1
r
11-rteL
••II
Haarlem, 9 Dec.
Een goede bril?
Kort en volledig
ZAALBERG deken
L
DONDERDAG 9 DECEMBER 1937
Zij, die heengaan
DE VIER JAARGETIJDEN
IN ZWITSERLAND
DE ZUSTERS URSULINEN VAN
WELTEVREDEN
Missie-propaganda-avond
OUDE DAME AANGEREDEN
EEN NIJDIGE
Hij verkocht brood, maar hoorde
eigenlijk den vloer te dweilen
VOOR DE STILLE ARMEN
Pluimveevereeniging Nut en Sport
Dan naar WEBER!
VAN ONZE RECHTBANK
Automatiek een tapperij?
Huren verduisterd
Oplichting
Ernstige aanrijding
Diefstal
Verzekeringsgeld verduisterd
Ja! Goede Radio beteekent
AGENDA
Bioscopen
10 December
Bioscopen
hsmÊÈÈÊSË
Een èclile ZAALBERG deken kost f ÏO^
STAD
Indertijd hebben B. en W. van Haarlem aan
den Raad geschreven, dat het in hun voorne
men lag de personeelsbezetting aan de dien
sten en bedrijven aan een nauwgezette be
schouwing te onderwerpen, om na te gaan of
die bezetting bij een sterk doorgevoerd efficient
beheer ongewijzigd kon worden gehandhaafd,
^e resultaten van hun onderzoek wettigden de
Verwachting, dat zonder de belangen van het
bubliek of van den dienst te schaden inkrim
ping van personeel mogelijk zou zijn. In ver
band met den huidigen maatschappelijken toe
stand kwam het B. en W. beter voor ontslag
aan ambtenaren, die vrijwel aan het begin van
bun loopbaan staan te voorkomen, zij 't ook,
dat men hun gedurende eenigen tijd wacht
geld zou kunnen geven. Zij vonden het daarom
^enschelijk een regeling te maken, welke hen,
die den 60-jarigen leeftijd hebben bereikt en
(of) veertig jaar voor pensioen geldende dienst
jaren hebben, aanspoorde om zich geneeskun
dig te laten ofiderzoeken en zoo mogelijk den
dienst te verlaten. Voor belanghebbenden zat
daar echter een financieele achteruitgang aan
vast en daarom heeft de gemeenteraad be
haald, dat boven het aan deze personen toe te
bennen pensioen een bedrag zal worden uitge
keerd als noodig is om 80 percent van de be
ëdiging, welk zou worden genoten indien het
dienstverband niet zou worden beëindigd, te
üarandeeren. Deze garantie duurt voort totdat
de 65-jarige leeftijd is bereikt. Een regeling
dus, die practisch hierop neerkomt, dat aan 60-
larigen in gemeentedienst ontslag gegeven
^ordt.
Eenigen tijd geleden heeft om dezen reden
d® directeur van de Haarlemsche duinwater-
kiding, de heer Graaf van Randwyck, reeds
2Un ontslag genomen. Zijn functie is gecombi
neerd met die van directeur der Gasfabriek en
begen 1 Januari zullen nog een twintigtal amb
tenaren eervol ontslag en pensioen met wacht
geld krijgen.
Onder degenen, die het ambtelijk leven ver
aten is o.a. de heer C. B. M. Segaar, referen
daris-chef van de afdeeling onderwijs. Opvolger
van den heer Klabfleisch en gevormd in diens
ërool heeft de heer Segaar zich een voor
treffelijk leerling en plaatsvervanger getoond,
toi geniet dezelfde reputatie van groote wel-
ëlendheid en zal vooral ook bij het bijzonder
°Uderwijs een prettige herinnering achterlaten.
Verder zal de heer H. A. van Abs, referen
daris-chef van de afdeeling pensioenen af
scheid van zijn functie nemen. Ook van den
beer van Abs gaat de roep uit van groote wel
willendheid;'Tegtenover het publiek en vooral
tegenover zijn collega's, in gemeentedienst, die
dfsden aard der zaak veel met hem te maken
badden. Iedereen, die met hem in aanraking is
Geweest voor dienstzaken, zal hem noode zien
vertrekken.
Een derde bekende, die heengaat, is de heer
Bakker, architect bij Bouw- en Woningtoe
zicht, eveneens een zeer gezien man bij het
haarlemsche publiek.
Het feit, dat volgens officieele Zwitsersche
berichtgeving vijftig procent van de vreemde-
'bigen in Zwitserland dit jaar uit Nederlanders
bestond, toont reeds voldoende aan, dat er te
°hzent groote belangstelling voor dat land be
gaat. Trouwens, er zijn weinig landen ter we-
ëcl, die zooveel natuurschoon en comfort bie-
?eh als Zwitserland en daarom is het best te
begrijpen, dat de toeristen er in zoo'n grooten
letale heentrekken.
öit Zwitsersche (propaganda) filmpje van
herbert Dreyer en C. Patrix, beoogt de ver
schillende exclusieve en bijzondere sóhoonhe-
ben van Zwitserland te toonen en voorts, wei
nig bekende gewoonten en gebruiken der Zwit-
Sers aan belangstellenden te laten zien. Daar-
bepalen deze filmpjes zich niét tot het
bieden van uitsluitend mooie panorama's, doch
ehelzen ze ook folkloristische en interessante
Wetenswaardigheden. Natuurlijk zijn deze niet
altijd even belangrijk, doch de oogenschijnlijk
•Uinst gewichtige zijn naar ons inzien juist het
b^eest belangwekkend.
.Hat er bijvoorbeeld op 1800 meter hoogte
Uloeizaam koren wordt verbouwd, is natuurlijk
Wel heel erg aardig als bijzonderheid, doch is
(bch van veel minder belang, dan dat bijvoor-
^eld de dorpen, die op een dergelijke hoogte
Êeiegen zijn, permanent moeten vechten niet
begen, maar om het water. Wlant wie even na
denkt zal inderdaad tot de conclusie moeten
k°men, dat het hebben van water een essen-
eel levensbelang is, omdat men zonder water
Eenvoudig niet bestaan kan. Wanneer de na-
jbur dus weigert op die hoogte een voldoende
boeveelheid water te leveren, dan moeten hulp-
ëddelen aangewend worden om in die lacune
EUWS
te voorzien. Die hulpmiddelen bestaan deels
uit kilometers lange Mannesmannbuizen en
deels uit primitieve houten goten, die langs den
bergwand geleid worden en midden in een
dorp bij een pomp uitmonden. Zoodra echter
een kleine bergverschuiving of vallend gesteen
te een gedeelte van de goot vernielt, dan trek
ken oogenblikkelijk een aantal koelbloedige
mannen op weg om het euvel te herstellen. Dat
de neerslachtigheid in zoo'n dorp dan groot is,
kan men zich natuurlijk zeer goed voorstellen
en misschien zelfs nog wel beter, dan deze film
dat doet. Immers, daarin heeft het den schijn
of er geen half uur verloopt tusschen de ca
tastrophe en herstel, zoodat het zeer vreemd
aandoet dat de dorpelingen in die korte span
ne tijds reeds zoo'n ontstellend gebrek aan
water demonstreeren. De zon had gerust
eenige keeren mogen op- en ondergaan
alvorens het herstel tot stand kwam. Dat
zou waarschijnlijk de werkelijkheid meer bena
derd hebben en het dramatisch effect nog aan
zienlijk hebben verhoogd. We geven echter grif
toe, dat het geheel alsdan een apart scenario
zou zijn geworden, en dat is niet de bedoeling
geweest.
In deze filmpjes, die uitmunten door voor
treffelijke fotografie, rollen vele bezienswaardig
heden van het prachtige Zwitserland aan de
oogen van de toeschouwers voorbij en vooral
zij, die dit schoone land reeds kennen, zullen
er een ware vreugde in vinden, om heel veel,
dat ongetwijfeld aan hun aandacht ontsnapt
is, in deze vier filmpjes te ontmoeten. De heer
Tamman, de voorzitter van de Reisvereeniging,
zal bij de vertooning van Zondagmorgen in
het Rembrandttheater een gesproken toelich
ting geven, wat de waarde der voorstelling nog
aanzienlijk verhoogt.
Tenslotte zij nog vermeld, dat deze filmpjes
nog een bepaalde actualiteit bezitten, wijl juist
een dezer dagen door de Bondsregeering het
Reteromaansch, de taal, welke voornamelijk in
het kanton Grautfinden wordt gesproken, ook
als officieele Zwitsersche landstaal is erkend.
Dit houdt in dat voortaan alle wetten en be
sluiten in het Pransch,- Duitsch, Itali-
liaansch en Retoroniaansch zullen worden ge
publiceerd. En ook aan dit plaatsje Grautj'in-
den en zijn taal wordt in een dezer filmpjes de
noodige aandacht besteed.
V-t
Aan den grooten weg van Haarlem naar
Amsterdam ligt het noviciaat van de eerw. Zus
ters van Weltevreden, een pauselijk goedge
keurde missie-congregatie, die haar Moeder
huis heeft te Batavia.
In het gebouw St. Bavo werd, ter gelegen
heid van het afscheid van soeur Modesta, die
binnenkort naar de missie zal vertrekken, een
drukbezochte propaganda-avond gehouden. Een
lezing met lichtbeelden vertelde van het werk
der congregatie, die geboren werd uit de in
1490 opgerichte orde der Ursulinen. Het was de
eerste orde, die zich de opvoeding van het
meisje en de vrouw ten doel stelde.
Plaatjes van het huis te Halfweg eenige
jaren geleden tot een mooi klooster verbouwd
en het leven aldaar, de plechtigheden bij
de professie en het afscheid bij het vertrek
naar ons Indië, mooie foto's dikwijls, geven
een juist beeld van de opleiding tot missie
zuster.
Buiten het moederhuis, dat uit een groot
complex gebouwen bestaat, bezit de congre
gatie te Batavia nog twee huizen en verder
vele in het midden en westen van Java.
De Zusters leiden een fröbelschool, een drie-
en vijfjarige H. B. S. voor meisjes, een wees
huis, een M. U. L. O., een armenschool en
een kweekschool. Vooral by het weeshuis, waar
ook veel kinderen opgevoed worden, die van
een Europeeschen vader en een inlandsche
moeder stammen en dikwijls verwaarloosd en
verstooten worden, bleef men lang stil staan.
Hier verrichten de rusters een prachtig werk.
De vaders laten doorgaans hun kroost onver
zorgd achter en dan is er als goede uitkomst
nog het weeshuis, dat honderden kinderen een
tehuis biedt. De zusters zorgen, dat het gods
dienstige en rechtschapen menschen zijn, die
het weeshuis verlaten en een plaats moeten
zoeken in de maatschappij.
De eerw. Zfaster Modesta, die den 23en De
cember naar de missie zal vertrekken, sprak
een hartelijk afscheidswoord tot de Haarlem
sche vrienden, dat niet van humor ontbloot
was. Er is geen gelukkiger mensch dan ik,
zeide zij. Zij beval zich aan in het gebed en
dankte voor de enorme belangstelling.
Gisterenochtend om half elf wilde een 74-
jarige dame plotseling van een vluchtheuvel op
het Plein den rijweg oversteken. Zij was slecht
van gezicht en gehoor en zag daardoor niet,
dat een truck met oplegger, een groote Shell-
auto, naderde.
De chauffeur reed zeer kalm, doch was op
het plotselinge oversteken niet bedacht. Hoewel
hij nog krachtig remde en door zwenken naar
links een aanrijding trachtte te ontkomen, kreeg
de dame een klap van het brandscherm, waar
door zij viel. Zij bekwam wonden aan het hoofd
en brak haar linker bovenarm.
Door een toevallig passeerenden dokter en
door den Ongevallen Dienst werd de eerste hulp
verleend, waarna zij per ziekenauto naar het
St. Elisabethgasthuis werd vervoerd.
Het tramverkeer werd gedurende tien minu
ten gestagneerd. De remmen van den auto
waren in orde. Den bestuurder treft geen schuld.
Er gebeurde iets bijzonders gisteren bij den
kantonrechter. Zoomaar tusschen een aanrijding
gn een arbeidswetovertreding, die 98 procent
van het kantonrechterlyk menu vormen, was
er een winkelier verdacht van het verkoopen
na sluitingstijd.
„Wacht eens even, wacht eens even," zei de
44-jarige man tot den Ambtenaar, „ik ben geen
winkelier, ik ben werkloos." En de Ambtenaar
wuifde met zijn hand, ten teeken, dat dat hem
hetzelfde bleef. Hy las verder het proces-ver
baal, hetwelk den man ervan beschuldigde op
den 18 October om kwart voor negen des avonds
een brood te hebben geleverd.
En er was een 18-jarige meisje, dat dat ge
tuigen kon, doch in den beginne wat trai
neerde.
Rechter: Ben jy den 18-den November in dien
winkel geweest?
Get.: Kan wel.
Rechter: Ja of nee?
Get.: Ja.
Rechter: Heb je daar na sluitingstyd een
brood gekocht?
Get.: Kan wel.
Rechter: Ja of nee?
Get.: Ja.
En zoo ging dat nog eenigen tijd door tot
eindelijk vast stond, dat na achten een brood
gehaald en betaald was.
De Ambtenaar wees er op, dat de man na
genoeg iedere week wordt veroordeeld. Hij moest
nu maar eens voelen, dat het geen grapje is.
De eisch was 25.
En toen was het woord aan verdachte, die het
met een en ander niet zoo zeer eens was.
Hij zou geen hoofd of bestuurder van die
zaak zijn, doch werkloos. En ter overtuiging
haalde hij een papiertje te voorschijn.
„Nou, kyk dan," vermaande hij den Ambte
naar. „lederen keer heb ik al gezegd, dat ik
niks doe en werkloos ben. Ik mag af en toe den
vloer aandweilen, maar verder heb ik met de
zaak niets te maken. De getuige is zenuwachtig.
Het kind weet niet wat ze zegt."
Verder haalde hij nog een verklaring te voor
schijn van een zekeren Hermanus Anton Petrus.
„Maar daar zult u ook wel geen waarde aan
hechten, hè?" En eindelijk was er nog een argu
ment: de agent had zich in het proces-verbaal
tegengesproken. De gordijnen waren dicht, had
deze verklaard en even verder stond, dat er
twee onbekende vrouwspersonen in den win
kel door hem werden gesignaleerd. „Zal u ook
wel niet kunnen schelen."
Je hebt menschen, die nydig zyn en in vuur
en vlam staan en er zijn er ook, die dan met
een gezicht van: toemaar, waarom niet méér?
rondloopen. Tot deze laatste categorie behoor
de de vloerendweiler van gisteren, die de op
merking maakte, dat, nu de Ambtenaar f 25.
had geëischt, de rechter daar fijn 50.van
kon maken. „Opdraven maar."
En hij was niet eens dankbaar toen deze hem
eindelijk tot een boete van 15.veroordeel
de. Hij begon zelfs zoo erg te foeteren jam
mer genoeg niet duideiyk verstaanbaar, maar
ongetwijfeld bloemryk dat de rechter dreigde
hem de zaal uit te laten zetten.
Toen zweeg hy...... maar bleef nijdig.
Ten behoeve van het Comité voor de „Stille
Armen" werd by de Twentsche Bank gestort:
In opdracht van Mevr. v. Hf 25.
A. G. Bf 25
Mevr. M. v. Bf 2.50
T. Jf 2.50
Ir. «G. Pf 2.50
Door het Comité ontvangen: onder het motto:
„Al wat gij den Armen hebt gedaan, hebt gü
My gedaan" f 1.
Tevens is bij het Comité bericht binnenge
komen van eene aanbieding van een winkelier,
om 10 pCt. van zijn winst af te staan aan het
Comité, ten behoeve der „Stille Armen", gedu
rende het tijdvak van 826 dezer.
Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana
heeft Hare toestemming verleend aan de Pluim
veevereeniging „Nut en Sport" om de door Haar
vroeger geschonken medaille uit te loven op de
Kerst-Tentoonstelling in het Krelage-Huis.
De medaille is te winnen do®r den inzender
met het hoogste aantal punten te behalen op
zijn inzending duiven.
Onder de vele andere uitgeloofde prijzen,
waarvan een deel in een winkel in één onzer
hoofdstraten uitgestald zullen worden, verdient
nog vermelding die van Haarlem's Bloei, welke
toegekend zal worden aan den inzender die het
verst van Haarlem verwijderd woont. Het sta
tion van verzending tot station Haarlem wordt
als berekening genomen.
GR. HOUTSTRAAT 166, bij de Houtbrug
Ziekenfondsleverancier.
Het comité Oranjevreugde-Volksvreugde te Haarlem heeft het druk. Hierboven
ziet men de dames op het stadhuis te H aarlem druk bezig met het vullen der
luiermanden
In hooger beroep stond een banketbakker uit
Haarlem terecht omdat hy zyn automatiek in
de Anegang na des avonds 12 uur had geopend
gehouden. Het O. M. vond, dat een automatiek
een tapperij is en die mogen volgens de politie
verordening niet na 12 uur des nachts geopend
zijn. Voor den kantonrechter was een automa
tiek echter niet identiek met een tapperij en hij
sprak den bakker vrij, maar de ambtenaar van
het O. M. ging in hooger beroep en de Officier
van Justitie eischte 6 boete. Ook de rechtbank
veroordeelded en bakker tot 6 boete en vernie
tigde het vrysprekend vonnis van den kanton
rechter. Verdediger was mr. B. W. Stomps.
Een 29-jarige kantoorbediende uit Den Bosch
had als beheerder van het Haarlemsche bijkan
toor van een Amsterdamsche Huizenadministra-
tiebank geïnde huren tot een bedrag van 2000
verduisterd. De eisch tegen hem was 9 maanden
gevangenisstraf. De rechtbank besloot eerst nog
eens precies te onderzoeken hoe groot het ver
duisterde bedrag is.
Een Haarlemsche uitgeverij had een beroeps-
en handelsregister Willen uitgeven en een jonk
heer belast met werven van advertenties daar
voor. De jonkheer leverde een aantal formulie
ren in, valschelijk onderteekend met de namen
van winkeliers. Hij kreeg toen provisie voor de
zoogenaamd aangeworven advertenties maar
alras bleek, dat de uitgever beetgenomen was.
De jonkheer hoorde 6 maanden gevangenisstraf
voorwaardelijk met 3 jaar proeftyd tegen zich
eischen. De rechtbank legde hem een straf con-
forfn den eisch op.
Op 23 Juni had een 61-jarige Bergenaar met
zijn auto op den Rijksstraatweg te Naarlem-
Noord een auto willen passeeren, die juist links
afsloeg. Hij kwam nog wel voorby den auto,
maar moest daartoe zoover naar links uitwy-
ken, dat hij een motorryder aanreed, die van
den anderen kant kwam. De motorrijder werd
zwaar gewond. De Officier van Justitie eischte
50 boete tegen den autobestuurder. De ver
dediger, mr. H. Judell, pleitte vrijspraak. De
Bergenaar werd tot 100 boete subs. 25 dagen
hechtenis en 3 maanden intrekking van zyn
rybewys veroordeeld.
Een 23-jarige werklooze Haarlemsche tim
merman had in Mei en Juni j.l. een slaapka
mertje gehuurd van een 33-jarigen winkelier
tegen slechts 1 per week. Omdat de tim
merman wel eens laat thuis kwam kreeg hy
den huissleutel mee. Zelfs de zeer bescheiden
huur betaalde de timmerman niet en daarom
moest hij vertrekken. Na zyn vertrek bleek dat
hij diverse goederen, een zwempak, rugzak,
gymnastiekschoenen, tentmateriaal, een broek,
schaatsen, enz. had gestolen ten nadeele van
den winkelier.
De officier van justitie vond het ergste de
schandelijke wijze waarop hij misbruik van
vertrouwen heeft gemaakt jegens den winke
lier, die hem onderdak had verschaft.
Spr. eischte 9 maanden gevangenisstraf.
De verdediger, mr. J. G. Bettink, wees op
de moeilijke tijdsomstandigheden van verdachte
en pleitte clementie. Spr. verzocht een reclas-
seeringsrapport in te winnen.
De rechtbank besloot inderdaad dit rapport
in te winnen en schorste deswege de rechts
zaak.
De volgende verdachte, een 32-jarige Heems
kerkenaar, is ook al timmerman van beroep.
Hij was verschillende jaren hoofdagent van een
verzekeringsmy. te Heemskerk en moest des
wege telkens bedragen voor deze mij. innen. Hij
had echter in 1936 groote persoonlijke uitgaven,
wegens ziekte enz. en „leende" toen maar even
het voor de my. geïnde geld. Hy dacht dit geld
wel te kunnen terugbetalen omdat hij nog pro
visie moest ontvangen voor nog onbetaalde
quitanties. Het liep echter mis en thans stond
de timmerman terecht wegens verduistering van
diverse bedragen, totaal voor bijna 114.
Verdachte, die thans werkloos is, gaf toe,
dat hy niet correct had gehandeld. Hij had er
op gespeculeerd dat hy nog provisie in het ver
schiet had en dergelijke „vooruitzichten" zijn al
tijd wat vaag. Verdachte zette uiteen dat hij
eigenlijk nog „super-provisie" van de mij. te
vorderen heeft sedert de verzekerings mij. zelf
de posten in Heemskerk is gaan incasseeren.
De mij. had n.l., toen de malversaties uitkwa
men, de portefeuille van verdachte overgeno
men tegen een zekere provisie voor hem. De
timmerman betoogde dat dit eigeniyk niet in
den haak is. De portefeuille blijft z.i. altijd
eigendom van den agent. Het door hem te
vorderen bedrag is nog grooter dan hij ver
duisterd heeft.
De directeur van de verzekeringsmij., als
getuige gehoord, verklaarde echter, dat de mij.
volkomen het recht heeft om de portefeuille
over te nemen als een vertegenwoordiger frau
deert. Spr. zette op zijn beurt uiteen dat ver
dachte beloofd had alle provisie, die hij uit
anderen hoofde zou ontvangen, aan de mij. af
te dragen ter aanzuivering van het verduisterde
bedrag.
Verdachte heeft dit niet gedaan en daarom
heeft de my. de superprovisie niet uitbe
taald.
De officier van justitie vond dit een finan
cieele kwestie. De mij. beschouwt de rechtbank
blijkbaar als een soort van incassobureau voor
het bedrag, dat de my. nog van verdachte heeft
te vorderen. Spr. vond het bewijs niet geleverd
en eischte vryspraak.
Uitspraak 23 December.
In de week van 28 November tot 4 December
werden in Haarlem 3 gevallen van roodvonk ge
constateerd.
Door den hoofdingenieur-directeur van den
Rijkswaterstaat in de directie Noord-Holland
zal op 7 Januari a.s. des morgens om half twaalf,
ten bureele Jansstraat 46 a, het onderhoud van
de Pettemer Zeewiering gedurende 1938 worden
aanbesteed. De raming is 29.000.
De St. Nicolaas-actie van de Gen. Cronjé-
straatvereeniging is wel een succes geworden.
65.000 winkeliersbonnen werden uitgereikt, het
geen belangrijk meer is dan het verleden jaar
behaalde aantal, toen men toch ook een respec
tabel totaal, n.l. 40.000 bonnen, telde.
De hoofdprijs, een rijwiel kwam aan den heer
G. v. Delden, Pijnboomstraat 115.
Het bonnen-stempelhuis mocht zich zoolang
de actie duurde in een enorme belangstelling
verheugen. Zaterdag, toen duizenden en duizen
den bonnen binnenkwamen moest zelfs de hulp
van de overheid worden ingeroepen.
Woensdagavond is in het gebouw St. Bavo
de R. K. Bridgeclub „De Spaarnespelers" op
gericht. De speelavond zal des Woensdags in
gebouw St. Bavo plaats hebben. Er zal een cur
sus worden gegeven voor gevorderden en voor
hen, die het spel willen leeren. Het voorloopig
bestuur is als volgt samengesteld: J. J. v. Eer-
Wanneer U nu een Philips' Radio
koopt, luistert U inderdaad naar mu
ziek. Maar koopt dan bij een specialist
op Radio-gebied I
Onze oude Firmanaam is Uw waar
borg, dat U bij ons een Radiotoestel
koopend, een instrument koopt, dat
getest is, op goede Weergave en
zuiveren toon. U koopt dan een mu-
ziekinstrumentl!
RADIO- EN GRAMOFOON SPECIALIST
GR. HOUTSTR. 108 - TEL. 13046 - HAARLEM
Hoofdagent voor Haarlem en Omstreken
voor den verkoop, van N. S. F. apparaten
Gebouw St. Bavo: Ped. gr.- en fr.-handel,
R. K. Bevolkingsbureau, ledenverg. Volksbond,
8 uur.
Café-restaurant Gebr. Brinkmann: K.J.M.V.
„St. Augustinus", half 9.
Gouvernementsgebouw: Provinciale Staten
van Noord-Holland, half 10.
Rembrandt-theater: „Model-echtgenoot", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: Palace POmac 115 uur,
„Lunapark", 7 en 9.15 uur.
Luxor-theater: „Massa-justitie", 230, 7 en
9.15 uur.
Frans Hals-theater: „Uit de wereld van het
onbewuste", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cineone-theater: „De zee roept", 1.30530,
711 uur.
Gebouw St. Bavo: Best. metaalbewerkers,
Best. trampers., R. K. Bevolkingsbureau, HaarL
Gem. Koor, Vischcollege .De Forel", 8 uur.
Gem. Concertgebouw: H. O. V.-concert, kwart
over 8.
Gouvernementsgebouw: Provinciale Staten
van Noord-Holland, half 10.
Rembrandt-theater: „De goede aarde", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: Palace-Filmac 115 uur. „De
purperen mantel", 7 en 9.15 uur.
Luxor-theater: „Saturday's evening post", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Frans Hals-theater: „Vloeibaar goud."
den, voorzitter; S. Wesselman, penningmeester
en Th. Portegies, Timorstraat 22, secretaris.
Woensdag 15 December, des avonds om kwart
over acht, zal de Kennemer Fotokring in de
Sociëteit „Vereeniging" aan den Zyiweg een
vergadering beleggen, waar gezamenlijk een
reclame-foto en een stilleven-ontwerp zal wor
den gemaakt en gefotografeerd. Inzendingen
voor den Kerstsalon tot 18 December by den
secretaris.
DOOR LO WILSDORF
17
Onwillekeurig was hy opgestaan en staarde
haar verbijsterd aan. „Wil je zelfstandig be
schikken? Hoe stel je je dat voor? Heb ik je
ooit in je uitgaven belemmerd? Om zelfstandig
over je kapitaal te beschikken, moet je jezelf
Vóór alles van die zaken op de hoogte stellen. Dat
gaat maar niet in een vloek en een zucht. Je
moet een boekhouder aanstellen en verder kan
toorpersoneel
„Zoo bedoelde ik 't niet," zei ze haperend.
■,Ik bedoelde alleen, dat ik niet behoef te vragen,
als ik geld noodig heb, doch van mün tegoed
hij de bank zooveel kan opnemen als ik zelf wil."
„Heb je er eenig idee van, hoe groot je tegoed
by de bank is?"
„Neen," bekende zy aarzelend.
„Bovendien is Bella er ook nog. Ik ben even
tueel bereid, mijn functie als beheerder van je
Vermogen neer te leggen alleen, met wien
•boet ik nu afrekenen? Maar ik wil je een
Voorstel doen. Ik; zal aan de Bank een rekening
voor je laten openen als je verkiest. De afre
keningen ontvang je dan van nu af rechtstreeks.
En als je van jé reis terugkomt, ga je die soort
geldzaken bestudeeren, om voortaan je perso
neel te kunnen controleeren. Vind je dat goed?"
„Ik heb je niet willen krenken, Virgilius," be
gon zy eenigszins aarzelend; het was haar aan
te zien, dat het haar meer dan zwaar viel, te
bekennen, dat zy te ver was gegaan. „Ik meende
slechts, dat de tyd *was gekomen, om mij zelf
meer met myn aangelegenheden te bemoeien,"
besloot zij zacht.
„Tyd? Dat geloof ik ook. Meer dan hoog tijd
maar je hebt nooit gewild. Dus, zooals ge
zegd, wanneer je terugkomt, zullen wij die zaak
nog eens bespreken en in die richting leiden.
Nu echter, verzoek ik je op te staan en met ons
mee te eten. De tafel staat gedekt ik heb
honger als een paard," voegde hij er gemoedelijk
aan toe.
„Ik dank je, ik eet niet!"
„Goed dan éet ik in een restaurant en neem
Bella mee."
„Ik voel me nog erg slap."
„Dan zal ik je dragen en reeds kwam hij
naar haar toe en strekte z'n armen uit, alsof hy
haar wilde optillen.
Met verrassende vlugheid was zy hem voor
en zat rechtop. Dan glimlachte hy vriendelijk
aanmoedigend en bood haar zyn arm aan. Zoo
ondersteund, liep zy die weinige passen inder
daad met knikkende knieën naar de aangrenzen
de kamer, waar zy in een leuningstoel zonk.
Pretorius schoof haar met stoel en al tot voor
de plaats waar haar couvert stond.
Bella negeerde zy; die scheen lucht voor haar
te zyn. Ongemerkt gaf Pretorius het meisje een
knipoogje en dan lepelden zü zwygend hun
soep.
Na het eerste gerecht begon Pretorius over
de reis te spreken. Zyn aanbod, om haar te be
geleiden, sloeg zy af. Ook een gezelschapsdame
wilde zij in geen geval. En den dag van haar
vertrek bepalen, was niet mogelijk, zoolang zy
zich nog zwak en slap voelde. Op die wyze werd
hij dus aan den dyk gezet.
Bella werd aan de telefoon geroepen en Vir
gilius bleef met Oliva alleen.
„Morgen treedt Bella op in een première
zou je niet kunnen besluiten, naar den schouw
burg te gaan, Oliva?" vroeg hy en keek haar
strak aan. Zy maakte een afwerende beweging
alsof hij haar wilde slaan.
Met hoogmoedigen blik mat zij hem en wend
de dan zonder een woord te spreken haar hoofd
af.
„Je liet toch blyken, dat je het prettig vond,
toen Bella je over een opvoering van Maria
Stuart sprak een gezworen vyandin van het
tooneel kun je dus niet zyn," betoogde hij ge-
moedelyk. Hij wist, wat het voor Bella zou De-
teekenen als hij nu overwinnaar bleef. Maar
haar antwoord deed hem byna omvervallen.
„Ik betaal myn plaats en daarmede ook die
de menschen, die de vertooning geven."
„Zooals je den orgeldraaier met zyn aapje
betaalt?" vroeg hy, terwyl hy op z'n lippen beet.
„Ja, precies zoo," was het droge antwoord.
Alsof hy door een wesp was gestoken, sprong
Pretorius overeind.
Zyn gezicht was purperrood geworden en zyn
stem klonk heesch. Niettemin bedwong hy zich
en na eenige seconden van voorbereiding sprak
hij halfluid en zoo nadrukkelijk als men tegen
een kind spreekt: „Hoor my aan, Oliva, en luis
ter goed naar my, want het is 't laatste wat ik je
te zeggen heb. Ik heb van je gehouden, Oliva. Jij
was de eenige vrouw, die ik heb liefgehad. Ik
heb het tot dusver nooit geweten. Maar nu, se
dert je hier bent, sedert ik geloofde, dat je wer
kelijk een vrouw ging worden, sedert dien tijd
weet ik, dat ik jou en jou alleen heb bemind,
zooals het een man slechts mogelyk is, een
vrouw te beminnen. Ik dacht, dat je op weg was,
je eigen fouten te erkennen. En je moet nu
weten, dat ik destyds meer dan twee jaar heb
rondgezworven en dat ik toen vernam, dat je je
zonder protest aan een onwaardige had laten
verbinden. Ik wilde je vergeten. Want toen was
er iets in my verwoest en dat was het geloof aan
de reinheid van een vrouw. Ik, die je voor te
jong gehouden had, om je door een woord te
willen binden, toen weet je 't nog toen
bij jullie in den tuin toen ik je voor de eerste
en laatste maal in mijn armen hield. Ik heb je
daarna als slecht beschouwd, omdat ik je voor
hebzuchtig hield. Je wilde den onmetelijk ry-
ken, afgeleefden Belamy trouwen, dacht ik. Kon
ik weten hoe geweldig groot de invloed van je
familie was, hoe willoos je zelf bent geweest?
Dit alles vernam ik eerst naderhand en by ge
deelten. Inmiddels heb je je eigenaardigheden
aangewend, die een man aan je zijde slechts
ongelukkig kunnen maken. Je achterlykheid en
heerschzucht maakten je belachelyk. Ik hield
het geval voor hopeloos en heb er my mede te
vreden gesteld, een goede, belangelooze vriend
voor je te zijn. Je kunt zelf beoordeelen, of het
my is gelukt. Eerst sedert je hier bent, sedert Je
je, vlugger dan ik vermoedde, als 't ware met
het leven verzoende, eerst toen wist ik, dat ik
nog steeds van je hield. Maar daarmee is het
nu uit. Zelfs al zou ik mijn heele leven eenzaam
blyven, zelf al zou ik daardoor ellendig worden,
dan nog ban ik je uit mijn hart, Oliva von Be
lamy, als een slecht, onverbeterlijk, onverdraag-
lyk wezen. Ziezoo, dat is het, wat ik je moest
zeggen. Wij zullen voortaan slechts zakelyke be
sprekingen voeren, tot je je eigen bezittingen
kunt bestieren."
Een paar maal scheen het, of zy hem in de
rede wilde vallen. Zy was doodsbleek geworden
en had haar oogen neergeslagen. Maar alle
nuances van woede, hoogmoed, verbazing en
tenslotte diepe schaamte teekenden zich af op
haar gezicht, met de trillende neusvleugels en
den vertrokken mond. Hy keek echter niet meer
naar haar. Nu was hij naar een zijtafeltje ge
gaan, nam uit een doos een sigaret, stak ze aan
en deed er drie zware trekken aan. Daarna
scheen hij zich weer geheel meester.
Bella mag niet weten, wat er is voorgevallen
het arme kind heeft het toch al zwaar ge
noeg." Dan begon hy door de kamer te ysberen.
zy echter zweeg zweflg en zat met gebogen
hoofd, alsof zy sliep.
Tydens deze zwoele stilte kwam Bella binnen.
Zy droeg een licht, ballonvormig voorwerp in
haar handen, dat in vloeipapier gewikkeld was.
„Een bloemstuk 't is zooeven bezorgd," zei
ze glimlachend en vermoedde niet, wat zich hier
had afgespeeld. Zy maakte het omhulsel van
vloeipapier los en er kwam een prachtige bou
quet lila en witte seringen voor den dag, het
geen in dit jaargetyde een kostbaar geschenk
beteekende. Met een gilletje van verrukking
hield zij de welriekende hulde omhoog en zag
er toen een kaartje aanhangen. „O!" riep zy
onmiddellijk op verrasten toon, „het is voor u
mama," en zy overhandigde het kaartje aan
haar moeder. Onverschillig, eigeniyk werktuig
lijk, greep Oliva er naar, terwyl zy haar oogen
opsloeg, alsof zij zoo juist ontwaakte. Toen zy
echter een blik op het kaartje had geworpen,
deinsde zy terug. Bella stond achter haar en las
halfluid:
„Aan de gelukkige moeder van een begenadig
de kunstenares, met beleefde groeten van pro
fessor doctor SchleinzDat was de zenuw
specialist, die haar had bezocht.
Over het hoofd van haar moeder heen, keek
Bella naar Pretorius. Wat zag hy er eigenaardig
uit. Half boos, half glimlachend. Hij kwam na
derbij, bekeek de bloemen en zei, terwyl hy zich
tot Bella keerde: „Dat is in ieder geval een
kunstkenner, waarmee je voor den dag kan ko
men en die talent naar waarde weet te schatten.
Hy heeft zyn honorarium onmiddellyk in de
kostbaarste bloemen omgezet daar heb ik
respect voor."
„O, Virgilius, je weet hoe onverdiend de men
schen mij verwennen maar deze attentie ver
slaat alles. Vriendelyker en fyngevoeliger kan
men iemand geen genoegen doen!" riep Bella.
.(Wordt vervolgd)