Ronselarij voor het Spaansche
regeeringsleger'
lip
Waarde van het Volksfront voor
de communisten
Uit de Pers
De vierde faculteit
I
DONDERDAG 29 JULI 1937
COMMUNISTEN WETEN
VAN NIETS"
Weinigen zullen ooit
terugkeeren
JAMEQR
TERRQ
Om de unificatie van
de arbeiderspartijen
Hun positie verzwakt
De weerstoestand
Maar overal in ons land worden
mannen en jongelieden
plotseling vermist
VERKEERSREGELING BIJ HET
JAMBOREE-TERREIN
JEUGD EN ALCOHOL
De Wereldjamboree en de
drankbestrij ding
P2,P3dito luxe-auto's
P4
HILLE.ÜOM
KERUOUT
OORDWÜK-
Voor de communisten is het front
niets anders dan een gele
genheid voor eigen
machtsuitbreiding
AMSTERDAMSCH HISTORISCH
MUSEUM
Verschillende aanwinsten
HET CADEAUSTELSEL
Nationaal congres voor wettelijke
regeling
WEINIG VERANDERING
De burgeroorlog in Spanje is uitge
broken. Het ,,regeerings"-leger moet
noodzakelijk versterking hebben en
krijgt dit van bevriende zijde. De
Spaansche „regeering" richt zich tot
de communisten van het land en daar
buiten. Rusland ziet de noodzakelijk
heid in, dat er versterkingen moeten
komen en zegt steun toe in mens'chen-
materiaal en wapentuig. Rusland or
ganiseert en doet dit op de bekende
sluwe en geslepen wijze.
In alle landen worden agenten en hand
langers van de Sovjet er op uitgestuurd om
menschen aan te werven voor dienst in het
Spaansche „regeerings"-leger, doch zooals
altijd ontkent Rusland dit. Neen, men
heeft niet de hand in deze schandelijke
practijken van ronselarij en men blijft ont
kennen. De woorden der Russische macht
hebbers en provocateurs worden echter ge
logenstraft. Uit Oostenrijk, Duitschland,
België en Frankrijk verdwijnen plotseling
mannen uit hun gezinnen. Waarheen zijn zij
gegaan? Het onderzoek wijst uit, dat zij
door aanhangers van Moskou zijn verlokt
geworden door valsche voorspiegelingen om
te gaan strijden voor het ideaal, dat Rus
land nastreeft en zoo hebben duizenden uit
het buitenland „het laatste half jaar ge
vochten in de gelederen van de „Regeerings-
troepen" in Spanje.
Een groot aantal van hen zal nooit meer
naar zijn haardsteden terugkeeren. Maar neen,
schrijft het „Volksdagblad" voorheen „De Tri
bune", ronselarij voor Spanje? Dat bestaat niet!
Wij sturen alleen maar per week 1000,
voor een vrachtauto met levensmiddelen. Ron
selarij, dit is een afschuwelijk bedrijf, dat in
de heele burgerlijke geschiedenis een groote rel
heeft gespeeld, om de legers en vloten te be
mannen. Het is het met geweld of list of met
benevelen arme lieden te pressen, om dienst
te nemen. Het woord ronselen heeft een min
derwaardige en huiveringwekkenden klank en
daar zouden wij, communisten van Nederland
of daarbuiten ons toe leenen? nooit.
En toch leenen zij zich daarvoor en hebben zij
zelfs, in samenwerking met Duitsche commu
nisten, hier vertoevende, onder leiding van
de Moskousche Heeren, ook ons land tot ope
ratie-terrein gekozen, waar zij hun slachtoffers
kiezen, die zij onder de meest valsche voor
spiegelingen weten te bewegen naar Spanje te
gaan. En zij zochten ze onder de armsten der
armen, die jaren lang werkloos waren, die men
dag in, dag uit, zag komen aan de stempel-
bureaux van onze groote steden. Succes hebben
de heeren gehad.
Toen ruim een half jaar geleden de eer
ste berichten in de dagbladen verschenen,
dat er in ons land door communisten ge
ronseld werd, ten behoeve van het Spaan
sche „regeeringsleger", ging een storm van
verontwaardiging op. Het raderwerk van
politie en justitie kwam in beweging en
straffen voor hen, die zich aan ronselarij
zouden schuldig maken, werden aangekon
digd. Hier en daar werden enkele personen,
die men van deze practijken verdacht, aan
gehouden, doch al spoedig op vrije voeten
gesteld, omdat men eenvoudig geen enkel
steekhoudend bewijs tegen hen kon aan
voeren. De „Heeren" hadden alleen maar
hun bemiddeling verleend om werklooze
landgenooten en buitenlanders aan een
goed betaalde betrekking in Spanje te hel
pen. De Spaansche mannen aldaar waren
in het leger en in het particuliere leven had
men werkkrachten noodig voor de gewone
bedrijven: electriciens, monteurs, loodgie
ters, telegrafisten, marconisten en timmer
lieden, alles kon men daar gebruiken.
Velen gaven aan deze verlokkende roepstem
gehoor en gingen op weg om via Parijs, waar de
hoofdcentrale van deze ronselarij gevestigd is,
hun weg naar Spanje te vervolgen. De Fransche
Volksfront-regeering zorgde er zelfs voor, dat
men met extra treinen de Spaansche grens kon
bereiken. Velen gingen en men hoorde niets
meer van hen. Enkelen keerden ontgoocheld te
rug. Bedrogen waren ze. Men was eenvoudig bij
de „regeerings"-regimenten ingelijfd geworden.
Zeker, enkelen krijgen een baantje als chauf
feur, doch op een militairen auto. Anderen wer
den marconist of telegrafist, doch in een afdee-
ling bij het leger. Dit waren de berichten, die
men ook in ons land binnenkreeg van hen, wien
het gelukt was deze hel te ontvluchten.
De politie, die hier in het land een onder
zoek instelde, vroeg aan de terugkeerenden,
noem ons den naam en adressen, die geron
seld hebben. Men wist het niet. De meeste
namen waren gefingeerd. En ook de adres
sen klopten niet. Toen begon de internatio
nale contröle te werken en in het begin
hoorde men ook in ons land al van minder
gevallen van ronselarij. Toen de contröle
echter verslapte en opgeheven werd zetten
van alle kanten de communisten onmiddel
lijk een hernieuwde actie in. In Zaandam en
de Zaanstreek, in Limburg, Twente, Amster
dam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag en
in tal van andere steden en dorpen worden
de laatste 8 weken plotseling weer mannen
en jongelieden vermist. Opgewacht aan
stempellokalen, bezocht door huisbezoekers,
heeft men ze weten te overreden naar Spanje
te gaan, waar zij voor hun gezin en familie
een goede boterham zouden kunnen verdie
nen. Dikwijls zonder familie, ouders of kin
deren vaarwel te zeggen zijn zij vertrokken.
Eenigen schreven hun laatste vaarwel vanuit
Parijs of van de Fransch- Spaansche grens.
Ook van dezen zullen er misschien maar
weinigen terugkeeren.
Opnieuw heeft de politie in ons land de actie
tegen de ronselaars ingezet. In de Zaanstreek,
Rotterdam, Utrecht en Haarlem zijn enkelen van
deze personen, van deze practijken verdacht,
aangehouden. Vermoedelijk zullen eenigen van
hen worden vervolgd.
De meesten echter zullen toch weer in vrijheid
worden gesteld, want zij deden niets anders dan
hun bemiddeling verléenen aan landgenooten en
vreemdelingen voor het verkrijgen van een be
trekking in Spanje. Huichelaars!
Het mag nu wel eens bekend worden, dat
sinds de laatste publicaties over gevallen van
ronselarij, waarbij verschillende landgenoo
ten op een of andere wijze op geheimzinnige
manier zijn weggelokt, de politie enkele hon
derden brieven uit alle deelen van het land
heeft ontvangen van ouders, die berichten,
dat hun zonen verdwenen waren, van vrou
wen, die ditzelfde melden van hun echtge-
nooten. Zij waren vertrokken zonder nadere
aanduiding of achterlating van adres en
men vermoedde op weg naar Spanje. Tel
kens weer vraagt men in den lande de hulp
en medewerking van de Amsterdamsche
Centrale Recherche, Afdeeling Ronselarij,
om vader, echtgenoot of zoon op te sporen.
Nauwelijks echter stelt de politie in commu
nistische kringen een onderzoek in, of men er
hier ook iets meer van weet, of verontwaardigd
klinkt 't den mannen van den opsporingsdienst
tegen: „Ronselarij, daar houden wij ons niet
mee op, dat is minderwaardig." Geloove, die
het wil.
Men ziet daaruit, dat het de bedoeling is het
voor de Jamboree bestemde verkeer zooveel
mogelijk van den „Achterweg" gebruik te doen
maken, terwijl de Rijksstraatweg door Sassen-
heim, Lisse, enz. voornamelijk bestemd moet
blijven voor het normale doorgaande verkeer.
De parkeerterreinen voor de verschillende
categorieën automobielen zijn eveneens aange
geven, terwijl op te merken valt, dat het in de
kommen der gemeenten Sassenheim, Lisse, Hil-
legom, Bennebroek, Heemstede, Noordwyker-
hout en Noordwijk verboden is te parkeeren,
evenals op verschillende gedeelten van den
Rijksweg en van den Achterweg.
Behalve de bordjes „Jamboree", welke door
het geheele land en dus ook in de omgeving
van het terrein zelf door den A.N.W.B. op de
w'egwijzerarmen in de richting van het terrein
geplaatst zijn, heeft de A.N.W.B. aparte rich
tingsborden ter beschikking van de Rijksveld-
wacht gesteld, zoodat ook de door deze ont
worpen routes geheel zijn aangeduid.
De A. N. W. B. schrijft ons:
De regeling van het verkeer tijdens de Jam
boree te Vogelenzang is in handen gelegd van
den Districtscommandant der Rijks veld wacht
te Amsterdatn. Bijgaande kaart geeft weer op
welke wijze deze de regeling heeft ontworpen.
Verontrust door het feit, dat in de destijds
op groote schaal verspreide propaganda-bro
chure voor de Wereldjamboree der padvinders
reclame gemaakt werd voor bier, dat in het
restaurant aldaar verkrijgbaar zal zijn, besloot
de nationale commissie tegen het alcoholisme
in haar voorjaarsvergadering, een speciale
commissie in te stellen, teneinde hiertegen een
waarschuwend woord te doen hooren.
De verspreiding van een circulaire hierom
trent stuitte af op principieele en practische
bezwaren van de zijde van de hoofdleiding der
Nederlandsche padvinderij.
De nationale commissie tegen alcoholisme
constateert dit met leedwezen. Zij blijft het
betreuren, dat aan een bierbrouwerij gelegen
heid is gegeven zich in de voorbereiding en ex
ploitatie van de Jamboree te mengen.
De N. C. A. spreekt de hoop uit, dat niet al
leen iedere deelnemer aan de Jamboree, doch
óók het bezoekend publiek zal toonen te be
seffen, dat jeugd en alcohol niet bij elkaar
passen, en dat dus het bier uit de omgeving
van dit internationale jeugdfeest verwijderd
diene te blijven. Dit is ook een der regels van
Lord Baden-Powell.
VOOR PUBLIEK VERKEER
GESLOTEN WEGVAKKEN
ROUTE NAAR EN VAN
DE JAMBOREE
doorgaand vebkeer
GEMENGD VERKEER
AAN- EN AFVOERWEG
KAM PVER.K EER
AAN-EN AFVOERWEG
RywiELEN
PARKEERTERREIN
AUTOBUSSEN
DITO AUTORITEITEN
TAXI'S
DITO
5Ab5tLNHQM
Uit protest tegen het invoeren van de veertig-urige werkweek versperden de
Fransche schippers met hun schepen het vaarwaterDe mobiele garde moest er
aan te pas komen om deze hinderlijke blokkade ongedaan te maken. Zekerheids
halve hadden de manschappen zwemvesten aangedaan
(Van onzen Parijschen correspondent)
Successievelijk maken we het mee, dat de
groote partijen van het Volksfront opnieuw
hun standpunt ten aanzien van dit front
bepalen alsook ten aanzien van de situatie, ge
schapen door de opvolging van het kabinet-
Blum door het kabinet-Chautemps, waarbij
zooals de lezer weet de leiding van de ten
uitvoerlegging van het Volksfront-program uit
socialistische in radicale handen overging.
Twee weken geleden hield de socialistische
party te Marseille haar jaarlijksche partijcon
gres, en zoo juist is het de communistische
partij Frankrijk geweest, die bij monde van
haar centraal comité in een bijeenkomst die
meerdere dagen duurde, van haar inzichten en
wenschen of wat zij voor de buitenwereld
althans daarvoor laat doorgaan kond' deed.
In den nazomer zal, der traditie getrouw, nog
wel het hoogst belangwekkende, jaarlijksche
congres der radicale party volgen en nog
daaraan voorafgaand, in de maand Augustus,
een congres van het Algemeen Syndicaat van
den Arbeid (C.G.T.), dat, hoewel geen politieke
party, op de politiek der regeering toch een,
zop ook al moeilijk juist te schatten, in ieder
geval enormen invloed uitoefent, en zich by
menige gelegenheid gedroeg, alsof het het
Volksfront kon maken en breken.
Er zijn twtee punten, die het de moeite waard
is, uit het besprokene op de bijeenkomst van
het centraal communistisch comité naar voren
te brengen, omdat zij beide de sluwe taktiek
in het licht stellen, welke de communistische
party in Frankryk, naar het schijnt met succes,
volgt en die beoogt haar het besliste overwicht
over het proletariaat in handen te spelen.
Daar is op de eerste plaats de byna angst
vallige bezorgdheid van de communistische
leiding, om niet door het vergrooten van de
spanningen tusschen den marxistischen vleu
gel en den radicalen, het bestaan van het
Volksfront in gevaar te brengen. Indien het
bewind van het kabinet-Blum geëindigd is met
een échec, dan is dit, haar het eensluidend oor
deel van socialisten en communisten, daaraan
te wijten, dat de maatregelen van dat kabinet
niet ver genoeg zijn gegaan en niet alles ver
vuld hebben, wat het Volksfront-program be
loofde. Maar terwijl op het congres van Mar
seille de socialistische partij daarom een nieuw,
breeder opgezet Volksfront-program verlangde,
heeft het centraal communistisch congres te
kennen gegeven, dat het oude Volksfront-pro
gram eigenlijk goed genoeg is, zoolang alle
punten daarvan nog niet ten volle in praktijk
zijn gebracht. In overeenstemming met deze
verdacht-gematigde houding ten aanzien van
het Volksfront-program Is ook de houding,
welke het centraal communistisch comité ten
aanzien van het kabinet-Chautemps heeft aan
genomen. Met heel wat minder moeite dan de
socialistische en met eensgezindheid heeft de
communistische partij het kabinet-Chautemps
haar steun toegezegd.
Men kan zich deze houding slechts ver
klaren, door te bedenken, dat de waarde
van het Volksfront voor de communis
tische party een geheel andere is dan voor de
socialistische. De socialisten willen het Volks
front gebruiken voor het doorvoeren van zoo
veel mogeiyk revolutionnaire hervormingen In
marxistischen geest. Voor de communisten is
het Volksfront op de eerste plaats een gelegen
heid om eigen machtspositie op te bouwen en
uit te breiden. De revolutie komt dan later
wel, wanneer zy deze op hun manier zullen
kunnen doorvoeren.
De Fransche communisten hebben alle reden
te overwegen, hoeveel voordeeliger dan buiten
de w'et van een land te zijn gesteld, het Is zich
te bevinden binnen zijn regeering, zij het op
indirecte wijze. De regeering, die voor haar be
staan parlementair afhankelijk is, en wil zijn,
van de commünistische stemmen, is hierdoor
uiteraard tot een zekere mate van duldzaam-
heid jegens de communistische actie gedwon
gen. De communistische actie, die onder dek
king van het Volksfront gevoerd wordt, heet
met een bekenden naam cellenbouw. En
zoolang de communistische partij hiertoe van
het bestaan van het Volksfront kan profiteeren,
zal zy dit bestaan beschermen. De communis
tische leiding nu schijnt beter dan de socialis
tische te beseffen, dat voor een verscherping
van het Volksfront-program, zooals de socia
listen willen, de radicale leiding zeker niet zou
zyn te vinden en dat een drijven in die rich
ting dus slechts de solidariteit van 'het Volks
front in gevaar kan brengen. De communisti
sche leiding wil niets zoozeer vermijden als het
risico, dat het Volksfront vervangen zou worden
door een andere combinatie, waarin haar geen
plaats zou worden ingeruimd en door wie zy
dan wel eens heel scherp op de vingers zou
kunnen worden gekeken.
Wat den steun aan het kabinet-Chautemps
betreft, het is voor de communistische leiding
ook wel gemakkelyker deze te geven dan voo.
de socialisten. Daar zij geen ministers in het
kabinet heeft, kan zij tenslotte toch nog voor
het publiek het kabinetsbeleid critiseeren. Deze
dubbelzinnige houding neemt zij inderdaad;en
naar het schijnt, met vrucht, aan. Zij geeft
haar parlementairen steun aan het kabinet-
Chautemps, dat haar daarvoor dankbaar moet
zijn en een der vormen, waarin zich die dank
baarheid uit, is dat het zich door de commu
nisten buiten het parlement vrijelijk laat be-
critiseeren, die daarvan natuurlijk verkiezings
successen verwachten.
Geheel in de lijn van de penetratie-taktiek
der communistische partij ligt ook de aandrang,
waarmede het centraal comité zich tot de
socialisten heeft gewend, om eindelijk ernst te
maken met de unificatie der twee marxistische
partijen.
Hierover zal dezer dagen door een verbin
dingscomité der twee partijen binnens
kamers onderhandeld worden. Er schijnt
echter vooralsnog weinig uitzicht op te zijn, dat
de politieke eenheid der Fransche arbeiders van
wensch werkelijkheid wordt. Van de zijde der
socialisten wordt het z.g. verbindingscomité
meer beschouwd als zoethouderij van de socia
listische voorstanders der unificatie, een on
derwerp, dat op het socialistisch congres overi
gens ook nogal terzyde werd gelaten. De lei
ders der party, als Blum en Fauré, toonen zich
allerminst begeesterd voor het unificatie-stre
ven, al zou dit dan ook den toestand moeten
herscheppen, die ten tijde van wijlen den ver
eerden Jaurès heerschte. Blum, en de andere
socialistische leiders, houden het ervoor, dat de
wettige opvolging van Jaurès bij hen berust.
Maar dat zij ook in een geünificeerde arbei
derspartij nog op de eerste plaats zouden zitten,
moet hun als uitermate twyfelachtig voorko
men. Het voorbeeld van de C.G.T. ligt daar en
het Was niet de gelukkigste ingeving van den
algemeen secretaris der communistische partij,
Thorez, toen hij, ter aanmoediging, op dit
voorbeeld wees. Immers de vereeniging van de
twee groote arbeidersfederaties, waarvan de een
aangesloten was bij de sociaal-democraten, de
ander by de communisten, tot de oppermach
tige C.G.T. van thans, heeft zich overwegend
in het voordeel der communisten ontwikkeld,
die er de hunnen op het meerendeel der be
langrijkste posten hebben weten te brengen. Het
lijkt den socialistischen leiders dan ook al te
duidelijk, waarom den communisten er zooveel
aan gelegen is de unificatie der arbeiderspar
tijen nu te doen volgen op die der arbeiders-
vakverbonden.
Het tot stand komen van een groote, geüni
ficeerde Fransche arbeidersparty, zou zeer
waarschijnlijk tot gevolg hebben, dat de radi
calen zich van het Volksfront afscheiden, waar
in zij immers door het overwicht dier geünifi
ceerde party verpletterd zouden worden. Maar
in dat geval is in de oogen der communistische
leiding de kool het sop zeker dubbel en dwars
waard. Met een geünificeerde arbeiderspartij,
meent zij, zou een Volksfront overbodig zyn.
Intusschen: zoover is het nog lang niet.
Wy lezen in het Weekblad voor het R. K*
Middelbaar en Voorbereidend Hooger Onder
wijs:
„We hebben 'n eigen Universiteit. Daarmee
vertel ik niets nieuws. Ook niet met de mede-
deeling, dat We ons zodanig verheugen over
dat bezit, dat we er verder maar niet veel meer
van moeten horen. Ook hier geldt het spreek
woord: 't najagen is erger dan 't bezit. Lang
er voor gestreden, eindelijk verkregen en nu
moeten ze ons maar met rust laten. Als ze nu
bij jaarlijkse inzameling maar iemand sturen,
die we gemakkelijk kunnen afschepen, dan heb
ben we weer voor 'n jaartje rust.
We hebben 'n eigen Universiteit, waarvan
het bestuur tot over de oren in de zorgen zit.
En toch kregen We dezer dagen no. 4 van „Onza
Universiteit" waarin nog optimistisch gesproken
wordt van „de vierde 'faculteit" (de 5de is nog
te ver in 't verschiet, dan dat men er al over
spreken durft).
Die 4de faculteit moet er komen, daarvan is
ieder overtuigd. Maar die overtuiging alleen is
niet voldoende. Er moet geofferd worden.
Want: de inkomsten lopen geweldig terug. Iu
1929 ontving men aan giften nog het respec
tabel bedrag van 200.608.46. En in 1936 was
dit teruggelopen tot 142.436.52. 'n Verschil dus
van bijna 60.000 gulden, 'n Terugslag van 30 pCt.
Maar nu is de ergste nood geleden. Nu zal
Katholiek Nederland, geschrokken van de pu
blicatie van deze getallen, revanche nemen, de
zorgen van het Centraal Kath. Universiteits
comité verlichten, de toekomst wat zonnige'
maken en de illusie: 4de faculteit, in 'n daad
omzetten.
We krijgen allen gelegenheid om mee te wer
ken. Op 5 September is het Universiteitszon
dag. In de maanden September en October
komt men de rijke oogst aan giften binnen
halen.
Dat wij, leraren, vooraan zullen staan in de
rijen van hen, die collecteren, en in de rijen
van hen, die geven, dat spreekt vanzelf. Want
niemand kan beter overtuigd zyn van de nood
zakelijkheid van de Kath. Universiteit dan wij-
De argumenten, die men 15 jaar geleden bij de
oprichting hoorde, om van het geven af te ko
men, zijn nu lang versleten. En in de 15 jaar
is de Kath. Universiteit 'n instelling geworden,
die we voor geen geld ter wereld zouden willen
missen. Onze ouders en grootouders hebben ge
offerd voor de lagere school en voor de middel
bare scholen. Wij hebben alleen maar te offe
ren voor de Universiteit, voor onze Universiteit.
Vergeten we dat niet op 5 September, de Uni
versiteitszondag."
Binnen 8 me
ter van auto
bus-halten
stilstaan met
au tos en
andere voer
tuigen verbo
den, evenals
op brugge^
voor uitritten,
binnen 8 me
ter van straat
hoeken of op
hinde rl ijlea
wijze voor het
verkeer.
In het Amsterdamsch Historisch Museum, dat
in den laatsten tijd met verschillende nieuwe
aanwinsten werd verrijkt, zal gedurende eenigen
tijd een nieuw bruikleen te bezichtigen zijn. De
Historische Verzameling der Gemeente-Univer
siteit heeft namelijk onlangs een schilderij van
J. Jelgerhuis, voorstellende de Agnietenkapel, ter
geschenke ontvangen van een aantal hoog
leeraren. en particulieren. Dit gezicht nu op het
gebouw, waarin de kern van de tegenwoordige
Universiteit, het Athenaeum Illustre, aanvan
kelijk gehuisvest was, is genomen op den Oude-
zijds-Voorburgwal, naar het fraaie poortje uit
1631 toe. Zooals men weet, heeft de schilder
Jelgerhuis, wiens werkzaamheid in de eerste
decenniën der 19de eeuw valt, zich niet alleen
als teekenaar van stadsgezichten, maar ook als
tooneelspeler onderschelden.
De dezer dagen gehouden algemeene verga
dering van het Nationaal Comité tot beteugeling
van het cadeaustelsel, waaraan door een aantal
vertegenwoordigers van Kamers van Koophan
del, middenstands-, handels- en nijverheidsor
ganisaties, zoomede van verbruiksorganisaties,
werd deelgenomen, heeft unaniem besloten tot
het houden van een nationaal congres voor wet
telijke regeling van het cadeaustelsel in Oct. a.s.
Op dit congres, te houden in nauwe samen
werking met de middenstandsbonden, zullen
verschillende prae-adviezen, uit te brengen door
vertegenwoordigers van organisaties uit verschil
lende stands- en vakgroepen, den grondslag
vormen voor een dringend beroep op de regee
ring, een einde te willen maken aan de on
belemmerde toepassing van het cadeaustelsel.
«iiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiuuniiuiiiiiitiiiiiiiiiimiiimtiiiiniiiiiiiff*
Het gebied van lageluchtdruk in het Oostelijk
Oostzeegebied blyft den weerstoestand tot op
le Noordzee beheerschen en geeft nog regen
langs de Duitsche Oostzeekust en tot het Noord
oosten van ons land. Het minimum in het
Zuidwesten ligt thans over de Golf van Biscaye
en dringt zeer langzaam naar Frankryk door.
Het gebied van hoogeluchtdruk boven de Noor-
sche zee verandert weinig en reikt naar het
Zuiden nog tot het Kanaal. Op de Britsche
eilanden is het weer mooi met zwakke winden
en ten deele onbewolkt. In Frankryk is het
weer eveneens weinig bewolkt, in het Zuiden
echter met groote hitte. In Zuid-Duitschland
is het weer in tegenstelling met het Noorden
mooi met plaatselijke storingen. In Scandina
vië heerscht mooi zomerweer. De depressie bi)
IJsland werd iets dieper, doch blijft zonder
invloed op het weer in West-Europa.
Het is te voorzien dat in het Noorden het
weertype weinig veranderen zal, doch dat
in het Zuiden de wind naar Oost zal om
gaan met afnemende bewolking.
