O
frANS Hals
<KctvM&acU van den dag
DE UREN GAAN
V O O R B IJ
DE KEIZER VAN CALIFORNIA
Kort en volledig
DINSDAG 20 OCTOBER 1936
Achter de schermen
Hoe de Haarlemsche politie twee
plaatjesdieven knipte
HET BROCKWAY-ACCOORD
De rechtbank homologeerde het
„Weldadigheid naar Vermogen"
Pandpoort, Koningstraat
BURGERLIJKE STAND
BELASTINGVERHOOGING
TE BLOEMENDAAL
Voor 1937 onafwendbaar
EEN GEVAARLIJKE WEG
TE AERDENHOUT
Gemeente en de Erven v. d. Vliet
KEGELEN
Uitslag stedenwedstrijd Haarlem-
Alkmaar
VOETBAL
SchotenGouda 33
VELSEN
De automatische telefoon
RIJKSVISCHAFSLAG
grSigftode- \In sloppen
STAD
uws
Herhaaldelijk hebben we reeds kunnen he
chten, dat het de Haarlemsche politie mocht
plukken de hand te leggen op enkele dieven
an fietsen en rijwielplaatjes, die langeren of
Sorteren tijd hun duister bedrijf in de stad
®ah het Spaarne hadden uitgeoefend. Ook in
"elang van het onderzoek was het niet altijd
Jaadzaam de dikwijls interessante bijzonder
heden aangaande deze arrestaties aan de open
baarheid prijs te geven. Meestentijds waren het
;ernuftige combinaties, waardoor de aandacht
an de politie langzamerhand in een bepaalde
?'chting ging, een geduldig verzamelen van
«ten, die ieder op zich niet voldoende zouden
geweest om de sluwe vogels te vangen.
®h enkele maal had er een wilde achtervol-
8»bg plaats, reed de motorbrigade er in snelle
jaart op uit om na korten tijd, alleen met de
van een dikwijls uiterst vaag signalement,
en dader in een onopgemerkten triomftocht
Naar het bureau aan de Smedestraat te voeren.
Ook om een exempel te geven van recht
waarde burgertrouw, die den sterken arm bij
zÜn moeilijke taak op gepaste wijze behulp
zaam is, mogen wij den nieuwsgierigen dezen
*eer het relaas niet onthouden, hoe de politic
%andag een tweetal hoofdstedelingen aan
hield, die zich in Haarlem aan een van de
bovenvermelde misdrijven hadden schuldig ge
haakt.
Een bewoner van de Rustenburgerlaan be
merkte Maandagavond om tien uur, dat twee
de bijzondere snelheid, waarmee zij zich voort
bewogen, de aandacht van den waakzamen
functionaris trokken.
De agent liet het tweetal stoppen en het
bleken inderdaad de gezochten te zijn. Dat hun
signalement niet geheel beantwoordde aan de
inlichtingen, die de Rustenburgerlaner aan den
politieman had verstrekt, was niet de schuld
van den waakzamen burger.
Bij onderzoek bleken de aangehoudenen twee
hoofdstedelingen te zijn, een 19-jarige steen
houwer en een 30-jarige bankwerker. De eerste
had niet minder dan zes rijwielplaatjes in zijn
zak en bekende daarom maar aanstonds, wat
het doel van zijn uitstapje naar Haarlem was
geweest. De bankwerker, die één plaatje bij
zich had, ontkende, Maar de instrumenten, die
ook hij in zijn zak droeg, waren voor de politie
aanleiding genoeg om hem met zijn reisgenoot
in bewaring te stellen.
nem onbekende personen een meer dan gewone
Aandacht aan den dag legden voor zijn fiets,
aie voor zijn woning stond. Met de bedoeling
0lh het tweetal aangaande hun bedoelingen te
°bdervragen begaf hij zich naar buiten, maar
Nauwelijks had hij zich buiten zijn huisdeur
Gewaagd, of de twee mannen namen de beenen
fN liepen naar de Krelagestraat. De heer, die
N«n behoedzaam gevolgd was, constateerde,
Nat zij daar eveneens hun aandacht op een
fijwiel richtten, dat voor een der huizen was
^plaatst. Er kwam een juffrouw naar buiten
etl het tweetal zag zich andermaal in zijn be
bouwingen gestoord.
De Rustenburgerlaner had toen de absolute
2ekerheid, dat hij zich op het oorlogspad be-
v°hd en schaduwde de mannen, zoover hem
Nit mogelijk was. Helaas! Nabij de Tempeliers-
a'taat raakte hij het spoor bijster en verloor hij
Net tweetal uit het oog. Gelukkig ontmoette hij
°P het Plein een hem bekenden politieagent,
N|en hij, zoo kort en volledig als dit in derge-
'Üke aangelegenheden pleegt te geschieden, van
een en ander op de hoogte stelde. Ook de
Politieman toog op onderzoek uit, maar met ge-
'Ük resultaat. De mannen waren weg en bleven
^eg.
Zouden wellicht voor altijd zijn weggebleven,
a.ls de agent niet op het idee was gekomen,
zich, gewapend me het vrij uitvoerige signale
ment, dat "hem was opgegeven, op te stellen bij
een der verbindingswegen aan de grens der
Semeente, waarvan blijkens vroegere' erva-
Nifigen der politie ook fietsen- en plaatjes-
dieven gebruik' plegen te maken. Hij posteerde
zich bij de Amsterdamsche Poort en inspec
teerde iederen wielrijder, die langs dit eerbied
waardige bouwwerk den weg naar Amsterdam
msloeg. Na lang wachten bespeurde hij twee
Plannen, die weliswaar niet geheel aan het op
gegeven signalement beantwoordden, maar door
Vrijdag première vóór Amsterdam van de *uper
film der Tobis
met LOUIS TRENKER, als
JOHANN AUG. SUTTER, pionier en kolonisator
riauw verbonden met de ontwikkelingsgeschiedenis
van de ,.Far West
De Haarlemsche rechtbank heeft hedenmor
gen het accoord van 5 pCt. aangeboden in de
surséance van betaling der N.V. Haarlemsche
Brockway Bus Maatschappij, gehomologeerd.
Inzake het accoord van 3 pCt., aangeboden
door den directeur der Maatschappij, den heer
M. C. van der Wal te Aerdenhout, stelde de
rechtbank de uitspraak 14 dagen uit, omdat
Mr. Brücken namens de Nederlandsche Land-
bouwbank bezwaar maakte.
Mr. Dr. F. A. Bijvoet verdedigde het stand
punt van den heer van der Wal en meende,
dat de rechtbank het accoord zou moeten ho-
mologeeren.
kere smalle boschpaadje, evenwijdig aan dezen
weg, dan die, verbonden aan het berijden van
dezen gevaarlijken weg. Als de gemeente dan
ook zeggenschap had over dezen weg, was er
al lang een einde gekomen aan dezen onmoge-
lijken toestand. De weg is echter particulier
eigendom, behoort aan de erven van der Vliet.
En dezen hebben er geen belang bij, er verbe
tering in aan te brengen.
De gemeente zou misschien niet ongenegen
zijn, de kosten van verbetering voor haar reke
ning te nemen, maar dan zou zij aanspraak ma
ken op het eigendomsrecht over dezen weg. En
dit zal wel het groote struikelblok blijven.
Waarmee we maar zeggen willen, dat er weinig
heil is te verwachten van dit alleszins billijke
en gerechtvaardigde verzoek, tenzij genoemde
erven zich bezwaard zouden gevoelen een toe
stand te doen bestendigen, die dringend om
verbetering vraagt.
Zijt ge van Weldadigheid reeds lid,
Werf voor ons dan wat leden.
Zijt ge daarentegen nog géén lid,
Toe! wordt het dan nog heden.
Postgiro 212793, telefoon 11855.
Geboren: 16 October z. van C. M. C. Voss-
Lindenboom. 17 October z. van M. C. Harde-
smeets-v. d. Meer. 18 October d. van A. J.
Buis-Deen, 19 October z. van J. Horeman-
Peper. d. van M. W. Hameetman-Josselet.
d. van P. H. J. Ruigrok-Honnebier. z. van
J. J. C. Rooijers-Pasman. 20 October z. van
H. J. W. Dinkelberg-Boswinkel.
Overleden: 18 October M. G. Harrebomée,
83 j., Westerhoutpark. H. Posthumus, 54 j-,
Atjehstraat M. Bronkhorst-Hoff, 52 j.,
Hazepaterslaan. M. Mansvelder-v. Aalst, 76
j., Overtonstraat. M. Fredrikze, 49 j., Haze
paterslaan. 19 October D. A. Evertsz, 71 j.,
Leidschevaart. H. Raaphorst, 70 j., Brouwers
straat. A. H. Smit-Reesink, 74 j., Stuyve-
santstraat.
Begin November zal de begrooting 1937 van
de gemeente Bloemendaal verschijnen en hoe
wel op dit moment nog geen percieze cijfers
gepubliceerd kunnen worden, kan toch wel
reeds met zekerheid gezegd worden, dat B. en
W. belastingverhooging moeten voorstellen. De
oorzaak daarvan moet gezocht worden in de
voortdurend verminderde jaarlijksche bijdrage
van het Rijk, ontstaan' na de in werkingtreding
van de nieuwe financieele verhoudingswet.
Of het benoodigde geld uit de personeele, dan
wel uit de inkomstenbelasting geput zal wor
den is thans nog niet te zeggen, terwijl eveneens
het percentage o.a. nog nader in de financieele
commissie bekeken zal worden.
Het bestuur van de Ver. Buurtbelang Aerden
hout—-Bentveld heeft zich gericht tot den Raad
der gemeente Bloemendaal met het verzoek, een
einde te maken aan den gevaarlijken toestand
op den Bovenweg, d.i. de weg vanaf het land
goed Elswout tot aan de Westerlaan.
In dit verzoek wordt er op gewezen, dat deze
weg een van de twee eenige verbindingen vormt
tusschen AerdenhoutBentveld en de kom der
gemeente Bloemendaal, dat er fiets- noch voet
paden langs dezen weg bestaan, dat het wegdek
slecht en van onvoldoende breedte is en dat de
drukte bij de Jamboree van 't volgende jaar den
toestand nog gevaarlijker zal maken. Voorts
worden de middelen aangewezen, om een aan
merkelijke verbetering tot stand te brengen, n.l.
het aanleggen van een fietspad aan weerszijden
van den weg en van een wandelpad aan één
zijde, een verbetering, die zonder bezwaar kan
aangebracht worden, aangezien er geen bebou
wing is langs den weg en er zich alleen struik
gewas bevindt langs beide zijden.
Wat er in dit adres beweerd wordt, is van
a tot z waar. De toestand is inderdaad zeer,
zeer onvoldoende. En gevaarlijk! Vooral in den
avond. Zóó gevaarlijk, dat vele fietsrijders liever
de risico loopen van de gevaren van het don-
AlkmaarHaarlem
1 A. Köllmann—L. Ketellapper 307—329
2 Jac. van SpanjeL. Drost 2*34310
3 C. Klerk—J. C. W. de Paus 276—310
4 J. de Bakker—T. Timmer 274—302
5 H. BuysH. Frantzen 270£<38
6 G. F. W. Nordemann—L. Stroucken 269—296
7 G. J. GenefaasA. M. Benraadt 268290
8 Chr. Dekker—A. ter Horst 264—2289
9 C. v. WijngaardenH. B. Denkers 261286
10 J. van MaarleveldG. Schouten 2612S4
11 Joh. Diepen—P. N. L. Tummers 259—284
12 C. Balder—N. N. Verdel 258—232
13 C. v. d. CappelleH>. van Rigteren 257282
14 M. JimminkB. A. Cassee 256281
15 M. WitteH. van Duynen 355279
16 J. StalsL. J. van Leeuwen 251276
17 P. Delemarre—H. v. d. Kaa 250272
18 G. OostingaJ. van Kessel 246—260
9 D. M. Postma—W. F. de Dood £<42—258
20 M. OlieJ. Leenheer 236257
21 J. Metz—C.. J. Landman 229—257
2<2 C. A. Witte—H. Loerakker 226—251
23 A. v. d. Wiel—G. Sneiders 226—249
24 F. Rike—J. B. Weyers 216—227
25 C. RolA. F. Boogaart 210—223
Totaal 6341—6932
Haarlem vóór 591
Returnwedstrijd te Alkmaar op 8 November.
Schoten heeft het voordeel van den straffen
wind, en reeds spoedig moet de Goudakeeper er
aan te pas komen. Schoten is iets sterker, en uit
een goeden aanval weet Hetem keurig in te
schieten, 10. Gouda maakt gelijk, als Ottevan-
ger uit een voorzet van rechts inkopt, 11. Als
even hierna een Goudaback slecht terugspeelt,
weet de Bok hiervan te profiteeren, 21. Nog
voor rust weet Ottevanger opnieuw gelijk te
maken, 22.
In de tweede helft heeft Schoten het niet ge
makkelijk. Toch houdt de defensie prachtig
stand. Na een half uur weet Roodselaar voor
Schoten te doelpunten, 32. Twee minuten voor
tijd wordt een penalty wegens hands door J.
Laan benut, 33.
Onze landgenoot Francis Alphen zal Maandag
26 October een liederenavond geven in de
kleine zaal van het Concertgebouw. De bekende
pianist Theo v. d. Pas zal medewerking ver-
leenen.
In het gezondheidshuis te Heemstede is gis
teravond een tentoonstelling van zelfvervaar-
digd speelgoed, uitgaande van de Vereeniging
tegen drankmisbruik geopend. Er zijn inzen
dingen van particulieren, van de Haarlemsche
huishoudschool, Kinderverzorging, etc. De ex
positie is vanavond te bezichtigen van 7 tot
half 10 en morgen van 25 en 's avonds van
7—9.30.
De Haarlemsche Handelsschoolvereeniging,
thans vereèniging van oud-leerlingen der Han
delsschool (HBSA), gaat haar vijfde lustrum
vieren. In de groote zaal van het Gemeente
lijke Concertgebouw zal dit feit op Zaterdag 14
November a.s. op feestelijke wijze worden her
dacht. Alle nog te achterhalen oud-leerlingen
van de school zullen tot dit feest worden uitge-
noodigd.
Het personeel van de Centrale Werkplaats
der Ned. Spoorwegen, afa. kl. herstellingen,
heeft .een feestcommissie in het leven geroe
pen. Gisteravond is in gebouw „Caecilia" de
eerste feestelijke bijeenkomst gehouden, waar
bij 3 collega's gehuldigd werden. De heeren J.
Dekker, C. de Vries en H, Goei gaan n.l. den
dienst met wachtgeld of pensioen verlaten. Het
mannenkoor van het spoorwegpersoneel zong
eenige liederen waarna den scheidenden col
lega's een geschenk werd aangeboden. Nadat
een dankwoord gesproken was, wisselden zang,
tooneel en acrobatiek elkander af.
Een gewaarschuwd man telt voor twee! Bij
de suikerfabriek te Halfweg is het momenteel
een gevaarlijke bosl. Talrijke vrachtauto's rij
den daar in en uit met pulp en de regen zorgt
er voor, dat de afvallende klei en bietenresten
een prachtige brei vormen om auto's en fietsers
te laten slippen. In Haarlem en Amsterdam zijn
goed geoutilleerde ziekenhuizen, maar het is
aangenamer wat langzamer te rijden en heel-'
huids de hinderlaag te passeeren.
De Bloemendaalsche brandweer is Zondag
nacht uitgerukt voor feilen brand in een drie
tal konijnenhokken bij een perceel aan de
Leidschevaart onder Vogelenzang. Er was een
hevige brand gemeld en de viammen sloegen
over den spoordijk, maar de wakkere Bloemen
daalsche brandweer, die 30 October a.s. 12%-
jaar bestaat, had het koperen jubileum op
waardiger wijze willen vieren!
Zaterdagmiddag is het nieuwe gedeelte van
de Montessorischool aan den Vijverweg te Bloe
mendaal in gebruik genomen.
Voor patiënten van Brederodeduin te Bloe
mendaal heeft Haarlems Vrouwenkoor Zater
dagmiddag oud-Nederlandsche liederen gezon
gen, bewerkt door haar Directeur, den heer
Lieven Duvosel.
Weer iets nieuws! Na de kolen in papieren
zaken, thans anthraciet in Kobu-kitten. In de
showroom van den anthraciethandel van Alte-
na aan het Santpoorterplein 1, zijn ze te zien.
Deze kitten worden wekelijks gevuld bij de ge
bruikers thuisbezorgd en de leege worden weg
gehaald. In Amsterdam, den Haag en Rotter
dam is dit systeem, naar gemeld wordt, met
veel succes toegepast en nu kunnen ook de Haar
lemmers er kennis mede maken. De ijzeren glim
mende kitten worden thuis gebracht en zijn
aanstonds bedrijfsklaar. Na de naaimachines,
stofzuigers, waschmachines, gevulde kolenkit,
Wie vervolgt de reeks?
Begin van brand. Zondagmiddag ontstond
een begin van brand in een schuur achter een
perceel aan de Geelvinckstraat te Velsen-Noord.
De brand ontstond doordat de vlam in een pan
met vleesch en vet sloeg. De brandweer was
onmiddellijk ter plaatse, doch behoefde niet op
te treden, daar het vuur door de buren was ge-
bluscht.
Gasmeters gelicht. In den nacht zijn in
twee perceelen, respectievelijk gelegen aan de
Lorentszstraat en Eschdoornstraat te IJmuiden-
Oost, de muntgasmeters gelicht. In een per
ceel aan de Leeuweriklaan trof de bewoonster
een man in de vestibule aan, die onmiddellijk
de vlucht nam toen hij zich ontdekt zag. Eeni
ge etenswaren werden vermist.
In zijn stemmig-ingerichte studeerkamer ge
noot dokter Maloney van de pittige sigaar,
die hij zooeven had opgestoken. Zijn butler
James was druk bezig de ontbijttafel op te
ruimen en rinkelde zacht met zilverwerk en
porcelein. Af en toe raadpleegde dr. Maloney
de lijst van visites, die hij van plan was dezen
morgen af te leggen en realiseerde zich den
toestand, waarin hij enkele patiënten sinds zijn
vorige bezoek had achte*gelaten
Geruischloos opende zich de zware deur, met
een stroom koude lucht kwam een correct uit
ziend bediende binnen, die haastig James een
zwaarlijvigen brief overreikte en even stil als
hij gekomen was, weer verdween.
Een enkele blik overtuigde den butler van
de herkomst van deze zwaar-verzegelde enve
loppe, een kort kuchje volgde, en met een hou
ding, die alleen zijn kaste eigen is, deinde hij
in de richting van dr. Maloney.
„Please, mylord," klonk James' geaffecteerde
stem, en met een onnavolgbare buiging gaf hij
den brief over.
„Oh, van Anderson," was het eenige ant
woord, dat hem bereikte en met en vaardigen
zwaai werd de brief op het schrijfbureau neer
geworpen. Financieele aangelegenheden inte
resseerden dr. Maloney maar matig, daar had
hij zijn zaakwaarnemer voor, dien hij volko
men vertrouwde en wiens gestes hij maar zeer
oppervlakkig controleerde.
Prompt om tien uur kwam James mede-
deelen, dat de auto voorstond; hij hielp den
dokter in zijn pelsjas en hield, zooals een butler
betaamt, de voordeur open. Even later gleed
de zware zwarte limousine de straat in.
Gemakkelijk weggedommeld in de zware
kussens, lette dr. Maloney in het geheel niet
op wat er op den weg geschiedde, hij was wel
bijzonder passief dezen morgen.
Is het mogelijk, dat zoo'n stemming over
gaat op iemand, die op circa twee meter af
stand gescheiden nog door een glasruit met
den rug naar je toezit? Het antwoord op deze
vraag zal wel moeilijk te geven zijn; een feit
evenwel was, dat Jack Logan, zijn vertrouwde
chauffeur, die reeds vele jaren in zijn dienst
was en zich nog als den dag van gisteren den
tijd kon herinneren, dat hij met het zwart
gelakte dokters-koetsje door New-York reed,
zich dezen morgen ook niet bepaald fit voelde.
Zelfs een onvermijdelijk lijkende aanrijding,
die slechts door de tegenwoordigheid van geest
van zijn tegenligger voorkomen werd, kon hem
niet uit dien apathischen toestand wegrukken.
Plotseling een gil, die door merg en been
ging. Werktuiglijk remde Jack, met een
schok stond de wagen, als was hij aan het
asfalt vastgezogen. Een schuwe blik achterom
overtuigde hem, dat de dokter verontwaardigd
was over deze manier van rijden, zonder dat
het blijkbaar tot hem doordrong, dat onder
zijn wagen zich een mensch bevond, die wel
licht
Met een lijk-bleek gelaat boog Jack zich over
het portier, en zag in het van pijn verwron
gen gezicht van een reeds bejaarden man, naar
zijn uiterlijk te oordeelen een zwerver, die
kreungeluiden uitstiet. Maar nog voor Jack
zich den toestand, waarin hij zich bevond,
zuiver kon indenken, was dr. Maloney reeds
den wagen uit en knielde naast den man neer.
Een vluchtig onderzoek overtuigde hem er
van, dat de aanrijding wonderlijk goed was
afgeloopen, slechts een paar vleeschwonden aan
de beenen en een buil op het hoofd, door den
smak, waarmede hij op den weg was terecht
gekomen, had de oude stakkerd opgeloopen.
„Op zij, politie!" Een robuste agent drong
zich door den kring van nieuwsgierigen, die
zich aanstonds had gevormd; onbegrijpelijk,
De ingebruikstelling van de automatische te
lefooncentrales te Beverwijk en Wijk aan Zee
is thans vastgesteld op 17 November.
IJMUIDEN, 20 Oct. Rijksvischafslag. Tar
bot 8492 ct. per kg., tong 1.101.20 per kg.,
groote schol 30, middel schol 2528, zetschol
2526, kleine schol 923.50, schar 12.50 per 50
kg., vleet 1.30—2 per stuk, pieterman en poon
5.50, kl. midd. schelvisch 2425, kleine schel-
visch 925 per 50 kg., kabeljauw 5580 per
125 kg., gullen 525 per 50 kg., leng 0.952 per
stuk, heilbot 0.861.10 per kg., wijting 2.7010
per 50 kg., koolvisch 0.352.25 per stuk, ma
kreel 4.3511.50 per 50 kg. versche haring 4.05
5.65 per kist.
WATERSTANDEN
IJMUIDEN, Woensdag 21 Oct. 1936. Vloed:
6.02 v.m. 6.18 n.m.
waar al die menschen zoo gauw vandaan
kwamen.
„Wat is dat hier," was zijn overbodige vraag.
Reeds ontknoopte zijn rechterhand zijn borst
zak en een notitieboekje kwam te voorschijn.
„Hoe is uw naam?" richtte hij zich tot Jack.
Deze knikte hulpeloos in de richting van dr.
Maloney, die intusschen was opgestaan en den
agent, die zich nu tot hem wendde, zijn naam
kaartje haastig overreikte.
„Ik zal wel verder voor hem zorgen, 't Heeft
niet zoo heel veel te beteekenen, hij heeft
slechts vleeschwonden opgeloopen, gebroken is
er niets, 't Lijkt me het best, dat we hem daar
niet langer laten liggen bij zoo'n koude. Als u
het noodig oordeelt, nadere bijzonderheden te
weten, vervoegt u zich dan aan mijn adres."
Zonder verder antwoord af te wachten, gaf
hij Jack een teeken en samen tilden ze den
ouden man in den auto.
„AU right, dokter," hoorde hij den agent
nog zeggen en reeds had deze zich omgekeerd
om de nieuwsgierigen te verspreiden.
„Waar woon je?" informeerde dr. Maloney.
„Brooklyn, sir, Flowerstreet," steunde de
oude man, die Dan Pitt zeide te heeten.
Twintig minuten vorderde de langzame tocht
naar dat stadsdeel, dat dr. Maloney zelden
bezocht, toen stopte de wagen voor een wo-
ningkazeme,
waar op het hob- j
ren hun spel r> 7 7
staakten en sa- i UCLtt DVOOklytl j
mendrommend,
nieuwsgierig
naar den auto keken.
Voorzichtig werd Dan Pitt uit den auto ge
tild en verdwenen de drie mannen een oogen-
blik later in de stik-donkere gang, die naar
de verschillende kamers voerde.
„Ongelooflijk," murmelde dr. Malon^ voor
zich heen. „Ik kan me niet begrijpen, hoe de
overheid zuike toestanden tolereert. is bijna
geen ventilatie, terwijl ook geen lichtstraaltje
kan doordringen. Ongelooflijk," herhaalde hij.
„De eigenaar is blijkbaar onbekend," ant
woordde Dan zacht, „we betalen hier tenmin
ste nimmer huur."
„Dat moest er nog bij komen, huur betalen
in zoo'n hol," stoof de dokter op. Voetje voor
voetje schuifelde men verder, tot Dan eindelijk
beduidde, dat ze zijn „woning" hadden be
reikt. Jack duwde met zijn vrije hand de
deur open, die piepend naar binnen zwengelde.
Uit een klein raampje, boven in het muffige
vertrek kwam een streep licht, die het moge-
lijk maakte in den hoek iets te onderscheiden,
dat blijkbaar voor rustplaats diende. Dan gaf
tenminste te kennen, dat hij daar wilde liggen.
Het snelverband werd vervangen door nieu
we windsels, onderwijl Jack er op uit werd ge
stuurd om te trachten in de buurt wat levens
middelen en vruchten te koopen.
„Woon je hier al lang," informeerde de dok
ter. Maar zonder op het antwoord te wachten,
vervolgde hij: „Het is hemeltergend, dat het
in onze verlichte eeuw mogelijk is, dat men
schen in zulke holen een onderkomen moeten
zoeken. Wat blijft er over van die mooi klin
kende phrasen. die in headlines boven de
kranten prijken over de enorme verbetering
der sociale toestanden, terwijl hier van de eer
ste begrippen van hygiëne geen spoor te vin
den is. Maar daar zal een eind aan komen!
Ongelukkig degene, die eigenaar is van deze
krottenverzameling, hij zal dr. Maloney leeren
kennen van een zijde, die hij nooit had kun
nen vermoeden!"
Nog denzelfden middag werd de rustige
stemming van Anderson Sr. geducht op de
proef gesteld door den hevig verontwaardigden
dr. Maloney, die er beslist op stond dat hem
nog dienzelfden avond werd medegedeeld, wie
de eigenaar was van die muizennesten in
Brooklyn. En als hij, Anderson, daartoe niet
in staat was, dan kon hij er zeker van zijn,
in recordtijd er van te zijn ontheven, dr. Ma-
loney's zaken te beheeren.
't Was een geruïneerde mr. Anderson, die
's avonds om tien uur dr. Maloney telefoneer
de, dat hij tot zijn allergrootste spijt moest mee-
deelen, dat door de grove nalatigheid van zijn
meest vertrouwden bediende, dien hij op staan-
den voet ontslagen had, verzuimd was de huur
van de perceelen in de Flowerstraat te Brook
lyn te incasseeren, maar dat hij oogenblikke-
lijk opdracht had gegeven het achterstallige
alsnog op te vorderen en er het saldo van dr.
Maloney mee te* verhoogen.
Enkele weken later dreunden de muren in
de Flowerstraat onder de zware mokerslagen;
een nieuw arbeiderswoningen-complex, waar
aan de naam Maloney onafscheidelijk ver
bonden zou blijven, zou er voor in de plaats
komen.
BB 15* A
HlT HET FRANSCH VERTAALD
t>OOR CHRISTINE KAMP
'»lillllilllllIIIIIIIIIIIIIIII!l!llllllllll!lll|IUllllllltlll!||||||||||||||Hlllljnnii
45
Hij had haar minder meegaand gevon
den als hij gedacht had, ook haar vooruitzich
ten wat betreft de erfenis van oom Janeki
waren nu vernietigd, nu deze ronduit ver
klaarde, dat hij zijn fortuin wilde besteden om
den ziekenhuis te stichten. Misschien probeerde
hij nu om de boeien te verbreken, die hem te
Nwaar vielen
In de ziel van Dominique rees; een golf van
haat op tegen hem, die hem zijn geluk ontroofd
"ad en niets anders had kunnen doen dan het
vernietigen.
>,Wat beteekent voor het groote publiek mijn
naam?" dacht hij. „Maar haar zou ik een weinig
keugde kunnen schenken door haar te toonen,
dat zij bemind wordt, zooals zij het waard is.
«ou dat niet een vergoeding zijn, die ik aan
naar gekwetst gemoed kan aanbieden? En
,eeft zij daar niet het recht op na al die maan
den van diepe smart, die zij doorworsteld heeft
d nog voor zich ziet?
Hij stond op, het bloed steeg hem, naar het
hoofd en het was alsof hij stikte. Te lang had
hij de droevige herinnering bestreden, die hij
zich als een schuld aanrekende. Zijn vurigheid,
die alle hinderpalen omver wierp, nu zijn on
wrikbare wil die niet tegenhield, deed hem
alles vergeten, wat de godsdienst in zijn hart
had neergelegd. Hij was nu slechts een man
met heftige instincten.
,,Ja," herhaalde hij, terwijl hij de kamer op
en neer liep, zooals vroeger als hij de wacht
had op zijn schip, „ja, zij zal de waarheid lee
ren kennenZij moet die kennen!"
Hijl probeerde zich de toekomst voor te stel
len: Margaïta, na haar kind verloren te heb
ben, steeds meer teleurgesteld wat het leven
betreft, zou terugkeeren naar het oude huis om
nieuwe krachten op te doen in de dierbare tra
dities, die Ourania haar geleerd had om beter
te beminnen. Dan zou de dag komen, dat haar
man zich van haar liet scheiden en bevrijd
van alle wettelijke banden zou zij haar vorige
gewoonten weer opnemen.
Hij zou haar tegenkomen op de wegen, ln de
kerk, op het kerkhof, bij de armen, overal
Zij zouden woorden wisselen, diep van betee-
kenis en zich verwonderen, dat er zulk een
overeenkomst bestond tusschen hun indruk
ken. Dan....
Maar nu bleef Dominique plotseling stil
staan. Hij gevoelde een soort duizeling, slechts
te vergelijken met die, welke hij had onder
vonden, kind zijnde, toen hij een mooien vlin
der najoeg en bijna in een afgrond was geval
len. Een onzichtbare hand had hem tegen
gehouden en zijn moeder had hem verzekerd,
dat het zijn engelbewaarder was geweest, die
hem voor den val behoed had.
Was het nu weer die onzichtbare hand, die
hem tegenhield op den rand van den duisteren
droom, waar zijn geest verdwaalde? Margaïta
verscheen hem geteekend met het teeken van
de getrouwde vrouw. Al zou een burgerlijke
rechtbank haar vrij maken van den band, die
haar aan haar echtgenoot kluisterde, zou zij
toch nooit het hoofd kunnen buigen onder een
anderen huwelijkszegen.
Zou hij dan probeeren haar mee te sleepen
buiten de kerk, in dat Diepe Meer, waar op-
standigen zich 'werpen, hij, die gedurende heel
zijn leven in zijn sterk geloof den moed had
geput om aan de ergste bekoringen te weer
staan? Of wel, als zij hem zou afwijzen, zou
hij dan niet uit haar mond dien smarteljjken
kreet moeten hooren: „Zijt gij het, die mij zoo
iets vraagt? O, Dominique, ik dacht, dat je
een andere man was! Je hebt mij teleurge
steld!"
Hij ging weer zitten voor de tafel en het ge
laat in de handen verborgen probeerde hij de
groote verbijstering, die in hem woelde tot
kalmte te brengen. Zooals de apostelen riep hij
den Meester, Dien hij altijd getrouw had ge
diend en die hem nooit verlaten had. Hij uitte
geen gebed in woorden, maar zijn geheele ziel
zonk weg in een opwelling van nederigheid
waarmee hij zijn zwakheid beleed.
Langzamerhand voelde hij de golven van
haat, die in hem opgewekt waren, bedaren en
opziende, zag hij de pen, die hij neergeworpen
had bij den brief van Chenard, voor hem lig
gen. Hij nam die op en schreef zijn antwoord:
„Beste vriend, Ourania is geen mensch, maar
geheel een ras, waarvan de Behoedster van den
Haard een type is. Ik vind het nutteloos aan
het publiek mede te deelen, dat een onbekende
marine-officier de pen gehanteerd heeft.
Geheel de uwe
Hij had juist den brief gesloten, toen de gong
voor het diner geluid werd; de' noodzakelijk
heid om in de publiek te verschijnen drukte
een onbewogen masker voor zijn gelaat. Hij
ging naar beneden naar de ruime zaal, waar
verspreid aan tafeltjes eenige Engelsche en
Amerikaansche families zaten. De kellner wees
hem een tafeltje aan dicht bij het venster,
waar hij alleen en in stilte kon dineeren, ge
heel verdiept in zijn gedachten.
Terwijl hij op het dessert wachtte, schoof hij
het gordijn ter zijde en zag toen, dat een vaar
tuig ver op zee het anker had laten vallen.
De verlichte patrijspoorten teekenden een ele
gant silhouet af. Hjj meende het jacht te her
kennen, dat hij twee uren geleden gezien had,
maar in plaats van den boeg naar het Noorden
te richten, waren de lichten aan bakboord ont
stoken.
„Ik veronderstel," dacht Dominique, „dat zij
niet lang in die ondiepe plaats zullen blijven.
Als die noordenwind doorzet, zouden hun
ankers daarop niet houden!"
Hij liet het gordijn dichtvallen en vroeg aan
den kellner, die hem een schotel bracht: „Weet
u, welk dat jacht is?"
„Ja, mijnheer, het is het jacht La Gloire.
Het is van Madeira gekomen over Vigo en §t.
Sebastiaan. Er wordt gezegd, dat zij averij aan
de machine hebben, maar die met eigen krach
ten kunnen herstellen."
Dominique maakte geen opmerking meer;
hij werd slechts heel bleek en duwde den
schotel weg, die hem werdi aangeboden. Dan
stond hij op en nam zijn baret, die aan een
kapstok achter hem hing
„Wïl mijnheer geen dessert gebruiken?"
vroeg de kellner.
„Neen, ik ben klaar
Hij ging naar het terras; de woorden van den
bediende hadden hem verbijsterd: Wat? Dat
jacht, dat hij meende mijlen ver verwijderd te
zijn, bevond zich opeens vlak voor de haven van
Biarritz, bijna binnen het bereik van zijn stem.
Zijn plicht was het die buitengewone omstan
digheid te benutten om aan Hugo Liserolles
den emstigen toestand, waarin zijn kind zich
bevond, en de droefheid van zijn vrouw te doen
weten. Al kon hij op dit oogenblik niet aan
land komen, zou het mogelijk zijn als de repa
ratie geschied was, naar St. Jean de Luz te
varen en vandaar per auto zich naar zijn
plicht te begeven.
Maar hoeveel kostte het den jongen officier
om dien stap te doen! „Hij verdient het niet,
dat hij gewaarschuwd wordt," dacht hij, terwijl
hij voortging. „Als hij te laat den dood van
zijn kind vernam, zou dat een rechtvaardige
straf zijn."
En toch ging hij naar de Semaphore. Er
werd een signaal gegeven en van het jacht
werd geantwoord, dat men het begrepen had.
Toen ging Dominique naar de visschershaven
en vond daar zijn voormaligen matroos, die
met eenige makkers rondslenterde. „Comman
dant," riep hij uit, „weet u, dat dit hetzelfde
jacht is, dat wij zooeven hebben opgemerkt?"
„Ja, ik weet het
„Zij zeggen, dat zij averij hebben. Het ls te
hopen, dat zij die spoedig kunnen herstellen,
want anders konden zij wel eens een kwaad
uurtje doorbrengen."
Op dit oogenbliki verlichtte een zoeklicht het
vaartuig en Bidegaray riep uit: ,Kijk eens, zij
laten een stoomsloep te water...."
Dominique had het begrepen. Ondanks den
wind, die steeds sterker werd, wilde Hugo
Liserolies probeeren om aan land te komen.
Zijn gemoed was dus getroffen bij het ontvan
gen van het bericht.
„Wat een dwaas idee!" hernam de vis-
scher, „dat speelgoed met al dat glanzend
mahoniehout en nikkel is alleen geschikt om
mooie dames rond te laten varen op een zee
glad als oliemaar vanavond zal zij zich
doen gelden
Dominique hoorde niets meer, zijn ooren
gonsden, zijn bloed klopte fel in de aderen.
Een wreede gedachte was in hem opgekomen:
als een golf dat bootje te pakken kreeg, was
het gedaan met de passagiers en bemanning.
Dan zou later ergens op de kust weer een kruis
worden opgericht zooals men ze ziet op de rots
La Surprise.... Margaïta zou vrij zijn!....
(Wordt vervolgd),.
