SITTERS^KQR
DE UREN GAAN
V O O R B IJ
Haarlem, 15 Oct.
DONDERDAG 15 OCTOBER 1936
AGENDA
Kunsttanden en Gebitten
Uit den Gemeenteraad
Bioscopen
16 October
Bioscopen
DE VERBREEDING DER RAAKS
Onteigeningsbesluit goedgekeurd
Centrale Tandheelkundige Kliniek
Ziekenfondstarief
TWEE DOODELIJKE AAN
RIJDINGEN
Onoplettende chauffeurs
veroordeeld
Geslapen
Winkelweek Gen. Cronjéstraat
ZANG- EN ORGELCONCERT
In de Gemeentelijke Concertzaal
K. J. C.
Algemeene Cursus Zondag 18 Oct.
R- VELDHUYZEN VAN ZANTEN
Teraardebestelling te Hillegom
As van een tram gebroken
Haarlem - Schoterweg 1 - Telefoon 16659
H. Scheffer
H. A. Kruyd
H. Udo
Ir. W. J. Burgersdijk speldt den heer Reynier
van 't Hoff de zilveren eere-medaille der
Orde van Oranje-Nassau op de bost bij zijn
zïlv. jubileum als directeur der Tramfanfare
IK
A. Brouwer
J. van der Neut
P. J. Vooges
D. A. Löwensteyn
W. Terol
P. Kooring
Took teftk lïu <X> ia zoover eea B»s
Gebouw „St. Bavo" Rechtskundig advies
78 uur: „Vriendschap Zy Ons Doel" 8 uur;
Best. R.K. Volksbond half 9; Federatie groen
ten- en fruithandelaren half 9; Comité Win
terhulp 8 uur; R.K. Bevolkingsbureau 8 uur;
Cursus R.K. Volksbond 8 uur.
Raadhuis Overveen Gemeenteraad Bloe-
mendaal, 2 uur.
Stadsschouwburg Ned.-Indisch Tooneel
„De Filmheld", kwart over 8.
Groote of St. Bavokerk Orgelbespeling,
34 uur.
Café-restaurant Gebr. Brinkmann K. J.
M. V. „St. Augustinus", half 9.
Luxor-theater „Muiterij op de Bounty",
2.30, 7 en half 10.
Frans Hals-theater „Golddiggers 1935
1936", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt-theater „Menjntje Gijzen's
Hardy in „In 6e penarie". 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace Stan Laurel en Oliver
Hardy in „In de penarie", 7 en 9.15uur.
Palace-Filmac, 115 uur
Gebouw „St. Bavo": Jaarfeest R. K. Volks
bond 8 uur; Haarlems Gemengd Koor 8 uur;
R. K. Bevolkingsbureau 8 uur; Feestcommissie
Grafische Bond 8 uur.
Gem. Concertgebouw: 7.45 uur Feestavond Ju
bileumfonds N.Z. H. T. M.
Rembrandt Theater: De lokkende stem 2.20,
7 en 9.15 uur.
Palace: Follow the fleet 2.30, 7 en 9.15 uur.
Luxor Theater: De muiterij op de Bounty
(geprol.) 2.30, 7 en 9.30 uur.
Fïuns Halstheater: De vlucht voor het nood
lot, 2.30, 7 en 9.15 uur.
steeds onberispelijk. Het mooie orgelwerk van
H. Andriessen, de Passacaglia, deed het w*eer
uitstekend, al hadden we ons den climax in het
middendeel nog magistraler gedacht.
De beidé zangeressen, wier stern-timbres zoo
wel bij elkaar passen, hadden veel succes met
de verschillende duetten en soli. Bepaald fraai
klonken de alternaties in het responsorium van
Schütz „O süsser, o ferundlieher" en zeer mooi
van klankeffect was ook de expressieve vertol
king van de beide modernere composities, Wal-
desstille, van Max Reger en La Nuit, van Er-
nest Chausson. Een enkele maal intoneerde
Annie Woud 'n fractie te laag, terw'ijl To van
der Sluys het evenwicht wat te ver naar boven
verlegde, maar dit deed slechts zeer weinig aan
het geheel af. Van de solo-nummers door Annie
Woud vonden we Io sono la Madre van Res-
pighi veruit het fraaist van expressie: het Ave
Maria van Bruckner denken we ons veel en
veel inniger, veel minder sterk gedramatiseerd,
serener, zooals dit ook in de begeleiding door
George Robert uitstekend tot uiting kwam. Het
slot was juist daarom zoo aangrijpend omdat
het teer en ijl van klank gehouden werd. In
dien geest, in de gebedssfeer, met 'n niet al te
zwaar geaccentueerden climax in het midden,
moet de devote Oostenrijksche meester het zich
hebben gedacht.
To van der Sluys moge vooral acht geven op
een zeer zorgvuldige articulatie van de mede
klinkers: haar zang is achter in de zaal vaak
onverstaanbaar. Zij móet, met de techniek
waarover zij beschikt, hiermee geen moeite hebt*"
ben. Haar Nocturne van Franck klonk in deze
hooge ligging niet volkomen adequaat aan het
thema; dit mooie lied maakt in lagere zetting
ongetwijfeld beter effect. Zeer mooi en expres
sief bracht zij Hendrik Andriessen's mooiste
zang-compositie ten gehoore: zijn Magna res
est amor, al bleef het, door het bovengeschetste
euvel, nog te veel klank, vaak zonder de rug-
gegraat der medeklinkers. Wanneer deze hoog
begaafde sopraan daarop acht blijft geven, kan
haar intelligente, expressieve voordracht er nog
slechts bij winnen.
Zooals gezegd was er een talrijk en aandach
tig publiek, dat zangeressen en organist telkens
met hartelijk applaus dankte voor het gepres
teerde.
J. S.
De verbreeding van de Raaks kon nog steeds
niet geheel worden uitgevoerd, omdat het per
ceel van de heeren Swaansdijk niet in handen
van de gemeente kon komen, waardoor een
onteigeningsprocedure noodzakelijk was. Thans
is de Koninklijke Goedkeuring op het ont
eigeningsbesluit ontvangen. Daarby wordt over
wogen, dat het in het belang van de volkshuis
vesting is, dat de gemeente dit perceel, ter ver
breeding van de Raaks, in bezit krijgt.
Binnen zeer korten tijd, wanneer dus het
pand is overgeschreven, kan de geheele ver
breeding een feit worden en de directeur van
Openbare Werken verzekerde ons, dat er geen
dag langer met de afbraak gewacht zal worden
dan noodzakelijk is.
KENAUPARK 26 a TELEFOON 12644
Spreekuren: 911 en 12, Dinsdagav. 6.308.30.
STAD
S
Op 29 Mei des middags om 3 uur heeft een
47-jarige thee-handelaar uit Bolsward met zijn
auto op den Provincialenweg te Koog a. d. Zaan
zonder eenige reden of aanleiding een geheel
rechts van den weg rijdende bakfiets, welke in
dezelfde richting als de auto reed, van achte
ren aangereden, waardoor de bestuurder van
de bakfiets een schedelbreuk en andere zware
wonden bekwam en daardoor op slag gedood
werd. Een getuige-deskundige, Prof. J. Waterink
uit Amsterdam, had, toen veertien dagen ge
leden het doodelijk ongeval door de Haarlem-
sche Rechtbank werd behandeld gerapporteerd,
dat verdachte niet geschikt was voor auto-
besturen.
De Officier van Justitie zeide, dat slechts één
verklaring voor het ongeluk mogeiyk is n.l. dat
verdachte zeer slecht heeft opgelet. Spr. eischte
f 1000.boete subs. 50 dagen hechtenis en een
jaar intrekking van het rijbewijs tegen den
theehandelaar.
Hedenmorgen werd de handelaar veroordeeld
tot f 750,boete of 25 dagen hechtenis en in
trekking van het rijbewys voor 1 jaar.
Op 25 Juli, des middags omstreeks 4 uur was
uit een file van eenige auto's, die in de Hoofd
straat te Hillegom in de richting Haarlem
reden, plotseling een taxi uit Den Haag, be
stuurd door een 22-jarigen chauffeur uit Haar
lem, naar rechts uitgeweken. De auto kwam
recht op het trottoir af en reed een voetgan
ger ondersteboven, waardoor deze een schedel
breuk en andere zware verwondingen kreeg,
t,en gevolge waarvan hy overleed. De bestuurder
had zoowel tegen de politie als tegenover een
collega-chauffeur gezegd, dat hij had zitten
slapen, doch voor de Haarlemsche re-chtbank
ontkende hy dit echter hardnekkig, maar hy
kon overigens ook geen reden of aanleiding
voor zyn, in zyn gevolgen zoo verschrikkelijke
daad opgeven.
De Officier van Justitie had 3 maanden hech
tenis met 6 maanden intrekking van het rij
bewijs geëischt.
De verdediger, mr. B. W. Stomps, verzocht
een voorwaardelijke veroordeeling.
Hedenmorgen veroordeelde de rechtbank den
taxi-chauffeur tot 2 maanden hechtenis en
1 jaar intrekking van het rijbewijs.
De Winkeliersvereeniging „Gen. Cronjéstraat"
organiseert van 16 tot en met 23 October haar
jaarlijksche najaarsreclame. Iedere aangesloten
winkelier zal extra zorg besteden aan zijn
étalages.
Aan de reclameweek zyn twee wedstrijden
voor het publiek verbonden. In iedere étalage
wordt een model van een vliegmachine ge
plaatst, gemerkt met een gekleurde letter. De
letters van dezelfde kleur, die gezocht moeten
worden op de vliegmachines, vormen de namen
van verschillende K.L.M.-toestellen. Voor goede
oplossingen worden eenige geldprijzen beschik
baar gesteld. Deelnemingsbiljetten krijgt men
bij alle aangesloten winkeliers bij aankoop van
artikelen. Oplossingen kunnen geworpen worden
in de bus, geplaatst voor perceel Gen. Cronjé
straat 46.
Voor den tweeden wedstrijd wordt een ge
dicht gevraagd met betrekking tot deze vlieg
tuig-reclameweek. Inzendingen te richten aan
Rijwielhandel Chr. Petersen, Gen. Cronjé
straat 6.
Het fanfarecorps „Kunstgenot" zal op ver
schillende avonden door de straat marcheeren.
To v. d. Sluys, sopraan. Annie
Woud, alt. George Robert, orgel.
De belangstelling voor een der eerste concer
ten van dit genre in onze stad viel ons giste
renavond werkelijk mee.
Het is ten andere waar, dat twee zangeressen
van formaat we spreken figuurlijk, doch
men zou het, cum grano salis, ook woordelijk
kunnen nemen als To van der Sluys en
Annie Woud, wel in staat zijn, om een groot
gehoor te trekken. Wanneer men daarbij voegt
den fraaien klank van het Cavaillé-orgel in onze
Gemeentelijke Concertzaal, dat velen van de
vroegere orgelconcerten kennen hélas. ou
sont des jours d'antan en het is te begrij
pen, dat de belangstelling wederom gewekt is,
ook voor eventueel volgende concerten door
deze of andere instanties op dit gebied in den
loop van het winterseizoen nog te organiseeren.
Het programma, zoow'el wat den zang als wat
het instrumentale gedeelte betreft, bedoelde
klaarblijkelijk met enkele reuzenschreden de
muziekliteratuur door te stappen, van de zes
tiende tot de twintigste eeuw.
De programma-wijziging was, wat het orgel
gedeelte betreft, in zooverre een goede, dat we
inderdaad direct van den grootmeester Bach
overgingen op Handel en van daar met één
koenen sprong op Hendrik Andriessen. De be
geleiding der duetten en soli, van Clari, Schütz,
Respighi, Bruckner, Franck en Reger, mocht
dan gelden als een wat minder snelle over
gang.
George Robert speelde de Fantasia in C. kl.
t. van Bach'' waarmee hij opende met goede
registratie en techniek. Maar de register-keuze
in Handei's overbekende „Blacksmith-varia-
ties" vonden we, eerlijk gezegd, wat al te gezocht
naturalistisch: ook metrisch klopte niet alles
J. de Beunje H. Ringeling
Het N.Z.H.-personeel heeft zich weer op
gemaakt, een huldiging te bereiden aan zijn
in 1936 jubileerende collega's.
Het bezit hiervoor een uitnemend orgaan
in den vorm van het Jubileumsfonds, waar
bij ruim 80 pet. van het personeel is aan
gesloten. Dank zy de activiteit van een pro-
paganda-commissie is het ledental weer
groeiende.
Door de geringe contributie van 5 cent per
week stellen de leden het Fonds in staat,
eiken jubilaris een waardevol geschenk aan
te bieden, benevens een bloemstuk aan diens
echtgenoote.
De gemeenschappeiyke huldigingssamen
komsten worden gehouden te Haarlem op 16
October en te Leiden op 30 October.
C. de Leeuw C.
De feestcommissies te Haarlem en te Lei
den zijn er ook dit jaar weer in geslaagd een
aantrekkelijk programma samen te stellen.
Men heeft de medewerking verkregen van
den conferencier Willy Derby en eenige an
dere kunstenaars. Het aantal belangstellen
den zal zeer groot zijn.
Te Haarlem worden gehuldigd 11 Haar
lemsche en 3 Amsterdamsche N.Z.H.'ers, te
Leiden 9 Leidscne, 2 Hillegomsche, 3 Rijns-
burgsche en 1 Katwijksche. Onder de Am
sterdammers zijn 2 40-jarige jubilarissen,
terwyi de overigen hun zilveren ambtsfeest
vieren.
De jubilarissen zijn de volgende:
Lugt C. Traksel
Veertig jaar:
H. Ringeling, ambachtsman I Amsterdam.
H. Udo, ambachtsman I Amsterdam,
Vijf-en-twintig jaar:
C. de Leeuw, hulpwerkman, Haarlem
D. A. Löwensteyn, commies, Haarlem.
A. Brouwer, conducteur, Haarlem.
H. Scheffer, conducteur, Haarlem.
C. Traksel, ambachtsman I, Haarlem.
W. Terol, poetser, Haarlem.
P. J. Vooges, conducteur, Haarlem.
G. de Lugt, ambachtsman I, Haarlem.
H. A. Kruyd, conducteur, Haarlem.
J. van der Neut, poetser, Haarlem.
J. de Beunje, onderhoudsmonteur, Haarlem
P. Kooring, chef wagenv. cond., Amster
dam.
Den besten staat en de beste vrouw kent
men hieraan, dat men van beide niet
spreekt. In den Haarlemschen gemeente
raad wordt tegenwoordig heel weinig over den
Saarlemschen staat gesproken en dus mogen
^ij aannemen, dat Haarlem tot de beste ge
meenten behoort, waar een burger wonen kan.
tie slechte tijd heeft heel sterk zijn stempel
geslagen op de Haarlemsche raadsagenda's. Er
Saan zittingen voorbij, dat er voor geen duizend
Sulden uitgegeven wordt en dat er voor geen
üur praten stof is. De vijftien punten van de
agenda had de voorzitter er gisteren vóór twee
Uur doorgeha merd. Maar daarvoor bleken de
dames en heeren elkanders gezelschap toch
geen heete maand gemist te hebben. Er werd
°en zitting met gesloten deuren op touw gezet,
Uie tot ver na het gebruikelijke thee-uur duurde
eu daarna zorgden de benoemingen en een
rondvraag er voor, dat het toch nog half zeven
^erd voordat de laatste hamerslag viel.
Mevrouw Geerlings-Boer, een jeugdije ver
fijning, die voortaan den zetel van den naar
Leiden verhuisden heer Engels zal oezetten,
deed haar intrede in den raad. Zy brengt het
raadsvi»uwelijke deel van de Haarlemsche
Vroedschap weer op vier leden, drie socialisten
mevrouw Scheltema-Conradi van den Vrij
heidsbond. Aan dokter van Eekelen werd eervol
Ontslag verleend als geneeskundige bij den ge
meentelijken geneeskundigen dienst en bij het
Voorstel om de balans van de stichting Centraal
VVoningbeheer goed te keuren, drong de heer
Meijers (S.DA.P.) er op aan goed toe te zien,
dat de huren betaald zouden worden, en waar
hoodig soepelheid te betrachten. Een goed ver
staander heeft maar een half woord noodig en
de heeren die van plan zyn huurstakingen en
dergelijke onregelmatigheden in Haarlem uit
te lokken, kunnen het zich voor gezegd houden.
Er zal in Haarlem met gestrengheid opgetreden
Worden, maar waar nood is, zal geen hardvoch
tigheid verweten kunnen worden. De R.K.
School aan de Eemstraat, waar leerlingen dicht
op elkaar mceten zitten, zal in den loop van dit
jaar met zes lokalen uitgebreid kunnen worden.
L>e raad zegde gisteren de door de wet vereischte
medewerking toe. Zonder discussie ging er ook
de door den heer mr. Drilsma naar aanleiding
van de Heldenkermis-relletjes voorgestelde wyzi-
Sing van de Haarlemsche politieverordening door,
Zoodat voortaan herriemakers in bioscopen ge
straft zullen kunnen worden.
Nadat de raad geruimen tijd met gesloten
deuren vergaderd had en een heele serie benoe
mingen van leeraren, onderwijzers en leden van
raadscommissies had plaats gehad, beval de
heer Visser bij de rondvraag zijn voorstel aan
om een gedeelte van de Emmastraat te ver-
doopen in Prins Bernhardstraat. Hy had zoo
graag gehad, zeide hy, dat dit in de raadszit
ting van gisteren zou zijn gebeurd, omdat het
daardoor het karakter van spontaneïteit zou
hebben gekregen. Laten wij er aan herinneren,
dat de heer Visser zijn voorstel reeds daags na
het bekend worden van de verloving van Prin
ses Juliana indiende. De burgemeester vond,
dat er zoo'n haast niet by was en vroeg B. en
tV. den tijd te gunnen het voorstel eens rustig
te overwegen. De heer Visser was van meening,
dat vijf weken tijd genoeg was om een zoo sim
pel voorstel van alle kanten te bekijken. De
Voorzitter bleef er echter by, dat er nog tijd
genoeg is om de Emmastraat te verdoopen.
Misschien zit het geheim van den tegenstand
ih het feit, dat de heer Visser den naam van
Prins Bernhard overigens terecht met een
h heeft geschreven. Deze schrijfwijze is nu nog
juist, maar ais de toekomstige Prins-gemaal ge
naturaliseerd Nederlander is, zullen wy hem
natuurlijk Bernard gaan noemen. Zou dan niet
de straatnaam of liever het straatbordje weer
Veranderd moeten worden? En dat in een tyd
'van bezuiniging! Maar liever wachten tot na
het vorstelijk huwelijk!
De heer Klein Schiphorst had aanstoot ge
nomen aan een advertentie, waarbij B. en W.
van Haarlem voor den dienst van Openbare
Werken een Bouwkundig Hoofd-ingenieur voor
nieuwbouw vragen. De heer Klein Schiphorst
kon zich niet indenken, dat er thans zooveel
nieuwe gebouwen in voorbereiding zijn, dat
daarvoor een hoofdingenieur noodig was. Hy
wilde de benoeming uitstellen tot na de behan
deling van de begrooting. Wethouder Reinalda
antwoordde, maar de discussies werden nog al
geanimeerd, zoo zelfs, dat de wethouder van
Openbare Werken een zitting met gesloten
deuren aanvroeg. Toen de pers weer binnen
mocht komen bleek de strijdbijl te zijn begra
ven. Op een vraag van den heer Klein Schi l -
horst of de benoeming van dezen hoofd-ingenieur
in twee vacatures zou voorzien, n.l. die ontstaan
door het overlijden van den heer ir. de Bordes
en die, welke met Januari zal ontstaan door het
heengaan van den heer Hillebrands, antwoordde
de wethouder bevestigend en hiermede toonde
de heer Klein Schiphorst zich gerust gesteld.
Zondag 18 October wordt er een algemeene
K. J. C.-cursus gegeven. Afzonderlijke aanmel
ding hiervoor is niet noodig, voldoende is als
men zich ter plaatse opgeeft.
Deze cursus is bestemd voor alle leiders, die
te maken hebben met het Jeugdwerk voor de
jongens van 13 tot 17 jaar (dus: Leiders van
Kruisvaart, S. F. L., Verkenners, Sportjunioren
en algemeene clubs).
De cursisten worden tegen half 9 in het Zie
kenhuis St. Joannes de Deo, Maarten v. Heems
kerkstraat 2, Haarlem verwacht, waar om half
9 de H. Mis begint. De cursus wordt voortgezet
in het St. Franciscushuis, Zoetestraat 11, Haar
lem. Einde van den cursus ongeveer 4 uur. Cur
susgeld a f 1.per persoon, moet bij den aan
vang van den cursus worden voldaan.
Dit bericht is bestemd voor alle afdeelingen
in de districten Haarlem en Beverwijk.
Degenen, die dezen cursus reeds volgden, be
hoeven dit, vanzelf sprekend nu niet opnieuw te
doen.
De cursisten worden aan het volgende her
innerd:
De H. Mis begint om half 9.
Zelf misboekje meebrengen. Het verdient
aanbeveling, dat de cursisten onder de H. Mis
communiceeren.
Men brenge brood mee voor ontbijt en voor
den middag. Er bestaat geen gelegenheid om
tusschen den middag naar huis te gaan. Voor
drinken wordt gezorgd.
J. P. VAN ZON Pr.
Distr.-Directeur der K. J. C.
Onder enorme belangstelling had gisteren
middag te Hillegom de teraardebestelling plaats
van wijlen den heer Rudgerd Veldhuyzen van
Zanten, die op zoo tragische wijze Zaterdag uit
het leven werd weggerukt.
Lang voor de lijkstoet voor den doodenakker
was aangekomen stonden honderden te wach
ten. We merkten op: burgemeester en wethou
ders, hoofdambtenaren en ambtenaren van Hil
legom, den directeur der Twentsche Bank, No
taris D. Lodder, dr. Verhage an den heer H. J.
Voors, alg. voorz. en alg. secr. van Bloembollen
cultuur, het bestuur „er afd. Hillegom van
Bloembollencultuur, het bestuur van het
Scheidsgerecht, afgevaardigden van verschillen
de vereenigingen, het kantoorpersoneel van de
N.V. Van Zanten Co. en de werklieden, zeer
vele vakgenooten en verdere vooraanstaande
personen van plaats en streek.
De droeve stoet kwam te ruim half 3 op den
doodenakker aan. Een tiental kostbare bloem
stukken dekten de baar.
Nadat ds. A. K. Krabbe, predikant der Geref.
Kerk, een woord van troost had gesproken,
sprak wethouder Vermeer sympathieke woorden
namens de A. R. Kiesvereeniging en de Chr.
Burgerschool. Ds. Lindeboom uit Amsterdam
vertolkte de gevoelens van de vereeniging voor
de verpleging van geestelijke zwakzinnigen.
Voor het scheidsgerecht voerde mr. Deenink het
woord en voor de afd. Hillegom Bloembollen
cultuur de heer W. Jonkheer.
Een zoon dankte voor de betoonde belang
stelling.
Woensdagavond omstreeks acht uur brak een
as van een tram' van den dienst Haarlem
Heemstede juist bij het eindpunt te Heem
stede. Er behoefde geen vertraging te ontstaan,
omdat de tram uit Leiden gemakkelijk op een
ander spoor geleid kon worden. De zware mo
torwagen moest worden opgevijzeld en dit
werkje nam bijna vier uur in beslag. Na den
laatsten dienst kon de wagen naar de remise
gesleept worden.
VRAAGT POLIS VOOR 2
JARIGE VERZEKERING VAN
LAMPEN
EN REPARATIEKOSTEN
s
UIT HET FRANSCH VERTAALD
DOOR CHRISTINE KAMP
41
Nooit deed hij mee met hun dwaasheden
en toch nooit zouden zij het wagen hem daarom
te bespotten. Zij hadden zelfs een diepen eer
bied voor zyn karakter. Hij was er een, die zich
nooit op den voorgrond stelde, alleen maar als
het ging om moeilijke opdrachtenDi0 ver
trouwde ik hem dan ook altyd toe. Op het
ocgenblik kan ik my zyn naam niet meer herin
heren, maar me dunkt, mevrouw, u moet wel
Weten, wien ik bedoel."
Het was Hugo, die antwoordde: ,,Dat is zeker
je buurman, die Dominique de Uhalde, die ons
dezen zomer eens is komen bezoeken."
.Dominique d'Uhalde! Juist, die is het. Als U
hem ontmoet, mevrouw, zou u hem dan willen
herinneren aan zijn voormaligen chef? Het speet
mij zeer dat hij zijn ontslag bij de Marine nam;
hij zou tot de hoogste posten zyn gekomen."
De» admiraal nam daarna afscheid, niet ver
moedende, welke ontroering hij opgewekt had,
die de jonge vrouw moedig tot in het diepste
Vao haar gemoed, verborg. Zy vreesde te zeer
een vergelijking te maken tusschen dien sterken
man, zoo zeker van zichzelf, die zonder af te
wijken den weg volgde, waar het geloof hem
heenvoerde, en dien zwakkeling, slaaf van elke
gril, elke gemoedsbeweging, die door het leven
ging, zonder het hoofd ten hemel op te heffen.
En die was toch haar echtgenoot!
De Liserolles keerden tegen het einde van
September terug naar Parijs en dadelijk begreep
Margaïta, dat haar droom om haar man aan
haar zijde te houden zou verdwijnen, zoodra hij
weer in contact kwam met het wereldsche leven
aldaar.... Nooit zou zy in staat zijn om dien
wankelmoedige, vijand van elke regelmaat en
begeerig naar geld, evenalsi naar roem, tot een
ander leven te brengen. Weer dacht zy aan de
kruisen, die de geduldige Magdalena's op hun
grafsteden vormen met dunne schelpen en die
door den wind eiken dag opnieuw verstrooid
worden.
Geheel haar leven zou zulk een geduldig werk
zyn; tegenover die zoo sombere toekomst, zonder
een enkel straaltje van geluk, ondervond zij
een duizeling, alsof zy in een afgrond neer
zonk
Het kind kwam ter wereld op het einde van
November, op een van die dagen, als de herfst-
nevels zich verspreiden, over de laatste chrysan
ten in den tuin.
Het was teer, nietig en leek heelemaal niet op
de mooie, Baskische kinderen, die Margaïta
thuis zoo dikwijls had gezien. Na het bekeken
te hebben, liep Hugo weg en mevr. Liserolles
zei: ,,Op wie lijkt bij? Ik weet het niet!"
geboren kind kan lijken op een volwassen
persoon. Was het niet inderdaad de vader,
die door zijn leven tot het uiterste opgevoerd,
het kind dat verarmde bloed had ingestort?
Juffr. Gracieuse, die met haar twee broers
gekomen was om bij het Doopsel tegenwoordig
te zijn, bemerkte ook die gelijkenis en con
stateerde die, zoodat de grootmoeder er boos om
werd,- want het spreekwoord zegt: Slechts de
waarheid kan kwetsen.
Zij bleven niet lang in Parijs, waar zij zich
niet op hun gemak voelden. Janeki klaagde over
duizelingen en durfde de groote pleinen niet
over te steken. Hij had echter zijn petekind en
de petetante, mevr. Liserolles met cadeaux
overladen, maar zij was erg ontstemd, toen hij
haar vertelde, dat hij op zijn kosten een gast
huis wilde bouwen dichtbij zijn woning te
Arnaberry, en dat dat huis na zijn dood eerf
toevluchtsoord zou worden voor oude Baskische
mannen, die naar Amerika waren gegaan, maar
daar geen fortuin hadden gemaakt.
Arnaud zweeg meestal, hij luisterde en lette
op en leek niet tevreden over hetgeen hy hoorde
en zag. Toen hij ging vertrekken, vroeg hy zijn
dochter: „Wanneer kom je ons eens bezoe
ken?"
Zij antwoordde: „Ik weet het niet....*
Hy drong aan: „Het zou je kind goed doen."
Dat meende zij ook; hij zou den heelen dag
in de buitenlucht kunnen zyn en als hij wat
grooter werd, zou hij op het grasveld kunnen
spelen met Belza, den zwarten spaniel, onder
den blik van den verren Khune.
JSk tel hier haast niet meer." dacht de jsftae
moeder, toen de auto de reizigers wegvoerde.
„Trouwens is het niet mijn plicht mijn kind op
te voeden, het sterk te maken, opdat hij eens
een man moge zijn, dien naam waardig, gereed
tot elk offer?"
Zy was overtuigd, dat haar man zich er niet
tegen zou verzetten. Hij vreesde te zeer den hel
deren blik, die hem oordeelde. Wat den baby in
zijn wiegje' betreft, nauwelijks had hij er eenige
belangstelling voor, het was alsof hij zich
schaamde de vader te zijn van dat bleeke,
nietige schepseltje.
Die gedachte had zij gekoesterd, toen
Yocheppa verscheen met een. brief, voorzien
van buitenlandsche postzegels. Margaïta uitte
een kreet van vreugde„Het is het schrift van
oom Michel!"
Maar toen zij zag, hoe beverig de letters op
het adres gevormd waren, werd zij; bang en zei:
„Hy schijnt ziek te wezen."
Met angstige hand maakte zij den brief open.
Twee velletjes postpapier vielen er uit. Op een
daarvan had de overste van den missiepost ge
schreven: „Mevrouw, het spijt mij u den dood
te moeten berichten van uw achtenswaardigen
oom, pater d'Eskerona. In mijn armen is hij
gestorven den dood der heiligen. Gedurende de
laatste dagen van zijn leven week de ijlkoorts
niet. Hij praatte over u of liever, hij praatte
alsof u aan zijn legerstede zat en naar hem
luisterde. „Margaïta," herhaalde hij, „beloof mij
dat als je lijdt, je je smart aan God zult toever
trouwen." Ten laatste kwam hij een beetje bij
kennis en na de H.H. Sacramenten ontvangen
tta hebbsa. vroee hü omier ea een enveloppe.
Op de enveloppe kon hij nog uw adres schrijven
maar toen hij het papier wilde beschrijven, was
zijn bevende hand er niet toe in staat en kon
hiji slechts een enkelen zin neerpennen dien ik u
zend zooals die is. Misschien heeft die voor u
een groote beteekenis."
Margaïta raapte het tweede velletje op. Het
geheimzinnige woord, het eenige, waarin de ster
vende zijn vurig verlangen om de ziel van zijn
nicht te behoeden had neergelegd, het was
het woord, dat men op den muur van het oude
huis zag staan, boven den zonnewijzer, die de
uren aangaf: FUGET.
Zij liet zich vallen tegen de leuning van haar
fauteuil: het tooneel van dien morgen op haar
twintigsten verjaardag stond haar weer levendig
voor den geest. Zij meende zelfs de ernstige stem
te hooren, die nu profetisch leek: „Het groote
gevaar, weet je, als men niet meer beminnen
kan, dat is om zich heen naar een ander hart
te zoeken, dat aan het onze beantwoordt, dat
ons zal troosten."
Wat was dat waar! Als zij er var» droomde te
ontsnappen aan haar langzame marteling, was het
niet alleen om de gezondheid van haar kind, maar
omdat zij wist, dat zij ginds harten zou vinden,
die haar zouden troosten in haar leed, niet
alleen haar vader, haar tante, de oude pastoor
van Arnaberry, maar ook hij, dien zij bijna
dagelijks zou ontmoeten op de wegen of op het
kerkhof, hij, die dan alleen zou zijn in zijn een.
zaamheid van Uhaldia en misschien bekoord
zou worden door een vriendschap, die hy rein
oordeelde.
Jbtever attee ém
vuurrood gezicht. „Ik blijf hier, ik zal mijn post
niet verlaten. En wie weet? Misschien zal ik
door mijn geduld hem toch nog kunnen ver
anderen."
Zij schreide, toen haar man binnenkwam,
maar hij merkte er niets van. Hij was opgewon
den zooals steeds, als iets zijn hoogmoed vleide
of zijn eerzucht opwekte.
„Ik heb groot nieuws," zei hij. „Gravin de
Maubemy organiseert een kruistocht op haar
jacht La Gloire naar de Balearische eilanden.
Zy heeft moeder en mij uitgenoodigd mede te
gaan en je begrijpt, dat wij het aannemen. Zoo
iets mag men niet' weigeren. Voor mij zal het
een gelegenheid zijn om zeer interessante noti
ties te maken en verder zal ik er Massot bewer
ken, die ook aan boord zal zijn, ik zal kennis
kunnen maken met invloedrijke personen en zal
er onze oude kennissen vinden, Cheron, Beral,
de barones Sergeard, mevr. Lorgerie
Dat waren namen, die onaangenaam klonken
in de ooren der jonge vrouw, maar zij gaf daar
niet aan toe en zei: „Dus laat je mij hier
alleen?"
„Neen.... Je kunt naar je familie gaan."
Zij wilde niet antwoorden: „Daar wil ik niet
heengaanZij was bang, dat hy in haar
oogen de reden zou lezen, die haar terughield.
Daarom zei zy slechts: ,.Ik zal zoo ongerust zijn
als je zoo ver wreg bent. Het kind is zoo teer.
Telkens, als ik het weeg, bemerk ik, dat hij niet
vooruitgaat."
