Een juichende hoofdstad begroet de Koninklijke Familie
Aller
blikken gericht op het
Vorstelijk paar
Het nieuws van heden
Jubelende menschenmassa langs heel
den weg
Dispensatie
DE BAROMETER
yEREENIGDE KATHOLIEKE PERS
Twee wuivende handen; het vreugde-glanzend gelaat
der Prinses; de montere, joviale verschijning van
Prins Benno men overzag het in één flits
DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1936 - AVONDBLAD
ABONNEMENTEN
iyóór Haarlem en Agentschappen per
Onder stralenden zonneschijn heeft de blijde inkomste van
het Verloofde Paar binnen Amsterdam plaats gehad, terwijl
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TIEN BLADZIJDEN
ÜUiaen$$n Wjj£t&tm vanaf d& vroege ochtenduren op 't grootsche gebeuren: den intocht van de Koninklijke Familie in de hoofdstad
een enorme menschenmenigte langs den weg was samenge
stroomd. De Koninklijke Marechaussee was de Amsterdam-
sche politie komen versterken, maar desondanks was de toe
vloed zóó geweldig, dat in de Raadhuisstraat, kort voor de
aankomst, het politiecordon verbroken werd en Marechaus-
see's van de Dam-afzetting nog naar bedreigde punten langs
den weg werden gezonden. Toen een half uur later dan ver-
Wacht was de Koninklijke stoet eindelijk in zicht kwam en de
saluutschoten van de „Gelderland" over de Amstelstad don
derden, kende de laaiende geestdrift geen grenzen meer.
Amsterdam heeft heden kennis kunnen maken met hem,
'die Prinses Juliana een steun zal wezen in het levendie ken
nismaking is een gelukkige geweest. Het open, lachende ge
laat van den slanken, donkeren, ernstigen jonkman nam
ieder voor zich in.
Langs den intoehtsweg was het één jubel en toen eindelijk
het Paar met Koningin Wilhelmina, Prinses Armgard en
Prins Aschwin op het balcon van het paleis verscheen, groeide
de jubel tot een gigantische ovatie
Bloemstuk in sledevorm
Ter herinnering aan de winter
sport, waar Prinses en Prins
elkander hebben ont
moet
Gelukwenschen van den ex-
keizer
Door de stad
Cadeau voor Prinses
Juliana
Gramofoonplaten met redevoerin
gen van Koningin, Prinses en
Prins Bernhard
Het W eeriiiiiiiiiiiiuMDuiiiiiiiiiiiiiiiiiiuuiiiiiiiiii'j.
De aankomst op den Dam
BUREAUX VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE:
NASSAULAAN 51 - TELEFOON 13866
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
TWEE EN ZESTIGSTE JAARGANG No. 20157
Advertentieprijzen: Per lossen regel 50 et., Inge*,
mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent
Kweek 25 cent; per kwartaal f3.25; per DAGBLAD UITGEGEVEN DOOR DE KV. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEfOON 13866 per regeL bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor
ipOSL per kwartaal 13.58 Dij vooruitbetaling de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek
De Witten zullen met den aanval op Madrid
beginnen.
Horthy naar Italië?
Tot geestelijk adviseur van de Nationale Fede
ratie Het Wit-Gele Kruis is benoemd de Zeer-
eerw. heer C. Venings, te Utrecht.
De termijn van uitwijzing uit Berlijn is tol
Zaterdag 26 September verlengd.
De heer S. van Zwanenberg heeft eervol ontslag
gevraagd en verkregen als commercieel adviseur
van het college van regeeringscommissarissen.
Jeugdig echtpaar bij gasverstikking te Delft om
gekomen.
Adres van antwoord der Eerste Kamer op de
Troonrede.
O
De donder der saluutschoten van de Gelder
land, dof rollend over het IJ en de feestelijke
stad, kondigde de onafzienbare menschenme-
nigte langs heel den intoehtsweg, in de ven
sters, op de daken, in de boomen, overal waar
men een kijkplaats te bemachtigen wist, de
aankomst aan van den Koninklijken stoet aan
de grens der gemeentea
Ex-keizer Wilhelm en zijn echtgenoote hebben
door bemiddeling van hun vleugeladjudant, ma
joor Von Ilsemann, hun gelukwenschen aan het
prinselijk bruidspaar laten overbrengen.
De heer Von Ilsemann werd in het paleis
Noordeinde te Den Haag ontvangen door H. K
H. Prinses Juliana en Z. H. Prins Bernhard. Hij
overhandigde hun een mand bloemen in de
kleuren oranje, geel en rood.
Stand op Donderdag 1 uur run.: 766.5
Vorige stand: 766.9
Nadat de stoet de gemeente Haarlem verlaten
heeft, gaat het met vrij groote nelheid in de rich
ting van Halfweg, waar het Vorstelijk paar en
de Koningin en haar gasten hartelijk worden
toegejuicht.
Na Halfweg voegt de Amsterdamsche motor
politie zich bij den stoet. Tal van automobilis
ten en motorrijders rijden achter den motor met
zijspan van de politie, die den optocht sluit en
zoo naderdt men zeer spoedig de grens van de
gemeente.
Op den Haarlemmerweg tot ver voorbij den
Hoofdweg staan reeds vroeg de eerste groepen
van het Amsterdamsche publiek in afwachting
van de komst der Koninklijke Familie. De leer
lingen van de Julianaschool en Openbare Lagere
School van Sloterdijk zijn hier met het onder
wijzend personeel opgesteld. Zij dragen Oranje
sjerpen en vlaggen. Naar alle zijden groeit de
massa der wachtende menschen, naarmate het
uur van aankomst nadert.
Tegen half twaalf verschijnen de burgemees
ter dr. W. de Vlugt in ambtsgewaad en de hoofd
commissaris de heer H. J. Versteeg met ambts
keten om den hals. Ook wachten hier freuie
van Lennep en de jongejuffrouw van Eeghen
die aan Koningin en Prinses rose en oranje an
jers zullen aanbieden. Ook de beide scholen heb
ben hun jeugdige afgezanten: van de Juliana
school Johanna Troost en Annie Appeltem en
namens de Openbare School Dientje Dijkshoorn
en Beppie Blekkenhorst die met bloemen ge
reed staan om de Vorstelijke verloofden en hun
familie te begroeten.
Ook de Amsterdamsche Vrouwelijke Studen-
ten-Vereeniging is door haar bestuur, de dames
H. v. Hall, N. v. Ogtrop, A. Koopman en I.
Heringa, allen met driekantige baretten op het
hoofd, hier vertegenwoordigd. De presidente,
mej. H. v. Hall, zal aan de Prinses gele anjers
aanbieden, met rood-zwarte linten versierd.
Langzaam nadert het oogenblik, dat de
duizenden oogen, die den Haarlemmerweg af
turen, achter het in Amsterdamsche richting
doorgaand verkeer, de Koninklijke auto's zul
len zien verschijnen.
Tien over twaalf is het. De spanning stijgt.
Zij komen! De zon gluurt over al die opge
wekte menschen langs den weg, over de
groene Hollandsche velden rondom en ach
ter het doorbroken groen van de Meerlaan
op de in lichten nevel gehulde, strakke
contouren van Westelijk Amsterdam, waar
boven van alle kanten de vlaggen wuiven
als een groet van de hoofdstad, waar nu
tienduizenden in gespannen afwachting
langs de wegen staan geschaard.
Nog één oogenblik: daar zijn zij! Een rii
auto's en felkleurig de wapperende standaard,
heel ver nog op de grauwe asphaltbaan. De
eerste groepen van het publiek stroomen toe en
minutenlang zijn de auto's, die onmiddellijk
vaart geminderd hebben, omstuwd van juichen
de, wuivende menschen, jongens en meisjes die
met vlaggen zwaaien, moeders en vaders, die
hun kleine kinderen boven de hoofden houden.
De politie, die deze spontane overrompeling blijk
baar niet voorzien heeft, weifelt. En zoo rijden
de auto's langzaam nader, omstuwd door het
geestdriftig publiek, dat pas vlak bij den
Hoofdweg reeds uiteen wijkt, om gelegenheid te
geven voor de officieele begroeting.
Enkele vluchtige momenten zijn het
slechts. Men ziet in den voorsten auto
het gelaat van de Prinses, vreugde-
glanzend, wuivend en dankend naar al
le zijden. En naast haar de reeds voor
allen, van foto's en film vertrouwde
verschijning van den Prins, jong, mon
ter en joviaal, die zoo volkomen onge
dwongen alles om hem opneemt, har
telijk lachend met blinkende tanden,
vrooiijken oogopslag achter de heldere
brilleglazen.
En in den tweeden auto de Koningin
met de érinses Von Lippe-Biesterfeld,
beiden meelevend met de eerste spon
tane huldiging, die onmiskenbaar zich
richt voor alles op het jonge paar. Voor
hen in den auto zit Prins Aschwin, broe
der van Prins Bernhard. Men kan het
de Koningin aanzien, hoe Haar de har
telijke begroeting en de ongeveinsde
De verwelkoming van het verloofde Vorstelijke Paar aan de grens van Amsterdam op den Haarlemmerweg
belangstelling voor Prinses en Prins
goed doet.
Burgemeester en hoofdcommissaris maken
hun opwachting. Bloemen worden aangeboden.
De kinderen zingen het Wilhelmus, waarmee
onmiddellijk het publiek instemt. En dan lang
zaam, onder het wuiven der vlaggen, het hoera
geroep, het zwaaien met hoeden en mutsen,
zetten zich de auto's weer in beweging. De
grootsche intocht in de hoofdstad gaat begin
nen.
Onvergetelijk is deze eerste rit geworden
door de zon-overgoten feestelijke stad,
langs de onafzienbare rijen der tienduizen
den: één golvende zee van menschen, waar-
tusschen de stoet in matig tempo voort
rijdt. Voorop de kinderen, daarachter de
ouderen, velen op banken en kisten en in
derhaast geïmproviseerde tribunes, in de
vensters, de boomen, op balcons en daken;
overal staat men schouder aan schouder,
overal ziet men handen wuiven en vlaggen
wemelen en als een storm bruist de geest
drift mee met den stoet.
Eerst door West: de breede Hoofdweg met
zijn strakke gevellijnen, waar het vlaggedoek
warm kleurt tegen de groene wingerd. Het
Mercatorplein is één groote menschen
menigte. Zelfs op de tramhuisjes staan de kij
kers. Overal langs de rijbaan vroolijke, lachende
menschen, waartusschen het oranje gloeit en
de vlaggekleuren stralen als een bloeiend voor
jaarsveld.
De Jan Evertsenstraat met haar winkelgale
rijen is vroolijk bevlagd. Ook hier zijn de vele
gunstige kijkplaatsen boven de pendoppo's
dankbaar benut. De fantasie der bewoners
heeft zich vaak op smaakvolle wijze geuit.
Fraai gedrapeerde vlaggen van Nederland en
Lippe met de letters J en B vallen in het oog.
Bij de Wiegbrug en in de De Clercqstraat zijn
zeifs de stilstaande tramwagens als tribunes
benut. Men staat er bovenop.
Wat biedt de De Clercqstraat met de kwistig
versierde en gedrapeerde balcons een levendig,
kieurig beeld. Er vooral de lachende, juichende
bewoners, de kinderen met vlaggen en bont af
hangende serpentines. Het is of de huizenrijen,
anders zoo nuchter en strak, tot leven zijn ge
wekt en deel hebben in de algemeene vreugde.
Op de brug van de Bilderdijkkade is een
spandoek aangebracht. Leve Prinses Juliana,
Leve Prins Bernard staat er op. Even verder
in drie groote open autobussen de officieren en
bemanning van de Gelderland achter het pu
bliek. Zij brengen het militaire saluut.
Verder en verder gaat de stoet. "Naarmate we
de binnenstad naderen, wast zoo mogelijk nog
Z. H. Exc. de Bisschop van Haar
lem heeft voor geheel de gemeente
Amsterdam, ingezetenen en vreem
delingen, dispensatie verleend in de
vasten- en onthoudingswet voor he
dennacht'tot het officieele sluitings
uur, zijnde drie uur.
DR. G. VAN NOORT, Deken.
Een frissche wind dreef de warmte van den
zonnigen herfstdag weg, maar desondanks kre
gen enkelen, meest vrouwen en kinderen, het
toch te kwaad. Verplegend personeel van allerlei
soort, Roode Kruismannen, verpleegsters en
vrouwelijke Burgerwachters deden hier ver
dienstelijk werk.
De Dam glom en schitterde in den jubel van
een heldere herfstzon, die alles in gloed zette, de
sabels der marine-officieren deed flonkeren en
speelde met het zilver der schelleboomen van
de kapel.
Deze jubel zette zich ook voort in de oogen en
de harten van al de duizenden, die maar ge
duldig bleven wachten op het oogenblik dat toch
eenmaal zou komen.
Vliegmachines van het leger en van de K. L.
M. dreven als zoemende zilveren vogels hoog
boven het Damplein, ten groet of ter aankon
diging dat de stoet in aantocht was Ja dat
moest nu toch onderhand wel zoo zijn. En naar-
de glanzende wijzers op dén Paleiskoepel ver
der van het middaguur wegdraaiden steeg de
spanning.
Danhet is kwart voor een, komt er dei
ning. De bevelvoerende officier van de eere-
wacht doet zijn mannen stram staan, een mo
tor van de politie suist den hoek van de Pa-
leisstraat om, maar het is nog slechts een voor
bode. We zullen nog even geduld moeten heb
ben. En dat hebben we ook, al die duizenden
die daar bijeen staan, één van gedachte, één
van- verlangen, één ook in bijna niet te bedwin
gen spanning voor het oogenblik, dat we zoo
lang hebben verbeid.
Het is kwart voor éénen dan als daar einde
lijk een sliert van snelle motoren komt aan
zetten. Het carillon speelt het Wilhelmus. En
dan ja, daar komt de stoet, daar breekt de ju
bel los, zoo gauw de oogen van al de duizenden
kijkers het fleurige beeld vatten van de lang-
verbeiden, de Prinses en Prins Benno, lachend,
zonnig, stralend, overgelukkig, wuivend en knik
kend en daarachter de Koninklijke Moeder met
Hare gasten.
De Marinekapel zet het volkslied in en
machtig ruischt het Wilhelmus van Nassauwe
over het hoofdplein der hoofdstad, langs de
hooge huizen.
In den Paleisingang hooren de Koninklijke
Bezoekers de nationale hymne aan en als de
laatste klanken daarvan nauwelijks zijn weg-
gegalmd stijgt er een gejuich op, zooals het
oude plein het maar zelden zal hebben weer
kaatst.
Ben jubel breekt los, een jubel die aanhoudt
tot, die overgaat in een ovatie wanneer de bal-
condeuren geopend worden en de Prinses met
bloemen in de armen naar buiten treedt, meteen
gevolgd door Prins Benno. En wij begrijpen het
hoe dit jonge paar de Residentie en Amsterdam
en heel het land heeft veroverd. Zulk een
charme, zulk een ongedwongenheid, zulk een
hartelijk tegemoettreden tot een volk, dat hen
In de liefde van zijn hart heeft omsloten.
En dan de Koninklijke Moeder, ook zij dra
gend een groote bouquet, bescheiden zich half
achter het Paar plaatsend, maar neen Zij kan
zich niet verschuilen voor Haar volk, dat
Haar langdurig en buitengewoon hartelijk toe
juicht. Weer klinkt het Wilhelmus, weer drij
ven de gedragen klanken van het schoone
oude lied over het centrum der oude stad.
Het zijn onvergetelijke oogenblikken, de
werkelijkheid is schooner dan welke verbeel
ding haar had kunnen fantaseeren.
Ter gelegenheid van het bezoek der Kon.
Familie aan de hoofdstad is aan de Rijksver
zekeringsbank het initiatief genomen het Prin
selijk paar een bloemenhulde aan te bieden.
Deze oproep vond levendigen weerklank; van
het Bestuur af tot door de jongste en laagst ge-
p'aatste arbeidskrachten toe werd enthousiast
een bijdrage geschonken.
Den bloemist Kaufmann op den Overtoom
werd opdracht gegeven een stuk te maken in
den vorm van een slede, omdat de Prinses
voor de microfoon verklaard had, dat zij en
de Prins eikaar ook bij de wintersport hadden
otmoet. Zoo wilde men door de uitbeelding van
een slede aan die wintersport herinneren.
Op een grond van mos zijn 900 witte asters
gelegd, nerinnerende aan de sneeuw.
Verder zijn er 2 verlovingsringen op geplaatst,
één in de oranjekleur, de ander in de kleuren
van Lippe.
Een fraai lint bevat de woorden: „Van de
ambtenaren der Rijksverzekeringsbank."
De afmetingen van het stuk zijn 1 M. 50 in
het vierkant.
Naar wij vernemen, heeft de directie van
den Phohi-kortegolfomroep H. K. H. Prinses
Juliana een cassette met gramofoonpiaten aan
geboden, op welke platen de radiotoespraken
zijn vastgelegd, die H. M. de Koningin, H. K.
H. Prinses Juliana en Z. H. Prins Bernhard
ter gelegenheid van de verloving van Prinses
Juliana tot het Nederlandsche volk hebben ge
richt en welke de Phohi naar de overzeesche
gewesten heeft uitgezonden.
Onder dankbetuiging voor de aardige atten
tie werd het geschenk door Prinses Juliana
aanvaard.
VERWACHTING: Meest matige, Oos-
telïjke tot Zuid-Oostelijken wind, licht r
tot half bewolkt, droog, weinig verende-
ring in temperatuur.
Hoogste barometerstand:
781.2 te Sarna.
Laagste barometerstand:
754.7 te Janmayen. |j
Zon op 6.30 - onder 7.10 - Licht op 7.40
H Maan op v.m. 8.42 onder n.m. 7.07
Eerste kwartier 23 September
Het is jammer, heel jammer dat alles zoo kort
duurt, want al blijven de Vorstelijke Personen
minutenlang op het balcon, het publiek had wel
willen blijven juichen en jubelen, zoo geest
driftig is de stemming, zoo vervuld zijn allen
van vreugde, van dankbaarheid, dat ons dit
mocht geschonken worden.
Maar het onverbiddelijke einde komt. De
glazen deuren gaan dicht en kalm maant de
politie de menigte aan zich te verspreiden.
De menschen gaan na uren te hebben ge
wacht op enkele minuten van groot en grootsch
beleven, gelukkig dat gezien te hebben, hiervan
getuige te hebben mogen zijn.
de menigte aan. Hier en daar heeft men zelfs
op vrachtauto's tribunes gebouwd. En overal
gaat de juichende groet uit, richten zich de blik
ken op dien open auto, waarin twee wuiven
de armen: de Prinses, die haar mantel heeft uit
gedaan om beter te kunnen groeten, de Prins,
die vaak staande, zijn slanke, in zwart gekleede
gestalte hoog geheven boven de menschen
rondom, naar alle kanten dankt, voor de har
telijke belangstelling.
Zoo nadert de stoet den Dam.
Geduldig wachtte de immense massa, die op
het historische middelpunt van Amsterdam, den
Dam, was saam^ekomen om de Vorstelijke Per
sonen, in het bijzonder de Jongverloofden te
verwelkomen.
Maar men had dingen genoeg om naar te zien
en te hooren. Beiaardier Vincent in den koepel
en de kapel van de Burgerwacht vóór het Paleis
lieten om beurten een keur van vaderlandsche
liederen hooren, die dapper werden meegezon
gen.
Op den trans van de Nieuwe Kerk deed een
groepje jongelui hun best om den toon aan te
geven en dank zij de kracht van de jonge stem
men nog versterkt door een geïmproviseerde me
gafoon lukte dit.
Streng-uitziende marechaussee's, waarmee de
kleuters, die op de eerste rij stonden echter al
gauw op goeden voet geraakten, zorgden dat de
afzetting stipt gehandhaafd bleef. Veel moeite
hadden zij daar evenwel niet mee, want het
publiek betoonde zich zeer gewillig. Slechts nu
en dan moest een waarschuwing worden uitge
deeld aan lieden die door duwen den druk op
de voorste rijen te sterk maakten. Ook tegen
een tweetal verkoopsters van oranje-strikjes, die
zich niet volgzaam toonden moest worden opge
treden. Toen ze bleven mopperen werden zij
naar de Gravenstraat verwezen. Verder moest
de politie ertoe overgaan kisten en kratten, wel
ke al te voortvarende kooplieden wilden gaan ver
huren te doen verwijderen. Met een wagen van
den Reinigingsdienst werden zij naar een plaats
getransporteerd, wat zij minder in den weg zou
den staan.
Allen tuurden naar Paleisstraat en Mozes en
Aaronstraat om van de bewegingen dergenen,
die in die richting stonden opgesteld af te lezen
of de stoet ook al in aantocht zijn zou.
