eruit gereden met óe tactiek, die
vrijwel alle Franschen toepasten, door in de
bocht, die men tegenkomt na het luiden van
de bel naar beneden te schieten. Een andere
verrassing was, dat de Franschman Chaiilot
uitgeschakeld werd door den Amerikaan Sel-
linger.
En Merkens? Andersen had geen kans tegen
den Olympischen kampioen van eenige dagen
geleden, maar toen stiet de Duitscher in de
kwartfinale op Michard, een knaap die veel
ouder is en ook veel geroutineerder. De Fran
sche tactiek zegevierde over den Olympischen
kampioen, want Michard schoot naar beneden.
Wel bewees Merkens inderdaad zijn klasse, maar
het was te laat. Met miniem verschil kon Mi
chard nog winnen. Het is trouwens merkwaar
dig dat ook Richter in den halven eindstrijd
in het bekende Fransche valletje liep. Gerar
din, die groote sprintkracht heeft en lang kan
sprinten, vluchtte weg en de Duitscher kwam
er niet meer aan te pas, zoodat het dus geen
finale ScherensRichter werd, zooals in de ver
wachting lag, maar een reprise van den strijd
om den Grand Prix te Parijs, in welken kamp
Gerardin ook het slachtoffer van den Belg is
geworden.
Nog twee andere Hollanders kwamen op
den laatsten dag uit t.w. van Egmond en
van der Linden. Laatstgenoemde verloor
van Engel volgens alle regelen der kunst.
Van Egmond deed het beter, d.w.z. in den
eersten rit, toen hij den Australiër Eddy
Smith tegen zich kreeg, die tegen den lan
gen Haarlemmer kansloos was. Deze ont
moette daarop in den kwart-eindstrijd Ge
rardin. In plaats dat van Egmond zijn kracht
beproefde op de lange sprint tegen den
Franschman (daargelaten of hij dan nog
kans zou hebben gehad) wachtte de Haar
lemmer tot op 150 meter en begon toen in
eerste positie liggend weg te loopen. Na
tuurlijk was de kans van den Nederlander
toen verkeken.
Scherens, kampioen der profs
De ritten der achtste finales van de amateurs
werden gewonnen resp. door Chaiilot, van Vliet,
Pola, Sellinger, Collard, Georget, van der
Voort en Renaudin.
De rit van Ihbe tegen Collard had een fel
tintje. De kleine Duitscher is ongetwijfeld een
goed sprinter, maar hij gaf zooveel „zwiepers"
zooals dat in wielerjargon heet, dat de jury
het protest van Collard toekende en Ihbe
distanceerde.
Van de professionals overleefden Gerardin,
Michard, Scherens, Richter, Falck Hansen,
Merkens, van Egmond en Engel de achtste fi
nales, waarop de kwarteindstrijden aan de beurt
waren. Toen bleven Sellinger, van Vliet, Geor
get en Collard bij de amateurs en Scherens,
Michard, Gerardin en Richter bij de profs over.
Van Vliet en Georget bestreden elkaar tenslotte
in de finale eter amateurs, terwijl Scherens en
Gerardin om den prof-titel moesten kampen.
In het Hollandsche kamp vreesde men,
dat van Vliet zich zou laten verrassen.
Inderdaad ging Georget ook binnendoor,
maar de Woerctenaar ging hem direct ach
terop. Georget had de fout gemaakt te wei
nig op tempo te liggen toen hij wegging
en van Vliet sloeg hem gedecideerd met
meer dan een lengte verschil.
In den tweeden rit behield Van Vliet
tot het einde den kop en won weer met
een lengte. Daarop volgden de eereronde,
bloemen enz.
Luid klonk het Wilhelmus en even later ook
de Brabangonne voor Scherens.
Het was een mooi slot van een dag, die heel
v;at interessanter was geweest dan Zaterdag.
Van Vliet heeft in de beide finaleritten
12 seconden gereden over de laatste 200 meter.
Dat deed geen andere amateur hem na. Sche
rens reed als snelste professional driemaal
114/5 sec. over de laatste 200 meter in de
finale-ritten. Deze renners gaven daarmede net
duidelijkst bewijs van hun superieure kraent.
De resultaten van Zondag waren:
Amateurs. Achtste finales: le rit: 1. Chaiilot
(Frankrijk), 2. Rigno (Italië); 2e rit: i. Van
Vliet (Nederland), 2. Helps (Engeland); 3e rit:
1. Pola (Italië), 2. Magnussen (Denemarken);
4e rit: 1. Sellinger (V.S> 2. Waegelin (Zwit
serland); 5e rit: 1. Collaard (België), 2. Ihbe
(Duitschland)6e rit: 1. Georget (Frankrijk),
2. Ganz (Zwitserland); 7e rit: 1. van der Voort
(Nederland), 2. Lorenz (Duitschland); 8e rit:
1. Renaudin (Frankrijk), 2. Dissing (Dene
marken.
Kwartfinales, le rit: 1. Sellinger, 2. Chaiilot;
2e rit: 1. Van Vliet, 2. Renaudin; 3e rit: 1.
Georget, 2. Pola; 4e rit: 1. Collaard, 2. van der
Voort.
Halve eindstrijden: le rit: 1. Van Vliet, 2.
Collard, een lengte; 2e rit: 1. Georget, 2. Sellin
ger, drie lengten.
Om de derde plaats, le rit: 1. Collard, 2. Sel
linger, VA lengte; 2e rit: 1. Collard, 2. Sellinger,
VA lengte.
Finale, le rit: 1. Van Vliet, 2. Georget, VA
lengte; 2e rit: 1. Van Vliet, 2. Georget, VA
lengte.
Einduitslag: wereldkampioen Van Vliet (Ne
derland), 2. Georget (Frankrijk), 3. Collard
(België), 4. Sellinger (V.S.).
Professionals. Achtste finales: le rit: 1. Ge
rardin (Frankrijk), 2. Arlet (België); 2e rit:
1. Michard (Frankrijk), 2. Dinkelkamp (Zwit
serland); 3e rit: 1. Scherens (België), 2. Grun-
clahl Hansen (Denemarken); 4e rit: 1. Richter
(Duitschland), 2. Kaufmann (Zwitserland); 5e
rit: 1. Falck Hansen (Denemarken), 2. Fau-
cheux (Frankrijk); 6e rit: 1. Merkens (Duitsch
land), 2. Meijer Andersen (Denemarken); 7e
rit: 1. Van Egmond (Nederland), 2. E. Smith
(Australië); 8e rit: 1. Engel (Duitschland), 2.
Van der Linden (Nederland).
Kwartfinales: le rit: 1. Scherens, 2. Engel;
2e rit: 1. Michard, 2 Merkens; 3e rit: 1. Ge
rardin, 2. van Egmond; 4e rit: 1. Richter, 2.
Falck Hansen.
Halve finales: le rit: 1. Scherens, 2. Michard,
VA lengte; 2e rit: 1. Gerardin, 2. Richter, een
lengte.
Om de derde plaats: le rit: 1. Richter, 2.
Michard, 1 lengte; 2e rit: 1. Richter, 2. Michard,
banddikte.
Finale: le rit: 1. Scherens, 2. Gerardin, band
dikte; 2e rit: 1. Scherens, 2. Gerardin, VA
lengte.
Eindresultaat: wereldkampioen Scherens
(België), 2. Gerardin (Frankrijk), 3. Richter
(Duitschland), 4. Michard (Frankrijk).
-v-y:-V -:-:V
Te Neurenberg werd Zondag een stayerswed-
strijd over 100 K.M. verreden, waaraan ook
werd deelgenomen door onzen landgenoot Snoek,
die als vierde eindigde.
De uitslag was: 1. Krewer (Duitschland)
99.960 K.M.; 2. Schoen (Duitschland) 99.790
K.M.; 3. Ifland (Duitschland) 99.760 K.M.; 4.
Snoek (Nederland) 97.400 K.M.; 5. Prieto
Spanje 97.300 K.M.; 6. Gilgen (Zwitserland),
96.700 K.M.; 7. Danholt (Denemarken); 8.
Wissbroecker (Duitschland).
Van Egmond, die in zijn serie van de
kwartfinales door Gerardin werd
geklopt
De start voor de 1500 meter hij de nationale wedstrijden, die Holland Zondag te
Haarlem hield
Zürich, 29 Augustus
De eerste dag van de wereldkampioenschap
pen heeft voor Nederland een vrij gunstig ver
loop gehad. Immers van de vijf sprinters, die
hadden ingeschreven, zijn er vier in de achtste
finales gekomen en viel er slechts één af. Die
ééne was van der Heuvel en de arme kerel, die
voor eigen rekening had ingeschreven, kon dus,
nadat hij eerst Vrijdagavond laat in Zürich was
gearriveerd, den trein terugnemen zonder ook
maar eenig succes te hebben geboekt. Laten we
eerlijk zijn,, hij trof het niet bijzonder. In zijn
serie kwam hij tegenover twee tegenstanders
te staan, terwijl alle andere series in totaal
slechts twee renners bevatten; in de herkansing
werd hij geplaatst tegenover den oersterken
Zwitserschen reus Dinkelkamp, die cp deze baan
niet alleen bijzonder thuis is, maar toch altijd
nog een lengte sterker geacht mag worden dan
van der Heuvel.
Zooals gezegd, moest de Hagenaar in zijn
serie tegen twee tegenstanders vechten. Dat
waren Willy Kaufmann, ook een sterke Zwit
ser, en de Italiaan Martibetti.
Van der Heuvel startte als derde, nam daar
na de tweede plaats in achter Kaufmann en
zoo gingen de drie renners de tweede ronde in,
hoog rijdend. Op 300 meter voor het einde liet
van der Heuvel zich naar beneden vallen, iet
wat aarzelend, niet fel genoeg en de Zwitser
kreeg dan ook ruimschoots de gelegenheid zich
eveneens naar beneden te laten vallen, naast
van der Heuvel te gaan rijden, heel dicht naast
hem, waardoor de Hagenaar zoo schrok, dat hij
even inhield en natuurlijk een verloren man
was. Zelfs de tweede plaats ging voor hem ver
loren.
En in de herkansing kreeg de Hollander, die
van den start af de tweede plaats innam, geen
enkele kans langs Dinkelkamp te komen, on-
Een klein groepje Nederlandsche athle-
ten heeft Zondag met succes deelgenomen
aan de internationale athletiekwedstrijden,
welke te Straatsburg werden georganiseerd,
hoewel het voor velen een teleurstelling zal
zijn, dat Osendarp op de 100 M. van den
Zwitser Haenni heeft verloren.
Op de 100 yards bleek reeds dadelijk, dat
Osendarp niet de „oude" was. Hij maakte een
vermoeiden indruk, wat na het drukke seizoen
en de zware dagen der Olympische Spelen niet
te verwonderen is.
darp na 75 yards nog voor. Op dat moment
echter wierp Haenni zich naar voren, won
met elke yard terrein en hoewel Osendarp
nog als eerste door de finish ging, was
het verschil met Haenni toch niet meer dan
een handbreedte. De 100 M. verliep ana
loog aan den strijd op de 100 yards. Wel
had Osendarp, die de zesde baan had ge
loot, vlak langs de tribunes, met een meter
de leiding, doch op 90 Meter lagen beide
rivalen gelijk. Op de laatste 10 Meter wist
de Zwitser revanche te nemen, zij het met
miniem verschil.
Van Beveren en Boersma hebben zich uitste
kend geweerd op de 100 Meter (open num
mer) waarin zij resp. als eerste en tweede aan
kwamen, nadat beiden met gemak hun series
hadden gewonnen, telkens in 11 seconden. De
Franschman Cozette bleek in de finale hun
sterkste tegenstander te zijn. Van Beveren
had het ongeluk de baan te loten, die vlak
langs de tribunes liep. Bij den start was onze
landgenoot uit zijn balans, vermoedelijk door
het hek, waar hij langs liep, zijn loop was dan
ook zeer onregelmatig, tot hij op 80 Meter den
vorm weer vond en met een vinnige eind
spurt aan alle onzekerheid een einde maakte.
Baumgarten was tweede in zijn serie gewor
den en daar alleen de winnaars der series
naar de finale overgingen, was Baumgarten
dus uitgeschakeld.
Op de 200 Meter was Haenni superieur aan
van Beveren en Neckermann. Van den .start af
had de Zwitser de leiding om in den tijd van
21.8 sec. te winnen. Van Beveren, die al weer
de buitenbaan langs de tribunes had geloot,
hetgeen ongetwijfeld een handicap beteekende,
ging met minimaal 'verschil als tweede door de
finish voor Neckermann. Voor beiden werd
echter een tijd van precies 22 seconden geno
teerd.
Op de 4 maal 100 meter viel een Nederland
sche zege te noteeren, hoewel het niet gemak
kelijk gegaan is. Vooral de z.g. Badische esta
fette was sterk. Boersma liep de eerste 100 meter
uitstekend, van Beveren nam niet geheel vlot
over, zoodat Neckermann iets van den achter
stand op de Nederlandsche ploeg kon inhalen.
Baumgarten wist den voorsprong te behouden,
doch Osendarp nam den stok zoo slecht over,
dat de Duitschers de leiding konden over
nemen. Met een kleinen 5 meter achterstand
vloog Osendarp als een pijl uit den boog weg.
Op 20 meter voor het eindpunt had hij zijn
tegenstander echter ingehaald en onze landge
noot won tenslotte nog in 42,2 sec., een tijd, die
wel op slechte wissels wijst.
Van der Poll heeft bij het speerwerpen de
tweede plaats kunnen veroveren achter den
Olympischen kampioen Stoeck. Öe Nederlander
heeft de lessen van Kreigsman, in het Olym
pisch dorp gegeven, goed ter harte genomen
en zijn techniek gaat ongetwijfeld vooruit. Zijn
wijziging in technische opvattingen is oorzaak,
dat zijn werpen nogal onregelmatig is. Bij zijn
derden worp haalde hij precies 61 meter. De
aanloop was slecht en hobbelig, zoodat Stoeck,
die last had van een enkelblessure, zich ontzag,
hetgeen voor zijn doen de matige prestatie in
dit nummer verklaart.
De resultaten van de nummers, waarin Ne
derlanders uitkwamen, luidden:
100 meter invitatie: 1. Haenni (Zwitserland)
10,5 sec.; 2. Osendarp 10,6 sec.; 3. Neckermann
(Duitschland).
100 yards invitatie: 1. Osendarp 9,8 sec.; 2.
Haenni 10 sec.; 3. Neckermann.
200 meter open: 1. Haenni 21,8 sec.; 2. Van
Beveren, 22 sec.; 3. Neckermann, 22 sec.
4 maal 100 meter estafette: 1. Nederland 42,2
sec.; 2. Badische estafetteploeg 42,4 sec.; 3.
Stade Rennes 43,2 sec.
Speerwerpen: 1. Stoeck (Duitschland), 64.75
meter; 2. Van der Poll (Nederland) 61 meter;
3. Bucher (Frankrijk) 56.63 meter.
100 meter open: 1. Van Beveren, 10,8 sec.;
2, Boersma 11 sec.; 3. Cozette .(Frankrijk)» -
De Amsterdammer Van der Linden, die
in de achtste finales door Engel werd
uitgeschakeld
danks twee verwoede pogingen, de ééne na twee
honderd meter, de tweede ongeveer 70 meter
voor de finish.
Dan brachten de andere Hollanders 't er
beter af. Arie van Vliet beschouwde zijn serie
tegen den Japanner Mutsuhura als een trai
ningsrit. Zonder ook maar de geringste inspan
ning ging hü met beduidenden voorsprong als
eerste over de finish, waarmee zijn taak voor
den eersten dag al was afgeloopen!
Van Egmond had 't evenmin lastig met den
Pool Szamota, die beter tijden gekend heeft.
Van Egmond ging na het startschot kalmpjes
op de tweede plaats „hangen", versnelde op
400 meter voor de finish, hoog reden beide ren
ners door de bocht, maar plotseling verraste
de Hollander zijn tegenstander volkomen door
hoog uit de bocht naar beneden te vallen in
een razend tempo en met „straatlengten" als
eerste de eindstreep te passeeren.
De derde prof, Arie van der Linden, had,
evenals de tweede amateur van der Voort, een
herkansing noodig om in de achtste finale te
komen.
Van der Linden lootte zijn serie tegen Mer
kens. den gloednieuwen prof. De weinige Hol
landers op de tribune hoopten natuurlijk heel
stillekens, dat Arie van der Linden „de Olym
pische schande" van zijn naamgenoot Arie
(van Vliet) zou wreken door een klinkende
overwinning, maar zij zijn allen bedrogen uit
gekomen.
Van der Linden aan den kop, demarreerde
een ronde voor het einde plotseling heel fel,
nam ongeveer twintig meter voorsprong, maar
Merkens zette er een fantastische spurt in en
reeds honderd meter voor het einde was de
nederlaag van Arie van der Linden een feit en
was Merkens' debuut als prof alleszins bevre
digend.
In de herkansing kreeg de Amsterdammer
echter een „zacht eitje". De Australiër Smith
was zijn tegenstander. Dat is een jongeman,
die met zijn broer (die zich door een zege op
Faueheux in de achtste finales plaatste) in
Europa woont en die hun vacantie benutten om
aan de wéreldkampioenschappen deel te ne
men, zoogenaamd als officieele afgevaardigden
van hun land. De beide broers kunnen echter
beschouwd worden als de zwakste prof-sprin
ters die Europa telt.
Van der Linden kreeg nu in zijn herkansing
den allerzwakste van de twee broers tegenover
zich. Hij liet den Australiër de leiding nemen,
kwam 250 meter voor het einde opzetten, bleef
eventjes naast Smith hangen om vervolgens
met alle rust, die van der Linden eigen is, en
met 5 meter voorsprong, als eerste de eind
streep te passeeren.
De jonge amateur-sprinter van der Voort
had 't anders heel wat moeilijker om zich in
de achtste finales te plaatsen. In de eerste se
rie had hij op overtuigende wijze van Pola ver
loren. De Italiaan bleek op het laatste eind
veel sneller te zijn en passeerde van der Voort,
die de leiding had genomen, gemakkelijk. De
Utrechtenaar bleef echter tweede voor den
Hongaar Laszlo.
In de herkansing kwam hij tegenover den
Japanner Kunimi en den Zwitser Burkhard te
staan. De Japanner nam de leiding, van der
Voort bezette de tweede plaats maar reeds na
honderd meter nam de Hollander den kop en
met den Japanner op de laatste plaats ging
het drietal renners hoog door de bocht. Op
300 meter voor het einde liet van der Voort
zich snel naar beneden vallen, kwam direct
in hoog tempo en hoe de Zwitser zich ook in
spande, de Hollander bleef eerste en plaatste
zich door deze zege eveneens in de achtste fi
nales.
Wat deze eerste dag van de wereldkampioen
schappen ons heeft geleerd?
Niet veel. Want de indeeling van de series was
Na zijn tegenslag bij de Olympische Spe
len te Berlijn, waar Arie van Vliet door
den beruchten zwieper Van Merkens één
der beslissende ritten van de finale van den
Duitscher verloor, doch in de tijdrace zóó
geweldig van leer trok, dat hij toch nog
met een Olympischen titel naar het vader
land kon terugkeeren, is de Woerdenaar er
eindelijk in geslaagd op den wereldtitel der
amateurs beslag te leggen. Hij is thans de
derde Hollander, die op de Oerlikonbaan te
Zürich, in het land van Wilhelm Tell, in
een wereldkampioenschap wist te zegevie
ren.
„Big Pete" Moeskops was de eerste, die in
1923 vóór den Franschman Gabriël Poulain,
den Zwitser Ernst Kaufman en den Australiër
Bob Spears de symbolieke wereldtrui der U.
C. I, wist te veroveren in de Zwitsersche ber
gen, terwijl de Zomenaar Twan Mazairac in
1929 bij de amateurs eveneens te Zürich als
overwinnaar uit den strijd trad en daarbij den
Engelschman Cozens en den Deen Gervin ver
sloeg.
En nu, na jaren van opoffering, zag onze
landgenoot Van Vliet de vlag van zijn land in
top gaan.
Arie van Vliet, Champion du Monde! Einde
lijk is al de moeite en inspanning van den
Woerdenaar bekroond. Eindelijk, omdat hij
reeds voor twee jaar terug wereldkampioen had
kunnen zijn, snelheid genoeg had, maar tegen
den Italiaan Pola te Leipzig in routine tekort
kwam. En het vorige jaar moest Van Vliet het
hoofd buigen voor Merkens, na een extra fit.
Ja waarlijk, toen, op de Heyselbaan te Brussel,
was Arie heel goed in vorm. Hij bewees dat met
de daad in den eersten rit van de finale, toen
Merkens gedecideerd geklopt werd. Maar een
kostbare fout van den Hollander, een te hooge
versnelling, deed den tweeden rit verloren
gaan, terwijl in den derden en beslissenden rit
vermoeidheid en zenuwen Van Vliet parten
speelden, zoodat hij weenend van teleurstel
ling de baan verliet.
Van Vliet heeft echter den moed niet opge
geven. Weer volgde een jaar van ernstig trai
nen. Speciale aandacht werd gewijd aan zijn
zwakke zijde, de demarrage, want het is ge
noegzaam bekend, dat hij op de laatste vijf
tig meter verbluffend snel is. Dat hij snel voor
uit is gegaan, heeft zijn schitterende zege te
Zürich bewezen. Nederland kan van dezen jon
gen renner, die binnenkort naar de beroeps,
klasse zal overgaan, nog heel veel verwachten
en zal ook onder de grootsten der grooten wel
een geducht woordje gaan meespreken.
voor de meeste favorieten dermate gelukkig ge
schied, dat zij zich niet behoefden te geven en
daardoor» van den werkelijken vorm, waarin zij
verkeeren, nog niets viel te zeggen.
Bij de amateurs viel echter het uitstekende
rijden van den Belg Collard op, die erin slaagde
den uitgeloopen Italiaan Rigoni geheel in te ha
len en te slaan. En dan te denken, dat Rigoni
toch ook heel sterk mag worden genoemd!
De Oostenrijker Dusika is „fini". In de serie
verloor hij van den jeugdigen Franschman Re
naudin, een jongeman met heel veel aanleg, ter
wijl de herkansing eveneens geen succes voor
hem opleverde.
Bij de profs was de nederlaag van Faueheux
tegen Eddie Smith (niet de Smith, waartegen
van der Linden in de herkansing uitkwam) de
groote verrassing. De Franschman wordt elk
jaar dikker en ditmaal kon hij heelemaal niet
uit de voeten komen. Hij plaatste zich echter in
de herkansing door Alt en Grundahl te slaan.
De Japansche amateurs bewezen duidelijk nog
lang niet mee te kunnen. In de meeste series
waren zij meters achter. Zij streden dan nog
lang niet tegen de allersterksten in hun besten
vorm. Neen, het zal nog wel eenige jaren duren
alvorens Japan op de wereldkampioenschappen
wielrennen een rol van beteekenis zal gaan spe
len!....
Ter gelegenheid van de opening van het ver
nieuwde Olympia-terrein werd Zondag te Box
meer een wedstrijd gespeeld tusschen een voor-
loopig R. K. Nederlandsch elftal en Brabantia,
welke wedstrijd door Brabantia met 32 werd
gewonnen.
Ondanks de warmte werd, aldus de „Maan
dagmorgen" aanstonds van beide kanten flink
aangepakt. Brabantia bleek in 't veld sterker.
Nadat Koning vergeefs Sinkels op de proef had
gesteld en Pot op 't nippertje een bal weggepikt
schoot Trines het eerste punt voor Brabantia in.
Flinke schoten van de geel-witte voorhoede wer
den door den doelman van de landskampioenen
fraai gehouden en zoo ging de rust in met 01
voor de Eindhovenaars.
In de tweede helft verhoogde Hessels den
voorsprong van zijn club tot 02 en als Pot den
ingeschoten bal losliet, maakte dezelfde speler
03. In de volgende minuut haalde 't Ned. Elf
tal door Beerenschot op tot 13, en als Swinkels
een laag schot van Koning niet voldoende ver
werkte, zette Goossens in, 23. Met dezen stand,
die de verhouding goed weer geeft, kwam het
einde.
Brabantia speelde uitstekend samen. Bij het
Ned. Elftal waren Gigengack als linksachter en
de vleugelhalfs 't best in vorm.
