SPORT EN WEDSTRIJDEN
<Ket veb&aal van den da§
BLONDONA- BRUNETTA
De avonturen van Stan en Pol
Ê>E GEHEIMZINNIGE
Hl KAMERS Hl
DONDERDAG 10 JUNI 1937
WATERPOLO
MAAS—H.P.C. 2—3
WIELRENNEN
H.S.V. De Kampioen
H.R.C. Excelsior
VOETBAL
°M HET KAMPIOENSCHAP
VAN HAARLEM
HaarlemR.C.H. 52
TENNIS
Tennistournament „Einden-
hout"
DUIVENSPORT
P.V. De Luchtbode
P.V. De Luchtbode
TURNEN
R.K. Sportvereenigingen
Hercules-W inf ried
Koninklijke familie
in Amsterdam
UIT DE HOOFDSTAD
De overval op den
geldauto
Een der verdachten in hooger
beroep
Duizend onvervulde wensen...
me"tweede"sprong Het misleidend
en hield z'n re- telegram
Telefoonkabel gestoord
Het verkeer met de netten IJmui~
den en Beverwijk ondervindt
vertraging
OR SVEN ELVESTAD
„Ik zal hem waarachtig de gelegenheid niet
-Neen. u hebt A^èj&oiro döodgeschqtem*,
j®!fcrdt vervolgd)
H.P.C. dat met Uitendaal als invaller voor
k'Pkema verschijnt heeft in Rotterdam een
2Waar bevochten maar ruim verdiende overwin-
behaald. Onmiddellijk na den ingooi is
in den aanval maar de Maas verdedigt zich
hardnekkig, dat HP'C voor rust slechts een-
aal weet te doelpunten door Eldering (01).
Direct na rust gelukt het Eldering uit een
°0ed aangegeven bal den stand op 02 te bren
gen. Onmiddellijk hierna geeft ten Hacke den
al fraai aan Eldering die scoort, o'at doei-
Dunt wordt echter geannuleerd en Eldering uit
pt water gezonden wegens vermeend opstellen
jn de twee meter. Maas weet hiervan door P. v
^ehus spoedig te profiteeren (121. Met een
ornpiete ploeg is HPC direct weer ve ster
ker.
doch door slecht schieten, o.a. mist Elde-
'ng een opgelegde kans, wordt niet gescoord en
ge»Ukt het zoowaar Maas kort voor tijd door
v- Sennus gelijk te maken, als Uitendaal even
man niet kan houden (2—2). Nu zet HPC
les op alles, direct een tweetal corners, uit den
atsten weet Eldering den stand op 32 voor
c te brengen waarmede het einde komt.
De tweede baanwedstrijd mocht zich gister-
v°nd ondanks het dreigende weder in een
soed® belangstelling verheugen, en de aanwezi-
eh hebben dan ook zeer goede sport te zien
regen. gedetailleerde verloop was als
'°lgt:
®print B-klasse:
t le Serie: 1. Bakker, 2. Kroon, 3. Hulst, 4 Win-
,.er 2e Serie: 1. de Lange, 2. Huug, 3. Sietsma.
e Serie: 1. Droghap, 2. Valkman, 3. Pais. 4e
J-srie: 1. Dalfsen, 2. Terborg, 3. v. Noord, 4.
Wiekamp.
Snelste 3e v. Noorden 47 2/5 sec.
-.le- Demifinale: 1. de Lange, 2. Falkman, 3.
2 °m. 2e Demifinale: 1. Huug, 2. v. Noorden,
Sakker. 3e Demifinale: 1. Drogtrop, 2. Ter-
3. Dalfsen.
Kleine finals 1. Valkman, 2. v. Noorden, 3.
ferhi„.„
Schaper, 2. Hessels, 3. v.
lfrburg.
^.Droote finale: 1. de Lange, 2. Drogtrop, 3.
®Print A klasse:
ie Serie: 1. de Best, 2. Hessels, 3. Th. Drost
mefect). 2e Serie: 1. D. Drost, 2. R. Groot, 3.
sveld. 3e Serie: 1. J. Breij, 2. Schaper, 3. Jan-
,eh- 4e Serie: 1. v. Rooyen, 2. Takel, 3. Op
doek.
^helste derde Opbroek 47 sec.
le Demifinale: 1. de Best, 2. Hessels, 3. Takel.
„e Demifinale: 1. Groot, 2. Schaper, 3. Opbroek.
Demifinale: 1. D. Drost, 2. v. Rooyen, 3.
oreij.
b Kleine finale
«ooyen.
Groote finale: 1. D. Drost, 2. de Best, 3. R,
Dfoot.
25 ronden nietgeplaatste B klasse. Hierin be
ulde H. J. Keizer op zeer fraaie wijze de
verwinning voor v. Noorden, v. Hulst, Wie-
atTlp, (je winter, Sietsma 'en Pais.
- J Bos en S. Bos halen na 14 ronden Veen en
hapten in.
KoppeiWedstrijd 100 ronden 2 klassementen,
an den start de volgende koppels:
De Best-Esveld; Th. en D. Drost; Schaper-
>feÜ; Groot-Takel; Opbroek-Hessels; Scheidler-
ahsen.
Kadat ongeveer 40 ronden waren gereden
moest de wedstrijd door den regen worden af
past.
Bovengenoemde vereenigïng hield haar 2den
enclbaanwedstrijd. De uitslagen waren:
j Wedstrijd over 15 ronden: 1 eindklassement:
j W. Kleinhout, 2 G. van Dijk, 3 Sinderen, 4
j, s> 5 Van der Weiden. Wedstrijd Junioren. 15
.,.!|den met 2 klassementen: 1 W. Kleinhout 10
gj D; 2 De Nijs 8 pt.; 3 G. van Dijk, 6 pt.; 4 Van
hderen 4 pt.; 5 Jas 2 pt.; 6 Van de Weiden
/alwedstrijd Junioren: 1 J. van Dijk, 2 Klein-
3 De Nijs. Wedstrijd voor A, B en C. KI.
j valwedstrijd 2e serie. Ie serie 4 geplaatst: 1
2e s' 2 Korthals, 3 Van Dokkum, 4 G. Jansen.
vie, 3 geplaatst: 1 J. Lasschult, 2 B. Mat-
t 1' 3 Taverne. Finale: 1 J. van Dokkum, 2 J.
6erSschuit, 3 G. Jansen. Koppelwedstrijdn 2e
je le van 30 ronden; 4 koppels geplaatst van
ere serie. Uitslag finale:: P.t KorthalsH.
3 hken 4 pt.; op 1 ronde 2 JasH. van Es 5 p.;
q an DokkumWalgien 2 pt. Op 2 ronden:
j,en D- Jansen 3 p.; 5 MunkDe Klerk 1 p
ïj^ale achtervolging over 15 ronden de Vete-
etl> gewonnen door G. Jonker; 2 Jas.
Vpoj et gelijke spel van verleden week, waar
bij. een tweede wedstrijd noodig was om een
Ssitl§ te brengen, is Haarlem er in geslaagd
j^hu met overtuigende cijfers te winnen.'
te spsi van R. C. H. had ditmaal niet veel
Hj,. Rekenen. Elke aanval liep dood op de
iem-verdediging. Het geheele elftal van
de blauw-zwarten was totaal uit vorm. Alleen
v. Thiel heeft uitstekend gespeeld.
Ook Haarlem speelde geen buitengewonen
wedstrijd. Wat wel goed was van de Haarlem
voorhoede-spelers dat er geweldig veel en dik
wijls goed werd geschoten. Behoudens de vijf
doelpunten heeft de lat voor R.C.H. eenige
doelpunten voorkomen. R.C.H. begon goed, door
binnen enkele minuten door Kedde de leiding
te nemen 01.
Haarlem kwam hierna in de meerderheid en
spoedig maakte Smit met een goed schot ge
lijk 1—1.
De roodbroeken namen nu het spel in han
den. v. d. Hulst en Smit schoten in alle stan
den, maar steeds te hoog. Toen beide spelers
weer eens keurig aanvielen, bracht v. d. Hulst
den stand op 21. En dezelfde speler scoorde
even later met een onhoudbaar schot een derde
doelpunt 31.
Na de hervatting deed eerst R.C.H. weer
eenige aanvallen, maar de Haarlem-verdediging
wist stand te houden.
Toen Smit den bal naar de Winter plaatste,
scoorde laatstgenoemde speler 41. v. Gooi viel
uit en werd door Urban vervangen. Even hier
na bracht Smit den stand op 51. Een gewel
dige regenbui brak toen los op spelers en pu
bhek. Er werd echter doorgespeeld. R.C.H. kon
uit een penalty den achterstand verkleinen 52,
maar verder wisten de blauwzwarten het niet
te brengen. Na afloop reikte de heer v. d. Aart,
oorzitter van den H.V.B. den beker uit.
«Wat rijden al die menschen ge
vaarlijk vandaag", dacht u immers
vanmiddag achter het stuur. (Hoe
zegt men dat ook weer van dien
splinter, dien balk en uw oog?...)
Van 21 tot en met 27 Juni a.s. zal op de
banen van „Einöenhout" een B-toumooi worden
gehouden.
Voor de 3e klas competitiespelenden zijn spe
ciale voorronden vastgesteld, zoodat men niet
de kans beloopt, reeds direct door 2e klas-
sers uitgeschakeld te worden.
Voor het dames- en heeren-enkelspel is door
de directie van het tennispark „Eindenhout" een
wisselbeker beschikbaar gesteld.
Wedvlucht vanaf Orleans, afstand 540 K.M.
B. C. v. d. Meer 1, 3, 18, J. J. Lasschuit 2, 7,
12, 15, 17, F. J. Koedijk 4, 20, A. Zegwaart 5,
F. v. Gelder 6, 11, H. Lasschuit 9, H. v. Olden-
mark 10, 13, 16, 21 22, P. Kramer 14, 19.
Wedvlucht vanaf Pont St. Maxanse, afstand
383 K.M.
F. J. Koedijk 1, J. J. Lasschuit 2, 8, 10, 12, H.
v. Oldenmark 3, 9, 11, P. Kramer 4, B. C. v. d.
Meer 5, 7, H. Lasschuit 6, H. v d. Broek 13.
Eerstgetoonde duif 13.45.12, laatstgetoonde
duif 14.36.35.
Aan de leden wordt bekend gemaakt, dat niet
30 Juni, maar 13 Juni de fietstocht naar Valke
veen wordt ondernomen.
De autotocht naar Antwerpen is vastgesteld
op 4 Juli as.
Gedurende de Zomermaanden wordt er niet
meer geturnd in het Sander-Instituut, dit wordt
in den herfst weder voortgezet.
De besturen.
Na een avond en nacht, welke de
vrees wettigden dat de natuur een af
doende wijziging zou aanbrengen in
de goede gezindheid, die zij zoo lan
gen tijd had getoond, ontwaakte
Amsterdam min of meer tot zijn
verbazing onder een stralend
blauwen hemel, waaraan de zon wel
dra weer van haar kracht en macht
deed blijken en den feesttooi, waar
mede de stad zich ter gelegenheid
van het bezoek van H. M. de Konin
gin en van het prinselijk echtpaar
heeft opgesmukt, na het stortbad
van de afgeloopen uren in een om
mezien droogde en hem een nieuw,
frisch aanzien gaf.
En zoo was er dan vanmorgen weer
drukte en levendigheid op den Dam,
toen te half elf H. M. de Koningin
uitreed voor het maken van een rij
toer en het brengen van een bezoek
aan het Koloniaal Instituut.
De landsvrouwe had plaats genomen in een
a la Daumont bespannen calèche, naast haar
was de dame du palais, mevr. van LoonEgi-
dius, gezeten. Een detachement politieruiters
reed aan het hoofd van den kleurigen, uit
open landauers bestaanden stoet, die, na de
ruiters, geopend werd door de rijtuigen van
den hoofdcommissaris en van den burgemees
ter.
De route ging thans, van het Spui af, door
het nog niet bezochte gedeelte van de Kalver-
straat, langs het Muntplein, de Vijzelstraat,
Heerengracht, Reguliersgracht, het Westeinde,
de van Woustraat, Ceintuurbaan, Nieuwe Am-
stelbrug, Weesperzijde en Mauritskade.
Voor den ingang van het gebouw van het
Koloniaal Instituut, aan de zijde van de
Lninaeusstraat, was, voor het kleine plant
soen, het terrein aan de jeugd gelaten:
kinderen van klasjes van voorbereidende
scholen, die, „gewapend" met oranje en
rood-wit-blauwe vlaggetjes, Hare Majesteit
een daverende ovatie brachten. Ook op de
trottêirs aan de zijde van Linnaeusstraat en
Mauritskade had zich een talrijk publiek
verzameld.
Het bezoek gold ditmaal uitsluitend de
afdeeling Handelsmuseum, welke, in tegen
stelling met de afdeelingen Tropische Hy
giëne en Volkenkunde, de Landsvrouwe nog
niet had bezocht, wijl hiertoe bij een vorig
bezoek de tijd ontbroken had.
Op het bordes ontvingen de voorzitter en de
secretaris van het Koloniaal Instituut, de
heeren Mr. Dr. A. baron Röell en E. P. Wester -
veld, de Koningin. Vervolgens werden, nadat
de Landsvrouwe en het gevolg zich naar bin
nen hadden begeven, aan Hare Majesteit voor
gesteld prof. dr. L. Ph. le Cosquino de Bussy,
directeur van de afdeeling Handelsmuseum en
diens medewerkers ir. W. Spoon en ir. W. L.
Uetermark.
Bij de rondleiding door deze afdeeling dien
de in het bijzonder prof. de Bussy Hare Ma
jesteit over het vele belangwekkende, dat in
deze afdeeling te zien is, van voorlichting,
waarbij de landsvrouwe voortdurend van haar
hooge belangstelling blijken deed, vooral ook
voor enkele gedeelten van een in een projec
tiekamer vertoonde kleurenfilm van tropische
bloemen en gewassen, welke prof. de Bussy
heeft gemaakt tijdens een reis langs Sumatra's
Oostkust en in 's lands plantentuin te Buiten
zorg.
Het bezoek nam ruim drie kwartier in be
slag, waarna de vorstelijke stoet langs een
nieuwe route, waarin o.m. waren opgenomen
Sarphatistraat en Utrechtschestraat, onder
veel belangstelling van de zijde der bevolking,
naar het paleis terugkeerde.
Voor het Amsterdamsche Gerechtshof heeft
onder presidium van Mr. Joh. M. Jolles de
strafzaak behandeld tegen den 22-jarigen ijzer
werker F. de J., die van twee zware misdrijven
wordt verdacht.
Ten eerste is hem ten laste gelegd, dat hij in
den nacht van 1 op 2 November 1935 heeft in
gebroken in het kantoor van Verschure en Co,
bij welke inbraak ongeveer 6.000.werd ge
stolen. Voorts zou hij een van de drie mannen
zijn, die op 17 Januari 1936 een overval pleeg
den op den auto, waarmee de loongelden naar
de Nederlandsche Scheepsbouwmaatschappij
werden vervoerd.
De rechtbank veroordeelde hem voor beide
feiten tot een gevangenisstraf van vier jaar.
Ook voor het Hof houdt verdachte zijn on
schuld vol.
De president maakt er verd. opmerkzaam op,
dat hij vroeger, nog voor hij wist, dat er een
handpalmafdruk was gevonden, had beweerd,
dat hij nooit in het gangetje naar het directie
kantoor was geweest. Later kwam hij met het
zonderlinge verhaal, dat hij eens in het gan
getje was geweest om in de W.C. een stukje
kauwgum weg te gooien.
Dan worden de getuigen in de overvalzaak
voor het hekje geroepen. De eerste is een han
delaar in tweedehandsch auto's. Bij hem is de
Maar één wens, de hartewens van iedere vrouw, kunt
U zelf in vervulling doen gaanl Fraai glanzend haar,
schitterend van tint, Is tegenwoordig binnen het bereik
van iedereen. Was Uw haar met Blondona of Brunetta,
de haarwasmiddelen voor de moderne vrouw. Beide
zijn geheel alkalivrij, zodat het lastige naspoelbad over
bodig wordt en zich geen witte neerslag op het haar
vormt. Blondona is het enige haarwasmiddel, dat
Kamilloflor bevat, waardoor blond haar de oorspron
kelijke lichte tint terugkrijgt, terwijl Brunetta Hequil
bevat, dat donker haar een prachtige, diepe glans
geeft. Na het gebruik van deze volmaakte haarwas-
middelen droogt het haar bijzonder snel en U zult
zeer verrast zijn over het schitterende resultaat I
Met aandacht las Blair, de vertrouwde be
diende van den diamanthandelaar Reshing, het
telegram, dat zoo juist op 't kantoor was aan
gekomen. De onderteekening was van z'n pa
troon en 't kwam uit Pernis in Yorkshire.
„Onderweg opgehouden," luidde de inhoud.
.Vermoed kwaad opzet. Haal safe leeg en
breng direct inhoud naar bank."
Blair's eerste gedachte was, dat het telegram
afgezonden kon zijn door een handigen mis
dadiger, die zich op de hoogte had gesteld van
Reshing's gangen. Den dag te voren had de
diamanthandelaar geschreven, dat hij den vol
genden middag per auto thuis zou komen.
Blair begreep dus dat hij het bevel moest uit
voeren. Dan bleef hij, onverschillig of het tele
gram echt was of niet, aan den veiligen kant.
Eerst nam hij de voorzorg, de kantoordeur te
sluiten. Toen nam hij een koffer en zette dien
op 't bureau. Daarna opende hij de safe, haalde
er een aantal schaaltjes met juweelen, han
gers, armbanden, halssnoeren enz. uit en legde
die snel in den handkoffer. Vervolgens schoof
hij een metalen paneel open en haalde uit een
diepe kast een aantal fluweelen zakjes met on
geslepen steenen. Ook die deed hij in den kof
fer, en nadat hij de overgeschoten ruimte zorg
vuldig had dichtgestopt met watten en vloei
papier, sloot hij de safe en stak den sleutel in
z'n vestzak. Daarna greep Blair z'n hoed, vatte
stevig den handkoffer beet en liep haastig de
trap af, naar buiten Binnen een paar minuten
zat hij in een taxi, die hem snel voortreed naar
't opgegeven adres.
Hij dacht nog eens over 't geval na en twij
felde er nu niet meer aan, of 't telegram was
valsch. Wel begreep hij niet goed, wat z'n tegen
standers van zins waren, maar hij zag in, dat
hij alleen tegen meerderen stond. Ongetwijfeld
stond een aantal misdadigers gereed, om hem
onderweg naar de bank op te vangen.
De oude Blair was echter op z'n hoede. Lor-
geon's bank was in de nabijheid van Reshing's
kantoor. Daarom ging hij nu een anderen kant
uit. Door z'n kostbaren last naar z'n eigen bank
WAARBORGEN VOLMAAKTE HAARVERZORGING
VM59-0331A
wagen gekocht, waarmede de bandieten hun
overval pleegden.
Hij herkent den man in het bankje als den-
gene, die indertijd bij hem den auto kocht. Hij
was in gezelschap van twee vrienden.
De tweede getuige was er bij geweest, toen
verd. den gekochten auto kwam halen. Zijn her
kenning is niet meer zoo pertinent als voor de
rechtbank, maar toch handhaaft hij zijn ver
klaring.
Het Hof hoort dan de beide personen, die
kort na hun arrestatie bekenden den roofoverval
te hebben gepleegd en die in de opgelegde straf
fen (drie jaar) hebben berust.
De eerste houdt vol, dat deze verdachte den
auto bestuurde.
Pres.: Jullie hebt toch geen ruzie gehad?
Get.: Integendeel, we zijn goede vrienden en
lk vind 't ellendig dat ik tegen hem getuigen
moet.
De tweede veroordeelde, de koopman N.,
neemt een minder pertinente houding aan.
Pres.: Was verdachte de chauffeur?
Verd. zwijgt....
Pres.: Wilt u niet antwoorden?
Get.: Ik kan niet antwoorden.
Pres.: We zullen onze maatregelen nemen.
Procureur-generaal: Ik zal u de pertinente
vraag nog eens stellen: „Wie stuurde den
auto?"
Getuige: Volgens mij was het Frans (de ver
dachte)
Getuige haast zich echter weer terug te
krabbelen. Hij wordt w'eer onzekerder, „ziet u,
ik zat achter den chauffeur, z'n gezicht zag ik
niet en er werd niet gesproken...."
Dan komen de getuigen a décharge voor het
hekje.
Een arbeider had gezien, dat de auto van
de bandieten tegen het hek aanreed. Hij had
de mannen zien vluchten. Volgens hem was
verd., dien hij zeer goed kende, daar niet bij.
Pres.: Menschen met een alpinopetje en een
uilenbril herken je niet zoo makkelijk.
Enkele getuigen komen dan het alibi van
verd. bevestigen.
De procureur-generaal Mr. J. Versteeg requi-
reerde daarna een gevangenisstraf van vijf
jaar.
De verdediger pleitte vrijspraak.
Op 24 Juni zal het Hof arrest wijzen.
te brengen, zou hij allicht z'n belagers 't spooi
bijster maken. Maar in z'n opwinding had hij
één ding vergeten; dat de tijd niet stilstaat. De
taxi stopte voor zijn bank om vijf minuten over
vier en 't gebouw was gesloten.
Toen hij rondkeek, zag hij, dat een gele toer-
wagen, een meter of 10 achter hem, stil was
blijven staan. Dadelijk herinnerde hij zich nu,
dat hij dienzelfden auto een kwartier te voren
bij 't kantoor van z'n patroon had zien staan.
De boeven waren hem dus te slim af geweest;
ze zaten hem op de hielen.
Blair dacht even na en gaf den chauffeur
order, hem naar Lakefield te brengen. Even la
ter gluurde hij door 't kleine ruitje achter z'n
hoofd en merkte op dat de gele auto volgde op
een afstand van ongeveer 25 meter. Toen sloeg
de taxi den weg naar Lakefield in, en Blair
zag, dat ue gele taxi hem nog steeds achterna
reed. Hij reed door buitenwijken en gehuchten
met een snelheid van 45 K.M. per uur, terwijl
de gele auto, die hem gemakkelijk had kunnen
inhalen, steeds z'n vaart inhield. Blair riep z'n
chauffeur toe, den eersten stillen zijweg in te
slaan, dien hij tegen kwam, en zoo veel gas te
geven als hij kon. Al heel gauw nam de chauf
feur een stillen hoek en slaagde er in, z'n ouden
motor op te jagen tot een snelheid van 60 K.M.
Weer keek de oude bediende achter zich en
zag, dat de volgauto nog steeds dezelfde vaart
had als hij. Daarna handelde hij vastberaden
en snel. Hij wierp het portier open, greep den
handkoffer met kostbaren inhoud en slingerde
hem in de sloot langs den weg. Hierbij ver
loor hij bijna z'n evenwicht en vóór hij weer op
z'n plaats geklommen was, hadden de vervol
gers de bocht genomen en reden met 90 K.M.
per uur. Een oogenblik later schoot de gele
auto voorbij, remde sterk en ging dwars over
den weg staan, zoodat Blair's taxi niet pas-
seeren kon.
Toen sprongen er drie mannen uit, met re
volvers gewapend. De verschrikte taxi-chauf
feur zette z'n motor af en remde uit alle
macht. Een der
bandieten hield j"
op de loopplank 7
volver op de borst i i
van Blair ge-
richt, terwijl de derde terug liep langs den weg
en den weggeworpen handhoffer uit 't struik
gewas en 't' slik haalde.
„Aardig bedacht!" riep deze laatste, toen hij
terug kwam, „maar toch even te langzaam ge
weest. Gelukkig dat we net gas gaven," en hü
keek spottend naar Blair, die nu achterover
hing in een hoek van de taxi, en als in wan
hoop z'n handen voor z'n gezicht hield.
Maar je bent toch een flink kereltje," spotte
de man verder. „Je wou ons eerst een flink eind
weglokken, en dan terugkomen, om den koffer
op je gemak op te visschen. Maar dacht je nu
heusch met een stel idioten te doen te hebben?"
Hij sprak nog, toen hij naar den gelen auto
rende en den handkoffer op de achterbank leg
de. Toen ging hij aan 't stuur zitten en bracht
den motor .op gang. Z'n twee medeplichtigen
sprongen in den wagen, die weldra in een wolk
van stof langs den eenzamen weg verdween.
„Snel terug!" beval Blair z'n chauffeur, die
weer voldoende bij z'n positieven gekomen was,
om aan dit bevel te gehoorzamen.
Nog geen kwartier later stond de oude be
diende op 't bureau van den commissaris van
politie in 't dorp Cressley.
„Wat is er van uw dienst?" vroeg de amb
tenaar.
„Ik wilde wat kleeren hebben. Daarna wensch
ik een verklaring af te leggen," hijgde Blair.
„Kleeren?" verbaasde zich de inspecteur.
„Ja," zei Blair weer. Hij knoopte z'n regenjas
los, en stond in z'n ondergoed, waaraan schit
terende kransen en slingers waren vastgespeld,
bestaande uit juweelen, hangers, halssnoeren,
armbanden enz., terwijl een gordel van negen
zwart fluweelen zakjes om z'n middel was ge
snoerd.
„Wel allemachtig!" riêp de commissaris, en
we kunnen ons voorstellen, dat deze uitroep
veel zachtzinniger en onschuldiger was, dan die
door de 3 bandieten geslaakt werd, bij de ont
dekking, dat Blair z'n taxi als kleedkamer had
gebruikt, en dat de handkoffer dien ze hadden
buit gemaakt, slechts gevuld was met een ver
schoten pak, vijf leege juweliers-schaaltjes en
een paar bretels.
(Nadruk verboden)
„Griezelig huiverde de moeder. Ik zou het voor geen geld
willen opeten. „Ik wel", grootspraakte Piet. „Geef hem een
stukje", fluisterde Stan, en toen Piet zijn hand uitstak, kon hij
het partje aanpakken, dat hij meteen in zijn mond stak.
„Het smaakt heerlijk hoor", zei Piet tot de menschen, die hem
vol bewondering aanzagen, daar hij zoo'n stukje tooverappel
zoo maar had durven opeten. Ze verwachtten nu niet anders
of er zou wat met den jongen gebeuren. Maar neen hoor, er
gebeurde niets.
Stan en Pol hadden ook ieder een partijtje opgegeten en er
bleef nu nog een over. Dit werd verlokkend voor Piet heen en
were gezwaaid. „Let op," zei Piet tot de menschen, „zooeven
meende ik, toen ik het partje pakte, een Hein handje te voe
len, als ik dit partje nu pak, zal ik meteen het handje zien
te grijpen." Net wou hij het pakken, toen het partje op den
grond viel. Stok en parapluie dansten verder. Piet keek erg
beteuterd.
Vanmorgen omstreeks acht uur heeft het
personeel der P.T.T. een storing ontdekt in den
districtskabel HaarlemIJmuidenBeverwijk.
Men vermoedt, dat deze is ontstaan na het
onweer, dat vannacht met hevigen regenval
gepaard ging, waarbij waarschijnlijk het water
door een kleine beschadiging, tijdens werkzaam
heden in den mantel van den kabel aange
bracht, den kabél is binnengedrongen en dezen
daardoor buiten werking heeft gesteld. De
plaats van de storing is gelegen tusschen Haar
lem en Driehuis, vermoedelijk in Bloemendaal
Met voortvarendheid is men bezig de juiste
plek op te zoeken om het euvel zoo spoedig mo
gelijk te herstellen. Men hoopte hiermee in den
loop van den middag te slagen.
Ten einde het verkeer zooveel mogelijk te on
derhouden heeft men een aantal reserve-ver
bindingen tot stand gebracht.
Aangezien de gestoorde kabel 70 a 80 aders
bevat, ondervindt het telefoonverkeer met da
netten IJmuiden en Beverwijk toch nog aan
zienlijke vertraging.
19
't eind van den muur gekomen, sloop
Pas ars Park door en op 'n goede honderd
Wee Vóór hem ontdekte hij de donkere gestalte
in. r' Hij volgde hem zoo omzichtig en zoo stil
hogelijk.
ple,e ander volgde het laantje, dat liep langs de
8ek Waar Aakerholm vermoord werd. Daar
kleef hij staan en keek eens rond. Hij
v°elri echter direct weer verder. Asbjörn Krag
WekJ:e zich koud worden, van zooveel weerzin
nende ongevoeligheid.
der 'erschillig slenterde de vreemdeling ver-
ket gesloopte paviljoen voorbij, boog dan
Kra en sl°eg een der smalle paadjes in.
Y® was nu achter hem.
eetgt0r een oud, bouwvallig tuinhuis bleef de
Pert i6 staan en keek rond. Op het laatste nip-
®en h gelukte den detective nog, zich achter
een C| °°m te verbergen. De onbekende opende
tq die in haar geroeste scharnieren piepte
puurde en trad binnen.
hield zich nog vijf minuten schuil, doch
de ander kwam niet meer naar buiten. De
detective mompelde in zich zelf:
„Aha, Jim Charter, nu is 't oogenblik niet ver
meer, dat wij elkaar eens zullen spreken."
Hij nam denzelfden weg terug, als waarlangs
hij gekomen was. Doch hij ging niet naar bin
nen, maar sloeg de kleine laan in. Onderweg
ontmoette hij niemand. Voor een der vensters
van mevrouw Hj elm's villa brandde licht. Krag
liep op de deur toe en klopte. Mevrouw Hjelm
zelf opende.
„Hij is nog niet hier," fluisterde zij.
„Ik weet 't" antwoordde Krag. „Maar hij zal
zoo komen. We moeten ons haasten, sluit vlug
de deur."
Toen Krag bij 't licht kwam en mevrouw
Hjelm in 't gezicht keek, zei hij
„U moet vooral trachten zoo kalm mogelijk
te zijn. Hij is uiterst wantrouwend."
„Ik zal mij beheerschen zoo goed ik kan,"
antwoordde zij. „Denk u echter eens in, welke
ontzettende oogenblikken mij te wachten staan.
Ik heb inmiddels 'n zeer goede schuilplaats voor
u opgezocht."
Zij wees op een der deuren. Van daaruit kon
Krag, verborgen achter een zware portière, alles
zien wat er in de kamer gebeurde, zonder even
wel zelf gezien te worden.
„U hebt toch zeker uw wapens niet verge
ten?" vroeg mevrouw Hjelm zenuwachtig.
Krag toonde zijn revolver.
„Wees toch vooral voorzichtig, want hij is een
uitstekend schutter."
Krag lachte.
geven om zijn bedrevenheid in 't schieten te
toonen," zei hij.
Zü hadden nauwelijks vijf minuten gewacht,
toen zij naderende voetstappen vernamen.
Krag kroop vlug in zijn schuilhoek. Hij hield
de revolver in de hand. Mevrouw Hjelm opende
de deur. Door een nauwe spleet in de portière
zag Krag, wien zij binnenliet. Het was de man
in het jachtcostuum. Hij droeg 'n rooden baard
en z'n uiterlijk was zeer ongunstig.
„Ben je daar al Jim?" hoorde hij mevrouw
Hjelm zeggen. „Ik had je niet zoo vroeg ver
wacht. Je schreef toch, dat je pas tegen twaalf
uur hier zou zijn?"
De roodbaard mompelde een paar onver
staanbare woorden en slingerde zijn weitasch in
een hoek.
„Ik ben gekomen, om nu eindelijk eens een
definitief antwoord te vernemen," zei hij. „Bent
u bereid me te trouwen, of niet?"
„Heb je dan al plannen om te vertrekken?"
„Ja, z4o spoedig mogelijk. Mijn taak hier is
volbracht."
„Uw taak?"
„Ja, m'n taak. Overigens is dat 'n zaak, die u
niet 't minst aangaat. En wat is uw ant
woord?"
„Als ik nu eens nee zei?"
„Dat doet u niet. U durft dat trouwens niet."
„Maar als ik dat nu toch eens deed?"
„Kom, wees niet zoo dwaas. U weet maar al
te goed, hoe weinig moeite 't me zou kosten,
om u hier 't leven voor altijd onmogelijk te
maken. U herinnert zich. Monte Carlo toch nog
wel?"
„En toch wil ik niet."
De roodbaard greep haar ruw bij de pols, en
zij stiet een pijnlijken kreet uit.
Nu trad Asbjörn Krag vanuit zijn schuilhoek
naar voren. Jim liet haar los, 'n verwensching
op de lippen.
„Vervloekte spion," schreeuwde hij en zocht
zijn revolver.
„Hallo!" riep Krag op vroolijken toon en trad
op hem toe. „Zooals u ziet, heb ik dat kleine
ding vlugger bij de hand dan u. En ik kan u
verzekeren, dat 't perfect werkt."
„Wat heeft dat te beteekenen?"
„Dat beteekent, dat u heel kalmpjes moet
blijven, anders schiet ik."
„U schieten?"
„Ja en even kalm en onbewogen als u den
ouden Aakerholm doodgeschoten hebt."
De roodbaard zonk in een stoel, vaal en bleek.
„Wat wilt u van me?" vroeg hij.
„Dat zult u spoedig weten. Wees zoo vrien
delijk om die deur te sluiten, mevrouw Hjelm.
Terwijl ik met dezen man afreken, wensch ik
niet gestoord te worden."
XI
EEN RAKE STOOT
Het was Jim nu duidelijk geworden, dat de
ander niet schertste en hij achtte 't raadzaam,
zich stil te houden. Zijn blikken dwaalden
koortsachtig in de kamer rond, als zocht hij
ergens een uitweg, waarlangs hij nog zou kunnen
-■ontsnappen. Zjün opgen brandden van wraak
zucht. Hij lijkt veel op een straf gespannen veer,
dacht Krag. Als ik hem ook maar één seconde
uit 't oog verlies, dan springt hij op me toe.
En daarom hield de detective gedurende het
volgende gesprek onafgebroken den loop van zijn
revolver op het voorhoofd van den misdadiger
gericht.
„Daar zult u voor boeten," siste Jim. „Ik zal
me direct tot de politie wenden."
„Wilt u mij een dienst bewijzen en een papier
uit mijn jaszak halen, mevrouw Hjelm?" vroeg
Krag. „Ik bedoel, dat in die bruine enveloppe.
Mevrouw Hjelm, bevend van angst, haalde
het gewenschte papier te voorschijn.
„Geef u 't even aan meneer Charter," zei Krag.
Jim brak het couvert nieuwsgierig open.
„Bedrieger!" kreet hij, buiten zich zelve van
woede. „U is dus heelemaal geen dokter!"
,Neen. Zooals u wel op het papiertje gezien
zult hebben, ben ik van de politie, detective. Als
u dus lust hebt om u tot de politie te wenden,
dan kunt u mij gerust uw volle vertrouwen
schenken. Ik vind, dat ik 't n nogal gemakke
lijk maak."
Jim Charter lachte demonisch en smeet cou
vert en papier op tafel.
Wat wilt u nu eigenlijk van me? Maak 't
kort en laat ons geen tijd verknoeien."
„Ik wil, dat u bekent."
„Wat zou ik bekennen?"
„Den moord op den ouden Aakerholm."
Jim stiet een ruwen lach uit.
„Ik geloof, m'n waarde vriend, dat u gek bent.
Die oude idioot pleegde zelfmoord."
„Ik? Nu, laten we eens veronderstellen, dat ik
inderdaad op hem geschoten heb. Maar dan zou
ik waarachtig wel kunnen bewijzen, dat ik enkel
uit noodweer handelde. Hij schoot veerst op
mij."
„Waarom?"
„Dat hoef ik u toch zeker niet te vertellen?"
„Weet u, Jim Charter, dat Aakerholm bang
voor u was?"
„Ja, dat weet ik."
„Weet u ook, waarom b#j zoo'n angst voor
u had?"
„Ja, ook dat weet ik. Maar over dat alles
kan mijn broer u nog beter inlichten dan ik."
Jim keek den detective triomphantelijk aan,
alsof hij wilde zeggen: „Eindelijk is 't me dan
toch gelukt, om je vast te zetten."
Krag echter antwoordde rustig:
„Zoo, zoo. Bengt is dus uw broeder."
„Juist. Maar begrijpt u dan niet, hoe dwaas
u te werk gaat? Hoe wilt u bewijzen, dat ik
Aakerholm vermoord heb? Op de heele wereld
is er niet één rechtbank, die 't zou durven
wagen, om mij te veroordeelen."
„In datgene, wat u zoo juist toegegeven hebt,
licht ai 'n half bewijs tegen u."
Jim grijnslachte.
„Hahaha! U noemt dat een half bewijs. Ik
heb me enkel op uw kosten 'n beetje vroolijk
gemaakt."
„Er is hier iemand getuige van ons gesprek:"
„Mevrouw Hjelm_ bedoelt u? Die zal. zwijgen
als 'fc graf»"
