Nieuwe Haarlemsche Courant | 1937 | 1 september 1937 | pagina 2

Tid v&tfml van den daq

De avonturen van Stan en Pol

V

Haarlem, 1 Sept.

ZOMERGENOEGENS

Kort en volledig

WOENSDAG 1 SEPTEMBER 1937

Vier onderwij 8-jubilea

De heer Speller 40 jaar by het
'onderwijs en 25 jaar
schoolhoofd

Vele gelukwenschen

INBRAAK

Inschrijving voor de Ambachts
school

Per kano naar Engeland

Twee jongelieden te Zandvoort
gestart

Ongeval bij vuurwerk

Frans Halsmuseum

Te ver in zee gewaagd

AGENDA

Bioscopen

2 September

Bioscopen

BURGERLIJKE STAND

1 U kunt nog mee! Met de LINDBERGH TOURINGCARS

gierigheid

HENGELSPORT

R. K. VischcoIIege „De Forel"

NAAR HET
ENGELSCH

,ik denk, dat hü er bovenop komt." zei de
dokter.

STAD

Het is vandaag een zeer belangrijke dag in de
geschiedenis van de St. Josephschool aan de
Nieuwe Gracht. Vandaag immers worden daar
vier jubilea gevierd: het 25-jarig bestaan van
de school, het hoofd der school, de heer W.
Speller is 25 jaar aanjie school als hoofd ver
bonden en tevens 40 Jaar bij het onderwijs en
de onderwijzer, de heer J. Brockbernd, is 25
jaar onderwijzer aan de school.

Des morgens werd in de St. Josephkerk een
plechtige H. Mis opgedragen door pastoor F. C.
v. Beukering tot intentie van beide jubilarissen.
Heel mooi werd de achtste Gregoriaansche Mis
gezongen. De heer Stammeijer begeleidde aan
het orgel.

Na de H. Mis volgde een feestelijk ontbijt in
de pastorie, waar de beide jubilarissen en het
schoolbestuur aanzaten.

In de met palmen versierde gymnastiekzaal
van het jubileerend schoolgebouw werd daarna
een receptie gehouden, die zeer druk bezocht
was. Kruisvaarders in uniform haalden de ju
bilarissen met hun familie in, terwijl aan de
echtgenooten bloemen werden aangeboden. In
de gymnastiekzaal had zich een groot gedeelte
van de leerlingen opgesteld, die bij de bin
nenkomst een voor deze gelegenheid ontworpen
welkomstlied zongen. Allen zwaaiden met vlag
getjes en hieven als slot een driewerf hoera
aan.

Pastoor v. Beukering, die als voorzitter van
het schoolbestuur het woord voerde, constateer
de dat het spreekwoord: alle goede dingen be
staan in drieën zeker op dezen dag van toe
passing is. 25 jaar geleden werd deze school
door Mgr. A. J. Callier z.g. ingewijd. Aan Hem
en zijn nog thans levende medewerkers, den
heer J. W. A. Beynes en den heer D. Zuidhof,
die bij de oprichting bestuursleden waren, zijn
we veel dank schuldig. Spr. betuigde speciaal
hulde aan den heer Beynes. die met raad en
daad geholpen had aan den opbouw van de
school (applaus.)

Spr. zette dan uiteen het essentieele verschil
tusschen de neutrale en de Christ.-godsdien-
stige school. Blijft in de neutrale school de ont
wikkeling platvloersch, in de godsdienstige
school wordt 't heele onderwijs gericht op God.
Spr. wees op de groote voordeelen, die een paro-
chieele school biedt: de geestelijkheid kan ge
makkelijk met de kinderen in contact komen.

Oorspronkelijk was de school ook voor an
dere parochies bestemd. Nu alle parochies een
eigen school gebouwd hebben, zijn de buiten-
parochieele kinderen van de school verdwenen,
maar met hen zijn ook echter verschillende pa
rochie-kinderen weggegaan. Elk parochiaan
echter heeft den plicht om naar best vermogen
de parochieele school in stand te houden. De
pogingen om ook op de school vrouwelijke leer
lingen te krijgen zijn thans in zooverre gelukt,
dat de Bisschop er thans zijn toestemming voor
gegeven heeft, (applaus).

Spr. wenschte beiden jubilarissen van harte
geluk.

Uit den naam Speller is toch ook wel het
een en ander te halen, dat op den drager van
dien naam betrekking heeft. Speller, dat wil
zeggen, hij die letters spelt, hetgeen in een
school lederen dag weer gebeurt. In het oude
testament beteekent Speller profeet, de man,
die het volk tot God had te brengen en als
zoodanig heeft de heer Speller zijn taak opge
vat. De mede-jubilaris heeft ook zeker zijn
beste krachten daarbij gevoegd. Namens het
Schoolbestuur en namens de parochie bracht
spr. dank aan het onderwijzend personeel en
in het bijzonder aan de beide jubilarissen. Als
klein bewijs van groote dankbaarheid bood hij
den heer Speller een ruststoel en den heer
Brockbernd een werkbank aan.

Spr. eindigde met dezelfde wenschen, die Mgr.
Callier bij de inwijding van het gebouw, 25 jaar
geleden, had uitgesproken.

Na een hartelijk applaus werden de jubila
rissen door een groot getal autoriteiten en ken
nissen gelukgewenscht.

De heer Lancée sprak namens de commissie
van toezicht op het L. O. woorden van geluk-
wensch. Hij zeide, dat de school 25 jaar lang
zegenrijken invloed heeft doen uitgaan en aan
spraak mag maken op groote erkentelijkheid
van de burgerij.

Speciaal feliciteerde spr. den heer Speller met
zijn dubbel jublieum. De jubilaris wordt in het
bestuur van de commissie door zijn adviezen en
zijn welwillendheid zeer gewaardeerd.

Namens de oud-leerlingen spraken de heeren
Duyn en Puts, waarvan de eerste een tegel
tableau aanbood, dat nog slechts in teekening
gereed is. De heer Puts bood een rookerig ge
schenk aan, dat natuurlijk spoedig in rook zal
opgaan. Zij dankten voor de wijze lessen en
zeiden met een blijde herinnering op hun
schooltijd terug te zien.

De heer v. d. Weijer, inspecteur van het L. O.
bracht de gelukwenschen over van het rijks toe
zicht en hoopte, dat de school in de toekomst
steeds door God gezegend moge blijven

Wethouder A. G. Boes, die door verblijf in het
buitenland verhinderd was, zond een schrtfte-
lijken gelukwensch in.

De heer G. H. Weustink, oud-inspecteur van
het L. O. was bijzonder aangenaam getroffen

door het feit, dat er weer nieuw leerlingenbloed
in de school zal komen.

De heer P. W. v. Buren voerde namens het
onderwijzend personeel op een geestige wijze
het woord. Priesters, onderwijzers, en last not
least huisvaders zijn reeds uit onze leerlingen
voortgekomen, die door hun katholiek leven ge
tuigen, dat de opvoeding in de St. Joseph
school voor 100 procent is geweest, aldus spr.
Vervolgens bood spr. mede namens eenige oud
collega's aan den heer Speller een staande
schemerlamp en een plant, en aan den heer
Brockbernd een pianolamp en een palm aan.

Tenslotte dankte de heer Speller voor alle
hartelijke woorden en voor de geschenken, meer
speciaal de oud-leerlingen, die nog steeds een
groote plaats in zijn hart innemen. De heer
Brockbernd sloot zich hierbij aan.

Ook kwamen nog de heeren Remmerswaal en
v. d. Krogt, van het hoofdbestuur van de St.
Augustinusvereeniging, en de heer Peeters van
de afd. Haarlem van St. Augustinusver. in toe
spraken hun erkentelijkheid en waardeering be
tuigen.

Van de velen, die de receptie voorts nog be
zochten noemen we Z. D. H. Mgr. M. P. J.
Möllmann, den hoogeerw. heer Deken H. C. J.
Sondaal, de heeren W. J. B. v. Liemt locobur
gemeester en Mr. Th. Wesstra, gemeentesecre
taris namens het gemeentebestuur, den heer J.
W. A. Beynes, het gemeenteraadslid mr. Dr. F.
A. Bijvoet, leden van het Kerkbestuur en be
stuursleden van de Commissie van Toezicht op
het L. O., van de Commissie van Toezicht op
de Bioscopen (van beide commissies is de heer
Speller lid), verschillende afgevaardigden van
andere scholen en talrijke particulieren.

Zondagmiddag tusschen 4 en 8 uur is tij
dens afwezigheid van de bewoners, ingebroken
in een perceel aan de Molukkenstraat.

Alle kasten weoden dooozocht en de inhoud
over den vloer geworpen.

Uit een spaardoosje werd een bedrag van
f 135 vermist.

De politie heeft de zaak in onderzoek.

De heer A. L. Hengeveló, directeur van de
Ambachtsschool, schrijft ons, dat hem is ge
bleken, dat diverse ouders, waarschijnlijk door
dat zij nog met vacantie waren of wegens de
feestdagen de advertentierubriek niet behoor
lijk hebben doorgezien, niet voldoende op de
hoogte zijn van het feit, dat heden- en morgen
avond de laatste gelegenheid is zich als leer
ling voor de Avondvakteekenschool, in het ge
bouw der ambachtsschool aan den Kleverpark
weg, te doen inschrijven.

Nadere gegevens vindt men in de in dit blad
voorkomende advertentie.

van de maand September 25 cents per persoon
bedraagt, wordt aan het publiek de raad ge
geven ook 's morgens de tentoonstelling te
komen bezichtigen, daar anders een te groote
toevloed van bezoekers in den middag is te ver
wachten.

Hedenmorgen had te Zandvoort de start
plaats van de beide kanovaarders, den heer P.
van Deursen, zoon van den directeur van het
Noorderbad en den heer G. van 't Hoff, oad-
meester aan die inrichting, die voornemens
zijn om den afstand van 180 K.M. naar Enge
land al peddelende in 48 uur af te leggen.

De start geschiedde te elf uur voor het Noor
derbad, waar een groep belangstellenden getuige
was van den aftocht. De roode kano droeg het
opschrift „Noorderbad I, Zandvoort, Holland".

Voor voldoenden tijd heeft men proviand
meegenomen. De wind kwam uit Noord-Weste
lijke richting, zoodat er onder de kust een flinke
stroom stond. De kano wist echter door de
branding heen te komen en werd langen tijd
door de belangstellenden nageoogd.

De Vrije Haarlemsche Schilderschool, Kam
persingel 42, te Haarlem, houdt Zaterdag, Zon
dag en Maandag, 4, 5 en 6 September, een ten
toonstelling van grafische werken van Jan Vis
ser. Op de tentoonstelling zal tevens voor be
langstellenden de techniek der verschillende
grafische kunsten, zooals etsen, lithographee-
ren, houtsnijden, hout en koper graveeren wor
den gedemonstreerd.

Dinsdag is de heer H. C. L. Looman, bureel
chef bij het kantongerecht te Haarlem, hartelijk
gehuldigd om het feit, dat hij dertig jaar in
dienst was, bij welke gelegenheid hem de gou
den eere-medaille in goud is verleend, verbon
den aan de Orde van Oranje Nassau. Hij werd
toegesproken door Jhr. Mr. Roeters van Len-
nep, officier van justitie, door den kantonrech
ter Mr. P. H. F. Bijl de Vroe en den ambtenaar
van het O. M. mr. Th. Semeyns de Vries van
Doesburgh.

In September zullen de in de rijtuigen der
N.Z.H.T.M. gevonden voorwerpen openbaar
worden verkocht in het verkooplokaal in het
Notarishuis aan de Bilderdijkstraat.

Doordat de voorvork van haar fiets brak, was
een dame, die op den Brederoodscheweg te Bloe-
mendaal reed, zoo onfortuinlijk te vallen en
een lichte hersenschudding en ontwrichten
schouder op te loopen.

Gisteravond bij het vuurwerk aan de Pa
viljoenslaan, was de 26-jarige monteur B., die
aangeboden had te helpen, zoo onvoorzichtig
een vuurpijl met een lucifer aan te steken.
Meestal wordt dit echter met een stok gedaan

De vuurpijl ging meteen af, zoodat de mon
teur vuur tegen zijn oor kreeg, dat bloedend ver
wond werd.

Na door den Ongevallendienst verbonden te
zijn, is hij naar de Mariastichting vervoerd,
waar hij verder behandeld werd.

Met verwijzing naar de op de eerste pagina
voorkomende advertentie, waarin wordt mede
gedeeld, dat de entréeprijs voor de Frans Hals
tentoonstelling op alle Vrijdagen en Zaterdagen

Dinsdagmorgen te ongeveer elf uur waagde de
18-jarige H. van Z. zich met een makker (te ver
in zee ter hoogte van het Noordelijk vrije strand
te' Zandvoort. Bij de derde bank gekomen over
viel hun de angst, dat zij niet meer terug kon
den en begonnen zij hard om hulp te roepen.
Een onbekend gebleven ongeveer 30-jarige heer
kwam hen te hulp en wist hen drijvende te
houden, totdat de vlet van de Zandvoortsche
reddingsbrigade inmiddels op de plaats des
onheils was aangekomen. De bemanning van de
vlet nam de drenkelingen op en bracht ze be
houden aan land.

Het Katholicisme kan zijn goddelijke
zending in deze wereld niet vol
ledig ontplooien zonder Universi
teiten. Het is daarom plicht van lederen
katholiek zijn eigen Universiteit naar ver
mogen te steunen.

Gebouw St. Bavo Ledenvergadering Bouw
vakarbeiders, 8 uur Afdracht Grafische
Bond, 8 uur.

Frans Halsmuseum Frans Halstentoon
stelling, 105 uur.

Teylermuseum Tentoonstelling 114 uur.
Kunsthandel J. R. Bier, Gr. Heiligland 66
Expositie van 10 tot 6 uur.

Cinema Palace Palace-Filmac 115 uur.
„Het meisje van het ballet", 7 en 9.15 uur.

Luxor Theater Piccadilly Jim, 2.30, 7 en
9.15 uur.

Rembrandt-Theater Ching Ching, 2.30, 7
en 9.15 uur.

Gebouw St. Bavo: Ledenvergadering Metaal-
béw„ 8 uur Geel-Wit, 8 uur Rechtsk.
Advies 78 uur, Bestuur Transp., 8 uur
Fed. ;Gr.- en Fr.-handel, 8 uur R.K. Be
volkingsbureau, 8 uur; Kanariever. „Ons Ge
noegen", 8 uur.

Frans Halsmuseum: Frans Halstentoonstelling,
105 uur.

Teylermuseum: Tentoonstelling 11—4 uur.
Kunsthandel J. R. Bier: Gr. Heiligland 66;

Expositie van 106 uur.

Groote- of St. Bavokerk: Orgelbespeling van
34 uur.

Cinema-Palace: 115 uur Palace Filmac

Het meisje van het Ballet, 7 en 9.15 uur.
Luxor-theater: Piccadilly Jim 2.30, 7 en 9.15
uur.

Rembrandt-theater: Ching Ching, 2.30, 7 en
9.15 uur.

Ondertrouwd 1 Sept.: J. M. van der Drift en
A. M. Venings; Chr. A. Assendelft en W. J.
Hofsté; B. Zwitser en M. I. A. Göbel; L. G.
Buijs en W. H. van Dijk; Chr. A. Coster en E.
M. Weier; C. P. Warmerdam en C. J. Mosse-
veld; B. van der Struik en E. M. van der Pol;
J. H. Vijn en E. Verhagen; J. A. C. Wildschut
en P. H. Bijtenhoorn; R. Akersloot en M. L. S.
Rieden; J. G. Smit en J. M. E. Hoonakker; W.
C. Roose en H. van Oosten; L. Minnema en R.
Buisman; W. Drogtrop en J. Roeland; S.
Broersma en J. J. van Weeren; N. J. Th. Tromp
en E. A. T. Bouckaert; P. C. Reijerts en A. M.
Goes; J. O. Loore en M. Weiner; C. J. Maks
en H. de Lugt; M. A. Toet en H. Röbken; C. J.
van Diggelen en B. Laan; J. W. Koning en J.
M. H. Bijker; F. W. Roozen en A. J. Scheer-
man; J. N. Visser en M. M. Bijster.

Getrouwd 1 Sept.: J. H. F. van der Heiden en
J. S. W. M. Senden; P. Th. A. Ruijgrok en C.
M. Dekker; J. van Dijk en P. M. Winter; O.
Veldt en C. A. Schoorl; H. Meijboom en C.
Vlaar; A. Wigman en G. W. Marchand; J. P. J.
Sens en J. M. Hirs; H. W. Warmerdam en A.

A. Quast; W. Chr. Riebeek en Chr. Nuij.
Getrouwd: 1 Sept.: J. C. K. Habich en G.

Keur A. de Vries en J. C. Sernee J. de

Ruiter en M. M. L. Erdtsieck L. P. Roest en

B. J. M. Fliegel G. A. P. Bense en A. E.
Claeren H. M. J. Vermeijs en A. M. C. van
Reijsen D. Mulder en J. A. Weenink.

Geboren: 30 Aug.: W. M. DiekmanJansen,
z. J. v. KeulenMeijer, z. M. S. P. Man-
seTorreele, d. 31 Aug.: J. H. Bies—v. Mun
ster, z. G. T. M. v. MaanenSteeman, d.
A. M. SengersKoster, z. M. H. Schaap
Snoeks, z. E. M. Vossenv. d. Schinkel, z.
1 Sept.: A. H. AupersZimmermann, z. E.
Hooglandv. Kapel, z.

Overleden: 28 Aug.: J. Trouwen—v. Kleef, 23
jaar, Spoorwegstraat 29 Aug.: K. Kruijd, 79
jaar, Spaarne F. Diekmann, 70 jaar, Haze-
paterslaan 30 Aug.: N. BijsterTon, 64 jaar,
Hazepaterslaan J. A. Remmé, 84 jaar, Hee
rensingel D. Sistermans, 80 jaar, Kamper
laan 31 Aug.: T. StapelBrasser, 85 jaar,
Waldeck Pyrmontstr.

A.s. Maandag 6 dagen PARIJS 1 55.alles ino.

A.s. Maandag 6 dagen RIJN en MOEZEL 40.alles Inb.

A.s. Maandag 6 dagen BELGIË en LUXEMBURG 45.alles me.

A.s. Maandag 4 dagen RIJN met Boottocht 30.alles ino.

Op al deze reizen gedurende de maand Sept. 10 pCt. KORTING.

A.s. Vrijdag ALKMAAR, SCHOORL, bezoek aan de Kaasmarkt.

Vertr. 10 uur. t 1.50 p. pers.

Naar 't schoone WESTLAND, bezoek aan de drulvenvelden. rr

Vertr. 10 uur. f 1.50.

Zondag MONTFERUAND. f 2.50. Verzorgd 5.25.

Op veelvuldig verzoek nogmaals naar ANTWERPEN met bezoek

aan de tunnel en groote stadstour. t 3.50. Verzorgd t 6.50. sj

5 Maandag groote Heidetocht 2.001 Woensdag gr. Heidetocht 2.00

Dinsdag Nijmegen en Kleef 2.50 Donderdag Montferland 2.25

Damrak 34 A, tel. 45715. Bosch- en Lommerweg 1-3, tel. 85415, A'dam

Zuinigheid is een deugd, gierigheid is een
ondeugd, hoe dikwijls worden beide eigen
schappen niet met elkaar verward en
wordt zuinigheid niet vaak voor gierigheid uit
gekreten en gierigheid echter veel minder
air zuinigheid geprezen!

Wijnand Verburgh was in elk geval niet spaar
zaam en zuinig, maar gierig. En omdat hij dit
werkelijk was, verkeerde hij in een niet te be
schrijven slecht humeur. De man was verloofd.
Neen, daarom was hij niet slecht gehumeurd,
maar hij zou zich aan een, volgens zijn begrip,
verfoeilijke verkwisting moeten te buiten gaan.

Sofie Lansveld, z'n verloofde, was Zaterdag
a.s. jarig, en dan zou hij natuurlijk het gebrui
kelijke geschenk voor haar moeten koopen.
Daar zat hij uit den aard der zaak aan vast
er: zij rekende daar natuurlijk op, ofschoon
Wijnand, verblind door z'n gierigheid, dat niet
natuurlijk vond. Sofie was hoopvol gestemd, en
op hun wandelingen door de winkelstraten bleef
zij herhaaldelijk voor de juwelierswinkels staan.

Dit nu vond Wijnand onuitstaanbaar, al zei
hij het niet. Zeker, hij hield heel veel van z'n
meisje, maar al die onkosten, die ellendige on
kosten, die een verloving altijd meebrachten,
dat geldverkwisten, zooals hij het noemde, vond
hij verschrikkelijk!

Hij had haar al zoo vaak er op gewezen, dat
bi; aan 't sparen was voor hun knus, maar een
voudig huisje, en hij was van meening, dat zij
dat niet voldoende op prijs stelde.

Woensdag voor d'r verjaardag vroeg Sofie
hem: „En vertel me eens, Wijnand, wat denk
je me voor m'n verjaardag te geven?"

„Luister eens, kindlief," antwoordde hij heel
wijs, „deze slechte tijden zijn er niet naar, om
geschenken te geven; ik vind het, in één woord,
schandelijk, zooals sommige menschen hun zuur
verdiende geld, aan cadeaux en zoo, als 't ware
wegsmijten."

„Maar de handeldrijveriden moeten toch ook
leven," opperde Sofie.

„Je bedoelt de winkeliers; ja, dat kan wel zijn.
Maar ik beweer, dat ieder mensch zich zelf 't
naast is. Spaarzaamheid, dat is je ware. Mijn
lijfspreuk is: ieder voor zich en God voor ons
alien. Zooals je weet, ben ik over een week of
vijf jarig, maar denk er aan, lieveling, ik sta
er op, dat je niets, ook niet 't geringste voor
me uitgeeft. Ik wil niets hebben."

Maar toen hij in het verbaasde en ontstemde
gezicht van z'n verloofde keek liet hij er haas
tig op volgen:

„Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik graag
wil weten, wat jij Zaterdag van me wilt heb
ben."

Sofie nu, die allerminst de opinie van den
gierigen Wijnand deelde, antwoordde direct:

„O, ik heb m'n keus al lang gemaakt. Ik zou
niets liever willen hebben dan een gouden arm
band."

Haar verloofde kon z'n ooren haast niet ge-
looven. Hoe was het mogelijk? vroeg hij zich af.
Wat een verregaande verkwisting! Hij vond het
ook een beetje brutaal. Waarom kon ze niet Iets
aardigs in zilver verzinnen, of een ander goed
koop geschenk? Maar een gouden armband! Een
duur ding, dat ze niet eens eiken dag zou kun
nen dragen, 't Was al te dwaas. Maar hij had
Sqfie zelf gevraagd wat ze wilde hebben. Hij
zat er dus mee.

l\\(

Maar de ondeugende kabouter wist wei raad. Langs allerlei
platen en krammetjes klom hij naar boven totdat hij de groote
klok had bereikt en toen niemand keek, zette hij gauw den
grooten wijzer een half uur vooruit.

Toevallig werd er dien dag geen bel geluid, daar een der jon
gens den laatsten keer zoo hard aan het touw had getrokken
dat het gebroken was. Toen meester eens op de klok keek,
zag hü dat het al twaalf uur was geweest en de kinderen dus
naar huis moesten. Hij besloot ze echter nog even te laten blij
ven om de sommen af te maken.

m

Toen de klok tegen half één wees liet meester de kinderen
opstaan. Nu heel zachtjes naast de banken gaan staan, beval
hij en naar huis. Zelf deed hij ze uitgeleide naar de deur, en
de kinderen, waren erg stil onder de straf dien ze meenden te
hebben ondergaan. Toen meester weer in de klas terugkwam
vond hij daar den bovenmeester.

In elk geval moest hij eerst weten wat zoo'n
gouden armband wel zou kosten, en hij vernam,
aat de prijzen varieerden van 35 tot 90 gulden.

De winkelier, die hem te woord stond en zag
dat hij van deze prijzen schrok, liet er echter
kalmeerend op volgen:

„Mag het misschien ook iets in doublé zijn?
Iets van af een rijksdaalder bijv.?"

Ofschoon deze prijs hem heel goed aanstond,
ging Wijnand Verburgh hierop niet in. Sofie
was veel te schrander, om zich doublé voor goud
in de hand te laten stoppen. Zonder iets te heb
ben gekocht, verliet hij den winkel.

Het was nu de dag vóór Sofie's verjaardag.
Ernstig dacht hij na over 't voor hem
zoo moeilijke geval. Toen kreeg hij een inval.
Mooi was die wel niet, maar hij kwam hem goed
van pas.

Als hy zich Zaterdag eens ziek hield. Hij zou
kunnen zeggen, dat hij zich Vrijdag al min of
meer ongesteld had gevoeld, en dien middag
naar bed was ge
gaan, zoodat hij
niet in de gele- Qestrafte
genheid was ge-
weest een ge-
schenk te koopen.

Met de belofte dit I
later te zullen
doen, zou hij haar dan tevreden stellen. Van
uitstel zou dan wel afstel komen. v

Wijnand beschouwde dezen minderwaardigen
Inval als een buitenkansje, dat zijn op gierigheid
gespitst brein had uitgevonden. Hij was er ge
heel door opgelucht. Hij schreef dien avond dan
ook aan Sofie een briefje met de mededeeling,
dat hij door influenza was aangetast en het bed
moest hóuden, zij behoefde zich echter volstrekt
Liet ongerust te maken. Binnen een paar dagen
zou hij wel hersteld zijn en dan dadelijk bij haar
bomen.

Hij bleef dus dien Vrijdagmiddag op z'n ka
mer, bracht den Zaterdagmorgen suffend en
slapend daar door en verveelde zich geweldig
gedurende den middag.

Na de thee kon hij het onmogelijk zoo langer
in.houden. Hij besloot uit te gaan en in een
autobus, ter verpoozing, een ritje door de stad
fe maken, maar het gezicht van de vochtige,
mistige straten stemde hem mistroostig.

Na een paar uur bevond hij zich dan ook weer
op z'n kamer. Op tafel lag een pakje. Dat kon
alleen, dacht hij direct, van Sofie ziin. Hij
maakte het open en keek, tot z'n onaangename
verwondering, naar de weinige geschenken, die
hij in den loop zijner verloving aan Sofie gege
ven had. Daaronder bevond zich oök de een
voudige, goedkoope verlovingsring. Deze collectie
ging vergezeld van het volgende briefje:

Beste Wijnand, Ik kwam, na theetijd, even
om naar je gezondheid te informeeren, omdat
ik me ongerust begon te maken. Juist zag ik
toen, dat je den hoek van de straat omsloeg.
Onnoodig en overbodig, met excuses aan te ko
men. Je z.g. ziekte Is me volkomen duidelijk.
Ingesloten de geschenken, alsook den ring, die
misschien nog dienst kunnen doen. Schrijf me
met, en probeer niet mij te spreken, want brie
ver. van je gaan ongeopend terug en ik ben niet
voor je thuis Sofie

Sofie Lansveld trouwde een jaar later met een
man die zuinig en spaarzaam was, maar gierig
heid als een groote ondeugd verfoeide.

(Nadruk verboden).

Zondag 29 Aug. hield bovengenoemd college
een onderlingen wedstrijd op witvisch in de
Amsterdamsche Vaart. Er werd 2x1% uur
gevischt. De vangst was goed. In totaal werden
er 144 stuks gevangen. De uitslag luidt als
volgt:

le prijs A. Selhorst, grootste 20 c.M.; 2e prijs
L. JDuits, meeste 41 st.; 3e prijs P v Dantzig
19 st.; 4e prijs P. Huis in 't Veld 18 st.; 5e prijs
F Hogeboom 18 st; 6e prijs C. Koek 13 st.; 7e
prijs H. J. Rijs 10 st.; 8e pr. H. J. v. Os 7 st.;
9e prijs H. Koek 6 st.; 10e prijs P. Hartman 4
St.; lie prijs A. v. d. Meij; 12e prijs J. Hooge-
veen; 13 prijs P. Castenmiller.

Tevens waren er nog 3 extra prijzen, één voor
het eerste vischje, een voor het laatste vischje
en een voor de meeste visch in het 2e anderhalf
uur.

Deze prijzen zijn geschonken door de heeren
A. v. d. Meij en A. Selhorst en gewonnen door
de heeren H. J. Rijs eerste en laatste vischje
en L. Duits de meeste visch in de tweede helft.

In het gebouw St. Bavo heeft de voorzitter de
heer F. Hogeboom de prijzen uitgereikt.

33

Op zachten toon ging hy voort:

„Vrede staat daarop te lezen. Een gelukkig
lot; geliefd, en geëerd en ook niet zonder illusies.
Mary's leven is vol zelfverloochening geweest,
van klndaf. Zij zal hoop en troost brengen In
menig bedroefd gemoed."

Hij zei dit alles op droomerigen toon, alsof
hij nauwelijks wist, wat hij sprak. Na enkele
minuten liet hij het hoofd op den arm van de
bank rusten, met kreunend geluld.

Mary trad onmiddellijk op hem toe en vroeg;

„Vader, is u niet wel?"

Dokter Underwood rees half overeind, maar
«ou voorovergeslagen zijn, als Evelyn hem niet
opgevangen en hem weer neergevlijd had. Zijn
gelaat was rood en gezwollen en hij ademde
zwaar. De meisjes begrepen onmiddellijk, dat
dit een aanval van beroerte moest zijn.

„Terwijl ik moeder ga waarschuwen, haal jij
dan Anthony en George. Ze moeten om een
dokter telegrafeeren."

«Hallo!" riep George vanuit de veranda.

„O, George," antwoordde Mary. „Vader is
«iek. Bt vrees, dat het een beroerte is. Toe, rijd

naar Marshall en telegrafeer naar Adelaide om

een dokter."

Onmiddellijk gaf hij gevolg aan dien oproep
en nam In der haast het paard, waarmee Grace
teruggekomen was van den rit, wierp het zadel
af en galoppeerde zóó naar Marshall.

Grace kalmeerde Rosamond en ging Anthony
zoeken, want Evelyn Hep handenwringend rond
en was weer niets waard.

In enkele minuten werd de patiënt ontkleed
en naar bed gedragen. Mrs. Underwood en
Evelyn zaten naast zijn bed, steeds angstig,
waarnemend, of er ook eenige verandering in
den toestand intrad.

Zoo lang er nog wat te doen was, Weef Mary
flink, maar, toen George terugkwam van
Marshall, vond hij haar doodsbleek en ontdaan
naast Anthony zitten. Die had haar al den
troost toegesproken, dat men immers wel dege
lijk herstellen kan na een aanval van beroerte;
maar droevig had zij het hoofd geschud en ge
antwoord:

,Jk vrees, dat dit 'n heel erg geval is. Tenzij
vader gauw weer spreekt, zal dit net zoo iets
worden als zijn oudere zuster, Mrs. Fairchild.
Die kreeg een beroerte en heeft nog jaren
daarna geleefd, maar was totaal geknakt naar
lichaam en geest."

,'t Is niets voor jou, Mary, om zoo den moed
op te geven. Ik kan juist niet aannemen, dat
hij ineens zoo erg zou zijn. Vanmiddag om twee
uur was hij nog goed en wel en ik heb hem ook
in het geheel niet hooren klagen."

„Neen, lk ook niet, maar hij Is den laatsten
tijd verbazend verouderd. Hij heeft zich zeer

ongerust gemaakt over moeders gezondheid."

„Ja, en over Evelyn."

Mrs. Underwood en Mary waakten tot mid
dernacht en werden toen afgelost door Evelyn
en Anthony.

George liep steeds rusteloos door het huis, tot
hij ten slotte in de keuken in slaap viel.

Gedurende den nacht kwam er af en toe
eenige beweging in den patiënt, maar de toe
stand bleef nagenoeg dezelfde; ook gedurende
den volgenden dag. De dokter kon niet eerder
dan c«n zeven uur in den avond verwacht wor
den.

Steeds gingen Evelyns gedachten gedurende
dat waken in een kringloop rond, in het kort
hièrop neerkomend: wat zou haar moeder doen,
als haar vader kwam te overlijden? Ze begreep
zeer goed, dat Mary dan wel weer bereid zou
zijn zich op te offeren. Haar huwelijk zou
zeker onbepaald uitgesteld worden. Misschien
zou dit Anthony wel zoo boos en ongeduldig
maken, dat er van het engagement niets meer
kwam. Mary had zoo lang en trouw haar post
bekleed, dat zij nu toch wel eens gerechtigd
was, een nieuw leven te beginnen. Anthony
had er ook recht op. Als Evelyn het verlangen
van haar vader nakwam, en haar eigen huwe
lijk uitstelde, tot zij één-en-twintig was, dan
zou Mary dus vrij zijn, om te trouwen en kon
zij haar plaats innemen, tot Grace oud en sterk
genoeg was.

De dokter kwam, beschouwde den patiënt
lang en nauwkeurig, deed vele vragen maar
kon geen woord van troost spreken. Volkomen
herstel was volgens zijn meening niet moge

lijk: de aanval was te heftig geweest. Een ge
deeltelijk herstel was haast niet te wenschen,
daar de geestelijke vermogens van den patiënt
zeer geleden zouden hebben, terwijl hij
lichamelijk hulpbehoevend zou zijn.

Mrs. Underwood zat, naar het leek, in alle
kalmte deze uitspraak aan te hooren. Op
George's herhaald aandringen liet de dokter
zich overhalen, om nog een paar dagen in huis
te blijven. In zijn verlangen om te helpen, gaf
George geld uit als water.

Toen Evelyn den derden nacht zat te waken,
meende zij, dat haar vader haar aankeek en
haar kende. Zij knielde vlak naast hem neer.
Tot haar onuitsprekelijke vreugde lichtte hij
den arm op en sloeg dien om haar hals.

Op dat oogenblik deed zij een gelofte, dat zij
hem zou gehoorzamen, als zijn leven gespaard

bleefMaar onmiddellijk sloot hij weer de

oogen, liet den arm los en verviel in zijn vorigen
staat van slaperigheid.

George, die ook mee mocht waken, kwam
zacht binnen. Toen hij aan het bed trad, hield
het zware ademhalen op. Ze keken elkaar aan,
vervuld van diezelfde vrees; zou de kaars al

uitgebrand zijn?Toen volgde ineens een

rochelende ademhaling en George fluisterde:

,Ga je moeder roepen, Evelyn, Ik zal den
dokter waarschuwen."

Enkele minuten later stonden ze allen om het
bed. Het zware ademen werd langzamerhand
makkelijker en binnen een half uur lag de
patiënt in een natuurlijken slaap.

Alleen Mrs. Underwood kon zich den mede
lijdenden toon verklaren, waarop die woorden
gesproken werden, en dacht:

„Hoe zal dat voor hem worden? Ik zal niet
lang meer bij hem blijven, om hem op te passen,
Mary en Evelyn zullen trouwen en óók van hem
weggaan, tenzij het geluk van één van haar
beiden wordt opgeofferd."

Toen zij alleen was, wierp zij zich op de
knieën en bad lang en innig. En uit dat gebed
putte zij de kracht, óm, zonder het den anderen
nog zwaarder te maken, haar strijd te strijden
zonder klagen en zonder morren.

HOOFDSTUK XX

Dokter Underwood ging langzaam vooruit; er
was nu althans geen gevaar meer voor zijn
leven.

De dag, bepaald voor het huwelijk van Mary
en Anthony, was al lang voorbij; alle plannen
waren onbepaald uitgesteld.

Mrs. Underwood had een brief gehad van
Roger Thorburn, waarin die haar zijn leedwezen
en sympathie had betoond met de ziekte van
haar echtgenoot en haar met veel nadruk had
gevraagd, of hij ook soms in eenig opzicht van
dienst kon zijn. Hij schreef er bij, dat zijn
moeder gevaarlijk ziek was; dat hij zich ernstig
ongerust maakte over haar toestand.

Mrs. Underwood had niemand van dien brief
gesproken, maar Evelyn en George hadden
beiden het handschrift herkend.

Voor het eerst sinds haar vaders ziekte had
Illingworth zijn rechten op haar doen gelden;

hij wilde haar onmiddellijk tkrnwen. De toebe
reidselen voor haar uitzet waren al lang vol
tooid; in de gegeven omstandigheden kón het
niet anders dan een zeer stille huwelijksvoltrek
king zijn.

Mrs. Underwood maakte geen bezwaren.
George had gehandeld als een zoon en had
bijna alle onkosten van de ziekte willen dragen.

„Al wat ik van u vraag, is, dat u den dominee
hier ppodt. Hij kan mijn kamer hebben, dan
neem ik zoolang mijn intrek in het hotel. U
duidt het mij toch niet ten kwade, dat ik Eve
lyn opeisch? Sinds ik haar belofte kreeg, dat zij
de mijne wilde worden, heb ik mij niet zoo ge
lukkig gevoeld, als ik dit verwacht had. Zij is
zoo in zichzelf gekeerd; zegt niets, van wat er
In haar omgaat, maar dit zal anders worden,
wanneer wij getrouwd zijn. Zij voelt zeker niet
zooveel voor mij als ik voor haar maar dat
kan ook niet!"

.George," zei Mrs, Underwood, hem de hand
op den schouder leggend, „als je niet gelukkig
bent in je verloving dan is het nog tijd genoeg,
om je terug te trekken. Als je twijfelt aan Eve
lyn, vraag haar dan, of ze je lief heeft en ze
zal je naar waarheid antwoorden."

,Als ze zei, dat ze niet van mij hield, zou
ik haar toch niet haar woord teruggeven. Ze
heeft eenmaal beloofd de mijne te worden en
aan die belofte moet zij zich ook houden."

,Een man moet edelmoedig zijn. Tégen haar
wil zou je haar toch niet willen binden?"

Heeft zij u verzocht, mij dit te zeggen?"
vroeg hü achterdochtig.

(■Wordt vervolgd)