Nederlandsche paviljoen
te Parijs
De politiek van evenwicht
in het Donaubekken
Dank voor het
werk
OORZAKEN EN
GEVOLG
HEDENMIDDAG GEOPEND
m
NAZI-AANSPRAKEN TE
WEENEN
VRIJDAG 28 MEI 1937
De ministers Slotemaker de Bruine
en Gelissen bij de plechtig
heid aanwezig
Hartelijke woorden van
de autoriteiten
Rede minister Slotemaker
BEDEVAART NAAR LOURDES
Reizigers georganiseerd in de
R.K. Arbeidersbeweging
TABAK
OLDENKOTT
Een zomerjurk
Telegram van partijvoorzitter aan
de kringvoorzitters
90 JAAR HAMBURG-AMERIKA-
LIJN
Redevoering op gramo-
foonplaten
R.K. FABRIEKS- EN STEEN-
ARBEIDERSBOND
Fusie tusschen beide instellingen
te wachten?
R.K. Bakkerspatroonsbond
mm
mmi
Na de verkiezingen
Eenige buitenlandsche
persstemmen
Belgische klanken
Duitsche stemmen
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Oostenrijks koers naar
Oost en West
Uit Frankrijk
R. K. MEISJESBESCHERMING
Algemeene vergadering
te Nijmegen
AARDSCHOKKEN IN INDIË
Apothekers-assistent
Verlengde contingenteeringen
In het Pare de Trocadero, op het
reusachtige terrein der Internationale
Tentoonstelling Parijs 1937, is in de
laatste maanden in snel tempo het
paviljoen verrezen, dat Nederland en
zijn overzeesche gebieden op waardige
wijze zal vertegenwoordigen temidden
van ongeveer 50 landen en een waarlijk
grootsche uitdrukking zal zijn van alles,
wat wij op het gebied van kunst en
techniek in den hedendaagsciien 'tijd
tot stand hebben gebracht.
Langs de Seine strekt zich het tentoonstel
lingsterrein over een oppervlakte van circa
4 K.M. uit. Aan een der boulevards, dicht bij den
Pont d'Iena, staat het Nederlandsche paviljoen,
dat hedenmiddag om 4 uur door den minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen,
prof. dr. Slotemaker de Bruine, is geopend.
Het spreekt vanzelf, dat na den maanden-
langen ingespannen arbeid het voor onze regee
ring, voor onzen gezant in Parijs en voor den
Nederlandschen commissaris-generaal, die bei
den zich zooveel moeite hebben gegeven om het
Nederlandsche paviljoen inderdaad tot iets bij
zonders te maken, alsmede voor de leden van
het uitvoerend comité, voor ontwerpers, uitvoer
ders en inzenders, een vreugdevolle dag is, nu
hun pogingen om onze nationale inzending te
doen slagen, met zoo groot succes zijn bekroond.
De Nederlandsche autoriteiten, de minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen en
die van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, wa
ren gistermiddag reeds gearriveerd. Minister
Slotemaker de Bruine was vergezeld van den
chef der afdeeling Kunsten en Wetenschappen
van zijn departement, den heer P. Visser, die
tevens lid is van het uitvoerend comité.
Des avonds waren zij de gasten van het comité
van ontvangst aan een diner in hotel Ritz.
Hieraan namen ook deel Jhr. dr. Loudon, onze
gezant te Parijs en de leden van de verschil
lende comité's.
Vanochtend om 11 uur ontving de commissa
ris-generaal, Ir. de Bie Leuveling Tjeenk, de
Nederlandsche persvertegenwoordigers in het
paviljoen en leidde hen rond door de zalen,
hen daarbij van voorlichting dienende en een
indruk gevende van de groote verscheidenheid
der inzendingen, welke uit ons land en uit Ned.-
Indië zijn gebracht.
Hierop volgde een dejeuner in hotel Plaza
Athenee, aangeboden door de commissie van
ontvangst en den commissaris-generaal.
Om 4 uur was de officieele opening van het
paviljoen in tegenwoordigheid van een groot
aantal belangstellenden.
De openingsplechtigheid werd aangevangen
met orgelmuziek: eerst de Marseillaise, gevolgd
door het Nederlandsche volkslied.
Daarna werd het eerst het woord gevoerd door
hit. D. Crena de Iongh, als voorzitter van de
commissie van uitvoering.
De aanleiding voor deze bijeenkomst is van
artistieken aard en ik geloof niet, dat er een
betere aanleiding voor een bijeenkomst bestaat
dan deze, aldus ving spr. zijn toespraak aan.
Spr. dankte de Fransche regeering voor het
organiseeren van deze tentoonstelling en den
commissaris-generaal voor de hulp en groote
Voorkomendheid aan de Nederlandsche werkers
van dit paviljoen betoond.
Van de Fransche in de Nederlandsche taal
overgaande richtte spr. zich tot de ministers
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen en
van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, als ver
tegenwoordigers van de Nederlandsche regee
ring. Spr. geloofde niet, dat de regeering spijt
heeft van den verleenden financieelen steun
en het verheugde hem bijzonder, dat de mi
nister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
per. zich bereid verklaard heeft het Nederland-
fiche paviljoen te openen.
Woorden van hulde sprak hij tot ir. de
Bie Heuveling Tjeenk, aan de commissie van
ritvoering en vooral aan den heer Korthals
Altes, aan de tentoonstellingscommissie en in
het bijzonder aan mejuffrouw van Osselen en
tien heer Sandberg, en aan de subcommissie
Indië (voorzitter de heer Welter), van welke
commissie ir. Utermark zich wel bijzonder ver
dienstelijk heeft gemaakt.
Zondede hulp van het Koloniaal Instituut
Waren wij er niet gekomen," voegde hij hieraan
toe.
Aan ir. van den Broek, die de Nederland
fiche architectuur en den heer Antonisse, die
de Indische architectuur verzorgde, bracht spr.
ook hartelijk dank en voorts aan alle kunste
naars, die hier met hun artistieke voortbreng
Selen Nederlands naam hoog houden.
In het Fransch dankte spr. de aannemers van
Gil gebouw: het ingenieursbureau voor bouw-
hijverheid te Oegstgeest en de Fransche firma
Moissant Lerand Savey.
Ook getuigde de heer Crena de Iongh van
Ei in erkentelijkheid voor den arbeid van het
ontvangstcomité, van welk comité hy den heer
Labouchère noemde en voor de groote (toewij
ding van den gedelegeerde van het Nederland
fiche comité te Parys, jhr. van den Berch van
Heemstede.
Tenslotte gaf spr. het woord aan den Fran-
fichen minister van Handel, den heer Paul
Bastid, die zich in zeer waardeerende woorden
over de Nederlandsche inzending uitte en zyn
beste wenschen voor het succes der expositie
hieraan verbond.
Vervolgens was het woord aan minister Slote-
ïnaker de Bruine.
Toen, aldus de minister, Frankrijk de regee
ringen van de andere landen uitnoodigde deel
te nemen aan de internationale tentoonstelling,
the het in 1937 in de „ville lumière" zou gaan
houden, was er bij de Nederlandsche regeering
aanvankelijk gereserveerdheid en aarzeling. Er
bestond by haar laat ik het maar openiyk
zeggen geneigdheid om te bedanken en zij
heeft op een gegeven oogenblik ook neen ge
legd.
Waarom wij dan ons neen in ja veranderden
fin uiteindelijk wel naar hier gekomen zyn? Het
antwoord is eenvoudig: omdat, als Frankrijk
Geze volkerenreceptie gaat voorbereiden, Neder
land ten slotte niet in de ry der vriendenbe-
fioekers ontbreken wil noch mag.
Maar er is ook nog een ander motief.
Wy leven in een tyd van internationale span
ningen en moeilijkheden. Er is onrust gekomen,
twyfel omtrent zekere maximen, die ons kort
Beleden nog vanzelfsprekend voorkwamen. Wat
hadden wij ons niet vertrouwd gemaakt met
begrippen als volkerengemeenschap, onderlinge
toenadering, elkander beter leeren verstaan. En
wat kwam in korten tijd niet een scepticisme
omtrent deze ons eenmaal zoo dierbare klan
ken.
Zijn de volkeren dan inderdaad weer zooveel
verder van elkander gekomen?
Frankrijk geeft met deze tentoonstelling zijn
rustig antwoord en zegt: „Neen, ik geloof nog
aan internationaal samengaan, en bied hier, aan
de oevers van de Seine, in het oude Parys, be
proefd en bekend centrum van internationa
lisme, de gelegenheid daartoe."
Nederland deelt in dat vertrouwen, het wil
daarvan getuigenis afleggen en schaart zich ook
daarom in de rij der participeerende landen. Ik
wil op dit oogenblik Frankrijk hulde brengen
voor zijn initiatief en het als minister van Ne
derland danken, dat ook mijn land hier kan zijn.
Na de woorden van minister Slotemaker de
Bruine klonken de zachte orgeltonen van het
Gloria in Excelsis Deo door de ruimte.
Daarna nam minister Gelissen het woord.
Het is wel een merkwaardig verschijnsel, dat
ondanks de verschillende belemmeringen, die
r.og steeds aan een meer vrijen handel in den
weg zyn gelegd, bijna alle volkeren der aarde
er van houden om de prestaties hunner nijver
heid aan anderen bekend te maken.
Ik kan niet aannemen, dat dit alleeri gebeurt
om redenen van ijdelheid of enkel ingegeven is
door een verlangen naar waardeering, veel meer
meen ik, dat deze drang tot deelnemen aan
groote internationale tentoonstellingen overwe
gend zijn oorsprong vindt in het besef, dat hier
door de internationale uitwisseling van goede
ren en diensten in den ruimsten zin des woords,
en dus 's werelds welvaart gediend wordt.
Zij, die de geschiedenis van de economische
ontwikkeling der Nederlanden kennen, weten,
clat Nederland steeds dan zijn grootste bloei
periode heeft gehad, wanneer het zooveel mo
gelijk in het internationale goederen- en dien
stenverkeer was ingeschakeld. Het is dan ook te
begrijpen, dat onder de auspiciën der Neder
landsche regeering de Nederlandsche nijverheid
en handel naast de Nederlandsche kunst de
unieke gelegenheid der Exposition Internationale
aes Arts et Techniques dans la Vie Moderne
hebben aangegrepen, om den internationalen
goederen- en dienstenstroom mede te helpen
vtrgrooten.
Donderdagavond tien uur vertrok vanuit Roo
sendaal een extratrein deelnemers aan de Lour-
desbedevaart van R. K. Spoor- en Tramweg
personeel en de deelnemers aan de Lourdesreis
van de Centrale Reiskas, in totaal driehonderd
in de Katholieke arbeidersbeweging georgani-
seerden naar Lourdes.
Ruim 50 zieken werden met deze bedevaart
vervoerd. De medische verzorging geschiedde
door dr. V. C. J. Smits uit Utrecht, geassisteerd
door zusters van het Mgr. Mutsaers-oord te
Venlo. In de op den extra-trein aansluitende
treinen was met dit ziekenvervoer rekening ge
houden.
Geestelijke leiders zyn de Zeereerw. heeren
drs. K. Roncker, B. Diederen, P. Kissels en J.
C. A. Venings.
Tot de deelnemers aan de reis behoort o.a. het
lid van de Eerste Kamer, de heer A. C. de
Bruijn, voorzitter van het R. K. Werklieden-ver-
bond.
Hedenavond 19.18 uur hoopt men in Lourdes
te arriveeren, en Zaterdag 5 Juni in Nederland
weer te keeren.
N
w m
70, 72, 75 ct. p. pakje
een bleeke huiskleur, dat past niet
bij elkaar. AMILDA ZONNEBRUIN bronst
en bruint Uw huid prachtig.
Doos 25 en 50 ct. Tube 60 ct. Flacon 90 ct.
De voorzitter der R.K. Staatsparty heeft
het volgende telegram gezonden aan de
kringvoorzitters der partij:
In fier principieel bewustzijn heeft onze
eenheid zich gehandhaafd als een daadwer
kelijke factor van nationale kracht.
Allen werkers hulde en dank!
Nederland zal zich zelf blijven, vrij en
geestelijk gezond.
Leve het Vaderland!
Boven alles eer, lof en dank aan God.
GOSELING,
Partyvoorzitter.
In verband met het 90-jarig bestaan der
Hamburg-Ameiika Lijn, zijn by de agentschap
pen dezer reederq te Rotterdam de firma's N.V.
Lenders en Co., N.V. Wm. H, Miiller en Co. en
Wambersie en Zoon C. V. O. A., passende her-
oenkingen gehouden, waaraan wel een bijzon
der karakter gegeven werd, doordat een rede
van den president-directeur der Hapag, dir.
Walter Hoffmann, ten gehoore werd gebracht.
Deze toespraak, gehouden te Hamburg, werd
op gramofoonplaten opgenomen en op den ju
bileumsdag op alle schepen en ten kantore vali
de over de geheele wereld verspreid liggende
agentschappen weergegeven.
Wij vernemen, dat er thans besprekingen
gaande zijn tusschen de hoofdbesturen van den
R. K. Steenarbeidersbond en den R. K. Bond
van Fabrieksarbeiders teneinde te komen tot een
fusie tusschen beide bonden.
Den laatsten tijd immers is gebleken, dat ten
gevolge van de moeiiykheden in de steenin
dustrie de R. K. bond van arbeiders in dit be
drijf steeds zwaarder belast wordt, terwijl het
subsidie van Rijkswege aan den bond verstrekt
in de naaste toekomst aanzienlijk zal worden
verlaagd.
In de komende bondsvergadering zullen deze
kwesties aan de orde worden gesteld en zullen
de leden te beslissen hebben over een eventueele
fusie.
De Ned. R. K. Bakkerspatroonsbond houdt
zyn jaarlijksch congres te Arnhem op 21 en 22
Juli, terwijl 20 en 21 Juli door deze organisatie
landelyke vakwedstrijden worden georganiseerd.
Bij den houw van den nieuwen Duitschen rijksautoweg Dresden—Frankfort kwam
men te staan voor het Duivelsdal bij Cera. Men overbrugde het met deze
betonnen brug, de grootste hangbrug in Duitsehland
Hieronder laten wij nog eenige buitenland
sche persstemmen volgen over den uitslag dei-
Tweede Kamerverkiezingen:
Het Laatste Nieuws schrijft:
Hoewel de nationaal-socialisten thans vier
zetels in de Tweede Kamer krijgen, terwijl zy
in 1933 nog niet aan verkiezingen deelnamen,
hebben zij niettemin een gevoelige nederlaag
geleden, zy konden immers slechts de helft
van het stemmenaantal van de verkiezingen
voor de Provinciale Staten in 1935 behalen.
De vooruitgang van de anti-revolutionairen
valt, volgens het blad, toe te schrijven aan de
persoonlijkheid van dr. Colijn zelf, wiens po
litiek van verdraagzaamheid en samenwerking
van liberalen geest doordrongen is.
De Soir noemt minister-president Colijn den
overwinnaar op den verkiezingsdag.
De Libre Belgique, een katholiek blad, ver
heugt zich over de overwinning der R. K.
Staatspartij en wijst op de ware nederlaag van
de N. S. B.
De (socialistische) Le Peuple schryft o.m.:
De nederlaag van Mussert is nog zwaarder
dan die van Degrelle te Brussel. Het is duide
lijk gebleken, dat de groote massa van de Ne
derlandsche bevolking vijandig staat tegenover
het fascisme. De democratisch gezinde burgers
hebben hun stem gegeven aan Colijn en aan
de vrijzinnig-democraten, om het fascisme den
weg af te snijden. Wij verwachten, dat de heer
Colijn weer belast zal worden met de samen
stelling van het Kabinet. Het is zoo goed als
uitgesloten dat een beroep zal worden gedaan
op de medewerking van de S. D. A. P.
De Angriff zegt o.m,:
De eerste indruk van het resultaat der ver
kiezingen is, dat het Nederlandsche volk trouw
gebleven is aan zyn meest kenschetsende eigen
schap, te weten het taaie vasthouden aan het
traditioneele.
In de laatste jaren, zy het ook onder de
vanzelfsprekende wryvingen van een democra
tisch systeem is toch feiteiyk werk geleverd.
Er werd niet veel minder bereikt dan in den
zelfden tijd onder een staats-autoritair systeem
bereikt zou kunnen zijn. Het Nederlandsche
volk heeft door deze verkiezing getoond, dat
het daarmee tevreden is. Zelfs heeft het de
Een paar weken geleden publiceerden wq
een correspondentie van onzen Ween-
schen correspondent, waarin deze poog
de den toestand in Oostenrijk uiteen te zetten.
Aan het einde van zijn brief schreef hq: „Zoo
en nu is natuurlijk alles duidelijk. Of nog
niet?" Deze vraag klonk lichtelqk sarcastisch,
maar eerlqk. Sindsdien is de toestand niet veel
duidelijker geworden. Trouwens de toestand in
het Oostenrijk van Schuschnigg heeft altqd
iets matglasachtigs gehad.
Niemand heeft er te Berlijn of Rome erger
nis aan genomen, dat de Oostenrijksche mi
nister van Buitenlandsche Zaken Guido
Schmidt naar de kroningsplechtigheden te
Londen reisde en op zijn terugreis Parqs en
Bern aandeed. Op die reis had men geen aan
merking, wel op veel, wat er mede samenhing.
En daarom is de handdruk van Berlijn weer
wat koeler geworden. Op 11 Juli 1936 werd de
groote „verzoendag" tusschen Oostenryk en
Duitsehland gevierd. Voor een groot gedeelte
van het Oostenrqksche volk, van laag tot
hoog, was en bleef deze He Juli in waarheid
een dag van verzoening. Voor het overige ge
deelte is die dag niet meer dan het „minus
malum", het mindere kwaad. Vooral in offi
cieele kringen. Beteekent dit, dat Oostenrqk
geneigd is, officieel en officieus, zich te dis
tantieeren van den llen Juli? Dit is zeer ze
ker niet de beteekenis. Men verheugt zich over
de verklaringen van Duitsche zfjde omtrent de
onafhankelijkheid van Oostenrijk. Maar men
wil van die gewaarborgde onafhankelqkheid
méér gebruik maken dan vroeger, zonder ech
ter in conflict te komen met bepaalde niet-
gepubliceerde punten van het gesloten ac-
coord.
De groote lqn van de Oostzee naar de
Middellandsche Zee is dus niet onder
broken en men is voorshands niet van
plan deze te onderbreken. Een andere zaak
is het, dat men bezig is het terrein te ver
kennen, om verbindingslqnen aan te leggen
naar Oost en West en wel in democratischen
en anti-fascistischen geest. Vooral werken
daaraan de vroegere sociaal-democraten (thans
sterk met communisten vermengd), groote
groepen van vroegere Christelijk-socialen en
zelfs talrqke legitimisten, die het sociale volks
keizerschap prediken. Al deze groepen zqn min
of meer tegen de regeering, wijl deze niet de
mocratisch is en veel te laks optreedt tegen de
nationaal-socialisten. Deze laatsten zitten nog
altqd hoog te paard. Zij wilden zich eerst te
vreden stellen met een ondergeschikten post in
de regeering. Thans eischen zij een ministers
portefeuille. Het is ons met zekerheid bekend,
dat hun eisch sedert 21 Mei in handen der re
geering is gesteld. De vraag is nu wat de re
geering zal doen. Het antwoord op den natio-
naal-socialistischen eisch zal geheel afhangen
van de overweging, of de nationaal-socialisten
werkelijk zoo sterk zijn als zij beweren ofwel dat
zq maar doen alsof. Men krqgt uit de houding
der regeering den indruk, dat zq van opinie is
met de nazi's rekening te moeten houden,
waaruit dan zou blijken, dat ze wel degelqk
sterk in getal zqn.
Over de reizen van den minister van
Buitenlandsche Zaken en over de oriën
teering van Oostenrqk naar West en
Oost nog het volgende karakteristieke citaat
uit de gezaghebbende Katholieke Weensche
courant, de Reichspost: Er bestaat op het
oogenblik geen Oostenrijksch probleem meer.
Oostenrijk wordt niet meer behandeld, doch
het handelt zelf. Achter de protocollen van
Rome en de overeenkomst met Duitsehland
van Juli van het vorige jaar teekent zich thans,
zij het nog onduidelqk, de oeconomische en
mogelijk spoedig ook cultureele overeenstem
ming tusschen de Donaustaten af, die elkan
der ook op het gebied van de bescherming der
minderheden wel vèr-gaande concessies zullen
willen doen. Hoezeer de belangen van de ver
schillende Donaustaten ook uiteen mogen loo-
pen, twee groote gedachten: de verdediging van
den vrede en het zich ver houden van de
blokvorming en de tegenstellingen, die tus
schen de groote mogendheden bestaan, als
mede de instandhouding van een werkelijke
politieke, militaire en oeconomische onafhan
kelijkheid naar alle kanten, staan voor hen
voorop. Bq de conferentie te Venetië werd de
klok van Midden-Europa overeenkomstig de
overeenkomst van 11 Juli en die van 25 Octo
ber tusschen Duitsehland en Oostenrijk resp.
Duitsehland en Italië gelijk gezet. Met deze
gelqkgezette klok is dr. Schmidt naar Londen
en Parijs gereisd. Deze beide steden zien nu
in, dat de klok van het Donaubekken thans
goed begint te loopen. Thans bestaat er grond
voor de verwachting en de hoop, dat een al-
gemeene overeenstemming in de betrekkingen
tot de Donaustaten en tusschen de Donausta
ten onderling zelfs de groote mogendheden,
tusschen welke kortgeleden een gevaar van
oorlog dreigde, tot elkaar kan brengen. Uit de
diverse commentaren kristalliseert een nieuw
woord, een nieuwe formule voor de betrekkin
gen in het Donaubekken: de politiek van even
wicht in het Donaubekken. Daarmede is de
positie van Oostenrijk als gelijke onder de ge
lijken erkend, terwijl men vroeger anderen Do
naustaten wel een overwicht boven Oostenrijk
toestond.
Aan de jongste reis van dr. Schmidt lag de
groote politiek-cultureele gedachte van dr.
Seipel ten grondslag: Oostenrijk in alle deelen
van Europa vrienden te verschaffen.
Hoe kleiner u den hoek naar links
maakt, hoe grooter het ongeluk,
dat erin past... ('t Is veel minder
tijdroovend om in alle bochten
altijd rechts te houden).
twee persoonlijkheden, die zich het meest aan
de regeling van het binnenlandsche gezag heb
ben gewijd, den eersten minister, dr. Colijn, en
den minister van financiën, mr. Oud, in het
bijzonder geëerd.
Het Berliner Tageblatt wijst op het zware
verlies, dat de N. S. B. leed, in vergelijking
met 1935.
Dat ligt waarschijnlqk, zoo zegt het blad,
in hoofdzaak aan de omstandigheid, dat toen
maals de voorwaarden om te beginnen gunstig
waren door de economische crisis en het ge
vaar voor den gulden, terwijl nu de economi
sche ontwikkeling alle troeven in handen speel
de van Colijn. De sterke absorptie van het gees-
telqke leven door de confessies is ongeschokt
gebleven. Na kleine, onbelangrijke veranderin
gen in het kabinet, zal het werk van Colijn
worden voortgezet in den ouden geest, d.i. met
een levendig begrip voor de waarneming van
alle kansen op handelspolitiek gebied en een
vaste houding ten opzichte van de Nederland
sche neutraliteit.
Het Journal des Débats zegt:
De uitslag vormt een opmerkelijk en onbe
twistbaar succes voor minister-president Colijn
en voor zijn knappe en moedige politiek. Colqn
heeft zich in het uitvoeren van zijn politiek
van deflatie en begrootingsevenwicht nooit te
gen laten houden, hoewel deze politiek op be
paalde oogenblikken groot verzet tegen hem
heeft gewekt. Dank zij zijn volharding en zijn
kracht heeft hij kunnen doorzetten -tot het
oogenblik, waarop de gunstige resultaten, die
hij ervan verwachtte, duidelijk tot uiting
kwamen.
Te Nqmegen is in het gebouw ,De Vereeni-
ging" de jaarvergadering van de R.K. Vereeni-
ging ter Bescherming van Meisjes gehouden.
Uit alle deelen van het land waren de leden
opgekomen, uit het hooge Noorden zoowel als
uit Zeeland, Noord-Holland en Zuid-Limburg.
Het is een verheugend feit, hoe ieder jaar steeds
meer dames haar belangstelling toonen voor
deze vergadering, waar onder het presidium
van mevrouw Bqvoet—van Haaren een onge
dwongen toon heerscht. Verschillende eerw.
adviseurs der afdeelingen waren mede ter ver
gadering aanwezig.
De presidente memoreerde eenige bqzondere
feiten in het vereenigingsleven van het afge-
loopen jaar, o.a. de oprichting der jongste
afdeeling, Geertruidenberg.
Mevrouw Smitsde Wit bracht verslag uit
van de actie, die op touw is gezet, om de te
huizen der Véreeniging meer bekend te maken.
De Vereeniging bezit op het oogenblik 17
eigen tehuizen, waarbij nog verschillende adres
sen van correspondenten en particulieren moe
ten worden gevoegd, die onder controle der
Vereeniging staan.
De voorzitster deelde mede, dat er plannen
bestaan om een propaganda-film samen te
stellen, die het werk der Bescherming van
Meisjes aanschouwelijk zal voorstellen en veel
zal kunnen bijdragen tot een beter begrip om
trent het doel en de werkwijze der Vereeniging.
Er heerschen immers hierover nog eigenaar
dige denkbeelden, ook onder de R. K. bevolking
van ons land. Nog al te vaak meent men het
werk der Vereeniging identiek te moeten stel
len met de hulp aan ongelukkigen, gevallenen,
terwijl juist het streven der Vereeniging is,
veiligheidsmaatregelen te nemen voor het al
leenstaande jonge meisje van goeden wil en
goed gedrag.
Mevrouw Droog-Deckers bracht verslag uit
van het Stationswerk, waarbij zij de aandaehr,
vestigde op het werk voor de zeevarende vrou
wen, dat te Rotterdam wordt verricht.
Een levendige gedachtenwisseling ontspon
zich naar aanleiding van de voorstellen der
afdeelingen.
Er werd een pleidooi gehouden voor het be
trekken van méér jeugdige krachten in het
werk der Vereeniging.
Aanbevolen werd, samenwerking te zoeken
met lichamen, die zich belasten met de op
leiding van dienstboden. In sommige plaatsen
zooals te Haarlem, waar het initiatief tot het
oprichten van een cursus voor opleiding voor
dienstboden oorspronkelijk van de Vereeniglns:
tot Bescherming van Meisjes is uitgegaan, ne-
staat deze samenwerking reeds. Ook andere
afdeelingen berichtten, dat zij reeds door mid
del van de Arbeidsbeurzen aan de plaatsing
der meisjes, die een cursus gevolgd hadden,
medewerkten.
Ook werd mededeeling gedaan van de actie,
die in het Zuiden des lands is gevoerd tot
wering van meisjes in het café-bedrijf. Deze
actie bleek zeer noodzakelijk te zqn: in het
overgroote deel der gecontroleerde gevallen
moest de aangeboden betrekking worden afge
keurd.
Na de rondvraag sprak Deken Knuvelder als
Geestelijk Adviseur der Vereeniging het slot
woord.
KOEPANG, 28 Mei. (Aneta). Reeds drie dagen
worden aardschokken gevoeld in Babaoe, 25 kilo
meter van Koepang verwijderd. Vele huizen zijn
vernield. Persoonlijke ongelukken deden zich
niet voor, doch de bewoners vluchtten uit hun
huizen.
Het meteorologisch observatorium te Batavia
heeft geen aardschokken geregistreerd.
AMSTERDAM. Geslaagd Mej. H. J. Seqmons-
bergen, Baarn; Mej. B. A. Wortelboer, Alkmaar;
Mej, N. G. Plas, Santpoort.
Voor den stembusuitslag, welke in
meer dan één opzicht merkwaar
dig mag genoemd worden, vallen
verschillende oorzaken aan te wijzen. Het
kan zijn nut hebben aan enkele dezer
oorzaken wat nader aandacht te beste
den, omdat daaruit mogelijk conclusies
van beteekenis zullen kunnen worden
getrokken voor de naaste toekomst.
Mussert en de N. S. B. mogen voor een
deel hun échec hebben te wijten aan
het ontstellend gebrek aan inzicht in
de onvervalscht Nederlandsche volks
psychologie, waarvan zij tijdens de door
hen gevoerde verkiezingscampagne blijk
hebben gegeven, aan het onverstand,
waarmee zij zich ook met de grove fou
ten van hun Duitsche geestverwanten
hebben meenen te moeten vereenzelvi
gen, toen het Nederlandsch geen pas
had, aan de stumperige tactiek van prij
zen en dreigen, beloven en beweren,
vaak tegen de zichtbare werkelijkheid
en tegen vroegere eigen woorden en da
den in, voor een niet minder groot deel
hebben zij door omstandigheden buiten
hun schuld den wind tegen gekregen. De
late, maar met het oog op de verkiezin
gen nog net op tijd gekomen devaluatie
en de daarop gevolgde economische op
leving hebben het stelselmatig uitbuiten
van de heerschende ontevredenheid
vooral voor de nationaal-socialisten
goeddeels onmogelijk gemaakt. Men be
denke wel, dat deze devaluatie niet het
gevolg is geweest van het eigen inzich-
tige en vrijwillige initiatief van den thans
zooveel succes oogstenden Dr. H. Colijn,
noch ook van zijn broeder in het aan-
passingsgeloof Min. Oud, maar van den
dwang, door de vreemde valuta's, die den
gouden standaard verlieten, uitgeoe-i
fend. Het volk is in zijn reacties niet al
tijd even rechtvaardig en schrijft ge-
wenschte gevolgen graag aan bepaalde
personen toe, ook wanneer die personen
met de oorzaken niet alleen niets hebben
uit te staan, maar zelfs een hinderpaal
voor het ter rechter tijd optreden dier
gevolgen zijn geweest. Colijn en Oud
mogen al noodgedwongen voor den deva-
luatie-drang vanuit het buitenland con-
tre-coeur zijn gezwicht, een buitenge-
gewone persoonlijke verdienste ten op
zichte van de gelukkige gevolgen daarvan
komt hun niet toe.
Zeker is, dat, wanneer er geen devalu
atie van den gulden zou hebben plaats
gehad en de aanpassingspolitiek zonder
tegenwicht rigoureus tot op 26 Mei zou
hebben doorgewerkt, de N.S.B. ondanks
haar wildemansgedrag gedurende de
verkiezingscampagne niet zulke zware
verliezen zou hebben geleden en wellicht
zelfs nog stemmenwinst zou hebben be
haald. In ieder geval is gebleken, dat, zij
het dan ook tijdelijk en op grond van
niet altijd de meest edele motieven,
méér Nederlanders bereid zijn geweest
een volksvreemd systeem te aanvaarden
dan met het oog op onze cultuur en
traditie redelijkerwijze gevreesd moest
worden. Zoowel de economische als de
politieke wereldconjunctuur hebben aan
de stembus meegestemd.
De R.K. Staatspartij bevindt zich
thans, mede dank zij de trouw
aan en den eerbied voor 't Ker
kelijk gezag, wel in een gunstige, maar
geenszins gemakkelijke positie, omdat
Colijn en Oud zich aan den afval der
liberalen hebben kunnen vergasten.
Colijn heeft zelf erkend, dat zijn zetel
winst niet geheel aan zijn eigen partij-
genooten mag worden toegedicht en zijn
vriend broeder Oud zal in zijn hart over
zijn stemmenwinst wel niet anders den
ken. Er zal in de komende dagen van
den leider der Staatspartij veel tact en
staatsmanswijsheid gevergd worden om
tot de best mogelijke oplossing van de
zich thans voordoende moeilijkheden te
komen. Gesteund door het vertrouwen
van meer dan één millioen kiezers draagt
hij een groote verantwoordelijkheid,
evenals Colijn, die niet blind voor de
feiten mag zijn, welke zich hebben voor
gedaan. Zonder op die toekomst vooruit
te loopen, meenen wij toch wel te mogen
verklaren, dat o.i. voor één richting een
radicaal „Verboden Toegang" moet wor
den geplaatst, n.l. die welke tegemoet
zou komen aan de nog altijd bedektelijk
bedelend uitgestoken hand van de
S.D.A.P. Indien iets de zieltogende N.S.B.
weer nieuw en gevaarlijk leven zou kun
nen inblazen dan is het wel een samen
gaan van Roomsch en Rood, het spook
beeld, dat Mussert overigens met aan
zijn ijver omgekeerd evenredig succes
heeft trachten op te roepen. De staat
kundige verhoudingen zijn in het nieuwe
parlement overigens aanzienlijk vereen
voudigd. De principieel Christelijke par
tijen hebben er een voldoende meerder
heid om eventueel zonder hulp van
slechts aan Christelijke tradities hech-
tenden den grondslag voor een parle
mentair Kabinet te vormen, maar er
bestaan onderlinge meeningsverschillen,
welke niet zoo heel gemakkelijk uit den
weg zullen kunnen worden geruimd.
In plaats van de vroegere 53 par
tijen hebben dezen keer, dank zij de
herziening der kieswet 20 partijen ge
dongen naar een plaats in de Kamer en
slechts 10 partijen hebben hun streven
met succes bekroond gezien. Dit is een
zuivering, welke ons democratisch par
lementaire stelsel alleen maar ten goede
kan komen.
Naar mag worden verwacht, zullen de con
tingenteeringen voor overhemden, aal en paling
per I Juni a.s. worden verlengd.
