Godsdienstige herleving
in Engeland
De groote dag is
aangebroken
HET AVONTUUR
ROND SYLVIA
T-antaias-kw.oMütg'
OEVERVERBINDING IN
DE MAASSTAD
REACTIE OP DE JONGSTE
GEBEURTENISSEN
DONDERDAG 7 JANUARI 1937
Generaal Röell ook
onderscheiden
Lente in Januari
Margarine wordt niet
duurder
Heiliging van het
Kroningsjaar
De film van de huwelijksplechtig
heid zal reeds hedenavond
worden vertoond
Batavia in feesttooi
In onze West
Geschenk van koningin
Elisabeth
Gelukwensch van Hitier
Geschenk van Rijks
bestuurder Horthy
De radioreportage
Godsd ienstoefeningen
Indische vorsten dineer en
ten paleize
Viering te Londen
Uitzending door Luxemburg
Engelsch bezoek aan het
Mauritshuis
Lunch voor vreemde
journalisten
H.M. DE KONINGIN NAAR
HET LOO
DRIEKONINGEN-AVOND TE
DEN BOSCH
Eieren naar Duitschland
36 jaren trouwe dienst
Paramount 25 jaar
Rotterdam Lloyd Rapide
Radiotelefonie met Ned.-Indië
Minister Deckers roemde de werk
lust der Aalsmeersche
kweekers
Receptie
KAMERVERKIEZINGEN
De lijstaanvoerder in den kies
kring Den Bosch
ORANJE-COMITÉ BESTOLEN
Ingebroken bij den penning
meester
Taxegedeelte consumptiemelk
Het z.g. Kleine tunnelplan door
den Raad met algemeene
stemmen aanvaard
De accijns wordt verlaagd omdat
de grondstoffen duurder worden
GRIEP OP AMELAND
Feestelijkheden uitgesteld
Contingenteeringen
De Aartsbisschop van Canterbury
doet een beroep op het volk
den godsdienst beter
te beleven
DOOR RIJDENDEN TREIN
MEEGESLEURD
Onvoorzichtige reiziger miste
de treeplank
UIT DE STAATSCOURANT
Krijgsraad
Notariaat
Onder leiding van den directeur van den Ne-
üerlandschen Bioscoopbond, den heer A. de
Hoop, hebben Woensdagmiddag de binnen- en
buitenlandsche film-operateurs de plaatsen in
Ogenschouw genomen, welke hun door de po
litie ter beschikking zijn gesteld.
Na wekenlange besprekingen tusschen de
directie van den Nederlandschen Bioscoopbond
en de politie-autoriteiten is een zoodanige re
geling tot stand gekomen, dat van den bruids
stoet langs de geheele route uitnemende film
opnamen zullen kunnen worden gemaakt.
Zelfs is genoemde bond erin geslaagd om
toestemming te verkrijgen tot het maken van
f:lm-opnamen van de huwelijks-inzegening in
de kerk.
Uit het buitenland zijn eenige tientallen ope
rateurs naar Den Haag gekomen om de huwe
lijksplechtigheden op het celluloid vast te leg
gen, terwijl dank zij getroffen regelingen met
binnen- en buitenlandsche autoriteiten, de Ne-
derlandsche film-journaal-fabrikanten Poly
goon, Profilti en de filmfabriek „Holland" reeds
hedenavond in Nederland en enkele dagen later
ih het buitenland de film van de huwelijks
plechtigheden kunnen doen vertoonen.
BATAVIA, 6 Januari (Aneta). De feestver-
dchting van de hoofdstad van Ned.-Indië ter
gelegenheid van het Prinselijk huwelijk is al
lerschitterendst geslaagd. De hoofdstraten en
Pleinen bieden een fantastischen aanblik aan.
Niet alleen de groote gebouwen, doch ook tal
rijke particuliere woningen zijn geïllumineerd,
baarbij van de meest uiteenloopende middelen
gebruik gemaakt is.
Aan de auto-karavaan namen honderden
fbotorrij tuigen van alle soorten deel. De stoet,
"elke door heel Batavia is getrokken, besloeg
een lengte van verschillende kilometers.
PARAMARIBO, 6 Januari (Aneta). Na een
steeds toenemende belangstelling is de voor
avond van het huwelijksfeest reeds enthou
siast gevierd. Geheel Paramaribo is versierd en
be openbare en particuliere gebouwen vertoon
den een feestelijke illuminatie, zooals totnutoe
hooit was aanschouwd.
Koningin Elisabeth van België heeft H.K.H.
Prinses Juliana ter gelegenheid van haar hu
welijk een waaier van schildpad, versierd met
diamanten geschonken.
Rijkskanselier Hitier heeft H. M. Koningin
tVilhelmina telegrafisch gelukgewenscht ter ge
legenheid van het huwelijk van Haar dochter.
De Hongaarsche zaakgelastigde dr. Stefan
Praub, heeft ten paleize Kneuterdijk te Den
Haag overhandigd het geschenk van den Hon-
gaarschen rijksbestuurder Horthy aan Prinses
«Uliana.
Dit geschenk bestaat uit 26 prachtige porse-
Jeinfiguren, voorstellende standbeelden te Boe
dapest, vervaardigd in de beroemde porseleinfa
briek te Herend.
De radioreportage van het huwelijk van Prin
ts Juliana en Prins Bernhard vangt heden
®eds te 10.15 uur v.m. aan inplaats van om
l0-30 uur.
De reportage opent met een inleiding en een
aPpèl over de ooggetuigeposten.
Verschillende kerkdiensten zijn Woensdag ge
houden. Zoo is in alle R.K. kerken van 't deke
naat 'sGravenhage een plechtige H. Mis opge
dragen tot intentie van het vorstelijk bruids
par. Bovendien is in de middag- of avond
godsdienstoefeningen de lofzang Te Deum ge-
ongen.
Aan het diner, dat Woensdagavond ten pa-
foize te 's-Gravenhage gegeven werd, hebben
hiede aangezeten de Indische vorsten en vorste-
Uke delegaties met den kapitein van het In-
ische leger W. J. B Houbolt en den controleur
an binnenlandsch bestuur A. Jonkers, die hun
wens hun verblijf hier te lande zijn toe-
Sevoegd,
j^er gelegenheid van het huwelijk van H. K.
J*- Prinses Juliana met Z. D. H. Prins Bern-
eard zal heden namiddag om 1 uur
korte dienst worden gehouden in de Hol-
ahdsche kerk, Austin Friars, te Londen.
Vanavond zal in de Portman Rooms, Baker
mat W. I. een feestavond worden gehouden,.
waarop zoowel een concert als een cabaret
wordt aangeboden, waarvoor verschillende ar-
tisten zijn aangenomen, terwijl in de balzaal
gelegènheid zal zijn om te dansen.
De kanselier van H. M.'s gezantschap te Lon
den, Jhr. P. D. E. Teixeira de Mattos zal een
feestrede uitspreken.
De plechtigheden van het huwelijk zullen om
11 uur worden uitgezonden door Radio-Luxem
burg.
De Hertog van Kent, Prinses Alice en de Graaf
van Athlone, Lady May Abel Smith en Major
Abel Smith hebben een bezoek aan het Maurits
huis gebracht.
De Engelsche gasten van de Koningin werden
door den directeur van het museum, prof. dr.
W. Martin, rondgeleid. Het bezoek duurde ruim
een uur. De hooge gasten plaatsten hun hand-
teekening in het daarvoor bestemde gulden boek
en kregen den nieuwen geïllustreerde Fran-
schen catalogus ten geschenke.
Het comité voor de persbelangen heeft in ho
tel De Wittebrug een lunch aangeboden aan de
journalisten uit het buitenland en uit de pro
vincie, die voor het huwelijk van Prinses Ju
liana en Prins Bemhard naar de residentie zijn
overgekomen. De voorzitter van dit comité, mr.
J. J. van Bolhuis, heeft dit déjeuner geopend
met feestdronk op de staatshoofden van alle
landen, die door dagbladschrijvers aan dendisch
vertegenwoordigd waren.
H.M. de Koningin heeft luitenant-gene
raal jhr. W. Röell, commandant van het
Veldleger, benoemd tot Groot-Kruis in de
Huisorde van Oranje.
H. M. de Koningin wordt Zaterdag a.s. op
Het Loo verwacht, waar zij voorloopig verblijf
zal houden.
De Driekoningen-avond te Den Bosch is on
danks storm en regen dit jaar buitengewoon
verloopen. Het was dit jaar zelfs drukker op
straat dan andere jaren. Bijzonder veel opgang
maakten de nieuwe lampions met de afbeeldin
gen van het vorstelijk bruidspaar.
Het geldcontingent voor den uitvoer van
eieren naar Duitschland is voor de maand Ja
nuari verloopig vastgesteld op 25 pot. van het
Decembercontingent.
Woensdag is aan den heer J. Hermanssen,
adjudant-onderofficier-administrateur van de
school voor reserve-officieren te Ede, de gouden
medaille voor 36 jaren trouwen dienst uitge
reikt-
Hollywood maakt zich op, het zilveren Para
mount-jubileum te gaan vieren.
Donderdag 7 Januari wordt de president van
deze maatschappij zestig jaar en de maatschap
pij zelf zal dien dag vijf en twintig jaar be
staan. Zukor viert nog een ander feest dan zijn
verjaardag. Hij is n.l. Donderdag even lang pre
sident van de Paramount als de maatschappij
bestaat.
De Paramount Studio Club zal den jubilaris
een feestmaal aanbieden, dat door alle leidende
figuren van de filmindustrie bijgewoond zal
worden.
Op het diner zal Zukor een handteekeningen-
boek worden aangeboden en de redevoeringen
zullen per radio worden uitgezonden.
Het vertrek van den Rotterdam Lloyd Ra.
pide, rijdende in aansluiting op het d.d. 9 dezer
van Marseille naar Ned. Indië vertrekkende
mailschip „Indrapoera," zal Vrijdag 8 Januari
as. om 16 uur van Den Haag (H.S.M.), 16.25
uur van Rotterdam (D.P.) en 17.22 uur van
Roosendaal plaats vinden.
Ter aanvulling van het reeds medegedeelde
kan worden bericht, dat ook met Benkoelen
radiotelefonisch verkeer mogelijk is.
By de opening van de bloemententoonstelling
Lente in Januari te Aalsmeer heeft de
minister van Landbouw en Visscherij, mr.
dr. L. N. Deckers, allereerst het bestuur
der C.A.V. gecomplimenteerd met het 25-jarig
bestaan en vervolgens schetste hij de beteeke-
nis van de veiling voor het bedrijfsleven en
voor de kweekers.
Z. Exc. roemde den werklust en den ijver van
de Aalsmeersche kweekers, die in dezen tijd
niet bij de pakken neer bleven zitten, doch het
hoofd fier omhoog hielden.
Spr. ging achtereenvolgens de ontwikkeling
na van de visscherij en den land- en tuinbouw,
waarin de bevolking van Aalsmeer een bestaan
heeft gevonden.
Met betrekking tot de moeilijke toestanden
in den tuinbouw merkte de minister op, dat
men de internationale crisis tenslotte niet kan
opheffen met den nationalen regeeringssteun.
Spr. spoorde de kweekers aan met moed en
volharding door te blijven gaan, dat zal men
zeker, met de hulp der regeering en achter de
leiders van het bedrijf, door de duisternis in
het licht komen.
De minister verklaarde vervolgens de ten
toonstelling geopend.
Het bestuur van de Centrale Aalsmeersche
Veiling te Aalsmeer stelt zich voor op Maan
dag 11 Januari a.s. des n.m. van 3 tot 5 uur
receptie te houden in het gebouw der vereeni-
ging.
In Den Bosch werd Woensdag een belang
rijke vergadering gehouden van de R. K. Sta-
tenkieskring-organisatie Den Bosch.
Als spreker trad in déze vergadering op de
heer M. Bajetto, gep. generaal-majoor te Nij.
megen, die door de Partijleiding als lijstaan
voerder in den kring Den Bosch was aangewe
zen.
Bij de rondvraag bleek, dat het bestuurslid,
de heer Jos. Meyring, het met deze keuze niet
eens is.
Na een uitvoerig betoog deelde de voorzitter
mede, dat het bestuur te Den Haag een on
derhoud heeft gehad met mr. Geseling, waar
bij deze mededeelde, dat er nieuw bloed in de
Kamer moest komen en dat daarvoor een offer
gebracht moest worden.
Tenslotte deelde de vergadering* de meening
van den voorzitter en sloot zich volkomen aan
bij de woorden van den heer Goseling.
Te 's-Hertogenbosch is ingebroken in de wo
ning van den penningmeester van een der
Oranje-comité's, die voor de versiering van de
stad had gezorgd. Ongeveer achthonderd gul
den wordt vermist.
Nederlandsche Zuiveicentrale, 10 Januari t.m.
16 Januari 1937 consumptiemelk, regeerings-
contract, taxegedeelte 6,25 cent, eventueel ver
hoogd met premie of verminderd met afdracht
voor de kwaliteit; overmelk regeeringsminimum-
prijs 5 cent.
Afdracht bij levering in consumptie van an
dere dan taxemelk 2,50 cent.
Een kenner van de bokssport.
„Wat, hierl hier!, ik zal jullie helpen,
elkaar nu al langer dan tien minuten neer
te slaan!"
JE ZULT WEL DENKEN:
WAT ZlT JE TOCH "IN OlE
KRANT TE ri£UZ.EN.~
|riAA« IK ZOEK NAAR
HET WEEtfGERlOHT,
rn55C.HIE.rS KOMT E.R'N
piJNE t>T0KM ,p
TE NAALDWIJK VERSIERDE MEN
EEH STRAAT MET BOEEEN-
KOOL EM WORST
De gemeenteraad van Rotterdam heeft zich
Dinsdag en Woensdag bezig gehouden met de
plannen voor een tweede oeververbinding over
de Maas tusschen het Park en Charlois, waar
bij drie plannen in het geding waren, t.w. dat
voor een tunnel voor vierbanig autoverkeer en
voor verkeer van wielrijders en voetgangers,
waarvan de kosten in totaal f 15.000.000 bedra
gen; voorts, dat voor een tunnel, voor vierbanig
autoverkeer, waarvan voorloopig de helft wordt
ingericht voor verkeer van wielrijders en voet
gangers, kostend f 13.330.000 eri tenslotte dat
voor een 60 M. hooge brug voor vierbanig auto
verkeer en tevens voor voetgangers en wielrij
ders, kostend f 14.470.000.
B. en W. hadden oorspronkelijk den Raad
voorgesteld het goedkoopste plan te laten uit
voeren en daarvoor steun te vragen bij het
Rijk, welke in Mei 1935 reeds in principe is
toegezegd.
In den loop van de behandeling, toen bleek,
dat vele raadsleden voorstanders van het groo-
tere tunnelplan waren, hebben B. en W. hun
voorstel aangevuld, in dien zin, dat, behoudens
indien bij nader overleg met de regeering mocht
blijken, dat de Regeering bereid zou zijn de
hoogere kosten van het grootere tunnelplan voor
haar rekening te nemen, tot uitvoering van het
geheele plan met de minste capaciteit behoort
te worden overgegaan en voorgesteld
het college te machtigen in ver
band met den uitslag van dat over
leg het noodige te doen opdat de gunning vóór
3 Februari a.s. het verstrijken van den ter
mijn, die den inschrijver bindt zal kunnen
geschieden. Dit aldus aangevulde voorstel is met
algemeene stemmen aangenomen.
De crisisheffing op margarine is met ongeveer
8 pCt. verlaagd. Die op vermengde margarine
is daardoor gekomen van 39.30 op 35.90 cent per
kg., waarbij dan nog komt 8.50 cent heffing op
de verplicht bijgemengde 10 pCt. boter. De
totale heffing op dit volksvoedsel is dus ver
laagd van 47.80 op 44.40 cent of zeven procent.
De accijns op onvermengde margarine, be
stemd voor mengers, is verlaagd van 43.70 tot
39.90 cent, die op plantaardige en ritueele van
49 op 45% cent.
Deze verlagingen zijn ingevoerd, aldus meldt
het Handelsblad, om, ondanks de prijsstijging
der grondstoffen, den margarineprijs op het
zelfde peil te kunnen handhaven. Niet de con
sument, doch het Landbouwcrisisfonds bemerkt
er dus de financieele gevolgen van.
Op Ameland eischt de griep steeds meer
slachtoffers. In Nes zijn huis aan huis zieken
en in vele gezinnen liggen alle huisgenooten
ziek. Ook te Hollum heeft het aantal griep
gevallen zich uitgebreid.
In verband met deze ziektegevallen zijn voor
geheel Ameland alle bijeenkomsten en feeste
lijkheden, welke Woensdag en heden zouden
worden gehouden, uitgesteld.
De contingenteering van vleesch zal per 16
Januari as. worden verlengd.
De contingenteering van schapen zal, na af
loop van de huidige contingenteeringsperiode
op 16 Januari a.s., niet worden voortgezet.
(Van onzen Londenschen correspondent)
De Engelschen zelf spotten vaak met dat
gene wat zü hun periodieke aanvallen van
deugdzaamheid en moraliteit noemen. Tal
van groote en machtige bewegingen zijn
hiervan het gevolg geweest. Men denke aan
de kracht en overtuiging waarmede dit volk
dat, blijkens zijn positie in de wereld, toch
geenszins het materieele veronachtzaamt,
in zijn geheel kan opkomen voor een „goede
zaak", wanneer eenmaal het nationaal ge
weten wakker geschud is.
Hoe werd een jaar geleden niet Sir Samuel
Hoare als minister van Buitenlandsche Zaken
weggevaagd doordat het volksgeweten zich niet
vereenigen kon met wat het als een verzaking
van de Abessiniërs en van de Volkenbonds
beginselen beschouwde. Toch was een ieder
overtuigd van de buitengewone bekwaamheid
van Sir Samuel, en nauwelijks had deze het
kabinet verlaten of men miste hem zoozeer dat
Mr. Baldwin hem, eveneens onder den drang
der openbare meening, eenige maanden later
opnieuw een zeer belangrijken post in de Re
geering opdroeg. 4
Merkwaardig is het, dat die vlagen van deugd
zaamheid en moraliteit gewoed hebben op bijna
elk gebied, maar niet op dat van den gods
dienst. Het jaar 1936 eindigde met een nieuwe
en machtige poging tot organisatie van deugd
zaamheid en moraliteit maar ditmaal geldt
de beweging, aan welker hoofd de Aartsbisschop
van Canterbury staat, den godsdienst zelf.
En dit is een feit van het allergrootste be
lang.
Wij, katholieken in Engeland, hebben reeds
lang gebroken met den niet zeer fraaien en
zeker valschen waan dat het verval der Angli-
kaansche en protestantsche kerken onze kerk
ten goede zou kunnen komen. Afval in den vorm
van onverschilligheid is vaak niet het gevolg
van de fouten die een kerk aankleven, doch
juist van het goede dat zij heeft. Aangezien
nu onze kerk dat goede in veel hooger mate,
en zelfs tot in volkomenheid bezit, kunnen wij
niet verwachten dat menschen, die de staats
kerk verlaten, omdat zij hun te goed is, zich tot
de kerk van Rome, die oneindig veel beter is,
aangetrokken zullen voelen. Wij spreken hier
niet van de ernstige zoekers, maar van die
groote massa die alles belangrijker acht dan
geloof en godsdienst. Zij kan met dikke woor
den verklaren dat de kerk haar geen bevredi
ging schenkt, maar hiermee bedoelt zij dat de
kerken geen Amerikaansche sensatiefilms ver
toonen of gelegenheid tot dansen geven.
De katholieke kerk in Engeland heeft veel te
verwachten van die niet-katholieken die vroom
van zin zijn en met overtuiging een dwaalleer
aanhangen. Zij heeft niets te verwachten van
diegenen die een godsdienst, hoe vol van dwa
lingen ook, verwerpen omdat de wereld hun
zooveel biedt dat hen, intellectueel of zinnelijk,
meer aantrekt.
Er zijn geen redenen tot groote tevreden
heid over de ontwikkeling der katholieke
kerk in Engeland sinds den oorlog. Nume
riek handhaaft zij zich, maar zij wint geen
terrein. Het aantal jaarlijksche bekeeringen
is ongeveer stationnair. Het zou zelfs bevre
digend genoemd mogen worden indien er
geen afval tegenover stond, die niet min
der omvangrijk is.
De oorzaak hiervan is, althans voor een zeer
groot deel, hierin gelegen, dat de toenemen
de nationale neiging tot veronachtzaming van
het geloof is als een besmettelijke ziekte waar
aan ook de katholieken, die immers ten volle
deel hebben in het nationale leven, niet ont
komen.
Vandaar dat wij ook van enger katholiek
standpunt (indien zulk een standpunt eng kor.
zijn) bezien, alle redenen hebben de „recall"
van den Aartsbisschop van Canterbury tot den
godsdienst van harte toe te juichen.
Wij bezigen het Engelsche woord, omdat het
alleen door middel van een omschrijving ver
taald zou kunnen worden. Het zelfstandig
naamwoord „recall" beteekent het „zich op
nieuw in het geheugen brengen". Wü zouden
kunnen spreken van een „terugkeer" tot den
godsdienst, maar dit is niet wat de Aarts
bisschop bedoelt, want naar zijn overtuiging
heeft de groote massa den godsdienst niet op
zettelijk en doelbewust verzaakt; zij heeft hem
vergeten. Het godsdienstig instinct is bewaard
gebleven, maar in de overijling van het over
volle moderne leven, met al zijn afleiding en
ontspanning, is God als het ware verdrongen.
De radio-toespraak, welke de Aartsbisschop
dezer dagen tot de volken van het Britsche Rijk
hield, was een oproep aan de Christenen zich
te herinneren dat zij Christenen zijn, en zich-
zelven in het Kroningsjaar opnieuw op te dra
gen aan God.
Deze oproep leidt een beweging in, welke niet
alleen gesteund wordt door heel de Anglikaan-
sche kerk, maar ook door de leiders der andere
Protestantsche gemeenschappen. Volgens een
medtdeeling van den Aartsbisschop zou ook de
Paus welwillend kennis genomen hebben van
een mededeeling, hem in verband hiermede toe
gezonden, maar het is duidelijk dat de katho
lieke kerk in Engeland niet deel kan en zal
nemen aan een beweging, -die haar oorzaak
feitelijk hierin vindt dat de leiders van andere
kerken zich bewust zijn geworden van de ge
volgen hunner eigen nalatigheid.
De Aartsbisschop heeft zijn oproep gedaan
op een zeer gunstig oogenblik. De abdicatie
crisis in de eerste helft der maand ging ge
paard aan een vloedgolf van nationale deugd
zaamheid en moraliteit. Hiertegen was zelfs
de populariteit van Edward VIII niet bestand.
Daar is ternauwernood eenig verzet ge
weest tegen zijn abdicatie. Ondanks de
hiertoe van sommige zijden aangewende
pogingen is geen machtige nationale bewe
ging ontketend ten gunste van zijn persoon.
Men liet hem, ondanks zijn groot verleden
als prins van Wales, eenvoudig gaan en
de harde waarheid moet gezegd worden
men was blij dat hij ging.
Niet ontkend kan worden dat aan die blijd
schap of laat ons zeggen: aan dit gevoel van
verluchting ook het instinctief besef ten
grondslag lag dat een koning, die in verband
met een persoonlijke aangelegenheid zulk een
geweldige crisis veroorzaken kon, geen „veilig"
koning was.
Men had reeds opgemerkt, dat Edward VIII
de strenge godsdienstige begrippen van zijn
vader niet deelde; dat hij Zondags-zeer vaak
niet naar de kerk ging. Bisschop Blunt van
Bradford had hierop in zijn beroemd geworden
rede duidelijk gezinspeeld. Maar de koning ver
zaakte niet alleen de uiterlijke vormen; het hu
welijk dat hij sluiten wilde, de omgang dien hij
had met een gehuwde vrouw, bewezen dat hij
ook het wezen van den godsdienst, volgens de
Anglikaansche geloofsartikelen, verzaakte.
Nu sloeg het volk de schrik om het hart. Het
verweet zijn koning niets, maar het verweet
zichzelf alles. Plotseling zag het hoe dicht het
bij den afgrond stond en hoe onpeilbaar diep
die afgrond was. De moreele beteekenis van de
groote crisis is geweest, dat het Engelsche volk,
doodelijk ontsteld, tot inkeer kwam.
De Aartsbisschop had zijn actie tot „heiliging"
van het kroningsjaar reeds voorbereid vóór de
crisis uitbrak. Hij wist hoezeer dit noodig was
onder Edward VIII. Maar thans weet ook
het volk het. En dit schenkt hoop voor de toe
komst.
Dinsdagavond te ruim tien uur wilde de Roo-
zendaalsche reiziger J. M. Rademakers op het
station D.P., te Rotterdam, den reeds vertrek-
kenden trein naar het Zuiden nog halen. De
man kreeg evenwel alleen de handgrepen van
het betreffende rijtuig te pakken, doch miste
de treeplank. Hij werd ongeveer 50 meter mee
gesleurd. In den trein zittende reizigers be
merkten het ongeval en trokken aan de nood
rem, waarop de trein tot stilstand werd ge
bracht. De man had wonderlijk genoeg geen
letsel bekomen. Hij heeft met een volgenden
trein zijn reis voortgezet.
Aan mr. W. de Sitter is op zijn verzoek met
ingang van 1 Januari 1937 eervol ontslag ver
leend uit zijne betrekkingen van president van
den Krijgsraad voor de zeemacht binnen het
rijk in Europa te Den Helder en kantonrech-
ter-plaatsvervanger in het kanton Den Helder,
onder dankbetuiging voor de door hem in rech
terlijke betrekkingen bewezen diensten.
De aan notaris D. Muurling aangewezen
standplaats de gemeente Uithoorn, is op zijn
verzoek veranderd in de gemeente Nieuwer-
Amstel.
Ik nam afscheid en toen ik me voor
5|et laatst nog eens omdraaide om
mijn hoed af te nemen, zag ik hoe hij, met
komiek heerschersgebaar zijn arm bood aan
meisje, maar hoe zij zich beslist terugtrok,
s°f ze van zulk een gemeenzaamheid niet
®ediend was. En toen de lamp in de hal haar
®elaat een oogenblik geheel verlichtte, zag ik
Taarop een uitdrukking als van een verschrikt
kind.
TVe wandelden een tijdje zwijgend naast el-
kknder voort en ik kon het angstige gelaat van
meisje niet uit mijn gedachten bannen.
»U bent waarschijnlijk te veel links afgesla-
Eeh," zei hij. „Ik heb den weg beter geleerd."
-Bent u hier dan allang geweest?" kon ik
"iet nalaten te vragen.
Hij dacht weer even na. „Een paar weken",
hij, „ik logeer liever in een hotel dan in
®en gewoon huis, ziet u, maar er zijn omstan-
^'Sheden, die iemand een gewoon huis doen
erkiezen."
^."°h!dus.... die dame. waarover u
«Prak..,,»
„Zeker, u hebt dat al dadelijk heel goed
gezienMiss Lovell zal het evenwicht helpen
herstellen."
Ik mompelde eenige woorden van geluk
wensch, maar vroeg me intusschen af, waarom
hij toch met me meewandelde. Ik keek onwil
lekeurig eens om, terwijl wij een weide over
staken en weer was er tegen den donkeren
avondhemel een nog donkerder gedaante bo
ven op een hek, waardoor we zoo juist ook
waren gekomen. Werden we dan weer gevolgd?
Ik bleef staan en me omwendend, staarde ik
in de duisternis. Mijn metgezel keek me op
lettend aan.
„Gek toch" zei ik, als om mijn gedrag te
verklaren, „zooeven op den heenweg kwam er
ook al iemand achter me aan
„Zoozei hij, „liep u soms niet op het
padging u soms dwars een veld door?"
„Ik liep in den blinde weg," antwoordde ik.
„Dan zal die man
„Ja.... hij stelde blijkbaar nogal belang in
me."
,,'t Kan best een landlooper zijn."
„Mogelijk!maar ik houd niet van raad
seltjesik zou wel eens willen weten, wat
voor een kerel het is".
Hij gaf me geen antwoord, doch wachtte
blijkbaar, wat ik doen zou. Ik klom over het
hek heen, dat naar den weg leidde en ver
borg me opzij daarvan in de heg. Hij kwam
naast me staan en we stonden zwijgend te
luisteren.
Over het veld naderden voetstappen en na
eenigen tijd hoorden we iemand bij het hek.
Een donkere gedaante klom ertegen op en
sprong er lenig af, maar op hetzelfde oogenblik
stak ik mijn wandelstok uit en de man strui
kelde erover en viel met vooruitgestoken han
den op den grond. Ik kwam uit mijn schuil
plaats te voorschijn en hielp hem op de been.
„Hallo.... te haastig met overspringen ge
weest?" vroeg ik joviaal.
Hij krabbelde overeind en in het halfduister
kon ik zijn gelaat toch nog onderscheiden. Het
was de magere pokdalige man van den schoe
ner. Hij mompelde iets, dat op een dankbe
tuiging geleek en haastte zich weg. Nu eerst
kwam Alston, die onbeweeglijk tegen de heg-
was blijven staan, te voorschijn.
„En wat was het.... een landlooper of een
zakkenroller?"
Ik raapte mijn stok op.
„Geen van beiden," zei ik. Hij scheen meer
uitleg te verwachten en dat was net, wat ik
bedoelde. Ik nam mijn hoed af en liet de
zwoele avondkoelte door mijn haren spelen.
„Toch heb ik dien kerel meer gezien," zei ik,
alsof ik in mezelf praatte. „Ik denk, dat hij
tot de bemanning van dat jacht hoort...."
Het duurde weer eenigen tijd, voordat hij op
merkte: „Nouals het een Amerikaan is,
zal hij u niets doen, hoor".
„Oh, daar maak ik me ook niet ongerust
over," zei ik op luchthartigen toon. „En nu
ik den weg weer heb, mag ik niet van uwe
goedheid vorderen, nog verder mee te gaan....
ik kan het nu zelf wel vinden."
„Dat was ik u in ieder geval toch wel ver
schuldigd na uw vriendelijkheid met dat te
legramik had u er eigenlijk heelemaal niet
over moeten lastig vallen."
„Goed, maar zaken."
„Zaken!" onderbrak hij me lachend, „ik ben
hier voor heel wat betersen ik had best
tot morgen kunnen wachten, ik moet toch mijn
motor halen.... allicht zie ik u dan nog, mijn
heer Kerslake." Na een tijdje voegde hij er zon
der eenigen samenhang aan toe: „Dat was een
slimme streek van u.... met dien stok..., u
bent werkelijk vindingrijk."
„Ik ben maar een heel gewoon zee-officier,"
zei ik bescheiden.
Hij wenschte me goeden nacht en ging terug.
En ik overdacht onderweg, hoe vreemd het was,
dat hij heel den namiddag vermeden had, in
het hotel te komen, terwijl hij van plan was,
er den volgenden morgen te verschijnen. Trou
wens, de heele geschiedenis kwam me vrij raad
selachtig voor.
HOOFDSTUK III
De tweede man
Den volgenden morgen ontbeet ik vroeg en
ging, na eenige orders omtrent het brengen
van mijn bagage naar het station, te hebben
gegeven, naar de rookkamer, om de kranten
in te kijken onder het genot van een sigaar.
De ramen stonden open en de zee bruiste tegen
het strand in een helderen zonneschijn. Ik zat
nauwelijks te lezen, toen ik mijn naam hoorde
noemen en Alston zag aankomen. Hij zag er op
gewekt en vroolijk uit en nam met zijn gewone
gemak van beweging tegenover mij plaats met
de opmerking, dat hij hoopte, mij niet te sto
ren. We maakte onder het doorbladeren van
onze kranten enkele opmerkingen, totdat hij
plotseling zijn blad neerlegde en opstond.
„Nee maarWilson Rudgwickjij hier?"
riep hij vriendschappelijk. Ik draaide me om en
zag den man, die een dag te voren met den
schoener was aangekomen.
„Hé! Alston!" zei deze grinnekend en reikte
hem de hand.
„Ga zitten, kerel!" zei Alston. „Mag ik u voor
stellen, mijn vriend Wilson Rudgwick, die weer
eens de oude wereld bekijken komtLuite
nant Kerslake!Jij bent hier vrij goed be
kend, niet waar Wilson?"
„Geboren in Lancashire!" zei de aangespro
kene kortweg en nu herkende ik ook het eigen
aardig accent van die streek in zijn stem.
„En hoe gaat het met de zaken?" vroeg Alston.
„Iets beter.... daarom zit ik dan ook hier."
„Bent u hier voor uw plezier?" vroeg ik be
leefd.
„Zoo'n beetje!" was het korte antwoord.
„Hij combineert het, ziet u," legde Alston uit,
„Wilson weigert nooit zaken te doen. zelfs hier
niet, wat jij?"
„Als het de moeite waard is, hier net zoo
goed als ergens anders," gaf Wilson toe. „Maar
vertel eens, Alston, wat voer jij hier eigenlijk
uit? Ik dacht, dat je in Montana zat."
Alston schudde ziin hoofd. ..Ik heb Montana
op het oogenblik niet noodig. Montana is uit
stekend, maar je kunt er wel eens genoeg van
krijgen. Ik ben hier net, waarom jij hier bent."
„Om je geld kwijt te raken," zei Rudgwick.
„We zijn groote gekken, maar de dollar staat
nogal hoogen zoodoende haal ik er mijn
reiskosten nog wel uitZeg, blijf je hier
nog lang?"
Alston sloeg zijn beenen over elkaar. „Net
zoolang, tot het me verveelt!" gaf hij ten ant
woord. Hij scheen me niet zoo mededeelzaam
als gewoonlijk, ofschoon volkomen op zijn ge
mak.
„Je had zaken met me moeten doen in Chi
cago", zei Rudgwick. „Je zou met onze firma
goed verdiend hebben."
„Och," zei de andere glimlachend. „Ik ben
er zoo happig niet op. Ik kan wachten, zie je,
Wilson, sommige menschen moeten altijd za
ken doen, zoolang ze dollars er in zien. En dol
lars worden wel eens wat al te hoog aangeslagen.
Het gaat er maar over, wat je ermee koopen
kunt en als ik mijn gezondheid of veertien da
gen vacantie opgeef, om tienduizend dollar te
krijgen, dan moet ik toch berekenen, of ze me
dat waard zijn."
Tot mijn verwondering begon Rudgwick harte
lijk te lachen.
(Wordt vervolgd.)
