Oranje boekt een eervol resultaat te Düsseldorf
Gelijk spel tegen de Duitschers
Nederlandsche achterstand
tweemaal ingeloopen
ploegen speelden in een
zeer hoog tempo
Daar Smit en Weber door Heetjans en Wilders werden
vervangen, waren er drie debutanten in de
Oranjeploeg, die een zeer verdienstelijke
prestatie leverde
Spannende en aantrekkelijke strijd
BAKHUIJS KON VRIJWEl
NIETS UITRICHTEN
STEEDS WISSELDE HET
SPELBEELD
Onze spelers
MAANDAG 1 FEBRUARI 1937
In tegenwoordigheid van vele duizenden landgenooten heeft
het Nederlandsche elftal gisteren opnieuw een zeer eervol re
sultaat bereikt door in Düsseldorf na een spannenden en aan-
trekkelijken wedstrijd met 22 gelijk te spelen tegen de sterke
Duitsche ploeg.
Voor de Duitschers is deze uitslag wel eenigszins teleurstel
lend, want zij zagen zich door een doelpunt in de laatste mi
nuut van den strijd de overwinning ontgaan. De Oranjehemden
hebben alle reden om tevreden te zijn, want zij zijn er in ge
slaagd om het aantal achtereenvolgende ongeslagen uitwedstrij
den op twaalf te brengen. Des te verdienstelijker is de prestatie
van de Nederlandsche ploeg nog, als men bedenkt, dat het elftal
mét drie debutanten uitkwam, want Smit en Weber waren door
Heetjans en Wilders vervangen en het ontbreken van deze twee
beproefde internationals vormde in ieder geval toch een handicap
van beteekenis.
Goed xverk der vleugelspelers
Onze voorhoede kreeg over het
algemeen slechts weinig
goede kansen
Zwaar werk van onze
verdediging
De aanval het zwakke punt
Interessant kijkspel
IJSHOCKEY
KIMBERLEY DYNAMITERS
NAAR DE HOOFDSTAD
Op 12 en 13 Februari a.s.
De Duitsche aanval hield vooral
voor de rust het spel te kort
Beide doelpunten door
v. Spaendonck gescoord
Hoog tempo
Duitschland leidt
tSlot op de volgende pagina)
Hoopvol begin
De laatste minuut
Caldenhove brengt redding bij een gevaarlijken aanval voor 't Nederlandsche doel
einde raakte Goldbrunner, na een botsing met
Backhuijs, vrij ernstig aan het hoofd gewond.
Hij moest het veld verlaten, doch de Oranje
mannen bleken hieruit weinig voordeel te kun
nen trekken.
Eindelijk leidde prachtig werk van v. Heel,
die het leder voor het Duitsche doel bracht,
tot den gelijkmaker. Wels kon voorzetten;
keeper Jakob liep ver, naar onze meening
wel wat te ver uit en van Spaendonck
scoorde met een werkelijk fraaien kopbal.
Hiermede was het vonnis voltrokken. Een
teleurstelling voor de Duitschers, die zich
op het allerlaatste moment de overwinning
zagen ontgaan, doch wier spel, hoe uitste
kend dit in het veld ook was, met twee
goals juist voldoende werd beloond. Een
meevaller voor de Oranjeploeg, die uit de
zeer weinige kansen nog twee goals had
weten te maken.
Als we met doelman Halle beginnen, meenen
wij te moeten constateeren, dat de Deventenaar
ditmaal niet zijn besten wedstrijd heeft ge
speeld. Door de weinige schotvaardigheid der
Duitschers, kreeg hij hiertoe ook geen kans. De
doelpunten waren min of meer ongelukkig voor
onzen keeper. Bij het eerste had zijn wan
hoopspoging om den bal nog uit den goal te
trappen, geen succes, bij het tweede bereikte hij
juist een fractie van een seconde te laat den
grond, waardoor de bal onder hem doorschoot.
Wilders heeft zich zijn plaats volkomen
waardig getoond. Vooral het goede wegwerken
en idem opstellen van den Blauw-Wit-speler
moeten wel sterk de aandacht van de keuze
commissie hebben getrokken.
Caldenhove was, zooals trouwens ook tegen de
Noren reeds, dikwijls slordig met wegwerken.
Daartegenover echter wist de D. W. S.-er her
haaldelijk op het juiste moment in te grijpen,
waardoor hij talrijke aanvallen van Duitschland
onschadelijk kon maken.
In de halflinie is Anderiessen zeer meegevallen.
Het vrij zware terrein bleek den Ajacied goed
te liggen. Zijn afgeven en vooral wanneer dit
op de vleugels geschiedde, was veel beter dan in
de match tegen Noorwegen, toen onze midhalf
zoo'n slechte pers kreeg. Bovendien heeft deze
speler, ondanks het zeer snelle tempo van den
strijd, het spel van het begin tot het einde uit
stekend kunnen volgen.
Ongetwijfeld werd de midhalf nog iets over
troffen door de beide kanthalfs, Van Heel en
Paauwe, die in deze belangrijke match wel
uitstekend op dreef waren. Vooral de halflinie
had aan het spel van de Duitsche voorhoede een
heele kluif. Van H<eel en zijn clubgenoot deden
echter verdedigend, zoowel als aanvallend zoo
veel uitstekend werk, dat wij dit tweetal gaarne
onder de Kollandsche uitblinkers rangschik
ken.
Zooals wij in den aanvang reeds zeiden, kon
het spel van den aanval ditmaal het minst be
koren. Wat de vleugelspelers Van Nellen en
Wels te doen kregen, deden zij goed. Vooral de
laatstgenoemde was zijn tegenstanders verschil
lende malen te vlug af. De voorzetten kwamen
echter meestal bij de Duitsche backs terecht,
aangezien Van Spaendonck en Heetjans niet
altijd ter plaatse waren en Bakhuijs te sterk
geschaduwd werd. Wij gelooven zeker dat, wan
neer Smit straks tegen Zwitserland weer van
de partij zal zijn en misschien De Bock weer
kan worden opgesteld, het aanvalsquintet in
kracht zal winnen.
Bij de Duitschers heeft Jakob zijn doel goed
verdedigd, hoewel hij bij het laatste Holland
sche doelpunt wel wat al te vroeg zijn heilig
dom verliet. Janes en Muenzenberg deden weinig
voor elkaar onder. Zij waren trapvast en ook
in hun kopwerk zeer goed. In de halflinie heeft
Goldbrunner zich zeer verdienstelijk gemaakt,
(Van onzen bijzonderen verslaggever)
De lang verwachte wedstrijd te
Düsseldorf is wel onder heel andere
omstandigheden gespeeld dan wij
vorige week in Holland hadden
verwacht. De teekenen wezen op
sneeuw en ijs, aldus een hard be
vroren terrein, waarop onze jon
gens het buitengewoon moeilijk
zouden hebben, aangezien de Duit
sche ploeg wat meer aan een har
den bodem gewend is. Echter, niets
daarvan- De dooi bleek in het Rijn
land nog iets eerder aangevangen
dan bij ons, zoodat een flinke bo
venlaag van het veld zacht was en
wel aangenomen kon worden dat
Idit feit voor de Oranjeploeg het
meest gunstig was.
Bovendien was het fraai voorjaarsweer, fraai
voor de spelers, zoowel als voor het publiek.
Zij, die 's morgens per wagen, autobus of extra-
trein uit Holland met bange gezichten waren
vertrokken, vonden over de grens de meest
Ideale omstandigheden, die men zich maar
denken kan.
Dat tenslotte ook het resultaat van den
wedstrijd onze zoo talrijk te Düsseldorf
aanwezige landgenooten moet hebben ver
heugd, lijdt geen twijfel. Tweemaal kwam
Oranje achter te staan, maar tweemaal
werd de achterstand ingeloopen. Eerlijk ge
zegd mogen we met den uitslag eveneens
tevreden zijn. De gelijkmaker werd in de
laatste minuten min of meer op verras
sende wijze gescoord, nadat vrijwel iedereen
zich reeds met een verdiende, doch overi
gens hoogst eervolle nederlaag tevreden
had gesteld.
Hoewel wij moeilijk kunnen zeggen, dat onze
Ploeg teleurgesteld heeft, ging het toch in den
aanval lang niet altijd naar wensch. De oor-
Zaak hiervan was dat de Duitsche midhalf
Goldbrunner Bakhuijs geen moment vrij spel
Uet, terwijl er bovendien van de beide nieu
welingen Van Spaendonck en Heetjans (de
laatste had ten slotte Smit moeten vervangen)
Weinig kracht uitging. Wel heeft Van Spaen
donck de beide goals gescoord en had Heetjans
een aandeel in het eerste doelpunt, doch dit
heemt niet weg dat het spel van deze beide
debutanten in het veld vrij zwak moet worden
Het kranige Nederlandsche elftal. Van rechts naar links Bakhuijs, Anderiessen, Wilders, Caldenhove, van Spaendonck,
v. Nellen, Heetjans, Paauwe, Wels, Halle en v. Heel
door Bakhuijs speciaal onder zijn bewaking te
nemen. Hierdoor legde hij den geheelen aanval
voor een belangrijk deel lam. Gellesch en Kit-
zinger waren van dezelfde kwaliteit.
In den Duitschen aanval trad het prach
tige spel van Szepan sterk op den voor
grond. Hij was de ziel van vrijwel eiken
Duitschen aanval. De Duitsche aanvalscrack
moge zijn schot kwijt zijn, hij doet nog
zooveel en zooveel goed werk, dat hij zijn
plaats in de nationale ploeg voorloopig nog
ten volle waard is.
Als Szepan b.v. een schutter als Bakhuijs
naast zich had gehad, zou het aantal Duitsche
doelpunten zeker niet tot twee beperkt zijn ge
bleven. Van de buitenspelers was Lehner de
beste. Deze speler was bovendien met zijn twee
doelpunten, de andere Duitsche aanvallers in
aanmerking genomen, behoorlijk productief. De
nieuweling Friedel viel niet op. Naast Szepan
zouden wij den rechtsbinnen Hohmann het
hoogst willen aanslaan.
De strijd was als kijkspel zeer interessant.
Er werd meestal zeer goed gecombineerd,
terwijl het tempo, vooral voor de rust, zeer
snel was. De Fransche arbiter Leclercq trad
kalm en rustig op en maakte geen fouten.
Moeilijk had hij het niet, daar de strijd
van beide zijden zeer sportief werd gevoerd.
Het is thans definitief, dat de Canadeesche
ijshockeykampioenen, de Kimberley Dynami
ters, op 12 en 13 Februari a.s. op de kunstijs
baan te Amsterdam een tweetal wedstrijden zul
len spelen tegen een versterkte ploeg van de
Blauwe Zes.
Een vriendelijk winterzonnetje be
scheen het Rijnstadion, toen de toe
schouwers reeds vroeg de tribunes be
gonnen te vullen. Er was zooals men
weet, slechts een kleine „overdekte" en
verder slechts open tribunes met vrijwel
uitsluitend staanplaatsen. Voor deze
bijzondere gelegenheid waren, rondom
de athletiekbaan banken neergezet, te-
wijl tegenover de eeretribune noodtribu-
nes waren geplaatst, zoo uit den Haag,
waar zij voor de huwelijksfeesten van
prinses Juliana en Prins Bernhard had
den dienst gedaan, naar Duesseldorf
overgebracht.
In het stadion was de organisatie behoorlijk
geregeld. De muziek van de Rijksweer bracht
marschmuziek ten gehoore en vroolijk wapper
den de vlaggen in den wind, uitsluitend haken
kruisvanen met alleen een rood-wit-blauwe vlag
in het midden, geflankeerd door een vlag met
dezelfde kleuren, doch met verticale banen, dit
ter eere van den Franschen scheidsrechter Le
clercq.
Even voor half drie werd per luidspreker
in het Nederlandsch bekend gemaakt, dat
Smit en Weber niet zouden meespelen en
dat voor hen resp. Heetjans en Wilders in
vielen. Daar er in verband met de nieuwe
bepalingen der F. I. F. A. geen invallers wa
ren toegestaan, had men, daar deze interna
tionals nog eenigszins last hadden van
oude blessures, geen risico willen nemen.
Beide elftallen verschenen tegelijk. Met den
scheidsrechter en de grensrechters in het mid
den stelden allen zich met het front naar de
eeretribune op. De muziek speelde het Wilhel
mus, meegezongen door alle aanwezige Neder
landers en het Duitsche publiek bleef niet ach
ter, want donderend klonk in het Stadion het
Deutschlandlied gevolgd door de eerste stro
phe van het Horst Wessellied.
Aanvoerder Szepan was gelukkiger dan van
Heel, de Duitscher koos den wind, die over de
lengte van het veld stond, maar niet van bij
zondere kracht was, mee.
Toen Bakhuijs den bal aan het rollen bracht,
stonden de elftallen als volgt tegenover elkaar.
Duitschland
Jakob
Janes Muenzenberg
Gellesch Goldbrunner Kitzinger
Lehner Hohmann Friedel Szepan Guenther
Van Nellen Heetjans Bakhuijs
Van Spaendonck Wels
Van Heel Anderiessen B. Paauwe
Caldenhove Wilders
Halle
Nederland
Reeds dadelijk werd in hoog tempo gespeeld,
waarbij de eerste aanvallen door de Nederlan
ders werden geleid. Het spel werd goed open
gehouden en vooral van Nellen kreeg vele bal
len toegespeeld waarmede hij steeds goed werk
deed. Het spel was nauwelijks enkele minuten
oud, toen een voorzet van den D. H. C.-er bij
van Spaendonck belandde, die in vollen ren
naast schoot.
De eerste tegenaanval van Duitschland was
reeds direct gevaarlijk, toen Halle over een
ver naar voren gespeelden bal heen rolde, doch
het leder ging gelukkig uit. De Duitschers kwa
men echter terug, kort samenspelend, tik-tak
ging de bal van voet tot voet, steeds in de
breedte.
Daardoor kregen onze backs voortdurend ge
legenheid door goed opstellen de aanvallen te
breken en de eigen voorhoede met verre trap
pen aan het werk te zetten. Hier stelde Bak
huijs van Spaendonck in de gelegenheid een
schot te lossen, doch wederom zocht de Rotter
dammer het doel op de verkeerde plaats. Janes
werd bij een der Nederlandsche aanvallen ge
blesseerd, doch van emstigen aard was het niet,
want spoedig speelde hij weer op volle kracht
mede.
Langzaam maar zeker kwamen de Duitschers
in de meerderheid en Guenther kreeg een
prachtige gelegenheid de score te openen. Cal
denhove redde op het laatste moment. Nauwe
lijks was men aan Hollandsche zijde van den
schrik bekomen, of een prachtig opgezette aan
val der Duitschers werd besloten met een kei
hard schot van Szepan, hoog in het linker
hoekje, maar Halle wierp zich met een sprong
naar den bal, tipte hem met de handen er uit,
het leder vloog tegen de lat, sprong terug in
het veld, maar het gevaar was verdwenen. Op
nieuw ontstond een moeilijke situatie voor het
Hollandsche doel, toen Halle na een hoekschop
nog juist kans zag een schot over de lat te
tippen. Direct daarna ontsnapte ons doel op
het nippertje aan een doorboring, toen Guen
ther, die geheel vrij voor doel stond, met een
keurig geplaatst schot Halle dacht te verras
sen. Maar hij had buiten den waard, in casu
Wilders gerekend, want de laatste dook op het
critieke moment op de doellijn op.
Het tempo aan beide zijden bleef zeer hoog
opgevoerd. Hoewel de Duitschers misschien iets
sterker in het veld waren, hoewel niet be
paald gevaarlijk, was van een beslist overwicht
toch geen sprake. Nu eens zweefde de bal voor
hét Nederlandsche dan weer voor het Duitsche
doel. Een voorzet van Wels werd keurig door Bak
huijs ingekopt, maar doelman Jakob was op zijn
post. De oranjehemden kwamen terug en van
Heel kreeg een kans om te schieten, maar de
bal ging naast. In den beginne was van Nellen
het meest aan het werk gezet, maar nu kwam
er een periode-Wels. De kleine rechtsbuiten,
zwaar gedekt door Muenzenberg, wist zich her
haaldelijk vrij te spelen. Na 20 minuten wist hij
zijn bewakers weer eens te verschalken en
plaatste toen keurig voor doel. Keeper Jakob
liep uit, stompte den bal het veld in, Wels
schoot weer in, maar Janes kopte den bal uit
den doelmond. Wleer passeerde Wels Muenzen
berg, een pass naar Bakhuijs volgde, maar het
schot van onzen midvoor bezorgde Jakob geen
moeilijkheden. Dank zij het wisselende spel in
het veld droeg de strijd van den beginne af
een spannend karakter, waarbij uitstekend voet
bal werd te zien gegeven.
Zoo ging het eerste half uur voorbij en
nog steeds was de score blank. Op een mo
ment, dat Paauwe den linksbuiten Guenther
even vrij spel liet, kreeg de laatste een
kans, maar zijn schot kwam tegen de lat
terecht. De terugspringende bal werd echter
door Lehner opgevangen en toen onze ver
dediging even aarzelde met ingrijpen, lag
de bal al achter Halle.
Een mooi doelpunt was het niet, maar
het gaf de verhouding op dat moment goed
weer.
Duitschland bleef na dit doelpunt sterk in den
aanval, maar telkenmale werd het spel te kort
gehouden, zoodat .onze verdediging volop de
gelegenheid kreeg zich tijdig te herstellen, in te
grijpen en weg te werken. Toch zag Hohmann
kans een hard en zuiver schot te lossen, dat
Halle echter keurig stopte. Bij het wegwerken
liet hij den bal even uit de handen vallen, doch
de Duitschers profiteerden niet van het foutje
van onzen doelman.
genoemd. Er ging weinig van dit anders zoo
gevaarlijke onderdeel der oranjeploeg uit.
Dat het spel van onze voorhoede met
twee doelpunten werd beloond, kan dan
ook zeker voldoende worden genoemd, daar
zij werkelijk niet veel meer behoorlijke
scoringskansen heeft gehad.
Heel anders was dit met de Duitschers,
die ons in het veld uit een technisch oog
punt bezien, absoluut de baas waren. Szepan
zette de meest fraaie aanvallen op en ook
zijn medespelers toonden zich ware mees
ters in het positiespel, waardoor de bal
heel dikwijls bijzonder gevaarlijk voor het
Hollandsche doel zweefde.
Doch de afwerking van de mooie aanvallen
liet bij onze tegenstanders heel veel te wen-
schen over. Als er geschoten werd, hetgeen nog
veel te weinig geschiedde, belandden de ballen
meestal meters over of naast het Hollandsche
doel.
Ja, er was werkelijk een groot verschil tus-
schen het Duitsche en het Hollandsche spel.
Doch waar bij voetbal de doelpunten nog im
mer beslissen, zouden wij het spel van onze
Oostelijke buren toch niet al te hoog willen
aanslaan. Als Smit van de partij was geweest,
waardoor Goldbrunner niet zooveel aandacht
aan onzen midvoor had kunnen schenken, was
de overwinning mogelijk aan ons geweest.
Thans slaagden noch Heetjans, noch v. Spaen
donck er in van het bovengenoemde feit te
profiteeren en we mogen wel aannemen dat
Smit dit zeker zou hebben uitgebuit.
Het gemis van den Haarlemmer was dus
een absolute verzwakking, maar anders was
dit met den tweeden invaller Wilders, die
Weber heeft vervangen op een wijze, welke
niemand hem verbeterd zou kunnen hebben.
Het begin van den strijd was zeer hoopvol
voor Oranje. Gedurende de eerste vijf minuten
kwam de bal niet van de Duitsche helft af,
doch gaandeweg namen de gastheeren het ini
tiatief over en kwam de Hollandsche verdedi
ging voor heete vuren te staan Wanneer wij
beginnen met onze ploeg lof te brengen voor 't
werkelijk zeer fraaie resultaat, dan komen wel
allereerst de verdediging en middenlinie voor
een pluim in aanmerking, die het korte Duit
sche spel volkomen meester waren. Dat dit lang
niet makkelijk was daar, waar een voetbalartist
als Szepan de leidsels van den aanval in han
den had, laat zich denken.
Nadat Wilders een zeker schijnend doelpunt
had voorkomen, namen de Duitschers na 28
minuten spelen de leiding. Een eigenaardig
doelpunt, gescoord door Lehner met een kop
bal, waarbij Halle tevergeefs trachtte den bal
uit het doel te trappen. Of hij het leder vallend
misschien nog met zijn handen had kunnen
bereiken, zal wel een onopgelost vraagstuk blij
ven. Een doelpunt van echt Hollandsch maak
sel bracht de partijen weer op gelijken voet.
Een goede voorzet van Wels kwam bij v. Nel
len, die den bal voor den Duitschen doelmond
plaatste, waar eerst Heetjans en vervolgens v.
Spaendonck hun medewerking verleenden.
De tweede helft was een half uur oud, toen
Lehner, waarschijnlijk beu van het geknoei zij
ner binnenspelers voor het Hollandsche doel,
zelf een poging ondernam, welke succes had.
Het harde lage schot van den Duitschen rechts
buiten ging onder den vallenden Halle door in
het Hollandsche doel.
Weinigen zullen, gezien hetgeen daarna nog
plaats vond, aan een gelijk spel hebben ge
dacht. Backhuijs trok zich verder terug, ten
einde Goldbrunner kwijt te raken, hetgeen ech
ter niet lukte. De beide binnenspelers gaven
de ballen slecht af, Tien minuten voor het
