Indische padvinders op bezoek bij de Koningin
pim
■til
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel? 1
Plaats dan een „Omroeper" 8
1 voor 80.000 gezinnen
■nHmnl
Amerikaan wil goedkoope touristen-
schepen bouwen
EEN BEZOEK AAN DE
„ZAWISZA CZARNY"
WOENSDAG n AUGUSTUS 1937
■lillllll
mmmm
w
Voor 50 dollar naar
Europa
Regeering zal het plan
wel niet goedkeuren
lp
§mi!iiini!iiiinii!i!ii!iii!iiniiifiiiiiiiiiniiiiiiniiiiiiiiiiii!iiiiiinmninnnnnTmnmnTnimnnmimimnnnnin|
■- -'JÊÊÊÊÊÊÊ
E Hl ""~i
a °P
Schepen zouden aan niet minder
dan 10.000 passagiers
plaats bieden
DRIEJARIGE BESTUURS-
ACADEMIE
Begrooting dezer instelling voor
inlandsche B.B.-amfctenaren
dient gewijzigd
Oud-Nederlandsche driemaster
komt als schip der Poolsche
verkenners weer naar
Amsterdam
BOEK EN BLAD
KATHOLIEKE ILLUSTRATIE
71e jaargang no. 46
M
FOTOREPORTAGE
H. M. de Koningin en H. K. H.
Prinses Juliana onderhielden zich,
na afloop van de opvoering van
het lichtspel door het Ned. Indisch
padvinderscontingentop het paleis
't Loo, met de medewerkenden
In de groote diner-zaal van het Koninklijk paleis 't Loo heeft het
Ned. Indisch padvinderscontingent Dinsdag voor H. M. de Koningin
en H. K. H. Prinses Juliana het lichtspel .de vijf geschenken aan
den sultan* opgevoerd. Een der scènes
ï- v.
v
De nieuwe kantoren der vereeniging
tot bevordering van het Vreemdelingen
verkeer .Amsterdam* zijn Dinsdag aan
het Rokin in de hoofdstad geopend.
Links de heer Edo Bergsma
Een groot aantal padvinders arriveerde Dinsdag te Amsterdam voor
een bezoek aan de hoofdstad. Een groep op een der gemeente
ponten over het IJ
Het Italiaansche s.s. .Mongioia", dat op de Middellandsche Zee door
een bommenwerper werd aangevallen. Inzet: kapitein Franco Solari,
slachtoffer van het bombardement
De Tsjecho-Slowaaksche vier-met-stuurman op de Amsterdamsche
Boschbaan in training voor de Europeesche roeikampioenschappen
-SS
Wilt
eer
toefde
ïk b
('iefst
I
Mag dE
ïndie
lk.
Wei
Wa;
«oor h
Wege
ter. H,
Sein.
Men
farticu
Mijn:
'iets o
ga
'etn
b°otjeS
ïhdit
ten ve:
c°stun,
®to b
kn
bes.
egen
'cha
°Bbesc
Met
öetdaa
°P wa
0t>1gev
kan d:
Manen
hevind
keiiver
'winti,
sbaarj
kit eei
kunst
Maa
f'gen
VetbaE
Mtig i
de ha:
ten ir
2ekeri
keven
d,
zou d
'ie, o,
om ir
Politie
door
kou v
«toren
Wij
*°o Zi
laar
Vrij a
Jonge;
*'ems
°ok
Zien
badco
hi
Maat,
Wn,
«ostu,
Met
«traft
ais c
ben.
Me
Mes
Wil,
Vervi,
'ijker
becht
Makt
W'elfce
bis,
6°mn
Lal
®bgst
ütie
eb ot
ken
te si
komt
komt
Welk,
have
sche
beho
varei
dan
de
Mees
ïl\e»
strer
Op het gebied van het Amerikaansche
scheepvaartwezen is een interessant voorstel
gedaan.
Het plan stelt voor twee enorme passagiers
schepen te bouwen, welke tegen zeer lage ta
rieven de reizigers naar Europa zouden vervoe
ren. Zij zouden 380 meter lang zijn (de „Nor-
mandië" is 313.75 meter lang), een inhoud heb
ben van 100.000 ton (de „Normandië" meet
79.280 ton), een, snelheid van 34 knoopen bij
een maximum-snelheid van 38 knoopen bezit
ten (de „Normandië" heeft een maximum
snelheid van 32 knoopen) en den afstand New-
YorkLe Havre in precies vier dagen afleggen.
De afvaart in beide richtingen zou eenmaal
per week plaats vinden.
De .Normandië" kan 1968 passagiers vervoe
ren, daarentegen zouden echter deze beide
nieuwe schepen plaats bieden aan niet minder
dan ongeveer 10.000 menschen. Men zou dit
kunnen bereiken door afstand te doen van de
luxe-huten en de enorme eetzalen. Op deze
wijze zou men in een dergelijk schip 5000 twee
persoonshutten met toilet, waschgelegenheid en
douche kunnen aanbrengen.
De prijs voor den overtocht zou 50 dollar per
persoon bedragen, Indien twee personen van
een hut gebruik maken en 60 dollar wanneer
de hut slechts door een persoon bewoond wordt.
In deze prijzen zijn de maaltijden niet inbegre
pen. Men zou deze in een van drie aanwezige
restaurants kunnen bestellen. In het goedkoop
ste restaurant zou men schotels tegen den prijs
van slechts 50 cent beschikbaar willen stellen.
Het bovenstaande de buitengewoon goed
koope vrachtprijs van 50 dollar en de enorme
ruimte voor passagiers, welke de lage tarieven
eerst mogelijk maakt vormt de kern van het
plan.
Verder houdt het plan nog de volgende voor
stellen in: Alle hutten zullen van een telefoon
worden voorzien, de reddingsbooten zullen wor
den uitgerust met motoren en het bovendek zal
zoo gebouwd worden, dat er een glad oppervlak
ontstaat, dat grooter is dan dat van welk vlieg
tuigmoederschip ook. Men wijst er bovendien
op, dat deze beide schepen in tijden van oorlog
20.000 soldaten zouden kunnen vervoeren.
Een dergelijk schip zou 50 millioen dollar
kosten. Het plan stelt voor, dat de regeering de
schepen bouwt en haar aan een particuliere ree-
derij verpacht tegen een som, welke de bouw
kosten in tien jaren amortiseert. De reederij
zou geen subsidie mogen ontvangen. Aandeelen
van de reederij zouden tegen een prijs van 100
dollar het stuk aan het publiek verkocht kun
nen worden. Er zou slechts een soort aandeelen
zijn en de houders zouden allei\ hetzelfde stem
recht bezitten. Geen persoon of maatschappij
zou de beschikking mogen hebben over meer
dan 5 pCt. van het aandeelenkapitaal. Er zou
hoogstens 10 pCt. dividend mogen worden uit
gekeerd. Eventueele verdere winst zou aan de
regeering uitbetaald moeten worden.
Het plan stelt voorop, dat ten eerste het pu
bliek alle aandeelen koopt en dat ten tweede
de lage prijzen een zoo grooten kring van pas
sagiers zullen aantrekken, dat de schepen
steeds voldoende bezet zullen zijn.
De schepper van het plan is Paul W. Chap
man, die in het jaar 1929 de „United States
Lines" van de regeering kocht en deze tot in
het Jaar 1931 leidde.
Indien dit plan inderdaad wordt uitgevoerd,
iets wat intusschen neg lang niet zeker is, dan
zou dit voor het reizend publiek inderdaad een
groot voordeel beteekenen. Anderzijds mag men
echter niet vergeten, dat, indien er inderdaad
twee van dergelijke schepen in de vaart zouden
worden gebracht, de bestaande reederijen, de
Europeesche evengoed als de Amerikaansche,
daarvan een enorme schade zouden ondervin
den. De Amerikaansche regeering zal zich dan
ook nog wel eens bedenken, alvorens haar
goedkeuring aan het plan te hechten.
Inbraak in de honden-ijskast!
Azor: „Wat! Iemand is in mijn ijskast ge*
weest.
t
BATAVIA, 10 Aug. (Aneta). Bij nota van wij
ziging der begrooting van het departement van
Onderwijs voor het jaar 1938 is 14.100 meer
aangevraagd voor de instelling van een 3-jarige
bestuursacademie voor inlandsche B.B.-ambte-
naren.
Op deze academie, welke 1 Augustus 1938
geopend zal worden, zal het onderwijs gedeel
telijk kosteloos door hoogleeraren van de rechts-
hoogeschool, gedeeltelijk door zorgvuldig uit
practici uit te kiezen docenten worden gegeven
Het studieplan is berekend op abituriënten van
de M.O.S.V.I.A.
Vijfendertig jaar geleden liep, op een
van de Amsterdamsche werven, een
flinke schoener, een driemaster, van
stapel, die, een van de laatste der oude
garde, den hopeloozen strijd zou aanvaar
den tegen het moderne, van wind en weer
onafhankelijke stoomschip. Zijn strijd ls
zwaar geweest, en dê driemaster heeft heel
wat vernederingen moeten ondergaan, voor
het met vlag en wimpel weer de Amster
damsche haven binnenzeilde, in het mid
delpunt van de belangstelling, als het
prachtige oefenschip der Poolsche Zeever
kenners, de „Zawisza Czamy".
Met vijftig man zijn ze uit Gdynia naar
Nederland gekomen, generaal Zaruski en zijn
jongens, om een bezoek te brengen aan de Jam
boree, en om tegelijkertijd eens in Nederland
rond te neuzen. Een band leggen tusschen vol
keren, dat bedoelde de Chief Scout toch met
zijn internationale kamp, en de bemanning van
de „Zawisza Czamy" is daar wonder wel in
geslaagd. De geheele week, dat het schip aan
het Steenen Hoofd gemeerd lag, was het des
avonds te bezichtigen, en talrijke Amsterdam
mers, tuk op nieuwigheden, krioelden over het
dek, terwijl de ongelukkige laatkomers In drom
men aan de kade stonden toe te kijken. Vooral
Zondag, toen de bemanning een gratis voor
stelling gaf, waren de nieuwsgierigen bijna
niet in te toornen; de jeugd veroverde zich een
plaatsje in het want, om van daaruit onder
handelingen aan te knoopen met den con
férencier-kok, die, een pollepel in de vuist, als
koordirigent, clown en goochelaar het volks
vermaak organiseerde. Met moeite kon de of
ficier van de wacht een weinig ruimte vrij
houden voor de kleine groep genoodigden, on
der wie de Poolsche gezant te Den Haag, dr.
W. Babinski, en de waarnemend-consul te
Amsterdam, graaf H. Tamowski.
Het contact was spoedig gevonden. De con
férencier, die de keurige zeeverkenners-uni
form voor een baadje met een deken-als-mantel
verwisseld had, en het publiek konden elkaar
in een groezelig talen-mengelmoes uitstekend
verstaan. Het verkennerskoor kreeg applaus op
applaus, en het publiek siste en juichte enthou
siast mee met het geïmproviseerde vuurwerk.
Intusschen lieten ook de Amsterdam
mers zich niet onbetuigd. Hoe verbaasd
stonden de gasten, toen zij, na hun onbe
rispelijke uitvoering van een Poolsch lied,
onmiddellijk een even onberispelijke repri
se te hooren kregen van de andere zijde
van het „voetlicht". Amsterdam en War
schau vonden elkaar eerst goed in het
roemruchte lied „Wij zijn niet bang!"
Daarmee was de stemming eerst goed ge
worden. De scheidingslijnen vielen thans ge
heel weg; ergens verscheen een koffergramo-
foon, en op een geïmproviseerden dansvloer
vond de algeheele verbroedering plaats.
Hierdoor kwam er wat ruimte op het schip,
want de muurbloempjes trokken zich terug, en
wij kregen gelegenheid kennis te maken met
den commandant van het schip, generaal
Zaruski, die, trotsch, ons door zijn „Zawisza
Czamy" leidde, en vertelde van de organisatie
der Poolsche Zeeverkenners. De trots van den
generaal was te billijken, want toen de ver
kenners drie jaar geleden genoeg geld gespaard
hadden, om een eigen schip te kunnen koopen
reikte hun uit eigen middelen bijeengebrachte
fonds juist ver genoeg, om een ouden Finschen
schoener, die gebruikt werd voor de haring
vangst, over te nemen. De verkenners hadden
dus nog wel wat meer te doen, dan alleen
maar een naam te vinden voor hun nieuwe
schip. De heele schoener moest worden schoon
gemaakt, opgeschilderd en van nieuwe tuigage
voorzien; de cargo-ruimte in het voorschip
werd omgebouwd tot een vooronder voor de
bemanning, en eerst toen de driemaster geheel
was opgekalefaterd, zoodat hij er als nieuw
.uitzag, ging men over den naam denken. Die
was overigens gauw gevonden. Zawisza Czamy,
een nationale held in Polen, zooals onze Jan
van Schaffelaar, was de patroon der Poolsche
padvinders, en sprak het niet vanzelf, dat dit
de naam van het schip zou worden?
Padvinders doen alles zelf en het opknappen
van het schip gebeurde dus door de jongens
zelf. Het spreekt vanzelf, dat dit vakkundig
moest gebeuren, maar de vaklui waren onder
de padvinders reeds gevormd.
Toen generaal Zarusiki zijn dienst bij de
Poolsche cavalerie verliet, gaf hij al zijn
krachten aan de jeugdbeweging van Baden
Powell. De jonge staat Polen had het was
toen 1925 weer een weg naar de zee ge
kregen, en de generaal begreep, wat dit voor
het land beteekende. Met dezelfde vastbera
denheid, waarmee de staat in enkele jaren de
haven Gdynia schiep, die met Danzig scherp
kon concurreeren, vormde hij een groep jon
gelui, meest gerecruteerd uit studenten en jon
ge ambtenaren, die in hun vrijen tijd de zee
vaartkunde bestudeerden
Zoo kwam het, dat de „Zawisza Czarny"
terstond drie gebreveteerde zee-officieren
kreeg, die allen verkenner waren. In hun
vrijen tijd hadden deze jonge mannen hun
diploma's veroverd. Bij het bezoek aan Am
sterdam was er slechts één beroeps-zee
officier aan boord, die de vaart op een
zeilschip uit belangstelling meemaakt.
Op deze derde reis, van Gdynia via Amster
dam naar Calais waarheen het schip in
middels vertrokken is gaat thans een ver
kenner-adelborst mee, een jonge ambtenaar
van het ministerie van Financiën, die het vol
gend jaar voldoende kilometers hoopt bijeen
te hebben, om eerste stuurman te kunnen
worden. De anderen zijn nog niet zoo ver.
Het doet overigens ons Hollandsche hart
goed, te hooren, hoe een Pool spreekt van be
zaansmast en boegspriet, de ra's en den bak.
Hoe groot moet onze beteekente ter zee zijn
geweest, dat deze Nederlandsche termen let
terlijk overgenomen werden, zelfs in een Sla
vische taal.
Intusschen is het voetengeschuifel op het
middendek minder geworden, en de generaal
neemt ons, na even front gemaakt te hebben
voor de „Matha Boska", een afbeelding van de
Moeder Gods van Czenstochowa, Polens Be
schermvrouwe, mee naar de kleine mess-room,
waar hij zich een even goed gastheer als zee
vaarder toont.
Op tafel staat kleine, maar treffende at
tentie voor de Nederlandsche gasten de Ne
derlandsche vlag naast de Poolsche. Zij zal
straks, wanneer het schip Ijmuiden verlaten
heeft, aan den wand komen te hangen naast
een aantal andere, als bewijs, dat de „Zawisza
Czarny" Nederland bezocht heeft.
In de officiers-hut wordt de eene toast na
den anderen gebracht op gasten en gastheeren,
en zoo verloopt de tijd snel, te snel. Het spijt
ons, wanneer wij de „Zawisza Czamy" moeten
verlaten, terwijl de bemanning ten groet het
padvindersdevies yellt, dat wij in deze dagen
in alle talen hoorden als een bewijs van op
rechten wil tot broederlijke samenwerking
onder de volken.
De treffende voorplaat van dit nummer Ie"1'
onze belangstelling terstond naar de midden'
pagina's, waar bij duidelijke illustraties gescM®'
ven wordt over „een gevangenis zonder cipie'J
een Hongaarsche, door katholieke Zusters 8®'
dreven stichting, waarover men niet zonder oht'
roering lezen kan. Ook het eerste artikel krerö
ons naar het buitenland: het Amerika ansa*1,
Arizona, hier geteekend als een land, dat sn®
van uiterlijk verandert. Prachtige foto's vef'
luchten de schets van den vaderlandschen bul'
ten: Bij ons op het dorp. Geheel andere, i»a®
ook weer interessante beelden, krijgen we
zien bij een bezoek aan een modern hoogspn1^
ningslaboratorium. En dan weer een schitteren^
de serie koppen uit verschillende landen: Souv®'
nirs van de jamboree. Dit uitstekend geslaagd
jeugdfeest wordt ook herdacht in een reports?^
van het kamp. Naar aanleiding van de verschil'
ning van „Mij is het koninkrijk", den rorn®*J
van Jane Oliver, waarmee De Spaarnestad
zeer te waardeeren poging tot verspreiding
va®
betere romans onder het volk onderneemt, vo'?
een historische studie over den zoon van MarL
Stuart. Verwonderlijk groot is het aantal f®®L
geïllustreerde artikelen in deze aflevering!
ontmoeten nog: Vrouwen slaan records:
jacht naar handteekeningen; een filmbesp®®'
king, de preek, de weerbeschouwing, en in
eigen afdeeling verschillende nuttige opstel'e
voor de dames.
De verdere lectuur is al niet minder g°e^
verzorgd. Rolf Bormani levert een treffend vef
haal: De groote klok; J. van Heydorpe vertel
van een Ontvoering, en Holloway Hom hec'j
een aardig geval: Een nieuw scenario. Met vee
interesse zal de groote roman „Giftgas" gevolS
worden; het is zeker een verhaal voor deze®
tijd en wel zoo romantisch, dat het de aandac®
voortdurend boeit. Vermelden we naast al he^
mooie in zwart en wit nog de twee kleurenpre®'
ten, die het geheel nog meer verlevendigen-
De bijvoegsels, De Narrenkap en Okki, z^f
weer als van ouds: rijk en frisch van inhoUh'
zoodat zij het toch reeds zoo goed gevulde nu®®
mer van de K.I. voortreffelijk aanvullen.
Ontstaan en ontwikkeling van ne
Wettelijk Dierenrecht in Nederld
door Ch. CarnoBarlen. Uitgdv
van de Stichting tot wettelijke Te
geling van Dierenrecht.
Dit boekje bestaat uit twee gedeelten:
eerste deel omvat een aantal artikelen over a>
ontwikkeling van het z.g. dierenrecht, het re®®
dat dieren hebben op bescherming tegen nt®*,
handeling e.d. Het tweede deel bevat de
schiedenis van de stichting die het boekje he®
uitgegeven met een hoeveelheid documentat'
materiaal, o.a. een voorontwerp Dierenwet. s®
mengesteld door notaris C. F. J. Brands. Een
ander is natuurlijk niet vrij van propaganda'
sche strekking.
Schr
Jacc
Schr
T.
>r
'Mn
een,
D
én i
Van
van
Mog
Z
üen
M
tot
Ven
'ijk,
Mie
6en
Ver
