tKdmfml mn dm da§ DREIN DRENTEL EN PIET PRIKKEL e Wie doodde 1 Marco Graffi? B MAANDAG 16 NOVEMBER 1936 WIELRENNEN DE DUITSCHE RENNERS WINNEN TE KEULEN Ernstige valpartij - Drie Neder- landsche renners gewond NEDERLANDSCHE RENNERS TE BRUSSEL Middelkamp en Braspenninx in internationale achter- volgingsploeg ZEGE VAN IGNAT—DIOT TE CHICAGO Zesdaagsche ten einde KAERS WINT OMNIUM TE ANTWERPEN Pijnenburg op de plaats ZESUURS-KOPPEL WEDSTRIJD TE KOPENHAGEN WalthourCrossley winnaars F rankrijkItalië Krewer geschorst PAARDENSPORT Courses op Duindigt HOCKEY SELECTIEWEDSTRIJDEN TE HILVERSUM Geen verrassende openbaringen RUGBY NEDERLAND—DUITSCHLAND Een verdiende 2816-zege der gasten LAWNTENNIS FRANSCHE TENNISPLOEG GEWIJZIGD Bernard vervangen door Glasser Oostenrijksche ranglijsten Een Europeesche ranglijst WATERPOLO Wintercompetitie K. N. Z. B. ziendheid I CRICKET IN AUSTRALIË Nieuw Zuid-WalesM. C. C. SCHAKEN EEN RUSSISCH TOURNOOI D.D.—A. S.C. 41/*—4i/2 Voor 4500 toeschouwers werd Zondagavond in de Rijnland-hal te Keulen een landen-wieler- Wedstrijd DuitschlandNederland gehouden, die in een 4629 overwinning voor Duitschland eindigde. Reeds bij de sprint viel van Egmond zoo danig, dat hij zyn sleutelbeen brak, zoodat verder rijden onmogelijk was. De sprintwedstrijd werd gewonnen door Mer- kens, die met twee en een halve lengte voor sprong op zijn landgenoot Engel als eerste in de finale aankwam. Derde werd onze landge noot Arie van der Linden. Een puntenrace, was voor Clignet, terwijl ook de tweede 'plaats door een Nederlandschen renner, n.l. Vaessen, bezet werd. Een race met Voorgift werd gewonnen door Savelsberg voor Oszmella, Kleinegreve en Vroomen. In de tydrace over 500 meter kwam Merkens als eerste aan in 31.6 sec., hetgeen een nieuw baanrecord beteekende. Van der Linden werd tweede. In den koppelwedstrijd over 75 K.M. kon Nederland slechts met vier koppels uitkomen. Ook deze wedstrijd verliep ongelukkig voor onze renners. Bij een valpartij, waarbij de meeste renners betrokken waren kreeg Pijnenburg een bloeduitstorting, terwijl Vroomen een been blessure opliep. De wedstrijd werd tenslotte ge- Wonnen door SchoenEhmers met een ronde voorsprong op SlaatsSavelberg. Het Brusselsche sportpaleis, dat thans onder leiding staat van den vroegeren Belgischen wiel renner R-omain Gijssels, heeft als openings programma internationale wielerwedstrijden ge houden, waaraan ook eenige Nederlandsche ren ners deelnamen. Een internationale achtervolgingsploeg, be staande uit de renners Leducq, Lapébie, Rossi, Middelkamp en Braspenninx haalde een Bel gische ploeg, bestaande uit Sylvère Maas, Ver- vaecke, Neuviüe, Hardiquest en Bonduel na 4,465 K.M. in 5 min. 39.4 sec. in. In een indivi- dueelen wedstrijd over 75 K.M. werd Bruneau eerste in 1 uur 36 min 20 sec. Op driekwart lengte volgde Simaeys, op een ronde volgde Raes, terwijl onze landgenoot Braspenninx als vierde aankwam met een lengte verschil op Raes. Hij sloeg daarbij bekende renners als Bonduel, Hardiquest, Sylvère Maes, Leducq en Legreves. Op vijf ronden volgde Middelkamp als negentiende. De zesdaagsche, die te Chicago is gehouden, Werd gewonnen door het Fransche koppel Ignat Diot voor de Duitschers KilianVopel. Het eindresultaat luidde: 1. IgnatDiot (Frankrijk) 535 punten, afge legd 4891 K.M. Met 2 ronden achterstand: 2. KilianVopel, 991 punten; 3. Rodman—-Yates, 745 punten; 4. DebaetsThomas, 445 punten; 5. ReboliGior- Betti, 404 punten. Met 3 ronden achterstand: 6. Gebr. Peden, 696 punten. Met 4 ronden achterstand: 7. Letoumeur Audy, 609 punten. De uitslagen van de Zaterdagavond in het Antwerpsche Sportpaleis gehouden wedstrijden zijn: Afvalrace: 1. Van Gent (Ned.); 2. Malfait (België); 3. Geers (België); 4. Coomans (Ned.); 6. Huybrechts (België). Persoonlijke achtervolging over 5 K.M.: 1. Savelsberg (Ned.); 2. Cavé (België), ingehaald na 2750 meter in den tijd van 3 min. 30 3/5 sec. Koppeiwedstrijd over 30 K.M.: 1. Cools- Declerk (België), tijd 37 min. 47 2/5 sec.; 2. Van SchilVercauten (België); 3. SchotmanWes- termeyer (Ned.)4. HeylenLeysen (België) 6. SchillemansDe Meyer (België); 6. Pee- tersVan Ginderen (Ned.). De overige twaalf koppels waren ex aequo geplaatst. Omnium tusschen Pijnenburg, Olmo, Kaers en Schön. Sprint: 1. Kaers, tijd over de laatste 200 me ter 12 4/5 sec.; 2. Olmo; 3. Schön; 4. Pijnen burg. (Pijnenburg gedeclasseerd van de tweede naar de vierde plaats wegens hinderen van Olmo). Tijdrace over 500 meter met vliegenden start: 1. Kaers in 301/5 sec.; 2. Pijnenburg 313/5 sec.; 3. Olmo 33 sec.; 4. Schön 341/5 sec. Australische achtervolging over max. 5 K.M.: 1. Pijnenburg; 2. Kaers; 3. Schön; 4. Olmo. Klassementsrace: 1. Pijnenburg, 7 pnt.; 2. en 3. Olmo en Kaers, beiden 10 pnt.; 4. Schön, 13 pnt. Totaaluitslag omnium: 1. Kaers, 6 pnt.; 2. Pijnenburg, 8 pnt.; 3. Olmo, 12 pnt.; 4. Schön, 14 pnt. Wedstrijd achter motoren over 30 K.M.: 1. J. Aerts, tijd 27 min. 21 sec.; 2. Géers op 30 nieter; 3. Möller op 50 meter; 4. Van Hoek (Ned.) op een ronde en 185 meter; 5. Terreau op een ronde en 240 meter. Een zesuurs-koppelwedstrijd op de Winterbaan te Kopenhagen, waarbij 8000 toeschouwers aan wezig waren, werd gewonnen door de Ameri kanen WalthourCrossley met 62 punten en in totaal afgelegd 261 K.M. Op een ronde ach terstand 2. PellenaarsStieler met 91 punten. Met twee ronden achterstand: 3. Char- lierDanholt met 75 punten; 4. ZimsKuester, 70 punten. Met vier ronden achterstand: 5. ChristensenFalck Hansen 28 punten. Met zeven ronden achterstand: NegdWals 47 punten. De overige koppels lagen 7 tot 22 ronden op de winnaars achter. In het Velodrome d'Hiver te Parijs werden Zondagmiddag wielerwedstrijden gehouden tus schen Fransche en Italiaansche renners. De vriendschappelijke wedstrijd, die in den vorm van een omnium werd verreden, werd met 21 door de Fransche renners gewonnen. De Fran sche ploeg bestond uit Pelissier, Magne, Le Grè- ves en Pecqueux, Italië was vertegenwooridgd door Guerra, Battesini, Olmo en di Paco. Een stayerswedstrijd werd door Minardi ge wonnen voor Terreau, Monin, Grassin en Ca- nazza. De Duitsche stayer Krewer is met ingang van 1 December a.s. voor drie en een halve maand geschorst. Hij heeft inbreuk gemaakt op ver schillende reglementsbepalingen. Ook zijn gang maker Deliege is geschorst, maar slechts voor een maand. De Zondag op Duindigt gereden courses had den tot resultaat: Handicap 3e en 4e klasse, afstand 2000 meter: 1. Abdullah Scott (eig. stal Gruno) totaaltijd 3 min. 19 4/5 sec. K.M.-tijd 1 min. 38 sec.; 2 Smi ling (eig. J. Haan Jzn). Ren op de vlakke baan, afstand 1800 meter: 1. Galahardia (eig. W. Jochems) met twee lengten, totaaltijd 2 min. 0.8 sec. Kampioenschap Nederlandsche paarden, heat draverij, afstand 1700 meter: le serie: 1. Xuthus (eig. W. H. Geersen), K.M.- tijd 1 min. 32 9/10 sec. 2e serie: 1. Zus Braun (eig. Stal Valkeveen), K.M.-tijd 1 min. 33 2/5 sec. Beslissende heat: 1. Zus Bratin (eig. stal Val keveen), totaaltijd 2 min. 39 4/5 sec., K.M.-tijd 1 min. 31 9/10 sec.; 2. Xuthus (eig W. H. Geer sen) totaaltijd 2 min 40 sec, K.M.-tijd 1 min. 30 9/10 sec.; 3. Xaisine Scott (eig. stal R.) totaaltijd 2 min. 41 4/5 sec., KM-tijd 2 min 31 9/10 sec. Ren op de vlakke baan, afstand 2100 meter. 1. Mephistopheles (eig. The Balfour Farm) met een lengte, totaaltijd 2 min. 29 4/5 sec.; 2. Kenya (eig. luit. G. F Immink). Handicap eerste klasse, afstand 2000 meter: 1. Guy Bingsn (eg. W. Grauwelman) totaaltijd 3 min. 05 1/5 sec.; 2. Wim (eig. stal Rembrandt) to taaltijd 3 min. 06 1/5 sec., KM.-tijd 1 min 33 4/10 sec. De Nederlandsche Hockeybond had gisteren op de velden van de Hilversumsche hockeyclub de jaarlijksche selectiewedstrijden georgani seerd, die een vlot verloop hadden en veel be langstelling trokken. Er waren vier elftallen sa mengesteld, waarvan alleen het D-elftal een interlokaal karakter had. In het A-elftal speel den de Hagenaars, de Amsterdammers waren ondergebracht in het B-elftal, terwijl het C- elftal zelfs heelemaal uit Hilversum-spelers be stond. Veel nieuws hebben deze wedstrijden echter niet gebracht, er waren weinig verrassende openbaringen, zoodat, wanneer een Neder- landsch elftal zal worden samengesteld, dit ze ker niet veel zal verschillen van het bekende. Wel hebben deze wedstrijden echter geleerd, dat de bond over veel en goed reserve-materiaal beschikt. Over het algemeen blonken de internationals uit, hoewel het verschil met andere spelers dik wijls zeer gering was. Zoo deed als keeper de Togo-man Anejeman niets onder voor den nationalen doelman J. de Looper, die door veel onnoodig uitloopen ge vaarlijke momenten schiep. Goed keepwerk werd ook verricht door Fesevur (Deventer). Op de backplaats werd na de Waal (Amsterdam) het best gespeeld door Rees (Hilversum) en Wester kamp (H.D.M.). In de halflinie waren verschillende uitblin kers. T. van Lierop (Hilversum) stelde hier ech ter teleur, H. de Looper speelde een prachtige gave spilpartij, hij werd echter door den debu tant Seiieffer (BMHC) sterk naar de kroon ge stoken. Verder waren goede half-spelers van den Ro- vaert (HDM), Ankerman (HDM) en van Al phen (BMHC). In de voorhoede waren E. v. d. Berg (Am sterdam) en Schnitger (PW) uitstekende mid- voórs. Voorts waren goed op dreef J. v. d. Hagen (Hilversum), Gunning (BMHC), v. d. Haar (HH VC), Sparenberg (Hilversum), de Roos (Am sterdam), terwijl zich als menschen voor de toekomst ontpopten Esser (Togo), W. Doycr (Hilversum) en Caviët (Gooi). Over de wedstrijden zelf kunnen wij nog ver melden, dat het Amsterdamsche team het meest succes had. De Amsterdammers wonnen hun wedstrijden, de Hilversummers verloren van de Amsterdammers, speelden gelijk tegen het D- team en wonnen van de Hagenaars. De gede tailleerde uitslagen waren: AB 9—1, DC 1—2, A—C 0—0, BC 2—0, A—D 0—2, B—D 2—1. „Och, waren alle menschen wijs.." (Dat is heelemaal 'jiiet noodig, als re achter het stv.jir maar 'n klein beetje beter wilden opletten, dan konden we al héél tevreden zijn I) In het gemeentelijk Sportpark te Hilversum is Zondagmiddag de rugbywedstrijd Nederland— Duitschland gespeeld, welke in een ruime en verdiende overwinning voor de Oosterburen ein digde. De Duitschers toonden zich sneller en technisch beter geschoold, hetgeen zij vooral in de eerste helft uitdrukten, toen de stand 23—0 in hun voordeel was. Wel waren zij in die pe riode geholpen door den stevigen wind in den rug, maar in de tweede helft deden zij kalmer aan, waardoor onze landgenooten meer vasten grond kregen. Deze wedstrijd zal voor de rugbysport van flinke propagandistische waarde zijn geweest, daar de zeer talrijke toeschouwers, die van spel- verklaringen waren voorzien, van een snellen strijd hebben genoten. Nadat de volksliederen waren gespeeld, bleek, dat de gasten in de eerste helft den wind in den rug hadden. En de strijd was nog geen mi nuut oud, toen J. Frije uit een try den Duit schers de leiding bezorgde. De Nederlanders hadden, zooals spoedig bleek, niets in te brengen. De strijd speelde zich ge heel af op de speelhelft onzer landgenooten, die een wanhopigen kamp leverden. Zij wisten nog eenigen tijd stand te houden, maar toch ver hoogden de Duitschers met tusschenpoozen door try's en een enkelen goal de score tot 230. Ware het goalschieten der gasten zuiverder ge weest, dan zou de stand nog hooger zijn ge worden. Na de rust begonnen de Nederlanders enthou siast en Ter Poorten wist door een try in de eerste minuut onze ploeg 3 punten te geven, onze landgenooten werkten enthousiast en de wind in den rug deed hun pogen veel goed. Pabbruwe wist er door een try 6—23 van te maken en Alofs maakte er een goal van (823). Een tegenaan val van de Duitschers bracht den stand op 8—28. De Nederlanders bleven goed werk doen en zij wisten waarlijk tot 13—28 op te halen. Een pe nalty-goal in hun voordeel bracht den eindstand op 1628. Vooral in de tweede helft toonden de Neder landers aardig spel en was de strijd aantrekke lijk. Voor de rust waren de gasten te veel in de meerderheid geweest. In de Fransche tennisploeg, die op 21, 22 en 23 November a.s. in de Apollohal te Amsterdam tegen Nederland zal spelen voor den Koning Gustaafbeker, is een verandering aangebracht. In het dubbelspel n.l. zal Bernard vervangen worden door Glasser, die dus met Boussus op den tweeden dag tegen Van Swol en Hughan zal uitkomen. De technische commissie had moei lijk een betere keus kunnen doen, want Glasser staat als speler op overdekte banen bijna op dezelfde hoogte als Borotra en Bernard. Daar zijn drukke werkzaamheden te Parijs hem.' een langer verblijf te Amsterdam niet toe laten, zal Glasser onmiddellijk na het spelen van zijn partij weer naar Frankrijk vertrekken. Verder zal de bekende aanvoerder van de Fransche ploeg, Brugnon, verhinderd zijn mee naar Amsterdam te komen. In zijn plaats zal Borotra deze functie waarnemen. De Oostenrijksche tennisbond heeft zijn offi- cieele tennisranglysten gepubliceerd. By de hee- ren staat graaf Bawarowski aan het hoofd, ge. volgd door van Metaxa en Matejka. Bij de dames bezet mej. Kraus de eerste plaats, terwijl de da mes Wolf en Herbst op de tweede en derde plaats genoemd staan. De bekende aanvoerder van de Duitsche Da- vis-Cup.ploeg, dr. Kleinschroth heeft een Euro peesche tennisranglijst opgesteld, waarbij de nieuwe prof. Perry als eerste genoemd staat. Tweede is de andere Wimbledon-finalist, de Duitscher von Cramm, dan volgen Austin (En geland), Henkei (Duitschland), Puncec (Joego slavië), Palmieri (Italië), Pallada (Joego Sla vic), von Metaxa (Oostenrijk), de Stefani (Italië) en Merlin (Frankrijk). De uitslagen van de Zondag in het Sport- fondsenbad te Amsterdam gespeelde wedstrijden voor de wintercompetitie van den Kon. Ned. Zwembond luidden: Spa 2—Forel 6—1; Otter—Star 0—6; UZC— Zwemlust 5—1; 't Y 2—Zian 2—2. Te Haarlem werden de volgende wedstrijden gespeeld Dames: HPC—ADZ 4—1. Heeren. Eerste klasse: HPCDolfijn 31; Haarlem—DWR 1—3. Tweede klasse: VZV—Neptunus 6—0; HPC 2 —Dolfijn 2 4—0. Acht personen zaten bijeen in den voort- razenden trein naar Saint Louis; drie verloofde, of pas getrouwde paartjes, dat is nimmer uit te maken, bezetten de hoek- plaatsen. In den vierden hoek van den coupé zat een oude dame. In het midden van de bank tegenover haar leunde een jonge man. verveeld en vermoeid. De reis van Denver naar Saint Louis is een dagtaak, een zware dagtaak. Acht uur onafge broken in een met enorme snelheid voortstui- venden express te vertoeven, vermoeit geweldig. Men tracht zich den tijd te korten door wat te praten, te lezen, voor zich uit te staren en al die bekende gewoonten toe te passen, welke steeds slechts een voorbijgaande afleiding blij ken te zijn tegen de ach telkens opnieuw op dringende verveling' bij lange, onafgebroken reizen. Dan zijn er ook menschen, die zich wapenen tegen de verveling door chocolade te kauwen of pralines te zuigen, om niet te den ken aan het niet meer eindigend herkauwen van een eenmaal .gretig begonnen kauwgummi. Geen enkel middel is afdoend, behalve.... De drie paartjes kenden het geheim, zij ver veelden zich geen oogenblik, de reis zou hun waarschijnlijk nog te kort duren. De dame in den vierden hoek las onafgebroken in een lijvig ernstig uitziend boek, slechts af en toe keek zij op en dan nog uitsluitend om zwijgend en doordringend den jongen man, schuin tegen over haar, aan te zien. Dat duurde zoo al uren, de jonge man werd bijna ziek van verveling. Met tergende traagheid gingen de minuten voorbij; hij was alleen dankbaar, dat hij het gezelschap in Kansas City zou verlaten en niet naar Saint Louis behoefde door te reizen. Een kwartier ongeveer vóór de express het groote station van Kansas City zou binnen rijden, sloot de oude dame haar boek en zag den jongen man opnieuw scherp aan. Hij haatte dat fixeeren, doch hij maakte geen en kele opmerking. Plotseling verbrak de dame de stilte tus schen hen: „Dit boek moet lezen, jonge man." Tege lijk draaide zij een omslag naar hem toe en hij zag op een blauw fond in groote gouden letters staan: „Helderziendheid." Verbaasd vergat de jonge man te antwoor den. Hij vroeg zich af, of het laatste kwartier van zijn reis zou gevuld kunnen worden met een hem zóó weinig interessant onderwerp. „Ik heb namelijk reeds uren lang over u na gedacht," hoorde hij opeens weer. „Alles wat dit boek inhoudt, heb ik op u toegepast. Heeft u dat niet gevoeld?" De jonge man begon zich nu meer bezorgd te maken over de dame zelf. De paartjes be gonnen nieuwsgierig mede te luisteren. „Ik weet," vervolgde de dame, „dat u te New York geboren bent, doch u stamt uit Enge land." De jonge man hief zyn hand op, doch hij kwam niet aan het woord. „Ik moet alleen nog weten, welk beroep u heeft, dan zal ik u volkomen kunnen zeggen, wat u in de toekomst wacht. Maar u moet de waarheid zeggen, want ik weet, dat u de ge woonte heeft zich boven de menschen verheven te achten." „Maar mevrouwbegon de jonge man. „Ja, ik weet het wel. Het is niet prettig zoo iets te moeten hooren. Maar vergeet u niet, dat ik uren lang over u heb nagedacht. Ik weet verder, dat u een veelbewogen leven achter den rug hebt en „Het verwondert me toch...." probeerde de jonge man. „U zult u nog veel meer verwonderen! U bent in uw leven nu eens langzaam, f dan sneller om- rr. hoog geklommen - en weer gedaald, doch u bent niet lang op eenzelf de hoogte kun nen blijven. Ziet u, dat u verbaasd bent? Zegt u mij nu eens uw beroep." „Neemt u mij niet kwalijk, maar ik behoef toch. „U wilt niet vertrouwelijk zijn? Zwijgt u dan maar, ik zal u nóg meer vertellen." De oude dame zag den jongen man scherp in de oogen en vervolgde dan: „U meent in vele zaken een helder inzicht te hebben, doch inderdaad heeft u slechts een .zeer oppervlakkigen kijk op de dingen, u oordeelt al te veel op het uiterlijk. Zegt u nu maar eens, wat uw beroep is." „Heeft u dat met üw helderziendheid nog wel noodig?" wist de jonge man thans voor het eerst op te merken. „Ik heb eenige uren over u nagedacht. Ik wil uw mededeeling toetsen aan mijn inzicht over u. Vindt u niet, dat ik na de mededeeüngen, die ik u reeds deed, een weinig recht heb, dat vóór Saint Louis van u te mogen hooren?" „Pardon, ik zie niet inweer kon de jonge man zijn meening niet uitspreken. „Juist, u ziet niet, wat ik zie. U is wat al te gemakkelijk in uw opvattingen. In heel uw doen is u maar al te zeer gewend, u er vlug van af te maken. U denkt „de spons er over," en de zaak grondig te behandelen komt in het geheel niet bij u op." Daar hoorde de jonge man de remmen van den trein in werking komen. Nog enkele oogen- blikken en hij zou in Kansas City zyn. Haastig sprong hij op en zocht zijn bagage bijeen. Dan stapte hij naar de deur van den coupé en druk te den knop naar beneden, neg vóór de trein stilhield: „Mevrouw, u bent weinig vleiend geweest met uw woorden. Doch dat was slechts schijn baar. Uw helderziendheid is buitengewoon. Als ik naga, wat u allemaal verteld heeft, wist u alleen niet, dat ik hier wilde uitstappen. Maar overigens was het voortreffelijk. U moet name lijk weten," besloot hij uitstappend en den coupé nog eenmaal binnenkykend, „dat ik van beroep glazenwasscher ben!" Vrijdag begon te Sydney de wedstrijd N. S. WalesM. C. C. De Australiërs batten eerst en deden het goed, want na een stand van 743 voegden Mc Cabe en Robinson voor het 4de wicket 145 runs aan het totaal toe. Wanneer Hammond aangezet wordt leveren zijne „in swingers" zoovele moeilijkheden op, dat de te genstand spoedig gebroken is. De Gloucester- crack neemt achtereenvolgens de wickets van Mc Cabe (c. Fishlock), Robinson en Chipper- field (c. Ames). Mc Cabe scoorde in 2/ uur een kanslooze 83 en Robinson deed over zijn fraaie 91 3 uur. Van 3 v. 219 werd het 273 al out, dank zij Hammond die 5 wickets voor 39 nam. Cop- son, die hersteld is en wederom medespeelde, had weinig succes. Hij werd met ontzag behan deld en door Allen zooveel mogelijk gespaard. Fagg en Barnett openden de 1ste innings der Engelschen, doch nadat Fagg één run gescoord had werd het licht zoo slecht, dat de strijd ge staakt moest worden. Het M. C. C.-team is als volgt samengesteld: G. O. Allen, Fishlock, Hard- staff, Ames, Copson, Barnett, Fagg, Hammond, Leyland, K. Fames en Sims. Zaterdag hebben de Engelschen te Sydney te gen N. S. Wales wederom zwak gebat. Fagg (1) faalde voor de zooveelste maal als openingsbat. Barnett en Hammond bespeelden den Australi- schen aanval daarna met vertrouwen. Als laatste wisselbowler werd Madge aangezet, nadat voor het 2de wicket de score met 75 runs was ver hoogd. Madge, een slowbowler, bleek uiterst moeilijk bespeelbaar te zijn Op 79 miste Hammond (39), vooruitkomend, een bal, en werd door Oldfield gestumped. Leyland stond een kwartier aan het wicket en werd voor 0 gevan gen, evenals Hardstaff. Fishlock en Worthing- ton faalden resp. door Madge en O'Reilly ge- bowled. Barnett speelde voortreffelijk en scoorde 70 alvorens Madge ook in combinatie met Old field zijn wicket veroverde. Ames stond een half uur aan het wicket voor 13 runs. Hij werd op cover gevangen. De innings sloot op 153 (Sims 18 not out). Madge nam 6 wickets voor slechts 42 runs. Met een voorsprong van 120 runs be gonnen de Australiërs aan hun 2de innings. Fingleton en Madge scoorden 59 voor het eerste wicket. Fingleton scoorde 42, Madge 39. Op 113 ging Robinson run out waarna op 1224 we gens slecht licht gestaakt moest worden. Met 242 runs en nog 6 wickets in handen staat N. S. Wales er goed voor. Piet schrok zelf van zijn wildheid, want Drein kon een lee- „Vooruit", zei Piet, terwijl hij Drein uit de tobbe trok, „ik lijken smak maken. Gelukkig kwam hij midden in een tobbe ja er zelf in liggen, dat water is lekker koel." En terwijl Drein water terecht. Dat brak den val een beetje. „Help!" riep Drein in het zonnetje stond te drogen, kroop Piet lekker in de tobbe uit, „Piet gaat me verdrinken!" met heerlijk koel water. Drein wias heelemaal niet te spreken over de manier waarop Piet hem behandeld had. Hij ging nijdig een wandeling maken maar daar de cactussen, die overal groeiden, niet de minste schaduw boden, begon hij het zelf ook warm te krijgen. Naar wij uit Moskou vernemen, zal eind vol gend jaar in Rusland een tournooi worden ge organiseerd gelijk van opzet als het tournooi te Nottingham, waarvoor alle grootmeesters zul len worden uitgenoodigd. In het voorjaar 1937 zullen de meesters Flohr, Fine en Reshefski uitgenoodigd worden voor een tournee door Rusland. De gedetailleerde uitslagen van den Zonda„ te Den Haag gespeelden schaakwedstrijd tus schen Discendo Discimus en de A.S.C. luiden: Jhr. mr. dr. v. d. Bosch—v. Hartingsvelt »tg. FonteinKnoppers V4 Wertheim—Spinhoven 01 Mr. HammingKarper 10 Nieukerkeir. Scheffer 01 Jhr. Strick van LinschotenWackers V2 BuriksKleefstra 01 Mr. BelinfanteAddicks 10 GoethartMul Va Dr. EuweSonsbroek 10 Totaal 4%—4% De afgebroken partij tusschen v. d. Bosch en v. Hartingsvelt zal vermoedelijk in remise ein digen. 15 „Hij was u zeker niet veel meer schuldig?" „O, niets. Hij betaalde altijd goed. Hij scheen geld genoeg te hebben, ziet u. Wilt u zijn kamer misschien eens zien? Daar staat zijn koffer nog op slot. Misschien vindt u er iets. waaruit u iets zou kunnen opmaken. Dezen kant uit, heeren!" HOOFDSTUK X De handelaar in afgedragen kleeren Mijnheer Aldobrandini ging hen voor, door een deur aan 't eind van de bar en wees er hun op, dat het hotel een aparten ingang had en dat ieder van zijn logé's een sleutel van die deur kreeg. „Maar hij gebruikte deze deur nooit, die vreemde man," zei mijnheer Aldobrandini. „Hij kwam altijd door het restaurant naar binnen." „En als hij dan laat thuis kwam als het restaurant al gesloten was?" vroeg de detec tive. „Hij kwam nooit laat thuis," antwoordde mijn beer Aldobrandini kalm. „Hij was wat je noemt een vroege vogel. Hij ging vroeg naar bed en stond vroeg op. Alleen dien eenen avond dien van den dikken mist is hij laat uitgebleven. Op andere avonden soupeerde hij en ging hij naar zijn kamer voor elven. Maar dien avond ging hij in plaats daarvan uit. En toen kwam hij heelemaal niet meer thuis. Zullen we naar boven gaan, en zijn kamer eens bekijken?" De eigenaar ging de smalle trap op, die in het halletje uitkwam en Wirlescombe be duidde Herbert hem te volgen en hield Graye even achter. „Dat is vreemd," zei hij. „Tenminste als het waar is, dat dit de man is, dien we zoeken. Want het zou beteekenen, dat wie hy ook was, het niet zijn gewoonte geweest kan zijn, zoo als wij dachten, om 's avonds laat Graffi te bezoeken." „Hij kon hier anders makkelijk genoeg be neden komen en uitgaan, zonder dat iemand anders het merkte," zei Graye. „Hij ging waar schijnlijk pas uit, als alle anderen al naar bed waren." Maar de detective schudde het hoofd. „Neen," zei hij. „De eigenaar weet wat hy zegt. Ik ken die vreemde caféhouders. Die gaan zelf pas heel laat naar bed en houden ieder, die bij hen in huis is, heel goed in de gaten. Als deze man zegt, dat zijn gast nooit 's avonds laat thuiskwam, of nog uitging, dan is dat waar. En dat doet me ergens aan denken. Maar laat ons eerst die kamér eens bekijken." Mijnheer Aldobrandini en Herbert stonden boven aan de trap op hen te wachten. De eigenaar haalde een sleutel uit zijn zak. „Ik heb de kamer op slot gehouden en den sleutel bij me gehad, al zoolang als hij weg is," verklaarde hij, de deur openmakend. „Misschien zit er wel iets van waarde in het valies en in die la, die hij op slot heeft gedaan. Nu hier ziet u alles wat er is. Juist zooals hij het heeft achtergelaten." Wirlescombe's geroutineerde oogen namen de kamer en haar inhoud snel in zich op. Een eenvoudig ingerichte slaapkamer, zooals men ze meestal vindt in goedkoope hotels. Van den bewoner maar enkele sporen. Toiletartikelen op de waschtafel; een nachthemd opgevouwen op het bed. Op een bankje aan het voeteind van het bed een valies, dicht; in een hoek van de kamer een parapluie; in een anderen hoek een paar pantoffels; op een laag kastje tegen den muur wat boeken, kranten en tijdschriften en een half leege doos sigaretten. Mijnheer Aldo brandini wees met zijn vette hand in die rich ting. „Hij las veel," legde hy uit. „Altijd had hij een boek bij zich; hij las, terwijl hij at." Wirlescombe doorbladerde de boeken eens. Sommige ervan waren Engelsche, andere Ita liaansche. Er waren ook een paar Russische bij. Ze behandelden allemaal sociale en economi sche onderwerpen. Mijnheer Aldobrandini schudde het hoofd. „Zwaar," zei hij, „Ik denk dat hij student, of professor is of zoo iets. Hier is de la, die hij altijd op slot hield." Wirlescombe hield van geen formaliteiten. Hij haalde iets, dat wel een medisch instrument leek, uit zijn zak, stak dat in het slot, morrelde er een beetje aan en haalde het er toen weer uit. De la ging open, maar bevatte niets dan een étui met geometrische instrumenten, een paar fleschjes medicijn, en een geladen revol ver. „Niets van belang," mompelde Wirlescombe. „Het zou me niets verwonderen, als hij er nu spijt van had, dat hij die revolver niet bij zich droeg, in plaats van haar hier weg te sluiten. Laat ons nu het valies eens bekijken." In het valies zat niets dan wat kleeren en ondergoed. Geen brieven, en geen papieren. Maar uit den binnenzak van een kamerjas haalde de detective een foto, en Adrian Graye uitte een luiden kreet, toen Wirlescombe die omhoog hield. „Dat is de man!" zei hij. „Dat is hij!" Wirlescombe wendde zich tot den eigenaar. „Is dit de eigenaar, waarover u sprak?" vroeg hij. „De man, die deze kamer gehad heeft?" „O ja, dat is hy," antwoordde mijnheer Aldo brandini, „dat is hij absoluut." „En is het de man, die u bij de Graffi's zag, mijnheer Graye?" vervolgde Wirlescombe. „Is hij het? Wel, dat staat dan tenminste vast. Maar ziet u, dat de naam van den fotograaf, en zijn adres zorgvuldig van deze foto afge knipt zijn? En kijk hier ook eens, ziet u dat er oorspronkelijk 'n kleermakersmerkteeken in den kraag van deze jas heeft gezeten, en dat het er uit gesneden is? Ik denk niet, dat we in deze kamer veel over de identiteit van den man zullen te weten komen." In deze veronderstelling was de detective juist. Er was geen enkele brief of geschreven stuk in de kamer. Er stond in geen van de boeken 'n naam, ofschoon verscheidene ervan toch teekenen van een aanzienlijk gebruik droe gen en al een paar jaar geleden waren geda teerd. Er stond geen enkel initiaal op het on dergoed; aan geen enkel voorwerp kon men zien, waar het gekocht was; en tenslotte, vroeg Wirlescombe aan mijnheer Aldobrandini om de kamer maar af te sluiten én den sleutel in zyn zak te steken. „En dadelijk als de man terugkomt moet u me dat laten weten," zei hij, terwijl ze de trap afgingen. „Onmiddellijk hoor, mijnheer Aldo brandini." Mijnheer Aldobrandini knikte met het hoofd. „Ik denk niet dat de man nog terugkomt," zei hy. „Ik denk, dat hem iets overkomen is." „En hy heeft gelijk," zei Wirlescombe toen hy met Graye en Herbert het restaurant uit was en weer op straat liep. „Ik geloof ook niet, dat die man, wie hy ook was nog ooit in café Aldobrandini terug zal komen. Ik vermoed, dat hy wel hetzelfde lot zal hebben ondergaan als de oude Graffi. En nu moet ik terug naar het hoofdbureau, en ik zou graag willen dat u met me mee ging, mynheer Graye. Er zyn nog een paar kleinigheden, waar ik u even over wilde spreken." Graye wendde zich tot Herbert. „Ik kom by je eten, Jack," zei hy. „Zeven uur? Goed. Denkt u werkelyk,ging hy voort terwyl de detective en hy verder liepen, „denkt u werkelyk dat die man vermoord is?" Wirles combe's goedmoedig gezicht nam een niet te peilen uitdrukking aan. Hy schudde het hoofd. „Ik geloof, mynheer Graye, dat wy nog maar op den drempel staan van een heel groote zaak," antwoordde hij. ,,'n Veel grootere zaak dan de moord op den armen Graffi. Ik heb er ailerlei vage vermoedens en theorieën over in myn hoofd rond warrelen. Misschien kan daar nog iets uit groeien. Maar van twee dingen ben ik in ieder geval zeker. Allereerst: Gemma Graffi heeft haar grootvader niet vermoord; en ten tweede, diens dood was slechts 'n incident in iets veel gecompliceerders." ,,'t Werk van een of ander geheim genoot schap bedoelt u?" vroeg Graye. „Misschien," antwoordde Wirlescombe. „Er hebben meer dergelijke dingen in de vreemdelin- genwijken van Londen mee te maken dan iemand, die daar niet midden in zit, zou ver moeden. Ik heb met twee of drie gevallen te maken gehad, die zeer zeker moordzaken en even zeker het werk van een of andere geheime bende, waren. We hebben ze nooit op kunnen lossen. Misschien zal dit ook nooit opgelost kun nen worden waarschynlyk wel niet." „Ik wou, dat we uit konden vinden waar juf frouw Graffi is," zei Graye. Wirlescombe keek zyn metgezel eens van opzij aan. Hy begon de ongerustheid van den jongen student over het verdwenen meisje te begrypen. „O, we zullen wel iets verder komen," zei hy aanmoedigend. „We zullen wel iets verder ko men, als er maar eenmaal publiciteit genoeg aan gegeven is. Dan zullen we nog wel iets hooren." (Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1936 | | pagina 11