u
Algemeen meeleven in het
buitenland
17*
R
V
Vreugdebetoon in
onze West
Nationale film
1898-1938
De stilste plek in
Nederland
Ken fraaie Herinnerings-ISns!
OMAN VAN
EEN PRINSES
Gelukwenschen van den
Daitschen Fuehrer
DINSDAG 1 FEBRUARI 1938
ar
De feestviering in België
In Zuid-Afrika
De stemming te Londen
Noorsche pers zeer
sympathiek
Parijs leeft mede
Te Rome
Gelukwenschen blijven
toestroomen
Telegram van de R. K.
Staatspartij
Plechtige bijeenkomst Ned.
Hand elshoogeschool
Gelukwensch R. K. Midden
standsbond
Paramaribo prijkt in vlaggentooi
De K.R.O. op den
nationalen feestdag
Officieele mededeelingen door
den voorzitter der tech
nische commissie
DEVIEZENREGELING VAN
BRAZILIË
Een sieraad voor ontbijt- en koffietafel, een juweel van
een beschuitbus brengt HILLE als blijvende herinnering
aan de heuglijke Nationale Gebeurtenis.
Met de hoogte van de bus is erop gerekend, dat de
forsche rol HILLE's beschuit - 10 stuks voor 10 cent -
er precies in past.
Bestel vandaag nog!
Na de geboorte der
Prinses
Alle Europeesche hoven telegra
fisch in kennis gesteld
Oorlogsbodems te Gibraltar
vlaggen
Feestprogramma van
de Phohi
Vivat Oranje!
AUTOMOBILISME
Sterrit Monte Carlo
De équipe Bakker Schut definitief
winnaar
DOOR CHARLES GARVICE
in
I
V
Geregeld komen nog uit het buitenland
berichten binnen over het meeleven der be
volking in de verschillende landen in en
buiten Europa met de blijde gebeurtenis in
ons Oranje-huis.
De Belgische en Engelsche staatshoofden
hebben, zooals reeds gemeld, telegrammen
van gelukwensch gestuurd. Ook de Duitsche
Fuehrer en Rijkskanselier, Adolf Hitler, heeft
zoowel Hare Majesteit Koningin Wilhelmina
als H. K. H. Prinses Juliana en Haar Ge
maal telegrafisch geluk gewenscht.
Alle Duitsche kranten hebben de geboorte van
de prinses te Soestdijk op de frontpagina ver
meld. Verder geven de bladen uitvoerige ver
slagen over de feeststemming in ons land.
Ter viering van de blijde gebeurtenis te
Soestdijk, zal de Nederlandsche consul te Gent
Woensdagmiddag zijn landgenooten ontvangen
in het consulaat in de Twee Bruggenstraat.
Zooals men zich kan voorstellen heeft de Ne
derlandsche kolonie te Brussel het bericht van
de geboorte van een prinses met groote vreugde
ontvangen.
In het Hollandhuis in de Auderghemlaan was
de vreugde overgroot. De portretten van Prinses
Juliana en Prins Bernhard zijn versierd met
bloimen en linten.
Ix de legatie is een register ter teekeixing ge-
legt en reeds velen hebben hun handteekening
gez<t, o.a. een vertegenwoordiger van Koning
Leo>old III, leden van de regeering en van het
dipknatieke corps.
Btinen enkele dagen zal de Nederlandsche
zaakgelastigde, jhr. J. W. M. Snouck Hurgronje,
ter elegenheid van de blijde gebeurtenis een
recetie houden in de legatie.
Ingeheel Zuid-Afrika is de geboorte van de
doch;r van Prinses Juliana met vreugde be
groet De plaatselijke Nederlandsche kolonies
make alle voorbereidingen voor feestvieren.
De'reugde van de bevolking, vooral van het
Afrikinsch sprekende deel, blijkt duidelijk uit
de gote hoeveelheid telegrammen, welke door
de Neerlandsche legatie te Pretoria wordt ont-
vange, een van de eerste telegrammen was af
komst} van Smuts.
Maaidagavond zou een groot vreugdevuur
or.tstofen worden op een heuvel bij Pretoria, in
tegenwjordigheid van vele toeschouwers uit
J ohaniesburg.
Het ïngelsche blad de „Star" schrijft, dat
een belangstellende wereld de Koninklijke
Familie en het volk van Nederland geluk-
wenscht. Het blad publiceert een geheele blad
zijde foto's uit het leven van Prinses Juliana.
De Nederlandsche Kamer van Koophandel
onden zal de volgende week een receptie
;aiiiseeren ter viering van de geboorte van
een' Prin.es. Men verwacht, dat de Lord Mayor
van Londen en de Nederlandsche gezant te
Londen op de receptie tegenwoordig zullen zijn.
De „Delftdijk" van de HollandAmerikalijn
Lep Maandagochtend Southampton binnen op
Weg van Vancouver naar Rotterdam. De vreug
de aan boord was zeer groot. De radiotelegrafist
Lad den geheelen nacht geluisterd. Maandag
ochtend riep de gezagvoerder alle Officieren
Lijeen om te drinken op het welzijn van de
Prinses en haar kindje.
De geboorte van het Nederlandsche Prinsesje
is te Oslo met groote belangstelling ontvangen
en de dagbladen publiceerden sympathieke ar
tikelen.
De minister van Buitenlandsche Zaken, Koht,
heeft den Nederlandschen gezant de gelukwen-
schen van de Noorsche regeering overgebracht
en de Noorsche zaakgelastigde te 's Gravenhage
heeft opdracht gekregen persoonlijk de geluk
wenschen van de Noorsche regeering aan de
Nederlandsche regeering over te brengen.
De geboorte van de Prinses in het Oranje-
luis was Maandag tegen het middaguur te Pa-
i ils bekend geworden door groote opschriften in
Paris Midi", het Parijsche twaalfuurblad.
Het was wonderbaarlijk te bemerken, met welk
een snelheid het nieuws zich in de Fransche
hoofdstad verspreidde en tevens zeer verheugend
zien, met welk een oprechte vreugde de Pa-
riizenaars het bericht van de geboorte verna-
Lien. Er was de laatste paar weken geen editie
v&n de Fransche kranten verschenen of er
Stand een bericht uit Nederland in en het
Fransche publiek wachtte met bijna evenveel
ongeduld op het plaatsvinden der heuglijke ge
beurtenis als de Nederlanders. Ook de laat in
den middag verschenen bladen gaven groote ar
tikelen over de blijde mare in Nederland.
Om er op te wijzen, dat onze kleine prinses
Ook nog Fransch bloed in de aderen heeft, gaat
de .Paris Soir" zelfs terug tot Claude de Cha-
lon, de laatste erfgename in directe lijn *an
het Huis van Oranje, die later trouwde met
Hendrik van Nassau.
In de Nederlandsche kolonie werd het reeds
zoo lang verbeide nieuws met groote vreugde
ontvangen. Op het kantoor van den Rotter-
damschen Lloyd in de Rue Scribe was men op
de gedachte gekomen van lange linten oranje-
strikken te fabriceeren, welke niet alleen aan
het eigen personeel en dat van de nabij geves
tigde firma Van Ommeren werden uitgereikt,
maar tevens aan eiken Nederlander werden aan
geboden, die het kantoor binnenstapte.
In de woning van onzen gezant te Parijs,
jhr. J. Loudon, was een album ter teekening
opengesteld, waarvan reeds een ruim gebruik
werd gemaakt.
Behalve de te Parijs wonende Nederlanders,
hebben ook verschillende buitenlandsche gezan
ten en andere leden van het corps diplomatique
van de gelegenheid gebruik gemaakt om hun
aanhankelijkheid te betuigen aan het Oranje
huis.
Zondag a.s. zullen dankdiensten worden ge
houden in verschillende Parijsche bedehuizen.
De geboorte van de Prinses zal door de Ne
derlandsche kolonie officieel gevierd worden op
Maandagavond 8 Februari a.s. in den tuin
„Wagram", waar o.a. de Nederlandsche gezant
aanwezig zal zijn.
Onze Romeinsche correspondent seint ons, d.d.
31 Januari:
De Italiaansche bladen nemen in uitvoerige
berichten hartelijk deel in de blijde gebeurtenis
voor het Prinselijk Gezin en voor het Neder
landsche volk.
Het bestuur van de R. K. Staatspartij heeft
het volgende telegram verzonden aan de Prin
ses en den Prins:
Met hartelijke vreugde en met innigen dank,
bovenal aan God, deelen de Katholieke Neder
landers in hun staatkundige organisatie, de
R. K. Staatspartij, in den nationalen jubel. Zij
bieden Uwe Koninklijke Hoogheden hun op
rechte en liefste gelukwenschen met de blijde
geboorte van de Prinses van Oranje-Nassau,
wier leven moge gezegend zijn in de onver
zwakte liefde van het geheele volk voor zijn
dierbaar vorstenhuis.
Geteekend: Houben, waarnemend voorzitter,
Kolfschoten, secretaris.
Het R.K. Werkliedenverbond in Nederland
zond telegrafische gelukwenschen aan H. M. de
Koningin en het Prinselijk Paar.
Namens het staatsbedrijf der P.T.T. is aan
Z. K. H. Prins Bernhard en H. K. H. Prinses
Juliana een geluktelegram verzonden.
Aan de Koningin heeft het P.T.T.-personeel
eveneens gelukwenschen gezonden.
Toen Maandagmorgen het bericht van de ge
boorte van een Prinses aan de Ned. Handels-
Hoogeschool te Rotterdam bekend werd, zijn alle
colleges stopgezet en kwamen bestuurderen,
docenten en studenten in de groote gehoorzaal,
welke wel te klein bleek, te zamen.
Hier werd de plechtige bijeenkomst geopend
met een toespraak van den rector-magnificus,
prof. dr. N. J. Polak.
De Hoogeschool verheugt zich in het huiselijk
geluk van de ons zoo sympathieke en dierbare
vorstelijke familie, maar, aldus de rector, voor
ons beteekent zij tevens de bestendiging van den
hechtsten stabiliseerenden factor aan ons volks
bestaan.
Daarna gaf prof. mr. C. W. de Vries, hoog
leeraar in het staatsrecht, een uiteenzetting
over de beteekenis van de woorden uit onze
Grondwet: „De Koning is onschendbaar".
Vervolgens sprak mr. R. Mees, voorzitter van
het Algemeen Bestuur van de Nederlandsche
Vereeniging voor Hooger Handelsonderwijs, over
de maatschappelijke beteekenis van het Vor
stenhuis, de omgangsvormen van Vorst en volk
en de binding, waarvan Oranje het symbool
vormt, der Nederlandsche volkseenheid.
Met gemeenschappelijk gezang werd de bijeen
komst gesloten.
In verband met de blijde gebeurtenis heeft
de Ned. R. K. Middenstandsbond de volgende
telegrammen verzonden:
Aan Hunne Koninklijke Hoogheden Prinses
Juliana en Prins Bernhard, Soestdijk:
„Bij de voorspoedige geboorte van de ko
ninklijke Prinses moge de Katholieke Midden
stand van Nederland, met heel het volk dee-
lend in de vreugde van Uw ouderhart, zijn in
nige gelukwenschen uitspreken en Gods zegen
afsmeeken over de toekomst van Uw eersteling
en het standvastig geluk van Uw Huis."
Ned. R. K. Middenstandsbond, Koops, voorz.
En aan Hare Majesteit Koningin Wilhel
mina:
„De Katholieke Midenstand van Nederland
biedt Uwe Majesteit in eerbied en verknocht
heid zijn innige gelukwenschen aan bij de voor
spoedige geboorte van ae koninklijke Prinses
en smeekt Gods zegen af over de toekomst
van Uw eerste kleinkind en van geheel Uw
Koninklijk Huis."
„De Katholieke Middenstand van Nederland
PARAMARIBO, 31 Januari (Aneta). Het
heuglijk nieuws werd te Paramaribo bij het
ochtendgloren ontvangen. Het bulderend
kanon wekte iedereen uit den slaap. Het was
het mooiste weer. Overal was het enthou
siasme geweldig. Spontaan barstte het iiit.
De stad prijkte in enkele momenten in vlag
gentooi.
Op het plein voor de gouverneurswoning
drong een enorme menigte samen om een
militaire parade te aanschouwen.
Daar de nationale feestdag op een Dinsdag
valt, begint het nationaal programma, verzorgd
door den K.R.O., des middags om vier uur.
Hieronder volgen enkele hoogtepunten uit dit
programma:
6.20 uur: Feestrede door pastoor W. Nolet.
8.00 uur: rede door minister-president
Dr. H. Colijn.
8.30 uur: Nationaal concert door het Stedelijk
Orkest van Maastricht.
9.00 uur: „De gebeurtenissen in het jaar 1909".
9.20 uur: Actueele reportage-opnamen.
Onder voorzitterschap van jhr. ir. O. C. A.
van Lidth de Jeude had Maandag in Hotel
„Terminus" te 's-Gravenhagfe een persconfe
rentie plaats, waarin door het Comité voor deze
film verschillende mededeelingen werden ver
strekt met betrekking tot de ontwikkeling der
plannen voor de uitvoering.
Dit overzicht werd medegedeeld door den heer
u. van öiaveien, cue er op wees, uac aoor net
oonnte op geen enkel punt geneixnziuuiguuu
gezocnt vvtjiu, aocn aat nog met aues aemiitief
vastgesteld was en dus met voor puohcatie in
aanmerking kon komen, aicer net vasten vorm
verkregen nad.
De mm moet op 1 Augustus van dit jaar
gereedkomen en dus in betrekkelijk korten tijd
vervaardigd worden. Deze „tijdnood" is o. a.
oorzaak, dat van deze film geen volledige „do
cumentaire" gemaakt kan worden, aangezien dan
een te omvangrijk materiaal verwerkt zou
moeten worden.
Betreffende den naam van de film staat nog
niets vast, aangezien de voorloopige titel „Na
tionale film 1898—1938" niet als definitief be
schouwd kan worden, zoolang het draaiboek nog
niet gereed is.
Het schrijven van het scenario is na een
verzoek om- een ontwerp, aan een aantal letter
kundigen gedaan, door een commissie van be
oordeeling opgedragen aan Ben van Eyssel-
steyn, die ook net draaiboek zal samenstellen.
De productie zal geschieden door het Comité
zelf, zoo noodig zal voor de daarvoor in aan
merking komende werkzaamheden, gebruik ge
maakt worden van een der bestaande film
studio's, die daarvoor gehuurd zal worden.
Bij deze film zijn geen commercieele doel
einden vooropgesteld, zoodat alles aan het cultu-
reele doel en den feestelijken opzet gewijd kan
worden.
Het gegeven van deze film zal ongeveer nabij
komen aan de bekende speelfilm „Cavalgade";
zonder in eenig opzicht naar volledigheid te
kunnen streven, wil het Comité er de lotge
vallen van land en volk gedurende de regee-
ringsperiode van H. M. de Koningin in uit
beelden, door middel van een aantal karakteris
tieke figuren. Van de hulp van buitenlanders
wordt in deze film geen gebruik gemaakt, tenzij
voor bepaalde functies geen ervaren Nederland
sche krachten beschikbaar zijn. De regie berust
in handen van Johan de Meester, met artistieke
assistentie van Edmond Gréville, den maker van
„Remous" en „Regie". Met de architectuur is
de heer A. H. Wegerif belast, terwijl de heer
Ostwalt als productieleider is aangesteld. Het
camerawerk en de montage zijn voorts in han
den van Nederlandsche medewerkers.
Door den heer Van Eysselsteyn werd vervol
gens nog een globaal overzicht gegeven van
het draaiboek, dat midden Februari gereed
komt en waarin als hoofdlijn is vastgelegd de
historie van twee gezinnen, die in algemeene
trekken weerspiegelt, wat in de afgeloopen 40
jaar door het Nederlandsche volk is beleefd.
Men verkrijgt daardoor een symbolische uit
beelding van de nationale historie in dat tijdvak,
waarin het publiek zichzelf en verschillende
omstandigheden, waarin het heeft verkeerd, kan
herkennen.
Bij de vervaardiging van de film zal geen ge
bruik worden gemaakt van oude journaals, doch
alle scènes zullen nieuw worden gecreëerd. Door
medewerking van een aantal kapitaalkrachtige
personen is voor de vervaardiging van deze
film een bedrag van ongeveer anderhalve ton
bijeengebracht, terwijl als reserve nog getracht
wordt een garantiefonds te vormen. Het ligt
in de bedoeling, van de film een voldoend aan
tal copieën te laten maken, zoodat de vertooning
in Nederland, zoowel als in de Koloniën tege
lijkertijd kan plaats hebben, aangezien ook aan
de Koloniën een gedeelte van de film, die een
lengte van plusminus 2500 meter krijgt, gewijd
zal zijn.
De Hollandsche Bank Unie N.V. verneemt
(telegrafisch van haar kantoor Rio de Janeiro),
dat de Banco do Brasil op 31 dezer wederom
er toe overgegaan is, met de incasseerende
banken in Brazilië koerscontracten te sluiten
voor de levering van deviezen binnen zestig
dagen (naar keuze van de Banco do Brasil),
thans voor wissels, waarvoor de tegenwaarde
in milreis tot en met 22 dezer door de banken
aan de Banco do Brasil is afgedragen.
(Van onzen specialen verslaggever)
De stilste plek in Nederland is op het oogen-
blik Soestdijk. Nu het verkeer is omgelegd en
ook de belangstellenden op een afstand wor
den gehouden, ligt het groote witte huis met
zijn kolonnades er eenzaam en als uitgestor
ven tusschen het hooge wintersche geboomte.
Niets beweegt zich op de paden, het bordes
of bij de deuren, niets ziet men achter de ge
sloten vensters. Alleen de wind, die in het
middaguur sterk is afgenomen, zingt in de
hooge toppen der boomen een zachten wiege
zang.
De stilste plek in Nederland is paleis Soest
dijk. Daar sluimert 'Neerlands Prinsesje Haar
eersten slaap, daar rust Haar jonge Moeder,
omringd door de liefde en zorgen van Haar
Gemaal, thans overgelukkig Vader en beide
Grootmoeders, Die zich buigen over het wiegje,
deelend in het Jonge geluk van Hun Kinderen.
Deze dag behoort aan het prinselijk gezin, dat
zich zelf in deze uren genoeg wil zijn. En Ne
derland in feestvreugde respecteert de rust en
de stilte. Alle gedruisch en rumoer blijft verre.
Men blikt naar het huis en vermijdt alle uit
bundigheid.
De oude muren, die bijna honderdtwintig
jaar niet het prille gerucht van een nieuw ont
loken menschenleven meer kenden, sluiten zich
schuttend en veilig. Daarbuiten verglijdt de
grijze dag. Af en toe doet de wind de beide
standaards op het dak van het paleis uitstaan,
diep-kleurig het oranje en blauw in de neve
lige atmosfeer. Dan trilt ook de elzenstruik bij
het hek en zijn teere, broze bloesem ritselt
zacht.
Nieuw leven schoot uit overouden grond.
v,.y
0
-Y-u'r .'-Cv.'
Omtrent de geboorte van een Prinses Maan
dagmorgen op paleis Soestdijk vernemen wij
nog, dat hedenmorgen onmiddellijk na de blijde
gebeurtenis volgens bestaand gebruik alle
Europeesche hoven telegrafisch met de geboor
te der Prinses in kennis zijn gesteld.
In den loop van den dag werden deze tele
grammen door een telegrafischen gelukwensch
der betreffende Vorstenhuizen beantwoord.
Ter eere van de geboorte van een Prinses
was Maandag het Nederlandsche oorlogsschip
„Hertog Hendrik", dat te Gibraltar ligt, ge
heel gepavoiseerd. De buitenlandsche oorlogs
bodems en andere schepen in de haven hadden
ook de Nederlandsche vlag geheschen.
De Phohi heeft Maandag voor de luisteraars
in Oost- en West-Indië en Zuid-Afrika een
speciaal feestprogramma verzorgd ter gelegen
heid van de blijde gebeurtenis, zoodat de Ne
derlanders over heel de wereld op den ge
boortedag zelf in de gelegenheid waren de
feestvreugde in Nederland mee te maken.
In dit programma, waarin o.m. afwisselend
reportages van de feestelijke stemming in
Soestdijk, Amsterdam en Den Haag waren op
genomen, zijn ook toespraken uitgezonden van
den burgemeester van Baarn, jhr. mr. G. C. J.
van Reenen en Den Haag, mr. S. J. R. de
Monchy. Ook heden en morgen geeft de Phohi
speciale uitzendingen voor de luisteraars in
onze overzeesche gewesten en Zuid-Afrika.
Drie vliegtuigen van de vrijwillige organisa
ties sportvliegers zijn Maandagochtend van het
vliegveld Ypenburg opgestegen voor het ver
spreiden van strooibiljetten, die tot tekst had
den: „Vivat Oranje! De vlag in top! d'Oranje-
zon stijgt stralend op. Januari 1938."
Met het bekend maken van den officiee-
len uitslag van den zeventienden sterrit
naar Monte Carlo is de overwinning van
de équipe Bakker Schut met Ford defini
tief geworden, wat trouwens ook niet anders
werd verwacht.
6
het meisje!" zei juffrouw Norton, op het
etste woord van Daan voortgaande. „Ik kan
niet Enders zeggen dan dat zij een mooi en aan
trekkelijk klein ding is."
„Niet zoo erg klein, moeder," beweerde Daan
«enigssins verstrooid, terwijl hij zijn pijp aan
stak.
„Mair heb je ooit een meisje zien doen, wat
zij do«t! Ze kan wel vijftig zijn in plaats van
vijftier. of zestien: zoo overal verstand van en
zoo gemakkelijk in haaroptreden. En dan die
revolve-1 Zoo maar direct ergens op los te willen
schietex, alsof ze een zeeroover was!
k zou hem de huur op kunnen zeggen.
t Beste is, dat ik het morgenochtend maar doe,
voor er iets kan gebeuren."
„Er :al niets gebeuren, moeder," zei Daan
ernstig. „Zij lijken voor ons vreemd, omdat zij
anders ^jn. Het komt mij voor, dat buitenland
sche mesjes ik bedoel meisjes, die op het
vastelant zijn opgegroeid, vrijer en meer onge
dwongen in hun optreden zijn dan onze meisjes.
Ook oud<r voor hun leeftijd en beter bespraakt.
Onze misjes zijn min of meer langzaam en
schuw."
„Dat stekt onzen meisjes tot eer," verklaarde
juffrouw Norton. „Het zou me spijten als een
van de meisjes van Selby Gardens...." Zij
hield even op, want zij was een eerlijke vrouw.
„Niet dat er iets was, in hetgeen juffrouw Lan-
don zei of deed, waarop je iets aan kon merken.
Zij was een volmaakt lief kind."
„Dat was ze," stemde Daan toe. „U moet be
denken, dat zij heel anders opgevoed is, dan onze
Engelsche meisjes. Er was iets bijzonder be
koorlijks in die ongedwongen, vastberaden ma
nieren van haar en zij is een mooi meisje....
eigenlijk nog maar een bakvischje, niet waar?"
„Ja, dat vind ik ook," gaf zijn moeder toe.
„En ze was zoo vriendelijk, toen ze kwam
vragen, of ze hier binnen mocht komen. Ik kan
niet ontkennen, dat ik direct met haar was in
genomen: ze is, net als je zegt, zoo lief en mooi.
Maar die revolver!"
Zwijgend zat Daan te rooken. Hij trachtte zich
met de nieuwigheid van de vreemde huurders
vertrouwd te maken en met hun manier van
doen.
„Zeg Daan, er is nog iets," begon juffrouw
Norton opnieuw. „Hoorde je haar over een graaf
spreken? Menschen, die een graaf tot vriend
hebben, komen gewoonlijk niet als huurders in
Selby Gardens, 't Is me een raadsel, Daan."
„Och, dat weet ik niet," zei Daan geruststel
lend. „Graven hebben op 't vasteland niet veel
te beteekenen, geloof ik. Ik bedoel, dat zij daar
veel gewoner zijn dan hier en 't is voor een
vreemden edelman heel goed mogelijk, dat hij
arm is."
Maar juffrouw Norton schudde bedenkel jk 't
hoofd.
„En dat mijnheer Landon zooveel zorg had om
de deur te sluiten en den grendel erop te doen!
Ik vind dat verdacht. Waar is hij bang voor?
Dat er gestolen zal worden?
„Inbrekers komen toch niet, waar niets te ha
len valt. Zoolang ik hier woon, is er nog nooit
in Selby Grdens ingebroken en het zal er
waarschijnlijk ook nooit gedaan worden. Ja, ik
noem het verdacht. Als het geen bommen zijn,
dan zal 't wel iets even gevaarlijks zijn. Ja hoor,
ik geloof werkelijk, dat het 't beste is, om hem
morgenochtend de huur op te zeggen."
„Welke reden wilt u dan opgeven? U kunt hen
toch niet zonder motief op straat zetten. U kunt
bezwaarlijk zeggen, dat hun uiterlijk u niet be
valt."
„Waarom niet?" vroeg zijn moeder overmoe
dig.
„Omdat 't niet waar is," zei Daan lachend.
„U weet evengoed als ik, dat u bijzonder met
het meisje was ingenomen. Dat zag ik heel goed
aan u; en het zou vreemd geweest zijn, als 't
niet zoo geweest was."
„Ik geef toe, dat zij alles in haar voordeel
heeft," zei juffrouw Norton, „en mijnheer Lan
don heeft heel vriendelijk gesproken en was
heel beleefd; maar dat zijn vreemdelingen al
tijd. Neen, Daan, laat ik hem de huur maar op
zeggen."
„Nu, als u het graag wilt," zei hij met een
knikje. „Maar doe het niet morgen; geef hun
een week tijd.
„In die week kan de heele buurt wel in puin
liggen," beweerde juffrouw Norton.
„Laten wij dat maar riskeeren moeder, en ver
geet niet, dat ik wel een oogje in 't zeil zal hou
den. Ik geloof, dat ik 'n ouden heer en een kind
wel kan regeeren, hè? Neen, geef hun maar een
week tijd."
„Nu, als jij 't zegt, Daan," zei de moeder met
oogen, die glansden van trots. „Maar maak er
mij geen verwijt van, als wij met bed en al in
de lucht vliegen!"
„Ik geef u de verzekering, dat 't niet zal ge
beuren," beloofde hij lachend. „Hoe 't ook zij,
als wij de lucht ingaan, dan gaan zij mee de
hoogte in. Bah, wat 'n onzin! Een zenuwachtige
oude heer bijna al die vreemdelingen zijn
nerveus, geloof ik en dat meisje.... ja zij is een
buitengewoon kind met aparte manieren, maar ze
is nog maar een bakvischje.... heelemaal niet
gevaarlijk!"
De week uitstel, waarvoor Daan had gepleit,
verliep en de rust van Selby Garends was niet
door een bom of zoo iets verstoord. Bovendien
was juffrouw Norton gewoon geraakt aan, ja
bijna verzoend met haar huurders en hun
vreemde manieren. Feitelijk gevoelde zij zich
gedrongen tegenover Daan te bekennen, dat de
vreemdelingen tot nu toe de laatste drie
woorden met nadruk en hoofdknikkend uitge
sproken in elk opzicht uitstekende huurders
waren.
Zij hadden weinig noten op hun zang, waren
heel kalm en rustig en belden niet voor elk wis
sewasje.
„Erg gemakkelijk wat den kost aangaat en
stil ook. Als juffrouw Stella niet den heelen dag
buitenlandsche liedjes zong en in twee sprongen
de trap afvloog, of zich met een gilletje langs
de leuning naar beneden liet glijden, zou je niet
merken, dat er huurders in huis waren," verze
kerde juffrouw Norton. „Ja, die mijnheer Lan
don is een echte gentleman."
„En juffrouw Stella.... nu, moedertje, beken
maar eerlijk, dat zij uw goeie hartje heeft ge
stolen," plaagde Daan haar lachend.
Juffrouw Norton deed een poging om ont
kennend haar wenkbrauwen en schouders op te
trekken, hetgeen een jammerlijke mislukking
werd. Want van den tweeden dag van haar ver
blijf af, was de goede vrouw onder de bekoring
van het jonge meisje geraakt en was nu reeds
haar vurige bewonderaarster en toegewijde sla
vin geworden.
Na een tikje op de keukendeur was Stella bin
nengekomen, terwijl de toebereidselen voor een
kerrieschotel in vollen gang waren. Zonder ver
dere inleiding had zij juffrouw Norton met de
vraag verrast:
„Madame, hoe vindt u deze jurk? Eerlijk zeg
gen, hoor."
Juffrouw Norton liet haar blik over het slanke
figuurtje gaan en het was haar aan te zien, dat
haar bewondering eenigszins door onwillige cri-
tiek werd getemperd.
„Heel mooi, prachtig, juffrouw Stella," begon
ze en aarzelende dan; waarop Stella, die al heel
eigen met haar was, begon te lachen.
„Maar niet geschikt voor Engeland,
vader. Wqiissi» r?
toch op
ik vader altijd zegt, dat hij zeker weet, dat u
het ook zou vinden. En nu vraagt vader, of u
zoo vriendelijk zou willen zijn, mij op z'n En-
gelsch te kleeden. Ik veronderstel, dat er in de
buurt wel goede confectiemagazijnen zullen zijn,
waar iets goeds te krijgen is."
„Natuurlijk juffrouw," zei juffrouw Norton,
„Fletcher en Brown in de Commercial Road is
een fijne zaak, waar u zeker kunt slagen."
„Zou u die pan met dat heerlijk riekende
goedje niet weg kunnen zetten en met mij naar
den winkel gaan?"
„Dit is een kerrieschotel voor uw diner," ver
klaarde juffrouw Norton met de waardigheid
van een chef-kok. „Neen, die pan kan ik nu niet
aan z'n lot overlaten, dan zou 't bederven. Maar
ik zou om elf uur mijn huishoudelijke bood
schappen kunnen doen en u dan meenemen."
„U bent een engel, madame; precies elf uur
glij ik de trap af!" en zij trippelde, fluitend als
een schooljongen, de keuken uit.
Niet zonder trots wandelde juffrouw Norton
met haar aangebeden huisgenoote de deur uit
en het is onbegrijpelijk, waar in die enkele
oogenblikken die hoofden boven de ondergor
dijntjes vandaan kwamen, om dit nieuwste van
Sejby Gardens in oogenschouw te nemen.
Na eenige huishoudelijke benoodigdheden te
hebben gekocht, stonden juffrouw Norton ent
Stella gearmd voor de etalages van Fletcher enf
Brown. Na een critisch ondcr^i peslbot JL}jf-j'
frouvk^Norton
