Sluiting der internationale
padvindersconferentie
hen jaar
krachtig woord van
IN HET WOUD
DEN CHIEF-SCOUT
MERKWAARDIGHEDEN BIJ
VEEHOUDERIJCENTRALE
m#
4
tPAS OP DIE JAS!
VRIJDAG 13 AUGUSTUS 1937
Eenheid is goed, maar niet kunst
matig opgelegd; zij moet uit
persoonlijk karakter
voortkomen"
Zonen van één vader
Y aa«:
Slotwoord van den Chief Scout
AANWINST VOOR HET
MAURITSHUIS
Mansportret door Ferd. Bol
NUMMER- EN RIJBEWIJZEN
Afgifte aan automobilisten, die
niet in Nederland wonen
Een Jamboreefilm
Donderdagavond voor de eerste
maal te Scheveningen vertoond
CLEARINGKOERSEN
Schipper verdronken
Over eenige kolen uitgegleden
en toen te water geraakt
Overboord geslagen en
verdronken
Regeeringscommissaris Louwes
vroeg persoonlijk te hooge
prijzen aan dr. Deterding
Het export-monopolie
prijs gegeven?
BELGISCHE MEDISCHE PERS
TE EINDHOVEN
Bezoek aan de Philips F abrieken
De Poolse he gezant op
bezoek
Kerkelijk leven
PRINS TSJITSJIBOE TE DELFT
Teruggaaf van invoerrecht op
vleesch
Secretaris Ondernemersraad voor
Indië gaat heen
F AT HER WILLEM ARNOLDS f
STUDIEDAGEN VOOR
GEESTELIJKEN
HET LOKKENDE WATER
Meisje bij het baden in zee
verdronken
Aan verwondingen overleden
Jubileum bij Philips
Proeftocht van de Rodas
Aardappelziekte
Bekend Haagsch inbreker
aangehouden
Met de zitting van Donderdagmiddag is
öe negende tweejaarlüksche internationale
conferentie van de padvindersbeweging ge
sloten.
voorzitter van de Fransche delegatie, de
aeer A. chatelet las allereerst een boodschap
,°°r van de Fransche regeering, waarin deze
aar sympathie voor de padvindesrsbeweging
"'tdrukte.
Ipe verkiezing van de leden van het Inter
zonale Comité van de Padvindersbeweging,
et Volgende punt op de agenda, verliep vlot,
baar alle tegenwoordige leden bij acclamatie
efkozen werden.
zijn majoor W. de Bonstetten, Lord
a°ipton, Walter W. Head, graaf Y. Hutara,
ajoor Ebbe Lieberath, graaf Henri Marty,
jJ*' H. MoelierGasmann, dr. T. Strumillo en
iv Paul Teleki-
°e conferentie nam daarop de volgende mo-
De conferentie brengt haar gelukwenschen
aan Lord Baden Powell met zijn tachtig-
h Verjaardag en betuigt haar aanhankelijk-
vj'o aan den oprichter en leider van de pad-
versbeweging.
°ver
5ten
'V ®erbi
n vwv,nv'£
'•De conferentie brengt met den meesten
d'ed dank aan H. M. de Koningin der Ne-
jjVanden, H. K. H. Prinses Juliana en Z. K.
(jj, frins Bernhard en de Nederlandsche re-
<4 B voor hun syropathieke medewerking en
beleven met de conferentie.
v De conferentie drukt haar warmste ge-
v 'Vs van dank uit tot het gemeentebestuur
Den Haag en Bloemendaal voor de be--
nde gastvrijheid.
Jij,De conferentie brengt dank aan Z. H.
tyj.bs Gustaaf Adolf van Zweden voor de toe-
waarmee Z. H. de vergaderingen heeft
d. Voorts brengt de conferentie hartelq-
eh dank aan den hoofdverkenner van Ne
tland, Staatsraad J. J. Rambonnet, het
^amboree-comité, de Nederlandsche pad-
Vihders, verkenners, leiders en de staf-
°fficieren voor alles, wat zij gedaan heb-
'5etl om de Jamboree te doen slagen.
e- De conferentie dankt het Nederland
se volk voor de verleende hulp en de
^endschappelijke interesse tijdens de
Jamboree en drukt haar waardeering uit
v°or hetgeen de pers en de radio gedaan
hebben
om de Jamboree te doen slagen.
Tecti
De conferentie brengt hulde aan den di-
-veur van het Internationale Bureau, den
Hubert Martin en den secretaris, den heer
jLund, voor hetgeen zij in de laatste twee
(j r®n en speciaal gedurende de conferentie-
ëen voor de beweging hebben gedaan.
Vo De conferentie drukt haar waardeering uit
of°r hetgeen de heer J. GuérinDesjardins als
(j,. Veeie tolk tijdens de conferentie heeft ge-
kin 130 conferenkie brengt dank aan Z. M. Ko-
v,Y George van Engeland en de regeeringen
v0 Tsjecho Slowakije, Frankrijk en Polen
t °r hun aanmoedigende boodschappen, welke
e zeerste worden gewaardeerd.
W 130 conferentie drukt haar waardeering uit
jv,r de waardevolle medewerking, welke de
1, V'hdersbeweging ondervonden heeft van de
tej hen van de verschillende staten en van
b^önen, die in him functie de beweging heb-
gesteund.
L De conferentie wenscht opnieuw hare dank-
Vheid uit te drukken voor de medewerking
8m. e ZÜ van de padvinders en leiders over de
ef eele wereld heeft ontvangen. Allen kunnen
vD v&n overtuigd zijn, dat hun werk niet van
bg l'hiigaanden aard is geweest en dat zij heb-
hijgedragen tot het bevorderen van den
Vnii n w'l en verstandhouding tusschen de
heren.
Clip erna werden nog verschillende moties van
■"diisatorischen aard aangenomen.
sprak de Chief-scout Lord Baden Po-
io0 ket sluitingswoord. „Bij alle resoluties, die
he) ibist zijn voorgelezen", zoo sprak hij met
inhere stem, „heb ik één gemist en dat is die,
Sf hank gebracht wordt aan leden van de
- 1 arentie zelf, die in zoo grooten getale zijn
tW men> Phdanks de vele aantrekkelijkhe-
Vipi' hie er buiten de conferentie te genieten
*611,
Sea!6 conferentle is een groote stap vooruit
0Pst in de ontwikkeling van de padvin-
«beweging. Wij kunnen gerust zeggen, dat
tyg ,e.en soort Volkenbond zijn geworden, al
Sei« ik niet> of hat nu in onze bedoeling heeft
gen. (Applaus).
Een van de leden van den „echten" Vol
kenbond heeft mij eens in vertrouwen ver
klaard, dat wanneer er daar een derge
lijke geest zou heerschen als hier, de
Volkenbond zijn besluiten heel wat gemak
kelijker zou kunnen nemen. „Wij zien niet
alleen onzen eigen belangen, wij zien al
len één belang, dat van den jongen pad
vinder. Ons doel is de ontwikkeling van het
individueele karakter van de jongens en
een gezond patriotisme naast internationa
len „goodwill and understanding".
„Mussolini heeft mij eens verteld,
dat hij de padvinderij omgezet heeft
in de „balilla", omdat hij eenheid
wenschte. Eenheid is goed, maar zij
moet niet kunstmatig opgelegd wor
den, zij moet uit het persoonlijke ka
rakter voortkomen.
Laten wij niet vervallen in over-
organisatie.
De beste remedie daartegen is teruggaan tot
de origineele basis van de beweging met haar
eenvoudige beginselen van harde oefening en
avontuur.
Zulk een remedie zal dan zijn „reculer pour
mieux sauter".
Voorts memoreerde Lord Baden Powell, dat
hij zelf eigenlijk de padvinderij niet opgericht
heeft. Hij heeft een boek voor jongens ge
schreven en de jongens zijn toe/i zelf met de
padvinderij begonnen. Hierin is duidelijk het
ongedwongene van de beweging te zien.
De jongens doen alles uit vrijen wil en daar
in zit juist de kracht van de padvinderij.
„Dat wij op den goeden weg zijn, heb ik aan
vele factoren gezien," aldus eindigde de Chief-
scout. „De Carnegie-stichting heeft ons den
prijs van den vrede toegekend. Koningin Wil-
helmina, Koning George en de regeeringen van
vele landen hebben ons streven aangemoedigd.
Onze beweging telt thans 2.800.000
leden en ten slotte hebben we weer
op de Jamboree zoo duidelijk ge
voeld, dat ondanks verschil in ras
en taal, wij ons allen zonen van één
vader voelen. Dat is voor ons een
zeker teeken en daarom gaan we
voort ,,to do our best".
Na deze hartelijk toegejuichte rede nam
Prins Gustaaf Adolf nog eenmaal het woord.
„Chief", zoo zeide hij tot Lord Baden Powell,
„wij voelen ons geïnspireerd, ais wij uw woor
den hooren of lezen en dan voelen wij ons in
derdaad zonen van één vader, namelijk zonen
van den yader van onze beweging".
Hierop bracht de geheele vergadering drie
cheers op den chief-scout uit.
Staande legden allen vervolgens de padvin
ders-gelofte af en tenslotte werd hand in
hand, alsof men om een kampvuur geschaard
stond, het „auld lang syn" gezongen.
Dit was het plechtige einde van deze vrucht
bare conferentie.
Een Haagsche verzamelaar heeft aan het
Mauritshuis te 's-Gravenhage in bruikleen ge
geven een fraai mansportret door Ferdinand
Bol. Het is uit diens vroegen tijd, nog geheel in
den trant van zijn leermeester Rembrandt.
Toon en lichtval doen sterk denken aan Rem
brandt's anatomische les. De compositie is zeer
gelukkig en de schildering vlot en vloeiend.
Vermoedelijk stelt de afgebeelde een jong Am-
sterdamsch koopman voor. Hij staat, tot de
knieën zichtbaar, blootshoofds en met den
mantel om het middel, voor een groengrijzen
achtergrond, waartegen de kop en vooral de
prachtig geschilderde rechterhand krachtig
uitkomen.
Het levensgroote doek is voorloopig geplaatst
in een der benedenzalen van het Mauritshuis.
In het Algemeen Politieblad komt een cir
culaire voor, door den minister van Justitie ge
richt tot de procureurs-generaal, fungeerende
directeuren van politie, waarin medegedeeld
wordt, dat de minister van Waterstaat de vol
gende beslissing ter kenqis heeft gebracht van
den Koninklijken Nederlandschen Toeristenbond
A.N.W.B.:
„De vraag, of zij, die afgifte van een nummer-
bewijs of rijbewijs verzoeken, volgens de motor
en rijwielwet hier te lande woonplaats hebben,
moet beoordeeld worden naar artikel 74 en vol
gende van het burgerlijk wetboek."
Uit deze beslissing volgt, aldus de circulaire,
dat voor de toepassing van de motor- en rijwiel-
wet en haar uitvoeringsvoorschriften ten aan
zien van de vraag, of iemand al dan niet in
Nederland woonplaats heeft, niet beslissend is,
of hij is opgenomen in het bevolkingsregister of
verblijfregister, bedoeld in het besluit bevolkings
boekhouding, staatsblad 1936, no. 342.
Het zal duidelijk zijn, dat deze beslissing van
belang is niet alleen voor de vraag, of aanspraak
gemaakt kan worden op afgifte van een zgn.
departementsrijbewijs en R-numtnerbewijs, doch
evenzeer voor de vraag, of gebruik kan worden
gemaakt van de faciliteiten, welke hier te lande
voor niet in Nederland woonachtige eigenaren
of gebruikers van motorrijtuigen gelden.
Zoo zal de opvatting, dat degene, die in het
bevolkingsregister is ingeschreven, niet bevoegd
zou zijn hier te lande zijn auto te gebruiken,
wanneer hij alleen voorzien is van de gebruike
lijke internationale papieren, onjuist moeten
worden geacht, wanneer die persoon naar bur
gerlijk recht niet in Nederland gedomicilieerd is.
Een en ander heeft in het bijzonder practische
beteekenis met betrekking tot Indische verlof
gangers.
In het Seinpost-theater te Scheveningen
draaide Donderdagavond voor de eerste maal
een Jamboree-film, samengesteld uit de tijdens
de Wereld-Jamboree door de filmfabrieken Po
lygoon en Profilti gemaakte geluidsopnamen.
Deze eerste en speciale vertooning werd bij
gewoond door de kopstukken van de interna
tionale padvinderswereld. O. a. werden opge
merkt Lord en Lady Baden Powell, Prins Gus
taaf van Zweden en de Nederlandsche hoofd
verkenner Staatsraad Rambonnet.
De overige aanwezigen waren voor het mee-
rendeel de hoofdleiders van de contingenten
buitenlandsche padvinders, die de Jamboree
bijwoonden en gedelegeerden van het Inter
nationale Padvinderscongres.
De film, welke een lengte heeft van 1600
meter en ongeveer 50 minuten duurt, bevat
een belangwekkend overzicht van de voornaam
ste gebeurtenissen tijdens de Jamboree in Vo
gelenzang, met als hoogtepunt de openings
plechtigheid.
De camera nam voorts interessante opna
men in de verschillende subkampen, waardoor
de toeschouwer een voortreffelijk beeld krijgt
van het massale en indrukwekkende karakter
van deze internationale padvindersreünie.
Een inleiding tot de eigenlijke Jamboree
film bevat opnamen, genomen tijdens den op
bouw van de tentenstad.
Koersen voor stortingen op 13 Augustus 1937
tegen verplichtingen, luidende in: Reichsmar-
ken ƒ72.94, lires ƒ9.61, peseta's ƒ10.
Duiker: „Ik heb aldoor gezegd, dat ik dat ver
vloekte glas daar niet wil hebben, want als ik
onder water een schat zie, en ik wil in mijn han
den spuwen, dan spuw ik tegen het glas en kan
de schat niet meer zien."
De 43-jarige schuitenvoerder C. Niezen, uit
Amsterdam, die Donderdagmiddag met zijn met
cokes geladen schip door de Nieuwe vaart nabü
de Funenkade te Amsterdam voer, kwam te
struikelen en viel in het water. Onmiddellijk
begaf een achttal voorbijgangers zich te water.
Geen van allen lukte het echter den schipper
op te halen. Ten slotte twintig minuten na
het gebeurde is men er in geslaagd met een
dreg den drenkeling uit het water te halen. De
levensgeesten waren toen evenwel reeds gewe
ken. Het stoffelijk overschot is naar het Bin
nengasthuis vervoerd.
De schipper bevond zich met zijn schuit on
der de brug, toen hij overboord sloeg. Het
schip kon door de hooge laag cokes niet onder
de brug door. De schipper kwam hard toeloo-
pen, ten einde de lading te verdeelen. Hij gleed
daarbij uit over eenige kolen met het gemelde
gevolg.
Donderdagmiddag voer door het Verbindings
kanaal te Groningen de tjalk „Neerlandia",
schipper P. F. B., gedomicilieerd te Groningen.
De tjalk werd opgeduwd door een motorbootje,
waarin zich de beide zoontjes van den schipper
bevonden. Bij het aanzetten van den motor is
de 5-jarige Anton door den schok overboord ge-
Het Handelsblad deelde onlangs mede, dat
er tusschen dr. Deterding en de monopolie-
houdende Veehouderij Centrale een ernstig ge
schil was ontstaan over den prijs, dien deze
aan dit crisislichaam had moeten betalen voor
de rond 30.000 naar Duitschland gezonden var
kens. Deze prijs was nJ. naar dr. Deterding
naderhand bleek veel te hoog geweest, niet
op zichzelf, maar bij vergelijking met dien,
welke aan een bepaalde firma was berekend. Na
een zéér nadrukkelijk door dr. Deterding ken
baar gemaakten wensch, is dezen toen gelde
lijk satisfactie verleend.
Het blad sprak tevens de hoop uit, dat de
Veehouderij Centrale over deze bedenkelijke
zaak niet zou zwijgen, doch in een communi
qué de preciese toedracht der feiten zou ont
hullen, speciaal wat betreft den betrokken der
de en de prijzen. Dit communiqué is echter
niet verschenen.
Sléchts heeft de Veehouderij Centrale aan
een der dagbladen verklaard, dat dit lichaam
slechts uitvoerder was, doch dat de leverings
overeenkomst was gesloten tusschen dr. De
terding en den Regeeringscommissaris voor de
Veehouderij, den heer S. L. Louwe.s, die zich
er toe had bepaald, het resultaat aan haar me
de te deelen.
Er werd aan toegevoegd, dat de besprekin
gen hierover een bevredigend resultaat hebben
gehad.
Bovendien is „van welingelichte zijde" ver
klaard, dat de Veehouderijcentrale „een partij
van enkele duizenden varkens voor export naar
Zwitserland heeft geleverd tegen iets lagere
prijzen, dan aan dr. Deterding waren bere
kend."
Het blad toetst deze mededeelingen aan de
werkelijkheid en is in staat het volgende mede
te deelen:
In December contracteerde dr. Deterding
met Regeeringscommissaris Louwes de
overneming van 30.000 varkens van gemid
deld 120 kilo tegen een prijs van veertig
cents per kilo levend gewicht.
Twee maanden daarna, gedurende wel
ken tijd de prijzen het tegendeel van een
daling te zien hadden gegeven, werden aan
een bepaalde firma varkens overgedragen,
bestemd voor export naar Zwitserland. De
„enkele duizenden" waren er rond 6600 en
de „iets lagere prijs" bedroeg vier en der
tig cents per kilo levend gewicht en boven
dien werd vier kilo korting toegestaan per
varken.
Dr. Deterding betaalde dus voor een var
ken van 120 kilo een prijs van 48, doch
bedoelde firma behoefde slechts 39.50 te
betalen. Dr. Deterding moest derhalve 8.50
of twee en twintig procent méér per var
ken betalen dan de bedoeldê firma (die de
varkens eerst slachtte, alvorens ze naar
Zwitserland te zenden). Men kan uit deze.
cijfers zien, wat de „welingelichte zijde" "be
doelt met „iets lagere prijzen."
De gemachtigden van dr. Deterding hebben
door een louter toeval n.l. een vergissing
van de Veehouderücentrale dit meten met
twee maten ontdekt, bij welke gelegenheid zij
tevens de schriftelijke bewijzen van dezen „koe
handel" in handen kregen. Dr. Deterding was
hierover terecht zeer verbolgen en heeft toen
persoonlijk ingegrepen en den aanvankelijk
weifelenden Regeeringscommissaris mondeling
voor een alternatief gesteld, waarvan de ééne
helft was, dat deze zou goedkeuren, dat van
de nog openstaande vorderingen van het Land
bouwcrisisfonds op dr. Deterding voor andere
producten, een bedrag zou worden ingehpuden
van ruim een ton.
Het „bevredigende" van het resultaat dezer
„besprekingen" was o.a., dat dr. Deterding de
vlotheid had, het prijsverschil te deelen en das
genoegen te nemen met een prijs van 37 cents
en dat hij de Rotterdamsche conditiën van vier
kilo korting buiten geding liet, opleverende al
dus een terugstorting van rond 110.000. Hij
had met evenveel recht ruim het dubbele kun
nen eischen en ook dat zou hem dan moeten
zijn toegestaan.
Een eventueel nog te verschijnen communi-
qué van Regeeringscommissaris Louwes zal er
thans dus mee kunnen volstaan, den naam van
de firma te noemen en een verklaring te ge
ven voor den lagen prijs, die aan deze werd
berekend. (Dr. Deterding heeft n.l. niet te veel
betaald)
Doch bovendien zal de Regeeringscommissa
ris goed doen, een verklaring te geven voor
het feit, dat de transactie van den varkens-
export naar Zwitserland is verricht door een
particuliere firma en niet door de Veehouderij-
centrale, welke immers het export-monopolie
bezit.
slagen. Onmiddellijk sprong de vader, die niet
kon zwemmen, te water. Hij moest door voor
bijgangers, die eveneens in het water gesprongen
waren, op het droge worden gebracht.
Het jongetje is verdronken. Na een uur dreg
gen werd het lijkje door de politie opgehaald.
Het is naar het Academisch Ziekenhuis te Gro
ningen vervoerd.
Donderdag hebben een 30-tal leden van de
Belgische medische pers een bezoek gebracht
aan de Philips Fabrieken te Eindhoven.
Na een inleiding van dr. J. G. A. van Weel
over de t.b.c.-bestrijding en van ir. Hondius
Boldingh over Röntgeninstallaties voor medi
sche doeleinden, werden de Röntgenapparaten-
fabriek en andere fabrieksafdeelingen bezich
tigd, terwijl tevens een rondgang door het la
boratorium werd gemaakt.
Met bijzondere belangstelling namen de Bel
gische medici kennis van de door Philips ge
troffen maatregelen op sociaal-hygiënisch ge
bied, alsook van de moderne Röntgeninstalla
ties, die vooral bü t.b.c.-bestrijding zulk een be
langrijke rol spelen.
De Poolsche gezant, de heer Babinsky, die
Donderdag met zijn echtgenoote en dochter de
demonstraties der Poolsche vliegers en pad
vindersleiders op het vliegveld te Eindhoven
heeft bijgewoond, heeft in den namiddag de
Philips Fabrieken bezocht.
Aan de Poolsche gasten werd een Brabant-
sche koffietafel aangeboden, waaraan mede
ir. P. F. S. Otten, directeur der Philips Fa
brieken en diens echtgenoote aanzaten.
Donderdagmiddag heeft Prins Tsjitsjiboe in
cognito een bezoek aan Delft gebracht. Hij be
zocht achtereenvolgens de Delftsche aardewerk
fabriek „De Porceleyne Fles", het Prinsenhof
en de Oude en Nieuwe Kerk.
Hoewel aan het bezoek van den Prins geen
ruchtbaarheid was gegeven, hadden zich vooral
bij de Nieuwe Kerk vele belangstellenden ver
zameld.
In den namiddag keerde de Prins naar Den
Haag terug.
De minister van Financiën heeft de inspec
teurs der invoerrechten en acijnzen gemachtigd,
teruggaaf te verleenen van invoerrecht voor
versch of gekoeld rund- en kalfsvleesch, op een
in hun dienstkring gelegen kantoor der invoer
rechten ten invoer aangegeven op of na 29
Juni j.l., ten bedrage van:
A. Het verschil in gewoon invoerrecht tus
schen 20 en 121/, pet. van de waarde volgens de
ten tijde van den invoer geldende prijscourant,
bedoeld in bijzondere bepaling 5 op post no. 146
van het tarief van invoerrechten.
B. Het verschil in bijzonder invoerrecht tus
schen het betaalde bedrag en dat hetwelk zou
zijn verschuldigd, indien het gewoon invoer
recht was berekend naar 121/ pet. van de
waarde.
De teruggaaf van invoerrecht wordt slechts
verleend voor zoover door belanghebbenden een
verzoek daartoe binnen een jaar na den invoer
bij voornoemde inspecteurs wordt ingediend.
De heer G. J. W. Putman Cramer heeft be
sloten, met ingang van 1 October as. zijn func
tie van secretaris van den Ondernemersraad
voor Ned.-Indië, welke betrekking hij ongeveer
15 jaar bekleed heeft, neer te leggen.
Te Bergen op Zoom is bericht ontvangen dat
Father Willem Arnolds te Kisumu (Eng. O.
Afrika) is overleden.
Father Arnolds werd 12 Febr. 1908 te Bergen
op Zoom geboren en in 1933 te Mill Hill pries
ter gewijd. Hij studeerde achtereenvolgens te
Tilburg, Roosendaal en Mill Hill en vertrok on
middellijk na zijn priesterwijding in 1933 naar
Kisumu waar hij in het vicariaat van denzelf
den naam werkzaam was.
De oorzaak van zijn dood is niet bekend.
Aan de priesters, die wenschen deel te nemen
aan de studiedagen over de Katholieke Actie
te houden 29, 30 en 31 Augustus as. in het
seminarie te Apeldoorn en die zich nog niet
hebben opgegeven, wordt verzocht dit te doen
vóór 16 Augustus a s. Opgave adres Katholieke
Actie: Nieuwegracht 32, Utrecht.
Bij het baden in zee aan het Noorderetrani
te Scheveningen is een meisje van 14 jaar ver
dronken.
Maandagmiddag is bü sluis 4 te Veghel een
motorrüder met duopassagier in botsing geko
men met een tandem. Op de tandem zat de
55-jarige IJsendoorn met zijn vierjarig zoontje.
Het jongetje, dat de botsing zag aankomen,
sprong tijdig van het rüwiel. De vader even
wel werd tegen den grond gesmakt en met
ernstige verwondingen naar het St. Joseph-
ziekenhuis te Veghel vervoerd.
Donderdag heeft een 30-talleden van de
zweken.
Zaterdag as. zal het 25 jaar geleden zyn, dat
de heer S. Wolf, leider van de accountantsaf-
deeling en algemeen procuratiehouder der N.V.
Philips' gloeilampenfabrieken te Eindhoven, bü
deze onderneming in dienst trad.
De jubilaris is lid van het Nederlandsch in
stituut van accountants en o.m. penningmeester
van de Philips-pensioenfondsen, ondersteu
ningsfonds en van het Philips-van der Willigen
studiefonds, alsook lid van den raad van beheer
van het sportfondsenbad.
Zaterdagmiddag zal de jubilaris in het Phi-
lips-ontspanningsgebouw gehuldigd worden. Om
half een zal daar gelegenheid zün voor vrien
den en medewerkers om den jubilaris geluk te
wenschen.
Het tank-stoomschip „Rodas", groot bruto
ca. 3160 ton, gebouwd bij de Nederlandsche Dok
Mq. te Amsterdam, voor de Curasaosche
Scheepvaart Mij. te 's Gravenhage, zal 30 Aug.
proeftocht houden.
In het etmaal van 's avonds 10 tot 's avonds
11 Augustus is n het midden van het land de
weersgesteldheid kritiek geweest voor het optre
den van aardappelziekte, op de Zuid-Hollanösche
Eilanden kritiek behoudens te geringe bewol
king, en tusschen Hoorn en Enkhuiaen behou
dens te weinig regen.
De politie te Wassenaar heeft aangehouden
J. van de V., een bekenden Haagschen inbreker,
die zich in Wassenaar op verdachte wüze op
hield. Hü is naar Den Haag overgebracht, waar
hü gezocht werd in verband met enkele oude
inbraken.
Een prima reflector en een wit achter-
spatbord op uw fiets baten niet als er
zoo iets gebeurt I (U weet toch, dat die
witte achterspatborden ook overdag
verplicht zijn 71)
DOOR
KELLER
V^eel graag," zei de schilder, dadelük weer
V0,.oliik gestemd; „ik zat reeds lang op de eer-
e uitnoodiging te wachten om mün gedicht
tiL^'in compositie voor te dragen. U moet na-
Wi'ik Weten, vereerde aanwezigen, dat Werner
t^hiann niet slechts schilder, maar ook dich-
eh componist is, om zoo te zeggen dus een
Verseel genie. Werner Lohmann is voor alles
v chikt, alleen niet voor doodslaan, tenzij voor
Vt ^°°dslaan van tijd en geld. En nu, vooruit
ji.de kunst!"
Ij/r'j tokkelde op zün guitaar en zong toen zijn
Het schallende stem.
Wed werd door de gezamenlüke toehoor-
a becritiseerd. Balthassar zei:
^"Otizin". de vrouw van den voorzanger: „Om
lta gieren!"; de oude voorzanger: „Hoeh, hoeh,
&°eroe!" ik: »Een heel aardig gitaarliedje!"
a Isenloh: „Het is buitengewoon, het is
v°udig schitterend!"
U^erner Lohmann stond op, maakte een bui-
V0o8 eh zei: „Ik dank de geachte aanwezigen
.r den algemeenen stormachtigen bijval!
CW. was het wonder als meisjesharten op
dien blijmoedigen, aardigen jongen verliefd
raakten?
Er werd geconstateerd, dat ook Erica gitaar
kon spelen en dat ook ik iets van deze eenvou
dige en toch zoo bekoorlijke kunst verstond. Nu
moest ook ik iets voordragen. Ik ben geen zan
ger. En zoo zong en sprak ik recitatief
mijn rümen en sloeg er eenige accoorden bü aan.
Joechheisahei
in 't land van Mei.
Mei heeft een en dertig dagen.
Waarom? Waarom? zult gü vragen.
Luistert! dertig maagdelün,
deugzaam, blond en zwart en fün
kwamen door het pralend bosch,
dansten zwierig los.
Haar nu kwamen vergezellen
een en dertig jonggezellen.
Ei, lachte Mei,
iederen dag een huwelijksfeest,
het is nog nooit zoo mooi geweest!
Iederen dag begon de jool,
klonken luit, gitaar, viool.
Dertig maal, dertig maal
vreugdefeest op groote schaal.
Doch ten slotte kwam
een eenzaam man.
Ik stond alleen....
liefde vond ik geen.
in Mei
joechheisahei!
Ook dit lied werd door de toehoorders becri-
tiseerd. „Ach, hoe treurig 1" zei de vrouw van den
voorzanger. „Mooi!" zei haar man. „Hoe
zat dat eigenlük?" vroeg de houtvestersvrouw;
„waren er voor de één en dertig heeren maar
dertig dames, en bleef er toen één over?"
„Zeer juist," bromde Balthassar; „en daarom is
het zaak, je door geen windbuil den lof te laten
afsteken!" „Ja, de één en dertigste moet je in
Mei niet zün, liever de eerste," zei Werner Loh
mann.
Erica Isenloh zweeg. Het speet me eigenlük.
dat ik het lied gezongen had.
Nu nam Erica de gitaar en zong met haar
heldere welluidende stem eenige bekende lente
liederen, ook mün speciaal lievelingsnummer
„Rosenstock, Holderblüh." Iedereen werd vroo-
lük, de gedrukte stemming verdween, zelfs Bal
thassar spoorde de jonge zangeres telkens tot
weer nieuwe liederen aan. Tot slot zong Erica
het lied van de engelbewaarders in den Mei
nacht.
„Dat is ontroerend!" riep Balthassar en sloeg
met zün vuist op tafel.
„Het is aangrijpend!" riep hü opnieuw en
fronste het voorbeeld als duchtte hü ergens te
genspraak. „Je moet dat dadelük zoo begrüpen:
de engelbewaarders moeten zich het heele jaar
door voor de meest onhebbelijke blagen afsloven,
maar als ze eens 'n paar uur vrü hebben, kennen
ze in hun goedheid toch geen grootere vreugde
dan elkaar hun beschermelingen te toonen."
„Hartelük dank voor de explicatie," zei Werner
Lohmann ironisch; „zonder die verklaring zou
geen mensch het gedicht gesnapt hebben."
„Nu, ik mag toch zeker wel wat zeggen,"
bromde Balthassar. „Dit gedicht heeft me een
ware vreugde bezorgd, terwijl het uwe, dat van
die kleine kangoeroeuitgesproken nonsens
was!"
„Dat moest ook, münheer Balthassardat
moet ookals het geen nonsens was, zou het
geen snars waarde hebben."
„U zou misschien zelf ook geen snars waarde
meer hebben als u geen nonsens meer te ver
tellen had!" antwoordde Balthassar grof.
De schilder sprong overeind. Nu komt de ca
tastrophe, dacht ik. Maar Werner Lohmann
lachte en zei vergenoegd:
„Hebt u het gehoord, mijne heeren? Mijnheer
Balthassar heeft een verstandige opmerking ge
maakt. Zeldzaam, maar waar! U staat me toe,
dat ik den zin noteer. Als ik geen nonsens meer
heb te vertellen eet."
Het overige deel van den avond verliep zon
der incidenten. Met het verstrüken der uren
ontstond er zelfs een prettige gemoedelükheid.
Alleen mijn eigen hart bleef bedrukt. Erica
praatte büna uitsluitend met Werner Lohmann.
Zij sprak met hem over kunst en over allerlei
schoone idealen, die hü met zijn rake begaafd
heid hebben kon. Dikwijls lachte hij er luchthar
tig over heen, maar langzamerhand kwam hü
al meer en meer onder de betoovering van het
meisje.
De wijn smaakte me niet, en ik hoorde niet
hoe zoet de nachtegalen in het struikgewas langs
het beekje zongen....
Terwijl wq huiswaarts keerden, kwamen wij
voorbü het huisje, waar Elisabeth Ranke woont.
We zagen het meisje in den tuin staan uitkijken.
Werner Lohmann zei:
„Kük, dat is juffrouw Ranke. Ik zal eens even
over de weide naar haar toegaan om het een en
ander in verband met de volgende zitting te be
spreken."
Hij snelde over de door de maan beschenen
grasvlakte, maar het meisje haastte zich naar
binnen, toen zij hem zag aankomen en smeet
de deur achter zich dicht.
„Die is kwaad, dat ze niet op het Meifeest is
mogen komen," zei Lohmann, toen hij weer te
rug was. „Ze zou ook niemand gehinderd heb
ben; ze heeft immers ëen zekere ontwikkeling."
Niemand antwoordde. Toen voegde Lohmann
zich bq den voorzanger en liep met hem voor
uit. Dan volgde Balthassar met de vrouw van
den voorzanger; het laatste paar vormden Erica
en ik. Een heele poos liepen wij stilzwügend
naast elkander voort; dan keerde Erica zich om
naar het huis waar Elisabeth Ranke woonde en
haalde de bekende verzen van Heine aan:
„....Und wem sie just passieret,
Dem bricht das Herz entzwei
.Hebben die verzen op Elisabeth Ranke be
trekking?" vroeg ik.
„Ja."
Dem bricht das Herz entzwei.... Maar
Elisabeth Ranke is toch verliefd op den schilder.
Als ik vragen mag, waarom het juist u ver
hinderd, dat Elisabeth op het feest tegenwoor
dig was en hem kon ontmoeten?"
Zü keek mü in de oogen.
,De schilder is Elisabeth's liefde niet; hü is
voor haar slechts „het slük der aarde," waarin
zü haar hart begraaft, nu het verraden is."
,Ahbedoelt u het zoo?"
„Ik bedoel, dat Elisabeth, die een trotsch, zui
ver meisje is, den jongen van de houtzagerij
heeft liefgehad; nu hü zoo laag heeft gehandeld,
nu hij haar in den steek liet, nu hü zooals
voor mij vaststaat in zün waanzin Bianca
heeft neergeslagen, het ouderlük huis heeft be
stolen en in brand gestoken en zelf de wereld
is ingevlucht, nu wil dit arme teleurgestelde
meisje haar versmade hart aan den eerste den
beste weggooien. Deze eerste de beste is helaas
Werner Lohmann, en hü is lichtzinnig genoeg
om het gebodene te accepteeren."
O, wat werd het mü goed en licht te moede!
Al de helsche folteringen der jalousie vervluch
tigden tót niets.
„Erica," zei ik bewogen; „u wilt dus ook hier
weer de engelbewaarder zün?"
„Ik zou Elisabeth's vriendin willen zün, een,
die haar beschermt. Zoo, als onze oude leeraar
het ons voorgehouden heeft, van wien ik u eens
vertelde: de onderwüzeres moet voor de meisjes
van haar dorp een trouwe zuster zün. Maar,
mqnheer Hubertus, ik vrees, dat ik alweer op
den verkeerden weg ben. Ik doe alles averechts:
ik ben nog te jong; ik deug misschien heelemaai
niet voor onderwüzeres."
,Hoe kunt u zoo iets onzinnigs zeggen, Erica?"
(Wordt vervolgd)
