Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland
m
vmrhe yfmvl a
WÊM u H mo b H
0 ZUIVERHEIDSWAA
p Z UIVERHEIDSWAAF?
0 Z U IVERHEIDSWAARB
2 U I Y E R.H E I D S W A A R B
V R H EÏD'S-W, A ARB
4»
i m
s
rwm
o z u i v
- Tm grrit
SUNLIGHT ZEEP, NEERLANDS BESTE ZEEP-KWALITEIT IS THANS BINNEN IEDERS BEREIK
DE PRIJS IS VERLAAGD/HET GEWICHT VERHOOGD; DE GESCHENKENBONS BLIJVEN GEHANDHAAFD
WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1936
De Koninklijke familie
te Amsterdam
O V E
SUNLIGHT 2EEP SIN DS^mTT^A R ONOVERTROFFEN SUNLIGHT ZEEP 110.00
SUNLIGHT ZEEP.-SI'N D 5.
SUNLIGHMMIÉP.
sunlig-ht' zt&flü
S U N L G H Ti
SUN flff
S N L I G
SU NL Gi-j
SUN tl G
SUN* G Hl ;u«u,
SUM L 1 ;Him^
S U N 1. G H T
S U N L j H T ZE E"
SUNl GHT
Het be**
EER f 1 0.0
0 ZU1VERHEIDSWAARB,
«HHE »W| A
feft'E i D'S WX'A'S B
Si!
Si
SU
SüÜ
S U
S U N
Venbo« bVli*
De 9esc*
ZeeP ooWte*ore«
0 j
0 JAAR «l
f) JAAR O ÏJ
i aar O N O VL|
■AAt ONofji
j a o R O N O V
J A aV-O N O V
JAAR N O V E R"?l
Wêêêè
TA 'i 3
a d n
Sl sui#
IH SUN U G H'T3
SUN!
S U N D S 50 JAAR ONOVERTROFFEN. SUNLIGHT ZEEP
SUNLIGHT 2 E E P SINDS 50 JAAR O N O V E R I R o'f F E N. SU NL|GH T ZEEP
SUNLIGHT ZEEP SI'NDS 5 0 JAAR ONOVERTR QJj
R B
JXe K.R.O.-reportagewagen achter
den stoet
THEODORUS VAN CELLES
Sluiting der Herdenkingsfeesten
te St. Agatha
TIEN JAAR FRITZ HIRSCH
Enkele operetteflitsen bij een
tweede lustrum
(GELUKWENSCHEN VOOR DE
PRINSES
NEW YORK—PARIJS DOOR DE
LUCHT
DE MICA 1936
Jongen onder lorrie geraakt en
gedood
maar eens pro-
beeren. Allicht
geeft t je moed, I rj verliefde
als je hoort ver- uer L lCJUt:
jawoord zult krij- tirCMlClOn
Notarieel examen
b F
O O
mmm
i\k
mM
w§mm
De K. R. O. zal Donderdag een ooggetuige-
verslag geven van het binnenkomen in de
hoofdstad van de koninklijke familie. Toestem
ming werd gevraagd en verkregen om van de
grens van de stad tot aan het paleis op den
Dam achter den stoei te rijden met den K.
R. O.-reportagewagen, waarin zich een korte-
golfzender bevindt. Door middel van dezen zen
der is het doorgeven van een verslag tijdens
den rit verzekerd. Van de verdere gebeurtenis
sen op den Dam zal de K. R. O. eveneens een
verslag geven vanuit een vasten radiopost, op
gesteld in een der gebouwen aan den Dam.
Op het feest van Kruisverheffing heeft in
de Kloosterkerk van St. Agatha de Hoogwaardige
heer W. A. van Dinter, Magister-.Generaal der
Orde van het H, Kruis een Pontificale Hoogmis
opgedragen tot sluiting der feestelijke herden-
ding van het zevende eeuwfeest van Theodorus
van Celles. Als presbyter-assistens fungeerde
de Prior van het klooster, de Hoogeerwaarde
heer P. Hofman, als troondiakens de Zeereer-
waarde heeren J. de Pater en dr. A. v. d Pasch,
als diaken en subdiaken de Zeereerwaarde hee
ren A. Vermeulen en C. Kauling. De overige
functies vervulden Eerw. fraters. Ceremoniarius
was de Zeereerwaarde Zeergeleerde heer dr. E.
Peeters.
Hugo Helm heeft voor Nederland de Fritz
Hirsch-operette „ontdekt". „En verder heb ik
het aan Fritz Hirsch overgelaten", zei hij ons
naar aanleiding van het 10-jarig bestaan. „Fritz
Hirsch kan zich voornamelijk met het artistieke
deel bezig houden. De rest berust bij mij
Ik ben wel is waar hier niet geboren, maar ik
voel me hier thuis".
Zoo viert de Fritz Hirsch-operette haar twee
de lustrum. „Gedurende de tien jaren was er
ondanks storm en regenvlagen toch een over
vloed van zonnige dagen, dank zij het rotsvast
vertrouwen", bekende ons Fritz Hirsch.
Fritz Hirsch heeft zich een eigen plaats in
ons theaterleven veroverd en we zouden zijn
gezelschap niet gaarne meer missen.
De man „die tusschen Hirsch en ons staat"
is Hans Lichtenstein, de dirigent die te Chem
nitz geboren is, daar het conservatorium be
zocht en spoedig tweede dirigent aan de staats-
opera te Kassei werd.
Friedl Dotza is de lievelinge van het Neder-
landsche publiek. Ze was een tijd van de ope
rette weg, maar is er nu weergekeerd. Ze is
een tooneelspelerskind. In Weenen heeft ze
Hirsch leeren kennen en als Frederike heeft ze
hier in ons land in Ein Rheinisches Madel tri
omfen gevierd.
Paul Harden is met de Hirsch-operette „vast
gegroeid". Zijn vader was bankdirecteur, maar
hij wilde aan 't tooneel. Hij is een typische
Weener. „Ik ben groot geworden in de bloei
periode van de Weensche Operette".
Tot de Hirschianen behoort nog de Sakser
Walter Triebel. Er zijn er nog veel meer. Men
kent hen.
De Amsterdamsche kunstschilder Gerard
Vroom is de ontwerper der fraaie decors. Hij
schilderde de decors voor de eerste opvoeringen
in het Rika Hopper-theater en toen Hirsch met
de ensceneering van „Ich küsze ihre Hand Ma
dame" bezig was, zocht Hirsch zijn medewer
king.
En nu is Vroom al ongeveer aan z'n veertigste
operette.
Tien jaren Fritz Hirsch-kunst is tien jaar
fijnzinnig onschuldig muzikaal vermaak, genot
voor oog, oor en geest.
De Senaat der Rijksuniversiteit te Utrecht
heeft een brief gericht aan H. K. H. Prinses
Juliana, om zijn gelukwensch met Hare ver
loving aan te bieden.
Het Nederlandsch Israëlietisch Armbestuur
te Amsterdam heeft ter gelegenheid van de
verloving der Prinses aan H. M. de Koningin
en het bruidspaar telegrafische gelukwenscb.cn
gezonden en ten paleize een bloemenhulde doen
bezorgen.
De Fransche Aero-Club heeft thans een regle
ment vastgesteld voor den wedstrijd New York
—Parijs, die op 27 Augustus j.l. door den mi
nister van Luchtvaart werd vastgesteld.
De voornaamste punten uit het reglement
voor deze vlucht, welke op 21 Mei 1937 zal wor
den gehouden, volgen hier:
De wedstrijd is opengesteld voor alle typen
vliegtuigen, of deze al dan niet een bewijs van
luchtwaardigheid bezitten. Slechts een enkele
maal voorvliegen der deelnemende toestellen
zal worden geëischt.
Alle deelnemende vliegtuigen zullen van radio
voorzien moeten zijn.
Winnaar van de vlucht is hij, die het ge-
heele traject in den kortsten tijd aflegt. Pro
viandeering gedurende de vlucht is toegestaan.
40 uren na het vertrek uit New York zal de
controle voor de aankomst beëindigd worden.
Bij ongunstig weder zal de vlucht worden uit
gesteld.
Als prijzen worden uitgeloofd bedragen van
1 millioen francs voor het eerstaankomende
vliegtuig, 500.000 frs. voor den tweeden, 300.000
frs. voor den derden en 200.000 frs. voor den
vierden winnaar.
De inschrijving voor de vlucht kan tot 20 April
1937 bij de Aéro-Club de Franoe geschieden.
De drie landelijke Middenstandsbonden
(Kon. Ned. Middenstandsbond, Ned. R.K. Mid
denstandsbond en Ned. Chr. Midd.Bond) beslo
ten dit jaar, zooals dit geschiedde in 1935,
weer een Middenstands-campagne te houden
en wel van Zaterdag 10 tot en met Zaterdag
24 October 1936. Een landelijk uitvoerend Mi
ca-comité werd benoemd, bestaande uit de
heeren J. P. de Brabander, voorzitter; A. de
Moor, secr.penn.; C. den Blanken, J. van Driel
en P. v. d. Linde.
Was de deelneming in 1935 reeds bevredi
gend, die van 1936 overtreft haar voorgangster
belangrijk en nog dagelijks melden zich uit alle
deelen van het land middenstandsvereenigin-
gen aan, die alsnog zullen mee doe aan deze
Middenstandscampagne.
Tijdens de Mica staan in al de honderden
deelnemende plaatsen tal van attracties op.
het program: versieringen, verlichting van ge
bouwen, muziek, wedstrijden; elders weer eta
lage-wedstrijden, reclame-optochten enz.
Als algemeene, landelijke attractie wordt
aan de Mica-1936 verbonden een Mica-puzzle
wedstrijd.
Aan dezen puzzle-wedstrijd is een zeer grcot
aantal prijzen verbonden. Ten eerste worden
er tal van „plaatselijke prijzen" aan verbon
den. Elk plaatselijk Mica-comité zal de plaat
selijke prijzen nader bekend maken; die plaat
selijke prijzen zullen ook plaatselijk geëtaleerd
worden.
Daarnaast of daarboven zijn aan de Mica-
1936 tal van landelijke prijzen verbonden,
waarvan we noemen: een land- of weekend
huis, pl. f 1000 grond, een luxe auto, een salon
ameublement, 'n huiskamer-ameublement,
een slaapkamer-ameublement, radio, motor
fiets, Jaarsmahaard, waardebonnen van f 100
f 50, f 25, tientallen rijwielen enz.
Dinsdagmiddag geraakte de 15-jarige W. Bolt,
wonende in Appingedam, door tot nu toe on
bekende oorzaak te Jukwerd onder een lorrie
met tractor, geladen met leem, voor de steen
fabriek te Jukwerd.
Nadat de eerste hulp was verleend, werd de
jongen met ernstige hoofdwonden en inwen
öige kneuzingen naar het academisch zieken
huis te Groningen vervoerd, waar hij later is
overleden.
ïïidvM&aal
Geloof me, ik ben de ongelukkigste kerel
die in dit ondermaansche jammerdal
rondloopt," zuchtte Phil Brandon, en m
z'n behoefte naar wat troost en opbeuring, nam
hij een sigaar uit het kistje van z'n vriend
Dick Norm an.
Deze keek bezorgd naar z'n sigarenkist.
„Alwéér verliefd?" vroeg hij en keek niet
heel vriendelijk.
„Alweer? Neen, amice, niet weer, maar voor
den eersten en laatsten keer van m'n leven."
„Nou, nou," grinnikte Dick, „tellen dan die
vorige vijf gevallen soms niet mee?"
„Voor geen cent. Dat was maar bevlieging,
iets voorbijgaands. Maar dit is de eenige, ware,
eeuwige liefde."
„Zoo. En mag ik naar den naam vragen van
deze zeldzaamheid?"
„Hou je sarcasme maar voor je. Ze heel
Berengaria."
,,'n Mooie naam."
„Ja, en zij zelf is nog veel mooier: oogen
als stralende sterren, lippen als bedauwde
rozebladen
Ei, is 't zóó erg? En wil ze je niet hebben?"
,*Dat weet ik niet."
„Weet je dat niet?" riep Dick Norman.
„Waar doe je dan zoo beteuterd om?"
„Juist omdat ik het niet weet
„Moet ik daaruit dan concludeeren dat je
d'r nog niet gevraagd hebt?"
„Jaik durf niet."
Ditmaal keek Dick verbaasd.
„Durf je niet? Waarom niet?"
„Verbeeld eens dat ze neen zegt!"
„Och kom, die risico heb je al vijfmaal ge-
geloopen met het resultaat: viermaal ja, één
maal neen. En van die eene bleek dat ze in t
geheim verloofd was. Probeer 't maar."
„Neen, ouwe jongen, ik durf niet. Met die
vorige meisjes was 't wat anders. Dat waren
,1tekvju u
<-.F=MflgC WACHT
0°
o" o;
Nadat de drie ondeugden weer opgedroogd waren, stelde
Kruimeltje voor eens naar den fotograaf te gaan. Ze waren dien
dag in zoo'n goede stemming, dat het jammer zou zijn, als ze
die prettige gezichten niet zouden kunnen bewaren. Kikker
Karei, die er niets op gesteld was zijn groot hoofd te laten
fotografeeren., moest met alle geweld naar den fotograaf geduwd
worden.
Maar ongelukkigerwijze was de fotograaf niet thuis. Tuimeltje,
die het verschrikkelijk vond, dat ze zoo'n eind voor niets getip
peld hadden, beweerde, dat hij wel verstand had van die kiek-
toestelletjes. „Gaan jullie daar eens zitten", zei Tuimeltje met
een ernstig gezicht en hij zette kikker Karei 'n mooien bolhoed
op en gaf hem een groote sigaar in zijn mond. En als een echte
fotograaf kroop hij toen onder het zwarte doek.
„Een, twee, drie", riep Tuimeltje uit en hij trok aan het
koordje (want het was nog een echt ouderwetsch toestel), en de
eerste foto was dus klaar. Nog even werk en kikker Karei en
Kruimeltje zouden voor altijd bij elkaar zitten. Maar toen ze
zagen hoe de foto uitgevallen was, toen kikker Karei er wel op
stond, maar met een heele dikke sigaar, toen moesten ze ver
schrikkelijk lachen en zouden ze maar gauw een andere kiek
maken.
verliefdheden die niet langer duurden dan zes
weken. Maar nu ken ik de echte groote liefde
en nu durf ik niet te spreken. Geen moed, geen
durf, zie je. Berengaria is een van die be-
tooverende geheimzinnige vrouwen, die altijd
heel wat anders zeggen dan je verwacht."
Wel een kwartier lang zwegen nu de vrien
den en rookten.
Toen zei Dick: „Waarom ga je juffrouw
Louison niet eens consulteeren?"
„Bah, een waarzegster!"
„Dan kan je vooruit hooren of 't ja of neen
zal wezen."
Phil keek even op.
„Denk je soms dat ik er een rijksdaalder
voor over heb om zoo'n vogelverschrikster in
de koffiedik te zien roeren?"
„Natuurlijk niet, maar je stelt je die juf
frouw Louison heel anders voor dan ze in wer
kelijkheid is. 't Moet geen oude schoonmaak
ster zijn met katten of uilen, maar een knappe,
jonge dame van vóór in de twintig. Ik zou t
zekeren dat je 't D j
gen van je ware
en eenige be- ••••Mi-
minde. Misschien is die ook al eens bij juf
frouw Louison geweest."
Phil Brandon stond op, nam als in gedach
ten nog een sigaar uit 't kistje en liep pein
zend heen en weer.
„Ja," sprak hij eindelijk als de slotsom zijner
overwegingen, „misschien heb je gelijk en
kwaad kan 't toch nooit, 't Is best mogelijk,
dat 't me moed geeft. Ik zou al dankbaar zijn
voor 'n beetje hoop. zelfs al moest ik die halen
bij een waarzegster."
„Prachtig!" riep z'n vriend.
„En ga nu dadelijk. Hier staat d'r adres in
de krant. En als ze zegt dat 't ja zal zijn, dan
ga je meteen direct naar Berengaria, om te
hooren of 't orakel gelijk heeft. In alle geval
kom je hier nog even rapport uitbrengen,
hoor!"
„Je kunt er op aan," beloofde Phil. Tot
straks."
Anderhalf uur later liep hij hasatig naar
Dick Norman's kamer, greep z'n vriend bij de
schouders en draaide van blijdschap als een
tol met hem in 't rond.
„Ja, ja, gefeliciteerd, Phil!" riep Dick, toen
hij eindelijk vrij kwam uit den vriendengreep-
„Dus 't is goed gegaan?"
„Schitterend!" verklaarde Phil opgewonden,
en hij greep weer een sigaar. „Nu ben ik echt
en heusch verloofd, ouwe jongen."
„Ja.... en geluk er mee. En wanneer kom
je nu de schoone Berengaria aan me voor
stellen?"
„Berengaria?" riep Phil verbaasd. _,Hoe heb
ik het nu met je? Met juffrouw Louison, dat
kleine, schattige meisje, heb ik me verloofd!
Dick, ik ben de gelukkigste kerel, die in dif
ondermaansche jammerdal rondloopt!"
's GRA.VENHAGE. Geslaagd voor deel IIF.
H. M. van de Kerkhof te Aarle-Rixtel.
K, -v. .VMW/AwXtwSwWK
yZZ
y':V G
r t
•yX ,v
'v3
ïS
■BH
V'.'x:--
IRSMl
i
- v a
ci
02*IH
