Chin a's Christendom
bedreigd
De verhuizing der regeering
van Valencia
Vreeselijk drama
R.K. BEGRAFENISSEN
EEN ONDERHOUD MET
MGR. Y
Een consistorie
in December?
fS&& 'n„ WjjntuoJidtjz'
NEDERLANDER TER DOOD
VEROORDEELD?
BEKNOTTING VAN HAAR
MACHT
Kerkelijk leven
DONDERDAG 11 NOVEMBER 1937
Z. H. Exc. Mgr. Paul Yupin
JEUGDKOLONIE BESCHIK
BAAR GESTELD
Zestig jeugdige werklooze voor
waardelijk veroordeelden
vinden er plaats
Heden zou Z. H. de Paus de
bijeenroeping afkondigen
Isolatie van Rusland
het doel
Een Fransche meening over het
anti-Komintern-pact
De Ku Klux Klan op
het pad
CIGARETTES BROCHES VANAF 25 CENTS
Werklooze vermoordt zijn doch
tertje en slaat de hand
aan zich zelf
Duitsche aanval op
Oostenrijk
Legitimisten brengen het pact
van 11 Juli in gevaar
De oppositie in Joego
slavië
Aanvallen gedaan op de regeering
Voorstel tot vrije Ziekenhuis-
verpleging
t wuMAsm] Rillerig- Kou gevat?
„MIJNHARDTJES
Rechtbank te Berlijn zou dit vonnis
tegen hem hebben geveld
Oude vrouw overreden en gedood
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Laatste oorlogsbedrijf
in zicht?
Benoemingen Paters
Dominicanen
«3
Voorschoten, 10 November.
In hooge mate tragisch is het lot van de
Katholieke Missie in dat gedeelte van
China, dat op het oogenblik Japan tot
oorlogsterrein dient. De kerken worden ver
woest, de scholen gesloten, de hospitalen
óf in beslag genomen óf vernield, de missio
narissen gedood, de priesterstudenten ge-
Wond. En te midden van deze ravage opent
Zich een onoverzienbaar arbeidsterrein juist
voor de missie. Meer dan ooit hebben de
menschen hulp noodig; meer dan ooit vra
gen zy om caritas in den ruimsten zin van
het woord.
Over het jonge, open gezicht van Mgr. Paul
^upin, apostolisch vicaris van de Chineesche
hoofdstad Nanking, ligt de schaduw der be
zorgdheid. Hy is naar Nederland gekomen, ver
telt hy, om zijn weldoeners te bedanken.
Indertijd immers studeerde hy aan de Propa
ganda in Rome op een Nederlandsche beurs. In
Óen persoon van Mgr. Bekkers, den leider van
het St. Petrus-Liefdewerk in ons land, in dezen
niissionaris der missionarissen, huldigt en dankt
hij allen, die hem in de gelegenheid stelden te
ztudeeren.
Doch, zooals gezegd, de aangename herinne
ringen aan de Romeinsche studiejaren en de
dankbare stemming jegens de milddadige ge-
loofsgenooten van deze natte gewesten Mgr.
treft Holland op zyn nattigst vandaag! wij
ken in dezen voor China zoo somberen tyd
spoedig weer voor zorgvolle overpeinzingen.
Wy doen, wat wy kunnen, vervolgt hy zijn
Verhaal. Wy maken van de missie-staties hulp-
Posten, waar wy den menschen zooveel als in
ons vermogen is medische verzorging geven.
Zoover als het kan maken wy daarby gebruik
van de eigen Chineesche kruidkunde. Doch
hoevèr reikt die. Wanneer de menschen met
groote open wonden of afgeschoten armen en
beenen binnenkomen helpen die kruiden weinig.
Daar zyn alleen goede medicynen en verband
middelen tegen bestand. Die ontbreken echter.
Wy hebben er ten minste 'n ernstig tekort aan.
En dan leven wy daartusschendóór in voort
durend bombardementsgevaar. Dageiyks val
len er bommen op Nanking. Op één dag heb
ik zes lucht-aanvallen geteld. De wegen en
spoorwegen worden bestookt. Een trein, waar
mee zeven van onze zusters van zes verschil
lende nationaliteiten naar de hulpstaties gin
gen, werd onder mitrailleurvuur genomen.
U vindt daarby voldoende medewerking
van de regeering?
Stellig. De regeering van China, maarschalk
Tsjang Kai Sjek Monseigneur spreekt over
Tsjang Kai Sji staat in alle opzichten sym
pathiek tegenover het Christendom. De maar
schalk zelf is Christen, overtuigd Christen zelfs.
Wanneer hy iederen morgen, nadat hy, als
goed militair, zijn lichaamsoefeningen achter
den rug heeft, een tijdlang het Evangelie leest,
dan doet hy dit niet uit een soort liefhebberij
°f uit intellectueele nieuwsgierigheid, doch in
de stellige overtuiging, dat hy daarin lessen za1.
vinden, die hem ook als staatsman ten goede
komen. Van hem is het woord: Door Sun Yat
Sen leerde ik China liefhebben, door Christus
leerde ik de menschheid beminnen. By de re
geering van den „dictator", die zóó denkt, kan
de missie niet anders dan steun vinden.
Kunt u in de scholen dan ronduit aan alle
Chineezen het Christendom prediken?
Dat niet. Het meerendeel van onze leer
lingen is niet katholiek en wy kunnen dus in
de van overheidswege gesteunde scholen geen
Christendom onderwyzen, althans niet tijdens
de officieele lesuren. Daarna, daarbuiten zijn
wy vry om aan de Katholieke kinderen en aan
ben, die in onzen godsdienst belang stellen, on
derwas daarin te geven. Intusschen biedt
de Chineesche traditie zelf, die wy wèl moeten
onderwyzen aan alle kinderen, aanknoopings-
Punten genoeg voor een infiltratie met Christe
lijke denkbeelden, vooral op moreel gebied. De
ideeën van Confucius staan zéér dicht bij de
onze. zy spreken over de plichten van den
mensch jegens zich zelf, jegens het gezin, je-
Eens het beroep, den Staat, de volkengemeen
schap doch zonder God erby te halen. Zij
vormen een heel zuivere natuuriyke moraal. Ik
kan haast zeggen, dat ik zelf in zekeren zin een
Confuciaan ben. Dat kostbare goed kunnen
vry en onder hooge bescherming van de re
geering in onze scholen bewaren.
Speciaal onder de Kwo-Min-Tang regee-
ring?
Ja, ja. Tien jaar geleden stonden wij er
Veel slechter voor. Toen dreigde inderdaad het
oommunisme. De tegenwoordige regeering onder'
drukt het communisme stelselmatig. Zy heeft
Ceh nationaal réveil geblazen. Zy keert terug
*ot de edelste tradities van China. Wij hebben
dat in de Missie aanstonds gemerkt. Tien jaai
geleden hadden wy per jaar 50.000 bekeerlingen,
thans het dubbele! Ik schryf dat uit eigen er
Varing voor het grootste deel toe aan het feit,
dat het hedendaagsche China een beteren voe
dingsbodem aan het Christendom biedt.
Merkt u ook eenige meerdere bereidwillig
heid onder de intellectueelen om tot het Chris
tendom toe te treden, Monseigneur?
Den laatsten tijd wel. Onder de hoogleera-
toh aan de Chineesche Universiteiten zyn er
Verschillende Christen. De intellectueele Chris
tenen hebben zich zelfs aaneengesloten tot een
Genootschap, dat den naam draagt van Paul Zi,
een christelyk minister van China, die zich drie
honderd jaar geleden een voorname plaats ver
sterf in de Chineesche geschiedenis. Ik zelf word
apostolisch-vicaris van Nanking beschouwd
als de officieele vertegenwoordiger van de
katholieke Kerk in China. By myn inhuldiging
^aren vertegenwoordigers van den President en
Van Maarschalk Tsjang Kai Sjek aanwezig. Dat
Is °P een film vastgelegd, die door alle biosco-
Ce* van China draait. De regeering heeft mij
uitgenoodigd om voor den Staatszender een
toespraak te houden voor alle Katholieke Chi
neezen. Wy worden dus terdege ook in de hoo-
gere regionen van het Chineesche maatschap-
pelyke leven geaccepteerd.
En de houding van Japan bedreigt dit alles?
Wanneer Japan zijn plannen zag sla
gen, zou naar mijn overtuiging het Chris
tendom in China ernstig in gevaar komen.
Waar wy thans tegemoetkomendheid vin
den, zouden wy dan stellig een nieuwe ver
volging moeten verwachten tegen alle Chris
tenen. Het Christendom zou de hechte basis,
die het in het China van Tsjang Kai Sjek
heeft gevonden, volkomen verliezen.
Misschien is het goed, besluit Monseigneur
zijn uiteenzetting, dat de Chineesche Christe
nen thans moeten lijden en duidelyk moeten
zien, dat hun de ondergang dreigt wanneer
Japan wint.
Somberheid ligt er niet meer op dit beheersch-
te gezicht. Af en toe glimlacht de prelaat, als
hy iets héél markant zegt en dan schitteren
zyn donkere oogen haast jongensachtig-
speelsch. Maar hy is ernstig. En in ernst gaat hy
weer heen
h
Onder voorzitterschap van den heer J. G.
Kruis, te 's-Gravenhage, gedelegeerd lid van het
bestuur der reclasseeringsvereeniging Het Hoo-
geland, is de jaarvergadering gehouden voor alle
directeuren en reclasseeringsambtenaren der
vereeniging.
Besloten werd met betrekking tot het vraag
stuk der jeugdige werklooze voorwaardelijk ver
oordeelden de jeugdkolonie „Wilhelminahoeve
te Groningen-Opende open te stellen voor zestig
jeugdige werklooze voorwaardelyk veroordeelden
van 17 tot 23 jaar.
De reclasseeringsvereeniging Het Hoogeland
hoopt hiermede het departement van Justitie te
helpen met betrekking tot oplossing van het
vraagstuk: Waarheen met de jeugdige werk-
ooze voorwaardelyk veroordeelden?
VATICAANSTAD, 11 Nov. (Havas). Waar-
schijnlyk zal Z. H. de Paus heden officieel
bekend maken, dat hij van 13 tot 16
December a.s. een publieke en geheime zit
ting van het Consistorie zal doen houden.
Onder de namen van hen, van wie men ver
wacht, dat zy tot Kardinaal verheven, zullen
worden, worden genoemd Mgr. Guiseppe Piz-
zardo, den onderstaatssecretaris van den
H. Stoel, Mgr. Francesco Borgangini Duca,
Pauselyk Nuntius by het Italiaansche Hof, Mgr.
Ermenegipe Pellegrinetti, Nuntius te Belgrado,
Mgr. Pierre Gerlier, Primaat van Gallië en Mgr.
Ernesto Ruffini, secretaris van de Congregatie
der Seminaries.
ROME, 10 Nov. (Havas.) Het voornaamste
doel van het Duitsch-Italiaansch-Japansche
anti-communistisch verdrag is Sovjet-Rusland
te isoleeren van zijn vrienden in West-Europa.
Nu Boris Stein, de Sovjet-gezant in Italië,
tegenover graaf Ciano heeft verklaard, dat zijn
regeering het nieuwe pact als onvriendschappe
lijk beschouwt, verklaart men te Rome, dat het
de Sovjet-regeering zelf is, die de Komintern
en de Sovjet-Republiek als een en dezelfde zaak
beschouwt. Nu deze een einde heeft gemaakt
aan een fictie, is er geen verschil meer tusschen
isoleering van Rusland als brandhaard van het
communisme en als Europeesche en Aziatische
natie.
Bijgevolg, zoo vervolgt het Fransche bureau,
zal het streven der drie mogendheden in de
eerste plaats gericht zyn op het losmaken der
banden, welke Moskou met Parijs en Londen
verbinden. Men zal zeggen, dat het pact „zal
zijn wat derden ervan maken."
Wat echter Italië betreft, blyft de wensch,
met Engeland betere betrekkingen tot stand te
brengen, bestaan.
IN ELK
ONDERDEEL
BETER
NEW YORK, 11 Nov. (D. N. B.) Uit
Atlanta (Georgia) wordt gemeld, dat honder
den Ku Klux Klan-leden een optocht door de
dicht bevolkte negerbuurt Nebben gehouden.
De leiding van de Ku Klux Klan heeft aan
gekondigd, dat de organisatie thans in geheel
Amerika mobiel zal worden gemaakt.
MED AN, 11 November. (Aneta). De 28-
jarige E. J. vroeger magazynmeester bij de
B. P. M., doch thans werkloos, heeft zyn
dochtertje van acht maanden oud van
het leven beroofd, waarna hy zijn woning
in brand stak en de hand aan zichzelf
sloeg.
Zijn echtgenoote, die van de bioscoop thuis
kwam, vond de woning gesloten. Nadat de deur
geforceerd was, werd J. dood aangetroffen op
een brandend bed, dat met petroleum was over
goten. De twee andere kinderen werden onge
deerd in de woning aangetroffen.
J. werd kort geleden verpleegd in het door
gangshuis te Gloegoer nabij Medan, waar hy
wegens geestesstoornissen ter observatie was op
genomen. Men vermoedt, dat Jiy in een vlaag
van verstandsverbystering heeft gehandeld.
BERLIJN, 11 Nov. (Havas). De „Deutsche
diplomatisch-politische Korrespondenz" publi
ceert een artikel over Oostenrijk, dat in di
plomatieke kringen te Berlyn levendig opzien
heeft gebaard.
Het officieuze orgaan verwijt de Oostenrijk-
sche regeering haar aandacht te hebben geves
tigd op alle bedreigingen der Oostenrijksche
onafhankelijkheid, welke zij streng heeft on
derdrukt, maar, aldus vervolgt het: „men heeft
niet denzelfden indruk over de houding der
Oostenrijksche regeering ten opzichte "an de
elementen, die zeker wyzen op de onafhanke
lijkheid van Oostenrijk om er een vyandigheid
tegenover Duitschland van te maken.
De Legitimisten willen een Oostenryksche na
tie stichten en niet alleen, dat deze elementen
propaganda kunnen maken voor hun denk
beelden, maar men neemt ook tegenover hen
een verrassende welwillendheid in acht.
Op den langen duur zouden zij de vertrou
welijke betrekkingen tusschen de beide Duit
sche staten verstoren, vooral indien men zou
doorgaan hen te dulden, zooals tot nu toe.
Het officieuze orgaan vraagt van de Oosten
rijksche regeering de onpartydige en paritaire
inachtneming der beide bases van de overeen
komst van 11 Juli.
GRATZ, 11 Nov. (Havas). Uit Belgrado wordt
vernomen, dat de vereenigde Joego-Slavische
oppositie aldaar een proclamatie publiceert,
waarin zy verklaart op 8 October met de Kroa
tische oppositie een overeenkomst te hebben
gesloten, welke in het geheele land met enthou
siasme is ontvangen en beschouwd wordt als de
inleiding van een nieuw tijdvak in de politiek
van Joego-Slavië.
Zij protesteert tegen de methode, waarmede,
naar men zegt, „de regeering probeert de waar
heid over de ware gevoelens van het Joego-
Slavische volk te verdoezelen." Zy voegt hier
aan toe: „De dag zal komen, waarop raadge
vingen of gematigdheid en geduld zonder uit
werking zullen blijven. Het in zijn grondrechten
aangerande volk zal zelf voldoening zoeken
langs den eenigen weg, welken een dergelijk re
giem openlaat."
De vertegenwoordigers van den Alg. Ned.
Mynwerkersbond in het bestuur van het Al
gemeen Mijnwerkersfonds hebben een voorstel
bij dit bestuur ingediend om aan de gezinnen
van invaliden en weduwen weer vrije verple
ging in ziekenhuizen, enz., toe te kennen.
Onfeilbaar bij kou en griephoofdpijn, kiespijn
zenuwpijnen, spit, spierpijn, rheumatische pijnen,
migraineperiodieke pijnen, moe- en lusteloosheid.
Helpen wonder snel. 12 stuks 50 ct. 2 st. 10 ct.
Woensdag deed te Venlo het gerucht de
ronde, dat de ruim 43-jarige W. C., die al
daar in de Vleeschstraat een winkel drijft
in leder en fournituren en een schoenma-
kery exploiteert en zich sedert eind Januari
van dit jaar in Duitsche gevangenschap
bevindt, door de rechtbank te Berlyn we
gens spionnage ter dood zou zyn veroor
deeld.
Het gerucht vond mede zyn oorzaak in het
feit, dat de familie- van C. van familiebetrek'
kingen uit Duitschland bericht ontving, dat men
zich omtrent het lot van den gearresteerde
op het ergste moest voorbereiden.
Het gerucht werd aan de N. Rott. C. van
welingelichte zyde bevestigd. Het vonnis is
evenwel nog niet voltrokken. Zekere P. S,
zwager van C., die te Lobberich in Duitsch
land woont en tegelijkertyd is gearresteerd, is
wegens medeplichtigheid tot levenslange tucht
huisstraf veroordeeld.
Het blad herinnert aan de feiten als volgt:
Eind Januari van dit jaar werd C. telefonisch
verzocht naar Duitschland te komen, aange
zien zyn zwager in Lobberich hem noodig zou
hebben. Voordat C. echter de wening van zyn
zwager had bereikt, is hij toen door beambten
van de Gestapo gearresteerd en aanvankelijk
in de gevangenis te Düsseldorf en later te
Münster opgesloten. De zwager S. is kort daar
op in zyn woning van zijn bed gelicht en even
eens in de gevangenis opgesloten. Beide man
nen werden beschuldigd van hoogverraad. Na
bijna tien maanden- in voorloopige hechtenis te
hebben doorgebracht, hebben beiden, naar thans
bekend wordt, Vrijdag voor de rechtbank te
Berlyn terecht gestaan en zijn zij tot boven
genoemde straffen veroordeeld.
Het gerucht, dat het vonnis van den Venlo-
naar Woensdagmorgen reeds voltrokken was,
werd door t blad ten stelligste tegengesproken
De familie van den veroordeelde te Venlo, die
van officieele zyde nog niets omtrent het lot
van C. heeft vernomen, en tot dusver gere
geld brieven van den gearresteerde ontving,
maakte zich thans ten zeerste ongerust hoe het
verder met hem zal afloopen. Uit de aan zijn
vrouw en kind gerichte brieven blijkt geenszins,
dat hem zulk een ernstig lot te wachten stond
Zy geven integendeel de verwachting voedsel,
dat het nog wel goed zou afloopen.
Ook te Venlo, waar C. algemeen bekend
heeft niemand een oogenblik aan de doodstraf
gedacht.
Een merkwaardigheid is, dat men in Duitsch
land C. niet als Nederlander, maar als Duit-
scher beschouwt, ofschoon hy te Venlo in het
bevolkingsregister wel degelijk als Nederlander
staat ingeschreven. C. is namelijk uit Neder'
landsche ouders in een kleine plaats bij Kre-
feld geboren, waar hij ook zijn jeugd heeft door
gebracht. Op 20-jarigen leeftijd heeft hij zich
tijdens den wereldoorlog vrijwillig in Duitschen
militairen dienst begeven en door deze daad
schijnt men hem in Duitschland als Duitscher
te beschouwen. Van vrijwillige dienstneming in
het Duitsche leger door C. is officieel echter
niets bekend, zoodat hij sedert zijn vestiging te
Venlo op de kiezerslijst is geplaatst en hem
ook een Nederlandsch paspoort is uitgereikt.
Onmiddellijk na het bekend worden van de
ter-dood-veroordeeling van den Venlonaar is
met spoed een nader onderzoek naar zyn na
tionaliteit ingesteld.
Vanmorgen omstreeks half elf is te Sittard op
het kruispunt van den Rijksweg en de Wilhel-
minastraat de 72-jarige vrouw A. U. Schmeits
Mertens door een vrachtauto gegrepen en ge
dood.
Het lijk is naar het Ziekenhuis te Sittard
overgebracht.
Den vrachtauto, die toebehoort aan den heer
G., te Kessel, heeft de politie in beslag geno
men.
Is het laatste bedrijf van het Spaansche
drama begonnen? Voor de tweede maal
sinds het een aanvang nam is de regeering
van het republikeinsche Spanje nu verhuisd.
Eerst zetelde zij in Madrid, in de hoofdstad
Toen die geen veilige schuilplaats meer bood
verhuisde zy naar Valencia en liet generaal
Miaja te Madrid achter om de stad tegen de
aanvallen van Franco's troepen te verdedigen,
Tot dusver heeft de zeer bekwame Miaja het
in hem gestelde vertrouwen niet beschaamd;
hij heeft de hoofdstad weten te behouden.
Voor de republikeinsche regeering 'Was de
Valencia-periode geen gelukkig tijdvak. Op het
terrein leden de regeeringstroepen de eene ne
derlaag na de andere en het succes van Bel-
chite beteekent weinig als men het bij het ver
lies van Malaga en van de geheele Noordkust
vergelijkt. De Russische en andere schepen, die
wapenen en munitie voor de republikeinsche
troepen aanvoeren, hebben, sinds Franco alle
havenplaatsen in het Hoorden wist te nemen,
nog alleen de Middellandsche Zee-havens ter
beschikking en zelfs die nog maar zeer gedeel
telijk, want de nationalistische vloot is zeei
actief geworden en zal zeker alle pogingen in
het werk stellen den toevoer van overzee voor
de republikeinsche troepen zoo goed mogelijk te
beletten. De regeering te Valencia heeft inge
zien dat deze havenstad, tengevolge van de toe
nemende macht van den tegenstander ter zee,
in een uiterst-zwakke positie zou komen te ver-
keeren. De vijand zou er te eeniger tijd in kun
nen slagen Valencia van Barcelona definitief
te scheiden en voortzetting van den oorlog zou
onder die omstandigheden vrijwel nutteloos
worden. Daarom heeft het Valenciaansche be
wind besloten zijn tenten in Catalonië's hoofd
stad op te slaan, wijl deze rijkste en welvarend
ste van alle Spaansche steden, centrum van de
rijkste en welvarendste van alle Spaansche pro
vincies, geacht wordt nog langen tijd aan de
aanvallen der nationalisten te kunnen weer
stand bieden. Barcelona is het laatste bolwerk
der republiek.
Is de laatste verhuizing van de republikein
sche regeering uitvloeisel van militaire over
wegingen, ook motieven van politieken aard
liggen er aan ten grondslag. Het kabinet-Negrin
toch staat er, politiek gesproken, allesbehalve
schitterend voor. Largo Caballero, die den steun
van de anarchistische en syndicalistische Mos-
kou-Vfj andig-gezinde elementen bezit, heeft zyn
oppositie niet gestaakt. De worsteling tusscher,
de verschillende extremistische groepen van het
Frente Popular duurt in onverminderde mate
voort en het is zeker niet uitgesloten dat het
kabinet-Negrin zich weldra genoodzaakt zaï
zien radicale maatregelen te nemen om aan het
dryven van Largo Caballero en de zynen een
einde te maken. Zeker zou de regeering te Va
lencia reeds sinds lang op krachtige wijze heb
ben ingegrepen ware het niet dat zy vreesde
daardoor het weerstandsvermogen van de re
publikeinsche legers in zeer ernstige mate te
verzwakken en tegelijkertijd haar sinds lang
beraamde verhuizing naar Barcelona onmogelijk
te maken. Want men weet dat Barcelona steeds
het centrum van de Spaansche anarchisten ge
weest is en dat deze er, ondanks alles wat er
in de laatste maanden gebeurd is, nog tiendui
zenden aanhangers tellen.
Daarom zou 't volstrekt geen verwondering
behoeven te wekken als het verblijf van de
Spaansche regeering te Barcelona den ouden
strijd tusschen Catalanen en Castilianen op
nieuw opvlammen deed. Welke zal in feite de
positie van het Spaansche kabinet zijn in de
hoofdstad van een gewest, dat zijn autonomie
als een zeer kostbaar goed beschouwt? Hoe
zullen de Catalaansche autonomisten het ver
blijf van het centrale Spaansche bewind op
hun grondgebied opnemen? De Catalanen, die
voor het meerendeel zeker bereid zijn hun goed
en hun bloed voor hun gewest en zijn autono
mie te geven, hebben op betrekkelijk aarzelen
de wijze de Madrileensche regeering gesteund
als hun eigen belangen niet rechtstreeks in het
geding waren. Dat de Basken het hoofd in den
schoot hebben moeten leggen heeft in Cata-
lonië diepen indruk gemaakt, maar zal de Ma
drileensche regeering de geestdrift der Cata
lanen in deze kritieke periode tot een zóó hoog
peil kunnen opvoeren, dat zij, de eigen onmid
dellijke belangen ter zyde zettend, zich met
volle overtuiging zullen geven aan een zaak,
die de gematigden in sommige kringen reeds
verloren achten? Er kan voor de centrale re
geering in de bestaande omstandigheden geen
sprake van zijn te Barcelona op dictatoriale
wijze op te treden,
Aan de Catalaansche prerogatieven zal Negrin
bezwaarlijk kunnen tornen, Min of meer is het
centrale bewind in Catalonië slechts te gast
en gasten kunnen geen bevelen geven die geen
tegenspraak dulden.
Op het betrekkelijk kleine deel van het
Spaansche land, dat nog in republikein
sche handen is oefenen thans twee re
geeringen de macht uit. Deze regeeringen, die
van Negrin en die van Companys, huizen wel
in dezelfde stad, maar blijven twee gescheiden
organismen. De ministers van het centrale be
wind hebben onderdak gevonden in de sinds
langen tijd „gecollectiviseerde" groote hotels en
andere veel ruimte biedende gebouwen. Cata
lanen zijn er klaarblijkelijk op gesteld dat het
bewind van het autonome gewest en dat van
de republiek-in-algemeenen-zin scherp geschei
den blijven. Het Catalaansche volk zou het
niet anders willen. Wordt niet verteld dat de
regeering te Valencia de grootste moeite heeft
gehad Companys er toe te brengen in de ver
huizing van de bureaux der centrale regeering
naar Catalaansch gebied toe te stemmen?
Door de verhuizing der regeering naar Bar
celona verliest Madrid iets van zijn waarde als
symbool. Barcelona is ver, het ligt in een deel
van Spanje, waar de bewoners een andere taal
spreken en waar de oorlog op andere wijze be
leefd en beschouwd wordt. De laatste verhuizing
van jiet centrale bewind zal op de verdedigers
van de hoofdstad zeker geen bemoedigenden
invloed hebben. Maar Negrin en de zijnen, die
nog steeds het repiiblikelnsche Spanje verte
genwoordigen, spelen hoog spel. Als het hun
gelukt met het Catalaansche bewind en de Ca
talanen in het algemeen op voet van vrede en
vriendschap te blijven verkeeren, kan de oor
log zeker nog vrij langen tyd gerekt worden.
Lukt hun dat niet dan is de ineenstorting van
het Volksfront, en van den tegenstand, nog
maar een kwestie van weken. Velen geloeven
dat dit derde en laatste bedryf van het Spaan
sche drama niet het langste zal zyn. Treedt
Engeland met Franco reeds niet in nauwer
contact? Dat is voor het republikeinsche Spanje
zeker geen gelukkig voorteeken..,»
Den laatsten tijd duiken bij herha
ling in de neutrale pers berichten
op van ergerlijke en het mensche-
lijk gevoel stuitende tafereelen, welke
zich vooral in het Zuiden des lands zou
den voordoen bij Katholieke begrafenis
sen, doordat de plaatselijke geestelijk
heid aan één bepaalde begrafenisonder
neming een soort van monopolie met
uitsluiting van alle andere soortgelijke
ondernemingen zou hebben verleend,
't Gevolg van zulk 'n monopolie zou zijn
dat aan begrafenissen, welke niet door
den monopolie-houder worden verzorgd,
geen toegang wordt verleend tot de kerk
of het kerkplein, zoodat op den openba
ren weg het stoffelijk overschot zoowel
bij kerk als kerkhof moet worden over
geladen in de voertuigen van den alleen-
recht-bezittende. Dat een en ander zoo
wel de treurende families als het toe
kijkend publiek weinig zou stichten, is
begrijpelijk. Voor een juiste beoordee
ling van dergelijke gevallen dient men
echter rekening te houden met het feit,
dat de geestelijkheid het volste recht
heeft te eischen, dat begrafenisonderne
mingen, welke in een Katholieke kerk
en op een Katholieke begraafplaats hun
bedrijf wenschen uit te oefenen, aan
bepaalde eischen en voorschriften be
treffende het inachtnemen der liturgi
sche gebruiken en gewoonten, uiterlijk
en gedrag van het begrafenispersoneel
enz. hebben te voldoen. Indien ergens
door de geestelijkheid een plaatselijk be
grafenismonopolie zou zijn ingesteld,
zal dit zeker het gevolg zijn van op
gedane, weinig bevredigende ervaringen.
Het instellen en met dwangmaatregelen
handhaven van een begrafenismonopo
lie door de geestelijkheid lijkt ons in 't
algemeen echter niet de juiste Aiethode
om in kerk en op kerkhof een behoor
lijke Katholieke begrafenisverzorging te
waarborgen, al kunnen wij ons inden
ken, dat onder bepaalde omstandighe
den naar dit uiterste middel wordt ge
grepen.
De monopolie-positie van een begrafe
nisondernemer sluit elke concurrentie-
mogelijkheid uit en wat daarvan de
hoogst ongewenschte gevolgen vooral in
dezen tijd kunnen zijn, wordt onmiddel
lijk duidelijk, wanneer men slechts be
denkt, dat zulk een commercieele on
derneming volledige vrijheid bezit om
naar believen haar tarieven vast te
stellen.
Het verdient daarom o.i. sterk aan
beveling, dat de geestelijkheid eenvoudig
een aantal dwingende algemeene voor
schriften vaststelt, waaraan elke on
derneming, die Katholieke begrafenis
sen in kerk en op kerkhof aanneemt,
moet voldoen en aan iedere Katholieke
onderneming, welke zich aan die voor
schriften stipt onderwerpt, toegang ver
leent tot kerk en kerkhof. Indien onder
die dwingende voorschriften ook een be
paling wordt opgenomen, dat de tarie
ven moeten beantwoorden aan de rede
lijke en rechtvaardige eischen des tijds,
zal ergernis en misbruik kunnen wor
den voorkomen. Wanneer de geestelijk
heid echter een monopolie aan één be
paalden ondernemer verleent, loopt zij
het gevaar met de verantwoordelijkheid
voor al het doen en laten van dien ee-
nen ondernemer belast te worden, iets,
dat zij zelve in bepaalde gevallen aller
minst zal kunnen wenschen. In ieder
geval is de gedachte, dat het begraven
van dooden een werk van barmhartig
heid is, wel wat veel op den achtergrond
geraakt bij de huidige begrafenisprac-
tijken.
Tont by de Jaariyksche inzameling
voor de katholieke Universiteit, dat
gy In liefde voor een der edelste
Cultuurgoederen, de wetenschap, by nie
mand wilt ten achter biyven en dat gy
In geloofsyver allen wilt overtreffen.
Het Hoogwaardig Episcopaat by het
eerste lustrum der Kath. Universiteit.
Z. H. E. de Aartsbisschop van Utrecht heeft
benoemd tot pastoor te Leeuwarden, H. Domini-
cus, den Z. E. pater M. C. P. J. Helling, tot
kapelaan te Leeuwarden, H. Dominicus, den
Eerw. pater C. J. M. Strybos en tot assistent te
Tiel, H. Dominicus, den Eerw. pater Fr. J. J.
Jansen.
Z. H. E. de Bisschop van 's-Hertogenbosch
heeft benoemd tot pastoor te Nymegen, H.
Dominicus, den Z. E. pater J. A. A. M. Busch en
tot assistent te Nijmegen, H. Hart van Jezus,
den Eerw. pater J. J. van der Heijden.
Z. H. E. de Bisschop van Haarlem heeft be
noemd tot pastoor te Rotterdam, H. Hart van
Jezus, den Z. E. pater L. J. A. Oorsprong, tot
pastoor te Alkmaar, H. Joseph, den Z. E. pater
W. A. J. M. de Mol, tot assistent te Rotterdam,
H. Hart van Jezus, den Eerw. pater N. C. van
den Idsert, tot kapelaan te Alkmaar, H. Domi
nicus, den Eerw. pater A. J. M. Keyser, tot kape
laan te Schiedam, O. L. V. v. d. H. Rozenkrans,
den Eerw. pater Th. J. M. Terwindt, tot kape
laan te Rotterdam, H. Dominicus, den Eerw.
pater C. H. A. Terstegen, tot kapelaan te Rot
terdam, H. Hart van Jezus, den Eerw. pater Th.
W. Hagemans, tot kapelaan te Rotterdam,
H. Dominicus, den Eerw. Pater J.
Schaeffer, tot kapelaan te Amsterdam, H.
Thomas van Aquino, den Eerw. pater P. J. A.
Jansen, tot assistent te Amsterdam, H. Thomas
van Aquino, den Eerw. pater H. W. C. van de
Ven, tot kapelaan te Alkmaar, H. Dominicus,
den Eerw. pater M. L. J. Hoenselaars, tot assis
tent te Alkmaar, H. Joseph, den Eerw. pater
W. H. P. Marcelis en tot assistent te Alkmaar,
H. Joseph, den Eerw. pater H. A. Geveling.
