TOF EN HITTE .DAG AAN DA0...7PC# BLUFT
1
De verdwijning van generaal
Miller
WRIGLEY
Mgr. W. v. Dinter
R.K. Leergangen
VERDEELDE OPINIES IN
FRANKRIJK
Christus ons Heil
JNA EIKEN MAALTIJD
ZATERDAG 25 SEPTEMBER 1937
VOOR EEN FRISSCHE, JEUGDIGE TEINT:
PALMOLIVE, DE OLIJFOLIE ZEEP!
PERSTUK
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Pleegde Skobline ver
raad?
K.L.M. HANDHAAFT DE
BOORDMECANO'S
Op alle Indië-vliegtuigen gaan
stewards mee
HAVENDAG TE ROTTERDAM
Een volledig succes geworden
NIEUWE TREINVERBINDING
Regelmatige dienst Amersfoort
Arnhem
PETRUS CANISIUS
Jaarvergadering te Utrecht
Schip aan den ketting
In verband met smokkelaffaires
Auto bij een botsing
gekanteld
Twee der zeven inzittenden liepen
verwondingen op
MIJNWERKER GEDOOD
Onder vallend gesteente geraakt
DUITSCH STOOMSCHIP
OMHOOG GEVAREN
HONSWIJK WEER IN
GEBRUIK?
MR. UBBENS VERLAAT
DE N.S.B.
Een mooie prestatie
Examen Godsdienstleer van
R.K. Ziekenverpleegsters
Gouden professiefeest van den
Magister-Generaal der Orde
van het H. Kruis
IJveraar voor de
kloostertucht
Mgr. W. v. Dinter
Voorbeeldig kloosterling
De viering van het zilveren
bestaansfeest begonnen
Pontificale H. Mis
Van een auto gevallen
EEN MAAND
ONDERWEG
EN JE TEINT IS
NOG EVEN
FRISCH ALS
VOOR WIJ
VERTROKKEN.
DANK ZIJ PALMOLIVE,
DE OLIJFOLIEZEEP.
WANT OLIJFOLIE VER-
KWIKT EN VERZACHT
MIJN HUID EN BE
SCHERMT MIJN TEINT
VOLKOMEN TEGEN DE
INVLOED VAN WIND,
HITTE EN KOU.
NA ZOO'N LANGE TOCHT...
ZEVEN UUR ACHTER HET WIEL
IN DE VOLLE ZON... NEEM IK
MIJN PALMOLIVE BAD. HET
REINIGT MIJN HUID GRONDIG
GEEFT EEN HEERLIJK GEVOEL
VAN FRISCHHEID... EN NIEUWE
ENERGIE
DE TIENDE DAG VAN
ONZE TOCHT!... WAT
IS HET WARM, HIER
IN HET ZUIDEN! ZOU
DEN WE DAT WEL
VOLHOUDEN?
NATUURLIJK!
MAAR JE MOET
DOEN ALS IK.
Iedere vrouw kan gemakkelijk haar charme behouden door een
eenvoudige schoonheidsbehandeling, thuis! Zij hoeft sllchts de
Palmolive methode toe te passen: 's morgens en 's avonds ge
zicht, hals en schouders masseeren met het heerlijk-verzachtende
schuim van Palmolive zeep. Afspoelen met warm en koud water.
Palmolive is zoo zuiver en verzachtend omdat er bij haar berei
ding groote hoeveelheden olijfolie worden gebruikt! Alle specia
listen zijn het er over eens dat olijfolie op lichaamstemperatuur
in de poriën dringt en de huid verjongt. Palmolive reinigt zon
der te irriteeren, en maakt Uw huid zacht als satijn.
Deze zeep kost zoo weinig, dat duizenden vrouwen ze óók ge
bruiken voor 'tdagelijkschbad: haar Palmolive schoonheidsbad!
ALLEEN PLANTAARDIGE OLIËN - GEEN KLEURMIDDELEN
Wasch Uw
haar met
Palmolive
Shampoo, om
het gezond en
glanzend te
houden
De verdwijning van den Wit-Russis'chen
generaal Miller heeft er allen schijn van
een repliek te zijn van de verdwijning
van generaal Koetjepoff, welke den 26en Ja
nuari 1930 plaats had. Het eenige feit, dat in
de toenmaals zoo geruchtmakende zaak door
de recherche als vaststaand kon worden be
vonden was, dat generaal Koetjepoff, die zijn
huisgenooten had gezegd, dat hij een gods
dienstoefening ging bijwonen in de Rue Made
moiselle, in den ochtend van den genoemden
dag in de Rue Oudinot door drie personen in
een grijzen auto werd ontvoerd. De conclusie
was, dat men met een politieke ontvoering te
doen had. Maar van welke zijde? Er was een
partij, de grootste, die de geheime Russische
staatspolitie, toen nog de Gepoe, beschuldigde.
Eén minderheid echter wilde doen gelooven in
een complot, op touw gezet door lieden, die er
belang bij hadden, de Sovjet-Russisch-Fransche
toenadering, waarvoor Herriot zich toentertijd
moeite gaf, te dwarsboomen.
Dezelfde verdeeldheid van de publieke
opinie heeft, schrijft onze Parijsche cor
respondent, zich onmiddellijk voorge
daan, nu het om de verdwijning gaat van ge
neraal Miller, den opvolger van Koetjepoff,
aan het hoofd van den Bond van Russische
oud-strijders en van alle aaneengesloten Wit-
Russische organisaties. De meerderheid ziet in
de ontvoering spontaan het werk van Sovjet-
Russische agenten. Haar argument is eenvou
dig en sterk: iedere Wit-Rus is de verklaarde
vijand van iederen Rood-Rus. Generaal Miller
stond aan het hoofd van den bond van Rus
sische oud-strijders, waarvan doel en werken
in wezen niets anders dan anti-bolsjewistisch
is. Men weet hoe indertijd de bond van Rus
sische oud-strijder.s werd opgericht door den
vermoorden generaal der Wit-Russen, Wrangel,
met het oogmerk den samenhang en de tucht
van naar 't buitenland uitgeweken resten van de
Wit-Russische legers ook in het burgerlijk
leven te handhaven, zoodat zij te zijner tijd
paraat zouden zijn zich tegen de Sovjets in den
strijd te werpen. Deze organisatie, die nu vijf
tien jaar bestaat, moest alle Wit-Russische
soldaten en officieren omvatten, die in de wereld
verspreid leven, met hun oorspronkelijke wa
pens, graden, kaders en specialiteiten. Tenge
volge van persoonlijke rivaliteit en afscheidin
gen, alsook omdat in den loop der jaren de
ijver voor het ideaal in den strijd om het da-
gelijksch brood bij menig lid bekoelde, heeft
de bond niet meer het indrukwekkend ledental
van vroeger. Niettemin moet generaal Miller
niet lang geleden verklaard hebben, dat hij
thans in staat was een leger van 100.000
Wit-Russen tegen de Sovjets in het veld te
brengen. Is het dwaas aan te nemen, dat
de Sovjets, in een periode van hun bestaan,
waarin zij voor oorlog op twee grenzen beducht
moeten zijn, in haar leider een organisatie heb
ben willen treffen, waarachter in geval van
een oorlog zich wellicht belangrijke deelen van
het geterroriseerde Russische volk zouden
scharen?
Aldus redeneert de meerderheid. Voor de min
derheid, die aangevoerd wordt door de marxis
tische partijbladen „Humanité" (comm.) en
„Populaire" (soc.), is het alweer! duide
lijk, dat de fascisten hier de hand in het spel
hebben. Het zouden ditmaal nu eens niet zich
als communisten of bolsjewisten voordoende
fascisten zijn geweest, maar fascisten, echte,
onvermomde fascisten.
Tot deze conclusie voert de volgende redenee
ring. In den Russischen oud-strijdersbond open
baarden zich, na het optreden van Hitler in
Duitschland, twee stroomingen. De eene stroo
ming was die, welke in Hitier zag, wat Hitier
in zichzelf ziet: den door God geroepen verdel
ger van het communisme, dien de Wit-Russen
behoorden te helpen en te volgen. Aan het
hoofd van deze richting stond generaal Sko
bline, de man, die in de ontvoering van Miller
naar het oordeel van de politie een verdachte
rol van eerste beteekenis heeft gespeeld. Miller
was deze strooming vijandig gezind. De Rus
sen, zeide hij, moeten alleen hun land heroveren.
Het verstandigste is, af te wachten, wat
het onderzoek van de politie zal ople
veren. Wat de persoon van generaal Sko
bline betreft, staat het vast, dat deze van dub
belzinnigheid niet vrij is. Behalve zijn, althans
oogenschijnljjke, verbinding met de nationaal-
socialisten, is er een andere verdachte omstan
digheid, die in tegenovergestelde richting wijst
Na de verdwijning van generaal Koetjepoft
was hij ter verantwoording geroepen voor een
eererechtbank, waarin twee officieren van zijn
organisatie zitting hadden. Zijn rol had verdacht
geschenen; men kon echter niets nauwkeu
rigs tegen hem bewijzen en hij hernam zijn
plaats onder zijn kameraden. In Februari 1935
werd generaal Skobline opnieuw ervan ver
dacht relaties met de Sovjets te onderhouden.
Vandaar dat hij, onder beschuldiging van „ge
heime verstandhouding met de bolsjewieken"
voor een krijgsraad van den bond moest ver
schijnen, welke onder voorzitterschap stond van
generaal Miller in persoon. Skobline wist zich
echter te rechtvaardigen en werd „vrijgespro
ken".
Heeft men te doen met een late rekening-
vereffening tusschen Sobline en Miller, waarbij
de Sovjets Skobline's onbetrouwbaarheid en
wraakzucht als dankbaar instrument voor de
verwezenlijking van eigen oogmerken heb
ben aangewend? Intusschen blijft generaal
Skobline tot dusver eveneens verdwenen. De
recherche zoekt hem en heeft, bij. zijn ont
stentenis, zijn vrouw gearresteerd, welke, naar
het schijnt, bij haar verhoor zich in tegen
strijdigheden heeft verwikkeld. Het is te hopen,
dat er in deze zaak volle klaarheid komt.
In tegenstelling met andersluidende berichten
is de K.L.M. voornemens, wanneer met ingang
van October de dienst naar en van Indië drie
maal per week gevlogen zal worden, voorloopig
nog het bestaande systeem van boordmecano's
te handhaven. Binnen afzienbaren tijd zal men
er niet toe over gaan, zooals aanvankelijk de
bedoeling was, geen meeano's meer aan boord
der vliegtuigen te laten meevliegen, doch daar
voor in de plaats meeano's op de verschillende
landingsplaatsen te stationneeren. Voor dit
laatste is zelfs nog geen enkele voorbereiding
getroffen, zoodat, zelfs indien men er definitief
toe zou besluiten, met de uitvoering nog ge
ruime tijd zou zijn gemoeid.
Door de grootere vervóerscapaciteit van de
D.C.-3 toestellen wordt het, echter bezwaarlijk,
de meeano's naast hun technische werkzaam
heden aan boord ook nog te belasten met de
zorg voor het thans grooter geworden aantal
passagiers. Derhalve zullen bij het in werking
treden der nieuwe dienstregeling op alle Indië-
1 PER PAKJE 5 CT. T
1 DE VOLMAAKTE KAUWGOM!
vliegtuigen stewards meegaan. Het aantal ste
wards, dat tot voor kort slechts drie bedroeg, is
thans uitgebreid tot achttien. De stewards zul
len tevens met een deel van het administratie
ve werk aan boord belast worden, wat een ver
lichting' van de werkzaamheden van den twee
den piloot beteekent. De bemanning der Indië-
vliegtuigen zal dus bestaan uit vijf koppen, n.j,
gezagvoerder, tweeden piloot, radio-telegrafist,
boord-mecano en steward.
De havendag te Rotterdam, die Vrijdag on
der zoo schitterende weersomstandigheden is
gehouden, is een volledig succes geworden. Tij
dens de lunch in de burgerzaal van het stad
huis, voerden na mr. Fentener van Vlissingen
nog eenige sprekers het woord.
De Oberbürgermeister van Duisburg, prof. dr.
O. Most, heeft in enkele welgekozen woorden
den organisatoren van den havendag dank ge
zegd voor hun gastvrijheid.
Spr. vestigde de aandacht op het groote belang
van internationale samenwerking voor scheep
vaart.
Een vertegenwoordiger van de haven van Ba
zel, dr. Karl. Tanner, uitte eveneens woorden
van dank aan de gastheeren.
Derde spreker was dr. Jul. Paul Baelde, sche
pen van Antwerpen, die ondanks de concurren
tie, die Antwerpen verplicht is tegen Rotterdam
te voeren, gaarne hier vertoeft. De concurren
tiestrijd wordt altijd fair en hoffelijk gevoerd
Vrijheid van handel en vrijheid ter zee moeten
het streven voor de toekomst zijn en deze kun
nen bij een loyalen concurrentiestrijd slechts
gebaat zijn.
Ten slotte sprak mr. J. Duthil namens ae
Stichting Havenbelangen woorden van dank
en erkentelijkheid jegens het Rotterdamsche ge
meentebestuur, dat in zulk een ruime mate zijn
medewerking heeft geschonken.
Te beginnen met den nieuwen winterdienst
zal een rechtstreeksche treinverbinding tus
schen Amersfoort en Arnhem in exploitatie
worden gebracht, over Barneveld, Lunteren en
Ede. Het geldt hier, naar de N. R. Ct. vernam,
nog een proef. Als deze proef slaagt, zal deze
lijn evenwel blijvend zijn. Er zal een regelmatige
dienst worden onderhouden, die op sommige
tijden van den dag een uurdienst zal zijn. Hier
door zal de streek van Ede en Barneveld te
vens een voortreffelijke verbinding krijgen met
het Gooi en Amsterdam.
Voorloopig zullen op de lijn Amersfoort
Arnhem nog stoomtreinen rijden, van het lo-
caalspoortype, dat ook thans op de lijn Bar
neveldEde in gebruik is. Op werkdagen zul
len er twaalf treinen rijden in elke richting en
op Zon- en feestdagen negen.
Het ligt in de bedoeling om in de toekomst
den dienst uit te voeren met diesel-motortreinen.
A.s. Zondag 27 Sept. wordt in het Kasteel
van Antwerpen te Utrecht des namiddags te
half drie de jaarvergadering gehouden van de
Apologetische Vereeniging Petrus Canisius. Er
zal o.a. worden gesproken over het Geert
Groote Genootschap, de Voor-God-Actie en er
wordt door pater dr. N. Robbers S.J., professor
aan het Berchmanianum te Nijmegen, een in
leiding gehouden over een actueel onderwerp:
„De onrust naar God in het- moderne denken."
Het Comité van Katholieke Actie
„Voor God" schrijft ons:
,,'t Is alleen in Christus en Zijn
Lichaam, dat de mensch zijn
redding en zijn heil kan vinden.
Anders loopt hij gevaar ver-
E scheurd te worden door demoni- j|
sche machten en door de geesten s
van haat en geweld volkomen
H vernietigd te worden.
Nicolas Berdiaeff.
Op het Nederlandsche s.s. „Jeannette", be-
hoorende aan de reederij Soetermeer en Fekkens
te Rotterdam, uitgaande van Antwerpen, is he
denmorgen ter reede van Vlissingen beslag ge
legd door douane-autoriteiten, wegens vroeger
plaats gehad hebbende smokkelaffaires.
Het schip is inmiddels te Vlissingen binnen
gebracht en aan den ketting gelegd.
Vanmorgen omstreeks zeven uur zijn op
den hoek van de Hoogstraat te Abcoude een
vrachtauto en een personenauto met elkaar
in botsing gekomen. De personenauto, die
tegen den trottoirband terecht kwam, kan
telde. In dezen wagen zaten zeven personen
uit Urk, n.l. drie mannen en vier vrouwen,
die van een familiebezoek uit de richting
Utrecht huiswaarts keerden.
Het ongeluk moet vermoedelijk geweten wor
den aan de vrij scherpe bocht, welke de weg
ter plaatse maakt. Een van de Urkers, de heer
Koffeman, is vrij ernstig gewond. Na voorloopig
door-een dokter behandeld te zijn is hij naar
een ziekenhuis in Amsterdam overgebracht. Een
der andere mannen werd aan den arm gewond.
Hij is ter plaatse verbonden. De bestuurder van
den auto werd niet gewond. Ook de vrouwen
bekwamen geen letsel. Een hunner evenwel, de
moeder van den gewonden Koffeman, kreeg een
zenuwschok. Nadat allen wat op hun verhaal
waren gekomen, hebben zij de reis per trein
voortgezet.
De personenauto is ernstig beschadigd. De
vrachtauto is door de politie in beslag genomen.
De bestuurder van dit voertuig kreeg geen
letsel.
dacht, omdat de heer D., die werkzaam is als
ambtenaar bij de Nederlandsche Spoorwegen,
niet alleen zich in zijn vrijen tijd heeft be
kwaamd tot het behalen van den titel van mees
ter in de rechten, doch, gedreven door liefde
voor de wetenschap, tevens kans heeft gezien
zijn studie te voltooien met het schrijven van
een dissertatie.
Bij een instorting in de Oranje-Nassau-
mijn III te Heerlerheide is de 37-jarige onge
huwde houwer F. Genski onder vallend ge
steente bedolven. Toen men na veel moeite
het slachtoffer, een Duitscher, uit zijn positie
bevrijd had, bleken de levensgeesten reeds ge
weken te zijn.
Het Duitsche stoomschip „Dresden", komen
de van Antwerpen, is vanmorgen, tijdens mist,
ter hoogte van Bath, omhoog gevaren en blij
ven zitten. Sleepbooten zijn derwaarts gevaren
voor het verleenen van assistentie, doch men
is er nog niet in geslaagd het schip in diep wa
ter te brengen. Vanmiddag tegen 5 uur zouden
de pogingen worden voortgezet.
Het fort Honswijk, dat op het oogenblik
„leeg" staat, zal vermoedelijk nieuwe bewoners
krijgen.
Gelijk men weet, werd Honswijk een paar
jaren geleden ingericht als interneeringskamp
voor vreemdelingen, die zich in ons land aan
ongewenschte politieke activiteit schuldig
maakten.
Volgens de Telegraaf worden er op het oogen
blik vijf of zes politiek-actieve vreemdelingen
op verschillende punten in ons land door de
justitie vastgehouden. Men acht dit aantal
echter nog niet groot genoeg om het internee
ringskamp weer open te stellen, omdat men
noodelooze hooge uitgaven wenscht te vermij
den. Zoodra dit aantal voldoende zal zijn toe
genomen, schijnt de kans echter groot, dat
Honswijk weer in gebruik zal worden genomen.
Naar wij uit gewoonlijk goed ingelichte en be
trouwbare bron vernemen zou mr. W. A. Ub-
bens, rechter aan de arrondissementsrecht
bank te Alkmaar, bedankt hebben als lid van
de N. S. B.
Bevestiging hiervan konden wij van mr. Ub-
bens niet krijgen, daar hij weigerde ons te
woord te staan.
Vrijdag promoveerde aan de Leidsche Univer
siteit tot doctor in de rechtsgeleerdheid de heer
L. Drukker, op een proefschrift getiteld: „De
Sexueele Criminaliteit in Nederland", 1911
1930een crimineel-sociologische studie. Deze
promotie verdient daarom eenige bijzondere aan-
Door de Bisschoppelijke Commissie zijn ge
ëxamineerd in het St. Franciscus-Gasthuis re
Rotterdam 14 zusters. Geslaagd zijn: M. van
Agtmaal, M. Bachmann, C. Janssen, M. La-
zarom, A. Piscaer, J. Reijers, M. Rutten, H.
Schmitz, M. Schouten, A. Takkenberg, J. Vis-
mans, A. Westerhoven, M. Woudenberg. Afge
wezen een.
Het kleine dorpje St. Agatha ,.in den
lande van Cuijk" zal 27 September in feest
tooi en feestvreugde zijn om het gouden
professiefeest van Mgr. W. van Dinter, den
Magister-Generaal van de Orde van het
II. Kruis.
Want dit jubileum is niet slechts een feest
voor de Orde der Kruisheeren, maar ook voor
het kleine St. Agatha, dat met het eeuwenoude
Kruisheerenklooster, de residentie van den jubi
laris, meeleeft en meevoelt.
De hoogwaardigste jubilaris werd geboren te
Gemert op 4 Dec. 1869. Na de klassen van het
lager onderwijs begon hij de humaniora aan de
bekende „Latijnsche school" in zijn geboorte
dorp, waar voor ruim veertig jaren een zijner
voorgangers, Mgr. Henricus van den Wijmelen-
berg, conrector was. Na een succesvolle studie
der klassieken trad Mgr. in 1887 in het Novici
aat bij de Kruisheeren te St. Agatha, en ontving
zes jaar later de H. Priesterwijding te Utrecht,
uit de handen van Z. H. Exc. Mgr. P. M.
Snickers.
Als jong priester verbleef hij eenigen tijd te
Diest (België) en werd al spoedig „socius" of
assistent-novicenmeester. In 1899 werd hij
novicenmeester te St. Agatha en werkte daar
aan de opleiding en vorming der jonge klooster
lingen tot 1910. In dit jaar vertrok Mgr. als
pionier, met nog twee andere Kruisheeren-
Missionarissen, naar Noord-Amerika, om er in
den staat Minnesota te arbeiden onder de ko
lonisten. Hier had het doorzicht, de wilskracht
en de zielenijver van den missionaris prachtig
succes. Niet alleen werden steeds meer staties
bediend, maar er verrees ook een klooster en een
college voor priesterstudenten. Reeds in 1923
werd de eerste Amerikaansche Kruisheer, Father
Then. Brandon, in Onamia geprofest.
Vier jaar later, in 1927, vertrok de Overste
en groote stuwkracht van dit bloeiende werk,
Mgr. van Dinter, naar Holland voor de keuze
van een nieuwen algemeenen Overste der Orde.
De begaafde, maar eenvoudige missionaris had
J zelfs niet gedacht aan de mogelijkheid, dat de
keuze welke hij ging meemaken op hem per
soonlijk vallen zou.
En toch werd op 27 Juni 1927 Wilhelmus
Antonius van Dinter de 53e Magister Gene
raal der Orde van het H. Kruis.
De oudste definitor der Orde, de eminente
Prior van Mil, installeerde den nieuwen Gene
raal als den ,'zelator disciplinae", als den man
die door woord en daad, en met eigen voorbeeld
de kloosterlijke tucht zou handhaven en bevor
deren. en zoo vanzelf de Orde zou brengen tot
grooteren inwendigen en ook uitwendigen bloei.
Dit heeft de jubilaris trouw in praktijk ge
bracht.
De nieuwe Generaal toonde zich gedurende
de eerste tien jaren van zijn bestuur de
ijveraar voor de kloostertucht en den in
wendigen groei der Orde door woord en
voorbeeld.
De kloosterlijke armoede en soberheid is den
jubilaris boven alles dierbaar. Zijn kamer is zóó
sober en eenvoudig, dat men 't zich moeilijk
eenvoudiger denken kan. Voor zijn persoonlijk
dagelijksch gebruik weigert hij volstrekt alle
comfort en gemak, zoozeer zelfs, dat zijn eigen
medebroeders en onderdanen er dikwijls onder
verlegen raken. En zelfs nu, op zijn gouden
professiefeest, wees Hoogwaardigst Heer met
beslistheid elke gave voor hem persoonlijk van
de hand. Alleen voor zijn dierbare Missies wilde
hij iets aanvaarden.
Ook in de kloosterlijke boete en versterving
is hij zijn onderdanen ten voorbeeld.
Niet minder is Mgr. een beoefenaar der kloos
terlijke gehoorzaamheid door een nauwgezette
naleving van Regel en Statuten. Zoo werkt de
jubileerende Generaal, overtuigd van de waar
heid van oude spreekwoord, vooral door zijn
voorbeeld, aan den grooten inwendigen bloei
zijner dierbare Orde.
Doch hij is niet alleen de man van het
woord en het goede voorbeeld, hij is ook de
man van de practische daad, de groote stuw
kracht voor den uitwendigen groei en de
uitbreiding der Orde.
In Holland en België betrokken de Kruis
heeren onder zijn bestuur drie nieuwe huizen:
een Noviciaat te Neeritter (L.), een huis voor
philosophie te Achel, en een nieuwe Missiepro-
cure te Hees. Het studiehuis der philosophie te
Zoeterwoude en het klooster te Diest werden
vergroot met een nieuwen vleugel; en ook de
beide colleges te Maaseyk en Hannut werden
belangrijk uitgebreid. In Odiliapeel begonnen
de Kruisheeren een nieuwe parochie; en hun
klooster in Rotterdam heeft nu, behalve de
parochie op Tuindorp, ook twee bijkerkjes te
Bolnes en IJselmonde.
Ook het werk in de overzeesche missielanden
heeft de bijzondere zorg en belangstelling, en
ondervindt den krachtigen steun van dezen
pionier der Missie in Amerika. Hij mocht het
genoegen smaken, het werk, dat hij daar met
zooveel arbeid en ontbering begon en voortzette,
te zien groeien en zich uitbreiden met een nieuw
kloosterstudiehuis te Hastings (Nebraska) en
een paar vaste staties in Friend en Mooselake.
Ook de bloeiende missies in Congo en op Java
breidden zich voortdurend uit en werden door
Hoogwaardigst Heer ieder jaar met nieuwe
krachten aangevuld. Drie jaar geleden vond hij
weer een nieuw arbeidsveld en begon een missie
in het uitgestrekte Brazilië. En om zich beter
op de hoogte te stellen van den arbeid, het suc
ces en de moeilijkheden der Missionarissen ging
Mgr. van Dinter deze verschillende Missiege
bieden persoonlijk bezoeken. Reeds deed hij een
visitatie-reis naar Amerika, den Congo en de
Java-Missie, en dit jaar nog zal hij, ondanks
zijn hoogen leeftijd, met twee missionarissen de
reis ondernemen naar de Missie in Brazilië.
Onze waardeering echter en achting voor den
gouden jubilaris wordt nog grooter als we hoo-
ren, en als we weten, dat over dit rijke leven
de glans ligt en de aantrekkelijkheid van nede
righeid en hartelijken eenvoud. Mgr. van Dinter
bezit deze deugden op een heel bijzondere wijze.
Om dit alles is er bij dit gouden Professie
feest vreugde en dankbaarheid, niet alleen in de
Orde van het H. Kruis, niet alleen in het kleine
St. Agatha en het land van Cuijk, maar ook
ver daarbuiten; bij allen, die den persoon en
het werk van dezen eminenten, hoogwaardigsten
kloosterling kennen en waardeeren.
Vandaag wordt te Tilburg, in tegenwoor
digheid van de hoogste geestelijke en we
reldlijke autoriteiten, plechtig het feit her
dacht, dat de R. K. Leergangen vijf en
twintig jaar geleden werd opgericht.
De bakermat der Leergangen stond in
Amsterdam waar dr. H. W. E. Moller, toen
maals leeraar bij het middelbaar onderwijs
aldaar, het initiatief nam voor de stichting
van een instituut voor opleiding van krach
ten voor het R. K Middelbaar onderwijs.
Het initiatief, dat gesteund werd door de
kerkelijke overheid en vele vooraanstaan
den op onderwijsgebied, leidde tot de stich
ting van de R. K. Leergangen en in Sep
tember 1912 begonnen de eerste cursussen
in Amsterdam. Al spoedig werd de stich
ting verplaatst naar Den Bosch, omdat men
meende, dat het Zuiden een betere voe
dingsbodem voor de stichting bood en de
Zuidelijke provincies het meeste belang
hadden bij goede Katholieke leerkrachten.
In Den Bosch ontwikkelde het instituut zich
voorspoedig, zoodat het in 1914 werd uitgebreid
met het psychologisch paedagogisch instituut.
In 1918 verhuisden de Leergangen naar Til
burg, welks gemeentebestuur aanlokkelijke
financieele aanbiedingen had gedaan om de
Leergangen binnen haar muren te krijgen.
De stichting was inmiddels weer uitgebreid
met een muziekconservatorium voor profane en
kerkmuziek en een academie voor bouwende en
beeldende kunsten.
Voorloopig werden de Leergangen gehuisvest
in een semi-permanent noodgebouw, terwijl
meerdere cursussen in bestaande scholen wer
den gegeven, in afwachting van de stichting van
de nieuwe gebouwen. De grootsche plannen, die
waren ontworpen, en die min of meer geïn
spireerd waren op de verwachting, dat de
Leergangen zouden uitgroeien tot R. K. univer
siteit, zijn in dien vorm niet uitgevoerd.
De Leergangen vonden eenige jaren later een
meer bescheiden huisvesting in de villa Tri-
borgh aan den Bosschenweg en in den op die
terreinen opgerichten nieuwbouw, terwijl het
muziekconservatorium aan dienzelfden weg eer.
modern gebouw kreeg. Zoo goed waren de Leer
gangen gehuisvest, dat zij in 1927 de jonge Ka
tholieke economische hoogeschool in de eerste
jaren huisvesting konden verleenen. Hooge-
schcol en Leergangen maken nu beide gebruik
van de nadien weer aangebrachte uitbreiding
(bibliotheek en collegezalen).
De academie voor beeldende en bouwende
kunsten vond onderdak in een gemeentegebouw.
Voer de viering van het feest waren alle
docenten, een kleine honderd, naar Tilburg ge-
kojnen, terwijl veel oud-studenten hadden ge
hoor gegeven aan den oproep van de studen-
tenvereeniging bij de Leergangen, St. Leonar-
dus, die een groote reünie hield.
De feestelijkheden werden ingezet meteen
pontificale H. Mis in de parochiekerk van
den H. Josef op den Heuvel, opgedragen
door Z. H. Exc. Mgr. A. F. Diepen, bisschop
van Den Bosch.
Toen Mgr. voorafgegaan door den stoet van
assisteerende priesters, door de volle kerk naar
het altaar schreed, zong het parochieels zang
koor, onder leiding van den heer Jos. van den
Brekel, „Ecce sacerdos" van Ruygrok.
Als presbyter assistens fungeerde mgr. dr. G.
C. van Noort, kanunnik en deken te Amsterdam.
Troondiakens waren mgr. dr. P. J. M. v. Gils,
bisschoppelijk inspecteur van het Bijzonder On
derwijs te Roermond en mgr. dr. Th. J. F. Ver
hoeven, directeur van het R. K. Centraal Bureau
voor Onderwijs en Opvoeding te 's Gravenhage.
Diaken was de zeereerw. beer drs. J. Verhoe
ven, pastoor te Tilburg en curator der Leer
gangen; Subdiaken de zeereerw. heer dr. Th.
van der Bom, oud-leeraar aan het seminarie
IJpelaar te Breda. Verder verleenden assisten
tie: Ad mi tram de weleerw. pater Mamertus.
leeraar aan het Serafijnsch seminarie te Lan-
geweg; ad baculum pater P. N. J. van Doornik,
leeraar aan het missiehuis der paters van de
HH. Harten te Tilburg; ad greniale de weleerw.
heer C. V. J. Brummans, leeraar aan het bis
schoppelijk college te Weert; thuriferarius de
weleerw. heer E. L. O. J. van den Bergh, leeraar
aan het bisschoppelijk college te Weert; ad
libram de weleerw. pater A. H. Vermeulen,
leeraar aan het St. Vincentiusseminarie Wem-
houtsburg te Zundert; ad candelam en cere-
ferarii waren de eerw. paters A. S. Reyers, J.
H. Colen en J. Kengen, leeraren aan het St.
Antonius-Missiehuis te Kaatsheuvel.
Het zangkoor zong de Missa in honorem re-
ginae pacis van Willem van Kalmthout; de
componist vervulde zelf de orgelpartij.
Terwijl de stoet na de H. Mis den Bisschop
uitgeleide deed, zong het koor „Laudate" van
Ruygrok.
De H. Mis werd bijgewoond door de docenten,
de curatoren, B. en W. van Tilburg, studenten
en oud-studenten der Leergangen.
Om kwart over twaalf waren weer veel auto
riteiten aanwezig in de N. K. harmonie, waar de
voorzitter van het curatorium der R. K. Leer
gangen, mr. A. I. M. J. baron van Wijnbergen,
de tentoonstelling opende van werk, vervaardigd
door studenten en oud-studenten der academie
voor beeldende en bouwende kunsten.
Het zesjarig zoontje van de weduwe Quak te
Rozenburg is Vrijdagavond van een rijdenden
wagen gevallen. Het kind is vannacht aan de
bekomen verwondingen overleden.
