'Jid vet&aal ma dm dag
De avonturen van Prof je en Struisje
t2.
Belangrijk seizoen
te wachten
V oetbaluitslagen
MAANDAG 27 DECEMBER 1937
ATHLET1EK
De voorbereidingen voor de Euro-
peesche kampioenschappen
te Parijs en Weenen
Landen wedstrijd tegen
Oostenrijk
De wedstrijden te Weenen
Nederlandsche kampioen
schappen
NederlandDuitschland
dames
Veldloópen van D.H.C.
IJSHOCKEY
De A.IJ.H.C. te St. Moritz
K.N.V.B.
I.V.C.B.
TWEEDÉ KLASSE K.N.V.B.
WEST-FRISIA—W.F.C. 1—3
Z.F.C.—Z.V.V. 3—1
VriendschapDelijke wedstrijden
Het telegram
JEUGD EN OORLOG
Tragisch ongeluk bij
een voetbalwedstrijd
DOOR LO WILSDORF
Eenigen tijd geleden heeft het secretariaat
van de Nationale Technische Commissie van
de Koninklijke Nederlandsche Athletiek-unie
aan het organisatie-comité der Europeesche
kampioenschappen, welke op 2, 3 en 4 Septem
ber van het volgend jaar te Parijs worden ge
houden, een opgave gezonden van de vijl beste
heeren-athleten in elk nummer over het af-
geloopen seizoen, alsmede de gedetailleerde uit
slagen der in 1937 gehouden landenwedstrijóen
en nationale kampioenschappen.
Het Fransche comité is namelijk verplicht
aan honderd athleten vrij reis- en verblijfkos
ten aan te bieden. De moeilijkheid is nu, hoe
deze honderd athleten over de verschillende
landen verdeeld moeten worden. Dit probleem
wil men oplossen, door het bovenvermelde ma
teriaal van alle landen te verzamelen en dit
vervolgens te vergelijken.
Naar wij vernemen, acht men het in ons land
zeer wel mogelijk, dat zes of zeven van de
honderd „vrijgestelden", Nederlandsche athle
ten zullen-zijn. Het spreekt van zelf, dat de
p'.oeg, welke door Nederland zal worden afge
vaardigd, grooter zal kunnen zijn, doch de
eventueele uitzending van andere athleten zal
dan voor rekening van de K.N.A.U. komen. Op
grond van vergelijkend materiaal is de con
clusie gewettigd, dat deze zeven Nederlandsche
vrijgestelden de vier loopers van de estafette
ploeg zijn (met reserves), waaronder zich dus
ook Osendarp en van Beveren voor de indivi-
dueele nummers bevinden, verder de tienkam
per Brasser en de snelwandelaar Toscani.
Het Europa-comité der IA..A.F. komt op 15
en 16 Januari te Parijs bijeen en daar zal men
wel tot definitieve beslissingen komen. Op
deze bijeenkomst zal tevens het programma-
worden samengesteld, chronologisch over de
verschillende dagen verdeeld.
i
Op 17 en 18 September van het volgend jaar
worden te Weenen de Europeesche kampioen
schappen dames gehouden. Dezer dagen zal
het organisatiecomité, aan het hoofd waarvan
de bekende Hongaarsche athletiek-official
Stankoorts staat, in de Oostenrijksche hoofd
stad bijeen komen tot het voeren van verschil
lende besprekingen.
In de eerste plaats zal men enkele voorstel
len inzake het damesprogramma behandelen.
Polen wenscht b.v., dat de vijfkamp in het
programma wordt opgenomen, Frankrijk wil de
100 meter schrappen en daarvoor het nummer
80 meter in de plaats stellen en Engeland zou
gaarne zien, dat drie korte afstanden zullen
worden genomen, n.l. de 60 meter, de 100 me
ter en de 200 meter.
In ieder geval zullen de volgende negen
nummers op het programma voorkomen: 100
en 200 meter hardloopen, 80 meter horden,
hoogspringen, verspringen, kogelstooten, dis
cuswerpen, speerwerpen en 4 x 100 meter esta
fette. Oostenrijk is verplicht aan 50 dames vrij
reis- en verblijfkosten aan te bieden. Even
als bij de heeren doet zich ook hier de moei
lijkheid voor, hoe dit aantal over de landen
moet worden verdeeld. De verrichtingen van de
vjjf beste Nederlandsche dames in elk nummer
zijn door de N.T.C. der athletiek-unie aan het
Weensche comité opgezonden, alsmede de re
sultaten der kampioenschappen over 1937 en
die der landenwedstrijden van het afgeloopen
jaar.
Naar wij vernemen mag men rekening hou
den met de mogelijkheid, dat Duitschland vijf
tien, Engeland vijf, Nederland drie, Zweden,
Polen, Italië en Frankrijk ieder twee „vrijge
stelden" zullen mogen zenden, in totaal dus
reeds 31 athleten. De overige deelnemende lan
den zullen in ieder geval voor één athlete vrü
reis- en verblijfkosten ontvangen.
Men ziet uit deze cijfers, dat Nederland geen
slecht figuur maakt; Fanny Koen komt met
12 en 25 seconden over resp. 100 en 200 meter
haar beste verrichtingen over 1937 voor
uitzending in aanmerking. Maar ook Agatha
Doorgeest maakt met 11,8 sec. over de 80 meter
horden een goed figuur op de Europeesche
ranglijst. Bij het hoogspringen staat Fanny
Koen op de eerste plaats met 1.58 meter, doch
dicht op haar volgt Une Koopmans met 1.57
meter en ook bij het discuswerpen telt Ans
Niessink met een worp van 40.40 meter inter
nationaal geducht mee.
Deze dames zullen dus in de eerste plaats
wel voor uitzending in aanmerking komen,
aangenomen althans, dat haar prestaties in
het komende seizoen minstens even goed zullen
zijn.
Het spreekt van zelf, dat de uitzending van
de K.N-A.U. ook bij de dames niet beperkt be
hoeft te blijven tot deze athleten, doch ook
hier zullen de financiën wel een belangrijke
rol spelen. Met het programma der negen
nummers kan men 'zich in ons land zeer wel
vereenigen. Wat de ingediende voorstellen be
treft, in technische kringen der K.N.A.TI. zou
men het toejuichen, indien Polens voorstel,
den vijfkamp op het programma te plaatsen,
zou worden aanvaard. Want in Fanny Koen
bezit men een uitstekende vijfkampster. voor
al als de Sagitta-athlete in het aanstaand sei
zoen kans zou zien haar verrichtingen in het
kogelstooten op te voeren. Het programma der
dames zal definitief worden ingedeeld op de
bijeenkomst van het Europa-comité, dat 15 en
16 Januari as. te Parijs zal vergaderen.
I
De Nederlandsche athletiekkampioenschap-
pen zullen op 6 en 7 Augustus a.s. worden ge
houden. De plaats zal nader worden vastge
steld. Aangenomen mag worden, dat de dames
kampioenschappen op dezelfde data en plaats
dus tegelijk met die van de heeren, zullen
worden georganiseerd.
De wedstrijden om den Prins Hendrik-beker
zijn vastgesteld op 11 September op de Sintel-
baan aan het Olympiaplein te Amsterdam. De
organisatie is in handen van de A.V. 1923.
De mogelijkheidbestaat, dat in Augustus,
waarschijnlijk 13 en 14 Augustus, een landen-
wedstrijd tusschen Nederland en Oostenrijk zal
tot stand komen. De Oostenrijksche bond haci
als datum 28 Augustus voorgesteld, doch deze
dag vlak vóór de Europeesche kampioenschap
pen, werd door de nationale technische com
missie der K.NA..U. niet geschikt geacht.
Op 10 Juli van het volgend jaar zal te Den
Haag een dameslandenwedstrijd tusschen Ne
derland en Duitschland worden georganiseerd
Voorts zal een officieuze Nederlandsche dames-
ploeg uitkomen tegen de Mitcham Ladies Ath
letic club uit Londen, welke ontmoeting op te
Werve waarschijnlijk in Juni zal plaats vinden
De Londensche vereeniging zal in dat geval
worden versterkt door enkele van de beste En-
gelsche sprintsters.
Onder groote belangstelling zijn Tweeden
Kerstdag te Delft de jaarlijksche D.H.C.-Kerst-
veldloopen gehouden, waaraan door 265 athleten
werd deelgenomen.
De voornaamste uitslagen luiden:
Klasse A (5 K.M.)1. J. Zeegers Jr. A.A.C.
16.50.9; 2. M. de Groot, Lycurgus, 17.1.6; 3. J.
Meyer, Volewijckers, 17.6.5; 4. H. Kalkman,
Trekvogels, 17.46.
Klasse B. (5 K.M.)1. H. J. Lacor, Marathon
17.8.4; 2. P. Nieuwenhuyzen, Volewijckers, 18.8.4;
3. A. J. van Bakel, Holland, 18.18.
Eerste vereenigingsprijsHellas 71 pnt.; 2de
pr.: Volewijckers 74 pnt.
Klasse C (3.5 K.M.): 1. J. Struyk, D.O.S. 13.48;
2. A. N. de Rooy, P. P. 13.48.1; 3. J. Dekker, H.
E. O. 13.49.6; 4. P. J. Slingerland, Blauw-Wit,
13.53.6; 5. C. van Brouwershaven, D.O.S. 14.16.1.
6. T. Tieleman, Rijswijk, 14.19.4.
Vereenigingsprijs: 1. D.O.S. 30 pnt.; 2. Hellas,
198 pnt.; 3. Rijswijk, 115 pnt.
Veteranen: (3.5 K.M.)1. J. Zeegers Jr., A.A.
C., 13.36.4; 2. J. Lems, S.V.V., 15.28.6.
Klasse D. (3.5 K.M.): 1. L. Houters, Shot,
14.8.4; 2. W. Schilperoort, Shot, 14.9; 3. A.
Enthoven, Shot, 14.31.2.
Vereenigingsprijs: 1. Rijswijk, 78 pnt.; 2. D. H.
C. 128 pnt.. 3. Meteoor 168 pnt.
De Amsterdamsche IJshockey-club heeft te
St. Moritz deelgenomen aan een internationaal
tomooi, zonder echter succes te kunnen boeken.
Zjj verloor met 30 van St. Moritz en leed tegen
de Berliner Schlittschuh-club een 1O-neder
laag.
Afdeeling I
le klasse
Xerxes-Hermes
D. V. S. 5—1
2e klasse A
ZFCZVV 3—1
West-Frisia
WFC 1-3
3e klasse B
Beverwijk—De
Zeemeeuwen 2—1
Bloemendaal
DEC 4—1
Ahrends
Schoten 4—2
De Meteoor
Kmheim 1—2
ZandvoortSDZ 4—1
3e klasse C
De Germaan—
Watergr.meer 0—2
TOG—OVVO 4—0
4e klasse A
AlkmaarMFC 4—4
DTSSchagen 2—2
4e klasse D
AEDSpaarne-
vogels 6—2
Vierde Klasse F
RCAElectra 31
4e klasse G
Quick—APWC 2—5
Afdeeling II
2e klasse A
HW—Quick 3—1
2e klasse B
UWHercules 4— 0
ODS—Sliedrecht 2—3
AlphenUnitas 3—4
3e klasse A
BMTSche-
veningen
Lugdunum
ASC 6-3
ONA—Hilllnen 5-1
RVC—Hillegom 3-2
3e klasse C
VFC—Laak
kwartier 2—2
Steeds Hooger
De Musschen 2—6
Martinit
Olympia 8-0
3e klasse D
LSVSVW 2-0
DHZFluks
1—3
0—1
Afdeeling III
Eerste klasse
Hengelo-Go Ahead 23
PEC—NEC 1—2
2e klasse A
Zwolsche Boys
KHC 2-0
BorneEnsch.
Boys 1—1
PhenixRijssen
Vooruit 1—1
2e klasse B
Be Quick—
Vitesse 2—2
Quick—AZC 7-2
3e klasse A
La Première
Ellermark 2—2
3e klasse B
ActiviaWSV 3—1
RODA—
Daver.tria 0—2
DOTO—Hattem 4-4
3e klasse C
Apeld. Boys
Apeldoorn 1—5
3e klasse o
Arnh. Boj sSML 02
4e klasse A
Lonneker—
Wierden 7—1
UnissonGFC 5—0
4e klasse B
WijheDDH 1-4
Sportciub
De Gazelle 0 -4
WWV—Heerde 1—6
4e klasse C
TheothorneBIC 2—2
De Hoven
Zutphen 4—2
Brink en Orden
Steenderen 7—8
4e klasse D
DVSETVV 1—1
Plattenb. Boys
AVW 1-4
Transforms—r
Watersnippen 1—2
4e klasse E
Gendringen
Eib. Boys 0—3
Dinxperlo
Varsseveld 0—8
4e klasse F
Oosterbeek
Hertog Hendrik 2—0
Elistha
Oosterb. Boys 1—0
Afdeeling IV
le klasse
LONGA—
Eindhoven 1—1
Juliana
Willem H 4-3
PSV-BVV 2-2
NAC—MVV 0—0
NO AD
Roermond 4—3
2e klasse A
GoesZeelandia 2—1
RBCBreda 2-4
Middelburg
De Baronie 1—1
De Zeeuwen—
Hero 2—0
2e klasse B
Helmondia
Picus 4—2
TlvoliHelmond 1—5
VVV—ESV 6-1
TSC—De Valk 0—4
Wilhelmina
Tegel en 3—3
2e klasse C
Heerlen
Maurits 0—2
Kolonia—
Palemig 2—8
Limburgia—
Miranda 1—1
Afdeeling V
le klasse
Hoogezand
Achilles 1—6
Leeuwarden
Be Quick 1—2
Velocitas
Veendam 0—6
Sneek—GVAV 1—5
Heerenveen
HSC 7—2
2e klasse A
MSC—Alcides 1—0
Steenwijk
Black Boys 31
2e klssse B
Bato-WVV 0-0
GRCFVV 6-1
Helpman
Noordster 8—2
Nieuw-Buinen
BRC 1—
Muntendam
Emmen 2—4
Eerste klasse
Zuid I
WH—Valkenburg
Zuid II
EendrachtDongen
Oost
Achilles—VOGIDO
West I
EMM—Volendam
Tweede klasse
Z la WW—Be Quick
Z 2c GennepDEV
BrakkensteinBVC
Z 2d LeonesSCE
O la RKHW—RVW
Derde klasse
Z 2f ELISpata
Kolping 2Mierlo-Hout
Z 2h SSS—Oeffeit
VolhardingWanssum
7—0
2—3
4—3
2—3
2—4
2—3
0—1
0—3
1—3
2—1
1—0
0—4
1—2
W. F. C. trapt af en direct nemen de gasten
het spel in handen. Zij beheerschen net'veld en
nemen voor de rust een 30-voorsprong. Na de
hervatting is W.F.C. uitgespeeld. Toch weet
Wfst-Frisia, dat nu ver in de meerderheid is,
geen doelpunten .te maken. Een kwartier voor
't einde scoort de thuisclub haar eenige doelpunt
en wel uit een strafschop, door Jelles keihard in
geschoten.
West-Frisia komt geweldig opzetten. Alles
wordt op den aanval gezet, maar zonder succes.
De W.F.C.-verdediging houdt stand, zoodat
West-Frisia met 31 verliest.
De Zaansche derby is ook ditmaal op een
rood-witte zege uitgeloopen, maar hieraan
dient direct te worden toegevoegd, dat de
thuisclub iets meer kreeg dan haar werkelijk
wel toekwam, want de elftallen bleken volko
men tegen elkaar opgewassen te zijn. In het
begin moesten de blauw-zwarten die v. Dijk en
Voorthuis als invallers voor Pezie en Sjollema
hadden, alle zeilen bijzetten, doch geleidelijk
ging dit in een meer gelijk opgaand spel over.
Aan weerszijden deden zich uitstekende sco
ringskansen voor, maar door onzuiver schieten
kwam de rust met blanken stand.
Na de hervatting werderj de bezoekers ge-
ruimen tijd teruggedrongen, maar het duurde
toch nog 21 minuten alvorens Tel den uit
stekenden keeper Melief passeerde (10). Hoe
wel ZVV den strijd trachtte te verplaatsen,
vergrootte de thuisclub den voorsprong door
toedoen van de Boer (20), maar kort hierop
was de stand 21, toen v. Halderen een toe
gestane penalty wegens hands benutte. Bij
ZVV was de geblesseerde Koeman inmid
dels door Brinkkensper vervangen. De gasten
zetten alles op alles, waarbij vele corners op
het ZFC-doel ontstonden en Dijkstra felle
schoten te verwerken kreeg. De verdiende ge
lijkmaker bleef echter uit en zelfs wist ZFC
door Siem Bakker uit een voorzet van invaller
Tel in de laatste minuut den eindstand op
31 te brengen.
Rotterdam—Budafok
5—0
AjaxBlauw Wit
4—1
DWSDWY
5—2
Volewij ckersZeeburgia
1—2
Alc. VictrixHaarlem
1—3
DOS—VUC
3—2
ADOOvermaas
4-2
In den grooten salon van den machtigen
Oceaanstoomer „Empire" heerschte 't vroo-
lijke, drukke gedoe, dat aan een balavond
annex is. Correct geüniformde buffetbedien
den en stewards hadden hun handen meer dan
vol, om aan de vele en velerlei wenschen van
de opgetogen dames en heeren te voldoen. De
musici ontkwamen evenmin aan deze feestelijke
sfeer en schenen te putten uit een eindeloozen
voorraad tango's, walsen en foxtrotts, die tel
kens weer tallooze paren naar den spiegelglad-
den dansvloer lokten.
Het brandpunt van eensdeels bewonderende,
anderdeels dus afgunstige blikken, was het
echtpaar Morray. Met een onmiskenbare gratie
zweefden hun lichte figuren voort op de rhyth-
mische muziek en vormden er als het ware een
geheel mee. Met vlag en wimpel behaalden ze
den kunstzinnigen eereprijs, welke voor 't beste
danspaar op dezen intiemen avond beschikbaar
was gesteld, zij hadden met één slag vrienden
en kennissen, welker aantal niet meer te tel
len was.
Nauwelijks was het souper begonnen, of mijn
heer Morray maakte op uiterst gedistingeerde
wijze zijn dischgenooten kenbaar, dat zijn echt-
genoote en hij zich, zeer tot hun spijt natuur
lijk, moesten verwijderen. Beiden begaven zich
naar het promenadedek, waar ze geruimen tijd,
druk gesticuleerend, heen en weer wandelden.
Ongehinderd konden ze hier hun gesprek
voeren, want slechts een enkel lid van de be
manning kwam af en toe voorbij, en de passa
giers vermaakten zich in den salon. Plotseling
werd daar de groote deur met een ruk openge
smeten; als bij tooverslag verstomde alle ge
luid en keek een ieder naar mr. Morray, die
met een lijkbleek gelaat en uitpuilende oogen
in de deuropening stond.
Met een stem als van een waanzinnige,
schreeuwde hij: „Help help!! Mijn vrouw is
over boord gevallen! Ze moet gered worden!"
In een oogwenk was het verlaten promenade
dek veranderd in een warrelend mierennest.
Iedereen riep en liep door en tegen elkaar en
keek over de verschansing in de donkerte van
golven, waarvan men slechts uit het monotoon
kabbelen de aanwezigheid kon vaststellen. Twee
reddingsbooten zwenkten in de davits buiten
boord en dobberden in de lichten van de ont
stoken schijnwerpers, welke fantastische licht
effecten op de nachtelijke zee tooverden. Alle
moeite was echter vergeefsch. Van de ongeluk
kige mevrouw Morray werd geen spoor meer
gevonden. De oceaan zweeg en verborg een
nieuw geheim.
Mr. Morray was een gebroken man. Afwezig
beantwoordde hij de vragen van den kapitein,
die plichtmatig een protocol van het gebeurde
opmaakte. Met horten en stooten vertelde mr.
Morray, dat zijn echtgenoote zich een oogen-
blik te ver over de reeling gebogen had. Even
balanceerde zij op de leuning, maar juist toen
hij haar wilde grijpen, schoot ze voorover en
verdween in de golven. Nog eenmaal had hij
even een glimp van haar gezien, toen sloten de
golven zich voor goed boven haar en was alles
voorbij
Het zou den kapitein een lief ding waard zijn
geweest, als hij den twijfel, welken hij telkens
weer in zich voelde opkomen, had kunnen ver
klaren. Hij wist niet, hoe hij aan die waanzin
nige gedachte kwam, maar dat er iets niet in
orde was, stond voor hem als een paal boven
water. Nog denzelfden nacht telegrafeerde hij
de reederij uitvoerig over het gebeurde. Het
antwoord scheen den kapitein in het gelijk te
stellen: Morray had zijn vrouw bij het ver
trek bij twee maatschappijen voor 10.000.—
elk verzekerd. Onmiddellijk nam de gezagvoer
der zijn maatregelen en liet „den ontroostbaren
echtgenoot" nauwkeurig bewaken. Veel wijzer
werd men hier echter niet van. Mr. Morray ver
liet zijn hut bijna niet;zelfs als zij schoonge
maakt werd, kwam hij niet verder dan de deur.
Aan de maaltijden in de dinerzaal verscheen
hij evenmin. Hij at alleen in zijn hut. Eén om
standigheid viel den dienstdoenden steward
hierbij echter op: ondanks het ontzettende ver-
lies, dat mr. Morray getroffen had, was zijn
eetlust er niet op verminderd.
De „Empire" was nauwelijks nog een etmaal
varen van Gibraltar verwijderd, toen mr. Mor
ray zich bij den gezagvoerder liet aandienen.
„U zult begrijpen, kapitein, dat het verblijf
aan boord voor mij een kwelling is. Ik ben dan
ook voornemens mijn reis in Gibraltar te on
derbreken en vandaar naar Parijs door te rei
zen. Ik zal zorgen, dat mijn bagage bijtijds ge
pakt staat!"
De kapitein toonde den gedachtengang van
mr. Morray te kunnen begrijpen en zegde hem
zijn vólle medewerking toe.
Inderdaad verliet mr. Morray in Gibraltar de
„Empire", maar nauwelijks had hij voet aan
land gezet of twee heeren namen hem in hun
midden; de gere-
serveerde hotel-
kamer werd tele-
fonisch afgezegd.
Ondertusschen
had het schip
v/eer zee gekozen 5
en stoomde full-
speed op zijn bestemming, Southampton, af.
Met een zucht van verlichting had de kapitein
mr. Morray's hut laten verzegelen; een onaan
gename, voor de reederij uiterst pijnlijke kwes
tie was, althans voor eenige dagen, afgedaan.
„Kapitein, een telegram voor u!"
Met zijn spreekwoordelijke onverschilligheid
nam de gezagvoerder het formulier over en
knikte, ten teeken, dat de leerling-marconist
kon gaan.
„Mr. Morray bekent verzekeringszwendel,
stop; mrs. Morray van boor'd, stop, havenpolitie
stop." De kapitein herlas het telegram, het was
hem, speciaal wat er over mrs. Morray geseind
werd, niet geheel duidelijk.
„Zeker weer verkeerd opgenomen," bromde
hij voor zich heen, „maar veel kan het niet te
beteekenen hebben, want die ploert heeft haar
jong leven wel heel ontijdig afgebroken." In
dezen gedachtengang was zijn antwoord-tele-
gram heel vanzelfsprekend: „All right; ver
zoek uitleveringsmaatregelen mr. Morray."
De beslommeringen, welke een kapitein na
het volbrengen van een reis, onafgebroken bezig
houden, werden voor een wijle verstoord, toen
twee inspecteurs van Scotland Yard zich meld
den.
„We komen de arrestante van overnemen,
kapitein."
„U bedoelt....?"
„De arrestante, mrs. Morray!" verduidelijkte,
een hunner.
„Mrs. MorrayMaar die is toch
„Hebt u dan geen telegram van de haven
politie van Gibraltar ontvangen?"
„Ja, zeker." Uit de kleine safe haalde de ka
pitein het bedoelde formulier voor den dag.
Twee paar oogen namen in een oogwenk de
enkele woorden op, dan wendden de politie
mannen zich weer tot den gezagvoerder.
„Wilt U ons de hut wijzen?"
Het verbreken der zegels en het openen van
de deur was het werk van een oogenblik. Toen
kwam een benauwde lucht hun tegemoet: even
weken ze terug, dan stapten ze resoluut naar
binnen, recht op de groote hutkoffers af. Twee
sloten sprongen open, met een zwaai ging het
deksel omhoog, dan heerschte er een doodsche
stilte.... In de hutkoffer lag het lijk van mrs.
Morray. Honger en dorst hadden aan haar
leven een einde gemaakt. Niemand had de hut
meer betreden, sinds ze in Gibraltar verzegeld
was, terwijl ook van haar hulpgeroep niets
naar de buitenwereld was doorgedrongen.
In de kajuit van den kapitein bespraken
de politiemannen deze tragische ontknooping.
„Ik begrijp niet, hoe het mogelijk is," her
haalde de gezagvoerder nu al voor de derde
maal.
,De oplossing is nog al eenvoudig, alles be
rust op een seinfout, hoewel de gevolgen ervan
verschrikkelijk zijn. Hier staat: „Mrs. Morray
van boord," dit had moeten zijn: „Mrs. Morray
aan boord." (Nadruk verboden)
Daar kwamen de indianen. Ze keken eens
rond en zagen al gauw, dat daar iets lag wat
er niet hoorde. Bij Prof je aarzelden ze en
bleven staan. De aanvoerder gaf aan eenigen
bevel af te stijgen en te zien wat er aan de
hand was. Struisje keek wantrouwend en
week niet van zijn paats, tot verbazing van
de indianen, die dat nog nooit gezien had
den. De groote vogel, die Profje beschermde,
boezemde hun eerbied in, ze dachten, dat er
tooverij in het spel was en verdwenen weer
naar hun opperhoofd, om te vertellen wat
ze hadden gevonden.
Maar dat was nu ook weer niet de bedoe
ling van Struisje. Toen hij zag, dat de man
nen geen kwaad in den zin hadden, wilde hij
wel graag hulp hebben en hij liep ze dus
gauw achterna. De indianen dachten, dat ze
met booze bedoelingen achterna werden ge
zeten. Maar Struisje riep en riep, en al ver
stonden ze er niets van, ze hoorden aan den
toon wel, dat er niets ergs kon gebeuren.
Zoo kwamen ze tegelijk bü het opperhoofd
aan.
Het opperhoofd was een knappe man, die
de taal van alle dieren verstond en met hen
kon praten alsof het menschen waren. Het
kostte Struisje dan ook niet veel moeite om
uit te leggen wat er gebeurd was,,1 dat er een
„bleekgezicht' zoo maar op den grond lag,
ver van de bewoonde wereld, zonder hulp.
Het opperhoofd liet dadelijk alle mannen
afstijgen, kwam zelf ook van zijn paard en
ging naar Profje, die nog steeds geen teeken
van leven vertoonde.
De stichting „De Kindervrienden" te Amster
dam stelt een prijs van 500 gulden beschikbaar
voor de béste litteraire inzending, die het volgen
de gegeven behandelt:
„De tegenwoordige jeugd is vertrouwd geraakt
met het feit, dat in de moderne corlogen de
vliegmachine de domineerende factor is gewor
den in combinatie met gifgassen. De vliegsport
heeft een fascineerenden invloed, er is gevaar
aan verbonden, evenals romantiek, en beide
oefenen een groote aantrekkingskracht uit, voor
al op de jeugd. Moed en doodsverachting hebben
nog altijd hun bekoring.
Maar na dezen tijd van oorlogsvrees en alge-
meene bewapening, zal er ongetwijfeld weer
nieuw licht doorbreken en men zal tot bezinning
komen.
De jeugd is de toekomst en als wij de jeugd
kunnen inspireerën voor de g'edachte, dat het
onmenschelijk is en laf, weerlooze slachtoffers te
maken onder de burgerbevolking, dan is het nog
mogelijk, dat men den totalen ondergang van
onze beschaving verhoeden".
De stichting roept voor dit doel de medewer
king in van de kunstenaars, die, zich op ditzelf
de standpunt stellen, en stelt bovengenocmden
prijs beschikbaar voor een kunstwerk, waarin
deze gedachte suggestief is belichaamd, hetzij in
den vorm van een roman of van een tooneelspel.
De roman mag niet grooter zijn dan 15 vel of
maximum 97680 woorden. Het tooneelspel niet
langer dan een uur en drie kwartier. Ook de no-
vellevorm zal worden geaccepteerd.
De wijze waarop de idee wordt verwerkt, is
voor eiken deelnemer volkomen vrij.
De stichting stelt zich voor mee te werken tot
verspreiding van het bekroonde werk. Dé vol
gende personen hebben zich bereid verklaard als
jury te fungeeren: Prof. R. Casimir, 's Graven-
hage; Mr. A. B. Cohen Stuart, 's Gravenhage,
bestuurslid Ver. Volkenbond en Vrede; Dr. P. H-
Ritter Jr., Utrecht.
Inzendingen moeten vóór 1 Juli 1938 het
secretariaat der stichting „De Kindervrienden"
hebben bereikt. Het adres is Sarphatistraat 66a,
Amsterdam-C., tel. 51641, alwaar ook nadere in
lichtingen gegeven worden.
Tijdens den Zondagmiddag te Krommenie
voor de tweede klasse van den Noord-Hol-
landschen Voetbalbond gespeelden voetbal
wedstrijd, Krommeniesche Boys—Broek in
Waterland, heeft zich een zeer tragische ge
beurtenis voorgedaan.
De speler J. Scholten van Broek in Waterland,
die na een neusbloeding even het veld had ver
laten, kwam na zijn terugkeer bij een botsing te
vallen. Hij bleef liggen en draaide zich eenige
malen om. Hij werd daarop in bewusteloozen
toestand naar de kleedkamer gebracht. Toen een
uur later een geneesheer verscheen, bleek S-
reeds overleden te zijn.
Inmiddels had de scheidsrechter, de heer Koe
link uit Egmond aan Zee, den wedstrijd doen
staken. Van ruw spel was volgens hem geen
sprake. Het stoffelijk overschot werd door de po
litie in beslag genomen, maar in den loop van
den middag weer vrijgég'even.
Het lichaam vertoonde geen verwondingen, zoo
dat de doodsoorzaak vermoedelijk hartverlam
ming is.
81
Oliva lachte, de oude heer nam de jas van
den piccolo over en hielp haar, die aantrekken.
Dan schoot de auto over den prachtigen weg
en vaak sloot Oliva verblind haar oogen, alsof
zij vreesde te droomen. Als door een toover-
tuin ging de rit en veel te spoedig waren zij bij
het doel. Het kleine huis, te midden van een
palmentuin gelegen, waarvan Lize Frohelm des
tijds op de reis naar Nizza had gesproken, zag
er uit als een kasteeltje van suikergoed. Ontel
bare erkertjes, torentjes en terrassen van ver
schillende grootte sierden den geveL In den
voortuin prijkte een prachtige marmeren copie
van de Venus van Milo tusschen een groep
laurieren.
Er kwamen onmiddellijk twee livreiknechts'
aangeloopen om de bevelen van Lize Froheim
In ontvangst te nemen. Zij scheen het bewind
In handen te hebben.
Oliva kreeg een allerliefste logeerkamer tot
haar beschikking, die geheel in lichtblauw met
goud was gehouden en waaraan een kleine,
modem ingerichte badkamer grensde. Lize
Froheim leidde Oliva persoonlijk naar boven en
stelde haar voor, zich een weinig op te fris-
schen, hetgeen zij zelf inmiddels ook zou doen,
waarna zij haar zou laten halen.
„Verdwalen kunt u in dit kleine nestje niet,"
zei ze lachend by het afscheid nemen.
De dag vloog om. Het was hier stiller dan in
Nizza, en exclusiever. Oliva leerde aan de thee
een massa dames en heeren kennen, wier ware
namen Lize, wanneer zü met Oliva alleen was,
haar dan onthulde.
Alles was daar zoo tameiyk incognito. Deze
baron was een grootvorst, die comtesse een
prinses enzoovoort.
,Dat is altyd zoo geweest, begrijpt u," zei de
oude dame; „men heeft altijd beproefd, zich iets
vryer te bewegen doch met weinig succes.
Uiteriyk is daarin niet veel verandering geko
men alleen zyn wy zelf intusschen zelfstan
diger geworden jammer, dat wy inmiddels
ook oud geworden zijn!" zuchtte zy.
„Nu wat my betreft, beste Lize, heb ik niet te
klagen. Ik heb in myn tyd myn jeugd genoten,
dat mag ik gerust beweren," mompelde de oude
heer, met een glans van herinnering op zyn ver
vallen gelaat. „En wanneer je 't mij vraagt, zou
ik nu nog geneigd zijn, het by een zoo mooie
vrouw te wagen." En hy keek met ondubbelzin
nig verliefde blikken in de richting van Oliva.
„Toe, ga naar je kamer!" lachte zyn zuster.
„Wat zou jy doen, als ze eens „ja" zei?"
Wederom, waren eenige dagen verloopen, de
eene nog sprookjesachtiger dan de andere.
Onmogeiyk kon Oliva zich voorstellen, dat nu
thuis de noordwestenwind hoogty vierde en de
gele bladeren voor zich uitjoeg. Haar kamer
leek wel een bloementuin, zyne hoogheid liet
dagelijks ladingen viooltjes, violieren en nar
cissen brengen, omdat Oliva in 't gesprek had
gezegd, dat deze haar lievelingsbloemen waren.
Tweemaal waren Lize en haar broeder naar
Nizza gekomen en hadden beproefd, Oliva over
te halen, naar Cannes te verhuizen. Doch zij
had zich verontschuldigd met het voorwendsel,
dat zy in den korten tijd, dat zij hier vertoefde
bezoek uit het buitenland verwachtte. Dit was
natuurlijk fantasie, zeker. Maar Oliva vond
plotseling, dat de oude heer de vaderlijke
genegenheid een weinig overdreef. Hij toonde
haar zijn ingenomenheid tameiyk ondubbel
zinnig, waarby zyn zuster ondeugend glim
lachte.
Onlangs beweerde zy langs haar neus weg
„Lieve hemel, als de oude snoes u aanstaat, be
hoeft hy met niets rekening te houden en kan
hij met u trouwen, wanneer u daar prys op
stelt."
Oliva had zoo'n verschrikte afwerende bewe
ging gemaakt, dat Lize in hartelijk lachen uit
barstte. „U heeft immers reeds zoo'n ouden echt
genoot gehad, zooals u my heeft verteld, niet
waar? En naar een tweeden verlangt u wellicht
niet zoo hartstochtelijk. Kan ik u niet kwalijk
nemen, 't Zou, anders wel goed staan, hoogheid
te worden en menigeen zou in uw plaats het
aanbod gretig aanvaarden."
Oliva wist niet, wat daarop, te antwoorden.
Gelukkig verlangde de oude dame zelden een
antwoord, doch had de handigheid zelf op eigen
vragen het antwoord te laten volgen. Dat was
dan, dank zij haar scherpzinnigheid, ook meestal
het juiste.
Inmiddels was het kiekje reeds lang in
Weenen bezorgd en had een explosie als van een
bom ten gevolge gehad.
„Dat is geweldig," zei Bella tegen Virgilius,
„het overtreft alle verwachtingen! Wie had ooit
zooveel aanpassingsvermogen bij mama durven
vermoeden?" Maar wat Bella ontging, had Vir
gilius op 't eerste gezicht ontdekt: De twee
heeren, die zoo brutaal naar Oliva omkeken.
En het had hem een kleinen vlijmscherpen
steek gegeven.
Vandaag was Bella den heelen morgen vrij
en zoo besloten die twee, in het Centrum van
de stad wat te gaan wandelen. Bella telefo
neerde Robby en deelde hem hun plan mede.
Waarop hij verklaarde, gaarne van de partij te
zullen zijn en dat de duivel voor zyn part dien
ochtend directeur mocht spelen. Lachend stelde
Virgilius voor, hem met Bella aan den schouw
burg af te halen, hetgeen hy dankbaar aan
nam.
Spoedig daarop zaten drie vroolyke menschen
in een prachtige lunchroom en na een kleine
verfrissching slenterden zy door de drukke
straten in de richting van de opera.
Bella had haar „allerliefste" ook het kiekje
van mama laten zien, dat zy in haar tasch had.
Hij bewonderde het en riep uitdagend: „Ik zou
wel eens iemand willen zien, die een jongere
en mooiere schoonmoeder krijgt.".
En toen zy met hun drieën dicht bij de opera
kwamen zagen zy daar op eenigen afstand een
straatfotograaf staan. Ellegarde riep opgewon
den: Wat zij daar in Nizza doen, kunnen wij
hier evengoed, wy zullen je mama met gelyke
munt betalen."
De andere twee vonden het ook leuk en zoo
ontstond er een prachtige kiek. Bella tusschen
twee cavaliers, alle drie lachend en opgetogen.
Dit kleine voorval zou echter gevolgen hebben,
die niemand toen vermoedde.
Toen Bella naderhand het kiekje, dat zeer
goed was uitgevallen, bekeek, kreeg zij plot
seling een inval, dien zij zelf geniaal vond en
dien zij aan niemand toevertrouwde, 't Leek
haar een gedachte, die zij onmiddellijk in daden
moest omzetten. Niet lang over nadenken,"
vond zij. Over den eersten schok was mama reeds
lang heen, dat bewees haar filmfoto wel een
tweede zou nu spoedig volgen. Zy nam haar vul
pen en schreef onder het kiekje, dat haar voor
stelde, geflankeerd door Ellegarde en Virgilius
Pretorius: „Bella geeft kennis van haar ver
loving wie van beiden is echter de uitver
korene?"
En om te voorkomen, dat zy op haar over
moedig plan zou terugkomen, bracht zy de
enveloppe zelf naar de post.
HOOFDSTUK XI
Zoolang zy nu al weg was, had Oliva nog geen
brief geschreven. Bella verwonderde zich geens
zins daarover, want haar moeder schreef
anders ook nooit en liet al het noodige door
Virgilius regelen. Zoo hadden zy in- Weenen
het zenden van haar kiekje beschouwd als een
kennisgeving, dat zij 't uitstekend maakte.
„Heb je mama geschreven?" informeerde
Ellegarde den volgenden morgen en Bella ant
woordde met neergeslagen oogen bevestigend.
Dat zou een verrassing zijn, wanneer het ant
woord kwam! Bella was zeer hoopvol gestemd.
Uiteriyk kon men niet zoo door en door ver
anderen, zonder ook innerlyk daarop te rea-
geeren, overwoog Bella. Wie waagt, die wint.
In 't- ergste geval zouden er scènes volgen. In
't ongunstigste geval bleef ook ditmaal een daad
van geweld de eenige uitweg....
De aristocratische cóterie van Nizza had
haar sensatie.
Men stuurt niet ongestraft dagelijks ladin
gen bloemen naar het voornaamste hotel aan
het adres van een mooie vrouw, wanneer men
een zoo populaire persooniykheid is als zijne
hoogheid prins Xilo, die onder den naam Fro
heim ginds in Cannes woonde. Zelfs de groot-,
moeders van de tegenwoordige generatie hadden
hem gekend en wisten allerlei geschiedenissen
van hem te verhalen. Het verwennen van mooie
vrouwen vormde zijn levensdoel. Bovendien was
hy enorm rijk en al was hy intusschen dan
ook tamelijk oud en aftandsch geworden, met
goud is veel te bedekken.
(Wordt vervolgd).
