Nieuwe Haarlemsche Courant | 1938 | 27 januari 1938 | pagina 3

Rouw over China's

missiën

Auto door trein
gegrepen

OMAN VAN
EEN PRINSES

Kerkelijk leven
Mgr. M. Verhoeks

DONDERDAG 27 JANUARI 1938

Ernstig ongeluk op den onbewaak-
ten overweg aan den Springen-
weg te Apeldoorn

Beide inzittenden
gedood

Autotocht van de
Prinses

Daarna eenigen tijd in den tuin
gewandeld

DE EERSTE KAMER KOMT
DINSDAG BIJEEN

TOCH SCHOENLEVERING
VOOR SPANJE?

„GEVAARLIJKE VREDES
APOSTELEN"

Ruim een millioen
radio-luisteraars

GEEN TENTOONSTELLINGEN
VAN PAASCHVEE

Als gevolg van het mond- en
klauwzeer zullen verschil
lende niet doorgaan

HET BINNENSCHEEPVAART
CONGRES

Oud-minister Van Lidth de Jeude
wordt het voorzitterschap
aangeboden

MINISTER SLOTEMAKER
'TE PRAAG

Op het station door autoriteiten
begroet

MET GELD VAN ZIJN BAAS
ER VAN DOOR

Bediende kreeg later berouw

SCHADE AAN DE MOSSELEN

Brand in pastorie te
Utrecht

Een kamer geheel door het
vuur vernield

Handige colporteurs

Maar hun methode bracht hen in
de bank der verdachten

GERUCHTEN OMTRENT
MALVERSATIES

Wat het onderzoek te Vlaardingen
uitwees

OOR CHARLES CARVICE

In een kelder gevallen

35-jarige vrouw te Groenlo levens
gevaarlijk gewond

H.B.S.-LEERLINGEN EN
WANGEDRAG

De touwtjes strakker toegehaald

MOORDENAAR TOT 5 JAAR
VEROORDEELD

Hij had geëmployeerde van thee
onderneming gedood

EEN UITVINDING VOOR DE
SCHEEPVAART

Belangrijke vereenvoudiging

Koelbloedige vlieger

Zijn tegenwoordigheid van geest
wist ernstig ongeluk te
voorkomen

DE „OEHOE" HAD EENIGE
VERTRAGING

Een plechtig afscheid te Nijmegen

*Tit Vaticaanstad

EM.-PASTOOR J. v. d. VEN t

„Ik weet niet hoe we onze werk
zaamheden moeten voortzet
ten," zegt pater Henry S.J.

Heldhaftig optreden
der Zusters

UIT DE STAATSCOURANT

Onderscheid ing

Ontslag burgemeester

„Komt zoowat op hetzelfde neer," grinnikte

Eenige minuten voor half zes heeft
zich Woensdagavond op den onbe-
Waakten overgang op den Springen-
■vveg onder Apeldoorn een zeer ern
stig ongeluk voorgedaan, waarbij
twee inwoners van Deventer het le
ven hebben verloren.

Een vierpersoons-auto. welke, op dat tijdstip
tit de Jachtlaan komende, den overweg na
derde, kwam door nog onopgehelderde oorzaak
botsing met den lokaaltrein, welke om 5.34
"it Het Loo te Apeldoorn moet aankomen. De
aUto werd in de flank gegrepen en ruim 250
te ter meegesleurd, waarna de trein tot stil
stand kwam.

Uit de ravage van den totaal versplinterden
duto werden de lijken geborgen van de beide
inzittenden, den heer E. Maat en mevrouw T.
Stam-Kuyk, beiden uit Deventer.

Zij moeten bij de botsing, die met een ont-
Settenden slag gepaard ging, reeds zijn gedood.
Het stoffelijk overschot van de ongelukkigen is
Der ziekenauto naar het Juliana-ziekenhuis te
Apeldoorn overgebracht.

De heer Maat en mevrouw Stam waren op
Gen terugweg van een condoleantiebezoek by
cen zwager van mevrouw Stam.

Met behulp van ijlings ontboden spoorweg
personeel slaagde men er eerst na ruim drie
kwartier in, de spoorlijn weer vrij te maken

Het is niet uitgesloten, dat de heer Maat, die
Slecht van gehoor was, den trein niet heeft ge-
koord, waardoor de botsing niet meer te ver
dijden was.

Zooals reeds in een deel der vorige editie werd
jïemeld, is Prinses Juliana Woensdagmiddag te
half drie uitgereden, vergezeld van Prinses
Armgard. Zij reden in de Packard van de Prin
ses, waarvan de kap, in verband met het zach
te weer, was opengeslagen. De autorit duurde
hit keer langer dan gewoonlijk. Eerst om kwart
°ver vieren kwam de Prinses weer bij het pa-
'eis terug. Zij had een tochtje naar Eemnes
kemaakt en was over Amersfoort teruggekeerd.

Toen de auto voor het paleis stopte, ging de
prinses nog niet naar binnen, doch bleef met
Prinses Armgard nog eenigen tijd in den tuin
bandelen.

De Eerste Kamer is in openbare vergadering
bijeengeroepen tegen Dinsdag 1 Februari, des
hiiddags half twee.

Op de agenda komen o.a. voor de begrootin-
jkn van Binnenlandsche Zaken, Financiën,
koloniën, alsmede de Postbegrooting.

Eenige schoenfabrikanten uit gemeenten in
Langstraat interesseeren zich voor de le
ering van 300.000 paar schoenen voor Spaan-
khe rekening. Reeds zijn de monsters gemaakt
de uiterste prijsopgaaf verzonden. Aan de
kommissie voor Werkverruiming zal gevraagd
gorden een toeslag te willen verleenen op den
hfijs. Algemeen is men van meening, dat dit
I al wordentoegestaan, daar het aantal werk
lozen er een maand of drie door zal wor-
h®h verminderd.

Het Kath. Comité van actie „Voor God"

Hryft. ons:

De linksche pers (Het Volk van 20 Jan. en
Volksdagblad van 21 Jan.) is verontwaardigd
Jb'er het communiqué betreffende de R. U. P.,
J*ht wij o.a. op 20 Jan. in uw ochtendblad
kaatsten.

2ij probeerde onze totale ondeskundigheid in
materie aan te toonen-, door er op te wy-
teh, dat wij een tweetal der mannen, die wij
..^meldden, n.l. Pierre Cot (den radicaal-socia-
^tische minister van Handel) en Victor Basch
e«n leider van de Fransche liga voor men-

«ch,

lenrechten) geheel ten onrechte „communis

ten" noemden en dat wij aldus stemming trach
ten te wekken met onwaarheden.

Inderdaad heeft zij in het eerste naar de let
ter gelijk en rectificeeren wij, dat „communis
ten" gaarne in „zeer communistisch gezinden"
of in „communistenvrienden".

Wie eenigszins van de faits et gestes der
heeren Cot én Basch op de hoogte is, zal deze
qualificaties allerminst overdreven kunnen noe
men. Wij zijn graag bereid de zeer communis
tische gezindheid dezer heeren met alles-zeg-
gende feiten te bewijzen, indien Het Volk en het
Volksdagblad dit zouden wenschen.

31 December 1937 waren volgens de voor
schriften op de postkantoren aangegeven
695.897 radio-ontvangtoestellen. Het aantal aan
geslotenen op de radio-distributie bedroeg op
dien datum 375.972.

Doordat onze veestapel in het najaar geducht
door het mond- en klauwzeer geteisterd is,
moet het vrij zeker worden geacht, dat ver
schillende Paaschveetentoonstellingen in het
Oosten des lands, o.a. Rhenen, Doetinchem en
Hengelo (O.) dit jaar niet zullen worden ge
houden.

Ook de bekende Paaschveetentoonstelling te
Eist zal dit jaar niet gehouden worden.

Naar wjj vernemen, heeft het bestuur van
de vereeniging „Het Binnenscheepvaartcongres"
in een Woensdag te Amsterdam gehouden
vergadering besloten, het voorzitterschap der
vereeniging aan te bieden aan den oud-minis
ter van Waterstaat, jhr. ir. O. C. A. van Lidth
de Jeude.

Het voorzitterschap, dat door wijlen Harm
Smeenge tot zijn overlijden werd bekleed, werd
het vorig jaar tijdelijk waargenomen door den
tegenwoordigen minister van Defensie, Z. Exc.
J. J. C. van Dijk.

Verder besloot het bestuur het volgende
Binnenscheepvaartcongres te houden Woensdag
20 en Donderdag 21 April te Arnhem of te
Nijmegen.

Woensdagmiddag is de minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen, prof. dr. J.
R. Slotemaker de Bruine, te Praag aangeko
men. Hij werd op het station begroet door
den Tsjechischen minister van Onderwijs, dr.
E. Franke, den Nederlandschen gezant, mr. dr.
L. Carsten, den Nederlandschen consul-gene
raal te Praag, A. M. Doorn, alsmede vertegen
woordigers van het ministerie van onderwijs.

Een 19-jarige kantoorbediende, werkzaam
bjj een uitgeverij te Den Haag, werd Maandag
met een aantal kwitanties de- stad in gestuurd.
De jongeman inde het geld, doch in plaats
van naar het kantoor terug te keeren, stapte hij
in den trein om in Utrecht te gaan passagieren.
Het totale geïnde bedrag was ongeveer f900.
In Utrecht, waar hij in den nacht van Maandag
op Dinsdag heeft gelogeerd, kocht hij van het
meegenomen bedrag een fiets en een horloge.
De jongeman heeft Dinsdag blijkbaar ingezien
hoe verkeerd hij handelde, want in den loop
van dezen dag keerde hij naar Den Haag terug.
Hij vervoegde zich by zyn baas en overhandigde
dezen het bedrag, dat hij Maandag had geïnd
met aftrek van het geld, dat hij had opgemaakt.
Dit bedroeg circa 40 gulden. Aangezien de royale
kantoorbediende reeds by de politie aangifte
had gedaan, is hij denzelfden dag in het hoofd
bureau van politie ingesloten.

Na verhoor heeft men hem Woensdagochtend
op vrqe voeten gesteld.

In de Oosterschelde op de slikken onder de
gemeente Kattendyke is de grond verzakt,
waardoor een paar duizend ton mosselen werd
bedolven.

Tijdens afwezigheid van de geestelijkheid, die
op huisbezoek was, heeft Woensdagavond om
streeks zes uur een zware binnenbrand gewoed
in de pastorie van de St. Martinusparochie
aan de Oude Gracht te Utrecht.

Huispersoneel waarschuwde terstond de
brandweer, die spoedig met een motorspuit en
oen ladderwagen aanwezig was. Door snel en
krachtig ingrijpen werd het vuur, dat in een
der kamers woedde, bedwongen. De kamer
brandde geheel uit. Omtrent de oorzaak van
den brand tast men in het duister. Er brandde
geen kachel in het vertrek.

Verzekering dekt de schade.

„U speelt twaalf jaar in de Staatslotery en
als u niets trekt, krijgt u al uw gestorte gelden
terug. De Staat garandeert dat."

Deze aanlokkeiyke voorwaarden zouden de
colporteurs van de N. V. Nationale Administra
tie Bank, te Den Haag, tal van bewoners van
Zeeuwsch-Vlaanderen voorgehouden hebben,
om hen over te halen beleggings-obligaties van
die bank te koopen.

„Op die voorwaarden wil iedereen wel in de
Staatslotery spelen," merkte de president van
het Haagsche gerechtshof op, voor welk college
de colporteur en de inspecteur van de bank
Woensdag moesten terecht staan, nadat de
Middelburgsche rechtbank hen wegens oplich
ting had veroordeeld tot gevangenisstraffen van
één en twee jaar met aftrek van de preventieve
hechtenis.

In werkeiykheid was het echter anders; men
kon beleggings-obligaties van de bank koopen,
waaraan als speciale premie een lot in de
Staatslotery verbonden was.

Na twaalf jaar trouw betaald te hebben,
kreeg men dan zy'n geld terug, d.w.z. men ont
ving z.g. inkomsten-obligaties, waarop rente
werd betaald, wanneer de inkomsten van de
bank dat toelieten, een onzekere factor dus.

De rq van getuigen, menschen uit de een
voudige landbouwersbevolking van Zeeland,
kwam voor het hof verklaren, dat de colpor
teurs hen op listige wijze overgehaald hebben,
die obligaties te nemen.

„Ze zeiden, dat ze van de Staatslotery kwa
men en we vertrouwden dat," klonk het. alge
meen. „Als we geweten hadden, dat ze van een
bank kwamen, hadden we het nooit gedaan

Bq het verhoor bleek, dat de ongeloofeiyk
klinkende voorwaarden zonder aarzelen door
de landbouwers aanvaard werden.

De schrifteiyke voorwaarden of de obligatie
zelf had evenwel niemand gelezen. De naam
van de bank stond dik gedrukt boven elke obli
gatie.

„Zqn er veel van die obligaties geplaatst?"
vroeg de president aan een dier getuigen.

„Er is in totaal voor ongeveer ƒ53.000 ge
plaatst, waarvan ƒ21.000 is betaald, grooten-
deels zuur verdiende spaarcentjes," antwoordde
deze.

De beide verdachten zelf ontkenden de ge
wraakte voorstelling te hebben gegeven, wei
hebben ze erg met de Staatslotery geschermd
en die voornamelijk als lokaas gebruikt, doch
ze hebben de bank geenszins verzwegen en ook
geen onwaarschüniyke voorwaarden genoemd.

De procureur-generaal requireerde zwaardere
gevangenisstraffen dan de rechtbank heeft
uitgesproken, n.l. een jaar en zes maanden voor
den colporteur J. van B. en twee jaar en zes
maanden voor den inspecteur A. B., zonder
aftrek van de preventieve hechtenis.

De verdediger, mr. M. I. N. Spaargaren, con
cludeerde tot vrijspraak, subs, ontslag van
rechtsvervolging en vroeg, zoo het hof een ver
oordeeling mocht uitspreken, een clemente
straf.

Arrest 9 Februari.

Naar aanleiding van geruchten omtrent on
regelmatigheden, die gepleegd zouden zyn by
den werkloozencursus te Vlaardingen, deelt de
N. R. C. /iet volgende mede: Omstreeks October
1937 bleek, dat de heer P. van R., destijds alge
meen leider van het cultureel werk, een hand-
teekening geplaatst had voor „voldaan" achter
een bedrag van 8 en een bedrag van 6', welke
bedragen voor twee leeraren van den cursus
bestemd waran. Op dien grond werd hij door
B. en W. overgeplaatst in een andere functie
waar hij geen financieele verantwoordeiykheid
te dragen had.

De geruchten omtrent onregelmatigheden ble-

ft

5

kHi opgeruimde, tevreden stemming vervolgde
„aan zyn weg door de drukke Commercial

ffet naar zqn werk.
u.®ij het binnengaan van de fabriek zag
(,li Dr. Finny uit een der bijgebouwen van de
p,r'ha Green en Sheldon komen. Daan bleef
tean om hem te groeten, want juffrouw Norton
Daan zaten trouw iederen Zondag onder zyn
""oor in de kapel aan de Walmer Street.
k'"Goeden morgen, Daan," zei de grijze predi
kt en stak hem een hand toe. Dan vervolgde
glimlachend:

i'.Je bent, zooals gewoonlyk, stipt op tyd; de
u' luidt nog. Stiptheid is een goede deugd hc?
v"akt moeder het goed? Ik heb gezien, dat het
^huurbordje niet meer voor de ruiten staat.
lk°e<J verhuurd, hoop ik? Ik benijd altyd de
("Urders van juffrouw Norton niet dat myn
^sPita niet haar best doet," haastte hy zich
aan toe te voegen.

hoop, dat wy 't goed getroffen mogen
(J.aben, eerwaarde," antwoordde Daan, terwyl
j.'J de fyne hand van den grysaard byna plat
v®eP in z'n reuzenvuist. .Moeder gelooft van
ofschoon' naar meen, vreemdelingen

Mr. Finny glimlachte by dezen eenigszins be
krompen twyfel. „Er zyn in alle landen goede
en slechte menschen," zei hy vriendelyk, niet
tegenstaande hij van vreemdelingen, die hun
wyk tydelyk bewoonden, dikwyls minder aan
gename ondervindingen had opgedaan. „En,"
vervolgde hy, „zelfs de slechtste kunnen zich
beteren, Daan."

Daan glimlachte niet, zelfs niet inwendig by
dit welwillende slagwoord, doch knikte instem
mend en nam afscheid. Op hetzelfde oogenblik
kwam Mr. Green, de oudste firmant, de deur uit,
wenschte Daan met een vriendelijk gebaar
„goeden morgen" en ging naar den predikant,
die op hem wachtte, want Dr. Finny liet nooit
een gelegenheid voorbijgaan, met zijn menschen
voeling te houden.

„Een prachtkerel, die Norton, vindt u niet,
Mr. Green?"

„Dat is hy," antwoordde de fabrikant, terwyl
hij over zijn schouder naar den leerling-con
structeur keek; „een van de besten; hij zal een
uitstekend vakman worden."

„Laat eens zien, is zyn leertyd niet bijna om?
Ik hoop, dat hij na afloop bij u blyft."

„Ja, dat hoop ik ook. 't Zou ons spyten, in
dien wy hem kwyt raakten, want hy vertoont
alle kwaliteiten van een eerste klas opzichter.
Er zit een goede kop op dien jongen Norton.
Hy lykt op zijn vader, maar hy steekt boven
hem uit. Meer ontwikkeld en meer een heer, als
u mij begrijpt, eerwaarde. Het zou my niets ver
wonderen, als hij het nog eens ver brengt."

„Hy geniet een groot voorrecht, hij heeft na-
melyk een buitengewoon achtenswaardige moe

der, mijnheer Green. Juffrouw Norton is een
voorbeeldige vrouw; ik heb veel respect voor
haar."

„Nu, zij heeft hem niet verwend, al is hy
de eenige zoon van een weduwe. Daan is eenigs
zins vurig en heet gebakerd, maar hy heeft een
goedig, prettig karakter en is aangenaam in den
omgang met anderen, ofschoon hij, nu ik er over
nadenk, zich steeds eenigermate afzondert. Ik
bedoel, dat hy eenigszins trotsch en op een af
stand is. Hij gooit zich niet weg."

Dr. Finny knikte glimlachend. „Dat is een
goede trek by een jongeman, mynheer Green.
Daan is beter opgevoed dan de meeste van onze
jongemannen en het is goed, dat een man ge
voel van eigenwaarde heeft. Dat is heel wat
anders dan verwaandheid."

„O, verwaand is hy in 't geheel niet. Hy is
altijd bereid iets te leeren en dat doet hy dek
sels vlug ook. Hij zal geen moeite hebben,
door z'n examen te komen, want hij is de beste
leerling van de opleidingswerkplaats," verklaar
de de fabrikant met overtuiging.

„Het doet my genoegen het te hooren. U zult
het wel druk hebben, mynheer Green en daar
om wil ik niet langer beslag op uw kostbaren
tyd leggen. Goeden morgen."

Daan had zijn vuile, met olie besmeerde over
all aangetrokken, waarin hy zich zoo thuis voel
de. Hy groette de mannen, die hij ontmoette,
ging naar zijn werk en weldra voegde het ge
luid van zyn hamerslagen zich by het geraas,
waarvan dé fabriek weergalmde.

Het was zeer druk, zooals Dr. Finny had ver
ondersteld en reeds een uur over tyd, toen Daan

ven echter aanhouden. Alle geruchten, die ter
kennis van het gemeentebestuur kwamen, werden
onderzocht. Vele werden ongegrond bevonden,
andere zyn nog in onderzoek, doch één klacht
bleek gegrond. Het bleek n.l., dat genoemde
heer voor zichzelf een encyclopaedic gekocht had
en met den betrokken boekhandelaar H. over
eengekomen was, dat deze voor de geleverde
deelen gefingeerde rekeningen by de gemeente
zou indienen. De justitie draagt van een en
ander kennis. De betrokkene is thans uit den
gemeentedienst ontslagen.

Woensdagmorgen had de 35-jarige vrouw van
H. S. in de Lievelderstraat te Groenlo, toen zij
zich naar den kelder in haar woning wilde be
geven, het ongeluk voorover in den twee meter
diepen kelder te vallen, met het gevolg, dat zy
een ernstige schedelbasisfractuur opliep en in
levensgevaarlyken toestand werd opgenomen.

Nadat gedurende een lange reeks van jaren
de bepaling in het reglement voor de Ryks
Hoogere Burgerscholen, met betrekking tot
ontzegging van het bijwonen der lessen, onge
wijzigd was gebleven, is daarin thans, blykens
het in Stsbl. 360 afgekondigd Kon. Besluit, een
verandering aangebracht, waardoor de touwtjes
nog wat strakker worden toegehaald.

Tot nu toe luidde het betreffende voorschrift,
dat „aan leerlingen, die zich aan herhaald on
ordelijk gedrag gedurende de lessen of aan
wederkeerende ongehoorzaamheid aan de re
glementaire voorschriften schuldig maken, door
de vergadering der leeraren, op voorstel van
den directeur, het verder bywonen der lessen
kan worden ontzegd, behoudens beroep op den
minister."

Hieruit blykt dus, dat het herhaald onorde
lijk gedrag alleen gedurende de lessen aanlei
ding tot toepassing van de vermelde strafbe
paling kon geven. Volgens het nieuwe voor
schrift kan dezelfde straf worden opgelegd
„aan leerlingen, die zich aan ernstig wangedrag
of aan herhaalde ongehoorzaamheid aan de
reglementaire voorschriften schuldig maken."
Eerstens volgt hieruit, dat ook wangedrag bui
ten de lesuren om strafbaar wordt gesteld en
tevens, dat reeds bij het constateeren van
ernstig wangedrag voor de éérste maal de
strafbepaling kan worden toegepast.

Inmiddels pleit het niet voor het gedrag van
de leerlingen der Rijks Hoogere Burgerscholen
- den goeden al weer niet te na gesproken
dat voor een dergelijke reglementswyziging een
afzonderlyk Staatsblad moet verschynen.

Voor den landraad te Soekaboemi heeft te
recht gestaan de moordenaar van den geëm
ployeerde der thee-onderneming Panjairan, Van
Lindonck.

In October 1.1. kreeg een der plukmandoers
van genoemde onderneming een standje van
den heer Van L., wegens het niet direct opvol
gen van instructies. De mandoer, maloe (ge
kwetst, beschaamd) geworden voor zyn onder
geschikten, trok zyn mes en gaf den heer van
L. eerst een kap in het linkerdybeen, waarop
de heer Van L. viel. Onder den val kreeg hij
een kap over zijn hals. Gedurende het transport
naar het ziekenhuis te Soekaboemi overleed
het slachtoffer.

Een 15-tal getuigen legde vrijwel gelyklui-
dende verklaringen af. Beklaagde bekende vol
mondig.

Na beraad luidde het vonnis van den land
raad: 5 jaren, met aftrek van de preventieve
hechtenis.

BATAVIA, 26 Jan. (Aneta). Het is gebleken,
dat de door den heer Jac. Faber uitgevonden
„Fabers automatic recorder", welke reeds
eenigen tyd in gebruik was op een der K.P.M.-
schepen, van groot nut is. Het toestel zal nog
worden geperfectionneerd, waarna het in een
serie van 20 stuks zal worden aangemaakt.

Het toestel registreert het tydsverloop tus-
schen de orders van de brug van het schip ge
geven en de manoeuvres van de machines.

Het nieuwe toestel is geheel electrisch en
heeft het voordeel, dat het een belangryke ver
eenvoudiging beteekent. terwyl het zeer kleine
afmetingen heeft. Zoo kan het aantal schroef-
omwentelingen onmiddellijk worden afgelezen.
Behalve de K. P. M. is ook het buitenland,
vooral Engeland, by deze uitvinding geïnteres
seerd, doch de exploitatie zal door den uitvin
der niet uit handen worden gegeven, alvorens
het nieuwe toestel in zyn geperfectionneerden
vorm gereed is. Het principe ervan is, dat de
tusschenruimten tusschen twee omwentelingen
worden geregistreerd; ook de duur van halve
en volle kracht wordt aangegeven en de tus

schenruimten tusschen twee manoeuvres aan-
geteekend. Dit is van groot belang by de vast
stelling van de schuldvraag bij aanvaringen of
andere ongelukken, wat tot dusver zeer moei
lijk was in verband met het ontbreken van ex
acte gegevens.

Door de koelbloedigheid van een marine-vlie
ger is in de haven van Tandjong-Priok een
ongeluk, dat zeker ernstige gevolgen zou heb
ben gehad, voorkomen.

Toen een watervliegtuig, dat tusschen Bata
via en Singapore verkenningen uitvoert in
verband met lastige Japansche visschers, uit
Prioks haven wilde opstijgen, zag de vlieger,
aldus meldt het „Bat. Nwsblad", plotseling op
zijn startbaan een sampan (soort prauw). De
machine had reeds zoo'n groote snelheid, dat
van tydig uitwijken geen sprake kon zyn.

De man aan het stuur van het vliegtuig ver
loor echter zijn tegenwoordigheid van geest
niet. Met zekere handbeweging trok hij zijn
toestel op en dit wipte netjes over het prauwtje,
dat echter, door den geweldigen luchtdruk, om
kantelde. De inzittenden van den sampan ge
raakten te water; zij kwamen er met een nat
oak af; hun prauwtje kon geborgen worden.

De schuld van het ongeval, dat buitengewoon
gélukkig afliep, ligt geheel bij den sampan
voerder, daar die minstens op 200 meter van
de startbaan had moeten blijven.

BATAVIA, 26 Januari (Aneta) In tegen
spraak met het bericht, dat de „Pelikaan" een
motorstoring te Palembang heeft gehad, kan
worden medegedeeld, dat niet genoemd vlieg
tuig, doch de „Oehoe" op de uitreis naar Ba
tavia, even te Palembang is teruggekeerd na
het vertrek, voor het treffen van een voorzie
ning. Het feit, dat de „Oehoe" met nauwelyks
een uur vertraging te Batavia aankwam, bewijst
wel, dat dit geval van ondergeschikt belang is
geweest.

Op den feestdag van Paulus' Bekeering heeft
Mgr. Michaël Verhoeks C. M., Apostolisch Pre
fect van Soerabaja, voor zyn vertrek naar zyn
missiegebied, afscheid genomen in het Studie
huis St. Vincentius Paulo van de Congregatie
der Lazaristen aan den Ubbergschenweg te Nij
megen.

By dit afscheid waren o.m. aanwezig de leden
van den Provincialen Raad van de Ned. Pro
vincie der Lazaristen, de hoogeerw. heeren de
kens van Nymegen en Beek en de pastoors van
de St. Stephanus- en Christus-Koning-parochie
te Nijmegen.

De H.E.H. Provinciaal der Ned. Lazaristen.
Hubert Meuffels, schetste in zyn huidewoord
den voorbeeldigen missie-ijver en de bijzondere
missieliefde, door Mgr. Verhoeks van af zyn
eerste priesterjaren gegeven. Hij legde zich neer
by het besluit van zijn Overheid, om in eigen
vaderland zijn krachten te wijden aan het pro
fessoraat, om later als procurator op te treden.
Ook hier toonde hij zich een grooten vriend van
de missionarissen en hun familieleden. Zijn mis
sieliefde is nu bekroond door de benoeming tot
Apostolisch Prefect van Soerabaja.

De vlootaalmoezenier by de marine te Soera-
ha ja, majoor Litjens, verwelkomde met vreugde
Mgr. Verhoeks namens alle priesters en gelco-
vigen van zijn prefectuur, waar Mgr. een rijk
arbeidsveld zal vinden onder de Europe? nen, de
Javanen, de Chineezen en de Arabieren.

Mgr. Verhoeks dankte met een kort, hartelijk
woord voor aller sympathie. Hij zou zich ter
eere Gods met hart en ziel aan zijn nieuwe taak
geven.

Hij bouwt op God en rekent op de waardee
ring van zyn vrienden in Holland.

Eind van deze week verlaat Mgr. Verhoeks
Nederland. 11 Februari zal hij te Marseille aan
boord gaan van het s.s. Dempo van den Rot-
terdamschen Lloyd voor de verdere reis naar
Soerabaja.

De Hoogeerw. Pater Dr. P. M. Rutten, procu
rator Generaal der Kruisheeren te Rome, is
benoemd tot Consultor Commissarius van de
H. Congregatie der Sacramenten in de afdee-
ling huwelijksprocessen.

Woensdag is, na voorzien te zyn van de HE.
Sacramenten der Stervenden, overleden de zeer-
eerw. heer J. v. d. Ven, emeritus-pastoor van
de St. Lambertus-parchie te Haren bij Me-
gen (N. Br.).

Eenige weken geleden had pastoor v. d. Ven
als rustend-pastoor zyn intrek genomen in het
liefde-gesticht te Erp.

De thans overledene was in 1880 geboren en
in 1907 priester gewyd.

Pater Henry SU., Overste van de katho
lieke missie te Sjanghai, stond een onzer
medewerkers een interview toe, waarin hy
een beschouwing gaf over het leed, dat de
strijd in China over de missie gebracht
heeft.

Pater Henry deelde o.a. het volgende mede:
„Over het geschil zelf. over zyn oorzaken en
gevolgen wil ik niet spreken. Wy missionarissen
houden ons niet bezig met politiek; evenals de
Kerk staan ook de missies boven de naties, wy
gevens ons naar lichaam en ziel aan de ons
toevertrouwde volken; in politieke, diplomatie
ke en maatschappelijke vraagstukken mengen
wy ons niet.

Hebben onze missies door den oorlog
veel geleden? Twee derden van onze inkom
sten hebben we verloren. Een aantal ker
ken en gebouwen, die ons toebehoorden,
werden door bommen verwoest. Talrijke
Chineesche christenen, de ons ondersteun
den, hebben al hun have en goed verloren.
Wanneer we al onder de missionarissen tot
nu toe zoo goed als geen dooden te betreu
ren hebben, dan zyn toch onze matcrieele
verliezen zoo groot, dat ik niet weet hoe we
in de toekomst onze werkzaamheden moeten
voortzetten.

De moord op Lo Pa Hong, den voorzitter van
de Katholieke Actie in China, was een zware
slag voor de missies en de kerk van geheel
China. Vyf en twintig jaar heeft hij het voor
beeld van de zeldzaamste christelijke deugden
gegeven. Bijna ontelbaar zijn de charitatieve
inrichtingen, scholen en ziekenhuizen, die Lo
Pa Hong heeft gesticht in dit land. Itj eiken
noodkreet, iederen hongersnood, iedere over
strooming, was hy persoonlijk ter plaatse,
richtte het hulpwerk op en zorgde voor de
noodige middelen. Het zou zeer moeilijk, mis
schien wel onmogelijk zijn, hem te vervangen.
De tegen hem ingebrachte beschuldiging Ja-
pansch gezind te zijn, was een leugen: Lo Pa
Hong was een groot Chineesch patriot. Nooit
heeft hy zijn vaderland verraden.

Onze missionarissen verdienen allen den
hoogsten lof te Sjanghai, mannen zoowel als
vrouwen, maar vooral de Franciscanessen
van het H. Hart-ziekenhuis, die van het
begin der gevechten af een weergalooze
opoffering aan den dag hebben gelegd. In
geïmproviseerde asylen namen ze duizen
den vluchtelingen op, verpleegden ze en
gaven hun voedsel

Alle missiehuizen zyn overvol. Door hun
Chineesch personeel in den steek gelaten, heb
ben de zusters twee weken lang alleen de ge-
heele zorg voor hun zieken gehad. Elk werk
hebben ze zelf moeten doen; zelfs moesten ze
de grafkuilen graven voor de overledenen, en
dit te midden van gevaren, die de andere blan
ke bevolking op de vlucht, dreef.

Ook de Carmelieten van Tsje-Kiang en de
Lazaristen van Ka-Tsjing verdienen een woord
van erkentelykheid. In zes dagen en nachten
hebben ze te voet den weg afgelegd naar
Sjanghai, waar ze in een toestand van vol
komen uitputting aankwamen en door Mgr.
Haonisée, Apostolisch Vicaris van Sjanghai,
werden opgenomen. Toen ik Sjanghai verliet,
waren de betrekkingen tusschen den Vicaris en
de Japanners nog niet geregeld. De Japansche
troepen hebben in zekere mate rekening gehou
den met de mededeelingen over de ligging der
missiegebouwen, en deze zoo goed mogelyk ge
spaard van bommen.

Tot nu toe hebben de Japanners echter nog
niet den wensch te kennen gegeven om met de
kerkelyke overheden in contact te treden. Het
is echter te hopen, dat de Japanners een dui-
delyk beeld krijgen van de beteekenis der Kerk
in China, en dat zy haar de volle vryheid zul
len laten, die ze noodig heeft by de uitoefening
van haar Apostolaat.

Aan D. van Dam, bankdirecteur, wonende te
Amsterdam, is vergunning verleend tot het
aanvaarden van zyn benoeming door den pre
sident van de Fransche republiek tot. chevalier
de l'ordre national de la légion d'honneur.

Aan J. C. L. A. Berkers is op verzoek met 1
Maart 1938 eervol ontslag verleend als burge
meester der gemeente Sluis.

z'n werkpakje uittrok en in de keurig ingerich
te waschgelegenheid van de fabriek toilet kon
maken. Dan stak hy z'n pyp aan en keerde
huiswaarts. Terwyl hy 't tuinhekje open deed,
keek hy vluchtig naar de vensters van de eerste
verdieping; het licht brandde, dus waren de
nieuwe huurders gekomen. Er hing een aange
name etenslucht in de smalle gang.

„Moeder," riep hy niet te hard en absoluut
onnoodig, want haar scherp gehoor was zyn
van de keuken open en bleef verrast op den
van de keuken open en bleef verras op den
drempel staan, want op den hoek van de keu
kentafel zag hij een jong meisje zitten, een
bakvischje, dat haar beenen heel nonchalant
heen en weer liet slingeren. Met ongeveinsde
verrassing staarde hij haar aan en zij beant
woordde zijn blik met kalme, doch levendige be
langstelling in haar grysblauwe oogen.

Jufrouw Norton, die bezig was de biefstuk te
bakken, keerde het fornuis haar rug toe en zei
met een licht blosje van verontschuldiging:

Mag is even voorstellen? Dit is mijn zoon
Daan onze nieuwe huisgenoot, juffrouw Lan-
don." „Aangenaam met u kennis te maken," zei
het bakvischje met een knikje en haar beenen,
die bij het binnenkomen van Daan even hadden
opgehouden te slingeren, zetten nu die bewe
ging weer onverdroten voort. „Madame.... uw
mama heeft my al veel over u verteld, tenmin
ste," verbeterde zy zichzelf, terwijl zy de verle
gen vrouw een glimlachje schonk, „ik heb een
en ander over u gevraagd en zij heeft my ge
antwoord. Dat is niet precies hetzelfde, hé?"

Daan. Hy was nog niet over z'n verrassing heen
en nog een beetje overrompeld, maar één ding
had hy toch opgemerkt, namelijk, dat het jonge
ding erg mooi was, gedistingeerd en dat haar
stem heel anders klonk dan van andere meisjes,
die hij kende. Haar geheele verschyning, haar
kleeding had iets ongewoons. Geen meisje van
zestien jaar waarop hy haar schatte hier
in Selby Gardens droeg kleeren, die zoo prach
tig zaten, of die haar zoo mooi zouden staan.

„Ja," zei ze instemmend, „dat is ook zoo. Mijn
vader rookt na het eten altyd graag heek rustig
zyn sigaar en ik houd juist van drukte en ge
zelligheid. Het was op myn eigen kamer zoo
saai en daarom ben ik naar beneden gekomen,
om met madame Norton te praten. Maar nu u
thuisgekomen bent, wil ik u niet langer déran-
geeren, want u moet gaan eten."

Met een bevalligen zwaai iets geheel nieuws
voor Daan sprong zij van de tafel en hij was
door dien luchtsprong zoo onthutst, dat zy al bij
de deur was, voor hy haastig kon zeggen:

„O, u behoeft niet weg te gaan."

„Heusch niet?" vroeg zy met opgetrokken
wenkbrauwen."

„Absoluut niet, antwoordde Daan en bood
haar beleefd den leuningstoel aan.

„Dank u," zei ze en nam plaats. Maar niet
op dezelfde manier zooals het in Selby Gardens
gewoonte was, doch scheef en met haar armen
over den rug van den stoel, zoodat zy hem kon
zien. „Eet u altijd in de keuken?"

„Altijd," zei Daan, terwijl hy zich aan zijn
overvloedig, smakelyk en keurig opgediend maal
zette.

„Dat verwondert me niets," zei juffrouw Lan-
don, terwyl zy met een zeker welgevallen het
kraakzindelijke, gezellige keukenvertrek rond
keek.

,,'t Is hier veel gezelliger dan in onze kamer
boven, ofschoon die ook heel mooi is," haastte
zij zich er by te voegen. ,Xomt u nu van de
fabriek? Dan zult u wel honger hebben hé?"

„Als een paard," verzekerde Daan. .Heerlijke
biefstuk, moeder!"

,,'t Ziet er heeriyk uit en nekt lekker," prees
juffrouw Landon. „Wy hebben vanmiddag tong
en qoteletten gehad. Ook heerlijk natuurlyk
vader vond alles uitstekend. Gelukkig, dat u zoo
smakkelyk kunt koken, madame," zei ze met "n
glimlachje naar juffrouw Norton. „Maar van
biefstuk houd ik toch meer."

„Eet u een stukje mee," stelde Daan gastvry
voor.

„Op 't oogenblik niet, dank u, want het is te
Iaat. Als ik 't had geweten

„Dan op een anderen keer eens," troostte
Daan.

„Heel graag!"

Met vrymoedige belangstelling sloeg zij hem
gade en zy zweeg, tot de schotel plaats maakte
voor een volgenden.

„In welk vak werkt u?"

„Ik ben constructeur in den yzerbouw," ant
woordde Daan, alsof hij op bescheiden manier
mededeelde, dat hy minister van binnenlandsche
zaken was.

(Wordt vervolgd)