Amsterdam hoort het blijde
gebeuren
MEISJE
Residentie bleef
niet achter
min
mmmmmimmmmimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
LAATSTE NACHTWAKE
DER JOURNALISTEN
SPONTANE JUBEL INDE
HOOFDSTAD
HET OFFICIEELE
COMMUNIQUÉ
EEN
MAANDAG 31 JANUARI 1938
Toen hedenmorgen het nieuws
Schoolkinderen loopen juichend
de straat op en verbreken de
grauwheid van den regen-
achtigen ochtend
Herauten op pleinen en
straten der stad
Kwijtschelding van
straffen
Bij alle onderdeden van leger
en vloot
Tien minuten na het bekend worden van het bericht was de Dam te Amsterdam vol juichende enthousiaste menschen
DE TWEEDE KAMER BIJEEN
bekend werd, vonden allen
onmiddellijk hun
energie terug
H, K. H. Prinses Juliana heeft
heden, den Sisten Januari 193S
des voormiddags te 9.47 uur.
het leven geschonken aan een
flinke dochter.
De toestand van Moeder en
Kind is op het oogenblik
teer bevredigend.
dr. J. DE GROOT
dr. C. L. DE JONGH
Kort na het bekend worden was
de binnenstad één vlaggenzee
Buitengewone raads
vergadering
Op het Malieveld
Velen teekenden de
felicitatieregisters
Advocaten in toga op straat
Proclamatie
Zilveren rammelaar
VERKEERSREGELING
BIJ SOESTDIJK
Eerste telegram was van
den G.-G. in Indië
Een Schot won!
Belangstelling van het Engelsche
publiek voor de blijde gebeur
tenis bijzonder groot
Tegelijk met de Prinses
geboren
Jachtende ijver
Hedenmorgen waren wij getuige
van een gebeurtenis, die wij ons le
ven niet zullen vergeten en die ons
tot in onze oudste jaren voldoening
en blijdschap zal geven: wij hoorden
en zagen de kanonnen, die het met
hunne donderende stemmen der
hoofdstad toeriepen: „Op, Amster
dam, op, vier feest, een Prinses is
geboren".
Grauw was de lucht en eenzaam de vlak
te. Door een straffen Zuid-Wester voort-
gezwiept joeg de penetrante motregen te
gen de gevels der Bernard Zweerskade, die,
als in hun jaskragen gedoken, met misprij
zende vensteroogen over het jonge en nog
lang niet bloeiende Park-Zuid uitzagen.
Enkele spaarzame voorbijgangers, hoofdza
kelijk nog bestellers van kruideniers en
dergelijken, liepen of fietsten, moeizaam
tegen den wind voorovergebogen, langs de
overigens uitgestorven kade en prezen zich
gelukkig, als ze iets dieper in de stad de
luwte konden zoeken. Doch als ze beter
hadden opgelet, hadden ze tusschen het
ijle groen der naaldboompjes en de kale
takken het veldgrauw van onze jongens
kunnen zien bewegen. Maar er was nie
mand die eenige aandacht schonk, tot plot
selingboem! Dat was de metalen stem
van een 10.5 c.M. kanon, dat het Amster
dam met duizendtallen decibels toeriep:
„Ontwaak, Amsterdam, laat liggen je zor
gen! Vier feest, want het voortbestaan van
ons dierbaar Oranjehuis is voorloopig weer
gewaarborgd".
Waar vanaf dat oogenblik de menschen van
daan kwamen was met recht een raadsel. Ieder
scheen bi) het eerste schot punctueel te zijn
opgehouden met datgene, waarmee hij of zij
bezig was en vanaf dat oogenblik was het een
massale ren van Zuiderlingen, die allen, be
halve oor-, ook ooggetuigen wilden zijn van 't
historische gebeuren, dat zich op deze anders
zoo vergeten kade afspeelde. En inderdaad: het
oogenblik was grootsch en verheven. In vrijwel
volmaakte regelmaat donderden de schoten,
door de gevelrijen honderdvoudig weerkaatst,
over de zandvlakte en over de kade, waar steeds
meer menschen, wind en koude regen verach
tend, de schoten telden, of elkander vroegen
tot welk aantal ze reeds gevorderd waren. Tot
plots, bij één en vijftig het kanon zweeg. Toen
ging het ruischend door de menigte: „Een
Prinses!"
Diepe stilte volgde op dit constateeren.
Al leefde de vreugde in ieders gemoed, men
was te ontroerd, om het luide bekend te
geven en in eerbiedige bewondering bleef
men staren naar den in flarden gegeeselden
kruitdamp, die in wilde slierten over de
daken en door de straatopeningen speelde,
tot plots een bejaarde man den hoed licht
te en het met bewogen stem zei: „Dat was
een groot oogenblik, mijnheer".
Dat was hier het juiste woord op de juiste
plaats! Het was met recht een groot oogenblik
in ons nationaal volksbestaan. Een oogenblik,
dat later niet slechts in de annalen der histo
rie, doch zelfs tot in de jaartallenboekjes der
lagere school zal voortleven en om daarvan de
plechtige kondgeving aan 's Rijks Hoofdstad
te hebben meegemaakt, was een besef, dat alle
aanwezigen met blijden ernst vervulde.
Evenwel, tijd voor bespiegeling was er
voor ons niet. We moesten voort, de stad
in, om te constateeren hoe Amsterdam en
de Amsterdammers op deze blijde mare
reageerden. Het eerste wat we zagen en
waarmee we in onze toomelooze vaart bijna
verkeersongelukken veroorzaakten, waren de
kinderen van een school, die jubelend en
met rood-wit-blauwe vlaggetjes wapperend,
een schooldeur uitrenden, terwijl uit een
andere klasse 'nog de plechtige en geest
driftige tonen van ons dierbaar Wilhelmus
klonken.
Nog andere dingen waren er trouwens, die
het tot in de verste wijken zichtbaar maakten,
dat de grauwe Maandagmorgen nlots tot een
hoogtijdag was omgeslagen. Het verkeer werd
eensklaps veel intenser en vooral veel sneller,
alsof ieder, ondanks de moeite, die de wind den
fietsers bezorgde, zich geroepen voelde, vriend
en maag van het heuglijk gebeuren op de
hoogte te stellen. Hoe dieper we in de stad
doordrongen, hoe feestelijker het stadsaanzien
werd. De Amsterdamsche grachten, op onzen
heenweg nog grauw en miezerig in den regen,
waren in den minimalen tijd van ons heen en
terug gaan tot vlaggenzeeën ïferschapen. Zoover
het oog waarde, ter linker en ter rechterzijde,
was de muur der patricische gevels door een
kokende zee van rood, wit, blauw en oranje
aan het gezicht onttrokken. Het grauw van den
Januarimorgen was plots voor de kleurenweel
de der tallooze vlaggen geweken en de bolle
wwind, die weldra zelfs den miezerigen siep-
regen wegvaagde, blies van deze tallooze na
tionale vlaggen een kleurenzee, die met recht
in overeenstemming was met de groote vreug
de, die als een explosie in Amsterdam was los
gebarsten.
In de binnenstad, van oudsher het hart van
Amsterdam, was de feestvreugde in het luttele
tijdsbestek reeds tot volle uiting gekomen. Na
tuurlijk ook daar huis aan huis de vlaggen, bfj
elke vlag, die weer werd uitgestoken, een op
loopje, dat het vaderlandsche embleem met
hoera's begroette en een volte, die alle
beschrijving tart. Niet alleen, dat de kinderen
als rasechte Amsterdammertjes linea recta den
weg naar de feestdrukte hadden ingeslagen,
maar het scheen wel, dat ieder, die zich maar
eenigszins vrij kon maken, zijn kantoor of
zaak was ontvlucht, om mee van de feest
vreugde te genieten. En wat dan tenslotte de
verkoopers van Oranje betrefthet scheen
wel of die onder de trottoirsteenen de blijde tij
ding hadden afgewacht, om punctueel op het
moment hun standplaats te betrekken. En za
ken dat ze maakten! Het duurde geen tien
minuten of ieder was met Oranje getooid, en
zelfs de agenten, wier voorschriften slechts
officieele onderscheidingen op de uniformen
dulden, waren van oordeel, dat niet alleen de
nood, maar ook zoo groote vreugde de wet op
zij zet.
Buiten en behalve deze zichtbare indruk
ken kreeg ook het gehoor in de feestvreug
de te deelen. Elk kerkgebouw, dat over een
klok of klokje beschikte, maakte daarvan
gebruik, om met blij geklep den volke van
het heerlijk gebeuren kond te doen, de mo
torschippers in .Singel en Amstel herinner
den zich, dat de luchtfluit, behalve als
alarmsignaal, ook nog als vreugdeblijk
dienst kan doen, zoodat weldra een veel
stemmig gehuil langs de grachten en over
het golvende water gilt en schettert, en het
duurt niet lang, of ook de zeeschepen op
het Y mengen hun sonore basgeluiden in
deze feestelijke cacophonie, waar weldra
ook de jankende fabriekssirenes het hunne
bijvoegen.
Immer crescendo gaat het ondertusschen
met de drukte en met de versiering. De groo-
tere gebouwen, die meerdere vlaggestokken be
zitten, laten geen plaats onbezet, gereed ge
houden versiering wordt aangebracht, ladders
staan in ongetelde hoeveelheden tegen talrijke
gevels, de automobilisten stoppen en tooien
hun wagens met de daarvoor reeds lang mee
gevoerde vlaggen en dan op de Munt: geen
doorkomen meer aan! Vanuit de Reguliers-
breestraat klinkt gejuich, drie herauten te
paard, door een ontzaglijke menigte kinderen
in looppas gevolgd, wringen zich door de volte,
worstelen door de slierten tramwagens en hou
den halt op het trottoir voor 's Gravendijk. Een
schetterend kopersignaal van twee der herau
ten weerklinkt, de derde, met de Amsterdam
sche kleuren getooid, verheft zich dan in de
stijgbeugels, ontrolt het perkament en doet met
werkelijk phenomenaal stemgeluid voorlezing
van de door het Centrale Oranje-comité op
gestelde proclamatie. Daverende hoera's weer
klinken, een schetterend refrein schalt weer
over de hoofden der duizenden en met ware
doodsverachting storten de stoere ruiters zich
dan in de golvende menschenrivier, die zich
door de nauwe Kalverstraat voortperst. Hoe ze
er zijn doorgekomenhet zal een ingewik
keld stukje ruiterkunst zijn geweest, doch des
alniettemin ze kwamen op den Dam.
Verder ging onze tocht door feestvierend
Amsterdam. Op het Damrak, waar de beurs
bengel met regelmatig geklep zijn vreugde uit
zingt, staat de Bijenkorf in feestelijken neon-
gloed en wapperen de vlaggen langs alle ge
vels, terwijl ok het Centraal Station op den
achtergrond het rood, wit en blauw in formi
dabel formaat ontrolt.
En dan het Y. Ment kent het Y op Januari-
morgens.
Er heerscht te allen tijde zeer zeker
sfeer, maar onder meteorologische omstan
digheden als vandaag is deze sfeer kenne
lijk droefgeestig. En ziet da» wat de telex
vermag. Nog geen half uur was de erf-
prinses oud of reeds is het IJ een feestelijk
bassin waarop bevlagde ponten genoeglijk
en speelsch heen en weer schuiven. Van
alle schepen, schuiten en sleapbooten wap
pert het rood-wit-blauw onzer vaad'ren,
terwijl alle kapiteins het als een eereplicht
schijnen te hebben gevoeld om hun meest
uitbundigen vlaggentooi op te zoeken. Alle
zeeschepen, en zelfs zij die in het dok lig
gen, hebben hun vlaggekasten leeggehaald,
om door pavoiseering hun vreugde te open
baren.
Verder gaat de tocht, weer de stad in, en
aangezien de hoofdverkeerswegen inmiddels zoo
vol zijn geloopen, dat eenige snelheid daarop
niet te bereiken is, voert onze weg listig over
de grachten, onder de feestelijk klepperende
vlaggen en zoo zijn we ooggetuige van een aller
aardigst geval: den opmarsch der orgeldraaiers.
Waar feest is hoort muziek en uit dien hoofde
mogen zij die aan de muzikale verzorging hun
boterham verdienen, niet achterblijven. Alle
verhuurinrichtingen in de Jordaan schijnen
leeggehaald en over alle bruggen komen ze in
ijltempo aangezet, om nog voor de concurren
ten de beste standplaatsen in de city te kun
nen innemen. En we hebben het reeds begrepen:
wat het weer nog wordt, dat weten we niet. maar
aan de feeststemming en de muzikale verzorging
zal niets ontbreken.
In verband met de heuglijke gebeurtenis in
het prinselijk gezin wordt bij alle onderdeelen
van leger en vloot kwijtschelding verleend van
alle opgelegde en loopende krijgstuchtelijke
straffen met uitzondering van die, welke be
trekking hebben op verlaging van rang, verla
ging van klasse of plaatsing in de tuchtklasse.
In verband met de geboorte van een Prinses
is de Tweede Kamer bijeengeroepen tegen
Woensdag a.s. des middags te half drie.
Het echtpaar TegenboschKempel te 's-Her-
togenbosch is verblijd met de geboorte van een
dochter, vrijwel op hetzelfde oogenblik, als de
Prinses werd geboren. Het meisje zal denzelfden
naam krijgen als het Prinsesje.
Hoera!!! Een Prinses is geboren. De manschappen van de saluutschotenbatterij in het Zuiderpark te
brengen na het 51ste saluutschot een driew erf hoera uit op de vorstelijke jonggeborene
Amsterdam
Maar vocai ir ".it dat vele lichten
brandende bleven in het paleis en door de
gesloten jalouzieën van het kraamvertrek
Reeds enkele minuten na het bekend wor
den der vreugdevolle tijding werd te Den
•Haag de feestelijke stemming onder de be
volking merkbaar.
De schooljeugd overstormde de straten van
de binnenstad, waarlangs zich reeds velen naar
het Koninklijk paleis aan het Noordeinde be
gaven. Ook het oude stadhuis vormde eenaan-
trekkingspunt, aangezien een groot aantal be
langstellenden aldaar de officieele proclamatie
afwachtte, die door den burgemeester van het
bordes zou worden ofgekondigd.
Verder werden overal de werkzaamheden aan
de versiering van huizen en straten in versneld
tempo voortgezet. Er trok reeds spoedig een
groot aantal draaiorgels en muzikanten ter ver
hooging van de algemeene vreugde door de ver
schillende stadswijken.
De trams, autobussen en taxi's werden ge
leidelijk van vlaggen voorzien. De binnenstad
was binnen een kwartier één vlaggenzee.
Alles wijst er op, dat ook de residentie heden
en morgen in het teeken van het volksfeest zal
staan.
Mede met het oog op de toenemende drukte
zijn door de Haagsche politie verschillende
maatregelen tot regeling van het verkeer in de
binnenstad genomen.
In verband met de geboorte van de Prin
ses werden de leden van den Haagschen ge
meenteraad door den burgemeester opge
roepen tot een buitengewone vergadering
welke hedenmiddag te vijf uur zou worden
gehouden.
De gewone raadsvergadering, die te half
drie gehouden zou zijn, is met het oog
daarop niet doorgegaan.
Op het Malieveld waren na het sein, dat de
blijde gebeurtenis spoedig zou kunnen worden
verwacht, de voor het geven van eëreschoten
bestemde kanonnen in stelling gebracht en on
middellijk na de ontvangst van het telex-be
richt om 9.55 met de blijde mare deed de bat
terij-commandant het eerste schot losbranden,
dat ver in den omtrek kon worden gehoord en
dat met regelmatige tusschenpoozen door meer
werd gevolgd. Zwaar dreunden de schoten over
de stad en velen, wier aandacht hierdoor werd
getrokken, spoedden zich naar het Malieveld
om dit bijzondere schouwspel gade te slaan.
Steeds meer nieuwsgierigen verzamelden zich
in de nabijheid van dit militair evenement en
vol spanning telde men de schoten, of het er
51 zouden zijn.... een Prinses of 101een
Prins.
Te 10.13 uur klonk het laatste schot.
Ook de kerkklokken bleven niet achter, vroo-
lijk galmden haar feestelijke klanken over de
stad. In strijd met alles wat anti-lawaaicam-
pagne heet, snerpte het geluid van auto
claxons door de lucht, belden de trambestuur
ders extra luid en weerklonken fabriekssirenes.
Bij alle bewoners der Residentie heerschte
een eenigszins nerveuze stemming en zoo kon
het gebeuren, dat een krantenjongen op den
Kneuterdijk in zijn zenuwachtigheid en en
thousiasme zichzelf vergat en inplaats van te
roepen: Een prinses geboren, luidkeels kond
deed van „de geboorte van Prinses Juliana."
De binnenstad werd dra overstroomd door de
Haagsche schooljeugd, die hossende, schreeu
wende en zingende uiting gaf aan haar blijd
schap over het heuglijke nieuws, waar natuur
lijk nog bij kwam het zeker zeer gewaardeerde
buitenkansje van twee vrije dagen.
In een vertrek van het paleis Noordeinde
lagen den geheelen dag felicitatieregisters ter
teekening gereed. Onder de eersten die hun
handteekening in deze registers zetten was de
dekep van het corps diplomatique, de heer A.
de Pury, gezant van Zwitserland.
Zeer vele anderen volgden het voorbeeld van
den deken. Gezanten, leden van het perma
nente hof van internationale justitie en vele
Nederlandsche autoriteiten, civiele en militaire,
begaven zich naar het paleis Nóordeinde om
op deze wijze van hun belangstelling in de
vermeerdering van het prinselijk gezin te ge
tuigen.
Nog vóór dat de zittingen van rechtbank en
gerechtshof te 's-Gravenhage waren begonnen,
werd het feit van de blijde gebeurtenis bekend.
Voor dien tijd heerschte er reeds een zenuw
achtige spanning, daar iedereen reeds ver
moedde, dat de Maandag groot nieuws zou
brengen. Toen nu om ongeveer tien uur de
kanonnen op het Malieveld, dat in de onmid
dellijke nabijheid van het gerechtsgebouw is
gelegen, begonnen te bulderen, holden vele
advocaten in toga gehuld de straat op, om
zich er van te overtuigen, dat het werkelijk
zoo was.
In een buitengewone zitting van het Haag
sche Gerechtshof heeft de president der straf
kamer mr. D. Lodder uiting gegeven aan de
Nu is een Prinsesje geboren.
Een kindje, nog teeder en fijn,
Maar dat reeds de grootheid
omschemert,
Al is het ook nóg zoo klein;
Waarvoor men reeds in het
verschiet ziet
Een leven vol hoogheid en pracht,
Als kind van een vorstenfamilie.
Van koninklijk, oeroud geslacht....
Een land is er voor in beroering,
Kanonschoten dreunden reeds zwaar,
Een volk juicht vol liefde en
blijdschap
Nu 't Prinsesje geboren is, maar
Er is ook een meisje geboren!
Een echtpaar kreeg heden een kind!
Zulk feit is in wezen hetzelfde,
Waar of men het wiegje ook vindt.
Thans zijn ook twee ouders gelukkig,
Wier liefde een onderpand vindt
In 't leven, dat nu is géboren,
In d'eerste, hun dochterhun kind!
Dat is nu hun baby, hun kleintje,
Dat is het, waar alles om gaat,
Een vader blijft altijd een vader,
't Zij 'n prins of een man van de
straat;
Een moeder blijft altijd een moeder,
Dat woord heeft precies zulk een zin
En zulk een verhevene grootheid
Bij 'n werkvrouw als bij een vorstin..
Zij zijn in de eerste plaats: ouders,
En daarom is 't nu onze wensch,
Dat zij dl 't geluk ook beleven
Als vader, als moeder, als mènsch!
HERMAN KRAMER
gevoelens van blijdschap van dit rechterlijk
college.
De procureur-generaal mr. A. Brants sprak
als vertegenwoordiger van het Openbaar
Ministerie.
Mr. A. S. Rueb, de president van de Haagsche
rechtbank, sprak in een bijzondere zitting van
dit college een korte rede uit.
Ook op de zitting van het kantongerecht
heeft men de blijde gebeurtenis herdacht.
De tekst van de proclamatie, welke in Den
Haag na het bekend worden van de geboorte
door herauten in de verschillende wijken der
stad werd voorgelezen, luidde als volgt:
Stadgenooten,
Met innige blijdschap maken wij bekend,
dat heden, 31 Januari 1938, door Gods goed
heid is geboren een Prinses van Oranje-
Nassau, Prinses van Lippe-Biesterfeld.
Hierdoor is in vervulling gegaan de harte-
wensch van het Nederlandsche volk.
Leve het Koninklijk Gezin.
Eén jubelende schare scholieren heeft heden
ochtend omstreeks half elf een ovatie gebracht
aan onzen minister-president, dr. H. Coljjn.
Op verschillende departementen werd de
heuglijke tijding door den minister aan de
ambtenaren medegedeeld en ook daar kwam
de stemming er spoedig in.
Het Haagsche Comité voor Volksfeesten heeft
aan de jonggeborene een rammelaar ten ge
schenke aangeboden, vervaardigd van uit de
hand gedreven zilver met ivoren handvat.
Op den rammelaar is een inscriptie:
,,Haagsch Comité voor Volksfeesten namens
de burgerij", alsmede een ooievaar aangebracht.
De rammelaar, welke vervaardigd is door
de fa. Van Kempen, Begeer en Vos, werd
aangeboden in een cassette van Nassau-blauw
leder met gouden rand. De cassette is gevoerd
met oranje zijde en oranje fluweel.
De verkeersregeling bij het paleis Soestdijk,
welke in verband met ongesteldheid van den
districtscommandant der rijksveldwacht te
Utrecht, de heer G. H. Herten, aan den districts
commandant te Amsterdam, den heer J. Ver-
meyden, was opgedragen, is thans door eerst
genoemde overgenomen.
een flauwe lichtschijn naar buiten drong,
welke ook later op den avond niet ver
dween, was belangrijk genoeg. Telkens en
telkens weer begaven zich de journalisten
zich naar het paleis, om zich ervan te
overtuigen, dat het licht niet werd gedoofd.
Het was opmerkelijk, hoe de menschen, die
in al die weken geleidelijk van hun uithou
dingsvermogen hadden ingeboet, met nieuwe
energie werden bezield. Vermoeide trekken ont
spanden zich, van nerveuze uitgelatenheid was
geen sprake meer; monter en opgewekt besprak
men het vooruitzicht, dat het wel zeer rekbaar
gebleken begrip „ieder" oogenblik" thans de
finitief tot een kwestie van uren zou worden
beperkt. Dezen nacht moest men zich op alles
voorbereid houden, op dezen nacht, op den
nieuwen morgen en in elk geval op den ko
menden dag hoopte men te kunnen rekenen.
Het wachten liep nu ten einde. Het werk kon
beginnen.
Onmiddellijk werd de weerslag merkbaar
op het telefoonkantoor, waar de gesprekken
met binnen- en buitenland elkaar plots in
snel tempo opvolgden en de beschikbare
cellen regelmatig waren bezet. Het bedie
nend personeel werd met drie telefonisten
versterkt, gereed om de groote rush op het
nieuws zoo vlot mogelijk te verwerken.
Wel sterk had zich thans de sfeer gewijzigd.
Een paar enthousiaste Engelschen staken bloe
men in hun knoopsgat. Zij vergaten hun kaar
ten. Het was of op slag een zware mist was
opgetrokken en schepen, die te lang doelloos
voor anker hadden geleg*i, weer him bestem
ming in zicht kregen, de zeilen heschen, de
motoren aanzetten.
De thans volgende nacht werd door de
meesten wakend doorgebracht. Zou het de
laatste zijn? Zou in dezen naeht het te
lang verbeide alarm-signaal weerklinken,
de verlossende gongslag worden gehoord?
Of zou de morgen van den 31sten Januari
het blijde nieuws verkondigen?
Uur na uur verstreek. Het Badhotel bleef
in vol bedrijf. Schrijfmachines ratelden,
pennen gleden over het papier. Buiten re
den de auto's af en aan. Naar het paleis,
waar men keek naar de lichten en luister
de naar den helderen slag van de klok in
den koekoek, die de uren telde, de laatste
uren vap een lange, lange reeks.
Gelukwenschen en bloemstukken werden
reeds korten tijd na het bekend worden van
de geboorte van een Prinses ten paleize Soest
dijk bezorgd.
Het eerste felicitatie-telegram was van
den Gouverneur-Generaal van Nteder-
landsch-Indië. Daarna kwam een prach
tige bloemenmand van de gemeente Baam
met een oorkonde en onmiddellijk daarop
een bloemstuk van burgemeester Van
Reenen.
De groote race, men zou kunnen zeggen de
„gold rush", van het Badhotel, welke de Engel
sche journalisten onderling hebben gehouden,
wie van hen het eerst het nieuws in Londen
bracht, is gewonnen door den Schot Steward
Emmeny, die hiermede een premie van 100 pond
sterling heeft verdiend (het is een bedrag van
bijna negenhonderd gulden) alleen door het
feit, dat hij zijn collega's luttele seconden voor
was.
De Engelsche krant, welker extra-editie zoo
doende het eerst op straat was, was de Star.
Ook de correspondent van het groote Engel
sche avondblad The Evening News, mr. H. Ant-
cliffe, wist zijn krant zoo snel te bedienen, dat
de extra-editie van dit blad met het uitvoerig
nieuws reeds voor half elf in de Londensche
straten verkrijgbaar was.
Naar wij vernemen, was de belangstelling
van het Engelsche publiek bijzonder groot. De
couranten werden grif verkocht en het Lon
densche publiek verheugde zich oprecht in het
geluk dat het Prinselijk Gezin te Soestdijk en
de geheele Koninklijke Familie en het Neder
landsche volk is ten deel gevallen.
Over den Zondag en den daarop volgenden
nacht, welken de journalisten in spanning
doorbrachten, meldt onze speciale verslagge
ver nog:
Zondag was de hofarts, dr. G. de Jong, des
middags ten paleize Soestdijk aangekomen, in
den vooravond gevolgd door Zuster Romke
Vermeer, aangewezen als nachtzuster, die uit
Den Haag werd ontboden, om zich te voegen
bij Zuster Eoomstra, reeds eenigen tijd tevoren
op het paleis gekomen. Ook was opgevallen, dat
tegen den avond de jalouzieën werden geslo
ten van de ramen in den Baamschen vleugel,
waarachter zich de kraamkamer en aangren
zende wachtkamer bevinden. Tevoren had men
hier dr. De Groot waargenomen, die zuster
Boomstra aanwiizincwwi cnf.
