De plechtige kroning van koning George VI van Engeland
Feest van kleur en klank in
de Britsche hoofdstad
Eén jubelende menigte
langs de kroningsroute
Koning George VI
gekroond
WOENSDAG 12 MEI 1937
Alle naties, alle rassen, alle talen
vertegenwoordigd in de onaf
zienbare menschenmassa
Onvergetelijk schouw
spel
Bij Buckingham Palace
Ue beide Prinsesjes Elisabeth en Margaret Rose slaan met belangstelling vanuit het rijtuig de vreugde
langs de kroningsroute gade
Koning George VI en Koningin Elisabeth op weg naar Westminster Abbey
Bij de Abbey
BELANGSTELLING IN
NED.-INDIË
cfl4
op
ed«
wal
ef
""lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllülllllllllllllllllllllllllllllllilllllH |||||||||||||l|||||||||||||||||!l||||!llll!!lllllllllllllllll||ll|l||||llli|ll!|llllllllllllllllllllllllllllllllll!l|l||llllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllillllllllll!IIIM
1»
(Van onzen specialen verslaggever)
Een millioen, twee millioen, of
meer menschen wij kunnen geen
poging wagen de gestalssterkte dier
onafzienbare massa's te schatten
staan langs de mijlenlange kronings
route geschaardtien, vijftien ge
lederen diep, waar de trottoirs, zoo
als die van de Mall en van Consti
tution Hill, breed zijn, maar ternau
wernood minder talrijk langs die
weinige stukken van de route, welke,
zooals St. James's Street, nauwer in
gebouwd zijn en minder ruimte bie
den.
De mijlenlange rijen tribunes, die zoovele
Weken lang de mooiste straten van Londen
ontsierd hebben, zijn thans een en al kleur
en leven. Zij rijzen op achter de dichte men-
Schenmassa's op de trottoirs als de oevers van
6en rivier bezielde oevers van duizenden en
duizenden menschen in feeststemming en
feestgewaad.
Parliament Square, het plein waaraan zoowel
de Abbey als het Parlementsgebouw gelegen
2ijn, is één en al tribune. Sommige daarvan
2ijn zóó hoog, dat zij thans op levende torens
Selijken; tribunes zijn opgebouwd tegen de
gevels van gebouwen, en op platte daken.
Êoven op een hoog nieuw huis in Piccadilly
is een geweldige tribune gebouwd; alleen door
öiiddel van kijkers zullen diegenen, die daar
Plaatsen gekregen hebben, iets kunnen zien
t'an wat voorvalt in het diepe ravijn beneden
hen.
Londen is een stad van kleuren. De gevels
der huizen, het hout der tribunes en de klee
ding der menschen zijn bedekt met de vele
symbolische en tal van niet-symbolische kleuren
van het Britsche Rijk. Die duizenden draperieën,
Vlaggen, wimpels, al die roode en blauwe verf,
al die vergulde kronen, al die guirlandes kunnen
leelijk zijn, maar ze zijn vroolijk en feestelijk,
eh de klatering van Londens straten wordt
Oog verhoogd door de uniformen van de sol
daten die heel den weg sinds vanmorgen vroeg
feeds afgezet hebben een eindelooze ver-
Scheidenheid van uniformen, en met alle
grillige schilderachtigheid welke de ononder
broken Britsche tradities ook aan de parade-
dniformen verleenen. Aan al die kleuren paren
Sich de glans van het staal en de vroolijker
schittering van het koper der blaasinstrumenten.
Want Londen is vandaag niet alleen een
stad van jubelende kleuren, maar ook een
stad van schallende klanken. Langs heel
de route zijn sinds vanmorgen zes uur
reeds militaire kapellen opgesteld alle
mannen in groot tenue en zij geven een
bijna doorloopend concert ten behoeve van
het wachtende publiek. Zestien van die
kapellen, alle behoorend tot beroemde
regimenten, zijn opgesteld langs verschil
lende deelen van de route.
Niet minder dan 150 man, de befaamde
Kneller Hall Band, laten Parliament Square
daveren van hun marschen en liederen; onder
hen bevinden zich 50 trompetters, die straks,
bij de nadering van elk lid der Koninklijke
Familie, fanfares zullen doen schallen.
Op Trafalgar Square speelt de kapel der
Koninklijke Genie, op Waterloo Place die der
koninklijke artillerie, bij St. James's Palace die
der garde, bjj Marble Arch die van het eerste
bataillon Green Howards, op de Embarkment
die van het tweede bataillon van het beroemde
Schotsche Regiment der Black Watch.
Toen vanmorgen de zon opging hadden reeds
ontelbare tienduizenden hun plaatsen ingeno
men. Heel den nacht door had in Londen een
drukte en beweging geheerscht, veel indruk
wekkender nog dan in dien nacht die twee
jaren geleden voorafging aan den dag van het
zilveren jubileum van George V. Gisteravond
hadden dichte drommen de versierde straten
van het Westend gevuld. Voetje voor voetje
schoof men voort. Eindelooze stroomen auto's
bewogen zich langzaam voort over den rijweg
zes, acht files breed. Zoo was het reeds
avond op avond geweest, maar toch iederen
volgenden avond drukker en overweldigender
dan den voorgaanden.
Gisteren scheen het hoogtepunt bereikt te
zijn. Vele honderdduizenden uit de provincie,
uit andere deelen van het Rijk. uit het buiten
land, vertoeven thans te Londen. Alle naties,
alle rassen, alle kleuren, alle talen waren ver
tegenwoordigd in die onafzienbare menschen-
massa's. De Londenaars uit de verste voor
steden waren met heele families naar de stad
getogen om de versieringen en verlichtingen
te zien en deel te nemen aan de feeststemming.
Vele duizenden waren niet voornemens dien
nacht nog huiswaarts te keeren; zij bi
vakkeerden in de parken, nabij de kronings
route. Naarmate de avond vorderde, nam het
rij verkeer af, maar op de trottoirs scheen het
niet stiller te worden. Tegen middernacht
kwamen nieuwe drommen uit de buitenwijken
en voorsteden opdagen, en daarna werd het
drukker, van uur tot uur. Nïet alleen de voor-
stadstreinen voerden tienduizenden aan, maar
in de groote stations kwamen in weinige uren
tijds honderden en honderden extra-treinen
aan uit alle deelen des lands: zij kwamen van
ver uit het noorden, van Schotland en North-
humberland en Westmorland, en uit de dicht
bevolkte handels- en nijverheidsgebieden van
de Midslands, en uit Devonshire, Cornwal en
Wales in het Westen.
Zoo rukten geweldige legers van man
nen en vrouwen uit alle richtingen op naar
Ramsay MacDonald 'begeeft zich naar de
kroningsplechtigheid
het hart van het Britsche Rijk. Zij, die vroeg
aankwamen, moesten erkennen dat anderen
vroeger geweest waren; de voorste gelederen
op de voornaamste deelen der route schenen
sinds weken reeds bezet te zijn.
Voor auto's en andere verkeersmiddelen was
heel de wijk, waardoor de stoet trekt, vannacht
afgesloten. Zij, die zich uit de voorsteden of
uit de omgeving van Londen per auto naai
de tribunes begaven waar zij plaatsen gehuurd
hadden, moesten hun wagens op minstens een
mijl afstand van het centrum verlaten, en
zich te voet of per ondergrondschen trein naai
de plaats hunner bestemming begeven. Die
genen, die plaatsen hadden op tribunes aan
den „heenweg", moesten deze reeds vóór zes
uur ingenomen hebben.
Rondom het plein bij Buckingham Palace
schaarden zich talrijke rijen van menschen,
toen bet plein vroeg in den morgen werd
opengesteld. Hier is het uitzicht ruim.
Hier, op het plein voor het paleis, is het
uitzicht ruim. Het is omgeven door parken en
brcede avenues. Men ziet, van een tribune af,
of indien men een goede standplaats heeft,
de eindelooze menschenmassa's op het plein,
en verder op aan de Mali en, aan de andere
zijde, aan Constitution Hill, die langs de
tuinen van het paleis voert. Men ziet die on
afgebroken rijen oploopende tribunes, met dui
zenden menschenhoofden, en vol kleur en
schittering, en ook tot op verren afstand
de uniformen der militairen, die den weg
afzetten; vele uniformen, waar de Londenaars
niet vertrouwd mee zijn: paradetenues van de
regimenten die zij zelden gezien hebben, en
vooral ook de uniformen van de soldaten, die
hierheen gekomen zijn als vertegenwoordigers
van de strijdmachten der Dominions, der ko
loniën, van Indië.
Alle processies begeven zich van Bucking
ham Palace uit naar de Abbey.
Daar slechts weinigen der deelnemers in het
Paleis wonen, heeft het publiek, voor zoover
het een direct uitzicht op het paleis heeft,
reeds lang voor het uitrijden van den eerster,
stoet, veel afleiding gevonden in de aankomst
van hooge gasten, in het aan- en afrijden van
gedelegeerden en functionarissen in groot
gala, en in heel die drukke bedrijvigheid, waar
van. slechts weinigen de beteekenis kennen,
maar die misschien juist daarom des te meer
boeit. Men herkent prins-en en staatslieden, en
noemt hun namen, vaak geheel verkeerd, maar
dit doet er niet toe. Zelfs het bekendste ge
zicht is vaak moeilijk te herkennen wanneer
het uitsteekt boven een massieve massa goud
en ridderorden.
Men weet dat alles precies „volgens program"
zal verloopen, en laat zich dus niet van de
wijs brengen als nu en dan wat extra bedrij
vigheid achter de paleishekken het vermoeden
zou wettigen, dat er iets bijzonders op til is.
Niet vóór maar ook geen minuut na 8
uur 40 zal de eerste stoet het paleis verlaten.
Als dit uur nadert, neemt de spanning toe.
Men ziet aan de nóg grootere, ofschoon
streng gereglementeerde bedrijvigheid, dat het
eerste tooneel van het groote schouwspel een
aanvang zal nemen. Er heerscht een stemming
(maar dan duizendvoudig vergroot) gelijk
heerscht in een schouwburg in de minuten
vóór het scherm opgaat voor de première van
een stuk van een beroemd tooneelschrijver.
Officieren geven bevelen, kort en sner
pend. Men hoort het klikken van wapenen
en hielen. De trompetters heffen hun in
strumenten op, als leden der koninklijke
familie komen aangereden. Een oogenblik
schijnt het zeer stil.
Dan schallen zes maten van het Volks
lied over het plein op het zelfde oogenblik,
waarop een lange rij hofauto's over
het voorplein komt gereden. De vaandels
neiger^tot het brengen van den koninklijken
groet, want in deze vijftien auto's zitten
die leden der koninklijke familie, die niet
deel uitmaken van de processie der souve-
reinen.
Zij worden bijna onmiddellijk gevolgd door
een veel langeren stoet van auto's, waarin de
vertegenwoordigers van vreemde mogendheden
naar de Abbey rijden: prinsen, staatslieden,
admiraals, veldheeren velen wereldvermaard
door hun persoonlijkheid of door hun loop
baan.
Dit is het voorspel en het publiek juicht,
misschien met meer geestdrift dan hartelijk-
Om 12.31 uur Greenwichtijd
plaatste dr. Lang, de aartsbis
schop van Canterbury, de kroon
van St. Edward op het hoofd
van George VI.
Driemaal trilde de kreet: „God
save the King" door de gewel
ven van de abdijde bazuinen
schalden, en buiten dreunde het
geschut.
Koning George VI van Enge
land was gekroond en uitgeroe-
pen.
heid, want de massa der voorbijrijdende prinsen
en afgezanten is te groot dan dat de
persoonlijkheid van elk hunner niet erin ver
loren zou gaan.
Terwijl de eindelooze stoet van auto's voor
bij trekt, presenteeren de militairen hun
wapenen.
Weinige minuten nadat de laatste auto de
Mali afgereden is alles bijeen kunnen het
niet veel minder dan honderd auto's geweest
zijn ontstaat opnieuw beweging achter en
rondom de hekken van het paleis. Het is kwart
over negen geworden. Een lange stoet van
koetsen en ruiters nadert. Koetsen, trappe
lende paarden en ruiters met glinsterende de
gens dat is wat het volk zien wil op een
dag van nationale geestvervoering. De auto is
dan te banaal en te onromantisch. En in de
koetsen, die naderen, zitten de mannen die
het Rijk regeeren namens den koning en
krachtens den wil van het volk. Nu paart zich
aan de opgetogen feeststemming ook ware
geestdrift. Het is de geestdrift, welke op zulk
een dag opgewekt wordt door de mannen die,
ofschoon heden slechts een bescheiden rol
spelend, toch de werkelijke regeerders zijn van
land en Rijk, de steunpilaren van den troon
en de vertrouwden van het volk.
Mr. Baldwin, die in de eerste koets zit,
neemt een geweldige ovatie in ontvangst. Hij
bevindt zich aan het einde van zijn groote
loopbaan, terwijl de koning zijn loopbaan aan
vangt. Misschien voelen thans allen wat zij
eenige maanden geleden niet voelden: dat deze
Eerste Minister zijn waren plicht moedig ver
vuld heeft tot heil van het volk. Zij begroeten
met geestdrift, maar ook met eerbied den man,
die om hetgeen hij in December deed, gerekend
zal worden onder de groote staatslieden van
Engeland.
Zijn koets wordt gevolgd door een afdeeling
Londensche politie te paard. In het tweede
rijtuig zit de 'Eerste Minister van Canada, Mr.
W. L. Mackenzie King. Ook hij wordt luid toe
gejuicht als de vertegenwoordiger van dat
onmetelijk Nieuw-Engeland aan gene zijde van
den Oceaan waarop Oud-Engeland zoo
trotsch is.
Bereden Canadeesche politie (de beroemde
„Mounties") die haar eigen prachtige paarden
meegebracht heeft, begeleidt de koets.
Het gejuich is niet meer van de lucht. Het
volk, trotsch op zooveel macht en glorie, ver
persoonlijkt in eenvoudige mannen, ziet het
Britsche Rijk voorbijtrekken.
Mr. J. A. Lyons, eenvoudig familievader, maai
ieider van een heel Britsch werelddeel:
Australië. Bereden Australisch Escorte. Mr. J.
Savage, Eerste Minister van Nieuw Zeeland,
Generaal J. B. M. Hertzog, Eerste Minister
van Zuid Afrika beiden met nationaal
escorte. Hierop volgen in één koets Sir Muham
mad Zafrullah Khan, vertegenwoordiger van
het Indische Keizerrijk, en dr. Ba Maw, ver
tegenwoordiger van Burma, met 'n prachtig
escorte van Indische cavalerie. In het volgende
het zevende rijtuig zit Mr. G. M. Huggins,
Eerste Minister van Zuid Rhodesia, met Rho-
desiaansch escorte; in het achtste Lord Crai-
gavon, 'Eerste Minister van Noord Ierland. In
de laatste drie rijtuigen, elk met een escorte
Indische lanciers, zitten Aziatische en Afri-
kaansche koloniale heerschers: de sultans van
Negri Sembilan, van Pahang, van Trengganu,
van Johore en van Zanzibar, en de Emir van
Transjordanië.
Het zal nu nog geruimen tijd duren alvorens
de stoet der souvereinen om half elf
Buckingham Palace verlaat. Zij, die eenige
honderden meters verder een standplaats in-
Ook de troonopvolgster, prinses Elisabeth,
droeg een uit zeer licht materiaal
vervaardigde kroon
genomen hebben, zullen Koningin Mary om
10.10 Marlborough House kunnen zien verlaten.
Met haar zuster, koningin Maud van Noor
wegen, rijdt zij vandaar in een glazen koets,
met twee escortes, naar de Abbey.
In de omgeving van het paleis moet het
publiqk thans geduld), beoefenen. Maar het
wachten valt niet lang. Men is thans volkomen
in de stemming. Er er is zoo oneindig veel te
zien; er zijn zooveel prachtige militairen, er
is zooveel bedrijvigheid, er is zooveel kleur, er
is zooveel muziek
De processies van den Lord Mayor, van den
Speaker, van de leden der koninklijke familie,
van de buitenlandsche vertegenwoordigers, van
de Eerste Ministers, en ten slotte die van Ko
ningin Mary zijn achtereenvolgens aangeko
men; peers en Lagerhuisleden, Privy Coun
cilors en Gouverneurs, Lord Luitenants en
rechters, ambassadeurs en gezanten, allen in
groot gala gestoken, in fonkelende uniformen
en in de antieke staatsie-mantels, die zooveel
luister bijzetten aan de groote openbare plech
tigheden in dit land, zijn onder het lange
baldakijn naar de voor hen bestemde ingangen
geschreden.
Er is oneindig veel meer te zien geweest dan
zelfs de aankondigers der radio, in hun glazen
duiventillen hoog in de lucht, met eenige
mogelijkheid hebben kunnen zien. Men heeft
gejuicht en gejubeld, terwijl fanfare op fanfare
schalde, en het volkslied de leden der ko
ninklijke familie begroette. Thans, nu na de
drie koetsen met prinsen en prinsessen ook
de glazen koets van Koningin Mary aange-
gekomen is, wacht de tallooze menigte ii»
uiterste spanning.
(Vervolg elders in dit blad)
BATAVIA, 12 Mei (Aneta) In uitgebrei-
den kring in de hoofdstad van Ned. Indië treedt
de groote belangstelling voor het Britsche kro
ningsfeest aan den dag:.
De feestelijkheden, welke de Britsche ge
meenschap viert, zijn gisteren ingezet met een
godsdienstplechtigheid in den Sikhtempel, te
Tandjong Priok.
Hedenmorgen was de ruime woning van den
Britschen consul-generaal te klein voor het
enorme aantal belangstellenden, die zich had
opgemaakt om gelukwenschen aan te bieden.
Nadat diverse toespraken waren gehouden,
bracht consul-generaal Fitzmaurice een dronk
uit op Koningin Wilhelmina, waarna de vice-
president van den Raad van Indië, de heer Van
den Bussche, een toast uitbracht op den Ko
ning en de Koningin van Engeland. Hierna ,f>
zongen alle aanwezigen het Nederlandsche en
Engelsche volkslied.
Ook te Soerabaja waaiden van vele particu
liere en openbare gebouwen de vlaggen ter ge
legenheid van de kroning in Engeland. De her
denking werd gevierd met een plechtigen kerk
dienst in de Engelsche kerk.
In verschillende andere plaatsen van Ned
Indië werd eveneens de Engelsche kroning ge
vierd.
Dr. Cosmo Gordon Lang, de Aartsbisschop
van Canterbury, heeft koning George VI
gekroond
Reeds vroeg in den morgen rukten te Londen de troepen aan om de straten
waarlangs de kroningsstoet zou gaan af te zetten.
