Öe uitwijzing van Duitsche
journalisten
Bollenoogst was minder goed
GEEN IJZER MET
HANDEN BREKEN
VEEL HOOGERE PRIJZEN
WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1937
*7 gingen te Londen niet
hechts hun beroep na
Home Office wordt
energiek
£ljgt een permanente vergunning. Zoolang
Int. Padvinderscongres
WBm
Nationale bedevaart
naar Lourdes
LISS0NE
LINDEMAN
De directe gevolgen
Dokter overvallen
Plagen in de lucht
Villa afgebrand
Kerkelijk leven
Af,
en verwacht uitzetting van vele
andere Duitschers, die nazi-
propaganda in Enge
land voeren
Receptie van de Nederlandsche
regeering
H. M. J. BLOMJOUS 60 JAAR
Lid der Eerste Kamer
De pelgrims in goeden welstand
aangekomen
Diefstal met braak
IlgpONE
llNPEMf
Grootsche dingen
IINPEMAN van ,14 sept.
De minister koos den gulden
middenweg in den strijd
voor de saneering
Belangrijke beslissing
Directe gevolgen
Door twee mannen mishandeld
en beroofd
Krijgsraad eischt strenge straf
Kortsluiting waarschijnlijk
de oorzaak
LOONSVERLAGING BIJ MET
TE ALKMAAR
Ultimatum der metaal-arbeiders
H. H. WIJDINGEN
Bij de Paters Jezuïeten
(Van onzen Londenschen correspondent)
Het eerste opschrift van dezen brief is
niet juist, maar wanneer wjj onge
veer hetzelfde in juiste bewoordingen
hadden willen uitdrukkingen, dan zou de
«tel de lengte van een heele paragraaf ge-
kegen hebben.
Bet woord „uitwijzing" op zichzelf is na
tuurlijk
in het geheel geen Nederlandsch,
'Uuur evenals, helaas, zoo vele andere woor-
"kh die geen Nederlandsch zijn, drukt het
v°or een ieder uit wat de schrijver ermee
^Sgen wil. In werkelijkheid evenwel zijn er
eeeti Duitsche journalisten uit Engeland
"Uitgewezen" („expelled"Het Home Office,
°t departement van Binnenlandsche Zaken,
«eeft geweigerd hun verblijfsvergunning te
Verlengen. Het verschil is groot, en dit moet
'u het oog gehouden worden, vooral in ver
hand met de drukte, welke in Duitschland
Van het geval gemaakt wordt.
toegelaten
duur van
«itwij zing van een hier eerst
eetndeling geschiedt tijdens den
JU verblijfsvergunning door het departement
va« Binnenlandsche Zaken, meestal op advies
an den rechter, voor wien de vreemdeling zich
een of ander misdrijf te verantwoorden
gphad heeft. Zulk een misdrijf kan onder de
otiri'°ne weh va«en (oplichterij, diefstal enz.) of
de vreemdelingen-wetgeving, en de uit-
Jzing kan voorafgegaan worden door gevan-
Uisstraf. Een uitgewezene wordt nooit weder
Shgeiand toegelaten.
^Met-verlenging der verblijfsvergunning is een
veei
uiinder strenge maatregel. Deze wordt ge
en door het departement van Binnenland-
ft uwi liet uc^iax btuxuiiv V CV A A uuiiivimtxiu
Y«e Zaken, meestal op advies van Scotland
Y, d. Het is een zuiver-bestuurlijke maatregel.
(Je zich in Engeland vestigen wil, of hier om
Jz°hdere redenen eenige weken of een paar
Uden wil vertoeven, krijgt hiertoe vergun-
S voor één, twee of drie maanden. Wil hij
öien
een
het
tijd verlengd zien, dan moet hij hiertoe
met redenen omkleed verzoek indienen bij
Home Office. Eerst na een paar jaren
jw. «ume uiiice. rjer.bt nu een pa, cti jttieix
£en
Ij." verzoek om verlenging overwogen worai,
jj,11 de aanvrager hier blijven, zelfs al heeft hij
w «Jd overschreden; wordt het verzoek ge-
'®erd, dan spreekt het vanzelf dat hij ver-
moet, aangezien zijn verblijfsvergun-
ho verstreken is- Meestal worden hem dan
tj eenige dagen, vaak zelfs één of twee weken.
5 gegeven om zijn zaken te regelen.
•"daar hij kan het land steeds weder binnen-
hetzij als tijdelijk bezoeker, hetzij in
hoop opnieuw een verblijfsvergunning te
dL
khjgen.
W?Yer het geheel heeft weigering van ver-
UglUg -
meestal niets ander.s dan dat de werk
te der vergunning niets oneervols. Zij be-
2aa meestal niets ander.s dan dat de werk-
sc^mheid van den aanvrager in dit land, of-
°orrt°n op zichzelf volkomen eerbaar, naar het
cW 1 van het Home Office overbodig gewor-
of niet in het algemeen belang is,
ga h zijn hierop een weinig uitvoerig inge-
h> omdat hieromtrent veel misverstand
$tei[®°ht, en wij weten dat velen er belang in
Buitenlandsche dagblad-correspondenten
hebben, wat de verblijfsvergunning aan-
'w eaaL steeds een bevoorrechte positie inge-
«ch n' Zi' hebben niets anders te doen dan
hu aankomst als bona fide-correspondent
£eh riUn blad te leEil:imeeren, en krijgen dan
2ijn hoorloopcnde vergunning. Correspondenten
2ollci er tien. vijftien en meer jaren gevestigd,
sfront dat ooit van verlenging hunner oor-
W 'jke vergunning sprake geweest is. Geen
Zjjrtp heeft ooit eenige moeilijkheid van de
oer overheden ondervonden.
Hit
is ook thans nog zoo, maar ten aanzien
enkele landen heeft het Home Office sinds
ele jaren zijn taktiek gewijzigd, en wel voor-
0 «ik ten aanzien van Duitschland. Van het
Senblik af waarop Nazi-propaganda en Nazi-
hulistiek onafscheidelijk van elkaar werden,
Öie^en V6le Hnh^che dagbladcorrespondenten,
hier aankwamen, slechts een tijdelijke ver-
hing welke, evenals die van andere vreem-
higen, poriodiek verlengd moest worden. De-
hiaatregel was gedeeltelijk hieraan toe te
j riJV€h, dat Duitsche journalisten, met vele
midueele uitzonderingen natuurlijk, hier niet
m dezelfde mate vertrouwen genoten als
0 r 1933, anderzijds hield hij verband met het
feden der Duitsche regeering tegen Britsche
Respondenten, waarvan velen het land uit-
Sezet
6 zijn, en enkelen zelfs in de gevangenis
26ten hebben.
j^erlenging der verblijfsvergunning schijnt ech-
hieestal zonder veel bezwaren verleend te
ge He eerste eenigszins opzienbarende wei-
^hg deed zich voor in November 1935, toen
"An ZellGre Dr- Thost, correspondent van de
t3]0.griff" en van de „Voelkische Beobachter"
®ehng het land verlaten moest, omdat het
Ve,.j Office geweigerd had zijn vergunning te
tiet hBen' Dr- Thost was ook medewerker van
St beruchte anti-semietische schendblad „Der
iïi ,rmer", en stond als zoodanig ook vermeld
e ledenlijst der „Foreign Press Association"
e> zeer tot schade van haar prestige, hem
haa?0g eenige individuen van zijn kaliber, in
ge gelederen opgenomen had. Het Duitsche
'Uke chaP, dat toen nog onder de voortreffe-
later tding stond van den eenige maanden
ïifj. bestorven Herr von Hoesch, werd in ken-
hierees.teld van de redenen, waarom Dr. Thost
tyar h'et langer geduld kon worden, en deze
Vap h van dien aard, dat de Ambassadeur er
tian Zag eenigen stap in het belang van den
te doen.
duitsche dagbladcorrespondenten te Lon-
leverden een moeilijk probleem op. De mees-
ei^ hhner waren achtenswaardige journalisten
ten, voortreffelijk omgang hadden met hun bui-
tenlandsche collega's van alle naties en.
rassen. Op het oogenblik is de president van de
„Foreign Press Association" 'n Jood, en de vice-
president, met wien hij geregeld moet samen
werken, een Duitscher. Maar zoowel onder jour
nalisten als in kringen van politici en.politie
had men steeds het onaangename gevoel dat
zich onder die zeer talrijke Duitsche correspon
denten toch een kleine minderheid bevond, die
geen vertrouwen waard was: mannen die hun
journalistieke functie gebruikten als schild,
waarachter zij Nazi-propaganda, en erger wel
licht, bedreven.
Hieronder leed niet alleen het aanzien der
Duitsche journalisten te Londen; 't prestige van
de „Foreign Press Association", met haar ver
over de honderd leden van alle nationaliteiten,
werd er door ondermijnd. Zoo is 't kenmerkend
dat 't Foreign Office sinds het begin van het
jaar geen leden der „Association" toelaat, in
dien zij niet voorzien zijn van een speciale kaart,
en dat sinds 1933 geen minister van Buitenland-
sche Zaken de leden meer collectief ontvangen
heeft ten einde een belangrijk vraagstuk van
Europeesche politiek te bespreken en door hen
te stellen vragen te beantwoorden. Dat mannen
als dr. Thost hiervan de oorzaak waren, lijdt
geen twijfel, maar de dubbelslachtige positie van
alle Duitsche correspondenten, die ervan ver
dacht werden goedschiks of kwaadschiks „extra-
journalistieke" werkzaamheden te verrichten
wanneer hun dit door dr. Goebbels' departement
bevolen werd, gaf in nog veel hooger mate het
aanzien aan een argwaan, waarvan buitenland-
sche journalisten tot voor weinige jaren te Lon
den niets gemerkt hadden.
^hans is aan drie Duitsche journalisten en
aan de secretaressen van twee hunner het
verdere verblijf in Engeland ontzegd. Zij
zijn Herr Crome, sinds 1933 correspondent der
„Lokal Anzeiger", Herr Wrede, sinds vier maan
den zijn assistent, en Herr von Langen, sinds
twee maanden correspondent van het Graf
Reischachs persagentschap. De beide secretares
sen waren werkzaam onder de twee laatstge
noemden.
Dat een assistent-correspondent er een secre
taresse op na houdt, is een nogal vreemd ver
schijnsel, vooral wanneer die secretaresse te
Londen optreedt als of zij zelf belangrijke jour
nalistieke functies te vervullen heeft, en - zich
poogt in te dringen in kringen, waar belang
wekkende dingen gezegd worden die echter
nooit afgedrukt worden in de „Lokal Anzeiger",
welker Engelsche berichtgeving nu niet zoo bui
tengewoon omvangrijk is. Wat Herr von Langen
aangaat, deze houdt er ook al een secretaresse
op na, ofschoon het onbeduidende Graf Rei
schachs agentschap niets anders is dan een
Nazi-persbureautje dat de Duitsche provincie
pers van propagandaartikelen voorziet.
Onrustbarender is het geval van Herr Crome,
die hier ruim 3y„ jaar geweest is, en door zijn
collega's als een ernstig en vertrouwbaar jour
nalist beschouwd werd.
Te Berlijn windt men zich over deze „uit
wijzingen" op, en de Duitsche ambassade te Lon
den heeft „stappen" gedaan. Op een vraag van
Herr von Ribbentrop had het „Foreign Office"
geantwoord, dat het verblijf der Duitschers niet
„in het belang der Engelsch-Duitsche betrek
kingen" was. Aan zijn plaatsvervanger, gezant
Woermann, werd later medegedeeld, dat open
baar-making van de redenen, die tot de weige
ring leidden, nog veel minder in het belang dier
betrekkingen, en ook niet in het belang der drie
Duitschers zou zijn.
Men vraagt zich af welke Duitsche corres
pondent onder het Nazi-regiem nog vertrouwen
verdient, indien een man als Herr Crome feite
lijk het land uitgezet wordt, niet om hetgeen hij
als journalist, maar om hetgeen hij in andere
kwaliteit gedaan heeft.
De bezorgdheid van den Ambassadeur betreft
evenwel niet juist deze vijf personen. Zij heeft
alle redenen om aan te nemen dat deze „uit
wijzingen" het begin zijn van een groote op
ruiming onder de ontelbare Duitschers, die hier
de laatste paar jaren toegelaten zijn. Al die
genen hunner die Nazipropaganda gevoerd heb
ben, zijn door Scotland Yard, op last van het
Home Office, streng nagegaan, en men verwacht
thans uitzettingen op zoo groote schaal, dat
heel het gebouw der Hitleriaansche agitatie te
Londen ineenstort.
DDD. !s een heldere vloei*
stof, die diep ln de poriën
doordrinqt en de ziekte*
kiemen doodt Flacons 4
75 ct„ f. 1.50 en L 2.50.
GENIESMIDDEL TEGEN
HUI 0 HEI N 0 OE N I N G EN
In het Kurhaus te Scheveningen heeft Dins
dagavond de minister van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen, prof. dr. J. R. slotemaker
de Bruine, namens de Nederlandsche regeering
de deelnemers aan de Internationale Conferen
tie van de Padvindersbeweging ontvangen, op
welke receptie bijna alle congressisten tegen
woordig waren.
Namens de regeering waren aanwezig de mi
nister van Waterstaat mr. dr. ir. J. A. M. van
Buuren, prof. Van Poelje, directeur-generaal
van onderwijs, G. R. Lobatto, referendaris van
het kabinet van den minister van Onderwijs,
G. Pippel en mr. A. J. L. van Beeck Calkoen,
administrateurs bij het departement van On
derwijs en A. F. Hoytema, regeeringsgedele-
geerde op de Jamboree, namens het gemeente
bestuur van 'sGravenhage de burgemeester mr.
S. J. R. de Monchy en de wethouders mr. Vrij-
enhoek, ir. L. J. M. Feber en J. R. Snoeck Hen-
kemans. Ook waren zeer velen uit de padvin
dersbeweging aanwezig en onder hen waren
Lord en Lady Powell, Z. K. H. Prins Gustaaf
Adolf van Zweden, hoofdverkenner staatsraad
J. J. Rambonnet, generaal H. Behrens, A. Oos-
terlee, secretaris en A. H. van Leeuwen, pen
ningmeester van de N. P. V. en voorts waren
alle in Nederland vertoevende leden van het
Internationale Bureau en de geheele Neder
landsche delegatie tegenwoordig.
Ook merkten wij nog op den burgemeester van
Bloemendaal, jhr. mr. C. J. A. den Tex, luit.-
kolonel E. E. Kools, intendant voor de voeding
op de Jamboree, mevrouw E. van den Bosch-
De Jong, voorzitster van het Nederlandsche
Padvindstersgilde, C. T. R. baron Krayenhoff,
voorzitter van de A. N. V. V., kolonel Diemont,
jhr. mr. W. C. Six, chef van het kabinet van
den Haagschen burgemeester, dr. Ivan Krno, ge
zant van Tsjecho-Slowakije en den heer Ribiro
Couto, zaakgelastigde van Brazilië.
Geruimen tijd bleven de genoodigden bijeen,
om onder gebruik van het vele, dat de buffetten
boden, op geanimeerde wijze van gedachten te
wisselen.
Het 75-jarig bestaan der Opel-fabrieken te Rüsselsheim is met
groote feestelijkheden gevierd. Bij die gelegenheid werden ver
schillende „oude getrouwen" uit de garage gehaald die een
merkwaardigen stoet vormden
Vandaag, 11 Augustus, wordt de heer H. M.
J. Blomjous, het Eerste Kamerlid te Tilburg,
60 jaar.
De heer Blomjous is een der meest vooraan
staande fabrikanten uit het Zuiden. Vele jaren
was hij de stuwende kracht in de Ver. van Til-
burgsche Fabrikanten van Wollen stoffen ei
de Ned. Werkgeversvereeniging. Hij interes
seerde zich reeds jong voor economisch-sociale
aangelegenheden. In de Tijd werden meer
malen artikelen van zijn hand gepubliceerd. In
1920 werd hij door de regeering afgevaardigd
naar de Internationale Arbeidsconferentie te
Washington.
In 1920 werd hij gekozen tot lid van de Eerste
Kamer en sindsdien zag hij telkens zijn man
daat vernieuwd.
De 60-jarige heeft zich voor Tilburg groote
verdienste verworven door zijn onvermoeid
Werk voor de vestiging van de R. K. Leergan
gen te Tilburg en mede als gevolg daarvan de
vestiging van de R. K. Economische Hooge-
school alhier. Als curator van beide instellingen
verleent hij daar door zijn gezond en streng
zakelijk inzicht belangrijke diensten aan deze
voor Tilburg en het Zuiden zoo belangrijke in
stellingen.
In 1917 was hij mede-oprichter van het
Nieuwsblad van het Zuiden, van welk blad hij
thans president-curator is.
De Nederlandsche nationale bedevaart naar
Lourdes, welke Maandag j.l. met vijf treinen
uit Roosendaal en Nijmegen, medevoerende
ruim 1500 pelgrims en 300 zieken, was vertrok
ken, is onder groote belangstelling van de zijde
der bevolking, in goeden welstand, te Lourdes
aangekomen.
De godsdienstige plechtigheden zijn vanmor
gen begonnen met een pontificale Hoogmis in
de Basiliek van Onze Lieve Vrouw Onbevlekte
Ontvangenis, welke werd opgedragen door Z.
H. Exc. Mgr. J. P. Huibers, bisschop van
Haarlem.
De soldaat G. K. stond voor den Krijgsraad
te Den Bosch terecht wegens diefstallen van
rijwielonderdeelen.
Als hij ging stelen sloot hjj de poort van
het magazijn achter zich dicht. Er was voor
een waarde van f1500 gestolen, maar aan ver
dachte kon niet bewezen worden dat hij zoo
véél had ontvreemd.
Maar in den eisch kwam zijn grove schuld
wel naar voren: drie jaar gevangenisstraf.
De krijgsraad veroordeelde beklaagde, die
volledig bekende, tot 6 maanden gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest.
WACHTEN U
IN EEN GROOTSCHE OMGEVIHG
Reist naar Italië ter gelegenheid van het 20e
eeuwfeest van AUQUSTUS onder leiding van het
COMITÉ VOOR CULTUREELE BELANGEN
NEDERLAND-ITALIË
(Voorz. Z. E. oud-minister Prof. Gelissen)
Reissom 2e kl. trein ƒ145.—, 3e kl. 107.
Vraagt inlichtingen bij:
REISBUREAUX
Kantoren:
Directie: Groenmarkt 22, Den Haag
Amsterdam - Arnhem Eindhoven
Groningen - Haarlem - Leeuwarden
Lelden - Botterdam - Utrecht - Zeist
Leden der Nederl. Vereenlging van
Reisbureaus
Augustus is de traditioneele oogstmaand. Het
goudgele graan, dat zoo menig veld in de om
streken van Haarlem siert, is zoo langzamer
hand gerijpt en kan geoogst worden. Vele vel
den echter in de streek tusschen Haarlem en
Leiden en ten Noorden van Haarlem hebben
hun opbrengst al gegeven, hun producten zijn
zelfs veelal al verhandeld en vervoerd naar de
afnemers. De bloembollenvelden, die in de
lente een palet vol kleuren zijn, vormen thans
een groene vlakte. En de bloembollenkweeker
maakt de balans van den oogst op. Is hij goed
of slecht uitgevallen?
Dr. Verhage, de voorzitter van die Algc-
meene Vereeniging voor Bloembollencul
tuur, vertelde ons, dat de oogst van bloem
bollen, vooral van vroege tulpen, 'tot jaar
niet best is geweest. De oorzaak zijn natuur
lijk de weersomstandigheden. Als het warm
was, mocht het juist niet zoo warm voor de
bollen zijn, en als het regende, was de re
gen voor bollen niet welkom.
Die minder goede oogst heeft hoogere prijzen
tengevolge gehad. Bij de hyacinten was de oogst
goed, doch ook de uitvoer grooter met tot re
sultaat, dat ook bij dit product hoogere prijzen
te boeken waren.
In cijfers is dat moeilijk uit te drukken, want
de verhooging loopt ver uiteen.
°hdanks alle verschil van politieke inzich- Voor sommige variëteiten zijn de prijzen
wel met meer dan honderd procent geste
gen, voor andere daarentegen met nog geen
twintig procent.
Ook de uitvoer, vooral naar Engeland, is dit
jaar bevredigend. Quantitatief is de uitvoer
echter doorgaans, behoudens enkele jaren met
groote schommelingen, ongeveer hetzelfde ge
bleven.
Het is geenszins te zeggen of de moeilijke
jaren voor het bloembollenvak thans voorbij
zijn. Dat zal de toekomst moeten leeren. Inmid
dels heeft de Minister een belangrijke beslis
sing genomen, waarvan de directe gevolgen niet
gemakkelijk te overzien, zeide de heer Verhage.
of beter gezegd, nog eenigszins vaag zijn.
Jaar op jaar is in het vak en natuurlijk
daardoor ook in de Algemeene Vereeniging voor
Bloembollencultuur een groote strijd ge
voerd: opheffing of handhaving van de sanee
ring, met alles wat daaraan vast zit: minimum
prijzen, surpiusfonds, heffingen, teeltbeperking
en wat dies meer zij. De Vereeniging was dit
jaar vóór ophefifng der saneering. De Minister
koos den gulden middenweg: handhaving van
de teeltbeperking en het Surpiusfonds dat
het teveel van den oogst opkoopt maar op
heffing van de buitenlandsche en binnenland
sche minimumprijzen, dus herstel van den
vrijen handel, al komt er nog geen vrije be
drijfsvoering. Opheffing van de minimumprij
zen is een tegemoetkomen aan den drang naar
vrijheid, die in verschillende vakken, welke door
de crisis min of meer sterk aan banden waren
gelegd, leeft, nu men meent het einde van de
crisis te bespeuren. Opheffing van de teelt
beperking en het Overschotfonds wilde de Mi
nister niet, want de toekomst is nog onzeker.
Dit jaar zijn er wel hooger prijzen tengevolge
van een minder goeden oogst, maar zal dit het
volgende jaar evenzoo zijn? De oogst kan dan
wel overvloedig wezen, met lagere prijzen wel
licht tot gevolg.
De teeltbeperking verhindert dan een te
groote productie van bloembollen en het Sur
piusfonds helpt de prijzen op peil houden door
den aankoop van het bloembollenoverschot, dat
op de markt niet verkocht kan worden. Het
surpiusfonds behoudt n.l. wel minimumprijzen
en dit zal een steun voor den kweeker zijn.
Werd ook de teeltregeling opgeheven en kwam
er weer een overproductie aan bloembollen, zoo
overwoog de Minister in zijn beslissing, dan zou
heel moeilijk een basis voor een eventueel dan
opnieuw weer in te voeren teeltregeling te vin
den zijn. Neemt men dan de op dat oogenblik
aanwezige bedrijven tot grondslag, dan zullen
speciaal de bedrijven, die een groote uitbreiding
sinds de ophefifng van teeltbeperking hebben
ondergaan, profiteeren. Zou men de basis voor
de nieuwe teeltregeling vaststellen op den hui-
digen toestand, dan zouden de bedrijven, die
zich uitgebreid hebben, een grooten strop lijden.
En om al die eventualiteiten te voorkomen,
handhaaft de Minister de minimumprijzen met
het Surpiusfonds, dat geheel in handen van
het vak zelf is.
Wat is nu het directe voordeel van de op
heffing der minimumprijzen?
Dat is zoo maar niet in a nutshell te zeg
gen, antwoordde Dr. Verhage. Het directe ge
volg kan wel zijn, dat bedrijven, die niet-ge-
vraagde en onrendabele variëteiten kweeken,
een nieuw product zullen moeten zoeken. Tot
heden toe werden die variëteiten gekocht tegen
de minimumprijzen, maar nu de vrije handel
hersteld is, zullen de bedrijven zich wel, om te
kunnen concurreeren, op gevraagde en renda
bele variëteiten moeten toeleggen. In het alge
meen is het dikwijls niet gemakkelijk om van
product te veranderen, maar in het bloembol
lenvak kan men wel eenvoudig van de eene va
riëteit op de andere overgaan.
Maar zal daardoor het aanbod van de veel
gevraagde variëteiten niet te groot worden?
Dr. Verhage had hiervoor geen vrees, omdat
het hier immers over veelgevraagde variëteiten
gaat. Al zou door het grootere aanbod de prijs
dalen, dan krijgt de kweeker toch zijn opbrengst
wel binnen, omdat hij immers dan meer dan
vroeger van de variëteit gekweekt heeft. De
eventueele lagere prijs wordt dan gecompen
seerd door de grootere gekweekte kwantiteit.
Is door de opheffing van de buitenland
sche minimumprijzen geen grootere strijd te
verwachten van de in het buitenland gevestigde
bloembollenbedrijven?
Dr. Verhage antwoordde hierop ontkennend.
Wij hebben, zoo zjide hij, een grooten voor
sprong door vakkennis, materiaal, ervaring enz.
op de in het buitenland gevestigde bedrijven.
Natuurlijk zullen we ze wel in de gaten houden!
besloot onze zegsman.
Is U verbrand in de zon?
Als de huid van Uw gelaat, hals en armen
door de zon pijnlijk verbrand is, of dat gij U
bij het fietsen hebt doorgezeten, doe er dan
onmiddellijk Purol op. Dit verzacht en ge
neest spoedig. Purol (wit en geel) beide in
doozen van 30 en 60 cent, tube 45 cent.
Bij Apoth. en Drogisten.
Dinsdagavond omstreeks acht uur werd
er bij dr. de R. op het Oranjeplein te 's Gra-
venhage gebeld en daar hij alleen thuis
was, deed de dokter zelf open. Er stonden
twee mannen voor de deur, die, nadat zij
binnen waren gelaten, dr. De R. aanvielen,
mishandelden en hem van f 30 beroofden.
De daders wisten daarna de vlucht te
nemen.
Dr. De R. bekwam eenige niet ernstige
verwondingen in het gelaat.
A. v. H., uit Hoorn, 23 jaar, reserve-sergeant-
leerling-vlieger van de Luchtvaartafdeeling te
Soesterberg, vloog op 24 Juni 1.1. boven Aals
meer. Bij het inhalen van een ander vliegtuig
dook hij er scherp onder door en trok vlak voor
den neus van die vliegmachine op. De andere
vliegenier werd daardoor plotseling gedwongen
zijn vliegtuig scherp op te trekken.
Een ander had hetzelfde eens geleverd aan
beklaagde en nu wilde hij ook eens zoo'n streek
uithalen.
De president van den Krijgsraad Mr. W. van
Lanschot, wees zeer ernstig op het gevaar van
zoo verregaande roekeloosheid. Ook de auditeur
militair Mr. van Rijckevorsel laakte de houding
van beklaagde en wilde er een strenge correctie
voor eischen: ƒ100 boete en voorts een voor
waardelijke boete van 10 met ontzegging van
het vliegbewijs voor den tijd van zes maanden.
De verdediger Mr. E. Sassen, Den Bosch,
pleitte clementie en wees op de gevolgen voor
beklaagde, die bij ernstige straf de kans om
bij de K. L. M. te worden ingelijfd wel zeer
gering ziet worden.
Vonnis van den Krijgsraad 50 boete.
In den nacht van Dinsdag op Woens
dag, te ongeveer twee urn:, ontdekte een
passeerend automobilist dat er brand was uit
gebroken in de villa van den heer F. A. L. van
den Bergh, groot-industrieel te Moergestel. In
middels was ook de dochter des huizes door het
vuur gealarmeerd en met eigen middelen tracht
te men dit te blusschen, doch tevergeefs, zoo
dat men de brandweer uit Tilburg opriep welke
spoedig onder leiding van commandant Esbach
en ondercommandant ir. Moorman met groot
materiaal verscheen en met drie motorwagens
en zeven spuiten het vuur aantastte. De brand
woedde echter zoo snel voort, dat binnen korten
tyd het rieten dak van de villa, dat een gretig
voedsel aan de vlammen bood, in lichter laaie
stond en deze zich ook mededeelden aan de
eerste verdieping welke zoo goed als geheel uit
brandde, waarbij ook het meubilair voor het
grootste gedeelte in de vlammen opging. Met
groote energie werkte de brandweer om verdere
uitbreiding te voorkomen en tegen zes uur in
den ochtend was men het vernielend element
in zooverre de baas geworden, dat verder gevaar
niet te duchten viel en de beneden gelegen ver
trekken konden worden behouden, al leden deze
vanzelfsprekend veel waterschade.
Bij het blusschingwerk waren met den burge
meester van Moergestel, den heer J. H. Bardoel
aanwezig rijks- en gemeentepolitie en ook de
marechaussee verleende assistentie al was er
wegens het nachtelijk uur niet veel publiek ge
tuige van dezen brand.
De oorzaak van den brand is vermoedelijk
kortsluiting in de electrische centrale van het
gebouw, dat tot de mooiste en meest bekende
van de omgeving behoorde en thans in een ruïne
herschapen is.
De R. K. Metaalbewerkersbond en de Alg.
Ned. Metaalbewerkersbond hebben een ultima
tum gestuurd aan de firma Meti. automobiel
bedrijf te Alkmaar.
De reden hiervan is, dat deze firma voor wat
de afdeeling carrosserie betreft de loonen heeft
verlaagd met drie centen per uur, waardoor het
hoogste loon op 50 cent per uur kwam te staan.
Waar momenteel de loonen overal worden ver
hoogd, kon met deze opgelegde loonsverlaging
geen genoegen worden genomen.
De economische crisis is een zware
rem op den socialen vooruitgang
geweest, omdat sociale verbeterin
gen gewoonlijk geld kosten. Nu die rem
niet meer zoo straf aanloopt, meenen ve
len, dat nu ook maar op slag vol gas voor
uit moet worden gegeven, niet alleen om
den ontstanen achterstand met een snel
len schuif in te halen, maar ook om een
geweldig stuk verder te komen op den
weg naar een socialen toestand, welke
bevredigender moet zijn dan de tegen
woordige. Deze voortvarendheid valt.
wanneer zij voortkomt uit een onbaat
zuchtig practisch idealisme, dat streeft
naar een zoo volledig mogelijke toepas
sing van de beginselen der Christelijke
sociale rechtvaardigheid, zeer te prijzen,
mits zij rekening houdt met wat momen
teel mogelijk is. Zij moet echter worden
afgewezen, wanneer zij slechts voortkomt
uit zucht tot het prikkelen van ontevre
denheid, uit demagogische oogmerken en
politieke bijbedoelingen en de grenzen
van het mogelijke tracht te overschrij
den tot oogenblikkelijk voordeel van één
enkele maatschappelijke groep maar tot
nadeel van de maatschappij in haar ge
heel. In de groote sociaal schijnende be
roeringen in de Vereenigde Staten, in
de roekelooze sociale Volksfrontpolitiek
in Frankrijk steken nog heel wat méér
motieven dan uitsluitend idealistische.
Wij mogen dat niet vergeten, wanneer
wij vergelijkingen willen trekken tus*
schen hier en ginds.
Het is niet moeilijk, aan de hand
van de magistraal getrokken richtlijnen
van 's Pausen Encycliek „Quadragesimo
Anno" een aantal verstrekkende sociale
leuzen te formuleeren, maar het is wel
moeilijk zulke leuzen in de practijk door
te voeren en toe te passen. In Frankrijk,
waar het Volksfront niet op grond van
„Quadragesimo Anno", maar van Mos-
kou's demagogisch materialisme de roode
arbeiders heeft trachten te paaien met
grootere sociale concessies dan het eco
nomische leven op dat moment verdra
gen kon, heeft men de rem weer moeten
aandraaien om 'n algemeene débacle te
voorkomen. In het orgaan van het Fran-
sche spoorwegpersoneel wordt thans de
vraag gesteld, of de arbeiders rijker dan
wel armer zijn geworden vergeleken bij
acht maanden geleden. En het catego
risch antwoord, dat het op deze vraag
geeft, luidt; „Wij zijn armer, ondanks,
dat we de illusie hadden rijker te zijn
geworden, omdat we meer loon ontvin
gen". De koopkracht, die de Volksfront-
regeering wilde vermeerderen, is in wer
kelijkheid verminderd. En de conclusie
van het Fransche arbeidersblad luidt;
„Natuurlijk is doorvoering van de socia
le wetgeving 'n begeerenswaardig goed,
maar haar doorvoering moet met ver
stand en overleg geschieden, wil zij zich
niet ten nadeele keeren tegen hen, tot
wier voordeel zij moet strekken."
Deze woorden houden een ernstige
waarschuwing in aan het adres van hen»
die met niet te verwezenlijken grootsche
sociale plannen hun volgelingen zoeken
te misleiden om ze te gebruiken als in
strumenten voor de bevrediging hunner
machtsbegeerte. Zij zijn tevens een les
voor hen, die meenen, dat thans, nu de
eerste teekenen van economisch herstel
zich beginnen te manifesteeren, ook de
tijd gekomen is om radicaal en roekeloos
alles te vervullen, wat hun sociale hartje
maar gelieft te begeeren.
Men kan geen ijzer met handen bre
ken, óók niet op sociaal gebied. Poogt
men dit toch te doen dan loopt men
groot gevaar geheel de maatschappij en'
met haar zichzelf te breken.
Nu wij een principieel Christelijke re
geering hebben, mogen wij verwachten,
dat ernstig gestreefd zal worden naar
een geleidelijke en door werkelijkheidszin
verantwoorde verwezenlijking van de be
ginselen van „Quadragesimo Anno", maar
niet een onverantwoorde meer socialis
tische dan sociale „Rücksichtslosigheif-,
welke uiteindelijk de toepassing van die
beginselen voor langen tijd onmogelijk
zou maken.
De nieuwe minister van Sociale Zaken
mr. Romme heeft in zijn bekend schrij
ven aan de werkgevers- en werknemersor
ganisaties getoond bij de werkloosheidbe-
strijding met verstand en overleg te
werk te willen gaan, en hij verdient in
dit streven gesteund, inplaats van a
priori verdacht gemaakt te worden, ge
lijk van zekere bedenkelijke zijde reeds
is geschied.
Te Maastricht in de Kerk van de Paters Je
zuïeten (Tongerschestraat 53) zal Z. H. Exc.
Mgr. Dr. G. Lemmens op 15 Augustus de Hei
lige Priesterwijding toedienen aan de volgende
leden van de Sociëteit van Jezus: A. Adikardj-
ana (Djokjakarta), Ch. Claereboets (Maas
tricht), F- Dirks (Amsterdam), F. de Graaft
('sGravenhage), J. Houben (Valkenburg), A.
van Leeuwen (Delft), J. van Niekerk (Haar
lem), Rud. van Niekerk (Haarlem), P. Poll-
mann (Arnhem), A. Reichling (Nijmegen), J.
Ros (Amsterdam), P. Smulders (Utrecht), P.
van der Ven (Rotterdam).
Op 16 Augustus hopen zij aldaar hun eerste
Stille H. Mis aan God op te dragen.
