Bevredigende prestatie van het Nederlandsche elftal
Een 4-0-zege op Luxemburg
te Rotterdam
1
De Boer neemt drie doelpunten
voor zijn rekening
Weer op den goeden
weg beland
Goede tweede helft van een wedstrijdwaarin de
debutanten in de nationale ploeg ver
dienstelijk werk hebben geleverd
Felle tegenstand te overwinnen
Smit zorgt voor een 1—0-
voorsprong in de eerste helft
MAANDAG 29 NOVEMBER 1937
In een aantrekkelijken wedstrijd, welke gisteren in het met
ruim 45000 toeschouwers gevulde Feijenoord-stadion te Rot
terdam is gespeeld, heeft het Nederlandsch elftal met 4—0
gewonnen van de kranig partij gevende Luxemburgsche
ploeg, die bij de rust nog pas een achterstand van een doel
punt had, maar na de hervatting van het spel niet de minste
kans meer kreeg tegen de toen veel en veel beter spelende
Oranjehemden. Deze voorronde voor de wereldkampioen
schappen is door het Nederlandsch elftal op alleszins bevre
digende wijze ingezet. Ook over het optreden van de
debutanten in de nationale ploeg kan men tevreden zijn,
hetgeen voor. de Keuze-commissie, welke plotseling haar koers
heeft gewijzigd, een aansporing moge zijn op den ingeslagen
weg voort te gaan. Zeker, er waren ook nu nog zwakke
plekken en de juiste samenwerking ontbrak meer dan eens,
maar als de spelers op den duur aan elkaar gewend raken,
zal deze voorhoede in de toekomst zeker voor meer successen
zorgen.
Groot verschil tusschen het spel
vóór en na de rust
Fraai verdedigend werk
der gasten
Anderiesen en Halle, die dezen keer niet van de partij waren, volgen
met aandacht het spel
Na de hervatting heeft de tegen
partij niets meer kunnen
inbrengen
Doelman van Luxem
burg blinkt uit
Nederland neemt de leiding
De tweede helft
De voorsprong vergroot
De heeren Herberts en de Vries
zijn tevreden over het
gepresteerde
Officials geven hun
meening
Een derde doelpunt
De elftallen
ZWALUWEN TEGEN ROODE
DUIVELS
Op 9 Febr. a.s. in het Olympisch
Stadion
UIT DE SPORTWERELD
OHM-
jtw TATtr urn a TUI KT A UUKT tegenover konden stellen. Nu was er eenhemels-
I LliVA JlLIxJ 1 LiLj li A LtLill breed verschil tusschen beide elftallen, waar-
van het eene krampachtig moest verdedigen en
A A R7F1 F Alt) RFC IN het andere aanvallen liet zien, waarvan de eene
ULjKJMIi n0g beter was dan de andere. Behoudens enkele
doorbraken der Luxemburgers, die Caldenhove
c.s. geen bijzondere moeilijkheden opleverden,
waren de Hollanders doorloopend in 't offensief,
aangemoedigd door het publiek, dat nu ook
plotseling wakker geschud scheen te zijn en de
Oranjehemden enthousiast aanmoedigde. Er
heerschte zoo'n stemming als vroeger in het
beroemde „kwartiertje". Er was echter een be
langrijk verschil: de groote veldmeerderheid
kwam niet in doelpunten tot uitdrukking. Voor
een belangrijk deel kwam dit omdat de Neder
landers bij hun aanvallen van de verkeerde
tactiek uitgingen het spel te kort te houden,
waardoor de aanvallen een ontijdig einde von
den, doordat zij doodliepen op den muur van
Luxemburgsche spelers, die zich had gevormd
voor het doel der gasten, die met kunst en
vliegwerk verdedigden. De Luxemburgsche spil
Bommerts vervulde hier een zeer groote rol en
hü werd moedig bijgestaan door de backs
Majerus en Witry, die beiden keer op keer in
grepen. Toch kregen de Hollanders, hetgeen bij
een dergelijk overwicht vanzelf spreekt, nog
kansen genoeg, waarvan er vele door pech on
benut bleven. Het groote struikelblok voor den
(Hollandschen aanval was evenwel keeper
Hoscheid, die zich voor de rust reeds herhaal
delijk op bijzondere wijze had onderscheiden,
maar zich nu een doelman van uitzonderlijke
capaciteiten toonde. Met veel bravour maar niet
minder solide behoedde de Luxemburgsche
keeper zijn doel voor doorboring en de onmo
gelijkste ballen belandden in de veilige han
den van dezen doelverdediger. Zoo leverde dit
geweldige Nederlandsche offensief maar steeds
geen resultaat op, tot na ongeveer 25 minuten
de ban gebroken werd. De Boer vergrootte den
voorsprong den fel voor buitenspel protestee-
renden Luxemburgers ten spijt. Nu had de Neder
landsche aanval eindelijk zijn werk beloond ge
zien en hierdoor aangemoedigd bleef hij een
grooten druk uitoefenen op het Luxemburgsche
doel, dat tien minuten later opnieuw doorboord
werd. Toch was de tegenstand der gasten, die
al lang een verloren wedstrijd speelden, nog
niet gebroken, maar zij konden niet voorkomen,
dat de Oranjeploeg nog eenmaal scoorde.
Over dit resultaat, een 4O-overwinning, be
haald door een ploeg met drie debutanten op
een weliswaar niet al te sterke, maar zich toch
Wat in deze tweede officieele ontmoeting
tegen Luxemburg wel het meest opviel,
was het groote verschil van het spelbeeld
na de rust met dat daarvoor. Beide ploegen
begonnen al heel aarzelend en het spel dat
men aanvankelijk te zien kreeg was verre
van fraai. De Luxemburgers brachten het er
in het begin nog het best af. Zij speelden
een vlot spelletje, dat wel niet technisch op
erg hoog peil stond, maar door den enthou
siasten opzet en het hooge tempo kennelijk
een verrasing was voor de Nederlandsche
ploeg, waarin verschillenden voorloopig nog
naar hun vorm liepen te zoeken.
Men wist blijkbaar niet het juiste antwoord
te vinden op de geestdriftige aanvallen der gas
ten die direct lieten zien goed op elkaar inge
speeld te zijn en een behoorlijk sluitend geheel
vormden. Alleen waren de aanvallen der Luxem
burgers, hoe knap zij soms ook werden opge
zet, volkomen ongevaarlijk, omdat niet een der
voorhoedespelers over een goed schot bleek te
beschikken. Hun snelle spel en hun doorzetten
waren evenwel van dien aard, dat de Oranje
hemden dikwijls in de verdediging werden ge
drongen. Hierdoor kon de middenlinie te weinig
aandacht schenken aan haar aanvallende taak,
waardoor de voorhoede te veel aan haar lot werd
overgelaten, met het gevolg, dat men voor
loopig geen aanvallen van beteekenis te zien
kreeg. Bovendien waren de vleugelspelers en
vooral Bergman aanvankelijk heelemaal niet op
dreef, zoodat de stormlinie der Oranjehemden
tegen de uitmuntend verdedigende gasten niet
veel in te brengen had. Wel vervulde Smit zijn
zwerversrol weer op uitstekende wijze, maar het
was in het begin ook alleen deze speler waarvar.
het eigenlijk komen moest. Het plaatsen van de
middenlinie liet te wenschen over, hetgeen
vooral bij Kuppen het geval was. Bovendien
bleek herhaaldelijk, dat de spelers niet aan
elkaar gewend waren, waardoor heel wat mis
verstanden ontstonden, die dan onmiddellijk
door de fel op den bal zittende Luxemburgers
werden uitgebuit om het initiatief weer over te
nemen. Ook in de achterhoede vlotte het niet,
zooals het behoorde. Punt gaf nog al eens aan
leiding tot gevaarlijke situaties en zelfs van
Male deelde in de malaise door zeer slecht uit
trappen. Zoo kreeg men de eerste helft een op
en neergolvend spel te zien met maar heel zelden
spelmomenten, welke zich boven het middel
matige verhieven. De verdedigingen beheerschten
over en weer het spel. Beide ploegen wogen
aardig tegen elkaar op en toen Nederland na
een half uur de leiding nam, was dit op dat
moment niet geheel in overeenstemming met de
verhouding in het veld. In de eerste helft bleef
het bij dit eene doelpunt, hoewel de Neder
landers hierna meer op den voorgrond begonnen
te treden.
Na een slap begin van de tweede helft met
enkele aanvallen over ^n weer, kwam plotseling
na een minuut of vijf de ommekeer. Het was
alsof er ineens een andere geest was vaardig
geworden over de Oranjeploeg, die nu begon
aan een indrukwekkende demonstratie van
machtsvertoon, waar de Luxemburgers niets
De Luxemburgsche doelverdedig er in een hachelijke situatie tijdens een der Nederlandsche aanvallen
hardnekkig verdedigende tegenpartij, mag men
alleszins tevreden zijn. Na een matige eerste
helft heeft de Oranje-ploeg zich goed hersteld
en toen een spel ontwikkeld dat het gevolg had,
dat de gasten vrijwel geen voet meer aan den
bal kregen. Kort na de rust heeft de Oranje
ploeg het initiatief in handen genomen, om
het daarna niet meer uit handen te geven.
De verschillende linies sloten nu goed aan
elkaar en in tegenstelling met de eerste helft
vormde de ploeg een goed geheel, al waren er
hier en daar enkele zwakke plekken. Toch zal
men er goed aan doen zich. niet op dit resul
taat blind te staren, want nog steeds is waak
zaamheid geboden.
De Keuze-commissie weet nu echter den
weg, waarlangs zij met vertrouwen verder
kan gaan om zoo langzamerhand weer een
elftal op te bouwen, dat in staat kan wor
den geacht om ook tegen zeer sterke tegen
standers met een redelijke kans op succes
den strijd aan te binden. De deelneming
aan het eindtournooi voor de wereldkam
pioenschappen, dat het volgend jaar in
Frankrijk wordt gehouden, is nu in ieder
geval practisch veilig gesteld, een feit, dat
op zich al aanleiding is, om met voldoening
op den gisteren gespeelden wedstrijd terug
te zien.
Tenslotte willen wij nog even in het kort
de verschillende spelers de revue laten passee-
ren, waarbij wij dan zullen beginnen met de
drie debutanten. Het opstellen van de Boer
dreigde aanvankelijk een mislukking te worden,
want in de eerste helft kwam de nieuwe mid
denvoor, die het overigens tegen den stopper-
spil Bommerts verre van gemakkelijk had, er
vrijwel niet aan te pas. Daarna heeft hij zich
echter aardig hersteld en bovendien met de
drie doelpunten die hij scoorde veel goed ge
maakt. Zeker de Boer heeft heel veel kansen
zelfs verschillende opgelegde niet benut
en met een middenvoor als Bakhuüs, die uit
Frankrijk was overgekomen en den wedstrijd
als toescfiouwer bijwoonde zou de score on
getwijfeld hooger zijn geweest, maar alles bij
een genomen kan de Boer o.i. op een verdien
stelijk debuut terugzien.- Er is nu eenmaal in
ons land geen tweede middenvoor van het for-
maat-Bakhuijs en zijn oovolger staat bloot aan
het feit, dat het publiek voorloopig zijn pres
taties vergelijkt metdie van den oud-V. V.V.-
speler, hoewel het publiek er b.v. niet aan
denkt, dat de Bakhuüs, zooals hij het vorige
seizoen speelde, evenmin meer de gevreesde aan
valsleider was, die vroeger alle verdedigingen
tot wanhoop bracht. Een bezwaar, dat men
tegen ae Boer zou kunnen aanvoeren is mis
schien zijn tengere gestalte, die voor hem een
beletsel is om door te zetten, waar dit geboden
is. Maar men wachte zich toch wel, hieraan
een te groote waarde toe te kennen.
Kuppen, de Feijenoord-speler, die Anderie-
sen in de halflinie verving, begon heel zwak,
maar ook deze debutant heeft zich daarna goed
hersteld, en wij gelooven wel, dat de Rot
terdammer uiteindelijk de aangewezen man is
voor de spilplaats van de nationale ploeg, als
Anderiesen zich in de toekomst niet meer be
schikbaar stelt. Punt heeft in de achterhoede
niet onverdienstelijk werk verricht, hoewel hij
geen voetballer van groot formaat is en niet
op een lijn gesteld kan worden met Weber of
Wilders, als deze spelers in vorm zijn.
Van Male heeft niet al te lastig werk gehad
en wat hij te doen kreeg, verrichtte hij op be
trouwbare wijze. Caldenhove kan weer op een
goeden wedstrijd terugzien, evenals Paauwe en
Van Heel, die volkomen voor hun taak bere
kend bleken te zijn.
(Slot op de volgende pagina)
De duizenden, die getuige zijn ge
weest van dezen tweeden landen-
wedstrijd in het' Feijenoord-stadion
te Rotterdam, zullen zich ongetwij
feld niet verveeld hebben, want de
ontmoeting tusschen Nederland en
Luxemburg was, in tegenstelling niet
hetgeen de uitslag misschien zou doen
vermoeden, een strijd rijk aan span
nende momenten, en daardoor als
kijkspel aantrekkelijk.
Het spel van de Nederlandsche ploeg in de
eerste helft zal velen evenwel niet bevredigd
hebben, maar dat behoeft ook geen verwon
dering te wekken. Het begin was overigens
veelbelovend, want reeds de eerste Nederland
sche aanval, toen Smit en Bergman den bal
in het vijandelijk doelgebied brachten, droeg
een gevaarlijk karakter en de Luxemburgers
konden slechts ten koste van een corner red
den. Deze hoekschop werd weggewerkt, waarna
de gasten een bezoek aan het Hollandsche
doel wilden brengen, maar zoover kwamen zij
niet, daar Caldenhove hun den voet dwars-
zette. Zoo ontwikkelde zich geleidelijk een op
en neergolvend spel, waarbij de Nederlandsche
aanvallen wel gevaarlijker van opzet waren,
maar niet talrijker dan die, welke de gasten
ondernamen. De Luxemburgers, die ook in hun
tenue hun nationale kleuren die van het
groothertogdom zijn zooals men weet gelijk aan
die van Nederland tot uiting lieten komen
door een rood shirt, witte broek en blauwe
kousen, verrasten direct door een enthousiast
spel en deze niet verwachte tegenstand ver
wonderde vermoedelijk de Oranjehemden als
het publiek.
Ofschoon de Luxemburgsche achterhoede
zeer goed op dreef bleek te zijn, kregen de Hol
landers al spoedig verschillende kansen, die
echter niet werden benut. Smit zwierf zooals
men dat van den Haarlemspeler gewend is
maar voorloopig faalden zijn collega's met hun
schot. Toch waren de aanvallen van de tegen
partij lang niet altijd ongevaarlijk en steeds was
vlug ingrijpen der Oranje-verdediging geboden.
Toen Punt dit op een gegeven moment naliet
en even weifelde, had dit een verwoede scrim
mage voor het Nederlandsche doel ten gevolge.
Paauwe en Caldenhove probeerden na elkaar
den bal uit het doelgebied weg te krijgen, maar
onmiddellijk hierop werd het leder weer inge
schoten eh toen eindelijk het gevaar bezworen
was, ging er een zucht van verlichting op bij
het publiek, dat zich al angstig had gemaakt
dat zijn favorieten een achterstand zouden
krijgen. Smit en van Spaandonck zorgden hier.
na voor opluchting door tezamen en in veree.
niging het doel der gasten in gevaar te bren
gen, maar ook hier bleken de verdedigers de
kunst te verstaan om tijdig in te grijpen, wat
keeper Hoscheid even later nog eens uitdruk
kelijk onderstreepte door resoluut aan een ha
chelijke situatie, waartoe van Spaandonck de
aanleiding was geweest, een einde te maken,
al kon dit niet anders geschieden dan ten koste
van een corner, die door Wels achter werd ge
plaatst!
Inmiddels was aan de andere zijde ook al de
derde hoekschop op het Hollandsche doel ge
nomen, waarbij de bal gevaarlijk voor van
Male's heiligdom zweefde, totdat een armzwaai
van den langen Rotterdammer het leder op een
veiligen afstand bracht. De Luxemburgers hiel
den goed vol en Caldenhove en Punt moesten
geregeld op hun hoede zijn. Toen laatstge
noemde zich eenmaal door den linksbuiten Kemp
had laten omspelen, kwam deze speler heel
dicht voor van Male's doel, dat hij evenwel
niet vermocht te doorboren, daar de bal in het
zijnet belandde. 'Even daarvoor had de Boer
aan den anderen kant een fraaie kans onbe
nut gelaten, toen Wels zijn middenvoor het
leder ongeveer voor de voeten had gelegd.
Het bleef een vlug op- en neergaande strijd.
Hoscheid weerde zich geducht en ontnam Smit
b.v. een zekere scoringkans door zich voor de
voeten van den Haarlemmer op den bal te
werpen, terwijl hij kort hierop zijn betrouw
baarheid toonde door een schot van Van
Spaandonck volgens de regeien der kunst on
schadelijk te maken.
Toen kwam er evenwel een Nederlandsch
succes. Er was ongeveer een half uur ge
speeld, toen de bal via Paauwe, de Boer
en van Spaandonck bij Smit terecht kwam,
waarop laatstgenoemde) zich geen oogen.
blik bedacht en den Luxemburgschen kee
per, wien door 'n opeenhooping van spelers
het uitzicht werd benomen, geen schijn
van kans gaf. De Oranjeploeg had de lei
ding (10).
Een felle tegenaanval was de reactie van de
Luxemburgers óp dit doelpunt, maar onze ver
dediging liet zich niet vermurwen. Langzamer
hand werden de Nederlandsche aanvallen nu
talrijker. Hoscheid moest herhaaldelijk ingrij
pen en het was voor hem een meevaller, dat,
toen Wels het leder achter hem plaatste, De
Boer even tevoren hands had gemaakt, zoodat
het doelpunt niet kon worden toegekend.
Tot de rust bleven de Hollandsche aanval
len talrijker, zonder dat er evenwel op het
scorebord andere cijfers noodig waren.
Na een tam begin kreeg de strijd In de
tweede helft na eenige minuten plotseling
een geheel ander aspect. Een overrompe
lende aanval van de Oranjeploeg werd af-
geslagen, maar werd prompt door een
nieuwen gevolgd en deze op zijn beurt weer
door 'n anderen. Eensklaps scheen de Ne
derlandsche voorhoede met een goed stu
wende middenlinie achter zich aan er den
smaak van te pakken te hebben gekregen
met het gevolg, dat de Luxemburgers zich
met man en macht op de verdediging moes
ten toeleggen.
Geregeld werd het doel der Luxemburgers
onder vuur genomen: een kopbal van Wels
naast, een schot van de Boer over, idem van
Bergman in 't zijnet, dan de Boer weer naast
enz. Hoscheid en zijn helpers met den spil
Bommerts aan het hoofd kregen geen gelegen,
heid om op adem te komen. Met de regel-
maat van een klok kwamen de Hollandsche
aanvallers steeds terug, maar doelpunten ble
ven uit. Het was inderdaad of er weer een van
de „bekende kwartiertjes" was aangebroken en
het was iedereen duidelijk, dat de Luxembur
gers tenslotte toch voor een offensief van der
gelijke kracht zouden moeten zwichten. Inmid
dels werd de taak der gasten nog verzwaard,
doordat hun linksback Majerus gewond raak
te. Toen werd linksbinnen Geib naar achte
ren gehaald en na eenigen tijd speelde Majerus
op halve kracht verder in de Luxemburgsche
voorhoede, die evenwel niet meer aan bod
kwam. Men slaagde er niet in het spel te ver
plaatsen, want na enkele doorbraken waarbij
van Male tot twee keer toe den snellen links
buiten Kemp juist iets te vlug af was, waren
de Oranjehemden onmiddèllijk weer terug.
Na een langdurige hoogspanning in het
Luxemburgsche doelgebied, kwam er einde
lijk een ontlading, toen de Boer na 23 mi
nuten den bal van Wels ontving en van
dichtbij het Luxemburgsche net deed tril
len. Wel appelleerden de verdedigers voor
buitenspel, maar de scheidsrechter wees on
verbiddelijk naar het midden. De voor
sprong was vergroot (20).
De Nederlandsche voorhoede bleef den toon
aangeven en de Luxemburgers bleven zich
hardnekkig verdedigen. Zij speelden een Ver
loren wedstrijd, maar toch werd eiken meter
grond fel betwist.
Het spreekt haast wel vanzelf, dat de
leden van de Keuze- en Technische com
missie van den K.N.VB. tevreden waren
met het resultaat der ontmoeting Neder
landLuxemburg.
De heer H. J. H. Herberts, voorzitter van de
Keuzecommissie, had het een aardigen wed
strijd gevonden voor het publiek. De uitslag
geeft de verhouding uitstekend weer.
Hij had geweten, dat Luxemburg niet zoo
gemakkelijk te verslaan was en de voorspellin
gen, dat Nederland met misschien wel tien
doelpunten verschil zou winnen, had hij
bü voorbaat overdreven gevonden. Verscheidene
Luxemburgsche spelers waren goed. Zij hebben
in de eerste helft gespeeld onder het motto:
„wij hebben niets te verliezen", doch de aan
vallen van Luxemburg werden flauwer, de
spelers werden afgemat en zoo was 't logisch,
dat Nederland voor het verdere gedeelte van
den wedstrijd vrijwel in de meerderheid is ge
weest.
Enkele spelers van Luxemburg werden tij
dens den wedstrijd licht geblesseerd, hetgeen
natuurlijk een handicap voor hen was, maar de
doelpunten waren toch gekomen. Het debuut
van de Boer noemde de heer Herberts goed en
zooals van Spaandonck dezen middag speelde,
was hü van internationale klasse.
Het bewy's is geleverd, dat verscheidene
spelers zoo in het Nederlandsche elftal
kunnen worden geplaatst, zonder dat direct
van een noemenswaardige verzwakking
sprake is.
De heer O. de Vries, voorzitter van de -Tech
nische Commissie van den K.N.V.B., roemde 't
spel van Luxemburg, dat zeer was meegevallen.
De spil heeft prachtig gespeeld en de tactiek
van de tegenstanders, in de eerste helft alles op
alles te zetten, was nog niet zoo slecht bekeken.
Overigens heeft de eerste helft van den wed-
stryd mü niet geheel bevredigd, aldus 'de heer
de Vries. Van de züde van het Nederlandsche
elftal viel l\et spel tegen. Maar men moet niet
vergeten, dat de drie linies te veel op zich zelf
speelden, men was nog te weinig op elkaar
ingesteld en in dit opzicht is er nog veel te
doen. Het verrassende element ontbrak groo-
tendeels, maar het is mün stellige overtuiging,
dat van dit elftal in de toekomst iets goeds te
maken is. Er zal echter nog veel moeten ver
anderen en vooral in de spelopvatting zal me
nige speler een anderen weg moeten inslaan.
Ongeveer tien minuten na het vorige doel
punt werd de zaak voor de gasten nog hope-
loozer, toen de Boer Hoscheid van dichtbü op
nieuw passeerde, waartoe de K. F. C.-er in
staat werd gesteld door uitnemend werk van
Smit, die op zün beurt den bal weer van Kup
pen had gekregen.
Het Hollandsche offensief begon hierna te
luwen en het spel werd meer verdeeld. Dat de
Oranjehemden evenwel ook nu niet stilzaten,
bleek wel uit het feit, dat zü b.v. achter elkaar
nog drie corners op het Luxemburgsche doel te
nemen kregen.
In de laatste minuten had de Boer ten
slotte nogmaals succes en toen was een
40 zege van het Nederlandsche elftal een
feit.
PUNT
(DFC)
PAAUWE
(Feüenoord)
WELS VAN SPAANDONCK
(Unitas) (Neptunus)
SMIT
Nederland
VAN MALE
(Feüenoord)
CALDENHOVE
(DWS)
VAN HEEL
(Feüenoord)
DE BOER
(KFC)
BERGMAN
KUPPEN
(Feüenoord)
(Haarlem) (Blauw-Wit)
KEMP GEIB LIBAR
(A. S- Diff.) (Spora Lux) (Stade Düdel.)
WANTZ TOUBA
(Red Boys) (Fola)
FISCHER BOMMERTS DUMONT
(Schiffingen) (Red Boys) (Union Lux)
MAJERUS "WITRY
(Jeunesse Esch) (Stade Düdelingen)
HOSCHEID
(Jeunesse Esch)
Luxemburg
Naar wü vernemen, zullen ook dit seizoen de
traditioneele wedstrüden tusschen De Zwaluwen
en de Roode Duivels weer doorgang vinden.
De besprekingen hebben tot resultaat gehad,
dat op 9 Febr. as., in het Olympisch Stadion
te Amsterdam, de ontmoeting Zwaluwen—Roode
Duivels zal plaats vinden, terwül op 16 Maart
te Luik de returnwedstrüd zal worden gehouden.
De wedstrüd in het Olympisch Stadion zal
bü kunstlicht worden gespeeld.
Het ligt in de bedoeling, in het volgend sei
zoen de meer gebruikelüke data voor deze
wedstrüden aan te houden en de ontmoeting
in België op Mardi-gras te organiseeren.
