<Kd modaal da§
De avonturen van Stan en Pol
A
air
TWEE NICHTEN
EN TWEE NEVEN
1
Wem
m
1M1
MAANDAG 13 SEPTEMBER 1937
SCHAKEN
Flohr en Reshevsky
leiden
öe acht kamp op den Semmering
ZEILEN
JOLLENKAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND
Kagchelland wint den titel
PAARDENSPORT
GOUDEN ZWEEP-DRAVER1J
TE LAREN (N.-H.)
Veetentoonstelling gaat niet door
Draverijen te Groningen
MOTORSPORT
K.N.M.V.-STERRIT NAAR
ROTTERDAM
Huldiging van het Zesdagen-team
In den Grooten IJpolder is Zaterdag het „Criterium van Amsterdam" verreden
Hofstede uit Gouda passeert het eerst de finish bij de amateurs
LAWNTENN1S
BUDGE SLAAT VON CRAMM
Eindstrijd heeren-enkelspel
te Forest Hills
Mej. Lizana Amerikaansch
tenniskampioene
VOETBAL
Om den Mitropa-beker
AUTOMOBILISME
Caracciola kampioen
van Europa
De Groote Prijs van Italië
KORFBAL-UITSLAGEN
'mm
'§L
CRICKET IN ENGELAND
Y orkshireMiddlesex
NAAR HET ENCELSCH
De uitslagen van de Zondag voor de vierde
r"nde van den achtkamp op den Semmering
Bespeelde partijen zijn:
I
Eliskases verliest van Flohr.
Petrov verliest van Keres.
Kagozin verliest van Fine.
fteshevky remise met Capablanca.
De stand na vier ronden luidt: 1 en 2. Flor en
Keshevsky, ieder 3 punt.; 3 en 4. Keres en Fine,
ieder 2'A pnt.; 5. Capablanca 2 pnt.; 6. Rago-
2ltl 1% pnt.; 7. Eliskases 1 pnt.; 8. Petrov
Pnt.
Elohr won met zwart in 57 zetten van Elis
kases. Het was wel opmerkelijk, dat in deze
''erde ronde de zwartspeler driemaal succesvol
beeft kunnen opereeren. Flohr speelde de
Drucnfeld-verdediging. In het eindspel, dat de
*Jsjech beter behandelde dan Eliskases, verkreeg
Elohr een vrijpion op den damevieugel en ten
slotte won hij een looper.
Tusschen Petrov en Keres werd het een ko-
djhgs-lndische pertij, welke na 49 zetten door
Keres werd gewonnen. Petrov geraakte in tijd
lood, moest 15 a 20 zetten in vijf minuten doen,
koos niet de goede voortzetting en verloor de
kwaliteit en later de partij.
Ragozin-Fine was een dame-gambiet, waar
dij de Rus in tijdnood kwam. Hij deed toen en
kele minder sterke zetten en kon na 38 zetten
opgeven.
Ook de partij tusschen Reshevsky en Capa-
o'anca was een dame-gambiet. Reeds na twin-
"8 zetten werd wel iets te vroeg tot remise be
sloten.
Hoewel de partij toen duidelijk remisesporen
v®rtoonde, hadden beiden beter in dezen stand
jPet nog zeer vele stukken op het bord verder
kunnen spelen. Het is overigens reeds de vierde
demise van den Cubaan.
Heden, Maandag is een rustdag. Dinsdag
*ordt de vijfde ronde te Baden gespeeld.
Bij de Zaterdag en Zondag te Warmond ge
houden wedstrijden om het nationale jollen-
kumpioenschap viel de beslissing tenslotte in
öe zesde race. Kagchelland nam van den start
kf de leiding en hoewel hij eerst door Karre-
dian en later door van der Valk werd bedreigd,
Wam hij voor de derde maal als eerste binnen,
^aardoor hij beslag legde op den kampioens
titel.
De uitslag van de laatste race was: 1.
Kagchelland, 2. van der Valk, 3. Karreman, 4.
van Vliet, 5. van Lijnen Noomen, 6. van Bruin
gelen, 7. van Helvert, 8. Daniels, 9. Van de
8tadt opgegeven.
- Het Bestuur van de Gooische Landbouw-
Portvereeniging verzoekt ons te willen mede-
eelen, dat voor de kortebaan-prijzendraverij
111 de Gouden Zweep van Laren vele bekende
P snelle paarden zijn ingeschreven, zoodat
e'e snelle en spannende ritten mogen worden
erWacht.
Alleen de per dien dag aangekondigde Vee-
Ptoonstelling gaat, gehoord het advies van
inspecteur van den Veeartsenijkundigen
tenst in Noord-Holland in verband met het
eerschen en de uitbreiding van het gevreesde
Piond- en klauwzeer, niet door.
Behalve de Veetentoonstelling blijven alle
erige nummers gehandhaafd.
Kondag zijn in het stadspark te Groningen
■"averijen gehouden, waarvan het hoogtepunt
erd gevormd door de draverij om het kam
pioenschap van Nederlandsche paarden. Baro-
esse Hollo van den heer van Dam won den
'k®1 in den K.M. tijd van 1 min. 27 sec.
De uitslagen luidden:
Brijzendravery vierde klasse over 1900 M. om
eh Septemberprijs: 1. Bouwina Scott (1860 M.)
2 van der Veen, K.M. tijd 1 min. 35 3/10 sec.,
A. Roseline (1860 M.), eig. Kemkers; 3. Zoek-
cht (1860 M.) eig. mevr. Knorr.
Hen op de vlakke baan voor paarden van drie
ar en ouder, gereden door heerrijders of offi-
j eren, afstand 1400 M. om den Voltaireprijs:
jGewonnen door Alcala, eig. Siemens, met een
Pgte in 2 min. 34 1/5 sec.; 2. Yata'gan, eig.
Stal Gruno.
Handicap draverij eerste klasse over 3400 M.
om den Stayerprys: 1. Xenia G. (3460 M.), eig.
Neef. K. M.-tyd 1 min. 301-2 sec.; 2. Nelly Duffy
(3520 M.), eig. Kooistra; 3. Welkom H. (3400
M.), eig. van Dellen.
Dravery om het kampioenschap voor Neder
landsche paarden:
Paarden, behoorende tot de vierde klasse
startten op 1640 M., van de derde klasse op
1660 M., van de tweede klasse op 1680 M. en
van de eerste klasse op 1700 M.:
Eerste serie: 1. Weidlooper (1680 M.), eig. de
Vlieger, K. M.-tijd 1 min. 28 sec.
Beslissing: 1. Baronesse Hollo (1620 M.), eig.
van Dam, K.M.-tijd 1 min. 29 sec.
Derde serie: 1. Breakaway Scott (1640 M.),
eig. van der Elshout, K.M.-tyd 1 min. 30 sec.
Beslissing: 1. Baronesse Hollo (1620 M.), eig.
van Dam, K.M.-tijd 1 min. 27 sec.; 2. Xoli (1680
M.), eig. mevr. Sierdsma; 3. Breakaway Scott
(1640 M.), eig. van der Elshout.
Ren over de vlakke baan over 2400 M. om den
Jubileum-slotprijs: 1. Gewonnen door St. Mars,
eig. Prijt, met een hoofdlengte in 2 min. 51 sec.;
2. Arabe, eig. Siemens.
Handicap-draverü eerste klasse over 2400 M.
om den vijfden heerrijdersprys: 1. Mc. Gregor
(2520 M.), eig. Makken, K.M. tijd 1 min. 26.9
sec.; 2. Nelly Duffy (2480 M.), eig. Kooistra; 3.
Xenia G (2440), eig. Neef.
De Koninklijke Nederlandsche Motorrijders-
vereeniging heeft Zondag een nationalen pla-
quette-sterrit naar Rotterdam georganiseerd,
een byeenkomst welke tevens bedoeld was als
huldiging van het Nederlandsche zesdagen-
team, dat zooals men zich herinneren zal, dit
jaar de „Silver Vase" in Wales wist te winnen.
Voor dezen sterrit was de belangstelling zeer
groot. Er waren bij elkaar 2678 inschry-
vingen binnengekomen.
Tegen twaalf uur vereenigden alle deelne
mers zich in de Diergaarde, nadat de Rotter-
damsche motorclub „Voor Veilig Verkeer" en
de Rotterdamsche verkeerspolitie de vele voer
tuigen op een vlotte wijze naar de plaats van
bestemming hadden geloodst
Te twee uur opende de algemeens voorzitter
van de K.N.M.V., Mr. Van Geldorp Weddens de
reünie, waarna de heer P. J. Nortier een cau
serie hield over de internationale zesdaagsche
1937.
Hierna volgde de officieele huldiging van het
Nederlandsche Silver Vase-team, bestaande uit
de heeren Van Hamersveld, Bakker Schut en
Moejes.
De heer G. A. van Twist, sport-president van
de K.N.M.V. heeft daarbij de winnaars en de
anders zesdagen-rijders toegesproken en hun
uit naam van motorrydend Nederland hulde
gebracht en vervolgens aan alle rijders de F.I.
C.M.-medailles uitgereikt. In het byzonder zich
richtende tot den heer Nortier, dankt spr. dezen
leider van het team voor den velen arbeid door
hem verricht voor de Nederlandsche ploeg. Na
de uitreiking van de gouden, zilveren en bron
zen medailles zyn de Silver Vase-ryders af-
zonderlyk gehuldigd.
Spr. prees het team om zyn groote capaci
teiten en overhandigde ieder een verkleind mo
del van de vaas, dat de K.N.M.V. heeft laten
vervaardigen.
Vervolgens werd het woord gevoerd door den
voorzitter van het provinciaal bestuur van
Utrecht, den heer Van Dyk, die als blyk van
hulde een marmeren gedenkplaat aanbood, ver
vaardigd door den heer J. van der Voorn, welke
zal worden aangebracht in de vestibule van het
secretariaat der K.N.M.V. en waarin de namen
van de teams die in 1931 en 1937 de Silver Vase
voor ons land hebben veroverd, gebeiteld staan.
De heer Bruinsma, voorzitter van het pro
vinciaal bestuur van Noord-Holland, heeft ten
slotte hartelyke woorden gericht tot de echt-
genooten van de ryders en haar een bloemen
hulde overhandigd, waarna de heer Bakker
Schut namens het team een dankwoord heeft
gesproken.
De uitslagen van den sterrit waren:
Grootste aantal deelnemers: 1. Haagsche M.
C. 33 leden; 2. H. C. Amstelstad. Amsterdam;
3 .R. M. C. Voor Veilig Verkeer, Rotterdam.
Grootste afstand afgelegd met gezamenlyke
deelnemers: Motorclub Amstelstad, Amsterdam.
Individueele rit: 1. R. G. A. Hermans te Vo
gel waerde; 2. mej. J. Rederstal te Arnhem; 3.
mej. J. Kippers te Hengelo; 4. J. Lamond te
Sas van Gent; 5. W. de Graaf te Den Haag;
6. A. van Bokhoven te Maasdyk.
In den eindstryd van het heerenenkelspel
der internationale Amerikaansche tenniskam
pioenschappen te Forest Hills, heeft Budge von
Cramm met 61, 79, 61, 36, 61 geklopt.
In den eindstryd van het dames-enkelspel bij
de internationale Amerikaansche tenniskam
pioenschappen te Forest Hills versloeg mej. Li
zana (Chili) haar tegenstandster mej. Jedrze-
jowska (Polen met 6—4, 6—2, waardoor zy voor
de eerste maal den titel won.
Meer dan 30.000 toeschouwers woonden te
Boedapest den eersten wedstrijd tusschen Fe-
rencvaros en Lazio (Rome) voor den eindstryd
om den Mitropabeker by. Ferencvaros, dat met
twee reserves in de halflinie uitkwam, won met
42, nadat de rust met gelijken stand (11)
was ingegaan. Toldi gaf zyn club de leiding
en nog voor de rust had Bo.soni, de nieuwe
rechtsbuiten van Lazio, den gelijkmaker kunnen
scoren. Dr. Sarosi benutte in de tweede helft
twee strafschoppen (31) en ten slotte kon
deze eminente speler den stand op 41 bren
gen.
Vlak voor het einde scoorde Piola, die met
Sarosi de beste speler van heit veld was, nog
een tweede tegenpunt.
Op 24 gept. a.s. vindt de tweede ontmoeting
te Rome plaats.
De Zondag op het Montenero-circuit nabij
Livorno gehouden race om den Grooten Prys
van Italië werd gewonnen door Caracciola, die
hierdoor tevens beslag legde op den titel van
Europeesch kampioen, welke tot dusverre in
het bezit was van Rosemeyer.
De uitslag luidde:
1. Caracciola (Mercedes Benz), 2 uur 44 min.
54 sec., gem. uursnelheid 128,3 sec.; 2. Lang
(Mercedes Benz) in denzelfden tyd; 3. Rose
meyer (Auto Union) 2 uur 46 min. 19 sec.
Met een ronde achterstand: 4. Seaman (Mer
cedes Benz); 5. Mueller (Auto Union); 6. Varzi
(Auto Union); 7. Nuvolari-Farina (aan het
stuur afgelost) (Alfa Romeo).
Met drie ronden achterstand: 8. Trossi (Alfa
Romeo)9. Stuck-Hasse (aan het stuur afgelost)
(Auto Union).
Met vijf ronden achterstand: 10. Belmondo
(Alfa Romeo).
Van de vyftien gestarte wagens gaven er vyf
op.
Westelijke afdeeling
Eerste klasse
K. Zaandijk—Swift 2—5
BI.-Wit
Kattenburg 103
SportiefLuto 5e
D«eetosOns
Eibernest 74
RozenburgHKV 21
Het ZuidenFluks 54
Oostelijke afdeeling
Eerste klasse
ZKCEKCA 5—2
Onder Ons
Mercedes 3—0
DOSAchilles 82
Zuidelijke afdeeling
Eerste klasse
Oranje-Wit
Rood-Wit 1—4
Noord-Holland
Tweede klasse
SamosHercules 52
Vogel—KVD
SpartaExcelsior
Bilth.Olympia
ZKV—A. Weerb.
A'dam-Zuid
Oosterkwartier 24
RohdaBl.-W. 3 9—3
1—5
6—1
l—O
Oosterpark
W .kw .tier 2 2—7
Volharding—
BI.-Wit 2 10—2
Gr.-Geel—
Zuiderkwartier 21
Derde klasse
Samos 2
Stichtsche KV 62
Elto—DVD 2 3—5
Rohda 2—DTV 3 60
TogoAjax 33
KVD 2—Luto 2 28
A. Weerbaar 2
Ados 33
ZKV 2—
Zaandam-Z. 30
BI.-Wit 5—
Hercules 2 70
Rohda 3
A'dam-Z. 2 24
Haarlem
W.kw.tier 3 06
Amstelodamum
De Wester 86
Zuid-Holland
Tweede klasse
SpangenHBS 54
RegenboogReady 31
Ons Eibernest 2
Deetos 2 12
Een scherpe Oostenwind woei over de Ca-
nadeesche laagvlakte. Het karpet in de
huiskamer van den farmer Rolls ging
langzaam omhoog en omlaag. De wind gierde
recht tegen de farm op. Den heelen middag
was er sneeuw gevallen, met groote vlokken,
en de school-bus was veiligheidshalve in de
stad gebleven.
Rolls kwam binnen met een arm vol hout
blokken en zei, dat de hemel opklaarde en de
maan doorbrak. Z'n drie zoons, aankomende
jongens met roode wangen en oogen die dicht
vielen van den slaap, hadden juist hun avond
pap gegeten aan de ronde keukentafel.
,,'t Is bedtyd!" riep de vader, en de jongens
gingen zich te ruste leggen.
Rolls' vrouw zat met een gryze sjaal om te
kyken naar 't karpet, dat nog steeds door den
wind bewogen werd. Haar man las de krant.
Na een poos dutte de vrouw in. De farmer liet
z'n krant zakken en keek zijdelings over z'n
bril heen.
„Hoor je niets, Maggie?" vroeg hy. „Wat is
dat?"
Ze was opeens klaar wakker en luisterde. Er
was iemand aan de deur, die daar tastend
rondschuifelde. Het was een eenzame weg en
een laat uur. Ze waren verwonderd. Eensklaps
klonk van buiten duidelyk het verzoek of be
vel, open te doen.
„Binnen!" riep Rolls.
Er kwam niemand.
Rolls keek naar z'n vrouw, de wenkbrauwen
in verbazing opgetrokken. Hij liep de kamer
door, opende de portaaldeur en daarna de bui
tendeur. Met gedempte stem sprak hy:
„Kom dan toch binnen!"
Een slanke, jonge man, met een getailleer
de zwarte jas en handschoenen aan, die met
z'n oogen knipperde in de warmte en 't licht
van 't vertrek, voldeed aan de uitnoodiging.
Hy had 'n slappen hoed in z'n hand, z'n an
dere hand stak in z'n jaszak en blééf daar. Z'n
gezicht was mager, en uit z'n oogen straalde
een somber, onheilspellend licht. Hij maakte
den indruk alsof er een dreigement in hem
stak. Hy keek van den man naar de vrouw en
zei:
„Ik ben op weg naar Beversite; is dit de
kortste weg?"
Beversite?" antwoordde farmer Rolls, „dat
is 12 mylen hier van daan. Je komt de sneeuw
nooit door met een auto."
„Dat heb ik gemerkt. Ik loop."
„Van nacht?"
„Kom, kom, geen praatjes."
De vrouw dacht even na over dit zonderlinge
antwoord. „Geen praatjes?" herhaalde zy.
„Ja, geen praatjes." Het magere gezicht van
den onbekende stond strak. Hy wees met z'n
duim naar de geopende keukendeur en zei ge
biedend: „Haal wat eten voor me."
Vrouw Rolls keek schichtig op.
„Vooruit maar, moeder," zei haar man.
Zij ging de keuken in, waar ze heen en weer
liep. lederen keer, dat zy langs de deur kwam,
keek ze naar d'r man, die stevig z'n pijp zat te
rooken. Rolls dacht aan de jongens in de aan
grenzende kamer en aan z'n buks, die in het
schuurtje hing. Langzaam stond hy op en rek
te zich uit.
„Ga zitten," beval de bezoeker.
Hij ging weer zitten.
„Waar is je telefoon?"
„Daar in den hoek," zei de farmer, ,,'t Toe
stel is er af; 't moest in de reparatie.
„Verduiveld lastig." Voor 't eerst glimlach
te de vreemdeling, maar valsch.
Op dit oogenblik bracht vrouw Rolls ham en
aardappelen binnen, kokend heet. „Trek je jas
uit, jonge man."
Hy voldeed niet aan de uitnoodiging van z'n
gastvrouw, maar knoopte z'n jas verder dicht
en begon te eten. Rolls zag zwijgend toe.
„Je hebt bloed aan je handen, jonge man,"
begon de vrouw weer, „waar heb je Je be
zeerd?"
De vreemdeling liet eea gegrom hooren als
van een getergd dier.
,,'t Is een stille weg naar Beversite," zoo liet
nu Rolls zich hooren. „Niet één huis. We heb
ben een bed over."
,,'k Zal er geen gebruik van maken," klonk
het kortaf.
De vreemdeling had nu gedaan met eten en
stond op. Langzaam liepen Rolls en hy naar
de buitendeur. De maan en de sneeuw ver
spreidden licht op de heuvels om het dal.
„Als je weg moet," zei de farmer, „ga je
rrTTT
Wat was Pol bly, dat hy zyn vriendje zag. Nu spoedig aan Stan gaf een schreeuw van blijheid. Dat werd nog even een In zyn haast om uit het gehate huis weg te komen, duikelde
het werk om hem los te maken. Uit zyn zak haalde hy een schrik voor de kabouters, want door dat geschreeuw draaide Stan nog naar beneden, doch hy bezeerde zich gelukkig niet.
scherp mes en weldra was de arme Stan van zyn hateiyke Nel zich om en ze dachten, dat ze wakker zou worden. Ge- Weldra waren de twee vriendjes weer in de vrije lucht,
boeien bevryd. lukkig sliep het kind echter door.
aan den eersten driesprong links af. Dan houd
je verder steeds links, eerst 't meer langs, en
dan de heuvels weer op. Goeie reis."
De vreemdeling antwoordde niet en vertrok
in de aangewezen richting.
In de huiskamer zei vrouw Rolls half fluis
terend: „Ik ben geschrokken van dien man.
Zou je niet naar Aldney gaan en opbeilen?"
„Dat is meer dan een uur loepen, vrouw, en
ik ben moe."
„Een slecht mensch," zei ze, „met bloed op
z'n handen."
„Och, zijn eigen bloed. Hou je maar kalm,
moeder."
Ze gingen de trap op, naar hun slaapkamer,
onder 't steile dak. Spoedig sliepen ze in. "t
Was laat, by twaalven.
Farmer Rolls was al op vóór "t licht werd.
Hij ging naa*
den stal. Toen hy
terug kwam over j
de sneeuw, die i t l 1
kraakte, zag hy j LilllkS üjSldttTl i
een sterk ge-
bouwden, for-
schen man in een
jas van schaapenvel aan de keukendeur staan.
„Daar heb je den sheriff! Ik wilde net naar
je toekomen. Al zoo vroeg op 't pad?"
De sheriff zei, dat hy iemand zocht, iemand
uit de stad. Rolls vulde eenige byzonderheden aan.
.Precies, hy is het. Wat er gebeurd is? Je
kent Rockey, die van 't najaar uit Baltimore
gekomen is en den rooden molen by den wa
terval van Darwood gekocht heeft; een aar
dige kerel. Nu, gisteren hebben ze "m gevon
den, tot aan z'n kin in een meelzak gebonden,
een en al bloed, tienmaal gestoken, morsdood,
achter in een auto. vastgevroren. Die gast van
jou had hem ergens heen willen sleepen, maar
't ging niet verder door de sneeuw. Hij moest
dus loopen. En nu heb jy hem laten ontsnap
pen! Ik begrijp je niet, Rolls."
„Och, hij had een revolver en ik niet, en m'n
jongens sliepen in de andere kamer. Maar, kom
binnen. De vrouw zal je wat warms geven."
Vrouw Rolls was biy dat ze praten kon.
„Hij heeft by na niets ander gezegd dan:
„Geen praatjes," zei ze tegen den sheriff.
Ze ontbeten in de huiskamer. Toen vrouw
Rolls met een hoogen stapel pannekoeken uit
de keuken kwam, keek ze verschrikt op. De
sheriff had z'n groote revolver vóór zich op
tafel liggen. Ze zag dat de deur van 't por
taal wijd open werd gehouden door een stoel,
zoodat men do^r het ruitje in de buitendeur
kon kijken.
„Waar wachten jullie op?" vroeg ze.
„Koffie," zei Rolls.
De sheriff schonk zich een kop in. Ze aten
en spraken weinig. Opeens zei de sheriff: „Er
is iemand op den weg. Hy komt recht op de
deur af. Je had gelyk Rolls."
De man sjokte voort, moe en met gebogen
hoofd. Ze keken naar hem, tot hy, met z'n ge
zicht tegen der uit, het huis binnen gluurde.
Rolls deed open en stapte op zij.
De sheriff stond, met z'n revolver op den man
gericht, voor hem. De gehandschoende handen
van den man gingen langzaam omhoog; z'n
wreede oogen keken lang naar Rolls. Einde-
ïyk sprak hy:
„Dat begrijp ik niet. Hoe kom jij hier?"
„Ik ben hier niet van daan geweest, jonge
man," zei Rolls. „Ik heb je zelfs afgewacht. Je
hebt in een cirkel geloopen. Dat doe je altyd,
als je op weg naar Beversite links af slaat."
De laatste wedstrijd van het seizoen tusschen
Yorkshire en Middlesex begon Zaterdag op den
Oval. De belangstelling was buitengewoon
groot en uit het Noorden kwamen duizenden
toeschouwers in Londen aan. Captain Sellers
won den toss van Robins en liet Sutcliffe en
Hutton de 1ste innings van Yorkshire openen.
Het openingspaar legde den grondslag voor een
goed totaal en nam den noodigen tijd voor het
maken der runs. In het eerste uur kwamen er
slechts 35 op het bord. Smith, Sims, Gray en
Butterworth hanteerden den bal, doch voorloo-
pig zonder succes. Eerst op 65 ging Sutcliffe
voor een geduldige 39 l.b.w. Smith. Zijn leer
ling Hutton kreeg steun van Mitchell, die toch
medespeelde en dit tweetal bracht door prach
tig cricket tiental na tiental op het scoring-
bord. Hutton bereikte na 3 uren spelen zijn
century. Mitchell werd voor een waardevolle
86 door Price op Butterworth achter het wicket
gevangen, Leyland (0) en Barber (2) vallen
onmiddellyk als slachtoffer van Smith. Met
Sellers al6 partner verliest Hutton (c. Owen Smith
b. Smith) voor een fraaie 121 zijn wicket
Inmiddels is de 250 gepasseerd. Sellers (16*) en
Yardley (12*) brengen het totaal op 2935. De
kampioenen staan er na den eersten dag niet
slecht voor.
Naast den autobestuurder moet voor elke
persoon minstens 40 cm ruimte beschik
baar zijn (voor kinderen tot 12 jaar:
30 cm) Op banken, die over den rug
gemeten smaller zijn dan 140 cm, mogen
dus geen 3 volwassenen zitten.
Niemand, die haar kwam afhalen, of tenmin
ste haar bagage; en toen Janie eens informeer
de aan een kruier, hoorde zij, dat Chatbeck nog
ruim drie myien van het station was. En Red-
Wall Grange?.... Dat kon nog wel een myiver
der zyn! Hoe moest zy daar nu komen?.... Hy
Wist het ook niet en biykbaar bekommerde hy
er zich niet veel om.
Nu verscheen er een jongen met een dikke
Kuif. Wanhopend klampte Janie hem aan en
dé kruier maakte, dat hy weg kwam. Maar de
J°ngen, die zeker goedhartig van aard was, wist
er toch ook geen raad op.
.Haar ginds staat Mr. Rorke", zei hy vriende
lijk- „Waarom vraagt u 't hèm niet? Hy zal 't
deter weten dan ik!"
Mr. Rorke stond aan de deur van de wacht
kamer een sportblad te lezen. Hy liet dit wat
2akken, toen Janie hem aansprak, nam ook de
PÜP uit zyn mond en greep naar zyn pet. Maar
bÜ nadere kennismaking lieten zyn manieren
kaders ook wel wat te wenschen overl
„Chatbeck? Ik ga zelf naar het dorp. Waar
moet u heen?"
„Naar Redwall Grange."
„Naar „The Grange"?Hy keek haar met
zoo groote verbazing aan, dat zy 'n kleur kreeg.
„Vergist u zich niet? Ikik geloof niet, dat
ze daar gasten wachten."
„Ik ben ook geen gast. Ik ben de nieuwe hulp
voor de moeder."
Nu was ze voorbereid, dat deze mededeeling
wél wat bevreemdend zou klinken, maar toch
niet in dié mate! De uitdrukking van zyn ge
laat veranderde totaal, en, iets onverstaanbaars
mompelend, trok hy zich terug.
„Aangename manieren hebben hier de men-
schen; düt moet ik zeggen!" dacht Janie, die
altyd haar best deed de zaken van den komi-
schen kant te bekyken. Ja, nu bleef haar dus
niets over, dan maar te loopen naar haar nieuwe
woning, als iemand haar tenminste precies de
richting kon uitduiden.
Buiten het perron stond een boerenwagentje,
waarschynlyk het eigendom van dienzelfden
Mr. Rorke. Het was geen sierlyk voertuig, maar
toch keek zy er naar met verlangende blikken,
want zoo'n wandeling van vier mylen in de bla
kende zon was nu ook niet zoo aanlokkelyk!
Op dit oogenblik verscheen de eigenaar van
het wagentje met een slecht-onderhouden, ruk-
harigen terrier. Het zien van dien hond deed
Janie weer denken aan de ontmoeting met den
Deenschen dog en den vriendelijken jongenman.
Had het Lot haar nu een tweeden Dick Warre-
ner op het pad gevoerd? Er viel ontcgenzeg-
lyk een zekere overeenkomst in bouw en in
houding van de jongelui waar te nemen; waar
schynlyk waren ze van denzelfden leeftyd. Maar
in ieder ander opzicht verschilden ze hemels
breed.
Ze keerde baas en hond den rug toe en was
al een eindje voortgeloopen, toen er een stap
achter haar weerklonk.
„Neem mij niet kwalyk", hoorde ze de stem
van Rorke achter zich. „Als u naar Chatbeck
wilt gaan, dan loopt u toch verkeerd."
„O dank u. Zou u my misschien ook willen
zeggen, welken kant ik dan uit moet?"
De man keek den stoffigen weg af en zei
eindelyk langzaam:
„Ik heb hier myn wagen; als u soms wiltmee-
ryden? Het is vier myien op z'n minst naar „The
Grange" en er is vanmiddag geen ander voer
tuig te krygen. Uw bagage kan u wel achterna
gezonden worden."
Zyn toon van spreken was stroef, alsof hy het
aanbod niet van harte deed. Maar tóch zou zy
er gebruik van maken en liet zich dus door den
man in het wagentje helpen.
Gedurende een heelen tyd zat zy uit te kyken
en in ieder ander geval zou ze genoten hebben
van de schoone natuur; maar nü was zy tè
zeer benieuwd naar de ontvangst, die haar te
wachten stond.
„Kent u Redwall Grange goed?" vroeg zy in
eens.
Na een oogenblik dralen antwoordde de jonge
man:
„Ik woon daar."
„O, j&V'
Waarschynlyk moet hy op het land perken,'
dacht zy en meel hem nog wat van ter zyde
aankyken, zoodat hy onwillekeurig vroeg:
„Wel, wat is er? Wilde u nog iets weten?"
„Ik vroeg my al af, wie u eigenlyk is. Waar
om u op „The Grange" woont?"
„Ik ben Rorke Gilchrist, de oudste zoon van
myn vader. Een andere positie heb ik niet."
„O, gerechte Hemel!" dacht Janie.
Gedurende de rest van den rit bleven ze bei
den zwygen. Janie zat er mee in, dat ze zich
zoo vergist had. Maar hoe kon zy nu ook ver
wacht hebben, dat deze ruwe man haar neef
was? Ze was meer teleurgesteld, dan ze zich dit
zelf wel wilde erkennen. Wat zy nu eigenlijk wél
verwacht had, wist zy niet, maar zeker had er
mogeiykheid bestaan op iets romantisch in haar
ondernemen en nu was die kans geheel verke
ken!.... Hoe zou de rest van de familie zyn, als
dit de oudste zoon was?.... Zouden ze allen
pypjes rooken enNeen, het jongetje van
zes jaar toch zeker niét!....
Een kwartier later had zy haar opgewektheid
weer en bezag zij alles met andere oogen. Neen,
zoo onknap was hy toch eigenlyk niet. Zyn op
treden was bruusk en misschien niet zoo be
schaafd, maar toch eenigszins gezaghebbend; ook
sprak hy niet in eenig dialect, zyn handen wa
ren gebruind, maar goed gevormd en goed on
derhouden.
De dog-cart hield stil voor een schilderachtig
roodsteenen gebouw. Het was een mooie boeren
hoeve, maar ze maakte een verlaten indruk.
Janie stond nu op den drempel van de huis
deur en keek weifelend naar de roestige bel.
„De voordeur gaat niet dikwyls open", zei hy,
„maar als u even omloopt, dan ziet u dadelijk
de keuken."
„Dank u, dat u my hier gebracht heeft", zei
Janie met een glimlach op haar zonnig gezichtje,
„en neem my, als 't u blieft, niet kwalyk, dat
ik zoo dom was...."
om my voor een knecht te houden?
Wel neen! Dat was een heel natuurlyke vergis
sing en een, die nog al eens meer gemaakt
wordt."
Dit zeggende, nam hy de teugels en reed naar
den stal, terwyl zy zich, volgens zyn aanwyizing
naar de keuken begaf.
HOOFDSTUK IV
Janie ging niet onmiddellyk binnen, toen zy
aan den achterkant van het huis stond. Ze keek
eens even goed rond.
Dit deel van de hoeve lag op het Westen, zoo
dat het nu nog de volle zon had en of het nu
d&èrdoor kwam: deze zyde zag er ook niet zoo
verlaten uit en leek wat moderner.
Onmiddellyk vóór het huis was een grasperk
en dan volgde een tamelijk goed onderhouden
bloemtuin. Het gerinkel van koppen en schotel
tjes bracht haar op den drempel van een ruime
keuken met een keurig-schoonen, steenen vloer
en waar het er over het geheel zeer gerieflijk
uitzag.
„Wat een mooie plaats!" riep Janie onwille
keurig luide.
Een net dienstmeisje, dat aan de tafel bezig
was, keek op en lachend zei de binnentredende:
„Ik denk haast, dat u my niet verwachtte. Ik
ben Miss Carleton, de nieuwe hulp voor de moe
der."
„Wel, héb ik van m'n leven!" riep het meisje
verrast.
„Dan werd ik zeker ook niet verwacht. Mrs.
Gilchrist heeft my toch verzocht, Dinsdag te ko
men."
,Hyk, dat is nu weer net iets voor h&ar! Ze
heeft tegen my van Donderdag gesproken en dit
had zy ook zeker in gedachten, want zij en
Master Charlie zyn beiden weg tot dan. Uw ka
mers zyn nog niet klaar, maar één kan er best
vanavond in orde zijn. Gaat u zitten en drinkt
u een kopje thee. Het water is juist aan de
kook."
Janie voelde nu ook, dat zy honger en dorst
had. Ze schoof een stoel naderby endaar
ging haar waardigheid!.... Maar wat kon haar
dit nu schelen! Het geheel was immers toch een
maskerade!
Intusschen bleef het meisje druk bezig, en,
al pratend, stelde ze zichzelf voor als Minnie
Smith, de eenige vrouwelijke dienstbode daar in
huis.
,Het lykt u hier zeker een groot gedoe voor
één meisje," ging ze voort, „maar de helft van
de kamers staat ongebruikt en ik kan hulp ne
men, als ik wil. Het werk vind ik niet erg, maar
de eenzaamheid, ziet u! Ludlow zorgt voor de
oude heeren boven en hij is maar een arme, ouwe
sok, en Selina. dat is de kamenier van Missus;
maar die kan ik niet uitstaan f" Even hield Min
nie op, om de plichten der gastvryheid naarbe-
hooren te vervullen en ging toen voort:
(Wordt vervoled.)
