Heeren Dassen
Uw oogen
fé
6
R
EE
M
E
ctfi
Haarlem, 25 Nov.
V.
£horme keus in
Artistieke
Kort en volledig
ZAALBERG deken
DONDERDAG 25 NOVEMBER 1937
Uit den Gemeenteraad
IN'TVERVOLQ Muh BRAND
STOFFEN TE BESTELLEN Bik
Uitsluitend Natuurzijde
onkreukbaar van/fëtot/5^
GR.H0UT5TR. hoek GR. MARKT.
AGENDA
j"4^-:
Een echte ZAALBERG deken kost f TO.*
GEM. CONCERTZAAL
Bonte Avond - Abonnements
programma van Theo
Bouwmeester
VAN ONZEN WINKELSTAND
Een ultra-moderne automatiek
„De Snelvlieger"
zijn een goeden bril waard.
WEBER is uw man hiervoor.
GR. HOUTSTRAAT 166, bij de Houtbrug
Ziekenfondsleverancier.
JERUZALEM
BURGERLIJKE STAND
VONDELHERDENKING DOOR
DE R.K. LEESZAAL
VAN ONZE RECHTBANK
Jamb oreediefstallen
Diefstal te Aerdenhout
Twee ongevallen
Meineed
Hazardspel
Huren verduisterd
Oplichting
DR. FRANK-FONDS
Beschaafde finfen.
Bioscopen
26 November
Bioscopen
<&itjseen*
Deken
DOOR LO WILSDORF
STAD
De raadszitting van gisterenmiddag was niet
belangrijk wat het gesprokene en behandelde be
treft, maar interessant, omdat de Haarlemsche
raadsleden voor de eerste maal onder leiding
stonden van den heer Baron de Vos van Steen-
wijk.
Het was een tamme agenda met hier en daar
juist genoeg discussie om den raadsleden gele
genheid te geven aan de leiding van den
nieuwen burgemeester te wennen en den burge
meester kennis te laten maken met degenen, die
op het Prinsenhof zoo gewoonlijk aan het woord
zijn.
De wederzijdsche verkenning hing merkbaar
in de lucht.
Wat den voorzitter aangaat liet zij aan duide
lijkheid weinig te wenschen over.
Eén raadslid had den zachten wenk te incas-
seeren niet in herhalingen te treden; een ander
werd bij de replieken het woord geweigerd, om
dat hij in eersten termijn had gezwegen. De
vorige burgemeester, de heer Maarschalk, maakte
'daar nimmer bezwaar tegen. De nieuwe burge
meester schijnt de gewoonte te hebben alleen
sprekers, die in eerste instantie spraken tot de
replieken toe te laten. De heer Noordewier werd
daar het eerste slachtoffer van. Hij beriep er
zich echter op, dat aan den heer Bijvoet reeds
was toegestaan wat hem geweigerd werd.
De heer de Vos van Steenwijk verontschuldigde
zich met te zeggen, dat dit dan aan zijn aan
dacht ontgaan was. Niettemin bleef hij den
heer Noordewier het woord weigeren.
Deze, overigens onbelangrijke, incidentjes
waren leerzaam voor alle raadsleden. Toch
maakte de leiding geen onprettigen indruk en
moeilijk om tusschen den raad en den heer de
Vos van Steenwijk tot een modus vivendi te
komen zal het wel niet zijn.
Een bezwaarschrift van de melkslijters over
de verstrekking van melk op scholen leverde de
zekerheid op, dat over die nieuwigheid in Haar
lem het laatste woord nog niet is gezegd. Vooral
de rechtsche raadsleden wenschten daarover het
hunne te kunnen zeggen in den raad. De wet
houder van onderwijs, hoewel vaststellende,
dat deze melkverstrekking eigenlijk geen
zaak is, waarover de raad direct te beslissen
heeft, had geen bezwaar tegen de toezegging,
dat deze gelegenheid zal gegeven worden en dat
zeker geei\ geld ,zal worden uitgegeven zonder dat
en raad daarin zal zijn gekend. Wij hooren trou
wens, dat op de bijzondere scholen het verzet
tegen de verstrekking van melk op scholen
groeiende is en inderdaad wordt het misschien
Wel eens tijd in den Haarlemschen raad de
vraag te bespreken waar de taak der ouders bij
de opvoeding der kinderen ophoudt en waar die-
Van de school van de overheid als men dat
duidelijker vindt begint. De welwillendheid
van den wethouder dient derhalve op prijs te
Worden gesteld.
De heer Van Kessel, die weer eens een oud
stokpaardje bereed en opkwam voor meer
ordening in het winkelbedrijf door zich te ver
zetten tegen verbouwing van een woonhuis tot
Winkelhuis, bracht daarbij ook het rapport over
de in Haarlem gehouden Bedrijfstelling ter
sprake. Wethouder Reinalda maakte van deze
gelegenheid gebruik om hulde te brengenaan
de samenstellers van het rapport en verzekerde
tegelijkertijd „dat het een moeilijke kwestie is".
Top! Maar daarmede is, hopen wij, dat rapport
toch niet in den doofpot gestopt? Dat zou zonde
zijn van de daaraan bestede moeite. Wij vragen
dat met eenigen nadruk omdat er bij bevoegde
menschen een zekere schroom schijnt te zijn
de noodige conclusies uit het rapport te trekken.
Dat te doen en die conclusie aan een discussie
in den raad onderwerpen kan onmogelijk veel
risico opleveren. De verbouwing van het woon
huis tot winkelhuis werd toegestaan en eenzaam
verweerde de heer Van Kessel zich door aan-
teekening te verzoeken, dat hij tegenstemde.
Het voorstel van B. en W. om èen vroeger ge
nomen raadsbesluit ter toekenning van beloonin
gen aan plaatsvervangende hoofden van scholen
Weer in te trekken zulks op aandringen van
Gedeputeerde Staten en van de Commissie van
Overleg inzake de begrootingen leverde een
motie op van den heer Posthumus, waarin weer
eens getracht werd Gedeputeerde Staten van
hun voornemen af te brengen. Zoo iemand, dan
Weet deze oud-voorzitter van den Bond van
Nederlandsche Onderwijzers, hoe weinig kans op
succes een dergelijke poging heeft en men
Vraagt zich dan ook af, wat zijn bedoeling is met
het indienen van dergelijke voorstellen. Wethou
der Boes ontraadde de motie; de heer Bijvoet en
EUWS
de heer Weustink deden insgelijks; de heer Van
Dam, wien niemand gebrek aan waardeering voor
de openbare school zal kunen verwijten, zag er
evenmin heil in en toch werd de motie aange
nomen met 20 tegen 18 stemmen. Men zou kun
nen huilen over een dergelijk onverstand van
den raad als men niet wist, dat bij die 20 stem
men het heele blok socialisten zit, dat immer als
één kudde zijn stem uitbrengt. Met de commu
nisten mee zijn dat al 16 stemmen, zoodat er nog
maar vier andere meeloopers overbleven.
Om by half vier stonden wy op straat!
Jan van Riemsdyk, de leutige boerenzanger,
is in staat om het meest bescheiden programma
met zijn vrooiyk gekeuvel en geestige liedjes
in één slag omhoog te brengen. En al willen
we gaarne iedereen loon naar werken geven en
een pluim van verdienste op den hoed steken,
toch mag het gerust wel gezegd worden dat
het programma, dat samengesteld was, heusch
wel een beetje opmontering kon gebruiken.
Zoodra was dan ook Jan niet op het podium
losgelaten, of de heele zaal had evenveel schik
als Jan zelf, wiens breeden lach bijna niemand
weerstaan kan. Zou hij er alleen geweest zijn,
we gelooven niet dat er ook maar een greintje
minder gelachen was geworden. En dat terwijl
er toch betrekkelijk weinig nieuws in al zijn
babbeltjes was. Men kan het echter een keer,
twee keer, ja zelfs tien keeren hooren en het
biyft zijn smeuïgheid en gezelligheid behou™
den. Was het te verwonderen dat zijn optreden
zooals steeds een daverend succes had?
Trouwens, de anderen hebben evenmin over
applaus te klagen gehad. Noch Ceesje Speenhof
met haar lieve liedjes, noch Julia de Gruyter,
met haar voordrachten, noch Johnny en John-
nes, radio-zangers, (waarschijnlijk leerlingen van
Fred. Fry, zy het vermoedelijk niet wat den
zang betreft) noch de beide dansparodisten,
wier parodieën zelfs parodisch waren. En dan
hebben we Rien van Noppen nog vergeten, die
eenige voordrachten deed en de nummers, wel
ke komen gingen, aanzegde.
En waar zij eveneens gul met geklap werden
beloond, waar zullen wij dan den moed vandaan
halen, van enkele hunner leerlijke dingen te
zeggen? Zij zijn volop beloond door al degenen,
die van hun enthousiasme blijk gaven.
Wij voor ons echter hebben het meest geno
ten van den Veluwschen zanger, Jan van Riems
dijk, die zoo spontaan en hartelijk stormender
hand de zaal veroverde met al die frisch ge-
maaiden onzin van het platte land. En al was
dat alles misschien niet bepaald groen gras, het
bleef toch versch hooi, van beste kwaliteit. Gaat
men echter hem beluisteren, dan krijgt men
ook Ceesje te hooren in haar chansons, die
altyd even aantrekkelijk zijn en verder ook al
de anderen, die op het programma voorkomen.
Om er een avondje tusschen uit te zijn, is
het voor goedlachsche menschen genoegiyke
kost.
V-t.
De heer J. van Hemsbergen opende gisteren
middag een automatiek aan de Anegang naast
de fa. Holt. En allerlei nieuwigheidjes op het
gebied van deze door het publiek zeer gewaar
deerde automatieken vonden hier toepassing.
Zoo is er een geldwisselautomaat de eerste
in Nederland waar men guldens en kwartjes
inwerpt en een heeleboel dubbeltjes en centen
terugkrijgt. De automatiekhal is van de straat
gescheiden door een spiegelruit, waardoor de
bezoekers beschermd zijn tegen guur weer en
waardoor - tevens een vegetatie van doosjes, pa
pieren en restjes croquet op den openbaren weg
voorkomen wordt. Ten gerieve van het publiek
zijn ook verschillende klapstoeltjes aange
bracht.
De automatiek is geheel in zilver-grijs roest
vrij staal gehouden, terwijl de hal met tegel
werk is versierd.
Wij wenschen den heer van Hemsbergen veel
succes met deze moderne eetgelegenheid, waar
men zich kan vergasten aan all5 lekkernijen
die der automatiek zijn.
Bovengenoemde vereeniging houdt Zondag a.s.
28 dezer haar jaarlijksche tentoonstelling in
het gebouw „De Nijverheid" in de Jansstraat.
Als byzondere attractie zullen dienen de
klasse der Bordeaux-vliegers en de eere-klasse.
Er is een groot aantal vogels ingeschreven,
zoodat een bezoek alleszins aanbeveling ver
dient.
SCHOUWTJESLAAN 23
HAARLEM
Voor een groot aantal leden van de R.K. Reis-
vereeniging hield de weleerw. heer Lansbergen
Woensdagavond een lezing met lichtbeelden,
over het onderwerp „Jeruzalem".
Na het gebruikelijke inleidende woord van
den voorzitter, den heer P. Beyk, ving de wel
eerw. heer zijn causerie aan met mede te deelen
dat deze verhandeling 'n vervolg was op de
verleden jaar gehouden voordracht over „Pa
lestina".
Twee jaar geleden had spr. een uiterst interes
santen bedevaartstocht gemaakt naar het Heilig
Land, en er alle plaatsen, die ons aan het leven
en sterven van Christus herinneren, bezocht.
Door een serie lichtbeelden, voorstellende de
meest beroemde en wetenswaardige historische
plaatsen, „deden" de aanwezigen Jeruzalem. De
stad is in twee helften verdeeld, een oud en een
nieuw deel. Het oude deel binnen de aan ge
schiedenis schatrijke oude muren telt duizen
den kleine straatjes en steegjes, en herbergt
40.000 menschen in zich. Het nieuwe deel bui
ten deze muren gebouwd kenschetst 't mon
daine leven van Jeruzalem met zijn bioscopen,
cabarets, enz.
Terecht merkte spr. op, dat wanneer Jeru
zalem zijn oude muren niet zou bezitten, de stad
van geen andere wereldplaats zou zijn te on
derscheiden.
Den hof van Olijven, het dal van Josephat,
het paleis van Caïphas, Golgotha, 't paleis van
Herodes, de zaal van 't laatste avondmaal, den
kruisweg, dit alles vertoonde spr. met zijn licht
beelden, en legde door middel van verschillende
plattegronden op evidente wijze uit, hoe Chris
tus Zijn lijdensweg heeft bewandeld, van den
hof van Olijven af, tot aan den Calvarieberg toe.
Spr. wees op de jammerlijke ruzies en twee
drachten, die tusschen de verschillende religies
in alle kerken van Jeruzalem heerschen. In de
kerken, die ons aan de heilige plaatsen van
Christus herinneren, wel te verstaan. Want de
Franciscanen en Baptisten en verschillende
Amerikaansche geestelijken bezitten de mooiste
kerken, die men zich kan indenken, en men laat
hen daar natuuriyk met vrede, als zy maar niet
aan de heiligdommen komen.
Typisch is, dat overal waar de Katholieken het
waagden een kerk of klooster te bouwen, de
mohammedanen kans zagen in de onmiddellijke
nabijheid een moskee te bouwen, als het kon
nóg mooier en met "een nóg hoogere minaret.
Na de pauze gaf spr. door zijn foto's zeer
mooie deelen uit de H. Grafkerk te zien, die
op den Calvarieberg en over 't graf van Chris
tus gebouwd is. Wel diep te betreuren is het,
dat deze kerk, die de katholieken toch in hun
bezit behouden hebben, wel de meest uiteen-
loopende religies in zich vereenigt.
Spr. besloot zijn lezing met den wensch uit te
spreken, dat het mooie werk, dat de „Hereeni-
ging" thans verricht, en dat al zoo veel succes
heeft, er eens toe moge leiden, dat wy ons kun
nen verheugen in het bezit van alle heiligdom
men en heilige plaatsen, die ons toch rechtens
toekomen.
Ondertrouwd: 24 Nov. 1937. G. van Rees en
M. van Schagen; 25 Nov. P. Wurkum en C. G.
Binnerts.
Getrouwd: 25 Nov. 1937. J. C. de Klerk en C.
van Luijken.
Geboren: d. van C. H. A. v. Maaswinkel—
Koelemeijer; z. van A. Stoof—Draayer; z. van
L. G. Reinink—Bosch; d. van W. G. Vooren—
Roest; z. van A. Snelv. d. Weerthof; d. van
J. DiependaalTimmerman; d. van H. v. Willi
gen—Kusters; z. van A. J. Groenenberg—Visser;
d. van A. C. Mentjox—Besseling; 9. van E. S. C.
Hulseboschd'Hane.
Overleden: E. ClousNiemöller, 73 j., Gast
huislaan; H. Colvoort, 26 j„ Etalpaert v. d. Wie-
lenstraat; J., 1 mnd., z. van M. H. Heinsbergen,
Reigerstraat; L. G., 9 mnd., z. van L. G. Bleecke,
Kamperlaan.
Gisterenavond werd de Vondelherdenking,
georganiseerd door de R. K. Openbare Leeszaal
en Bibliotheek te Haarlem, voortgezet met een
voordracht van den heer Jos. Vandervelde, ge
titeld: Waarom Vondel zijn Constantijn ver
nietigde. Na een welkomstwoord van den voor
zitter van de R. K. Leeszaal, mr. J. de Vilder,
die zich vooral richtte tot dr. J. F. M. Sterck,
den bekenden Vondel-deskundige, zette de heer
Vandervelde de beteekenis van den titel van
zyn voordracht uiteen. Waarom heeft Vondel
zijn Constantyn vernietigd? Er is geen verkla
ring van den dichter zelf, terwijl ook litterair
geen opheldering wordt gegeven. En biografisch
zijn er slechts vermoedens. Heeft Vondel uit
onmacht of uit hoogere motieven gehandeld?
Heeft hy iets willen zeggen dat wij maar moe
ten raden en toch van groote beteekenis is?
Het is niet juist dat Vondel zijn Constantyn
vernietigd heeft uit onmacht, volgens spr. Hij
heeft de gedachte uitgezongen in een ander
werk. Spr. wees erop dat politieke gebeurtenis
sen grooten invloed hebben uitgeoefend op Von
dels werk. Ook het staatkundig element heeft
hierbij een groote rol gespeeld. Vondel is altijd
Vlaming gebleven. In zyn jeugd vond de leer
van de Wederdoopers er grooten ingang en hun
droom van de Ideale Stad is ook altyd de
droom van Vondel gebleven, getuige zijn wer
ken.
Vondel was middeleeuwer en hield vast aan
de oude eenheid van geloofsovertuiging. En hy
leefde in een tijd, waarin de nieuwe eenheid der
Renaissance vele godsdiensten byeengehou-
den door een staatseenheid terrein won.
Spr. schetste de figuur van Vondel, den tijd,
waarin hy leefde, zijn denken en doorgronden
van de Grieksche wijsbegeerte der Kerkvaders,
die in de kerkvergadering van 325 tot een an
dere beteekenis van den dood van Christus
kwamen, dien dood niet opvatten als het doel
van Zijn komst op aarde, maar beschouwden in
de groote heilseconomie. En ook Constantijn
kreeg zyn plaats in die heilseconomie. Daarom
bezong hy hem niet in 12 verzen, doch gaf hem
een plaats in de talrijke verzen van zyn „Heer
lijkheid der Kérke".
Na de pauze besprak spr. Vondels „Faëton",
waarin Vondels latere berustende Stoïcijnsche
beschouwing van het leven en het lijden is
neergelegd. Het vader- en zoonmotief. In dit
verband noemde sjy. een schilderij van Jan da
Bray, in het stadhuis te Haarlem aanwezig. Jan
de Bray was waarschijnlijk een huisvriend van
Vondel. Op het schilderij wordt een Koning uit
gebeeld, die boete doet voor de zonden van zijn
zoon. Jan de Bray zou in den Koning Vondel
hebben vereeuwigd en een toespeling hebben
gemaakt op het drama van Vondels zoon, waar
voor de groote dichter boette.
De vele aanwezigen hebben ongetwijfeld ge
noten van de bloemrijke zinvorming en de
fascineerende, zeer diepgaande en doorwrochte,
zeer veel omvattende voordracht van den
heer Vandervelde, die door den secretaris,
den heer Roelant, voor zijn initiatief van
deze Vondelherdenking samen met zijn echt-
genoote en voor zyn lezing de waardeering
kreeg toegemeten, die hy ruimschoots verdien
de.
Spr. deelde mede dat het nieuwe bestuur
voornemens is meer van dergelijke lezingen te
organiseeren.
Een 48-jarige chauffeur uit Heemstede heeft
zich voor de Haarlemsche rechtbank te verant
woorden gehad omdat hy een zak met verpakte
levensmiddelen op het Jamboreeterrein achter
op zyn fiets zou hebben gestolen. De man be
weerde dat hij van een Engelschsprekenden
padvinder toestemming had gekregen om de le
vensmiddelen mee te nemen, maar de veldwach
ter, die hem aanhield, kon zoo'n padvinder niet
ontdekken. De eisch tegen hem was drie maan
den gevangenisstraf. De verdedjger, mr. B. W.
Stomps, pleitte vrijspraak.
De rechtbank legde hem een maand gevan
genisstraf op.
Een 47-jarige Amsterdamsche koopman, die
al 15 keer veroordeeld is, was op 22 September j.l.
op heeterdaad betrapt toen hij inbrak in een
villa te Aerdenhout. De man werd achtervolgd,
is toen nog in de Houtvaart gesprongen en heeft
zijn achtervolgers met 'n revolver bedreigd, maar
niettemin werd hij gearresteerd. De officier van
Justitie eischte 3 jaar gevangenisstraf.
De rechtbank veroordeelde hem tot 4 jaar met
aftrek van voorarrest.
Een auto, bestuurd door een 21-jarigen los-
werkman uit Haarlem, had op 28 September j.l.
een wielrijdster op de Kampervest aangereden
doordat de bestuurder de dame te laat be
merkte en haar geen voorrang verleende. De
dame was ernstig gewond. Tegen den bestuurder
werd 8 dagen hechtenis geëischt.
De uitspraak was 2 weken hechtenis met zes
maanden intrekking van het rijbewijs.
Een 25-jarige wielrijder wilde op 7 Augustus
den Rijksstraatweg te Haarlem-Noord overste
ken en hield voorloopig links omdat er eènige
auto's aankwamen. Een 17-jarige dienstbode
reed toen tegen hem op. Tegen den jongeman
werd f 20 boete geëischt. Hij werd vrijgesproken.
Een 22-jarige Zandvoortsche loswerkman had
in een civiele procedure als getuige onder eede
beweerd dat het eind September 1936 had gere
gend. Eenige getuigen beweerden daarentegen
dat het droog weer was geweest. De jongeman
werd wegens meineed vervolgd maar de getui
genverklaringen waren zoo tegenstrijdig, dat d
Officier vrijspraak vroeg. De rechtbank legde
den jongeman 4 maanden gevangenisstraf op.
Een 39-jarige sigarenwinkelier uit IJmuiden
had den verkoop van zyn sigaren willen stimu-
leeren door een kaartclub gelegenheid te geven
in zijn winkel te dobbelen. Ook andere klanten
en hijzelf namen echter wel deel aan het spel.
weshalve hij vervolgd werd wegens het gelegen
heid geven tot hazardspel. De eisch was f 100
boete, de uitspraak: vrijgespraak.
Een 29-jarige kantoorbediende uit Den Bosch
had zich hedenmorgen voor de Haarlemsche
Rechtbank te verantwoorden wegens verduis
tering. Hij was in 1935, 1936 en de eerste helft
van 1937 beheerder van het bijkantoor Haar
lem van de Huizenadministratiebank te Am
sterdam en moest als zoodanig verschillende
malen huren innen. Inplaats van die af te
dragen aan het hoofdkantoor, heeft hij het geld
totaal bijna 2000 ten eigen bate aange
wend. Hy kocht er cadeaux voor zijn meisje
voor en maakte er overigens goeden sier van.
De verduisteringen waren ontdekt door ver-
dachte's opvolger, die by het overnemen van
het bijkantoor zag in de boeken dat sommige
huurders nog achterstallige huren te betalen had
den. Deze huurders konden echter een quitantie
toonen, onderteekend door verdachte, voor de
geheel te betalen huur.
Eenige dagen later heeft verdachte zich zelf
bij de politie aangegeven. Verdachte's opvolger
had uit de boeken berekend, dat ongeveer
2900 was verduisterd. Verdachte zelf beweerde
ruim 1900 te hebben achtergehouden. Van
het verduisterd bedrag is slechts een bedrag
van 450 terugbetaald door verdachte of zijn
familie.
Verdachte deelde mede, dat zyn broer voor de
terugbetaling zou zorgen.
President: „Maar u kunt zich niet achter uw
broer verschuilen, u moet voor de terugbetaling
zorgen".
De Officier van Justitie wilde geen voorwaar
delijke straf vragen omdat het gunstige reclas-
seerïngsrapport gebaseerd was op de spoedige
terugbetaling van het verduisterde geld, hetgeen
in feite niet was gebeurd. Spr. eischte 9
maanden gevangenisstraf. Het feit is heel
ernstig.
Uitspraak 9 December.
Een Haarlemsohe jonkheer stond terecht
wegens oplichting. Een Haarlemsche uitgeverij
had een beroeps- en handelsregister willen uit
geven en de jonkheer werd als colporteur aan
gesteld om advertenties te verzamelen voor dit
register. Hij kwam op 14 Augustus bij den uit
gever met een aantal formulieren met de namen
van personen, die zich zouden hebben opgegeven
voor advertenties in dit register. Het bleek ech-
schelyk ingevulde en onderteekende formulieren
stonden, zonder dat de bijbehoorende personen
iets van wisten! Verdachte had door die val-
schelijk ingevule en onderteekende formulieren
ruim 5 te veel provisie gekregen.
De Officier van Justitie wees er op, dab ver
dachte reeds een keer veroordeeld is. Op grond
van het gunstige reclasseeringsrapport eischte
spr. 6 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk
met 3 jaar proeftijd.
Verdachte beriep zich op de slechte huiselijke
omstandigheden, die hem tot zyn daad hebben
gebracht.
Uitspraak 9 December.
Na het overlijden van den algemeen geachten
kinderarts E. S. Frank werd een comité opge
richt om zyn nagedachtenis te eeren door
stichting van een fonds tot uitzending van on
vermogende kinderen, die op een andere wijze
niet geholpen kunnen worden.
Op de stichtingsvergadering, J.l. Dinsdag ge
houden ten overstaan van notaris Joh. Wild
schut, deelde de penningmeester, mr. J. W. v. d.
Vlugt mede, dat een' mooi bedrag, waarover het
bestuur tevreden mag zijn, is binnengekomen.
Aan de vriendelijke gevers zullen nog per cir
culaire nadere mededeelingen worden gedaan.
Het bestuur van het Dokter Frank-Fonds zal
worden gevormd doorDr. W. B. Smit, Dir. Gem.
Gen. Dienst, voorzitter; mevr. N. Posthumus
Meyjes-Muysken, secretaresse; mr. J. W. v. d.
Vlugt, penningmeester; mevr. A. C. Frank-Vis
ser; mr. Th. A. Wesstra.
Zij, die nog wenschen by te dragen, gelieven
dit te doen door te gireeren op postrekening
no. 2292 van de firma Guépin v. d. Vlugt te
Haarlem.
Gebouw St. Bavo: Zang en Vriendschap, 8
uur; Best. Spoorwegpers., 8 uur; Fed. Gr.- en
Fruithandel, 8 uur; R. K. Bevolkingsbureau, 8
uur.
Stadsschouwburg: R. K. Rederijkerskamer
„Alberdingk Thijm", kwart over 8.
Raadhuis O verveen: Gemeenteraad Bloemen-
daal, 10 uur.
Raadhuis Heemstedf: Gemeenteraad Heem
stede, 8 uur.
Rembrandttheater: „Wee Willie Winkie", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: Palace Filmac 115 uur.
Frans Halstheater: „De fatale Bruid", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Cineone Theater: „Grafin Maritza", 1.30
5.30, 7—11 uur.
Luxortheater: „Shall we dance", 2.30, 7 en
9.15 uur.
Gebouw St. Bavo Haarl. Gem. Koor, leden
vergadering Bloemisten Bevolkingsbureau,
Vertr.mannen Metaalbewerkers, 8 uur.
Stadsschouwburg Centraal Tooneel: Nee....
dochter.... nee, kwart over 8.
Gem. Concertgebouw R.K. Oratoriumver-
eeniging, kwart over 8 uur.
Café Restaurant Gebrs. Brinkmann Ned.
Mij. voor Nijverheid en Handel, kwart over 8.
Frans Halsmuseum Tentoonstelling Hanna
Fieke.
Rembrandt: De model-echtgenoot, 2.30, 7 en
9.15 uur.
Palace Raskolnikov, 7 en 9.15 uur.
Luxor Paniek op Broadway, 2.30, 7 en 9.15
uur.
Frans Hals De ondergang van William
Brown, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cineone De Zee roept, 1.305.30, 711 uur.
noW-
Ter gelegenheid van het 12 y2 -jarig bestaan
van de postduivenvereeniging ,De Reisduif",
Haarlem-N., wordt in het hotel 't Bolwerk aan
het Kennemerplein op 27 November een jubi
leumfeestavond gegeven met medewerking van
het gezelschap Jack Funny en Dory Schrama.
Ter gelegenheid van haar eerste lustrum
geeft de tooneelvereeniging „Guido-Gezelle".
een onderafdeeling van de St. Joseph-Gezellen-
vereeniging, Zondag28 November een uitvoe
ring in de Leonarduszaal, ingang Leidsche
Zijstraat.
Woensdag 1 December houdt de Boerenvak-
bond van den R. K. Diocesanen Land- en Tuin-
bouwbond een algemeene vergadering in het
gebouw St. Bavo, aan de Smedestraat. Op de
agenda staat o.m. vermeld verkiezing van be
stuursleden en behandeling van ingekomen
voorstellen.
De viool- en pianoavond van Heman Silzer
en Betsy Koopman, die wegens ziekte moest
worden uitgesteld, zal thans op Zaterdagavond
27 dezer gehouden worden om kwart over acht
in de Kerkuil, Nieuwe Gracht 23. Het pro
gramma bevat werken van Mozart, Brahms, enz.
De onderlinge tuinliedenvereeniglng „Aerden
hout en Omgeving" hield Woensdag een pro-
paganda-vergadering in het Hof van Heemstede,
waar de heer Drent uit Wassenaar een gedegen
voordracht hield over Fruitteelt. Een inzending
van den heer B. Nieuwenhuis werd 10 punten
toegekend. Ter opluistering waren nog andere
stukken ingezonden.
De burgemeester van Haarlem, dr. J. E.
Baron de Vos van Steenwijk, heeft het Be
schermheerschap van de Haarlemsche Politie
Muziekvereeniging aanvaard.
Woensdag was het 12% jaar geleden, dat
de heer H. J. Hoekstra als magazynchef bij de
Perolin Company in dienst trad. Van de direc
tie ontving hij een enveloppe met inhoud en
van het personeel een salontafel. Verder vele
fraaie bloemstukken. De dag is in huiselijken
kring doorgebracht.
S
Doelloos had zy in den donkeren tuin
rondgedwaald tot zij bij toeval dengene
tegen het lyf liep, voor wien zy was wegge
vlucht.
En hij hy had eenvoudig zyn arm om
haar heen geslagen en lachend gezegd: „Na
zooveel moeite verdien ik toch wel een be
looning en toen toen had hij haar ge
kust; ondanks haar tegenstribbelen had hy haar
trillende lippen gekust. t
Den volgenden morgen was hy naar Engeland
vertrokken; daarna naar Parijs. En toen hy na
twee jaren terug kwam was het lot van
Oliva inmiddels reeds beslist. Een volkomen
vreemde ernstige vrouw was zij geworden; onder
de heerschappij van haar moeder en grootmoe
der, die met de buitenwereld niet de geringste
gemeenschap onderhielden, werd zy' zeer spoedig
zooals die twee waren. En zoo was zij gebleven.
Pretorius trouwde niet en, converseerde weinig
met de landeigenaren uit de omgeving. Alleen
de vriendschap met Oliva bleef evenals zij vroe
ger was. Nooit werd er op het liefdestooneeltje
in den donkeren tuin gezinspeeld. Vermoedelijk
was hij het reeds lang vergeten. En toen na den
dood van haar moeder Oliva met haar zesjarig
dochtertje achterbleef, verzocht zij Pretorius,
toeziend voogd over het kind te worden.
Sedert den dood van haar moeder was Oliva
nog geslotener, nog bitser geworden en nie
mand begreep, dat dit alles geen ander doel
had dan haar eigen onzekerheid te verdoezelen.
Eentonig en onbewogen verstreken de jaren,
tot de tyd kwam, dat de voogd een moeilijke
kwestie moest uitvechten: voor zyn pupil de toe
stemming van Oliva te krijgen, om te mogen
studeeren. Ja, Bella wilde studeeren. Oliva ging
heftig tegen dit moderne idee te keer. Studeeren
een meisje bovendien een meisje van stand,
dat het niet noodig had!
Oliva was zeer rijk. Maar zy had geen verstand
van geld of geldswaarde, want haar persoonlijke
behoeften waren uiterst bescheiden en al het
zakelijke had Virgilius Pretorius in handen.
Stelde hij haar iets voor over beleggingen van
kapitaaloverschot, dan haastte zij zich te zeggen:
„Doe jij maar zooals je 't best oordeelt."
Met hem onderhandelden de kooplieden en
veehandelaren, met hem rekende de rentmeester
af.
Toen Pretorius op dezen gedenkwaardigen
dag het heerenhuis verliet, had hij eerst in 't
geheim een lang onderhoud met de trouwe
keukenprinses Resi gehad.
Het was een formeel rendez-vous, dat Preto
rius met de oude vrouw moest arrangeeren.
Uit hoofde van haar hardhoorigheid was de
vrees, dat Oliva hun gesprek toevallig kon be
luisteren, niet ongegrond. By den vischvyver in
het bosch kwam zij echter nooit en daarom be
sloten de twee wonderlijke samenzweerders,
daór hun bespreking te houden. Het onmiddellijk
gevolg van deze conferentie was, dat Resi aan
Oliva verlof vroeg om een zieke nicht te gaan
bezoeken. Het tweede meisje, dat zeer handig
was, dank zij de voortreffelijke opleiding welke
zij bij Resi had genoten, zou gedurende haar
afwezigheid de honneurs in de keuken waar
nemen.
Oliva kon niet anders dan dit zeer gemoti
veerde verzoek inwilligen. Wel vond zij het vree-
selijk jammer, dat het samenviel met haar eigen
reis naar Weenen; doch zij zag in dat het
tweede meisje ten slotte best voor de twee oude
gezelschapsdames kon zorgen.
Dus kreeg Resi vacantie. Merkwaardig was
wel, dat het goede oudje dien dag met be
traande oogen door het huis dwaalde, als wilde
zij van alle vertrekken afscheid nemen. Dien
avond keuvelde zy' nog wat met Groll, doch het
ging niet van harte. Beide oude menschen
waren zooveel jaren bij Oliva en haar moeder
in dienst geweest, waren zoo aan eikaars ge
zelschap gewend, dat zy tegen deze vacantie
als tegen een berg opzagen.
Den volgenden morgen trippelde Resi echter
reeds vroeg, vóór Oliva wakker was, in haar
allerbeste Zondagsche kleeren gestoken, over
den straatweg. Naast haar torste GrpU een tame
lijk zwaar valies. Hij scheen nu van het afscheid
geen weet meer te hebben, want zijn gezicht
rimpelde van vergenoegdheid.
Resi ging zeer deftig op reis. Bij een krom
ming van den weg stond een mooie zilvergrijze
auto. Van het heerenhuis uit kon men hier niet
gezien worden. Dit was eenerzijds goed, doch aan
den anderen kant jammer. De deftigheid, die
Resi bij het instappen ten toon spreidde, eindigde
in een buitengewoon onceremonieelen smak,
want de veerkrachtige lederen zittingen waren
laag en Resi was allesbehalve licht. En toen zij
zich wuivend naar Groll wendde om hem een
laatsten afscheidsgroet toe te sturen, zette de
auto zich zonder voorafgaande kennisge
ving in beweging, hetgeen Resi bijna haar neus
had gekost.
HOOFDSTUK III
Den volgenden Zondag zou de groote gebeur
tenis, de reis van Oliva naar Weenen, werke
lijkheid worden.
„Neem me niet kwalijk, dat ik het vraag,
maar ben je met de voorbereidingen voor je
verblijf in Weenen klaar?" informeerde Pretorius.
Hij wilde er blijkbaar nog iets bijvoegen en
wreef over z'n voorhoofd, zooals iemand bij
ingespannen geestesarbeid wel eens doet.
„Ik bedoel, heb je ten opzichte van je garde
robe de noodige maatregelen genomen?" bracht
hij er eindelijk met pijnlijke beslistheid uit.
Oliva liet haar borduurwerk zakken en keek
hem met groote verraste oogen aan.
„Vergeet niet." zei hij met kiem, „dat je, wat
je kleeren betreft, bent blijven steken in het
tijdperk van je moeder en grootmoeder en dat de
mode zich heeft gewijzigd; dat kan je toch niet
tegenspreken
Oliva schudde haar hoofd en keek haar vriend
met bijna bezorgden blik aan.
„De mode? Wat heb ik met de mode te maken?
Ik kleed my' volgens mijn stand. Ik begrijp niet,
wat je je in je hoofd haalt. Mijn kleeren, die ik
met mijn uitzet heb gekregen, zijn voor 't
grootste gedeelte nog niet gedragen, omdat er
geen gelegenheid voor was. Ik heb reeds bevolen,
dat alles uitgepakt en gelucht moet worden, want
de reuk van kamfer, naphtaline en peper, tegen
de motten, moet er uittrekken. Mijn figuur is
niet veranderd."
Pretorius had een kleur van ergernis. Even
goed had men kunnen trachten, een slapend
kind een tafel van vermenigvuldiging te leeren,
als deze vrouw de eenvoudigste begrippen van
den hedendaagschen tijd aan het verstand te
brengen.
Zij spraken nog over een en ander, doch Preto
rius was er met z'n gedachten niet bij. Oliva be
merkte het wel, doch stoorde er zich niet aan.
In haar brein had zich een idéé fixe genesteld,
dat haar niet losliet. Virgilius had geheimen met
haar dochter, dat stond als een paal boven
water. Ja, werkelijk, hij had altijd haar partij
gekozen. Reeds als klein kind had hij haar
tegen haar moeder en grootmoeder opgezet.
Arabella was geheel anders aangelegd dan
zijzelf. Zy had geen greintje volgzaamheid in
baar bloed. Zij zou zich niet. zooals haar
moeder, een man laten opdringen, dien zij niet
liefhad.
Oliva zou haar dochter waarschuwen.
Zij maakte zich wijs, dat 't haar plicht was.
Want Virgilius Pretorius was per slot van reke
ning toch veel te oud voor haar.
Bovendien doorstroomde haar een gevoel, dat
zij geen naam kon geven. Een priemende smart,
wanneer zij er aan dacht, dat hij een vrouw zou
kunnen kiezen. Wat was dat voor een eigen
aardig, uit vrees en afgunst voortspruitend ge
voel? Ontmoedigd raadpleegde zij haar geheu
gen. Wanneer was dat begonnen? Oliva zou het
niet hebben kunnen zeggen. Eén ding was zeker,
dat haar besluit, om deze gewaagde, moeilijke
taak, welke zy voornemens was te volbrengen,
nauw met haar angstgevoel in verband stond.
En nu was het zoo ver gekomen.
Oliva had niet gezegd, hoelang zij weg zou
blijven. Doch de antieke eiken reiskist, die
nauwelijks door twee man te dragen was en nog
dateerde uit den tijd van haar overgrootmoeder,
rechtvaardigde het vermoeden, dat Oliva voor
nemens was, voor langen tijd op reis te gaan.
Toen Pretorius dien voorwereldlijken reiskof
fer zag, liet hij zijn gezag gelden. Met moeite
bedwong hij zijn lachlust en verklaarde, dat die
mammouthkist in geen geval mee mocht. De
bagage moest in den auto meegenomen worden
en daarom zou hij zijn autokoffer hier laten
brengen. Wat er niet in kon, moest hier blijven.
(Wordt vervolgd)
"V
