Toenadering tusschen Italië
en Engeland
Ma rg reet
mmkt swm stt moor m
iXkhxtk
Zware mistbank
over Europa
NAIJVER TUSSCHEN TWEE
DICTATORS
KERKELIJKE LEENINGEN
wielrennen
D. W. BRAND - MAKELAARS IN EFFECTEN
ZONDAG 27 DECEMBER 1936
Mussolini zou graag opnieuw gaan
samenwerken met Engeland
en Frankrijk aan een
vredesplan
Het fiasco in Spanje
Korte berichten
Wat moet er van den
vrede terecht komen
Ontstellende cijfers uit Genève
Ketelontploffing in de
haven van Massoea
De hoogst betaalde
dagbladschrijver
Arthur Brisbane op Kerstdag
overleden
26 dood en en tientallen zwaar
gewonden
Saavedra Lamas gaat
aftreden
Candidaat genoemd voor het
presidentschap van Argentinië
De Japansche Landdag
geopend
Bolivia en Paraguay
nog oneens
In Frankrijk staken zelfs
politieagenten
Op de eerste reis al
gestrand
F. J. BERNHARD - C. M. W. BERNHARD
K.L.M.-machines en buiten
landsche vliegtuigen te
Eelde geland
De mijnwerkersstaking
in Yorkshire
VOORSPOEDIG ZEPPELIN-
VERKEER IN 1936
Binnenkort een geregelde dienst
op de Ver. Staten
WISSELKOERSEN
AMERIK. GOEDERENMARKT
Zesdaagsche te Gent
Van Vlockhoven en Aerts
geven op
DOOR ANNY VON PANHUIJS
rv
(Van onzen Londenschen correspondent)
Het heeft bijzonder de aandacht getrok
ken, dat Sir Eric Drummond, de Britsche
ambassadeur te Rome, en de Fransche zaak
gelastigde op denzelfden dag, ofschoon elb
afzonde lijk, den Italiaanschen minister van
Buitenlandsche Zaken, Graaf Ciano, mede
gedeeld hebben, dat hun regeeringen besloten
hebben den status harer legaties te Addis
Abeba te veranderen in dien van een con
sulaat-generaal.
Dat dienzelfden dag namelijk Maandag
de Bulgaarsche gezant een overeenkomstige me-
aedeeling aan den Italiaanschen minister gedaan
heeft, maakt de co-incidentie nog wat treffen
der, maar is voor het oogenblik toch slechts van
ondergeschikt belang.
Zoowel te Londen als te Parijs heeft men
sinds geruimen tijd ingezien, dat niet ten eeu-
wigeu dage volhard kan worden in de misken
ning van het voldongen feit van Abessinië's ver
overing door Italië. Een „de jure" erkenning zou
moeten uitgaan van den Volkenbond; zoowei
Engeland als Frankrijk achten zich door de be
sluiten van Genève gebonden. De politieke om
standigheden eischten evenwel steeds dringender
een „de facto" erkenning van de Italiaansche
heerschappij over Abessinië, en aan dezen prak-
tisehen eisch hebben thans de regeenngen te
Londen en te Parijs voldaan door haar diplo
matieke vertegenwoordiging te vervangen door
een consulaire.
Te Rome stelt men dit, volgens de correspon-
aenten der Engelsche bladen, op hoogen prijs.
Het is, zoo wij ons niet vergissen, ook de opzet
van de Britsche regeering geweest iets te doen,
dat men te Rome zeer op prijs zou stellen. De
slechte verstandhoudnig tusschen Engeland en
Italië sinds den aanvang van het Abessinische
conflict wordt te Londen beschouwd als de
voornaamste belemmering van de ontwikkeling
eener Europeesche vredespolitiek.
Men zag te Londen in dat het gevaarlijk zou
zijn een antithese te scheppen tusschen Italië
en Duitschland eenerzijds en Engeland en
Frankrijk anderzijds. Een bondgenootschappelijk
samengaan met laatstgenoemd land werd van
vele zijden ook door invloedrijke ministers
bepleit, vooral sinds het kabinet-Blum aan het
bewind gekomen was en de Britsche regeering
bijna slaafs naar de oogen zag. De Engelsche
invloed te Parijs is sinds den oorlog nooit zoo
groot geweest als in de laatste zes maanden.
Zelfs onder de meerderheid, die steeds tegen een
eenzijdig samengaan met Frankrijk geweest was,
bevonden zich velen die zwichtten voor de ver
leiding een plotseling zoo gedwee geworden
Frankrijk aan Groot-Brittannië te binden.
Of Mr. Eden zelf tot deze groep behoort, kan
niet met stelligheid gezegd worden.
Zijn redevoeringen worden vaak misschien
wat al te sterk beheerscht door zijn persoonlijke
sympathieën voor Frankrijk, maar wij moeten
niet vergeten, dat de algemeene politiek niet door
hem, maar door het kabinet in zijn geheel en
onder opperste leiding van Mr. Baldwin vast
gesteld wordt. Toch zijn er redenen om aan te
nemen, dat Mr. Eden vooral de laatste maan
den gewerkt heeft voor een zeer nauw samen
gaan met Frankrijk; hiertoe droeg ook het feit
bij dat de zeer eerzuchtige Foreign Secretary
zich persoonlijk gekrenkt voelde door de hou
ding van Hitler, en in het bijzonder door de
niet-beantwoording van zijn vragenlijst. Neemt
men verder in aanmerking dat Mr. Eden zeer
scherp tegenover Italië gestaan heeft inzake
het Abessinische conflict en hieraan zelfs
zijn ministerschap te danken heeft dan ma?
men aannemen, dat hij geneigd is tot het slui
ten eener Entente met Frankrijk, ook al zouden
hiertoe andere mogendheden kunnen toetreden.
Den laatsten tijd evenwel hebben geruch
ten de ronde gedaan volgens welke de
Duitsch-Italiaansche samenwerking in Span
je niet zoo hartelijk is als men aanvankelijk
gedacht had.
Te Berlijn zou men ontevreden zijn omdat
Italië het grootste deel van de rekening door
Duitschland laat betalen; te Rome daarentegen
zou men erover morren, dat de Duitsche invloed
bij generaal Franco veel aanzienlijker is dan de
Italiaansche. Bovendien zou naar men hier
beweert de persoonlijke naijver tusschen de
beide dictators opnieuw de verhoudingen tus
schen de beide landen dreigen te compromittee-
ren. Dit kan onjuist of overdreven zijn, in poli
tieke kringen te Londen is men toch ervan over
tuigd dat het signor Mussolini allesbehalve on
aangenaam zou zijn indien hij zich eenigszins
kon losmaken van Duitschland, en opnieuw met
Frankrijk en Engeland kon samenwerken in een
of ander vredesplan. Zijn positie ten opzichte
van Duitschland zou hierdoor versterkt worden.
Bovendien zou datgene vermeden worden, wat
hij in veel hooger mate dan Duitschland vreest,
namelijk een formeel samengaan tusschen Lon
den en Parijs.
Verder gelooft men te Londen, dat Mus
solini weinig meer hecht aan een officieele er
kenning van de verovering van Abessinië, maar
dat een feitelijke erkenning, gelijk thans heeft
plaats gehad, door hem aangegrepen zal worden
als een gelegenheid om de samenwerking met
Frankrijk, maar vooral met Engeland, ten volle
te herstellen.
In Britsche regeeringskringen hoopt men dat
hierdoor de weg tot een algemeen pact gebaand
zou worden.
Dat Frankrijk en Engeland hun mededeeling
aan Graaf Ciano op denzelfden dag gedaan
hebben, heeft in dit verband een bijzondere be-
teekenis. Zij hebben hiermede niet alleen te
kennen willen geven dat zij de hartelijke be
trekkingen met Italië herstellen willen, maar
ook dat de Engelsch-Fransche samenwerking
versterkt is naarmate de Duitsch-Italiaansche
samenwerking onzekerder begon te worden.
Met het bovenstaande is evenwel niet alles
gezegd. De positie van Groot-Brittannië is
in de laatste achttien maanden zeer aan
merkelijk versterkt. Mr. Eden spreekt als
een staatsman, die zich ervan bewust is dat
hij een geweldige strijdmacht en een door-
en-door georganiseerde oorlogsindustrie ach
ter zich heeft. Zelfs indien Italië een goed
jaar geleden nog gehoopt mocht hebben dat
het eenige kans had Groot-Brittannië in de
Miadellandsche Zee aan te tasten, dan moet
het thans die hoop ten volle opgegeven heb
ben Ook is de houding van Frankrijk onder
het Engelsch-(in tegenstelling tot Itali-
aansch-) gezinde kabinet-Blum niet twijfel
achtig meer. De verklaringen, door minister
Delbos afgelegd, terwijl Engeland midden in
zijn zoogenaamde „constitutioneele" crisis
zat, zijn van het grootste belang.
Wanneer wij de redevoeringen, door Mr. Eden
de laatste weken gehouden, nagaan, dan zien
wij dat de Britsche Regeering bereid is haar be
langen, waar ook ter wereld, te verdedigen. En
geland zal Frankrijk en België bijstaan, wan
neer deze landen aangevallen mochten worden;
het heeft de verdediging van Egypte nadrukke
lijk op zich genomen, en uit de door Mr. Eden
te Bradford gehouden rede valt af te leiden,
dat Engeland instaat voor de onafhankelijkheid
van Spanje en Majorca. Italië heeft zich ge
haast de Britsche regeering te verzekeren dat
het noch met Spanje, noch met Majorca. Iets
voor heeft. Kortom: het Britsche prestige is vol
komen hersteld en Italië, steeds geneigd te
staan aan de zijde van de sterkste partij, weet
dit.
Hierbij komt dat Italië even goed als
Duitschland een grievend fiasco geleden
heeft in zooverre dat generaal Franco het
verpletterende succes, dat men enkele maan
den geleden verwacht had, niet heeft
mogen boeken.
"v;- - 1 -f V.' 'nT'.'iv -n?
„Scrutator", de scherpzinnige medewerker der
„Sunday Times", spreekt de veronderstelling uit
dat Duitschland en Italië op het oogenblik ge
neigd zijn him overhaaste erkenning van gene
raal Franco's regeering te betreuren. En daar
om vervolgt dit blad heeft „de nieuwe
politiek van striktere neutraliteit en bemidde
ling thans wellicht een betere kans dan men
denken zou, aangezien hierdoor Italië en
Duitschland de gelegenheid zouden krijgen een
uitweg te vinden uit een positie, waarin zij mis
schien de nederlaag zouden kunnen lijden."
die voorzitter geweest is van
senaatscommissie.
de financieele
De ambassadeur der Ver. Staten te Rome.
heeft bevestigd, dat weldra ook Amerika een
consul-generaal zal hebben te Addis Abeba,
in plaats van een gezant. Niet slechts is deze
consul reeds benoemd, maar hij bevindt zich
reeds op weg naar zijn nieuwe standplaats.
Officieel wordt gemeld, dat prins Chichibu,
een jongere broeder van den Japanschen Kei.
zer, als diens afgezant de kroning van George
VI tot koning te Londen zal bijwonen.
Het nieuwgevormde Cubaansche kabinet
staat onder leiding van generaal Rafael Mon-
talvo, een intiem vriend van kolonel Batista,
en bestaat uit twaalf leden, allen partijgenoo.
ten van den kolonel.
Het dagblad Le Soir meidt, dat bij een
huiszoeking bij Brusselsche tabakssmokkelaars
een belangrijke hoeveelheid van allerlei wapens
is ontdekt, welke voor verzending gereed was.
Bet Amerikaansche ministerie van Financiën
te Washington heeft een maatregel aangekon
digd, waardoor het voor Amerikanen mogelijk
wordt in Duitschland goederen te koopen en te
verkoopen, met „geblokkeerde merken", die niet
uit Duitschland mogen worden uitgevoerd. De
Duitsche deskundigen zijn van meening, dat
door deze nieuwe regeling de Duitsch-Ameri-
kaansche handel met 10 tot 20 pet. zal toe
nemen.
De Krijgsraad van Metz heeft de 18-jarige
Helene Wiesel, een Duitsche van geboorte, ver
oordeeld tot zes jaar gevangenisstraf wegens
poging tot spionnage. Na afloop van haar ge
vangenisstraf zal zij 20 jaar niet in Frankrijk
mogen vertoeven.
GENÈVE, 26 Dec. (Stefani) Volgens alhier
gemaakte berekeningen is in 1936 aan de be
wapening der wereld besteed zes milliard
gouddollar, tegen vier milliard in 1930. Het
aantal mannen onder de wapenen bedraagt 8
millioen, tegen zes millioen vóór den oorlog.
In aanbouw zijn zeventien kruisers van 35.000
ton, terwijl in 1935 slechts één kruiser van
10.000 ton op stapel stond.
In 1913 waren er slechts 376 onderzeebooten,
in 1936 zijn er 800, zonder die van Japan en
Rusland mede te rekenen, waaromtrent men
niet over cijfers beschikt. In 1913 bedroeg het
aantal vliegtuigen 300. Dit aantal bedraagt
thans 10.000.
NEW YORK, 26 Dec, Arthur Brisbane, de
hoogst gesalarieerde dagbladschrijver van Ame
rika, is op Kerstdag overleden op 72-jarigen
leeftijd, een paar uur nadat hij zijn laatsten
artikel had gedicteerd. Hij leed aan een hart
kwaal. Zijn artikelen werden in ongeveer 200
dagbladen gepubliceerd. Men zegt, dat hij een
salaris ontving van 260.000 dollar per jaar. Op
19-jarigen leeftijd trad hij in de journalistiek
als verslaggever.
Een passage uit zijn laatste artikel luidt als
volgt: Een andere Kerstmis is gekomen, een ge
boortedag, welke goedheid en hoop beteekent
voor miliioenen menschen. De wereld is nog
vervuld van oorlog, wreedheid en smart, maar
de vooruitgang is geleidelijk. De „vrede óp aar
de aan de menschen van goeden wil" zal stel
lig eens komen.
Mussolini heeft op Kerstdag een zeer origi
neel geschenk ontvangen. De provmeie Alexau-
drië zond den Duce een album met foto's van
gezinnen, die zes tot veertien kinderen hebben.
Mussolini heeft hierover zijn groote waardee
ring uitgesproken en zeide hierin een teeken
te zien van de gezondheid, moraliteit en ge.
hechtheid aan het fascistische stelsel, alsmede
van den voorspoed der bevolking van Alexan-
drië.
De ministerraad te Lissabon heeft goedge
keurd, dat veertig officieren van leger en vloot,
o.w. schout-bij-nacht Carvalho, wegens politie
ke delicten zullen worden ontslagen.
Tusschen Sovjet.Rusland en Japan is een
visscherijverdrag voor den tijd van één jaar
gesloten, dat te Moskou zal worden ondertee
kend. De visscherij in de Noordelijke wateren
is dus voor het komende seizoen geregeld.
Bij een ontploffing in een meelfabriek te
Embabeh in Egypte zijn vijf arbeiders om het
leven gekomen, terwijl vijf anderen ernstig
werden gewond.
Roemenië heeft de Italiaansche regeering er
van in kennis gesteld, een consulaat te zullen
vestigen te Addis Abeba.
Te Riom (in Frankrijk) is overleden oud
minister en oud-senator Etienne Clementel,
ROME, 26 Dec. (Havas) Op 23 Dec. heeft zich
een ernstige ontploffing voorgedaan aan boord
van het Italiaansche mailschip Cesare Bat-
tisti in de haven van Massoea (Italiaansch
Oost-Afrika).
Hierbij werden 26 personen gedood en onge
veer honderd gewond. De slachtoffers zijn mee -
rendeels arbeiders, die zich naar Oost-Afrika
begaven. Twintig gewonden verkeeren in em-
stigen toestand. De minst ernstig gewonden
zijn opgenomen in het ziekenhuis van Asmara!
Het ongeluk is te wijten aan een ontploffing
van den ketel, waardoor de brug van het vaar
tuig werd opengescheurd.
Na de ontploffing werd de Cesare Battistï
aan de kade vastgelegd. De passagiers, wier be
stemming Djiboeti was, zijn overgenomen door
de mailboot Tripolitania.
BUENOS AIRES, 26 Dec. (Havas) Hoewel
het van officieele zijnde nog niet bevestigd
wordt, verzekert men, dat Saavedra Lamas
binnenkort de portefeuille van buitenlandsche
zaken ter beschikking van den president zal
stellen om rust te nemen. Zekere kringen be.
vestigen, dat Saavedra Lamas tegen alle nieu
we uitgaven voor de bewapening zou zijn.
In andere kringen gelooft men, dat vrien
den van den minister hem candidaat zullen
stellen voor het presidentschap van Argentinië.
TOKIO, 26 Dec. De Mikado heeft persoonlijk
de zeventigste zitting van den Landdag in het
nieuwe parlementsgebouw geopend. In zijn
troonrede constateerde hij een toeneming der
vriendschappelijke betrekkingen met de mo
gendheden, waarmede Japan bij verdrag ver
bonden is. De keizer verzocht den landdag de
begrooting en de door de regeering ingediende
wetsvoorstellen goed te keuren. Beide huizen
van het parlement richtten een adres van ge-
lukwensch tot den troon. De begrooting van het
volgende jaar zal bedragen 30.385.810.000 yen,
hetgeen 773.007.000 yen meer is dan de begroo
ting van het loopende dienstjaar.
m
BUENOS AIRES,—24 Deo. De correspondent
van Havas meldt, dat nadat Paraguay beslist
geweigerd had in te stemmen met een bemid
delingsformule, waarbij aan Bolivia een haven
aan de Paragvay-rivier in souvereiniteit zou
worden afgesaan, de bemiddelaars hebben voor
gesteld, dat een vrije haven aan dezelfde rivier
wordt geschapen. Dit voorstel wordt bestudeerd
door de conferentie voor den Chaco-oorlog in
het bijzijn van den kanselier van Paraguay.
Het is dus niet juist, dat Paraguay met de be
middelingsformule heeft ingestemd.
LENS, 24 Dec. (Havas). De politie-agenten te
Carvin, een Fransche gemeente van 20.000 in
woners, hebben besloten in staking te gaan,
omdat men volgens hen niet genoeg haast heeft
gemaakt met de bestudeering van hun eisch
tot loonsverhooging. Zij hebben den commissaris
medegedeeld, dat zij in belangrijke gevallen te
zijner beschikking blijven.
Nader wordt vernomen, dat aan het verzoek
der agenten te Carvin, hun bezoldiging te ver-
hoogen, is voldaan. De beambten hebben hun
functies daarop hervat.
LONDEN, 26 Dec. (Reuter) Het mailschip
Pretoria van de Duitsche lijn op Zuid-Afrika,
dat de eerste reis ondernam, is tusschen Calshot
en Hurst-Castle aan den grond geloopen. Den
geheelen nacht hebben zes sleepbooten getracht
het vaartuig vlot te brengen, hetgeen heden
morgen gelukte. Het schip zal eerst Southamp
ton aandoen, om nagekeken te worden.
AMSTERDAM KEIZERSGRACHT 215 TEL. 42600 (4 LIJNEN)
Firmanten
SPECIALE AFDEELING VOOR HET VERHANDELEN VAN
Het internationale vliegverkeer was op
Tweeden Kerstdag ernstig gehandicapt als
gevolg van een zware mistbank, welke bo
ven een groot deel van Europa hing en
welke zich ook over ons land uitstrekte.
Schiphol, Waalhaven, Vlissingen en Twente
zaten reeds in de ochtenduren potdicht en dat
was ook het geval met Brussel. Later op den
dag gingen ook Eelde en Parijs in den nevel
schuil.
De K.L.M.-machines Toekan en Sperwer, die
resp. van Londen en Parijs kwamen, zijn in
plaats van op Schiphol te Eelde geland. Ook
de Koetilang, die van Malmö op weg was naar
Parijs, is daar neergestreken om korten tijd
daarna de reis voort te zetten.
Voorts daalde te Eelde de Wilhelm Koerty van
de Deutsche Luft Hansa van den dienst Berlijn
Amsterdam v.v. Bet toestel is in den loop van
den dag naar de Duitsche hoofdstad terugge
keerd.
De Norrland van de Zweedsche Maatschappij
„A.Ba.", die op Schiphol zorgt voor de aanslui
ting met Kopenhagen en Malmö, is naar Eelde
gevlogen, om daar de dóórgaande reizigers van
de Toekan en Sperwer over te nemen.
Een en ander bracht op het vliegveld Eelde
een groote drukte teweeg, aangezien men op deze
landingen niet was voorbereid. De douans moest
uit Karen naar Eelde komen, terwijl het in het
restaurant zoo vol was, dat hulppersoneel moest
worden gerequireerd.
De passagiers, bagage en post werden ten deele
per auto naar Groningen vervoerd. Enkele lucht
reizigers zijn met den avondsneltrein naar
Amsterdam doorgegaan.
LONDEN, 26 Dec. (Havas) Ruim 11.000 mijn
werkers te Brodsworth in Yorkshire zullen a.s.
Maandag weigeren af te dalen, daar 8000 arbei
ders besloten hebben de eischen van 3000 hun
ner kameraden, die sinds zes weken wegens
loonkwesties in staking zijn, te ondersteunen.
s rrf wtrslrtrfo ~JC
mo twr.sla
Den 7den December kwam het luchtschip
„Hindenburg" uit Zuid-Amerika terug; het
was de laatste vaart, welke op het pro
gramma van 1936 stond en met deze reis
heeft de Deutsche Zeppelin-Reederei haar
tweede bedrijfsjaar afgesloten. Het- jaar
1936 bracht in vergelijking tot 1935 bijna een
verdubbeling van het aantal Oceaanreizen
en de belangrijkste gebeurtenis waren de in
dienst stelling van het luchtschip „Hinden
burg" en de proefdienst naar Noord-Ameri-
ka, die in alle opzichten een succes geworden
is. Te Frankfort en Rio de Janeiro werden
nieuwe luchtschiphavens geopend en in den
herfst van dit jaar werd voor het eerst een
wekelijksche dienst op Zuid-Amerika onder
houden met de beide luchtschepen „Graf
Zeppelin" en „Hindenburg".
Tusschen eind Maart en begin December
werden 20 reizen naar Zuid-Amerika en terug
volbracht, terwijl tusschen begin Mei en half
October tien reizen naar Noord-Amerika volg
den. Alle vaarten verliepen vlot en zender ver
traging; de Hindenburg maakte nieuwe snel
heidsrecords, door de 10.000 K.M. tusschen
Frankfort en Rio in 83 uur af te leggen, terwijl
de recordreis van Lakehurst naar Frankfort
slechts 43 uur duurde, waarbij de vaart over den
Noordelijken Atlantischen Oceaan van de Ame
rikaansche naar de Iersche kust 17 uren in be
slag nam. De gemiddelde reisduur Frankfort—
Lakehurst was 63 uur 42 minuten, Lakehurst—
Frankfort 51 uur 46 minuten.
Het totaal der gevlogen kilometers is over dit
jaar 600.000; het aantal passagiers is van 841
in 1935 vermeerderd tot 3530 in 1936, dus meer
dan het viervoudige. Ook de hoeveelheden post
U dacht immers, dat u nog best
vóór die andere auto het kruispunt
kon passeerenl Maar langs
den weg moet u dat niet „den
ken", u moet 't zeker wetenl
NEW YORK, 26 Dec.
Slotk. Dec. 26
23
23
23
Brusse
16-88
16.88
16.90%
16.91%
Rome
5.26%
5.26%
5.26%
5.26%
Madrid
7.75
7.75
7.75
7.75
Bern
22.99
22.99
22.99
22.99
Weer
18.71
18.71
18.71
18.71
Oslo
24.67%
24.67%
24.67%
24.67%
A'dam
54.75
54.76
54.75
54.76
Loncr
4.91%
4.91%
4.91%
4-91
Parijs
4.67
4.67%
4.67%
4.66
Berlijr.
40.24
40.24
40.23
40.24
26 Dec. 24 Dec.
Tarwe
Dec. 141%-% 1367/835Vs °ec.
Mei 136%.% 131%-%
Juli 119%-% 116V8-16 Juli
Mais
Dec. 110% - 108% Dec.
Mei 104%- 103%Mei
Juli 100% - 99VaJuli
Nieuw contract
Mei, 106%104% 105
Juli 1J2%— 100% 101%
Reuzel
Oct. Mrt 14.05
Dec. 13.75 13.621/2 Mei 14.20
Jan. 13.85 13.65 Juli 14.37%
CHICAGO, Dec.
23 Dec. 22 Dec.
Haver
52%-- 51%
51% - 50%
45% - - 44%
Rogge
119%-- 113%-
117%-% 110% -
110%. 104%
13.95
14.071/a
14.37%
en vracht zijn gestegen, en wel van 9300 K.G. in
1935 tot meer dan 30.000 K.G. in 1936. Op bijna
alle reizen over den Noordelijken Oceaan was
het luchtschip vol bezet met passagiers; voor
den achtsten tocht naar Amerika vertrok het
den 17den September uit Frankfort met 72 pas
sagiers aan boord, behalve de bemanning van
55 personen. Bovendien werden 4500 K.G. post en
3800 K.G. vracht over den Noordelijken Oceaan
vervoerd, waaronder verscheidene vliegtuigen en
automobielen
Omtrent de dienstregeling voor 1937 is nog
niets definitiefs vastgesteld. Vermoedelijk zal her
programma in hoofdtrekken overeenkomen met
dat van 1936. De dienst op Zuid-Amerika wordt
waarschijnlijk in Maart of April weer hervat,
terwijl de proefvaarten naar Noord-Amerika in
April of Mei weer beginnen.
Men hoopt binnen afzienbaren tijd te kunnen
overgaan tot de instelling van een geregelden
dienst op de Ver. Staten.
fAUi .Uit)!* 1 ji
•taririacC rrftVo*""
Het begin van den Eersten Kerstavond van
de Zesdaagsche te Gent kenmerkte zich door
schermutselingen tusschen de groote koppels.
Er ontspon zich al spoedig een geweldige strijd
en hierbij waren eindelijk ook Pijnenburg en
Wals, die zich in de eerste dagen ouder ge
woonte niet te erg hadden ingespannen. Zij
slaagden er zelfs in, zich bij de leiders te voe
gen, waardoor zij mede aan den kop kwamen.
Ook Aerts reed een prachtigen koers, maar het
koppel, dat op dezen avond weer het geheele
veld beheerschte was BillietDekuysscher.
Toen het rondennemen eenigszins tot rust
was gekomen maakte de Duitscher Kilian een
leelijken val, waarbij onze landgenoot Van den
Broek werd medegesleept. Van den Broek bleek
zich echter niet bezeerd te hebben; hij kon dan
ook onmiddellijk doorrijden. Kilian echter was
er ernstiger aan toe en moest met een enkel
blessure worden weggedragen. Tegen midder
nacht evenwel verscheen de Duitscher onder
luide toejuichingen van het publiek weer op de
baan. Even voor de sprints van tien uur gaf
Van Vlockhoven wegens ziekte op.
Op den Tweeden Kerstdag werd tegen twee
uur een tweede uitvaller" bekend gemaakt. Aerts
moest eveneens wegens ongesteldheid van ver
deren strijd afzien. Deneef en Van Buggenhout
vormden toen dadelijk een nieuw koppel, dat
op zes ronden kwam te liggen.
Na de sprints van vijf uur werd er met
groote verbitterdheid gevochten. BillietDe
kuysscher, PijnenburgWals en Sjaats—Pel-
lenaars hadden het leeuwenaandeel in dezen
strijd en deze koppels staken ver boven hun
andere mededingers uit. Toen na de sprints
dan ook even een stand kon worden opgemaakt,
waren zij het, die in bovengenoemde volgorde
aan den kop lagen.
Ook na de sprints van zeven uur werd het
jagen onverpoosd voortgezet en RaesChris-
tensen slaagden er in een ronde op de overige
koppels uit te loopen.
„Ik wil zoo spoedig mogelijk naar Berlijn te
rug, mevrouw Thorda en de impresario Dirk-
mann schrijven me, dat ik spoedig weer moet
dansen." Haar oogen keken vol verlangen in de
verte. „Misschien is het goed, dat ik maar gauw
van hier wegga en weer ga dansen, het is nu
immers mijn levensroeping geworden. Mevrouw
Thorda heeft me eenige critieken over mijn
dansavond in de Orpheuszaal toegezonden. Ze
zijn bijzonder goed en maken me echt trotsch."
Ze bleef staan en in haar stem klonk opeens
ingehouden jubel.
„Zeg, Werner, het is zoo heerlijk beroemd tê
zijn, ik' voel dat nu al, terwijl ik nog maar aan
den drempel sta. Werner, wat zal ik den roem
tegemoet dansen!"
Haar bruine oogen straalden, het gezichtje,
dat kortgeleden nog zoo angstwekkend was,
glimlachte en werd rose getint door opwinding
Werner Fresenius stond bijna sprakeloos.
Welk een verandering had zich zooeven in
Margreet voltrokken.
De treurende, ontroostbare Margreet had hem
medelijden ingeboezemd on alles, wat hij was en
wat hij bezat, zou hij vol vreugde hebben geof
ferd, om haar te helpen. Maar dat de gedachte
aan haar danskunst, de gedachte aan den vurig
begeerden roem haar nu troost bracht, dat beviei
hem niet.
Dat verstoorde ineens ruw den droom, naar
welks vervulling hij, sinds Margreet aan het graf
van haar vader ineengezakt was, met alle macht
streefde. De bittere zelfbeschuldigingen van
Margreet hadden in hem de hoop gewekt, dat zij
er niet meer aan dacht, nog in het openbaar op
te treden.
Een dolle, wilde jalouzie laaide in hem op.
Reeds als schooljongen had hij de kleine blonde
Margreet liefgehad, en zijn liefde was steeds
sterker geworden.
Zijn geluk, zijn alles was Margreet, maar hij
had zich bescheiden teruggetrokken, tóen ze hem
rechtuit en duidelijk gezegd had, dat ze slechts
vriendschap en niets meer voor hem voelde. Haar
hart behoorde aan haar kunst.
Maar nu liet het verlangen haar te bezitten
hem niet meer los, want hij had gedacht, dat ze
heelemaal niet meer aan haar kunst denken zou,
dat ze het optreden voortaan zou haten.
Zjjn zelfzucht kreeg de overhand, spoorde hem
aan, te redden, wat er nog te redden viel.
„Margreet, je zei toch, dat je het nimmer goed
zou kunnen maken, dat je gedanst hebt, terwijl
je vader op sterven lag."
De rose kleur week opeens weer van het jonge
meisjesgezicht. Spookachtig bleek keek ze aen
man aan.
„Goed, dat je me eraan herinnert, Werner,
maar tenslotte kan ik door het feit, dat ik mijn
kunst vaarwel zeg, toch niets meer goed maken."
Werner's trekken stonden gespannen, leken
bijna hard.
„Zoo, denk je dat. En geloof je dat nog, als ik
je vertel, dat je vader kort voor zijn sterven den
wensch uitsprak, dat je het dansen vaarwel zou
zeggen, en dat je mijn vrouw zou worden, omdat
hü daarin een veilig en vredig geluk voor jou
zag?"
Met de linkerhand greep Margreet naar haar
hart haar lippen beefden.
„Was dat vaders laatste wensch?"
Slap viel de hand van Margreet langs haar
zijde neer, in haar oogen kwam een dweepzieke
uitdrukking, als van iemand, die bereid is, zich
voor een idéé op te offeren. Met een stem, die
heesch klonk van opwinding, sprak ze beslist:
„De laatste wensch' van mijn vader is mij hei
lig, ik zeg den dans vaarwel en wil jouw vrouw
worden, Werner."
Werner Fresenius was plotseling de gelukkig
ste man van de wereld. Eindelijk had hij zijn
doel bereikt, eindelijk wilde Margreet de zijne
worden. Eindelijk.
Het liefst had hij de teere gestalte in zijn
groote liefde omarmd, maar het schoot hem nog
juist bijtijds te binnen, dat hij daardoor mis
schien alles weer zou kunnen bederven.
Daarom legde hij slechts zijn arm om haar
schouders en waagde het, haar wang te kussen.
„Margreet, ik zweer je, ik zal alles doen, wat
ik kan, om je gelukkig te maken!"
Ze gingen verder langs den eenzamen land
weg, doch zeiden beiden geen woord; beiden wa
ren diep in gedachten verzonken.
Zoo werd Margreet Lisa Nan sen, die een heele
wereld met haar danskunst had willen verove
ren, de bruid van den assessor en plaatsvervan-
genden kantonrechter Werner Fresenius.
Mevrouw Wally Thorda en de impresario
Dirkmann kwamen zelf naar 't Pommersche
stadje, om Margreet „tot rede te brengen en
haar aan de kunst terug te geven." Maar elke
poging daartoe was vergeefsch.
Margreet bleef bij haar besluit. Ze moest den
laatsten wensch van haar vader vervullen, dat
was het eenige middel, om haar schuld uit te
boeten.
Een jaar later werd Margreet de vrouw van
den kantonrechter Fresenius, en hij omgaf haar
steeds met een zogende liefde en goedheid, die
soms bijna iets deemoedigs had. Een paar jaar
later werd Werner verplaatst; een klein stadje in
het Taunusgebergte werd de nieuwe woonplaats
van het jonge paar en hier groeide hun doch
tertje, dat Maria gedoopt was en dat zij Ria
noemden, op.
De kleine Ria was vijf jaren oud, toen kan
tonrechter Fresenius stierf.
Was er Wel ooit een moeder, die altijd zoo
droevig gestemd was als Margreet Fresenius en
was er wel ooit een kind, dat zoo levenslustig
was als Ria Fresenius?
Margreet hulde zich ook in het derde jaar na
den dood van haar man nog in sombere, zware
crêpesluiers, en de kleine achtjarige Ria greep
met begeerige handen naar ieder helkleurig
stukje lint, om daarmee haar liefelijke blonde
schoonheid te tooien. Op het gezicht van me
vrouw Margreet Fresenius lag voortdurend een
uitdrukking, als hadden de groote bruine oogen
kortgeleden geweend, en de kleine Ria lachte
altijd.
Haar bruine oogen lachten en haar lieve kleine
roode mondje met de sneeuwwitte tandjes lachte.
En ook haar slanke beentjes schenen te lachen,
want nooit speelde ze het klaar, eens rustig en
met afgemeten pasjes te wandelen, zooals welop
gevoede meisjes, die naar school gaan, behooren
te doen. Neen, altijd sprong en huppelde ze, on
verschillig of ze naar school moest of bij een
vriendinnetje op bezoek ging.
Haar gang was 'n dans, was rhythme van een
of andere geheime muziek, die zij alleen hoorde.
En de wei achter het huis van den timmerman
Dinges was haar feestzaal, daar danste ze den
anderen kinderen iets voor en velen, velen kwa
men, om Ria Fresenius in jubelend springen en
wenden over het lichte groen te zien zweven.
Vooral jongens waren er altijd heel veel onder de
toeschouwers.
Het was dan ook een bekoorlijk schouwspel,
dat de blonde Ria Fresenius bood, wanneer ze
als een elfje over gras en bloemen danste.
Dat vond ook een heer, die, op een laten na
middag naar het bcsch wandelend, voorbij de
wei kwam. Als aan den grond genageld bleef hij
staan en volgde met steeds grooter wordende
verbazing het schouwspel, dat zich voor zijn
oogen afspeelde: In een kring van meisjes en
jongens van verschillenden leeftijd zag hij een
tenger gebouwd meisje met naakte beentjes, dat
een of anderen zelf-verzonnen dans uitvoerde.
De rozige voetjes raakten nauwelijks den grond,
zoo licht en veerkrachtig zweefden ze er over
heen. Met gespannen aandacht keek de heer toe.
Al wierpen een paar kinderen een vluchtigen blik
op hem, hij scheen ze toch niet te storen. Met
een razend snelle werveling liet de kleine danse
res zich plotseling op den grond glijden.
De kinderen klapten in de handjes en het
werd een levendig gepraat en geroep.
De heer kwam naderbij en stond even later
voor de kleine danseres, die in eën gemakkelijk
hurkende houding tot hem opkeek. Een aller
liefst klein ding, zei hij bij zichzelf.
„Ik heb naar je dans gekeken," zoo begon hij
vriendelijk, terwijl hij zich een beetje voorover
boog, „en omdat ik jou dansen zoo mooi vond en
ik bovendien een. heel nieuwsgierig mensch ben,
zou ik graag weten, waarom je hier op de wei
gedanst hebt."
Omdat ik thuis niet dansen mag," schoot het
antwoord uit haar kleine lieve mondje.
De heer glimlachte. „En waarom mag je thuis
niet dansen?"
„Omdat moeder het niet zien wil, en zij heeft
altijd zulke akelige zwarte kleeren aan; als ik die
zie, worden mijn beencn altijd zoo zwaar. Maar
hier buiten bewegen ze vanzelf en zouden ze
soms wel tot den hemel willen springen!"
„Je hebt dan wel heel vroolijke en onderne
mende beenen," lachte hij.
(Wordt vervolgd.)
