UIT DEN OMTREK
VIM
B
De avonturen van een verkeersagent je
m
<Kdveï&aal van den
SHEA
Chautemps dreigt
Herstel der kerk in
Catalonië?
Samenwerken met
het communisme?
Poolexpeditie in
benarde positie
van de Iersche Brigade
WOENSDAG 2 FEBRUARI 1938
BEVERWIJK
BENNEBROEK
DRIEHUIS
HEEMSTEDE
DeRcuzenbus is heel voor<fe|/0
U krijgt het dubbele
en U betaalt minder
reinigt alles
HILLEGOM
VOGELENZANG
Vertrouwenskwestie in geval van
conflict over het arbeidsstatuut
Onderhandelingen tusschen een
Spaanschen prelaat en de
regeering
In de huidige omstandigheden
onmogelijk
IJsschots, waarop zij zich bevindt,
gescheurd
Bewondering voor de
hoofdstad
Buitenlandsche journalisten
bekijken Amsterdam
Jaarvergadering Haagsche
Districtsdambond
;rr^rndheadon- j Kitty *S WeUSCh
RIJKSVISCHAFSLAG
STAAT VAN BESOMMINGEN
DOOR RANDALL PARRISH
Huishoudelijke voorlichting. Aangemoedigd
foor het succes van het eerste tweetal naai
cursussen heeft het Comité inzake huishoude
lijke voorlichting gemeend een tweede tweetal
naaicursussen (ieder van tien lessen) te moeten
organiseeren. Deze zullen gehouden worden op
Dinsdagmiddag van 1416 uur en op Donder
dagavond van 1921 uur, voor het eerst op 15
en 17 Februari a.s.
Verder zal een kookcursus worden gegeven en
wel op Maandagmiddag van 1416 uur, voor
'iet eerst op 21 Februari a.s. (zes lessen).
Alle cursussen worden gegeven in het gebouw
der Gemeentelijke Huishoud- en Industrie
school, C. H. Moensplein, alhier. De kosten
bedragen 2% cent per les.
Aanmelding moet geschieden op formulieren,
welke op Donderdag 3 Februari a.s. des mid
dags tusschen 15.30 en 16 uur verkrijgbaar zijn
aan het stempellokaal (Parkeerterrein Baan-
straat)
Degenen, die zich steeds voor den naaicursus
nebben opgegeven, doch nog niet voor plaatsing
111 aanmerking kwamen, komen het eerst aan
de beurt. Verder beslist de volgorde van ont-
vangst der formulieren, die uiterlijk 5 Februari
As. moeten zijn ingeleverd bij de Gemeentelijke
Huishoud- en Industrieschool.
Opgaven, die niet op de daartoe bestemde
"ormulieren worden gedaan, komen niet in aan
merking.
Ongeval op voetbalveld. Zondagmiddag
heeft op het terrein van B. S. M. in den wed
strijd B.S.M.Alph. Boys een speler van Alph.
Hoys een been gebroken. De speler is per zieken-
®uto naar het ziekenhuis te Leiden overgebracht.
De wedstrijd is tengevolge van het ongeval
twaalf minuten voor het einde gestaakt, de
stand was toen 21 in het voordeel van B.S.M.
Benoeming. Tot adviseur van de R. K.
Hanze, Volksbond, L. T. B. en St. Deus dedit is
door Z. H. Exc. mgr. J. P. Huibers benoemd: de
Weleerw. heer J. Th. v. d. Beek, kapelaan alhier.
Heerencongregatie De heerencongreg^tie
2al hedenavond (Woensdag) niet doorgaan.
Men zij gewaarschuwd. De politie te Heem-
stede heeft in de afgeloopen week 45 personen
gewaarschuwd terzake het rijden per rijwiel over
het trottoir.
Aangezien dit een groot gevaar voor de voet-
®ahgers oplevert, zal de politie voortaan niet
•heer waarschuwen, doch zonder pardon proces-
Verbaal opmaken.
Oranje-Vreugde-Volksvreugde. Het comité
"Oranje-Vreugde-Volksvreugde" deelt ons mede,
hat in totaal aan 22 belanghebbenden een
'biermand-uitzet is uitgereikt.
'h verband met de blijde gebeurtenis is aan
e'k ook nog een pakket levensmiddelen ver
trekt, wat in de meeste gezinnen wel een extra
Verrassing was.
Brandalarm. Terwijl de brandweer, met
ue beide fraaie versierde auto's, gereed stond
°m uit te rijden voor deelname aan den licht
voet, werd een begin van brand gealarmeerd
m Perceel v. d. Hulstlaan 22.
De bewoonster had een pan met vet staan op
e fornuiskachel. Het vet, dat vermoedelijk
|ets te lang had staan braden, vatte vlam, en
een ommezien stond het schoorsteenkleedje
Jh lichter laaie, en begon de schoorsteen ook al
e branden.
De bewoonster zelf wist het brandende
kleedje te verwijderen, doch de pan met vet
brandde lustig door. De politie, die op het
eerste sein direct per motor even een kijkje ging
hemen, kon, door natte doeken over de pan
met vet te werpen, het gevaarlijke goedje naar
buiten werken, waarna de vlam met zand werd
Sedoofd.
Zoo kon de brandweer nog deel aan den
hchtstoet nemen.
Wie zag de aanrijding? De burgemeester
Vah Heemstede verzoekt getuigen van de aan-
ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
V.4a„
rijding op de Zandvoortschelaan, Donderdag
avond, zich zoo spoedig mogelijk te vervoegen
aan het bureau van politie aan de Raadhuis
straat.
Bekwaamheidswedstrijd. Deze wedstrijd,
die om het andere jaar door de Hillegomsche
Veiling georganiseerd wordt, en waarvoor bij de
Hyacinthenkweekers en ziekzoekers groote be
langstelling bestaat, zal over eenige weken we
der worden gehouden.
De daarvoor benoodigde hyacinthen zijn reeds
in de broeikas geplaatst en wanneer de ontwik
keling normaal plaats heeft en de besmetting
de gewenschte resultaten oplevert, zal deze
wedstrijd plaats hebben van 16 Februari tot en
met 5 Maart a.s. in het gebouw der Hillegom
sche Veiling te Hillegom.
Vischwedstrijd. Zondag hield de vischclub
„Nooit Gedacht" een onderlingen wedstrijd op
witvisch in de Leidschevaart tusschen Centen-
brug en Manpad. In totaal werden 116 stuks ge
vangen.
Den eersten prijs behaalden J. Abswoude met
24 st..; 2en prijs D. Abswoude met 1? st.; 3en
prijs A. Stijnman met 13 st.; 4en prijs H. Rus
man met 10 st.; 5en prijs A. Wejjers met 9 st.
Na den wedstrijd werden de prijzen door den
voorzitter uitgereikt in het clublokaal bij G.
Blokker.
De sterke oranjeboom Op den dag der
blijde gebeurtenis zou de Juliana-Bernhard-
boom op den hoek van den Vogelenzangscheweg
Graaf Florislaan bijna geveld zijn, doordat
een met twee paarden bespannen boerenwagen
tegen hem is opgereden.
Door de botsing vloog de bestuurder van den
wagen, maar bleef ongedeerd.
De boom en het hekwerk er omheen werden
slechts licht beschadigd.
(Berichten reeds geplaatst in een deel
van onze vorige oplage
PARIJS, 1 Febr. (DNB) Bij de behandeling
over het nieuwe arbeidsstatuut in de Kamer
commissie voor arbeidszaken, heeft de Fran,
sche minister-president Chautemps hedenmid
dag verklaard, dat hij volstrekt weigert de
glijdende loonschaal op te nemen in het statuut.
Voorts drong Chautemps aan op bespoe
diging der zaak en verklaarde hij, dat wan
neer dè Kamer een andere redactie van
het statuut wenscht, de uitwerking daarvan
door een andere regeering moet geschieden.
Wanneer principieele meeningsverschillen in
deze aangelegenheid tusschen de commissie
en de regeering aan den dag treden, zal
hij in de Kamer de kwestie van vertrou
wen stellen.
Aan het slot van de zitting der commissie,
is een delegatie van de C.G.T. onder leiding
van Jouhaux geraadpleegd. Jouhaux verklaar
de, dat de vakvereenigingen het er niet eens
mee kunnen zijn, dat de Staat zich binnen het
kader van de collectieve verdragen de regeling
van de betrekkingen tusschen de werkgevers en
werknemers aanmatigt. Jouhaux eischte regel
matige herziening van loonen en salarissen
in verband met schommelingen van de kosten
va^ levensonderhoud.
De „Catholic Herald" verneemt uit welinge
lichte bron, dat de regeering van Catalonië de
mogelijkheid van een herstel van den Katho
lieken eeredienst in Catalonië overweegt. Er is
reden om aan te nemen, dat op neutraal ge
bied onderhandelingen worden gevoerd tusschen
een hoogen Spaanschen prelaat en vertegen
woordigers der regeering.
De houding der regeering zou daaraan toe te
schrijven zijn, dat zij in een verzoening met de
Kerk, waardoor zij de sympathie der Catalaan-
sche en buitenlandsche Katholieken herwinnen
zou, een verzekering zou vinden voor het be
houd van de onafhankelijkheid van Catalonië
edenkin uren van beproeving en
smart, dat ied're mensch wel iets
te boeten heeft en het leed zal
lichter te dragen worden.
ROME, 1 Febr. (Stefani). In' een be
schouwing over het communisme schrijft Pater
Mariono Ordovani, de Magister Sacri Palatii
Apostolici, dat sommige Katholieken zich af
vragen, of het niet gewenscht zou zijn een
compromis te sluiten met het communisme.
Dit ware misschien mogelijk geweest, zoo
schrijft hij, in den tijd, dat het communisme
streed voor idealen en een utopie.
Doch nu het communisme het materia
lisme en een wereldbrand nastreeft, zouden
wij ons schuldig maken aan een daad van
krankzinnigheid en hersenverweeking,
indien wij ons niet aaneensloten tot verde
diging.
De schrijver herinnert eraan, dat de com
munisten in Spanje niemand spaarden; ook de
religieuzen, die hun geheele leven voor het volk
gegeven hadden, brachten zij ter dood.
MOSKOU, 1 Febr. (Reuter) De Sovjet-Rus
sische Noordpool-expeditie meldt, dat als ge
volg van een plotselingen cycloon, die zes da
gen duurde, de ijsschots, waarop zich het.
kamp bevindt, gescheurd is, en dat de expeditie
thans opgesloten zit op een ijsschots van 270 bij
180 meter en afgesneden is van haar twee
bases en haar voorraadmagazijn.
Papanin, de leider der expeditie, heeft Mos
kou verzocht, zich niet bezorgd te maken.
Nu voor de journalisten, die uit alle oorden
van Europa naar Holland waren gekomen om
wille van het heuglijke feit, dat Nederland thans
bejubelt, de Soestdijksche episode achter den
rug is en velen van hen nog in Amsterdam, Den
Haag en Rotterdam vertoeven om deze steden
te bezichtigen, heeft de K.L.M. de aardige ge
dachte gehad, hun een vlucht boven de verlichte
hoofdstad aan te bieden. Dinsdagavond om 7 uur
hebben de buitenlandsche journalisten, voor
zoover zij in de hoofdstad aanwezig waren, aan
deze uitnoodiging gevolg gegeven en ruimschoots
van de gelegenheid gebruik gemaakt om uiting
te geven aan hun bewondering voor Amster
dams avondlijk schoon. De Oeverzwaluw, be
stuurd door piloot Van der Zijde, cirkelde ge
durende eenigen tijd over den verlichten Dam,
boven het helle vreugdevuur op het Rembrandts-
plein en boven alle lichtweelde die in het ge
rimpelde water van de grachten weerspiegelde.
Allen waren vol lof over het prachtige
schouwspel.
De algemeene jaarvergadering van den Haag-
schen Districtsdambond zal worden gehouden
op 11 Februari a.s.
Toen het verkeersagent je het verhaal van den koning had
gehoord, was hij kwaad, zeer kwaad op de heks. „Koning," zei
hij. „dien ring moeten wij zien terug te krijgen en iR geef de
achtervolging van de heks niet eerder op voor ik haar heb..
„Zou je dat willen, meneer Keesie," vroeg de koning. „Zeker,
Majesteit, een verkeersagent als ik staat voor niks, maar als
ik mijn arm oplicht, staat alles voor hem', trams, auto's, fietsers,
wagens." „Ik zou U er altijd dankbaar voor zijn." verzekerde de
koning. „Dat is niet noodig, U heeft me goed behandeld on
daarom ben ik dankbaar.... U moet maar denken: Wie goed
doet, goed ontmoet.' „Ik zal U twee dappere mannen meege
ven," zei de koning weer, „ze kunnen U helpen."
En toen kwam de koning met een kleinen staf, van. zwart
glimmend hout, terwijl er aan den knop een diamant zat, die
heel mooi schitterde en naar alle kanten stralen uitschoot.
„Zie hier." zei de koning, „hier is ook een tooverstaf. Da ai-
mee kun je zien, wien je ontmoet. Je hebt menschen, die zich
onkenbaar weten te maken, nou heb je met dien staf de men
schen aan te raken en dan weet je meteen, wie ze zijn." „Dank
U wel, daar zal ik een goed gebruik van maken," verklaarde
het verkeersagentje. En nu vooruit. Met frisschen moed be
gonnen, veriioht het werk.
Kitty kwam de werkkamer van haar man
ingestoven en zei hijgend:
„Je kunt nooit raden wie een auto heeft,
Paul! Ik sta er gewoon paf van."
„Ja, wiePaul Meeders staarde zijn
vrouw aan. „De Van Stralens misschien?"
„Ja, de Van Stralens," antwoordde Kitty met
een zucht en liet zich in een clubstoel vallen.
„Ik kon mijn oogen haast niet gelooven. Hij
stuurde en zij zat naast hem. Trotsch als een
pauw natuurlijk. Die menschen kunnen nu alles
en wij niets," pruilde ze. „Het is een twee-
zitter, een mooie beige met dito kap. Ach,
Paul, wanneer zullen wij ook eens zoo rijk zijn?"
„Ja, wanneer?" Paul streek bedenkelijk langs
zijn kin.
„Verdien je veel met dat proces van dien
bankierszoon?" vroeg Kitty vol hoop.
„Nog al. Maar dat geld kan ik toch niet aan
een auto besteden, kindje. Er komt zooveel kij
ken. En je hebt nu pas je nieuwen bontmantel.
En een jong advocaat zit ook niet in zijn cliën
ten, zooals je weet."
„En Henk Stralens dan? Die heeft toch ook
nog maar enkele processen gehad."
„Henk heeft meer geld dan wij, dus kan hij
zich de luxe van een auto permitteeren."
Kitty zuchtte. „O, dat geld! Het houdt altijd
de handen gebonden. Maar ik zal je maar aan
je werk laten," vervolgde ze, „want die rimpels
daar tusschen je oogen bewijzen mij, dat je
moe bent. Heb je nog veel te werken? Wordt
het weer een of twee uur, voor ik je boven zie
verschijnen?"
„Misschien," lachte hij. „Als jij eens een auto
wilt bezitten, dan moet je baas hard werken,
kind."
„Maar jij zoudt er immers ook graag een
willen?"
„Natuurlijk! Ik zal er tenminste mijn best
voor doen. En ik zou er ook veel gemak van
hebben."
„Nou, dan ga ik maar. Dag, arme kerel!"
plaagde ze.
„Dag, schat!"
Kitty trippelde op haar hooge hakjes, hoed
en mantel in de hand, het vertrek uit. Bij de
deur keek ze nog eens om en zei:
„Ik weet het al. Het wordt een verrassing
voor me op mijn verjaardag." Ze stak even haar
spits tongetje tegen hem uit.
Een schat van een vrouw, dacht Paul. Jam
mer dat ik haar niet een auto kan koopen, waar
ze zoo naar verlangt. Maarmisschien....
als hij den bankierszoon kon vrijpleitenbe
halve zijn honorarium was hem van den vader
nog een flink bedrag beloofd. En dan zou hun
beider wensch vervuld kunnen worden.
Paul verdiepte zich weer in de zaak, die bin
nenkort voor het gerecht behandeld zou wor
den en waarin hij voor den verdachte zou plei
ten.
Deze was de zoon van den schatrijken ban
kier Stroomens en werd beticht tijdens een
drijfjacht zijn vriend te hebben doodgeschoten.
De jongeman Egbert Stroomens en Hendrik
Terweek, diens vriend, hadden, even voor den
aanvang der jacht, hevig getwist over een punt,
hun door een jagermeester aangewezen. Woe
dend had Egbert zijn plaats ingenomen en ge
zworen Hendrik niet meer als zijn vriend te
beschouwen, voorgevend dat deze met den ja
germeester over het hem aangewezen punt ge
smoesd had. Er werd een groote drijfjacht ge
houden. Het bosch was als het ware door de
jagers omsingeld, natuurlijk, zooals het bij een
drijfjacht de gewoonte is, met openlaten van
de noodige tusschenruimte, om den opgejaagden
dieren de gelegenheid te kunnen geven nog te
vluchten en dus aan den dood te ontsnappen.
Op een gegeven oogenblik werden er twee scho
ten gehoord. Daarop brak een snijdende kreet
de stilte. Men begreep, dat er een ongeluk ge
beurd was. En Egbert, die op eenigen afstand
tegenover zijn vriend stond, had dezen, niet
tegenstaande zijn blik gericht was op een ko
nijn, zien vallen. Hij had eveneens tegelijker
tijd een schot gelost, doch wist niet of hij het
dier geraakt had, maar daar dacht hij op dat
oogenblik niet aan, want hij vreesde dat Hen
drik Terweek een ongeluk was overkomen en
snelde onmiddellijk naar hem toe, vergetend
wat er van te voren geschied was.
Langs alle kanten kwamen ook de andere
jagers en enkele drijvers toegeloopen. Een dok
ter, die mede aan de jacht deelnam, stelde vast
dat geen hulp meer kon baten. Het schot had
den ongelukkige in volle borst getroffen en op
slag gedood. Van deze daad werd Egbert Stroo
mens verdacht, omdat de hagel, gevonden op
het lijk, geheel overeenstemde met dien van
het geweer van den bankierszoon. Doch ook
ontbrak er hagel op de buks van den veron
gelukte, welke buks van hetzelfde kaliber was
als die van den verdachte. En door hun hooge
ruzie werd het misdrijf als uit wraak bedreven
beschouwd.
Het werd een uitgebreid onderzoek, want het
kon mogelijk zijn, dat Hendrik Terweek gestrui
keld was en door zijn val het geweer was af
gegaan. Niemand kon dit echter bewijzen en
velen, die getuigen waren geweest van den
twist tusschen beide jongelui, vreesden dan ook,
dat Egbert, die bekend stond als een driftkop,
wraak genomen had. En dit zouden zij dan ook
moeten getuigen.
Hoe zou de afloop van dit proces zijn, waarin
twee vooraanstaande families betrokken waren?
Paul Meeders, als jong advocaat, die zich dus
nog een praktijk moest vormen, stelde alles in
het werk om zijn cliënt van deze beschuldiging
te kunnen vrijpleiten.
Zou hij hierin slagen?
Dit vroeg Kitty hem wel tien keer per dag.
En toen het proces een aanvang nam, was
Kitty een van de eersten, die het gerechtsge
bouw betrad, om het verloop te volgen.
De bewijzen waren tegen den verdachte en
niet één scheen er tegenover te staan, dat hem
kans kon geven deze verdenking van hem af te
wenden en hem voor den naam van moorde
naar en misschien voor levenslange gevangenis
straf te behoeden, hoewel hij zijn onschuld
staande hield en weer opnieuw bezwoer.
Men kon een speld hooren vallen in de zaal.
toen advocaat Meeders zijn pleidooi begon.
Kitty zat nu en dan met ingehouden adem naar
haar man te luisteren. En toen hij met het feit
voor den dag
kwam, waarvan 1"
niemand eemg
schuld van den
betichte zou kun- 1
nen bewezen wor
den, stond ze in haar blijdschap recht, doch
werd aanstonds door een paar handen op haar
schouders neergedrukt.
De advocaat vervolgde; „Ik heb hier hagel,
dien ik, in het bijzijn van drie getuigen, gevon
den heb in een konijn, gedood tijdens de drijf
jacht. Ik heb voor dit doel onmiddellijk alle ge-
doode dieren opgekocht, hopende, dat er een
onder zou zijn idoor beschuldigde geschoten en
dus het bewijs kon geleverd worden, dat de
ontbrekende hagel in de buks van verdachte
onmogelijk Hendrik Terweek kan getroffen
hebben. Enkele dieren waren niet meer te ver
krijgen, maar uit diegene, welke nog geen be
stemming hadden gevonden, kwam hetgeen ik
zocht. Indien meneer de president mij toestaat
bedoelde getuigen, allen jagers, hier te laten
verschijnen, zij zijn in de zaal tegenwoordig,
en zullen onder eede verklaring afleggen aan
gaande mijn ontdekking.
Kitty zat met haar vuist in den mond, om
den jubelkreet te onderdrukken, die zich daar
een weg wilde banen. Hoe graag ook had ze
Paul toegewuifd en hem iets liefs toegeroepen.
De getuigen verschenen. De hagel werd door
een op dat gebied deskundige, die mede als ge
tuige in de zaak was opgeroepen, vergeleken.
Het gerecht trok zich daarna terug.
Een herziening van het proces zou plaats
hebben, maar de vrijspraak van Egbert Stroo
mens was een voldongen feit: Hendrik Terweek
moest zichzelf, door zijn noodlottig struikelen,
gedood hebben.
Na enkele weken had dan ook de vrijspraak
van Egbert plaats. De gansche zaal juichte den
vrijgesprokene toe, waaraan Kitty ruimschoots
deelnam, want, behalve de vrijheid van den
jongeman, was nu ook de naam van Paul ge
vestigd en daarmee de kans op een auto.
Dien avond kwam Paul laat thuis. Opgeto
gen kuste hij zijn vrouw.
„Je hebt champagne gedronken," zei ze la
chend. „En je bent, geloof ik, ook een beetje
boven je theewater, manneke."
Paul lachte en diepte uit zijn binnenzak een
cheque op.
„Kijk eens, schat, van Stroomens."
„Voor een auto!" gilde Kitty, en ze danste
met de chèque door de kamer. Toen zei ze ern
stig en zelfs met een bewogen stem: „Wat heb
je prachtig gesproken, jongen. Maar van dien
hagel had je mij wel kunnen vertellen."
„Beroepsgeheim, kind."
Toen moest hij Kitty, terwijl ze op de leu
ning van zijn stoel zat, alles meedeelen van
het feest, dat de bankier, wegens de vrijspraak
en de onschuld van zijn zoon, op «touw had
gezet. (Nadruk verboden)
IJMUIDEN, 2 Febr. Rijksvischafslag. Tarbot
0 901.46, Tong 0.851.16, Heilbot 7294 cent
pér kg. Griet 22.0037, groote Schol 14.5017.50,
middel Schol 17.5024, Zetschol 27.0017, kleine
Schol 14.0030, Bot 1014.50, Schar 9.0014,
groote Schelvisch 21.0036, middel Schelvisch
30.0033, kleine middel Schelvisch 15.0020,
groote Gullen 716.50, idem kleine 7.2011.50
per 50 kg. Kabeljauw 29.5054 per 125 kg. Vleet
I.70—12.75, Leng 0.702.15 per stuk.
VISCH UIT DE WITTE ZEE
Jumbo's 6.808.80, groote Schelvisch 8.90
II.50, middel Schelvisch 9.5013, kleine middel
Schelvisch 9.5013, kleine Schelvisch 1112.50,
Roodbaars 6.507.50, groote Gullen 4.706.60,
kleine Gullen 4.806.50 per 5o kg. Kabeljauw
13.0023 per 125 kg. Heilbot 7698 cent per kg.
BESOMMINGEN TRAWLERS
De Hoop IJm. 46 185 manden 2580.Libra
IJm. 98 350 manden 4670.Erin Dm. 12 (ge
deeltelijke lading) 1600 manden 8840.Oostzee
Dm. 147 50 manden 2260.Raaf Dm. 432 55
manden 1300.Johanna Dm. 107 70 manden
1500.Neptunus IJm. 87 65 manden 1420.
Maria IJm. 95 85 manden 2260.
LOGGERS MET VERSCHE VISCH
K.W.: 52 480.—, 27 38060 690—, 144 600.—.
WATERSTANDEN
Voormiddag
Namiddag
Hoog
Laag
Hoog
Laag
3 Februari
4.57
12.32
5.07
12.57 uur
4 Februari
5.31
1.07
5.44
1.31 uur
5 Februari
6.08
1.44
6.23
2.08 uur
6 Februari
6.47
2.23
7.04
2.47 uur
7 Februari
7.30
3.04
7.50
3.30 uur
8 Februari
8.16
5.50
8.46
4.16 uur
VINCENTIUS VRAAGT,
WAT U NIET MEER DRAAGT,
PELP ONS VEEL NOOD TE KEEREN
MET VW GEBRUIKTE KLEEREN.
NIEUWE GROENMARKT No.
OF TELEFOON 11018
22
Bij het eerste geluid keek zij mijn kant uit.
Even uitte zij een lichten kreet van verbazing
en ik kon goed bemerken, welk een inspanning
het haar kostte om zich te beheerschen. ik twijfel
er aan, of zij in de duisternis zelfs wel den om
trek van mijn gestalte kon zien, maar de ma
nier, waarop ik sprak, zal haar allicht moed
hebben gegeven.
„Monsieur, waar zijt gij?" vroeg ze bevend en
zoo zacht, dat ik haar nauwelijks kon verstaan.
„Hier," fluisterde ik terug en deed heel voor
zichtig een paar stappen naar haar toe, zoodat
ik een weinig meer in het licht kwam te staan.
„Ik was bang, dat ik u zou doen schrikken, maar
gij zijt dapper."
„Daar ben ik niet zoo zeker van, Monsieur, ik
Was eerst erg geschrokken moet ik bekennen.
Maar er is beneden heel wat meer voor mij te
vreezen. Zeg mij eerst wie gij zijt.... een
Franschman?"
,Niet door geboorte, maar ik behoor tot het
Pransche leger."
„Van welke divisie, Monsieur?"
„De Koninklijke Iersche Garde."
Ik kon heel even zoo iets als een glimlach
om haar lippen zien spelen, het scheen als voelde
zij zich opgelucht.
„O, een Ier? Uw accent was mij al opgevallen.
Ik dacht eerst, dat ik me soms vergist had,
maar nu begrijp ik alles. Ik heb de mannen van
de Koninklijke Iersche Garde wel eens gespro
kenGraaf Dillon, Lord Clare
„Gij hebt hen wel eens gesproken?" vroeg ik
op mijn beurt uiterst verbaasd. „Maar hoe is dat
mogelijk, Mademoiselle? U heeft hen misschien
gezien, over hen hooren praten?"
„Ha! ook met hen gesproken. De woorden
ontvielen mij ondoordacht, Monsieur, in mijn
blijdschap toen ik hoorde wie gij waart. Maar er
zal toch geen gevaar in steken als ik u vertel,
dat ik uw officier ken. Waarom?'
„Omdat ik zoo even uw gesprek met den
Engelschen kapitein heb afgeluisterd, waarbij
gij U zelf voor Henriette Valois, de dochter van
den commissaris in Cambrai, liet doorgaan?"
„En als ik hem nu eens niet de waarheid heb
verteld, is dat dan een misdaad?"
,Neen," haastte ik mij haar te verzekeren.
„Ik kon het ook al heel moeilijk gelooven. Het
leek mij toe, dat gij tot een anderen stand be-
hoordet.'
„Waarvoor ik u bedank, Monsieur, waarvoor
hield u mij dan?"
„Voor een dame van adel."
„Ik kan mij begrijpen, dat u het vreemd vond.
En ik kan onmogelijk een oordeel over u vellen,
want ik kan maar ternauwernood den omtrek
van uw gestalte zien. Het voordeel is dus aan
uw kant. Wat is uw rang, Monsieur?"
„Lui tenant-vrijwilliger.'
„Ha! ik moet eens even zien, ik heb Lord
Clare wel eens de verschillende rangen hooren
uitleggen. Als ik mij niet vergis is het een eere
ambt, dat aan cadetten van goede familie wordt
verleend. Maar uw naam zou ik willen weten,
Monsieur?"
„In uw ooren zal hij heel onbekend klinken,
Mademoiselle. Ik zal een beetje dichter bij u
komen staan, waar het licht u gelegenheid geeft
mijn gezicht beter te kunnen zien. Ik ben geen
boef en zie er ook niet uit als een boef. U kunt
mij nu zien? Mijn naam is Arthur Shea, cadet
van het Regiment Berwick."
Op dat oogenblik zagen wij elkaar aan en ik
meende op te merken, dat zij mij met vertrou
wen aankeek.
Het was wel een schraal licht om er karakters
bij te beoordeelen en het waren zeker vreemde
omstandigheden, waaronder wij kennis maakten,
maar haar aarzeling duurde slechts een enkele
seconde; impulsief stak zij mij haar hand
„Ik weet niet of gij oud of jong zijt, Mon
sieur", zeide zij langzaam. „Het licht komt mijn
oogen niet te hulp en gij. ziet er uit als iemand,
die veel heeft doorgemaakt."
„De moeilijkheden en lasten van den oorlog,"
gaf ik somber ten antwoord. „Met vijftien jaar
ging ik in dienst."
„En nu?"
„Nu ben ik zeven en twintig, twaalf jaren in
het leger doorgebracht maken iemand oud."
„Dat heb ik eerder hooren zeggen. Mijn broer
is ook in dienst, hft is officier in het Regiment
van den Koning. Gij behoort zeker tot het Regi
ment van Berwick?"
Ik boog, verbaasd over haar kennis van mili
taire zaken en zeer verlangend te weten, wie
zij eigenlijk was. Maar ik wilde het haar niet
vragen, al lag de vraag mij ook op de lippen.
En al deed zij ook moeite om ongedwongen
uit te praten, zij had een zeker trotsch air over
zich, dat alle toenadering buitensloot. Als zij
wilde, dat ik de waarheid zou kennen, dan zou
zij die wel op het geschikte tijdstip, openbaren.
Een oogenblik bleef zij zwijgen, zij keek om
laag in de opening en daarna naar mij. Zij
scheen niet tot een besluit te kunnen komen,
en ondertusschen hoorde ik de grove stemmen
van de Oostenrijkers; een van hen waagde zich
aan een sentimenteel liedje.
„Gij herkent mij dus niet, Monsieur?"
„Neen, maar ik geef toe, dat, als ik U aan
kijk, ik het gevoel heb, dat ik u eerder heb ge
zien."
„Het is haast niet mogelijk, de Iersche Brigade
toch is maar zelden in Parijs geweest."
„Maar tweemaal zoolang ik in dienst ben en
dan nog slechts voor een week om door den
Koning geïnspecteerd te worden."
„Ik herinner het mij, en gijzelf?"
„Ik heb eenmaal een order overgebracht van
uit Nederland, een order van gewicht," legde ik
uit, „en bij die gelegenheid ben ik door den
Koning ontvangen om hem nadere verklaring
te geven. Later was ik zoo gelukkig Zijne Maje
steit een dienst te kunnen bewijzen."
„In Casse de Ter, Monsieur?"
„Ja, hebt gij er over hooren spreken?"
„In Parijs werd er druk over gepraat. Louis
zelf was vol van de zaak. Ik weet dus nu, wie
gij zijt, Monsieur, en ik kan u vertrouwen. Ik
ben Camille d'Enville."
EEN ONDERLINGE OVEREENKOMST
't Was alsof zij mij een slag in het gezicht
gegeven had. Ik kreeg een gevoel alsof mijn
hart stil stond en toch geloof ik niet, dat ik
een spier bewoog of dat mijn oogen van mijn
hevige opwinding getuigden.
In die eene seconde zag ik de situatie duide
lijk in. Camille d'Enville! Het was haar broeder,
dien ik in het kamp had gedood, dien ik na
een ruzie aan de speeltafel, had neergestoken!
En de man was een officier van het Regiment
des Konings, behoorend tot den staf van Saxe.
Nu begreep ik, dat de herinnering aan zijn ge
laatstrekken mij had achtervolgd ik wist nu
waarom haar oogen, haar mond, haar bijzondere
manieren mij bekend voorkwamen. Alles was
opgelost Camille d'Enville!
Ik trachtte mij nu voor den geest te halen,
wat ik zooal over haar had hooren vertellen.
Brokstukken van allerlei verhalen over
koninklijke begunstiging, die ik in het kamp
gehoord had, waren mij nog in het hoofd blijven
hangen. Mijn hersens probeerden nu, al deze
brokken tot een passend geheel te maken.
Alles bij elkaar was het maar een armzalig
beetje. De d'Envilles waren van Chalons af
komstig. Dit herinnerde ik mij nog heel goed.
want eens, dat wij den weg, die van Orleans uit
naar Luxemburg voerde, hadden geloopen, had
Berwick ons de bezitting gewezen, een groot
grijs kasteel boven op een heuvel. In die dagen
woonde de oude markies daar alleen en Ber
wick had nog verteld, hoe zij samen in Italië
hadden gediend en hoe de jonge d'Enville de
gunst van den koning had verworven en hoe
zijn zuster werd onderscheiden met een eereambt
aan het hof.
En ook later in Parijs had ik nog eens haar
naam hooren noemen. Wat er toen over haar
was verteld en wie het had verteld, wist ik
eigenlijk niet; een los gerucht deed de ronde,
dat Louis haar wilde uithuwelijken aan den
Hertog de Saule, den kolonel van zijn garde, en
dat de dame dezen heer in zijn gezicht had
uitgelachen en met een geestig woordje voor de
eer had bedankt, waarop de koning ondanks
zijn ergernis in een lachbui was uitgebarsten.
Het heette, dat zij in ongenade naar Chalons
was teruggezonden en dat d'Enville zich weer
bij' zijn regiment had moeten vervoegen, 't Wou
mij niet meer te binnen schieten wat zij eigen
lijk gezegd had, maar ik kende den Hertog de
Saule, en ik kon mij voorstellen, dat het niet
zoo heel vriendelijk had geklonken.
(Wordt vervolgd.)
