Nederlandsch elftal zet het
seizoen slecht in
Aantrekkelijke strijd met een
spannend slot
11
Gelijk spel van
het B-elftal
/Een 3—2-nederlaag van een Oranje-ploegwaarvan de
kracht gebroken is door een
machtelooze voorhoede
Teleurstellende ontmoeting tegen
Frankrijk
VELDMEERDERHEID DER
HOLLANDERS
CALDENHOVE DE GROOTE
MAN
TflNSDAG 2 NOVEMBER 1937
Nieuwe koers noodig!
Twee doelpunten van
Smit
Mijnders blinkt uit
Arie van Vliet wint
te Berlijn
Het Nederlandsche elftal heeft, zooals velen terecht vrees
den, het internationale seizoen ingezet met een nederlaag
tegen Frankrijk, dat in het Olympisch Stadion een ploeg,
welke geen schaduw meer was van het team, dat vorig jaar
te Parijs een 6—1-zege behaalde, met 3—2 klopte.
De cijfers, waarmede de Oranjehemden verloren, zijn heele-
maal niet onrustbarend als zij het geluk wat meer op hun
hand hadden gehad, was zelfs allicht een gelijk spel het resul-
taal geweest maar wel is nu overduidelijk gebleken, dat er
alle reden is om de toekomst donker in te zien, als de keuze-
commissie niet ten spoedigste besluit een anderen koers in te
slaan. De strijd van Zondag was op zich als kijkspel niet onin
teressant. Het was een ontmoeting, die van het begin tot het
einde een boeiend karakter had, hoewel het spel nu direct
niet op hijzonder hoog peil stond.
De beweeglijke Fransche voor
hoede vormde een voort
durend gevaar
ROTTERDAMSCH ELFTAL
SAMENGESTELD
Voor den wedstrijd tegen het
Bondselftal op 14 Nov.
Limburgsch elftal te Reims
De Nederlandsche aanvallen liepen
geregeld vast op de hechte
Fransche defensie
Geen onverdienstelijk resultaat
van onze landgenooten
te Rouaan
De tweede helft
TABAK
OLDENKOTT
Merkens en Richter in sprint
wedstrijd geklopt
Mr DE SPORTWERELD
Misschien is het zelfs maar beter,
dat deze wedstrijd niet in een over
winning of een gelijk, spel is ge
ëindigd, want dan was het gevaar
niet denkbeeldig dat men zich alleen
op het resultaat zou hebben blind
gestaard, terwijl deze minder gun
stige prestatie nu, naar wij hopen,
tot gevolg zal hebben, dat de instan
ties, welke voor de samenstelling
van het Nederlandsche elftal verant
woordelijk zijn, zich gaan bezinnen
en tot de overtuiging komen, dat het
noodig is een anderen weg in te slaan.
Als men hiertoe niet overgaat, staat
het voor ons vast, dat de Nederland
sche papieren op de internationale
vöetbalmarkt geducht zullen dalen en
dan is tevens de kans groot, dat deze
nederlaag een malaise-periode heeft
ingeluid.
Dat de Nederlandsche voorhoede Zondag heeft
gefaald, zal niemand, die de zaken objectief be
kijkt, willen ontkennen. De talrijken, die het
opstellen van den Rotterdammer van Heel in
de voorhoede een gevaarlijk experiment hebben
genoemd, zijn volkomen in het gelijk gesteld,
al is de heer Herberts, de voorzitter van de
keuze-commissie, welke tot dezen „noodsprong"
haar toevlucht nam, nog steeds een andere
meening toegedaan. Van een all-round-voet-
baller als Smit is te verwachten, dat hij altijd,
op welke plaats men hem tenslotte ook zou op
stellen, goed werk zal verrichten en dat heeft
hij Zondag ongetwijfeld ook gedaan, maar dat
hij niet de juiste aanvalsleider is, heeft men nu
toch ook kunnen zien. De voorhoede was het
zwakke punt, dat uiteindelijk deze nederlaag tot
gevolg had. Over het spel van de andere linies
kan men meer of minder voldaan zijn, het staat
o. i. vast, dat men met een voorhoede, die door
tastender en verrassender had gespeeld, van deze
Franschen, die lang geen slechten indruk na
lieten, gemakkelijk had gewonnen.
Met het vertrek van Bakhuys is men in ieder
geval in een leelijke impasse geraakt, en wij
geven gaarne toe, dat het niet eenvoudig is
•om een bevredigende oplossing te vinden. Men
heeft nu echter kunnen zien, hoe het niet moet.
Dé keuze-commissie was de meening toege
daan, dat het volgens haar opdracht de al
lereerste taak was een zoo sterk mogelijk
elftal in het veld te sturen, waarvan men
met eenige zekerheid kon zeggen, dat het
een overwinning op de tegenstanders kon
behalen. Als men van Frankrijk had gewon
nen, zou men eventueel wel verder zien.
Daarom mochten er geen jonge spelers wor
den opgesteld, maar besloot men tot het ex
periment, dat nog veel meer risico mee
bracht.
Van het elftal, dat nu de nationale kleuren
verdedigde, kan het resultaat, de 32-nederlaag
tegen Frankrijk, zeker niet oneervol worden ge
noemd, maar de oude kracht, welke de ploeg
zoovele successen bracht, ontbrak ten eenen-
male. Bovendien kwam hierbij nog een factor,
welke de voorhoede vrijwel heelemaal vleugel
lam maakte, n.l. het volkomen falen van Vente,
die er dezen keer bitter weinig van terecht
bracht.
Er zat geen overtuiging in het spel van
de voorhoede, welke vrijwel steeds haar aan
vallen volgens hetzelfde schema opbouwde
en hierdoor geregeld strandde op de hechte
Fransche achterhoede, die dikwijls wel ge
durfd speelde, maar er toch keer op keer in
slaagde onzen aanvallers den voet dwars te
zetten. Men miste, maar al te zeer het ver
rassende element in den Hollandschen aan
val.
Het spel werd dikwijls te kort gehouden, de
vleugelspelers werden te weinig aan het werk
gezet en zoo konden de Fransche backs steeds
ingrijpen. En dit terwijl de Hollanders juist een
groot deel van den strijd een veldmeerderheid
hadden.
Men zag geen kans de Fransche verdedi
gers te overrompelen en een van de weinige
malen, dat dit wel geschiedde, leverde dit
ook een succes op en wel door het zeer fraaie
doelpunt van Smit, waarmede een precies
op maat en zuiver aangegeven bal van aan
voerder van Heel afgewerkt werd.
Van Heel is nu eenmaal een geboren voet
baller, hij deed dan ook dikwijls prachtig werk,
zijn tactiek en techniek staan nog op dezelfde
hoogte van vroeger, maar zijn mindere snelheid
werkte remmend en daardoor duurde het te
lang voor een aanval goed in elkaar was gezet.
Van Heel was in ieder geval lang niet de minste
in den Oranje-aanval, waarin Bergman, de debu
tant in dit milieu echter wel het beste werk
verrichtte, hoewel hij het tegen Bourbotte en
Cazenave, die, als zij den Amsterdammer niet
op reglementaire wijze konden tegenhouden,
ook wel hun toevlucht namen tot ongeoorloofde
middelen, verre van gemakkelijk had.
Is het goede spel van dezen debutant ook
al geen vingerwijzing voor de K.C. om ge
leidelijk meer jongere spelers op te stellen?
Naast Bergman, moet dan zeker Smit wor
den genoemd, die afgezien nog van het feit,
dat hij twee keurige doelpunten scoorde,
zeker geen slechten wedstrijd heeft ge
speeld. Wel kon men meer dan eens zien,
dat de Haarlemmer zich op de middenvoor
plaats minder goed thuisvoelt, maar hü
heeft er in de gegeven omstandigheden van
gemaakt, wat er van te maken viel. Hij werd
overigens scherp bewaakt en het vi^j hem
niet mee om zich vrij te spelen.
Wels viel niet bijzonder op, maar hij werd
ook te veel op non-actief gelaten. Van de vleu
gelspelers, die toch al weinig in het spel wer
den betrokken, kreeg de kleine Gorcumer wel
het allerminste te doen.
Van de middenlinie was Paauwe de beste
speler, hoewel Anderiesen, die onvermoeid op
de spilplaats zwoegde, niet zoo heel veel voor
hem onderdeed. Wel is de Ajacied tegenwoordig
echter heel wat gemakkelijker te passeeren, dan
dit eenige jaren geleden het geval was. Pelli-
kaan toonde zich ook nu weer een doorzetter,
die zich niet gemakkelijk gewonnen geeft. Ver
dedigend deed hij dan ook wel goed werk, maar
zijn plaatsen hetgeen trouwens altijd een
zwak punt in het spel van den Longa-man is
geweest liet ook nu zeer veel te wenschen
over. Het begin van den Tilburger was heel
zwak, maar geleidelijk herstelde hij zich toch.
De beste speler van het Nederlandsche
elftal was ongetwijfeld Caldenhove, wiens
spel dezen middag aller bewondering af
dwong. Op de hem eigen rustige wijze heeft
de DWS-er zeer veel werk verzet en dit
deed hij op een wijze, die niemand hem
gauw zal verbeteren.
Weber stond hem goed terzijde, maar het
spel van den AGOVV-er, die wel steeds
vastberaden ingreep, werd minder zuiver
afgewerkt.
Halle heeft alles bijeen genomen niet zoo heel
veel werk gehad zijn collega aan de overzijde
Di Lorto kreeg het althans drukker en het
was jammer voor den Eieventenaar, dat hij
zich bij het tweede doelpunt liet verrassen. Hij
was vermoedelijk niet op een schot bedacht
geweest en verwachtte mogelijk een voorzet van
Langiller, die evenwel onder den vallenden
Halle door in het net schoot. t
Pittig en snel was het spel van de Fran-
schen, die naast een flinke dosis enthou
siasme bovendien de kunst bleken te ver-
staan, om steeds variaties in hun aanvallen
te brengen. Hun aanvallen droegen altijd
een open en gevaarlijk karakter en het
strekt Caldenhove c.s: tot eere, dat zij er
desondanks zoo dikwijls in slaagden de
Fransche aanvallers schaakmat te zetten.
Van de voorhoedespelers vielen Nicolas en
Langiller het meeste op, maar zwakke plekken
waren er niet. In de geheele ploeg was dit
trouwens niet het geval. Alle spelers gaven
zich geheel, zij wisten van doorzetten en vast
houden en hieraan danken zij de overwinning.
Het achtertrio was wel het sterkste deel van
de ploeg, die een goed geheel vormde, maar
toch zeker niet zoo sterk was, dat een Neder
landsch elftal, zooals wij dat de laatste jaren
gewend waren, hiervan had behoeven te ver
liezen.
Het Rotterdamsche elftal, dat op 14 Novem
ber a.s. tegen het Bondselftal zal spelen om
den Gouden Onafhankelijkheidsbeker, is als
volgt samengesteld:
Doel: Van Male (Feijenoord).
Achter: v. d. Horden (CVV) en v. d. Heyden
(Feijenoord). Midden: Paauwe, Kuppen en Van
Heel (allen Feijenoord). Voor: Seton (Sparta),
Vente (Feijenoord), Voormolen (Sparta), Van
Spaandonck (Neptunus) en Linssen (Feijenoord)
Te Reims werd een voetbalwedstrijd gespeeld
tusschen een combinatie van spelers uit Reims
en Charleville en een Limburgsch elftal. De
Franschen wonnen dezen doelpuntenrjjken wed
strijd met 95.
Halle is naar den bal uitgevallen, maar zonder succes. De Franschen hebben de leiding genomen
Hoewel alle plaatsen in het Olym
pisch Stadion lang niet bezet waren,
viel de belangstelling Zondagmiddag
toch heel erg mee, want het bleek,
dat er in ieder geval zeker 35.000
toeschouwers aanwezig waren, om
daar getuige te zijn van een weinig
bevredigenden seizoen-inzet van het
Nederlandsche elftal.
Toen de strijd na het gebruikelijke ceremo
nieel een aanvang had genomen, bleek al
dadelijk, dat het in de Nederlandsche gelederen
niet zoo vlotte als anders meestal het geval is.
Er werd met minder elan, met mirider kracht
gespeeld en ook de samenhang liet wel eens te
wenschen over.
Vente toonde reeds bij de eerste ballen, die
hij te behandelen kreeg, een onbegrijpelijke on
zekerheid en een volkomen gemis aan bal-
contröle. Zoo kon men van den aanvang af
verwachten, dat onze ploeg een zwaren wed
strijd te spelen zou krijgen. E>e middenlinie
bleef achter; waardoor natuurlijk de verdedi
ging versterkt werd Halle raakte den bal na
negen minuten voof het eerst aan maar de
kracht van de toch al weinig vertrouwen in
boezemende voorhoede geschaad werd.
De Franschen wierpen zich met geestdrift in
den strijd, waren vrij snel en reageerden vaak
beter dan hun tegenstanders. Door een klein
Het Nederlandsche B-elftal heeft te
Rouaan een goede prestatie geleverd door
tegen een Normandische ploeg met 22
gelijk te spelen in een wedstrijd, waarin
Mijnders uitblonk en Dumortier voor onze
landgenooten beide doelpunten scoorde.
Juist toen de Nederlanders den bal aan het
rollen brachten, begon het te stortregenen en
het leek wel of ook de weergoden op het begin-
signaal hadden gewacht.
Na eenige uitstekend opgezette aanvallen der
Franschen, welke door de Nederlandsche ach
terhoede goed werden gebroken, kwam de bal
dicht bij het Fransche doel om weer later, na
een prachtigen voorzet van den Franschen
linksbuiten Waggi, naast het Nederlandsche
doel uit te gaan. Tweemaal kregen de Fran
schen een kans voor het Nederlandsche doel,
doch beide malen ging de bal meters naast. Na
tien minuten, gedurende welken'tijd een waar
regengordijn over het veld hing, loste Mijn
ders een goed gericht schot, dat door den Fran
schen doelverdediger Bessero, op uitstekende
wijze 'gehouden werd.
Uitnemend samenspel bracht korten tijd la
ter den bal weer voor de voeten van Mijnders,
die echter van te grooten afstand schieten
moest om succes te kunnen hebben. De bal
ging toen weer naar de Nederlandsche helft,
waar de Franschen een vrijen schop te nemen
20
CIGARETTES
CENT
kregen. De bal werd naar Durspeckt gespeeld,
die op slechts enkele meters geheel vrij voor
het Nederlandsche doel staande naast schoot.
Enkele minuten later gaf Durspeckt op prach
tige wijze over naar Frigerio, die tegen den
paal schoot. De bal sprong terug in het veld,
waar de rechtsbuiten Hanreiter hem opving en
hem op voor Van Male onbereikbare wijze in
het Nederlandsche doel plaatste. (1—0). Er
waren toen 23 minuten gespeeld. Een doelpunt
van Van Walsum werd wegens buitenspel niet
toegekend. Nog geen halve minuut later gaf
Bonsema goed over naar Dumortier, die in de
31ste minuut voor den Nederlandschen gelijk
maker zorgde. (11). Een door Bonsema naar
voren gegeven bal werd door Wallaart en Heet-
jans via Drouen naar Dumortier geplaatst, die
keihard tegen de lat schoot. Enkele seconden
later ging de rust met gelijken stand in.
In de eerste vijf minuten van de tweede helft
ging het spel vrijwel gelijk op. Van Male kreeg
enkele ballen toegespeeld, Waarmede hij in het
geheel geen moeite had. Toen ging de bal op
nieuw naar de Fransche helft, waar Mijnders
keurig overgaf naar Drouen, deze plaatste naar
Heetjans, die echter naast schoot.
Aan den anderen kant schoot Frigerio van
ongeveer vijftien meter afstand in, doch Van
Male redde op schitterende wijze. Nog eens
kreeg Mijnders een fraaie kans, doch jammer
genoeg schoot hij tegen den paal.
Ongeveer zes minuten voor het einde gal
Waggi een verren voorzet, van Male viel uit,
raakte den bal nog aan, waarna deze echter
tegen den schoen van Punt aankaatste en
kalmpjes het doel inrolde. Op gelukkige wijze
had Normandië dus met 21 de leiding geno
men, en de strijd scheen reeds verloren. Doch
Heetjans gaf den bal langs de lijn door naar
van Walsum, die uitstekend voor doel plaatste
naar Dumortier.
De D. O. S.-speler aarzelde geen moment
en met een hard schot maakte hij voor de twee
de maal gelijk. Een minuut later kwam het ein
de met een 2—2 gelijk spel.
Van de Nederlandsche spelers hebben voor
al Mijnders en Van Male een uitstekenden wed
strijd gespeeld. Het eerste doelpunt van de
Franschen was onmogelijk te houden, terwijl 't
tweede op toevallige wijze in het doel terecht
kwam.
Mijnders was de ster van het veld. Zijn snel
le rushes wekten ieders bewondering op en zijn
voor-doel-plaatsen was voortdurend volkomen
af.
De ploegen kwamen in de volgende opstel
ling uit:
Nederland B: doel: Van Male (Feijenoord):
achter: Wilders (Blauw Wit) en Punt (DFC);
midden: Bonsema (GVAV) Wallart (PSV) en
van Es ('t Gooi): voor: Van Walsum (RFC)
Heetjans (Tubantia) Dumortier (DOS) Rouen
(PSV) en Mijnders (DFC).
Normandië: doel: Bessero (Rouen); achter:
Jasseron( (Le Havre) en Antoinette (Rouen);
midden: Payen (Rouen)Powolny (Le Havre1
en Andre (Rouen)voor Hanreiter (Rouen) Rio
(Rouen) Frigerio (Le Havre), Durspeckt (Rouen)
en Waggi (Le faavre).
misverstand in de Nederlandsche achterhoede
kreeg Nicolas gelegenheid een schot te lossen:
de bal suisde echter langs ons doel. Di Lorto,
de Fransche doelverdediger, had het nog niet
al te moeilijk gehad, tot een voorzet van Berg
man hem tot snel handelen noopte. Hij greep
den bal uit de lucht en ontnam zoo den Neder
landschen aanval een kans.
Na ongeveer een kwartier leverde de
Fransche voorhoede het bewijs, dat zij tot
snel en resoluut optreden in staat was. Bij
een Franschen aanval werd de bal naar
Courtois gespeeld: deze zag, dat Nicolas in
goede positie stond en gaf hem het leer
onverwijld door. Nicolas aarzelde evenmin
en joeg den bal, onhoudbaar voor Halle, in
het Nederlandsche doel (01).
Een fraaie snelle manoeuvre, die begrijpelij
kerwijs de Fransche toeschouwers in geestdrift
bracht. Nederland stelde onmiddellijk pogingen
in het werk den achterstand in te halen. Nu
en dan toonde de Fransche achterhoede een
ietwat gevaarlijke wijze van op den doelverdedi
ger terug spelen, maar Di Lorto hield zoowel
de schoten van zijn backs als de door de Neder
landers ingeschoten ballen.
Er kon intusschen van een Nederlandsch
overwicht gesproken worden en verschillende
malen kon Di Lorto slechts met moeite redding
brengen. Het kwam meermalen tot doelworste-
lingen, maar met dat al lukte het in de Hol-
landsche voorhoede niet.
In de laatste minuten voor de rust werd het
overwicht der onzen grooter en een oogenblik
leek het, of de Fransche verdediging het hoofd
verloor. In die minuten had Nederland zeker
kansen, maar zij werden niet gebruikt. De
Franschen kregen gelegenheid zich te herstellen
en zich te bevrijden, hetgeen beteekende, dat
Caldenhove weer kon laten zien, dat hij een
voortreffelijk verdediger is. Hij stelde zich uit
muntend op en brak keer op keer het samen
spel der Fransche voorhoede. Ook Weber greep
vastberaden in, doch zijn plaatsen was aan
merkelijk slechter, en daar ook Pellikaan niet
uitblonk, kwam het meeste gevaar van den
Franschen linkervleugel. Tot de rust bleef de
stand verder ongewijzigd.
Na de hervatting kwam Holland het eerst tot
een aanval; het was alleen jammer, dat Wels
den bal liet liggen. Na drie minuten was een
zwak oogenblik van Halle er oorzaak van, dat
onze ploeg een achterstand kreeg, die, gezien
het Nederlandsche spel, .het ergste deed vreezen.
Bij een algemeenen aanval der Fransche
voorhoede kwam de linksbuiten Langiller in
het bezit van den bal. Hü loste van den
vleugel een zeer scherp schot in den hoek
van het Nederlandsche doel. Waarschijnlük
had Halle een voorzet verwacht, zoodat hij
totaal verrast werd: wel liet hij zich in zün
volle lengte vallen, doch de bal gleed onder
zün lichaam door in het doel (02). Zoo
kwam Frankrijk op gemakkelijke wüze aan
een tweede doelpunt.
Het zag er thans voor het Nederlandsche elftal
somber uit en de laatste tegenslag was des te
meer teleurstellend, omdat hü in een periode
van overwicht werd ondervonden. Doch juist nu
brak het oogenblik aan, waarin de Nederland
sche voorhoede toonde, dat zij de kunst van het
doelpunten maken nog niet geheel verleerd was.
Na elf minuten had Van Heel den bal voor
de voeten gekregenhü gaf een uitstekenden
pass naar Smit, die zich niet bedacht, maar
met een scherp schot hoog in den hoek van
het Fransche doel scoorde (12).
Opnieuw trokken de Hollanders ten aanval.
Zü spanden zich werkelük in om een gelük spel
te bevechten, doch als er slecht geplaatst wordt
en er zwakke plekken in een elftal zijn, is ook
de grootste inspanning vaak tot vruchteloosheid
gedoemd. De Nederlandsche ploeg bleef tot, aan
het einde vrüwel steeds in de meerderheid, en
desondanks stak 't spel der Franschen dikwijls
gunstig bü het Nederlandsche af. Van Heel
opereerde wel achter de voorhoede, maar vulde
den aanval niet aan, wanneer dat noodig was.
Het moest dus van Wels, Smit en Bergman
komen en het spreekt wel van zelf, dat deze drie
tegen de goed spelende Fransche achterhoede
niet al te veel in te brengen hadden. Büna had
Frankrijk den voorsprong vergroot, toen de ver
dediging reeds gepasseerd was en de bal van den
voet van een der Franschen in de richting van
het doel suisde. Halle deed een uitval en toe
vallig kwam het leer tegen zün been, zoodat hij
op gelukkige wüze een doelpunt kon voorkomen.
Inmiddels had Di Lorto 't druk gekregen. De,
In Berlijn heeft men, zooals ieder jaar het ge
val is, een liefdadigheidsfeest georganiseerd,
waarop verschillende takken van sport verte
genwoordigd waren en in de enorme Duitsch-
landhal heeft het publiek, dat geen plaats on
bezet liet, van uitstekende spört kunnen genie
ten.
Een van de hoofdnummers was een sprint
wedstrijd tusschen Arie van Vliet en de Duit-
schers Merkens en Richter.
Van Vliet toonde zich zoowel in tactisch als
technisch opzicht de meerdere van zün twee
tegenstanders. Hij won twee series en moest
alleen in den derden rit de zege met miniem
verschil aan Merkens laten. In den totaalstand
evenwel bezette van Vliet de eerste plaats.
Athletiek, tennis, turnen, "paardensport, mo
torraces, krachtsport, schermen, handbal enz.
werden voorts nog op vaak uitstekende wijze op
dit gevarieerde sportfeest gedemonstreerd.
Nederlandsche achterhoede, en vooral Calden
hove, stuwde middenlinie en voorhoede op, zoo
dat men nu en dan zelfs van een belegering van
het Fransche doel kon spreken. Di Lorto speelde
met veel bravour en dook keer op keer met den
bal uit het strüdgewoel op. Van Heel loste een
scherp schot in den hoek, vallende redde Di Lorto
en de in het veld terugspringende bal werd door
Smit naast geschoten. Een schot van Paauwe
kon de doelman nog juist tot hoekschop verwer
ken. Zou ons elftal er toch nog in slagen, den
achterstand in te halen?
Deze hoop bleek ijdel te zü'n, want een kwar
tier voor het einde werd het Fransche doelpunt
gescoord, dat den wedstrüd besliste.
Bü een Franschen aanval appelleerden
Caldenhove en Weber voor buitenspel,
waarbü zü niet merkten, dat Paauwe nog
achter hen stond. De scheidsrechter floot
dan ook niet en Courtois kon den bal zon
der veel moeite in het Nederlandsche doel
plaatsen (13).
Slechts een buitengewone prestatie kon het
Nederlandsche elftal nog voor de nederlaag
bewaren. Inderdaad bleven de Oranjehemden
om het Fransche doel zwermen, maar doordat
de Franschen wüselük hun verdediging ver
sterkt hadden, was het niet gemakkelük er
door te komen. Smit probeerde het nog met
een schot, dat naast het doel terecht kwam en
eens zette Wels op ouderwetsche wüze voor,
waarna Smit miste. Onze voorhoede was niet
gelukkig, toen een uitstekend en hard schot
van Van Heel buiten het bereik van Di Lorto
tegen den paal ketste.
Het harde werken van het Nederlandsche
elftal werd toch nog met een doelpunt be
loond. Het was in een doelworsteling, dat
Smit op een pass van Bergman opnieuw
scoorde. (23).
Het publiek bleef zich roeren: het was im
mers wel vaker gebeurd, dat een Nederlandsch
elftal, dat verslagen leek, in de laatste minu
ten een gelük spel uit het vuur wist te slee
pen! Doch nu zou het zoover niet komen. Wel
verstreken de laatste minuten onder de groot
ste spanning, maar de Oranje-elf slaagde er
niet meer in aan een nederlaag te ontkomen.
De opstelling der elftallen was:
Nederland:
Halle
Weber Caldenhove
Pellikaan Anderiesen Paauwe
Wels Vente Smit Van_ Heel Bergman
Scheidsrechter: Wiltshire (Engeland)
Langiller Veinante Nicolas Heisserer Courtois
Delfour Fosset Bourbotte
Mattier Cazenave
Di Lorto
Frankrijk: d
