Er is een Prinsesje geboren
GO
HET EERSTE BERICHT
m
I
r
Ha
mm
m
m
W
hisioti&cU document van cycoott waacde
Thans kan ik U mededeelen, dat een
Prinses geboren is"
De namen van de
Prinses
Welkom, welkom, lief Prinsesje
fete
Eerste saluutschot
Het nieuws van heden
Eerste huls voor
prinselijk paar
DIRECT HEERSCHTE
ALOM FEESTVREUGDE
Zij, die nimmer den
troon bestegen
W
4P
r
DE BAROMETER
Ij
3L .f -r;
33e
MAANDAG 31 JANUARI 1938
Overal in den lande werd met
groote ontroering de aan
kondiging van de blijde
gebeurtenis vernomen
Kanonschoten en
klokgebeier
Morgen nationale
feestdag
Verlaten stond de Prin
selijke woning
Het nieuws in de radio
Prins Aschwin in Soestdijk
Verkeersregeling ingegaan
mm
De drie zoons van Koning Willem III en halfbroeders onzer Vorstin, die nimmer den troon zouden bestijgenKroonprins
Willem (18401879); Prins Maurits (1843—1850) en Prins Alexander (18511884). Toen 's Konings laatste zoon ten grave
was gedragen, bleef den grijzen vader nog slechts zijn vierjarig dochtertje, gesproten uit't tweede huwelijk (in 1879 met Prin
ses Emma van Waldeck-Pyrmont)het Prinsesje Wilhelmina, de hoop en de verwachting van heel het Nederlandsche volk.
Thans, bijna 54 jaar later, in het veertigste jaar Har er regeering, aanschouwt Zij, Koningin Wilhelmina, Haar eerste klein
kind. De Oranjeboom leeft en groeit en bloeit!
Het eerste bloemstuk
Op het station Baarn
Toen hedenmorgen de telefoon ging in het Badhotel, grepen een
iid van de A.N.P.-redactie en een der officieren er direct naar.
Jhr. Dedel bleek aan het toestel te zijn. Zijn stem, beheerscht als
altijd, had toch een bijzondere trilling, toen hij zeide: „Thans kan ik U
mededeelen, dat een Prinses geboren is
„Een Prinses," wordt in de A.N.P.-kamer herhaald
Openbaarmaking eerst bij de
officieele aangifte
der geboorte
ii'kfacr*
te
Ti A .t»
T-T^-fr
ES
J
vb i r
§5
é>-
1te
te=t
33
lts
5=
4—f
a
Mi
Hedenmorgen 7 minuten voor 10
te Baarn gelost
Geestdrift bij de jeugd
Proclamatie te Baarn
Herauten te paard reden door de
Prinselijke residentie
Om vijf minuten over half tien, ter
wijl de meeste journalisten zich in
het Badhotel aan hun ontbijttafel
bevonden, is het alarmsignaal afge
gaan. De journalisten, die de wacht
hadden en het groote nieuws, zooveel
weken en dagen met spanning ver
beid, op de telex zagen verschijnen,
terwijl het aanhoudend belgerinkel
hun als muziek in de ooren klonk,
snelden naar hun collega s, die on
middellijk hun ontbijt in den steek
lieten en in een wilde rush naar de
telexkamer snelden, waar zij saam-
gedromd om het ratelend toestel de
aankondiging zagen verschijnen, dat
het groote nieuws op komst was.
Onmiddellijk werd de portier van het hotel
gewaarschuwd, die met de gong het reeds zoo
veel beschreven en lang verwachte alarm
maakte. Hol daverden de gongslagen door de
gangen langs de trappen tot in de kamers der
journalisten, die zich in het vroege morgenuur
een kortstondigen slaap hadden gegund.
En daar verschenen zij met ongekamde ha
ren, knoopend aan hun boorden met loshan
gende das, allen renden in negligé de trappen
af naar de telex, om met hun eigen oogen zich
te overtuigen, dat aan al het wachten thans
inderdaad een einde ging komen.
Van de telex volgde de stormloop op de tele
fooncellen.
De in versterkt aantal aanwezige telefoon
juffrouwen kwamen handen te kort om de ver
bindingen met binnen- en buitenland tot stand
te brengen.
En weinige oogenblikken later rinkelden
de telefoons in Stockholm, in Kopenhagen,
in Londen en overal kwamen handen in actie
om het nieuws over te nemen, terwijl op de
redactiebureaux de spanning thans met de
minuut steeg, dat thans nog slechts enkele
uren op zich zal ,'aten wachten, om het
onmiddellijk zijn plaats te kunnen geven in
de extra edities, welke gereed ter perse lagen.
De rust in het Badhotel was volkomen ver
dwenen. Nerveus en geagiteerd draafden jour
nalisten af en aan, verlaten stonden de nauw-
lijks aangeroerde ontbijttafels. Wie dacht er nog
aan zijn thee, aan zijn broodje met kaas, aan
zijn half uitgelepeld eitje? Waar men zoolang
op had gewacht, waarvoor men al zijn energie
had gespaard, het oogenblik, waarnaar men ai
dien tijd had verlangd, was dan eindelijk aan
gebroken.
Het groote werk was begonnen!
Om acht minuten voor tienen gaat op
nieuw de bel en begint de telex te ratelen.
Vanuit hun telefooncellen, uit de zalen
en uit de gangen stormen de journalisten
weer naar het toestel. Het historische
oogenblik is aangebroken! Zich verdringend,
herinneren
nationale
worden
volgende
de halzen rekkend, elkaar duwend in op
gekropte spanning met handen en ellebo
gen, staren al de oogen naar den witten
band waarop letter voor Ietter de groote
inededeeling verschijnt: „Er is een Prinses
geboren".
Een juichkreet stijgt op. De journalisten
wuiven, zij drukken elkaar de hand en kijken
elkaar een oogenblik in de van geestdrift blin
kende oogen. Een zet het Wilhelmus in, maar
de klanken gaan in flarden naar alle zijden.
Men heeft geen tijd zijn vreugde te uiten.
Het werk roept. Vooruit! Vooruit!
Verhit en opgewonden gaat elk zijns
weegs. De buitenlanders snellen naar de
telefooncellen, de Nederlandsche journalis
ten naar buiten, waar de auto's gereed staan.
De een na den ander snelt weg. Naar
het paleis.
Naar het paleis!
De auto's suizen langs den weg. Daar is het
geboortehuis van het Kleine Prinsenkind, van
Neêrlands Prinses!
Grijs en verlaten als steeds staat de prinse
lijke woning in den grijzen morgen. Niets valt
er te bespeuren achter de vensters en deuren.
Een volkomen rust hangt over huis en park. Het
is alsof de natuur deze "ust wil eerbiedigen.
Geen windzucht beroert de takken der boomen
Een strakke lucht spant zich roerloos boven de
bosschen; er daalt een fijne motregen neer.
Onwezenlijk haast is deze stilte, deze volkomen
rust. Maar daar klinken de eerste feestelijke
klokkenklanken. De bronzen galm vult den grij
zen morgen. De menschen blijven staan en
luisteren. Deuren en vensters gaan open.
Overal komt men naar buiten, men kijkt
elkaar aan en dan na te lang opgekropte
spanning en vreugde snelt men op elkaar
toe en drukt elkander spontaan de hand.
Nog weet men het niet: Is het een Prins of
een Prinsesje? Maar dan heeft de radio het
groote nieuws al verkondigd. Van mond tot
mond gaat de blijde mare: Er is een Prin
sesje geboren.
De menschen groepen samen. De gebroken
spanning vindt haar uitweg in een geestdrif
tig gezongen Wilhelmus.
Nauwelijks heeft de paleisklok tien heldere
slagen doen weerklinken, of voor het bureau
van de rjjksveldwacht tegenover het paleis
wordt de vaderlandsche driekleur geheschen. En
dan luidt ook van alle zijden het klokgebeier!
Sirenes juichen. De menschen komen
van alle kanten toegestroomd. Dan dave
ren de kanonnen. Dof rollen de echo's over
de bosschen van het Stichtsche land. Zij
planten zich voort over de groene vlakten
van de Eem tot over het grijze watervlak
van de oude Zuiderzee.
En overal waar die echo wordt vernomen,
antwoorden de klokken.
De klokken van Nederland zingen, van dorp
tot dorp, van stad tot stad.
De vlaggen ontplooien zich in den windloo-
zen morgen. Ook zij symboliseeren als het ware
den eerbied voor de rust van Moeder en Kind,
ginds in Soestdijk, waar thans het hart van
Nederland klopt.
En overal waar Nederlanders wonen kloppen
de harten in vreugdevol medeleven met het
geluk van het prinselijk gezin, een geluk dat
wordt gedeeld door heel de natie.
Bij het begin van de morgenwijding van de
N.C.R.V. te tien uur hedenmorgen deelde de
omroeper de heuglijke tijding aan radioluiste
rend Nederland en nog verre daarbuiten mede,
dat de Prinses het leven geschonken had aan
een Dochter!
Hierna klonken de reportages uit Rotterdam,
waar de talrijke booten in de haven een fluit
concert aanhieven.
Om tien minuten over tienen klonken reeds
de kanonschoten, uit Rotterdam, door de radio.
Hedenochtend kwart voor tien is de broeder
van Prins Bernhard, Prins Aschwin, per auto
uit Duitschland in Soestdijk aangekomen.
Prins Bernhard begroette zijn broeder op het
bordes van het paleis.
Als te kwart over tien de Rijksstraatweg
plots weer stil wordt, omdat de verkeersrege
ling is ingegaan, zoodat auto's het paleis niet
meer kunnen passeeren, dan zijn de rijks
veldwachters, wier taak het is op de knoop
punten van wegen het autoverkeer tegen te
houden, tevens inlichtingenbureaux geworden.
Want wie laat zich nu den toegang naar het
Ter gelegenheid der blijde gebeurtenis is een gedenkplaat uitgegeven, waarvan hierboven
een sterk verkleinde reproductie. Het origineel is 50x65 cM. en in vele met zorg
gekozen kleuren gedrukt op zwaar kunstdrukpapier. Vele in Hofkringen
vooraanstaande militaire- en burgelijke autoriteiten waren enthousiast
over gelijkenis, opzet en uitvoering van deze historische gedenkplaat,
ontw. door den bekenden jongen Nederlandschen kunstenaar R. van Looy.
Verkrijgbaar in den Boekhandel en bij den Uitgever a
In verband met de buitengewoon vele aanvragen, wordt spoedige bestelling aanbevolen!
Voor Vereen., Scholen en Gemeentebesturen gereduc. prijzen alléén b den uitgever
DRUKKERIJ J. L. DE KRUIF, AMSTELVEEN, TELEFOON 2026, GIRO 293777
paleis Soestdijk in deze dagen ontzeggen, zon
der te vragen: „Wat is er dan voor nieuws?"
En de veldwachter heeft een goede bui, hij
begrijpt dat de automobilist het gewilligst aan
zijn aanwijzingen gevolg val geven, als hij hem
eerst inlicht. En zijn roep is dan ook: „Een
prinses, doorrijden".
De saluutbatterij van Baarn heeft naar
later bekend wordt reeds te 9.55 geschoten,
dus vrijwel gelijktijdig met het oogenblik, dat
het bericht per telex doorliep.
Om elf uur is onder groote belangstelling
van de saamgestroomde schare bij het paleis
een zeer fraai bloemstuk gebracht, dat over
handigd werd door de dames mevr. De Smit
De Heer, mej. De Ruiter en mej. Van Garde
ren, namens de Algemeene Oranjevereeniging
te Baarn.
Aardige tooneeltjes spelen zich af op en bij
het station Baarn. Uit de treinen, die passee
ren, hangen de menschen en juichen en wuiven
naar hen, die op de perrons en bij de overwegen
hun groet beantwoorden. Elke trein, die pas
seert, is als een flits van gejuich en wuivende
handen en zakdoeken.
Omstreeks kwart over elf kwam het lokaal
treintje uit Amersfoort aan, dat de Baamsche
leerlingen van het gymnasium aldaar huis
waarts bracht. Nauwelijks was de trein tot
stilstand gekomen, of de jeugd gooide de portie
ren open en sprong juichend het perron op,
waarop zij wuivend en zingend door den uit
gang en den tunnel het feestelijke dorp binnen
stormde.
Vlaggen en wimpels, versieringen van oranje
en sparregroen, kleuren fel in de nevelige at
mosfeer. Allen op straat dragen oranje. Tal van
venters bewogen zich door de lanen en straten
en er is spoedig niemand meer, die zich niet
met de kleuren van Vorstenhuis en Vaderland
heeft getooid.
Overal is men bezig de versieringen, waar
voor het materiaal gereed lag, aan te brengen.
Masten, vlaggedoek en guirlandes worden op
karren naar de plaats van bestemming gereden.
Er is een vroolijke bedrijvigheid en telkens op
nieuw valt het op, hoe de atmosfeer der laat
ste dagen, die tenslotte schier ondragelijk werd,
zich heeft ontladen.
Men ziet slechts vroolijke gezichten, men
hoort slechts blijde uitroepen en overal bloe-
99
semt het oranje aan gevels, boven de huizen
tusschen de donkere stammen der boomen, in
het winter-sparregroen en op de borst der
menschen.
Het is als een warme uitbundigheid van
kleuren op dezen onvergetelijken morgen!
Wij vernemen niet officieel, dat
de namen der jonggeborene Frilises niet
eerder zullen worden openbaar ge
maakt dan bij de officieele aangifte
der geboorte door Z. K. H. Prins Bern
hard.
t»* UZuamlUL*
-iir
=1
■tnrC/tjui&L/ fa
'~L
-
luncU AuJruutA'F***.
t-1O
O- VMsO-iA-cCa.
±-AZ~L
T\
Welkom, welkom, lief Prinsesje,
la, Uw komst maakt elk verheugd.
Welkom, welkom, lief Prinsesje,
Groot en klein is dol van vreugd.
Refrein.
Welkom, welkom, lief Prinsesje,
Vlag en wimpel wappert blijl
Welkom, welkom, lief Prinsesje
Alom danst men in de rei.
Refrein
Welkom, welkom, lief Prinsesje,
Heel ons volk staat eensgezind,
Welkom, welkom, lief Prinsesje,
Rond het kleine Prinsekind.
Refrein.
Het eerst saluutschot in Nederland
ter eere van de jonggeboren Oranje
prinses is hedenmorgen te zeven mi
nuten voor tienen, dus nog een on
deelbaar oogenblik voor de offi
cieele mededeeling op de telex ver
scheen en door de radio werd over
genomen, gelost door het stuk num
mer 103 van de Baarnsche saluut
batterij, onder bevel van kapitein
Van Nijnatten.
Deze batterij was reeds te 9.11 uur gereed,
om te vuren. Dat de batterij 's morgens vroeg
in stelling werd gebracht, trok niet bijzonder
de aandacht, omdat dit bij wijze van oefening
reeds vrij geregeld was geschied. Precies zeven
minuten voor tien weerklonk het eerste schot,
onmiddellijk gevolgd door de 50 andere, zoo
dat in totaal twaalf drie kwart minuut ver
liep voor aleer de laatste echo verstierf.
Op het eerste schot kwamen onmiddellijk van
alle kanten de menschen uit hun woningen en
stroomden samen, om het vuren gade te slaan.
Allen telden de schoten en naarmate het vijf
de tiental vol raakte, steeg de spanning.
Negen en veertig vijftig een
en vijftig seconden van ondraaglijke
spanning en toen na dit laatste schot geen
52ste bevel „Vuren" werd gegeven, overstemde
daverend gejuich uit honderden kelen de weg
rollende echo van dit een en vijftigste schot.
Toen wisten allen, dat een Prinses hedenmor
gen op Soestdijk was geboren!
Met groote geestdrift werd de heuglijke
tijding begroet op de scholen in Baarn en om
geving. De onderwijzers onderbraken hun les
sen en vertelden de jeugd, dat er een Prinsesje
was geboren. De geestdrift was begrijpelijker
wijze groot. Uit alle klassen klonk het gejuich,
dat geruimen tijd aanhield en toen ook van
buiten de echo der schoten en het gebeier der
klokken werd gehoord, was ook voor de
Baarnsche jeugd aan alle spanning en aan al
het wachten een eind gekomen.
De schooldeuren openden zich en de kinderen
stroomden naar buiten' en zooals te verwach
ten was, behoorden zij tot de eersten, die bij het
paleis verschenen. Spoedig groeide hier de
schare der wachtenden aan, die opgetogen het
groote nieuws bespraken.
Weer als zoovele dagen gingen de blik
ken naar het groote, grijs-witte gebouw,
maar thans met zoo geheel andere ge
voelens. Daar, binnen de veilige muren van
het ouderlijk huis, ligt dus thans het
kleine Prinsenkind in de wieg, omringd door
de beste zorgen.
En terwijl de jonge Moeder sluimert na
den langen zwaren nacht, zijn het een
trotsche Vader, een dankbare Grootmoeder,
die de oude en altijd nieuwe vreugde bele
ven, die geen onderscheid kent tusschen
hut en paleis.
Het personeel van het koninklijk paleis, dat
den Prins en de andere vorstelijke personen
in den vroegen morgen kwam gelukwenschen,
werd, voor zoover de dienst het toeliet, op de
zen heuglijken dag vrijaf gegeven.
Naarmate de morgen vorderde, groeide de
wind aan, die uit het Noord-Westen zijn steeds
krachtiger adem door de bosschen blies, zoo
dat een vol en feestelijk ruischen hing om
het paleis als een stage groet, waarbij alle
blije klanken der lage landen zijn vereenigd.
En steeds meer ontplooien zich de vlaggen,
zooals ook de geestdrift zich gaandeweg over
al baanbreekt na de eerste vreugde en ontroe
ring bij het vernemen van de blijde mare.
De Japansche regeering betuigt haar leedwezen
omtrent het incident met den Amerikaanschen
consul te Nanking.
Bij luchtaanvallen op Barcelona werden hon
derden personen gedood.
Aardverschuiving bij Charleroi richt groote ver
woestingen aan.
Fden, Delbos, Litwinof en Wellington Koo zou
den gezamenlijk een resolutie opstellen voor den
Volkenbond betreffende het conflict in het
Verre Oosten.
De toestand van Mgr. dr. G. J. Vesters, aposto
lisch vicaris van Babaul, is langzaam vooruit
gaande.
Moordaanslag op jongeman te Lienden.
Na een buitengewoon moeilijken strijd tegen de
elementen is Zondagavond het s.s. „Tinge" be
houden te IJmuiden binnengeloopen.
De felle storm heeft vele schepen aan onze
kust in moeilijkheden gebracht.
Prachtig geslaagde voorbereidingsvergadering
voor den Stillen Omgang te Amsterdam.
Te Rotterdam zijn verschillende schepen met
stormschade binnengeloopen.
Benoemingen in het Aartsbisdom en in het
bisdom Haarlem.
|llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|
jj| Onze speciale verslaggever uit
S Soestdijk meldt ons:
H De eerste klok, die het heug-
H lijk gebeuren in de prinselijke H
residentie en waarschijnlijk in
heel het land verkondigde, was
de torenklok van de parochie-
H kerk van Maria Onbevlekt Ont- j=
ij vangen te Soestdijk. Pastoor A.
G. Smit had juist de radio aan- ji
gezet, toen de heuglijke mede-
deeling werd gedaan.
Onmiddellijk zond hij kapelaan ji
C. Vehmeijer naar den toren, ji
waar dadelijk de klok werd j|
H geluid,' welke als eerste haar S
=j feestelijke klanken in den stil-
len morgen liet hooren.
H Na het klokluiden begaven
pastoor en kapelaan zich, met
oranje getooid, naar het paleis,
waar zij tot de eersten behoor-
den, die bij het in rust verzon- jj|
ken geboortehuis van het Prin- ji
|j selijk Kind een stillen groet
brachten.
-fllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Naar wij vernemen, zal de eerste huls van
de saluutbatterij Baarn, welke om 9.55 het
eere-schot heeft gelost, aangeboden worden
aan H. K. H. Prinses Juliana en Prins
Bernhard.
Onmiddellijk na het bekend worden van de
blijde gebeurtenis ten paleize Soestdijk, trokken
drie herauten in Middeleeuwsche kieedij te
paard door de straten van de prinselijke resi
dentie om de bevolking op de hoogte te stellen
van het feit, dat er een Prinses geboren was.
Met luider stemme werd door één der herauten
de volgende oorkonde voorgelezen:
„Aan de burgerij van Baarn wordt hierbij
kond gedaan, dat ons heden op het paleis
Soestdijk een Prinses is geboren.
Dat het Gode moge behagen, dat Zij
groeie en bloeie tot vreugde van Haar Prin
selijke Ouders en tot heil van volk en
vaderland.
Lang leve het Prinselijk Paar."
Deze proclamatie werd op alle hoeken, voor
het gemeentehuis, op den Brink, bij het Station
overal, waar maar menschen te zamen waren,
voorgelezen, voorafgegaan en gevolgd door trom
petgeschal.
Stand op Maandag 1 uur na. 753.5.
Vorige stand 754.6.
