A
In afwachting van Hitler's
antwoord
Najaarsvergadering van het R.K.W.V.
ROODE
KERSTKLOKKEN
OPENINGSREDE VAN
DE BRUIJN
aspirin
Wat Deterding wil
RONDOM DE DEMARCHE
PARIJS-LONDEN
Sukkelt Gij met
Uw spijsvertering?
M.S.S.-cachets
NA DE SCHIETPARTIJ
DINSDAG 29 DECEMBER 1936
Het nieuwe Kabinet zal er niet aan
kunnen ontkomen de orde
ningsproblemen op
te lossen
Geen cellenbouw in de
beweging
Het R.K.W.V. en de
Staatspartij
De ramp van de
Van derWijck
Het wrak wordt niet gelicht
LAGER ONDERWIJS
De verlenging van termijnen
HET NATIONALE DAGBLAD
Ontevreden abonné's en
redacteuren
Overbrenging van ons landbouw-
surplus naar Duitschland
Voorlichting
BUITENLANDSCH OVERZICHT
De toestand blijft
onopgehelderd
Een der verdachten te Broek op
Langendijk bekent zijn schuld
Een ontaarde zoon
Roofoverval gepleegd op zijn
eigen, bejaarde moeder
Zegeldiefstal voor
f 17.000.-
ln hooger beroep twee jaar
gevangenisstraf opgelegd
Van het Hof
CARBIDBUS ONTPLOFT
De hedenmorgen elf uur in het gebouw
voor K. en W. te Utrecht aangevangen
twee-daagsche najaarsvergadering van het
R.K. Werkliedenverbond werd ingeleid door
een rede van den Verbondsvoorzitter, het
lid der Eerste Kamer, den heer A. C. de
Bruijn.
Erkennende, dat door de muntcorrectie in
verschillende bedrijven eenig licht gekomen is,
vroeg spreker zich af of ons land voldoende is
ingesteld, voldoende is aangepast, om econo-
nomisch het grootst mogelijke nut te verwer
ven uit hetgeen moet worden verwacht.
Spreker ontkent, dat ons land gereed is voor
de verwachte opleving, omdat zonder ordening
van het economisch leven, zonder een verstan
dige, weloverwogen, permanente samenwerking
tusschen allen, die bij de voortbrenging en dis
tributie betrokken zijn, slechts van schijn-ople-
ving zal te spreken zijn.
Van dit kabinet, welks dagen geteld zijn, kan
niet worden verwacht, dat het zich met deze
problemen nog ernstig zal kunnen doen gelden.
Doch binnen eenige maanden zal er een ander
kabinet optreden. Daarvan mag, met een be
roep op onze groote volksbelangen gevraagd,
sterker, geëischt worden, dat het probleem van
de economische ordening afdoende worde opge
lost, opgelost zoo noodig ook door andere mid
delen dan de zelfs gewijzigde wet op het alge
meen verbindendverklaren van ondernemers
overeenkomsten, waarbij tevens gewaakt zal die
nen te worden, dat een soepele en voortvarende
Uitvoering verzekerd zij.
Met de economische positie van ons land is
de sociale toestand ten nauwste verbonden.
Ten spijt van de „ordeloozen" zij met
voldoening geconstateerd, dat het aantal
van hen, die zich uitspreken voor sociaal-
economische ordening, op verblijdende wijze
zich uitbreidt, zoo uitbreidt, dat het komen
de kabinet, indien het althans steunen wil
op de volksvertegenwoordiging, er moeilijk
aan zal kunnen ontkomen te pogen die
kwestie tot een redelijke oplossing te bren
gen.
Dat is broodnoodig nfet alleen omdat de
verwachte economische opleving van ons land
zich zooveel mogelijk ongestoord zal dienen te
voltrekken doch vooral omdat de moreele
belangen van ons volk zulks eischen. Met groot
genoegen zij in dit verband gewezen op een
publicatie van de algemeene R.K. Werkgevers-
vereeniging betreffende de jeugdwerkloosheid.
De beschikbare arbeid moet over de beschik
bare arbeiders worden verdeeld, d.w.z. de ar
beidsduur moet worden verkort. Om het euvel
der werkloosheid zooveel mogelijk te bestrijden,
zijn wij met de katholieke werkgevers van oor
deel, dat er moet komen een stelselmatige, door
de wet bevorderde, vervanging van vrouwelijke
arbeidskrachten door mannelijke bij het ver
richten van werkzaamheden, die niet specifiek
als vrouwenarbeid zijn aangewezen, wettelijk
verbod van arbeid in het bedrijfsleven door de
gehuwde vrouw niet-kostwinster, vervanging
van oudere door jongere arbeidskrachten, met
behoorlijke verzorging van de belangen der
ouderen.
Natuurlijk zullen de voor uitvoering in aan
merking' komende groote openbare werken ten
spoedigste in uitvoering moeten worden geno
men.
De werkloozenzorg zal, prof. Van Emden
staat met ons op dit standpunt, wettelijk moe
ten worden geregeld, omdat het een onhoud
bare toestand is, dat een groot deel van die
zorg thans in ambtelijke handen ls.
Ook op het matigst voorziene sociale ver
langlijstje mag de zorg voor het groote gezin
niet ontbreken, waarbij allereerst te denken is
aan het reeds zoo dikwijls bepleite Rijkskin-
dertoeslagfonds. Het is in dit verband wel van
belang op te merken, dat, naar het schijnt, ook
in de kringen van de Sociaal-Democratische
beweging, geleerd door het buitenland, de kin
dertoeslaggedachte rijpt.
Het komende kabinet heeft in sociaal-econo
misch opzicht veel te doen.
Ter voorlichting kan het nuttig zijn nog
eens duidelijk uit te spreken, dat onze ka.
tholieke arbeidersbeweging, als zoodanig,
niet aan politiek doet, doordat zij los staat
van de z.g. verkiezingspolitiek, los staat van
de candidaatsstelling; dat zij geen politieke
verantwoording draagt, noch wenscht te
dragen en dat zij volkomen zelfstandig
haar houding bepaalt. Het getuigt echter
van een volkomen gemis aan zin voor rea
liteit indien wordt beweerd, dat onze arbei
dersbeweging onverschillig zou dienen te
staan tegenover de politieke partijen, hare
programs en haar werk.
Haar, die allereerst verantwoordelijk is voor de
veelzijdige belangen van de katholieke arbei
dersgezinnen, haar, die bij haar streven veelal
niet op de laatste plaats afhankelijk is van
het werk van de politieke partijen en haar ver
tegenwoordigers, haar zou het koud moeten
laten hoe de politieke constellatie van het land
is? Dergelijke onvoldragen redeneering kan men
van ons niet verwachten. Daar komt nog bij,
dat wij over de katholieke arbeidersbeweging
spreken; de katholieke, de godsdienstig-zedelijke
en cultureele belangen van ons volk staan bij
haar voorop. Daarbij wordt uiteraard geluis
terd naar het Woord van het bevoegde kerkelijke
gezag. Welnu, ook die belangen vallen niet bui
ten het gebied der politiek en ook daarom mag
het ons niet onverschillig zijn hoe de politiek
gevoerd wordt en wie haar voert.
Een en ander vooropstellende en met vreugde
constateerende, dat de Katholieke Staatspartij,
evenals onze beweging, als basis voor haar ar
beid neemt de Pauselijke encyclieken, con
stateerende, dat die partij in elk opzicht de
ming van niet-wachtgelders een gedeelte van
de rijksvergoeding aan het Rijk te doen af
staan tot het tijdstip, waarop de benoemingen
geheel zullen worden vrijgegeven, zal de minis
ter niet in overweging kunnen nemen. Hij sluit
zich geheel aan bij de bezwaren, op grond
waarvan vele andere leden met dit denkbeeld
in geenen deele konden instemmen.
A. C. de Bruijn
BATAVIA, 29 Dec. (Aneta). In ant
woord op een schriftelijke vraag van den
heer Van Lonkhuyzen, lid van den Volks
raad, heeft de regeering medegedeeld, dat,
mede naar aanleiding van adviezen, inge
wonnen bij Nederlandsche en Britsche ber
gingsmaatschappijen, van het lichten van
het wrak van de Van der Wijck moet worden
afgezien.
Dadelijk na de ramp is een onderzoek inge
steld naar de mogelijke verbetering van het
radio-alarm-systeem (men zal zich herinneren,
dat eenige schepen, alhoewel dicht in de na
bijheid, het S.O.S.-sein niet hebben opgevan
gen). Het duurt echter eenigen tijd alvorens
uit de bekende gegevens eenige conclusie kan
worden getrokken.
meest welwillende houding aanneemt ten op
zichte van de katholieke arbeidersbeweging en
haar streven, is het plicht, ontleend aan het ar
beidersbelang, om eenerzijds die partij en haar
werk te steunen, ook omdat het kerkelijk gezag
de staatkundige eenheid als een eminent ka
tholiek belang beschouwt en anderzijds par
tijen en dissidente groepen te bestrijden, die zich
tegenover het gemeenschappelijk goed keeren.
Te gereder zal dit laatste geschieden, indien
zulke partijen en wat er zich voopr houdt, zien
stelselmatig tegenover onze arbeidersbeweging,
haar werk en haar leiders plaatsen en zoodoen
de het arbeidersbelang schaden.
Er kan, alweer in het belang van de be
weging en dus van de arbeiders zelve, niet
worden geduld, dat binnen de beweging ge
legenheid geboden wordt haar leiders ver
dacht te maken. Een aantal van de cellen-
bouwers is den laatsten tijd verwijderd en
de leiders onzer beweging, die allereerst
verantwoordelijk zijn voor den gang van
zaken, zullen zonder twijfel ook verder hun
taak en plicht weten te vervullen.
In het verdere verloop van zijn rede wees de
heer De Bruijn op den godsdienstig-zedelijken ar
beid der beweging. De instellingen bloeien,
nieuwe worden er aan toegevoegd. Spoedig zal
met den bouw van het gemeenschapsoord wor
den begonnen; een nieuw weekblad „Herstel"
zal begin Januari verschijnen. De jonge Werk
man getuigt van sprankelend leven.
Spreker besloot met de bede, dat God de
Kroonprinses en haar jongen, sympathieken en
werkzamen bruidegom moge zegenen.
Aan de memorie van antwoord aan de
Eerste Kamer over het wetsontwerp tot ver
lenging van termijnen voor lager onderwijs,
is het volgende ontleend:
Met voldoening mocht de minister vernemen,
dat verscheidene leden zich zeer wel konden
vereenigep met de in dit artikel voorgestelde
wijziging. Zooveel mogelijk bespoedigt hij de
aanbieding van een wetsontwerp op den grond
slag van het verslag, dat door de ingestelde
Staatscommissie is uitgebracht.
Het denkbeeld om in geval van vaste benoe-
Met de exploitatie van het Nationale Dagblad
zoo schrijft men aan Het Volk gaat het
niet naar wensch van den uitgever. De abonné's
loopen bij tientallen weg, wijl de miserabele
technische voorziening van het blad den lezers
niet aanstaat en de andere dagbladen in ons
land over het algemeen veel beter verzorgd zijn.
Met de machine van thans kan men maar 5000
nummers per uur drukken. Wel is men voorne
mens een nieuwe pers te bestellen, doch dit voor
nemen heeft nogal wat voeten in de aarde.
Onder het redactiepersoneel heerscht groote
ontevredenheid over bezoldiging en rechtsposi
tie. Door hen allen, uitgezonderd den hoofdredac
teur, is een schrijven aan Mussert gericht, waar
in gevraagd wordt met hun ontstemming reke
ning te houden en hun positie te verbeteren.
Wanneer U Orl,pp*rl0^
Wanneer w, wor(Jt doo» koorts,
plotseling j.Jematen. start
fiooldpli», P'i" m --V 00t
„n U tracht meester te maken.
Wacht dan .1* "e'ml
bietiem
Asptrtn-tabletten rijn alleen
band om de verpakking
Wij lezen in „De Tijd":
In een verklaring heden aan de
pers verstrekt, geeft dr. Deterding de
volgende uiteenzetting van de maat
regelen, welke hij denkt te nemen:
1. het heele surplus der landbouwproducten in
Holland aan te koopen;
2. dit zoo snel mogelijk naar Duitschland te
vervoeren;
3. het daar natuurlijk tegen Duitsche valuta
te doen verkoopen;
4. het verkregen provenu daarvan in Marken
aan de Duitsche Winterhilfswerke ter beschik
king te stellen (waardoor die producten indi
rect in ieders bereik in Duitschland komen en
een prijsstijging daar gedurende den winter
wordt voorkomen)
5. een beroep te doen in Nederland op de
grootst mogelijke medewerking in zijn streven
tot weder-opbouw van de zoozeer noodige har
telijke verstandhouding tusschen Nederland en
Duitschland, twee landen, die een goede ver
standhouding meer noodig hebben dan welke
twee landen ook (Rijnverbinding, lange Duitsch-
Nederlandsche grens);
6. Bovendien behoeft het geen betoog, dat be
richten in de kranten omtrent vernietiging in
Nederland van groenten en andere voor den
mensch zoo noodige producten, juist in een
land, waar men er groote behoefte aan heeft,
en welks eenig vergrijp is, slechts in Marken te
kunnen betalen, kwaad bloed moeten zetten.
Ik vraag zoo vervolgt dr. Deterding ze
ker van niemand eenige erkentelijkheid voor
mijn stap, dien ik geheel onafhankelijk van
wien dan ook, genomen heb, doch ik zou het op
prijs stellen, indien een zoo groot mogelijk aan
tal Nederlanders mij een bewijs van instemming
met mijn plan zou doen toekomen in afwach
ting van zijn nadere uitwerking en eventueeie
uitbreiding. Ook zij, die mijn plan financieel
willen steunen kunnen daartoe thans reeds
hunne bijdragen storten bij de Kasvereeniging te
Amsterdam onder het motto: Westersche sa
menwerking.
Weet u, hoe H. M. de Koningin en het prin
selijk paar de Kerstdagen hebben doorgebracht?
Het „Neue Wiener Journal" zal het u ver
tellen:
„Koningin wilhelmina vertoeft tijdens de
Kerstdagen altijd op Het Loo, dat genoemd
wordt: het doornroosje op de heide, het is het
toevluchtsoord van Hollands heerscheres bij haar
volk. In de lage, van Rembrandt's halfdonker
vervulde vertrekken hangen rood-gouden glan
zende sierpannen en prachtige hammen van de
plafondbalken. Hier hebben de heerschers uit
het Huis van Oranje reeds altijd als boeren ge
leefd. Koningin Wilhelmina noodigt slechts haar
naaste verwanten met Kerstmis op Het Loo uit.
In een kleine kapel wordt een godsdienstoefe
ning gehouden. Burgers uit het- naburige stadje
„Appeldorn" zingen daarbij wijdingsvolle, van
vreugde vervulde Kerstmiskoren en wenschen
hun Landsvrouwe met een ruiterlijken, harte-
lijken handdruk een vroolijk feest. Terwijl in
andere jaren de Koningin de feestdagen door
brengt met de inspectie der rijke stallen, visch-
vijvers en landerijen van Het Loo, was Kerst
mis van dit jaar geheel gewijd aan den grooten
dag van 7 Januari. Voor de laatste maal paste
prinses Julia haar bruidsjapon en prins Benno
droeg voor de eerste maal op zijn hand de groo
te plak ham, welke de Koningin altijd op de
hand legt van haren voornaamsten gast".
Deze journalistiek is, zeggen we het in de
taal, die in Weenen gebruikelijk is „zum Kot
zen"!
In Londen had men Maandagavond nog geen
bevestiging gekregen van een bericht uit
Berlijn, volgens hetwelk Hitier gunstig zou
hebben geantwoord pp de Engelsche en Fran-
sehe démarche, om het zenden van vrijwilligers
naar Spanje te verbieden. Hetzelfde bericht
voegde er echter aan toe, dat Duitschland van
Engeland en Frankrijk waarborgen zou verlan
gen, om ook het zenden van vrijwilligers uit
Rusland tegen te gaan. Berlijn, of liever
Berchtesgaden, waar de „Führer" bijna het
heele jaar vertoeft, hult zich in zwijgen. Men
leest alleen, .dat er in dit Beiersche vlekje steeds
maar conferenties worden gehouden. Van het
lichaam, dat voor het buitenland Duitschland
vertegenwoordigt, 't ministerie van Buitenland-
sche Zaken in de Wilhelmstrasse, hoort men
maar zelden wat, zoodat het niet duidelijk is,
wat de beheerder van dit departement, Baron
von Neurath, daar eigenlijk nog te doen heeft.
De eigenlijke minister is de in Berchtesgaden
wonende Adolf Hitler, die klaarblijkelijk weer
wordt geïnspireerd door zijn persoonlijken mi
nister Von Ribbentrop, in bijbetrekking ambas
sadeur te Londen. De vroegere raadslieden van
de eertijds keizerlijke kroon plachten er over te
klagen, dat de Keizer, vooral de laatste mo
narch Wilhelm II, steeds zoo ver van Berlijn
vertoefde, namelijk in Potsdam, wat 't nemen
van beslissingen dag in dag uit bemoeilijkte.
Berchtesgaden is nog een stukje verder van
Berlijn. Dit feit geeft de verklaring, waarom heel
de wereld maar altijd wachten moet op beslis
singen, waarmede, zooals in de dagen van nu,
min of meer de wereldvrede is gemoeid. Het
boven bedoelde bericht uit Berlijn is niet be
vestigd. Alleen heeft men vernomen, dat de
„Führer" (in het Nederlandsch: iemand, die
leidt) eindelijk uit het heerlijke besneeuwde
Berchtesgaden naar het modderige Berlijn is
vertrokken, om zich weer bezig te houden met
de politiek, welke, om in leelijken maar actu-
eelen stijl te blijven, diep in de modder steekt.
Intusschen wordt in de hoofdsteden van
Europa met spanning Hitler's antwoord op
de démarche van Frankrijk en Engeland
verwacht. Vooral in Londen, dat zoo bijzonder
belang heeft bij de toestanden rondom de Mid-
dellandsche Zee. Men acht in Londen verhel
dering van Duitschlands houding zelfs zóó drin
gend, dat zoo verzekert men in officieele
kringen verdere stappen in de Wilhelmstrasse
respectievelijk in Berchtesgaden, zullen worden
ondernomen om een antwoord te bespoedigen,
als dit binnen een of twee dagen nog niet is
afgekomen. Tegelijkertijd legt echter Londen
er den nadruk op, dat de Fransch-Engelsche
démarche in geenen deele een dreigement aan
Berlijn inhoudt.
De idee, dat Londen en Parijs Hitier te ken
nen zouden hebben gegeven, aldus meldt de
Londensche correspondent van de N. R. C., dat
zij bij een eventueeie weigering zijnerzijds zijn
hulpverleening aan Spanje te staken, tot kracht
dadiger maatregelen zouden overgaan, om de
niet-inmenging werkelijkheid te maken, wordt
ten stelligste van de hand gewezen. Men ont
kent niet, dat het eventueel denkbaar zou zijn,
dat een aantal landen zich zou aaneensluiten
om door een blokkade van de Spaansche gren
zen een verdere instrooming van oorlogsmate
riaal en vrijwilligers te beletten. Op het oogen- i
blik is men echter zoover nog niet, althans j
de Engelsche regeering heeft geenerlei plannen
in dezer richting. Haar doel blijft nog steeds
den oorlog tot Spanje te beperken en dat stre
ven zou door een gewapend verzet tegen Duit
sche of andere inmenging waarschijnlijk niet
meer worden gediend. Men geeft dan ook te
verstaan, dat Londen al zijn invloed zal gebrui
ken om Frankrijk van een dergelijke handel
wijze terug te houden, mocht het daartoe nei
gingen vertoonen.
De Fransch-Engelsche stap moet derhalve
niet worden beschouwd als een bedrei
ging of een vermomd ultimatum, maar
als een poging Hitier nog eenmaal de gelegen
heid te geven, zich met fatsoen uit het Spaan
sche avontuur los te maken. Men stelt zich dat
hier op deze wijze voor: Hitier zou kunnen ver
klaren bevredigd te zijn, dat de laatste En-
gelsch-Fransche stap en het plan voor een con
trole de zekerheid geeft, dat het niet-inmen-
gings-beginsel, hetwelk hij zelf in principe al
tijd heeft voorgestaan, nu in de practijk wer
kelijkheid zal kunnen worden en dat hij daar
om natuurlijk graag meedoet. Op deze wijze zou
hij in het binnenland den schijn kunnen wek
ken, dat hij niets opgeeft en niet toegeeft en
integendeel zijn officieele politiek van niet-in
menging consequent doorvoert, terwijl hij in
werkelijkheid zijn hoogst gevaarlijk geworden
onofficieele politiek van interventie als een mis
lukking erkent. Men acht dit een mogelijke op
lossing, die Hitler's prestige niet al te zeer zal
schaden, op grond van de overweging, dat de
overgroote meerderheid van het Duitsche volk
waarschijnlijk van de onofficieele politiek maar
weinig of niets weet. Is dit waar, dan behoeft
Hitier dus niet bang te zijn, dat het opgeven
van deze onofficieele politiek zijn prestige aan
zienlijk zou aantasten.
Mag men den Berlijnschen correspondent van
de Evening Standard gelooven, dan zou Hitier
inderdaad tot een oplossing van dezen aard
hebben besloten. Zooals gezegd, de Führer is
op weg naar Berlijn of hij is er al. Er zal dus
wel spoedig een, waarschijnlijk uitwijkend ant
woord te verwachten zijn. Zeker is, dat dit
antwoord zal behelzen, dat Duitschland bereid
zal zijn deelneming aan den Spaanschen bur
geroorlog door vrijwilligers te verbieden, mits
Londen en Parijs de algeheele stopzetting van
Russische inmenging garandeeren. Hoe kunnen
ze dit? Alles zal dus wel bij het oude blijven.
Beslagen tong Beladen gevoel Gebrek
aan eetlust? Last van bloedaandrang
Hoofdpijn Warm hoofd? Ziet Gij er daar
door slecht uit? Lusteloos, geen werklust
en reeds 's morgens bij het opstaan moe?
Maak Schoon Schip, neemt»
Zij bewerken een wonder. Al Uw klachten
verdwijnen en Gij voelt U weldra een
ander mensch. Opgewekt, vroolijk, als
verjongd. Uw eetlust keert weer terug.
M.S.S.-Cachets werken langzaam laxeerend
en afvoerend. Iedereen kan ze goed ver
dragen. Wilt Gij snel ineens „Schoon Schip
maken", neem er dan gerust twee tegelijk.
't Is een vondst van Apotheker Dumont.
Prettig innemen, want Ge proeft niets.
Per koker ven 12 lluki 60 cent. Overel verkrijgbear.
Gelijk men weet werden tengevolge van de
bekende schietpartij te Broek op Langendijk in
den nacht van 21 op 22 September, waarbij de
brigadier der rijksveldwacht Van de B. een zeke
ren K. doodschoot, drie Langendijkers gearres
teerd en kort geleden tot één jaar gevangenis
straf veroordeeld, omdat zij gezamenlijk en in
gezelschap van den gedooden K. den brigadier
geweld hadden aangedaan.
De kwestie deed heel wat stof opwaaien, om
dat door de omstandigheden en door de hard
nekkige ontkenning der verdachten de indruk
werd gewekt als zou de brigadier noodeloos heb
ben geschoten en de drie Langendijkers te zwaar
voor hun baldadigheid zijn gestraft.
Thans schijnt een der verdachten S. G.
tegenover de rijksveldwacht te hebben be
kend, dat er wel degelijk een afspraak zou
hebben bestaan om den brigadier eens flink
te grazen te nemen.
De officier van justitie heeft van de ver
klaring van G. proces-verbaal laten op
maken.
Woensdagavond omstreeks zeven uur is, naar
eerst thans bekend wordt, bij de Aardappel
meelfabriek „Ter Apel en Omstreken" een mis
daad gepleegd.
Toen een krantenlooper bij de aldaar in een
woonschuit wonende vrouw S. de krant kwam
bezorgen, vond hij, aldus bericht Het Volk, de
oude vrouw hevig bloedend bij de schuit liggen.
De vrouw gaf voor gevallen te zijn, waardoor
zij gewond was. Een dokter constateerde echter,
dat de verwondingen met een hard voorwerp
waren toegebracht. Hij achtte het daarom noo
dig de politie te waarschuwen.
Ook aan de politie verklaarde de vrouw, dat
zij was gevallen. Bij het onderzoek kwam ech
ter aan het licht, dat er ernstiger dingen moes
ten zijn gebeurd. Men ontdekte aan den rand
van het bosch een stuk van het kunstgebit van
de oude vrouw en voorts een hamer, die bloed
sporen vertoonde. Verder kwam vast te staan,
dat zij bezoek had gehad van haar zoon E. S.,
wonende te Stadskanaal, die niet gunstig be
kend staat. Deze werd op zijn woonschuit aan
gehouden, doch ontkende iets met het gebeurde
uitstaande te hebben. De politie achtte echter
termen aanwezig hem voorloopig in verzekerde
bewaring te stellen. Later heeft E. S. een be
kentenis afgelegd.
De toestand van de oude vrouw is ernstig,
hoewel geen direct levensgevaar aanwezig is.
Gebleken is, dat de ontaarde zoon zijn
moeder meegelokt heeft naar het bosch,
waar hü haar van enkele guldens heeft be
roofd, waarna hij haar met een hamer op
het hoofd heeft geslagen, waarschijnlijk om
zich aan een vervolging te onttrekken.
S. is in de marechaussee-kazerne te Ter Apel
opgesloten en zal ter beschikking van den offi
cier van justitie te Groningen worden gesteld.
Het gerechtshof te Amsterdam veroordeelde
den stuurman H. C. C. V. te Utrecht wegens
diefstal en oplichting conform den eisch tot een
gevangenisstraf van twee jaar met aftrek van
vijf maanden voorarrest.
De man, die reeds herhaaldelijk is veroordeeld,
heeft in den nacht van 21 op 22 Maart ingebro
ken in het registratiekantoor te Utrecht, waar
hij in totaal f 17.000. plakzegels, couponbelas-
tingzegels, beursbelastingzegels, etc. buit maak
te.
Voorts had hij verschillende voorwerpen op af
betaling op een valschen naam gekocht.
Aanvankelijk ontkende verdachte; de recherche
had echter een hak-afdruk van hem in het kan
toor gevonden, bovendien was hij in het bezit van
een aantal zegels.
Op 6 October diende de zaak in hooger be
roep; de procureur-generaal verzocht het Hof
de zaak terug te wijzen naar den rechter-com-
missaris. Gedurende het heropende vooronder
zoek legde verd. een bekentenis af.
De rechtbank te Utrecht had hem eveneens
tot twee jaar met aftrek van voorarrest veroor
deeld.
De grootmeesteres van H. M. de Koningin
zal op 1 Januari van half vier tot half zes ont
vangen in huize Voorhout; vervolgens vanaf 10
Februari den tweeden en vierden Woensdag te
Haren huize, Amaliastraat 2, Den Haag.
Zoowel de sociaaldemocraten als de
communisten hebben politieke
Kerstklokken geluid. In de Apollo-
hal te Amsterdam trad op den eersten
Kerstdag ir. J. W. Albarda voor de Fede
ratie Amsterdam van de S.D.A.P. op met
'n rede, die ontdaan van de sinds lang af
doend weerlegde leugen, dat Franco, de
opperbevelhebber der nationalisten in
Spanje, een vrijmetselaar zou zijn, en
ontdaan van een wel heel groote sociaal
democratische zelfgenoegzaamheid en
zelfverzekerdheid, tot op zekere hoogte
te waardeeren viel.
Hij bestreed de fictie, als zou de ideeën
strijd slechts gaan tusschen fascisme en
communisme. Vergeefs pogen de heer
Mussert eenerzijds en de heer L. de Vis
ser anderzijds die valsche tegenstelling
ook voor Nederland te construeeren, al
dus betoogde hij. De groote meerderheid
van ons volk wil noch de eene, noch de
andere dictatuur, maar alleen de vrijheid
en de democratie. Nog altijd vinden het
fascisme en het communisme te zamen
viervijfden van ons volk tegen zich. De
tijd is nog niet gekomen, dat het com
munisme en het fascisme zullen uit
vechten aan welk soort dictatuur de
vrijheid van Nederland ten prooi zal
vallen. Dit is verstandige taal, alleen
zouden wij liever hebben gehad, dat
ir. Albarda verklaard had niet enkel dat
de tijd nog niet gekomen is, maar ook
dat, voorzoover het van zijn partij af
hangt, de tijd nooit zal komen, dat het
communisme en het fascisme in ons
land een beslissenden slag zullen leve
ren. Wij weten, dat de S D.A.P. in ons
land zich ontwikkelt tot een gematigd
heid in de richting, welke de Engelsche
Labour-partij en de Deensche sociaal
democraten reeds sinds jaar en dag
zijn ingeslagen. En al ontveinzen wij
ons niet, dat deze ontwikkeling zich voor
een goed deel méér onder den drang der
huidige omstandigheden dan onder den
drang van een gewijzigde innerlijke
overtuiging voltrekt, zoodat bij een ver
andering der omstandigheden ook de
houding der S.D.A.P. weer kan omslaan,
toch stemt het oogenblikkelijke feit de
zer ontwikkeling tot een zekere voldoe
ning, een voldoening, welke echter niet
zoo groot is, dat wij ons aan blind ver
trouwen zouden mogen overgeven. Im
mers de geschiedenis in Rusland, Spanje
en Frankrijk heeft geleerd, hoe gemak
kelijk het socialisme de wegbereider voor
het communisme kan worden, terwijl in
België zoo juist de socialistische Jonge
Wachten door tegen de vermaningen
van de bestuurders der Belgische Werk
liedenpartij in gemeene zaak te maken
met de communisten dit gevaar nog eens
dik hebben onderstreept.
Merkwaardiger dan de rede van
Albarda was die, welke dr. Ban
ning in de groote zaal van den
Dierentuin te Den Haag hield op hetzelf
de oogenblik, dat de partij-voorzitter
Koos Vorrink in 't Gebouw voor Kunsten
en Wetenschappen een beroep deed op
de katholieke arbeiders om aan het
extremisme zijn voedingsbodem te ont
nemen. De spreker toetste de socialisti
sche beginselen aan die van het
Kerstevangelie en verklaarde, dat de zin
van Kerstmis blijft: de doorbraak van
de eeuwige Godsliefde in den tijd, een
liefde, die roept tot het Koninkrijk Gods
ook voor de aarde. Het evangelie stelt
als levensnormen: barmhartigheid, ge
rechtigheid, den wil tot vrede en broe
derlijke gemeenschap. De socialistische
idealen, aldus betoogde hij, zijn in Euro
pa aan het Christendom ontsprongen.
Daarom pleitte hij voor een niet enkel
opportunistische, maar ook voor een
principieele herziening van de houding,
die christendom en socialisme tegenover
elkaar aannemen. Zooals men hoort,
klonk dr. Banning's Kerstklokje zeer
schoon, maar, hoezeer wij ook verlangen,
dat het éénmaal één herder en één
schaapstal moge worden, wij moeten
er den nadruk op leggen, dat niet het
christendom, waaraan het socialisme
zijn idealen zegt te ontleenen, zich heeft
te herzien. Integendeel, het moet zoo
principieel mogelijk vastgehouden en
beleefd worden. Het socialisme echter
dient zich wel te herzien. Indien het
socialisme zich losmaakt van zijn histo
risch materialistische basis en van het
beginsel van den klassenstrijd, hetwelk
lijnrecht in strijd is met de leer van het
door dr. Banning zoozeer geprezen Kerst
evangelie, indien het nog steeds éénzijdig
op de arbeidersklasse gerichte socialisme
zijn materialistische welvaartsleer zou
willen kerstenen tot een alle klassen
omvattende alzijdige levens- en wereld
beschouwing, gegrondvest op liefde tot
God en waarlijke christelijke liefde tot
den evennaaste, ja dandan zou de
S.D.A.P. geen S.D.A.P. meer zijn. Het
Kerstklokje van dr. Banning moge nóg
zoo verleidelijk tinkelen, het zal de ka
tholieke arbeiders toch niet op dwaal
wegen kunnen leiden. Want beter en be
trouwbaarder dan aan het Christendom
ontleende idealen, is het Christendom
met zijn idealen zelf.
Maandagnamiddag waren eenige jongens
achter het gemeentehuis te Didam zich aan het
vermaken met het laten in de lucht vliegen van
zeepbussen met carbid. Daar een der bussen te
vroeg ontplofte vloog de bus tegen het hoofd
van den 12-jarigen zoon van slager G. Door de
geweldige vaart, die achter de bus zat, werd het
hoofd geheel opengereten en werd de neus ge
broken. Ook de oogen zijn ernstig getroffen en
voor het behoud hiervan wordt gevreesd.
De jongen is in het ziekenhuis opgenomen.
