1 r 11-rteL ••II Haarlem, 9 Dec. Een goede bril? Kort en volledig ZAALBERG deken L DONDERDAG 9 DECEMBER 1937 Zij, die heengaan DE VIER JAARGETIJDEN IN ZWITSERLAND DE ZUSTERS URSULINEN VAN WELTEVREDEN Missie-propaganda-avond OUDE DAME AANGEREDEN EEN NIJDIGE Hij verkocht brood, maar hoorde eigenlijk den vloer te dweilen VOOR DE STILLE ARMEN Pluimveevereeniging Nut en Sport Dan naar WEBER! VAN ONZE RECHTBANK Automatiek een tapperij? Huren verduisterd Oplichting Ernstige aanrijding Diefstal Verzekeringsgeld verduisterd Ja! Goede Radio beteekent AGENDA Bioscopen 10 December Bioscopen hsmÊÈÈÊSË Een èclile ZAALBERG deken kost f ÏO^ STAD Indertijd hebben B. en W. van Haarlem aan den Raad geschreven, dat het in hun voorne men lag de personeelsbezetting aan de dien sten en bedrijven aan een nauwgezette be schouwing te onderwerpen, om na te gaan of die bezetting bij een sterk doorgevoerd efficient beheer ongewijzigd kon worden gehandhaafd, ^e resultaten van hun onderzoek wettigden de Verwachting, dat zonder de belangen van het bubliek of van den dienst te schaden inkrim ping van personeel mogelijk zou zijn. In ver band met den huidigen maatschappelijken toe stand kwam het B. en W. beter voor ontslag aan ambtenaren, die vrijwel aan het begin van bun loopbaan staan te voorkomen, zij 't ook, dat men hun gedurende eenigen tijd wacht geld zou kunnen geven. Zij vonden het daarom ^enschelijk een regeling te maken, welke hen, die den 60-jarigen leeftijd hebben bereikt en (of) veertig jaar voor pensioen geldende dienst jaren hebben, aanspoorde om zich geneeskun dig te laten ofiderzoeken en zoo mogelijk den dienst te verlaten. Voor belanghebbenden zat daar echter een financieele achteruitgang aan vast en daarom heeft de gemeenteraad be haald, dat boven het aan deze personen toe te bennen pensioen een bedrag zal worden uitge keerd als noodig is om 80 percent van de be ëdiging, welk zou worden genoten indien het dienstverband niet zou worden beëindigd, te üarandeeren. Deze garantie duurt voort totdat de 65-jarige leeftijd is bereikt. Een regeling dus, die practisch hierop neerkomt, dat aan 60- larigen in gemeentedienst ontslag gegeven ^ordt. Eenigen tijd geleden heeft om dezen reden d® directeur van de Haarlemsche duinwater- kiding, de heer Graaf van Randwyck, reeds 2Un ontslag genomen. Zijn functie is gecombi neerd met die van directeur der Gasfabriek en begen 1 Januari zullen nog een twintigtal amb tenaren eervol ontslag en pensioen met wacht geld krijgen. Onder degenen, die het ambtelijk leven ver aten is o.a. de heer C. B. M. Segaar, referen daris-chef van de afdeeling onderwijs. Opvolger van den heer Klabfleisch en gevormd in diens ërool heeft de heer Segaar zich een voor treffelijk leerling en plaatsvervanger getoond, toi geniet dezelfde reputatie van groote wel- ëlendheid en zal vooral ook bij het bijzonder °Uderwijs een prettige herinnering achterlaten. Verder zal de heer H. A. van Abs, referen daris-chef van de afdeeling pensioenen af scheid van zijn functie nemen. Ook van den beer van Abs gaat de roep uit van groote wel willendheid;'Tegtenover het publiek en vooral tegenover zijn collega's, in gemeentedienst, die dfsden aard der zaak veel met hem te maken badden. Iedereen, die met hem in aanraking is Geweest voor dienstzaken, zal hem noode zien vertrekken. Een derde bekende, die heengaat, is de heer Bakker, architect bij Bouw- en Woningtoe zicht, eveneens een zeer gezien man bij het haarlemsche publiek. Het feit, dat volgens officieele Zwitsersche berichtgeving vijftig procent van de vreemde- 'bigen in Zwitserland dit jaar uit Nederlanders bestond, toont reeds voldoende aan, dat er te °hzent groote belangstelling voor dat land be gaat. Trouwens, er zijn weinig landen ter we- ëcl, die zooveel natuurschoon en comfort bie- ?eh als Zwitserland en daarom is het best te begrijpen, dat de toeristen er in zoo'n grooten letale heentrekken. öit Zwitsersche (propaganda) filmpje van herbert Dreyer en C. Patrix, beoogt de ver schillende exclusieve en bijzondere sóhoonhe- ben van Zwitserland te toonen en voorts, wei nig bekende gewoonten en gebruiken der Zwit- Sers aan belangstellenden te laten zien. Daar- bepalen deze filmpjes zich niét tot het bieden van uitsluitend mooie panorama's, doch ehelzen ze ook folkloristische en interessante Wetenswaardigheden. Natuurlijk zijn deze niet altijd even belangrijk, doch de oogenschijnlijk •Uinst gewichtige zijn naar ons inzien juist het b^eest belangwekkend. .Hat er bijvoorbeeld op 1800 meter hoogte Uloeizaam koren wordt verbouwd, is natuurlijk Wel heel erg aardig als bijzonderheid, doch is (bch van veel minder belang, dan dat bijvoor- ^eld de dorpen, die op een dergelijke hoogte Êeiegen zijn, permanent moeten vechten niet begen, maar om het water. Wlant wie even na denkt zal inderdaad tot de conclusie moeten k°men, dat het hebben van water een essen- eel levensbelang is, omdat men zonder water Eenvoudig niet bestaan kan. Wanneer de na- jbur dus weigert op die hoogte een voldoende boeveelheid water te leveren, dan moeten hulp- ëddelen aangewend worden om in die lacune EUWS te voorzien. Die hulpmiddelen bestaan deels uit kilometers lange Mannesmannbuizen en deels uit primitieve houten goten, die langs den bergwand geleid worden en midden in een dorp bij een pomp uitmonden. Zoodra echter een kleine bergverschuiving of vallend gesteen te een gedeelte van de goot vernielt, dan trek ken oogenblikkelijk een aantal koelbloedige mannen op weg om het euvel te herstellen. Dat de neerslachtigheid in zoo'n dorp dan groot is, kan men zich natuurlijk zeer goed voorstellen en misschien zelfs nog wel beter, dan deze film dat doet. Immers, daarin heeft het den schijn of er geen half uur verloopt tusschen de ca tastrophe en herstel, zoodat het zeer vreemd aandoet dat de dorpelingen in die korte span ne tijds reeds zoo'n ontstellend gebrek aan water demonstreeren. De zon had gerust eenige keeren mogen op- en ondergaan alvorens het herstel tot stand kwam. Dat zou waarschijnlijk de werkelijkheid meer bena derd hebben en het dramatisch effect nog aan zienlijk hebben verhoogd. We geven echter grif toe, dat het geheel alsdan een apart scenario zou zijn geworden, en dat is niet de bedoeling geweest. In deze filmpjes, die uitmunten door voor treffelijke fotografie, rollen vele bezienswaardig heden van het prachtige Zwitserland aan de oogen van de toeschouwers voorbij en vooral zij, die dit schoone land reeds kennen, zullen er een ware vreugde in vinden, om heel veel, dat ongetwijfeld aan hun aandacht ontsnapt is, in deze vier filmpjes te ontmoeten. De heer Tamman, de voorzitter van de Reisvereeniging, zal bij de vertooning van Zondagmorgen in het Rembrandttheater een gesproken toelich ting geven, wat de waarde der voorstelling nog aanzienlijk verhoogt. Tenslotte zij nog vermeld, dat deze filmpjes nog een bepaalde actualiteit bezitten, wijl juist een dezer dagen door de Bondsregeering het Reteromaansch, de taal, welke voornamelijk in het kanton Grautfinden wordt gesproken, ook als officieele Zwitsersche landstaal is erkend. Dit houdt in dat voortaan alle wetten en be sluiten in het Pransch,- Duitsch, Itali- liaansch en Retoroniaansch zullen worden ge publiceerd. En ook aan dit plaatsje Grautj'in- den en zijn taal wordt in een dezer filmpjes de noodige aandacht besteed. V-t Aan den grooten weg van Haarlem naar Amsterdam ligt het noviciaat van de eerw. Zus ters van Weltevreden, een pauselijk goedge keurde missie-congregatie, die haar Moeder huis heeft te Batavia. In het gebouw St. Bavo werd, ter gelegen heid van het afscheid van soeur Modesta, die binnenkort naar de missie zal vertrekken, een drukbezochte propaganda-avond gehouden. Een lezing met lichtbeelden vertelde van het werk der congregatie, die geboren werd uit de in 1490 opgerichte orde der Ursulinen. Het was de eerste orde, die zich de opvoeding van het meisje en de vrouw ten doel stelde. Plaatjes van het huis te Halfweg eenige jaren geleden tot een mooi klooster verbouwd en het leven aldaar, de plechtigheden bij de professie en het afscheid bij het vertrek naar ons Indië, mooie foto's dikwijls, geven een juist beeld van de opleiding tot missie zuster. Buiten het moederhuis, dat uit een groot complex gebouwen bestaat, bezit de congre gatie te Batavia nog twee huizen en verder vele in het midden en westen van Java. De Zusters leiden een fröbelschool, een drie- en vijfjarige H. B. S. voor meisjes, een wees huis, een M. U. L. O., een armenschool en een kweekschool. Vooral by het weeshuis, waar ook veel kinderen opgevoed worden, die van een Europeeschen vader en een inlandsche moeder stammen en dikwijls verwaarloosd en verstooten worden, bleef men lang stil staan. Hier verrichten de rusters een prachtig werk. De vaders laten doorgaans hun kroost onver zorgd achter en dan is er als goede uitkomst nog het weeshuis, dat honderden kinderen een tehuis biedt. De zusters zorgen, dat het gods dienstige en rechtschapen menschen zijn, die het weeshuis verlaten en een plaats moeten zoeken in de maatschappij. De eerw. Zfaster Modesta, die den 23en De cember naar de missie zal vertrekken, sprak een hartelijk afscheidswoord tot de Haarlem sche vrienden, dat niet van humor ontbloot was. Er is geen gelukkiger mensch dan ik, zeide zij. Zij beval zich aan in het gebed en dankte voor de enorme belangstelling. Gisterenochtend om half elf wilde een 74- jarige dame plotseling van een vluchtheuvel op het Plein den rijweg oversteken. Zij was slecht van gezicht en gehoor en zag daardoor niet, dat een truck met oplegger, een groote Shell- auto, naderde. De chauffeur reed zeer kalm, doch was op het plotselinge oversteken niet bedacht. Hoewel hij nog krachtig remde en door zwenken naar links een aanrijding trachtte te ontkomen, kreeg de dame een klap van het brandscherm, waar door zij viel. Zij bekwam wonden aan het hoofd en brak haar linker bovenarm. Door een toevallig passeerenden dokter en door den Ongevallen Dienst werd de eerste hulp verleend, waarna zij per ziekenauto naar het St. Elisabethgasthuis werd vervoerd. Het tramverkeer werd gedurende tien minu ten gestagneerd. De remmen van den auto waren in orde. Den bestuurder treft geen schuld. Er gebeurde iets bijzonders gisteren bij den kantonrechter. Zoomaar tusschen een aanrijding gn een arbeidswetovertreding, die 98 procent van het kantonrechterlyk menu vormen, was er een winkelier verdacht van het verkoopen na sluitingstijd. „Wacht eens even, wacht eens even," zei de 44-jarige man tot den Ambtenaar, „ik ben geen winkelier, ik ben werkloos." En de Ambtenaar wuifde met zijn hand, ten teeken, dat dat hem hetzelfde bleef. Hy las verder het proces-ver baal, hetwelk den man ervan beschuldigde op den 18 October om kwart voor negen des avonds een brood te hebben geleverd. En er was een 18-jarige meisje, dat dat ge tuigen kon, doch in den beginne wat trai neerde. Rechter: Ben jy den 18-den November in dien winkel geweest? Get.: Kan wel. Rechter: Ja of nee? Get.: Ja. Rechter: Heb je daar na sluitingstyd een brood gekocht? Get.: Kan wel. Rechter: Ja of nee? Get.: Ja. En zoo ging dat nog eenigen tijd door tot eindelijk vast stond, dat na achten een brood gehaald en betaald was. De Ambtenaar wees er op, dat de man na genoeg iedere week wordt veroordeeld. Hij moest nu maar eens voelen, dat het geen grapje is. De eisch was 25. En toen was het woord aan verdachte, die het met een en ander niet zoo zeer eens was. Hij zou geen hoofd of bestuurder van die zaak zijn, doch werkloos. En ter overtuiging haalde hij een papiertje te voorschijn. „Nou, kyk dan," vermaande hij den Ambte naar. „lederen keer heb ik al gezegd, dat ik niks doe en werkloos ben. Ik mag af en toe den vloer aandweilen, maar verder heb ik met de zaak niets te maken. De getuige is zenuwachtig. Het kind weet niet wat ze zegt." Verder haalde hij nog een verklaring te voor schijn van een zekeren Hermanus Anton Petrus. „Maar daar zult u ook wel geen waarde aan hechten, hè?" En eindelijk was er nog een argu ment: de agent had zich in het proces-verbaal tegengesproken. De gordijnen waren dicht, had deze verklaard en even verder stond, dat er twee onbekende vrouwspersonen in den win kel door hem werden gesignaleerd. „Zal u ook wel niet kunnen schelen." Je hebt menschen, die nydig zyn en in vuur en vlam staan en er zijn er ook, die dan met een gezicht van: toemaar, waarom niet méér? rondloopen. Tot deze laatste categorie behoor de de vloerendweiler van gisteren, die de op merking maakte, dat, nu de Ambtenaar f 25. had geëischt, de rechter daar fijn 50.van kon maken. „Opdraven maar." En hij was niet eens dankbaar toen deze hem eindelijk tot een boete van 15.veroordeel de. Hij begon zelfs zoo erg te foeteren jam mer genoeg niet duideiyk verstaanbaar, maar ongetwijfeld bloemryk dat de rechter dreigde hem de zaal uit te laten zetten. Toen zweeg hy...... maar bleef nijdig. Ten behoeve van het Comité voor de „Stille Armen" werd by de Twentsche Bank gestort: In opdracht van Mevr. v. Hf 25. A. G. Bf 25 Mevr. M. v. Bf 2.50 T. Jf 2.50 Ir. «G. Pf 2.50 Door het Comité ontvangen: onder het motto: „Al wat gij den Armen hebt gedaan, hebt gü My gedaan" f 1. Tevens is bij het Comité bericht binnenge komen van eene aanbieding van een winkelier, om 10 pCt. van zijn winst af te staan aan het Comité, ten behoeve der „Stille Armen", gedu rende het tijdvak van 826 dezer. Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana heeft Hare toestemming verleend aan de Pluim veevereeniging „Nut en Sport" om de door Haar vroeger geschonken medaille uit te loven op de Kerst-Tentoonstelling in het Krelage-Huis. De medaille is te winnen do®r den inzender met het hoogste aantal punten te behalen op zijn inzending duiven. Onder de vele andere uitgeloofde prijzen, waarvan een deel in een winkel in één onzer hoofdstraten uitgestald zullen worden, verdient nog vermelding die van Haarlem's Bloei, welke toegekend zal worden aan den inzender die het verst van Haarlem verwijderd woont. Het sta tion van verzending tot station Haarlem wordt als berekening genomen. GR. HOUTSTRAAT 166, bij de Houtbrug Ziekenfondsleverancier. Het comité Oranjevreugde-Volksvreugde te Haarlem heeft het druk. Hierboven ziet men de dames op het stadhuis te H aarlem druk bezig met het vullen der luiermanden In hooger beroep stond een banketbakker uit Haarlem terecht omdat hy zyn automatiek in de Anegang na des avonds 12 uur had geopend gehouden. Het O. M. vond, dat een automatiek een tapperij is en die mogen volgens de politie verordening niet na 12 uur des nachts geopend zijn. Voor den kantonrechter was een automa tiek echter niet identiek met een tapperij en hij sprak den bakker vrij, maar de ambtenaar van het O. M. ging in hooger beroep en de Officier van Justitie eischte 6 boete. Ook de rechtbank veroordeelded en bakker tot 6 boete en vernie tigde het vrysprekend vonnis van den kanton rechter. Verdediger was mr. B. W. Stomps. Een 29-jarige kantoorbediende uit Den Bosch had als beheerder van het Haarlemsche bijkan toor van een Amsterdamsche Huizenadministra- tiebank geïnde huren tot een bedrag van 2000 verduisterd. De eisch tegen hem was 9 maanden gevangenisstraf. De rechtbank besloot eerst nog eens precies te onderzoeken hoe groot het ver duisterde bedrag is. Een Haarlemsche uitgeverij had een beroeps- en handelsregister Willen uitgeven en een jonk heer belast met werven van advertenties daar voor. De jonkheer leverde een aantal formulie ren in, valschelijk onderteekend met de namen van winkeliers. Hij kreeg toen provisie voor de zoogenaamd aangeworven advertenties maar alras bleek, dat de uitgever beetgenomen was. De jonkheer hoorde 6 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk met 3 jaar proeftyd tegen zich eischen. De rechtbank legde hem een straf con- forfn den eisch op. Op 23 Juni had een 61-jarige Bergenaar met zijn auto op den Rijksstraatweg te Naarlem- Noord een auto willen passeeren, die juist links afsloeg. Hij kwam nog wel voorby den auto, maar moest daartoe zoover naar links uitwy- ken, dat hij een motorryder aanreed, die van den anderen kant kwam. De motorrijder werd zwaar gewond. De Officier van Justitie eischte 50 boete tegen den autobestuurder. De ver dediger, mr. H. Judell, pleitte vrijspraak. De Bergenaar werd tot 100 boete subs. 25 dagen hechtenis en 3 maanden intrekking van zyn rybewys veroordeeld. Een 23-jarige werklooze Haarlemsche tim merman had in Mei en Juni j.l. een slaapka mertje gehuurd van een 33-jarigen winkelier tegen slechts 1 per week. Omdat de tim merman wel eens laat thuis kwam kreeg hy den huissleutel mee. Zelfs de zeer bescheiden huur betaalde de timmerman niet en daarom moest hij vertrekken. Na zyn vertrek bleek dat hij diverse goederen, een zwempak, rugzak, gymnastiekschoenen, tentmateriaal, een broek, schaatsen, enz. had gestolen ten nadeele van den winkelier. De officier van justitie vond het ergste de schandelijke wijze waarop hij misbruik van vertrouwen heeft gemaakt jegens den winke lier, die hem onderdak had verschaft. Spr. eischte 9 maanden gevangenisstraf. De verdediger, mr. J. G. Bettink, wees op de moeilijke tijdsomstandigheden van verdachte en pleitte clementie. Spr. verzocht een reclas- seeringsrapport in te winnen. De rechtbank besloot inderdaad dit rapport in te winnen en schorste deswege de rechts zaak. De volgende verdachte, een 32-jarige Heems kerkenaar, is ook al timmerman van beroep. Hij was verschillende jaren hoofdagent van een verzekeringsmy. te Heemskerk en moest des wege telkens bedragen voor deze mij. innen. Hij had echter in 1936 groote persoonlijke uitgaven, wegens ziekte enz. en „leende" toen maar even het voor de my. geïnde geld. Hy dacht dit geld wel te kunnen terugbetalen omdat hij nog pro visie moest ontvangen voor nog onbetaalde quitanties. Het liep echter mis en thans stond de timmerman terecht wegens verduistering van diverse bedragen, totaal voor bijna 114. Verdachte, die thans werkloos is, gaf toe, dat hy niet correct had gehandeld. Hij had er op gespeculeerd dat hy nog provisie in het ver schiet had en dergelijke „vooruitzichten" zijn al tijd wat vaag. Verdachte zette uiteen dat hij eigenlijk nog „super-provisie" van de mij. te vorderen heeft sedert de verzekerings mij. zelf de posten in Heemskerk is gaan incasseeren. De mij. had n.l., toen de malversaties uitkwa men, de portefeuille van verdachte overgeno men tegen een zekere provisie voor hem. De timmerman betoogde dat dit eigeniyk niet in den haak is. De portefeuille blijft z.i. altijd eigendom van den agent. Het door hem te vorderen bedrag is nog grooter dan hij ver duisterd heeft. De directeur van de verzekeringsmij., als getuige gehoord, verklaarde echter, dat de mij. volkomen het recht heeft om de portefeuille over te nemen als een vertegenwoordiger frau deert. Spr. zette op zijn beurt uiteen dat ver dachte beloofd had alle provisie, die hij uit anderen hoofde zou ontvangen, aan de mij. af te dragen ter aanzuivering van het verduisterde bedrag. Verdachte heeft dit niet gedaan en daarom heeft de my. de superprovisie niet uitbe taald. De officier van justitie vond dit een finan cieele kwestie. De mij. beschouwt de rechtbank blijkbaar als een soort van incassobureau voor het bedrag, dat de my. nog van verdachte heeft te vorderen. Spr. vond het bewijs niet geleverd en eischte vryspraak. Uitspraak 23 December. In de week van 28 November tot 4 December werden in Haarlem 3 gevallen van roodvonk ge constateerd. Door den hoofdingenieur-directeur van den Rijkswaterstaat in de directie Noord-Holland zal op 7 Januari a.s. des morgens om half twaalf, ten bureele Jansstraat 46 a, het onderhoud van de Pettemer Zeewiering gedurende 1938 worden aanbesteed. De raming is 29.000. De St. Nicolaas-actie van de Gen. Cronjé- straatvereeniging is wel een succes geworden. 65.000 winkeliersbonnen werden uitgereikt, het geen belangrijk meer is dan het verleden jaar behaalde aantal, toen men toch ook een respec tabel totaal, n.l. 40.000 bonnen, telde. De hoofdprijs, een rijwiel kwam aan den heer G. v. Delden, Pijnboomstraat 115. Het bonnen-stempelhuis mocht zich zoolang de actie duurde in een enorme belangstelling verheugen. Zaterdag, toen duizenden en duizen den bonnen binnenkwamen moest zelfs de hulp van de overheid worden ingeroepen. Woensdagavond is in het gebouw St. Bavo de R. K. Bridgeclub „De Spaarnespelers" op gericht. De speelavond zal des Woensdags in gebouw St. Bavo plaats hebben. Er zal een cur sus worden gegeven voor gevorderden en voor hen, die het spel willen leeren. Het voorloopig bestuur is als volgt samengesteld: J. J. v. Eer- Wanneer U nu een Philips' Radio koopt, luistert U inderdaad naar mu ziek. Maar koopt dan bij een specialist op Radio-gebied I Onze oude Firmanaam is Uw waar borg, dat U bij ons een Radiotoestel koopend, een instrument koopt, dat getest is, op goede Weergave en zuiveren toon. U koopt dan een mu- ziekinstrumentl! RADIO- EN GRAMOFOON SPECIALIST GR. HOUTSTR. 108 - TEL. 13046 - HAARLEM Hoofdagent voor Haarlem en Omstreken voor den verkoop, van N. S. F. apparaten Gebouw St. Bavo: Ped. gr.- en fr.-handel, R. K. Bevolkingsbureau, ledenverg. Volksbond, 8 uur. Café-restaurant Gebr. Brinkmann: K.J.M.V. „St. Augustinus", half 9. Gouvernementsgebouw: Provinciale Staten van Noord-Holland, half 10. Rembrandt-theater: „Model-echtgenoot", 2.30, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: Palace POmac 115 uur, „Lunapark", 7 en 9.15 uur. Luxor-theater: „Massa-justitie", 230, 7 en 9.15 uur. Frans Hals-theater: „Uit de wereld van het onbewuste", 2.30, 7 en 9.15 uur. Cineone-theater: „De zee roept", 1.30530, 711 uur. Gebouw St. Bavo: Best. metaalbewerkers, Best. trampers., R. K. Bevolkingsbureau, HaarL Gem. Koor, Vischcollege .De Forel", 8 uur. Gem. Concertgebouw: H. O. V.-concert, kwart over 8. Gouvernementsgebouw: Provinciale Staten van Noord-Holland, half 10. Rembrandt-theater: „De goede aarde", 2.30, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: Palace-Filmac 115 uur. „De purperen mantel", 7 en 9.15 uur. Luxor-theater: „Saturday's evening post", 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals-theater: „Vloeibaar goud." den, voorzitter; S. Wesselman, penningmeester en Th. Portegies, Timorstraat 22, secretaris. Woensdag 15 December, des avonds om kwart over acht, zal de Kennemer Fotokring in de Sociëteit „Vereeniging" aan den Zyiweg een vergadering beleggen, waar gezamenlijk een reclame-foto en een stilleven-ontwerp zal wor den gemaakt en gefotografeerd. Inzendingen voor den Kerstsalon tot 18 December by den secretaris. DOOR LO WILSDORF 17 Onwillekeurig was hy opgestaan en staarde haar verbijsterd aan. „Wil je zelfstandig be schikken? Hoe stel je je dat voor? Heb ik je ooit in je uitgaven belemmerd? Om zelfstandig over je kapitaal te beschikken, moet je jezelf Vóór alles van die zaken op de hoogte stellen. Dat gaat maar niet in een vloek en een zucht. Je moet een boekhouder aanstellen en verder kan toorpersoneel „Zoo bedoelde ik 't niet," zei ze haperend. ■,Ik bedoelde alleen, dat ik niet behoef te vragen, als ik geld noodig heb, doch van mün tegoed hij de bank zooveel kan opnemen als ik zelf wil." „Heb je er eenig idee van, hoe groot je tegoed by de bank is?" „Neen," bekende zy aarzelend. „Bovendien is Bella er ook nog. Ik ben even tueel bereid, mijn functie als beheerder van je Vermogen neer te leggen alleen, met wien •boet ik nu afrekenen? Maar ik wil je een Voorstel doen. Ik; zal aan de Bank een rekening voor je laten openen als je verkiest. De afre keningen ontvang je dan van nu af rechtstreeks. En als je van jé reis terugkomt, ga je die soort geldzaken bestudeeren, om voortaan je perso neel te kunnen controleeren. Vind je dat goed?" „Ik heb je niet willen krenken, Virgilius," be gon zy eenigszins aarzelend; het was haar aan te zien, dat het haar meer dan zwaar viel, te bekennen, dat zy te ver was gegaan. „Ik meende slechts, dat de tyd *was gekomen, om mij zelf meer met myn aangelegenheden te bemoeien," besloot zij zacht. „Tyd? Dat geloof ik ook. Meer dan hoog tijd maar je hebt nooit gewild. Dus, zooals ge zegd, wanneer je terugkomt, zullen wij die zaak nog eens bespreken en in die richting leiden. Nu echter, verzoek ik je op te staan en met ons mee te eten. De tafel staat gedekt ik heb honger als een paard," voegde hij er gemoedelijk aan toe. „Ik dank je, ik eet niet!" „Goed dan éet ik in een restaurant en neem Bella mee." „Ik voel me nog erg slap." „Dan zal ik je dragen en reeds kwam hij naar haar toe en strekte z'n armen uit, alsof hy haar wilde optillen. Met verrassende vlugheid was zy hem voor en zat rechtop. Dan glimlachte hy vriendelijk aanmoedigend en bood haar zyn arm aan. Zoo ondersteund, liep zy die weinige passen inder daad met knikkende knieën naar de aangrenzen de kamer, waar zy in een leuningstoel zonk. Pretorius schoof haar met stoel en al tot voor de plaats waar haar couvert stond. Bella negeerde zy; die scheen lucht voor haar te zyn. Ongemerkt gaf Pretorius het meisje een knipoogje en dan lepelden zü zwygend hun soep. Na het eerste gerecht begon Pretorius over de reis te spreken. Zyn aanbod, om haar te be geleiden, sloeg zy af. Ook een gezelschapsdame wilde zij in geen geval. En den dag van haar vertrek bepalen, was niet mogelijk, zoolang zy zich nog zwak en slap voelde. Op die wyze werd hij dus aan den dyk gezet. Bella werd aan de telefoon geroepen en Vir gilius bleef met Oliva alleen. „Morgen treedt Bella op in een première zou je niet kunnen besluiten, naar den schouw burg te gaan, Oliva?" vroeg hy en keek haar strak aan. Zy maakte een afwerende beweging alsof hij haar wilde slaan. Met hoogmoedigen blik mat zij hem en wend de dan zonder een woord te spreken haar hoofd af. „Je liet toch blyken, dat je het prettig vond, toen Bella je over een opvoering van Maria Stuart sprak een gezworen vyandin van het tooneel kun je dus niet zyn," betoogde hij ge- moedelyk. Hij wist, wat het voor Bella zou De- teekenen als hij nu overwinnaar bleef. Maar haar antwoord deed hem byna omvervallen. „Ik betaal myn plaats en daarmede ook die de menschen, die de vertooning geven." „Zooals je den orgeldraaier met zyn aapje betaalt?" vroeg hy, terwyl hy op z'n lippen beet. „Ja, precies zoo," was het droge antwoord. Alsof hy door een wesp was gestoken, sprong Pretorius overeind. Zyn gezicht was purperrood geworden en zyn stem klonk heesch. Niettemin bedwong hy zich en na eenige seconden van voorbereiding sprak hij halfluid en zoo nadrukkelijk als men tegen een kind spreekt: „Hoor my aan, Oliva, en luis ter goed naar my, want het is 't laatste wat ik je te zeggen heb. Ik heb van je gehouden, Oliva. Jij was de eenige vrouw, die ik heb liefgehad. Ik heb het tot dusver nooit geweten. Maar nu, se dert je hier bent, sedert ik geloofde, dat je wer kelijk een vrouw ging worden, sedert dien tijd weet ik, dat ik jou en jou alleen heb bemind, zooals het een man slechts mogelyk is, een vrouw te beminnen. Ik dacht, dat je op weg was, je eigen fouten te erkennen. En je moet nu weten, dat ik destyds meer dan twee jaar heb rondgezworven en dat ik toen vernam, dat je je zonder protest aan een onwaardige had laten verbinden. Ik wilde je vergeten. Want toen was er iets in my verwoest en dat was het geloof aan de reinheid van een vrouw. Ik, die je voor te jong gehouden had, om je door een woord te willen binden, toen weet je 't nog toen bij jullie in den tuin toen ik je voor de eerste en laatste maal in mijn armen hield. Ik heb je daarna als slecht beschouwd, omdat ik je voor hebzuchtig hield. Je wilde den onmetelijk ry- ken, afgeleefden Belamy trouwen, dacht ik. Kon ik weten hoe geweldig groot de invloed van je familie was, hoe willoos je zelf bent geweest? Dit alles vernam ik eerst naderhand en by ge deelten. Inmiddels heb je je eigenaardigheden aangewend, die een man aan je zijde slechts ongelukkig kunnen maken. Je achterlykheid en heerschzucht maakten je belachelyk. Ik hield het geval voor hopeloos en heb er my mede te vreden gesteld, een goede, belangelooze vriend voor je te zijn. Je kunt zelf beoordeelen, of het my is gelukt. Eerst sedert je hier bent, sedert Je je, vlugger dan ik vermoedde, als 't ware met het leven verzoende, eerst toen wist ik, dat ik nog steeds van je hield. Maar daarmee is het nu uit. Zelfs al zou ik mijn heele leven eenzaam blyven, zelf al zou ik daardoor ellendig worden, dan nog ban ik je uit mijn hart, Oliva von Be lamy, als een slecht, onverbeterlijk, onverdraag- lyk wezen. Ziezoo, dat is het, wat ik je moest zeggen. Wij zullen voortaan slechts zakelyke be sprekingen voeren, tot je je eigen bezittingen kunt bestieren." Een paar maal scheen het, of zy hem in de rede wilde vallen. Zy was doodsbleek geworden en had haar oogen neergeslagen. Maar alle nuances van woede, hoogmoed, verbazing en tenslotte diepe schaamte teekenden zich af op haar gezicht, met de trillende neusvleugels en den vertrokken mond. Hy keek echter niet meer naar haar. Nu was hij naar een zijtafeltje ge gaan, nam uit een doos een sigaret, stak ze aan en deed er drie zware trekken aan. Daarna scheen hij zich weer geheel meester. Bella mag niet weten, wat er is voorgevallen het arme kind heeft het toch al zwaar ge noeg." Dan begon hy door de kamer te ysberen. zy echter zweeg zweflg en zat met gebogen hoofd, alsof zy sliep. Tydens deze zwoele stilte kwam Bella binnen. Zy droeg een licht, ballonvormig voorwerp in haar handen, dat in vloeipapier gewikkeld was. „Een bloemstuk 't is zooeven bezorgd," zei ze glimlachend en vermoedde niet, wat zich hier had afgespeeld. Zy maakte het omhulsel van vloeipapier los en er kwam een prachtige bou quet lila en witte seringen voor den dag, het geen in dit jaargetyde een kostbaar geschenk beteekende. Met een gilletje van verrukking hield zij de welriekende hulde omhoog en zag er toen een kaartje aanhangen. „O!" riep zy onmiddellijk op verrasten toon, „het is voor u mama," en zy overhandigde het kaartje aan haar moeder. Onverschillig, eigeniyk werktuig lijk, greep Oliva er naar, terwyl zy haar oogen opsloeg, alsof zij zoo juist ontwaakte. Toen zy echter een blik op het kaartje had geworpen, deinsde zy terug. Bella stond achter haar en las halfluid: „Aan de gelukkige moeder van een begenadig de kunstenares, met beleefde groeten van pro fessor doctor SchleinzDat was de zenuw specialist, die haar had bezocht. Over het hoofd van haar moeder heen, keek Bella naar Pretorius. Wat zag hy er eigenaardig uit. Half boos, half glimlachend. Hij kwam na derbij, bekeek de bloemen en zei, terwyl hy zich tot Bella keerde: „Dat is in ieder geval een kunstkenner, waarmee je voor den dag kan ko men en die talent naar waarde weet te schatten. Hy heeft zyn honorarium onmiddellyk in de kostbaarste bloemen omgezet daar heb ik respect voor." „O, Virgilius, je weet hoe onverdiend de men schen mij verwennen maar deze attentie ver slaat alles. Vriendelyker en fyngevoeliger kan men iemand geen genoegen doen!" riep Bella. .(Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1937 | | pagina 5