(Doridol
O:
MIDDENSTANDS
INSTITUUT
Haarlem, 3 Febr.
SHEA
KUNSTGEBITTEN
MET GARANTIE
Een goede bril?
jmi wit2 ti rt m
Kort en volledig
van de Iersche Brigade
DONDERDAG 3 FEBRUARI 1938
Na de feestvreugde
Schoolvoorstelling van
DE GYSBREGHT
MEUBELTRANSPORTBEDRIJF
Ondernemers praten over ordening
DE INBRAAK TE SPAARNDAM
Wat zooal gestolen werd
Zwijntjesjager gesnapt
TEGEN ONZE BEKENDE
LAGE PRIJZEN
DE OPENLUCHTSCHOOL
„Een goede school is er zóó een,
waar de bovenmeester niets,
de onderwijzer iets en het
kind alles is"
Het medische element
GEMEENTELIJK CONCERT
GEBOUW
Verhuurovereenkomst en baas
in eigen huis
Dan naar WEBER!
DE ORANJE-AVOND VAN
DE GRAAL
VAN ONZE RECHTBANK
Zijn eigen vader bestolen
De zwagers
Brandstichting uitgelokt
Visch verduisterd
COLLECTE „ORANJEZEGEN"
Voorloopige opbrengst f 637.37l/2
BURGERLIJKE STAND
AGENDA
3 Februari
Bioscopen
4 Februari
Bioscopen
door randall parrish
STAD
Na de twee dagen van algemeene, ongekun
stelde feestvreugde, zonder één wanklank, wel-
*e wij in Haarlem beleefden, dient een woord
Vatl bewondering geuit te worden voor de orga
nisatoren van dit festijn en een woord van
öabk ook namens alle Haarlemsche ingezetenen.
Wij gaan op zoo'n feestdag zoo gemakkelijk
nit. Des morgens, des middags en des avonds,
Ssnieten wij met onze kinderen en andere huis-
Êenooten van alles wat geboden wordt en als
wij thuiskomen zeggen wij tegen elkaar: het
^as leuk in de stad. Maar wij vergeten te veei
öat achter die pret, achter die groote organisa-
tie
enorm veel arbeid verscholen is van men-
6chen, die achter de schermen blijven.
Vooral bij een nationaal feest als dit, dat zoo
lahgen tijd verbeid is en Waarop zoo lang ge
acht is.
Ons zijn leiders van onderdeelen der feeste-
Ükheden bekend, die zeker in geen maand meer
Wn rustigen nacht hebben gehad, omdat zij in
°Pdracht hadden, onmiddellijk na de blijde
Gebeurtenis voor een verrassing te zorgen.
Wat een goede organisatie en wat vinding-
hjke leiders bij feesten als deze beteekenen,
ah men constateeren in gemeenten, waar men
h'®t zoo gelukkig is over zooveel initiatief te
^schikken. Er zijn gemeenten geweest, waar de
VIa8gen uithingen, de klokken luidden en de
•henschen met opgewekte gezichten langs de
straat liepen, maar waar verder „niets te doen"
Was en het enthousiasme zich ontladen moest
h°or cafébezoek of een extra koekje bij de
^hee. Men heeft zich daar danig beklaagd. Hier
s dat anders geweest en zonder dat tevoren
Wh al te opdringerig beroep op de burgerij is
8ehaan om steun.
zou niet wenschelijk zijn te trachten alle
h^hschen, die zich bij deze feesten verdienste-
yk hebben gemaakt, apart te noemen. Men ver-
8e®t zoo licht iemand. Maar in het algemeen
wij de vereeniging Koninginnedag be-
mogen
dahken. Haarlem is tevreden over Koninginne-
aS, het bestuur kan tevreden zijn over zijn
"^gewijde, vindingrijke helpers en leiders. Het
1 ongetwijfeld den weg vinden om ieder, die
harvoor in aanmerking komt, de eer te geven
elke hem toekomt.
Iets geheel aparts en in andere steden niet
hie mate ondervonden Was 't meeleven in de
°hinklijke vreugde door alle lagen van de bur-
§erij. in
de Gemeentelijke Concertzaal waren
1 Ohdom den Commissaris der Koningin in de
')r°vincie Noordholland, als hoogste wereldlijke
aUtoriteit, en den burgemeester van Haarlem
de burgemeesters van de omliggende ge
woonten, de vertegenwoordigers uit alle kringen
standen der burgerij bijeen. De élite van
aariem en omgeving heeft daar op waardige
'Jze het voor Nederland groote gebeuren her-
cht en daarna op ongedwongen wijze feest
Vierd. in het organiseeren van dezen gala-
°nd school een gelukkige gedachte en de ver-
hohtingen daaromtrent zijn tenvolle uitgeko-
eh. Wij gelooven niet, dat het mogelijk is
een uitgelezen gezelschap op eiken Konin-
Wnedag bijeen te krijgen, doch dat is ook niet
°odig, doch dat het op een historischen dag
s die der geboorte van een Kroonprinsen
ve ü|tt is alle lagen der Haarlemsche samenle-
6 ten vreugdedans te leiden is een gebeur-
his, die in de kronieken van de geschiedenis
Haarlem terecht zal worden opgeteekend
Waarop Koninginnedag, die dat georgani-
erh heeft, trotsch mag zijn.
h vreugde over Prinses Beatrix' geboorte
I in Haarlem niets te wenschen overgelaten.
is een prachtig doel om de groote too-
ftls t ken in hun meest geëigenden vorm
bar Woneelstuk aan de leerlingen der middel-
les e scholen te toonen. Hoe vlot en sappig de
_yan den betrokken leeraar ook moge wezen
he voorstelling van het stuk leert gemakke-
blijf*' doet de schoonheid sterker uitkomen en
Am f Ianger in het geheugen hangen. De N.V.
daBS damsche Tooneelvereeniging gaf Woens-
ste,,midclag in hen Stadsschouwburg een voor-
l£f 'nS van Vondel's Gysbreght van Aemstel.
It I e^t hit zonder decors en met een simpele
°urage. Eenigszins is dit te betreuren, want
aan°r^ en entourase verleenen een sterken steun
jc, het gesproken woord, al kunnen ze tevens
nter de aandacht afleiden. Thans kwam het
proken woord des te krachtiger uit, beter
«Jjegd het uitgebeelde woord -, want het bleef
*e'Ukkig niet bij enkel declamatie. In costuum en
/*et een voortreffelijke beheersching van taal en
bahdeling vertolkten Albert van Dalsum: Gijs-
i e8ht, Charlotte Kohier: Badeloch, Frits van
Dijk: Arent, Ben Groenier: Vosmeer, Hein
Harms: Broeder Peter, J. Sternheim: den Bode,
Bob Verstraete het zoontje van Gijsbreght, Cis
sy van Bennekom het dochtertje en Willy Haak
de reien en Raphaël. Uit deze opsomming blijkt
al, dat niet de geheele Gysbreght gespeeld is.
Slechts fragmenten, die de hoogtepunten uit het
stuk weergaven en vooral den beeldenden trant
van Vondel in verhalen over den aftocht van
het vijandelijk leger, de verwoesting van Am
sterdam en den moord op den Bisschop en de
Clarissen (het was alsof men reminiscenties aan
den Spaanschen burgeroorlog kreeg!) en de dra
matiek van het gebeuren zoo sterk deden spre
ken. Gaarne hadden wij ook een scène uit het
tweede bedrijf in het programma opgenomen
gezien, n.l. Vosmeer, den spio nnu in het vijande
lijk kamp als een scherpe tegenstelling tot de
wel gespeelde scène uit het eerste bedrijf: den
spion tegenover Gysbreght. Maar elke keus is
een persoonlijke smaak en wij hopen, dat de ge
heele Gysbreght nog eens als een schoolvoor
stelling opgevoerd zal worden. Fragmenten ge
ven slechts proeven. Een tooneelstuk is een ge
heel als kunstwerk en stukken daaruit nemen
heeft toch altijd zijn bezwaren. Het zou ongetwij
feld 'n lange voorstelling worden, maar misschien
kan dit te ondervangen zijn door op een Woens
dagavond reeds vroeg te beginnen, om 7 uur
b.v.. De schoolconcerten zijn gewoonlijk ook
vroeg aangevangen. Het is maar een opmerking,
welke wij hier maken.
Tijdens de voorstelling deed zich een karakte
ristiek incident voor. Toen n.l. Badeloch en Gys
breght elkaar een kus gaven, klakte een jonge
man met zijn tong. Van Dalsum verzocht ver
stoord dit na te laten en liet de scène overspe
len. Zijn opmerking, dat men eerbied moet
hebben voor de voorstelling omdat het Vondels
woord was, is eigenlijk onbedoeld wat wrang.
Speelt men de Gysbreght dan alleen uit eerbied
voor den grooten Vondel? Is zijn machtig stuk
op zichzelf niet sterk genoeg om ook de tegen
woordige aan film verslaafde jeugd nog te kun
nen boeien? De zeer groote, onverflauwde aan
dacht, waarmede gisteren zoovele jongelui luis
terden, bewees gelukig, dat ook thans nog Von
dels werk door en in zichzelf los dus van
de vereering voor den dichter en zijn klank
en woordschoonheid genoeg kracht bezitten om
de jeugd te kunnen vasthouden. Daarom zijn
schoolvoorstellingen als deze dan ook van zoo'n
groote beteekenis.
Een woord van lof tenslotte voor de heldere
en voortreffelijke wijze waarop de heer Jac.
Snoek het stuk en de tooneelen inleidde. K.
De algemeen-secretaris van den Nationalen,
Bond van Meubeltransport-ondernemers, de
heer R. Verlinden, heeft gisteravond getracht
een afdeeling Haarlem te stichten.
Hij zette uiteen, waarom het noodzakelijk is,
dat de transporteur een woordje meespreekt
in het ordeningsplan van den minister, vooral
waar het gaat om de tariefregeling.
Men dient zich bij den Bond aan te sluiten,
omdat de vakorganisaties door de regeering
ingeschakeld zullen worden, vooraleer het or
deningsplan definitief wordt.
De bond streeft naar de totstandkoming van
een vergunningsstelsel voor de verhuisbedrijven,
dat in het algeheele coördinatie-plan van de
regeering naar stellige verwachting spoedig
een feit zal worden en waardoor de z.g. „wilde'-
verhuisdiensten onmogelijk zullen worden.
Daarnaast is de bond in regelmatig contact
met overheidslichamen ter verkrijging van een.
zoo gunstig mogelijke regeling inzake de so
ciale wetten, o.a. bedong hij een speciale rege
ling bij het rij- en werktijdenbesluit voor
chauffeurs.
Na deze uiteenzetting werden eenige vragen
gesteld.
Omtrent de inbraak in een huis aan de Pol
te Spaarndam waarvan wij gisteren gewag
maakten, kunnen wij nog mededeelen, dat de
inbrekers een buitengewonen slag hebben ge
slagen.
Er wordt vermist: een 70-tal zilveren lepels
en vorken, 2 botermesjes, 3 servetringen, f 3.50
aan geld, 1 winterjas, 2 regenjassen, 4 belas
tingpaatjes, 1 rijwieldynamo 1 actetasch.
De totale waarde bedraagt f 200 tot f 300. Een
uitgebreid onderzoek wordt ingesteld door de
politie. Zoo oppervlakkig bekeken moeten de die
ven wel een verhuisauto tot hun beschikking
hebben gehad.
De politie te Beverwijk heeft aangehouden en
naar Haarlem overgebracht den 26-jarigen koop
man B. uit Beverwijk, die bekend heeft Maan
dag te Haarlem een heerenfiets te hebben ont
vreemd. De fiets is in beslag genomen. De man
werd in bewaring gesteld en zal aan de justitie
worden voorgeleid.
16 RIJKSSTRAATWEG 16 - TEL. 16726
Spreekuren iederen morgen van 9-12uur
Avondspreekuren
Dinsdag en Donderdag van 7-9 uur
Spreekuren Gr. Houtstr. 99 - Tel. 13728
iederen middag van 1.30—4 uur
Avondspreekuren
Maandag, Woensdag en Vri jdag v. 7-9 u.
Daar Maandag 7 Februari een nieuwe groep
kinderen op de dag-openlucht-school geplaatst
wordt, waren de ouders dier kinderen uitgenoo-
digd bijeen te komen om met de inrichting ken
nis te maken.
De voorzitter, de heer Van Hees, hoofd der
school, mocht in zijn openingswoord meer dan
honderd ouders van allerlei gezindten welkom
heeten. Hij zeide, dat het personeel de noodza
kelijkheid gevoeld had, voordat de kinderen kwa
men, de ouders te zien om over doel en beteeke
nis van de inrichting te spreken.
Deze eerste ouderavond, die een heel bijzon
der karakter had, is dermate geslaagd, dat bij
steeds bij het komen van nieuwe groepen leer
lingen herhaald zal worden. De kinderen gaan
met een bepaald doel naar de openluchtschool,
zij worden vooraf door den schoolarts gekeurd
en met de ouders wordt een bespreking gehou
den.
Men noemt de openluchtschool wel een ge
zondheidsinrichting, een zeer gepaste naam,
vooral ook omdat er een nauwe samenwerking
is tusschen medischen dienst en onderwijzend
personeel. J. Ligthart zei eens: „een goede
school is er zóó een, waar de bovenmeester niets,
de onderwijzer iets en het kind alles is". Dit
klinkt wellicht wat vreemd, maar de ervaring
heeft geleerd, dat het inderdaad zoo moet zijn,
Dit citaat kan hier de tekst van den ouder
avond wel zijn, want werkelijk is op deze school
alles er op gericht, voor de kinderen alles te
zijn. Over den schoolschen kant van de inrich
ting komen de ouders dikwijls met bezwaren o.a.
met deze vragen: ,,Als mijn kind hier een half
jaar, of een jaar, is, komt het dan ook achter?
Blijft het ook zitten?" De zweep van het diplo
ma zit hier achter, maar men moet bedenken,
dat gezondheid de eerste plaats inneemt. Het
laat zich verstaan, dat wij de schroef van de
leerstof niet uit alle macht kunnen aandraaien.
Het kind komt juist op de openluchtschool, om
dat het op de gewone school door zijn conditie
zou derailleeren. De ouders kunnen evenwel ge
rust zijn: als wij bij de kinderen de herinnering
aan 't gewone werken de regelmaat er van weten
levendig te houden, wordt ontzettend veel be
reikt. Deze klassen zijn niet zoo groot als op de
gewone school. Waar de kinderen van verschil
lende scholen komen, ontstaan eerst moeilijk
heden met den onderwijzer, de kameraden en de
dagindeeling. Die bezwaartjes zijn echter spoe
dig van de baan. We beschikken hier over min
der tuchtmiddelen dan op de gewone school,
maar de leerlingen zijn den geheelen dag bij
ons, zoodat ze zich ook geheel moeten uitleven.
Het personeel heeft een dubbele functie:
onderwijs geven en toezicht houden bij
rust- en maaltijden. Dit laatste is geen sine
cure. Ook hier zullen de kinderen wel eens
met bezwaren komen, zooals: Je moet daar
alles opeten! En dan de rust. Daarop drijft
eigenlijk de school en het valt niet mee 150
kinderen te noodzaken twee uren te rusten!
Maar ook deze bezwaren lossen zich op.
Als tweede spreker trad op dr. S. Boon-
zaayer, schoolarts, die allereerst de vraag be
handelde: Waarom openluchtscholen? De re
geering verlicht de kinderen om naar school te
gaan, waardoor echter allerlei gevaren kunnen
ontstaan, als infectie, ziekten enz. Voor kinde
ren, die door hun constitutie niet in staat zijn
het onderwijs regelmatig te volgen, moet het
geneeskundig schooltoezicht middelen zoeken
om de nadeelige gevolgen van schoolbezoek te
verwijderen. De leerlingen, die op een open
luchtschool geplaatst worden, ondergaan een
grondig medisch onderzoek en zullen dus in
geen geval een gevaar voor de andere kinderen
opleveren. Gebeurt er iets met een van de leer
lingen, dan wordt onmiddellijk de schoolarts ge
raadpleegd. Bovendien is er een strenge selec
tie. Alles wordt gedaan om de kinderen weer óp
normaal peil te brengen, waardoor ze weer in
staat zullen zijn de gewone school te volgen.
Dit is meestal na een half jaar het geval, soms
een jaar. Het lichaamsgewicht neemt in dien
tijd toe. Thuis leven de kinderen dikwijls on
doelmatig, vooral nerveuze kinderen. Dit is ech
ter geen verwijt aan de ouders. Let er eens op,
vele kinderen zijn zonder ziek te zijn magerder
dan noodig is, zoodat er een middel moet wor
den gevonden om ze meer veerkrachtig te ma
ken. Nerveuze kinderen, die zeer beweeglijk
zijn, eten niet genoeg en vallen door de be
weeglijkheid teveel af.
Op de openluchtschool krijgen ze nu extra
rust en regelmatige voeding, waardoor hun
weerstand grooter wordt. Het allerminste is op
deze scholen, dat de leerlingen veel meer weer
stand krijgen en derhalve minder vatbaar wor
den voor allerlei infecties. Die weerstand wordt
sterk bevorderd door het verblijf in de open
lucht en de inwerking van het zonlicht. Voe
ding, rust en frissche lucht werken hier samen!
Zoo noodig krijgen de kinderen een hoogte-
zon-behandeling.
De voeding, die verstrekt wordt door de St.
Vincentiusvereeniging, voldoet aan alle eischen.
De openluchtschool is dan ook het beste middel
om de bezwaren en gevaren der gewone school
te ondervangen. De schoolarts houdt er elke
week zitting.
Na deze redevoeringen werden de ouders in
de gelegenheid gesteld de inrichting te bezichtir
gen. Deze geslaagde ouderavond zal ongetwijfeld"
rijke vruchten afwerpen.
Het radslid, de heer P. J. M. van Tetering,
heeft aan den raad voorgesteld in de Verhuur
voorwaarden voor Zalen in het Gemeentelijk
Concertgebouw de volgende of ongeveer de
zelfde clausule te doen inlasschen:
„Ter beoordeeling van Burgemeester en
Wethouders is het College bevoegd in zéér spe
ciale gevallen nietigverklaring der Verhuur
overeenkomst voor te schrijven, zonder eenige
schade-aansprakelijkheid".
In de toelichting lezen wij
Het is in de laatste dagen voorgekomen, dat
ons Gemeentebestuur in een zeer speciaal ge
val niet de beschikking had over zijn eigen ge
bouw. (Bedoeld is de gala-avond op den Natio
nalen Feestdag Red.). Dit dient in de toe
komst te worden voorkomen.
De Landsregeering gaat in deze voor. Wan
neer zij op een gegeven moment beslag wil
leggen op de Radiozenders, moeten daarvoor
alle vooraf vastgestelde programma's wijken.
Zóó moet ook ons Stadsbestuur in zeer spe
ciale, natuurlijk hoogst zeldzame gevallen, de
volle beschikking hebben over ons Gem. Con
certgebouw en geen verzet ontmoeten tegen
over zeer ondergeschikte belangen van Ver-
eenigingen of particulieren.
GR. HOUTSTRAAT 166, bij de Houtbrug
Ziekenfondsleverancier.
De Graal heeft gisteravond in de Leonardus-
zaal aan de Westergracht, haar blij Oranje
feest gevierd.
Vlaggenparade, declamatie, volksdansen en
uitbeelden van liedjes volgden elkaar op in
rhythmisch bewegen, alles in Oranje- en Graal-
tinten.
De Graalleden in de zaal lieten zich niet
onbetuigd en jubelden en zongen mee, als zij
maar even de kans kregen. Een alleraardigst
moment was, toen de Graalleidster, mej. T. R„
die als employée aan het A. N. P., te Baarn,
het blijde bericht aan Nederland heeft door
gegeven, onder spontaan applaus op het po
dium kwam, waar zij de spannende oogen-
blikken beschreef, die zij met de journalisten
had meegemaakt. Zij vertelde, dat zij onmid
dellijk na het ontvangen geboortebericht het
Graalgebed had gebeden: „Heer, laat uit ons
Prinsesje groeien, waar Gij haar voor gemaakt
hebt."
Na een fragment uit het symbolisch spel
Anima dat op de geboorte en doop van ons
Prinsesje toepasselijk was nam de districts
commissaris van de Graal in Haarlem, de Hoog
eerwaarde heer Plebaan F. Filbry, het woord
en begon met de Graalleden geluk te wenschen,
dat zij lid waren van een meisjesbeweging, die
zoo keurig en fleurig een feestavond ter eere
van ons prinsesje wist te houden en tegelijk
den diepen zin van dit geboortafeest voor de
jeugd verduidelijkte.
In een door eigen overtuiging pakkende rede
hield plebaan Filbry daarna den Graalleden
voor, welk een zegen God ons in het Huis van
Oranje heeft gegeven, juist in de meest woe
lige jaren van deze eeuw, waarin ons land
achtereenvolgens door vorstinnen werd gere
geerd, Door Gods voorzienigheid is de ge
boorte van Prinses Beatrix een zekerheid te
meer voor het voortbestaan van ons Oranje
huis, waarin wij als Katholieken het gezag
vereeren, dat komt van God.
Verschillende Eerw. heeren Geestelijken, waar
onder de Z. E. heer pastoor Schalke, gaven door
hun tegenwoordigheid blijk van hun belangstel
ling in de Graalgebeurtenissen van Haarlem.
De avond werd gesloten met het staande
gezongen lied: Ons Koningskind.
Een Haarlemsche 22-jarige jongeman heeft
in September j.l. uit een linnenkast een gouden
horloge en een gouden ring, toebehoorende aan
zijn broer, gestolen en verkocht. Ook had hij
geld van zijn vader gestolen. Een psychiator
verklaarde den jongeman sterk verminderd
toerekenbaar. De Officier van Justitie eischte
een jaar gevangenisstraf voorwaardelijk met 3
jaar proeftijd en de bepaling, dat de jongeman
in een gesticht zal worden geplaatst. De recht
bank veroordeelde hem tot 10 maanden gevan
genisstraf, waarvan 5 maanden voorwaardelijk
met 3 jaar proeftijd.
Twee zwagers hadden op 7 November een
auto gestolen op het Donkere Spaarne te Haar
lem, om daarmee in de omgeving een tochtje
te maken. Des avonds lieten zij den auto op de
Turfmarkt achter, nadat een van hen een plaid
daaruit had meegenomen. Bovendien hadden
zij harmonica's op afbetaling gekocht en een
daarvan in de Bank van Leening beleend en
de andere verkocht. Ze stonden nu wegens
diefstal en verduistering terecht en er werden
straffen van resp. een jaar en zes maanden
gevangenisstraf tegen hen geëischt, afhankelijk
van de mindere of meerdere straffen, welke ze
al hadden opgeloopen. De rechtbank wees de
zaak terug naar den rechter-commissaris, om
een reclasseeringsrapport te laten inwinnen.
Een 31-jarige Haarlemmer had met een an
deren „zwaren jongen" afgesproken, dat deze
zijn huis in de Voortingstraat te Haarlem in
brand zou steken om zoo de verzekeringssom
te kunnen opstrijken. Inderdaad werd de brand
gesticht, maar die heeft niet zooveel schade
veroorzaakt. De Haarlemmer stond terecht we
gens medeplichtigheid aan en uitlokking van
brandstichting en oplichting van den verzeke
raar en de Officier eischte deswege tegen hem
3 jaar gevangenisstraf. De Haarlemmer werd
ontslagen van rechtsvervolging, omdat het ten
laste gelegde niet bewezen werd geacht.
Een 39-jarige IJmuidensche vischsorteerder,
lid van de Provinciale Staten voor de N. S. B.,
heeft zich voor de rechtbank te verantwoorden
gehad, omdat hij op 25 Augustus j.l. een aantal
tongen uit de Vischhallen te IJmuiden zou heb
ben gestolen. Tegen hem werd 5 maanden ge
vangenisstraf geëischt. De uitspraak was vrij
spraak wegens gebrek aan bewijs.
De collecte „Oranjezegen", die op den Natio
nalen Feestdag gehouden werd ten bate van het
„Fonds tot behartiging der belangen van hulp
behoevende kraamvrouwen", het Wit-Gele
Kruis en de Christelijka Vereeniging tot Kraam
hulp, heeft opgebracht, f 637.37
Dit resultaat beantwoordt niet aan de ver
wachtingen, die de vereenigingen er aan ge
steld hebben en zij betreuren dan ook ten
zeerste, dat zij zoovele vrouwtjes, die op steun
en hulp door deze collecte rekenden, moeten
teleurstellen.
Zeer dankbaar zijn zij voor een gift van
f 50 der Ned. Vereeniging van Huisvrouwen en
zij maken zich sterk, dat dit prachtige voor
beeld in de komende dagen navolging zal
vinden. Wie bij de collecte is overgeslagen en
het heuglijk gebeuren ook voor minder bedeel
den heugeiyk wil doen zijn, kan zijn gaven
alsnog storten op gironummer 23436 ten name
van dr. F. C. van Hasselt, Haarlem, met ver
melding „Voor Oranjezegen".
GEBOREN: A. TraastHatten, zoon; C. C.
Kramervan Hoorn, dochter; M. van der Put
tenvan Eis, dochter; C. J. G. BonkeStol
wijk, zoon; P. J. W. M. de Ruig—Weber, doch
ter; E. M. HetemBalm, zoon; C. H. Hoogen-
doornde Koning, dochter; M. VinkWeg
man, zoon; H. Roosevan Oosten, zoon; E. van
der WerfPenske, zoon.
OVERLEDEN: A. Partman, 67 jaar, Hooger-
woerdstraat; J. van Oeveren, 60 jaar, M. van
Heemskerkstraat.
ONDERTROUWD: 3 Febr. J. Bleeker en J. C.
de Groot; O. G. L. de Roos en M. B. Verkleij;
J. Helder en M. Kuijper.
GETROUWD: W. Bosch en T. van der Wal;
L. J. Buis en M. E. van der Vorst; A. P. A.
Cornet en C. A. van der Pad; G. D. P. van
Ommeren en G. Vos.
MERIDOL
verjongt de huid1!
P Geef uw huid eiken avond
de Meridol-verjongings-
J. kuurl Masseer het gezicht
f gedurende eenige oogen-
blikken met Meridol-vet-
IÉ? crème I Reeds na enkele
dagen is 't resultaat zicht
baar. Ruwheid, schraal*
heid, klootjes in de huid
verdwijnen! Bescherm
overdag de huid met een
beschuttend laagje van
Meridol-dagcrême, dat U tegen
weer en wind behoedt.
Uw huid vraagt omj
DOOZEN VANAF 25 er. TUBEN VANAF 36 er.
Gebouw St. Bavo: Best. Arbeid Adelt, 8 uur;
Esperanto, 8 uur; Best. Meubelmakers, 8 uur;
R.K. Bevolkingsbureau, 8 uur.
Stadsschouwburg: „De tijd en de familie
Conway", 8.15 uur.
Cinema Palace: Palace Filmac 115 uur. „De
laatste trein uit Madrid", 7 en 9.15 uur.
Luxortheater: „Koningin Victoria", 2.30, 7 en
9.15 uur.
Frans Halstheater: „Zoölogica", 2.30, 7 en 9.15
uur.
Gebouw St. Bavo: H. G. K., 8 uur; Ledenverg.
Overheidspersoneel, 8 uur; R. K. Bevolkings
bureau, 8 uur; Vertrouwensmannen Spoor en
Tram, 8 uur; Vischclub „De Forel", 8 uur; On
bekende arbeider, 8.30 uur.
Stadsschouwburg: Tooneelgroep „Het Mas
ker",, met „George en Margaret", om kwart
over 8.
Rembrandttheater: „Liefdesparade", 2.30, 7 en
9.15 uur.
Cinema Palace: Palace Filmac, 115 uur.
Luxortheater: „Koningin Victoria", 2.30, 7
en 9.15 uur.
Frans Halstheater: „Modem Times", 2.30, 7
en 9.15 uur.
.Hartelijk dank
„uit naam van alle
„leden der groote
„hondenfamilie
„voor het trapje op
„uw voetrem, zoodat
„het leven van een
„mijner, soms erg
„roekelooze, neven
„niet voort ij dig
..wordt afgesneden."
En dit meisje, dat zich hier naast mij op den
Solder van een oude herberg schuil hield, een
Bevangene, wie waarschijnlijk een oneervolle be
handeling te wachten stond, die zich voor de
dochter van een commissaris uitgaf, en voor-
Wendde haar zieken vader te bezoeken, was dus
pamille d'Enville. Het was een beetje lastig, mij
m deze nieuwe situatie in te denken. Het was
natuurlijk heel iets anders met een erkende
Schoonheid van het hof, een adellijke dame, te
doen te hebben dan met de dochter van een
eenvoudigen commissaris. Ik wil daarmee niet
Zeggen, dat het verlangen, dat ik had om haar
Veilig buiten bereik van de mannen beneden te
Weten of mijn bewondering voor haar schoon
heid nu zooveel grooter was. Ik voelde er een
hieuwe verantwoordelijkheid bij, want het moest
Wel een heel gewichtige reden zijn, waardoor
Zij in deze moeilijke omstandigheden was ge
raakt. Het was zonder twijfel de dienst des
«onings, die haar tot dezen eenzamen rit in den
hacht had gedwongen. Anders zoo er niets
te verbergen ware zou zij Awlright zeker haar
haam en stand hebben meegedeeld en haar be
vrijding hebben verzocht. En al was de kerel
niet bang uitgevallen, hij zou er toch voor zijn
teruggeschrokken iemand van haar stand te be-
leedigen of zonder goede reden gevangen te
houden. Als ik haar van dienst zou kunnen zijn,
desnoods ten koste van mijn leven zou ik de
lieele waarheid moeten weten.
„Gij zijt dus Mademoiselle d'Enville?" vroeg
ik, als twijfelde ik er aan, „de dochter van den
Markies in Chalons?"
„Om u te dienen, Monsieur. Gij kent mij
dus?" en haar oogen keken mij onderzoekend
aan. „Ik had niet op herkenning durven hopen."
„Gij herinnert u misschien, dat ik in Parijs
was op een tijd toen er verteld werd, dat gij
Zijn Majesteit had mishaagd en verbanning
had opgeloopen."
Zij glimlachte. „O, u doelt zeker op die affaire
met de Saule. 't Was niet iets ernstigs, die toorn
van den koning duurde nog geen veertien dagen.
Het kostte mij wel is waar een reis naar Marne
in het slechte seizoen, maar hij was er niet
beter aan toe. Drie boden kwamen mij achter
eenvolgens opzoeken en de derde had zelfs een
brief bij zich, door Louis zelf geschreven."
„Gij zijt dus weer aan het hof terug en weer
in volle gunst aangenomen?"
„Dat was zoo, Monsieur," en zij wierp eerst
een vluchtigen blik om zich heen en daarop naar
beneden en haalde even de schouders op, „maar
nu is het anders."
„Ik begrijp, Mademoiselle, dat er een reden
moet bestaan waarom gij in dezen moeUm-en
toestand verkeert. Maar gij kunt op mijn trouw,
op mijn bescheidenheid rekenen."
„Zou ik u mijn naam hebben gezegd, als ik
daar niet van overtuigd was geweest! Ik zal
u alles vertellen en daarna uw hulp inroepen.
Ik heb een boodschap van Parijs bij mij, zóó
gewichtig, dat zij het niet aan een soldaat
durfden toevertrouwen. Ik hoorde over de plan
nen spreken en bood mij aan, ze over te bren
gen. 't Was zeker een ongerijmd plan, maar
niemand kende een beteren weg en zoo werd
mijn voorstel ten slotte aangenomen. Ik kreeg
een gids mee een man, die elk pad kende
en ais wij niet een ongeluk met een der paar
den hadden gehad, Monsieur, dan zouden wij
gisterenavond veilig door de linies der Verbon
denen zijn heengebroken. Wij waren verplicht
bij deze herberg stil te houden om een versch
paard, doch er was een verrader in het dorp.
Hoe alles in zijn werk is gegaan, weet ik eigen
lijk niet, maar wel weet ik, dat de Engelschen
kwamen. Er werd gevochten, en mijn gids, La
Barge, gedood. Hij stierf om mij het ontsnap
pen mogelijk te maken, maar ik was hulpeloos,
mijn paard was gewond, ik kende zoo goed als
niets van de wegen en reed op goed geluk af
recht door tot mijn paard viel en ik gevangen
werd genomen. Eerst wilde ik niet zeggen, wie
ik was of waarom ik daar op dat uur reed.
Luitenant Dom bracht mij hierheen en hij
aarzelde mij te onderzoeken, omdat ik hem met
de diepste minachting behandelde. Maar zijn
kapitein was van een ander soort...."
„Waagde hij het u te berooven?"
,Neen, Monsieur dat is nog niet gebeurd, maar
hij zal het doen. Hij heeft het eerst op een
andere manier geprobeerd, maar als hij niet
Naar wij vernemen heeft de Chr. Oratorium-
Vereeniging mevr. de Barones J. de Vos van
Steenwijkvan Royen bereid gevonden Be
schermvrouwe van de vereeniging te worden.
Het vergelijkend overzicht over Januari 1938
1937 van de Nuts-Spaarbank te Haarlem
luidt: Ingelegd f 625.249.91, (v. j. f 553.660.87);
terugbet. f 553.535.75, (v. j. f 492.371.27); meer
ingelegd f 71.714.16 (v. j. meer f 61.289.60); aan
tal nieuwe boekjes 360 (v. j. 291); aantal afbe
taalde boekjes 187 (v. j. 169)spaarbusjes op 31
Januari 1938 in omloop: 3553. Geledigd in
Januari 1938: 402 busjes met totaal inhoud van
f 6.066.90. Aantal verhuurde kluisloketten op 31
Januari 1938: 626.
„Weldadigheid naar Vermogen,
Hoera! de kleine is gekomen;
Wij roepen „Hoezee" en doen dat zonder
schromen
Heel Nederland mag zich gelukkig achten
Tóch verkregen, niettegenstaande ons
spannend wachten.
(Postgiro 212793 Telefoon 12255).
Door de vreugde over de geboorte van een
Prinses zijn we gisteren wat al te „dank"erig
geworden in ons bericht in deze rubriek over
het vervallen van den avond der R.K. Jongeren
in de R.K. Staatspartij. Het „dank zij" had, zoo
als ieder natuurlijk begrepen zal hebben,
„door" moeten zijn.
Voor de op Zaterdag, 29 Januari, gehouden
examens in Stenografie en Machineschrijven
aan het Instituut Moore's School of Commerce,
Frans Halsstraat, alhier, slaagden de 9 aange
melde candidaten, allen leerlingen dezer school,
met de volgende resultaten:
Steno-typiste: Dames C. Kruijt (Steno 130,
Typen 90 lettergr. p. m.), J. S. H. Jansen (Steno
130, Typen 65) en J. C. de Ridder (Steno 130,
Typen 65).
achineschrijven: Dames N. M. Otter (65 let
tergr. p. m.) J. M. Barnhoorn en A. van Mou-
rik en de heeren N. A. Dupker (60), W. A. van
Ommen (45) en G. Blijenberg.
De voorzitter der Excursie- en St. Nieolaas-
Vereeniging „Haarlem", de heer J. Steffers,
werd herkozen, evenals drie andere bestuurs
leden. De jaarstukken werden godgekeurd. Velen
kinderen werd in het afgeloopen jaar een blij
feest bereid.
In de week van 23 tot en met 29 Januari zijn
te Haarlec 3 en te Heemstede 1 geval van rood
vonk geconstateerd.
slaagt, dan zal hij er niet voor terugschrikken.
Ik heb hem tot nu toe nog wat kunnen wijs
maken, maar hij weet, dat mijn verhaal valsch
is. De komst der Oostenrijkers heeft mij voor
ruwheden gevrijwaard. De man had zijn ge
duld verloren en heeft niet veel van een gentle
man. Hij houdt er de manieren van het kamp
leven op na."
„En gij wilt met dezen man een onderhoud
hebben.... maar hoe stelt gij u dat voor?'
„Een minuut geleden wist ik het zelf niet, ik
was eenvoudig wanhopig, maar ik vrees den man
niet langer. Hier, Monsieur, neem dit."
Ik denk, dat zij het document uit haar schoen
haalde, maar zij had dat in de duisternis zoo
vlug klaar gespeeld, dat ik er niet zeker van
was. Ik nam het aan en kon het lak van het
zegel voelen.
„Ik? Vertrouwt gij het mij toe?"
„En waarom niet? Zijt gij dan niet Arthur
Shea van het Regiment van Berwick? Begrijpt
gij dan niet, wat er zal gebeuren, wanneer de
Oostenrijkers heengaan? De Engelschen zullen
mij naar beneden ontbieden, maar zij weten
niet, dat gij hier zijt."
„Gij hebt gelijk; als ik mij stil houd, is er
een kans, dat ik vrij kom," gaf ik toe. „Maar
wat zal er dan van u worden?"
„Van mij?" zeide ze onverschillig, „dat zal
niet veel gewichtigs zijn. In geen geval zullen zij
papieren bij mij vinden. Misschien brengen zij
mij naar hun Hertog van Cumberland. Dat zal
toch wel zoo heel verschikkelijk niet zijn.
Komaan! hij zal mij toch, niet levend verbran
den!» -as—
„Er wordt van hem verteld, dat hij streng Is,
maar rechtvaardig. Het is dan ook niet Cum
berland, dien gij het meest te vreezen hebt,
maar die twee lui beneden. Ik voel voor geen
van tweeën veel, de een is een bullebak en de
ander een slang. Ik vertrouw het zaakje vol
strekt niet."
Zij leunde naar voren over en ik voelde den
druk van haar hand op mijn arm.
„Ik dank u voor die woorden," zeide zij zacht,
„maar gij moet doen wat Ik vraag, het is voor
den koning."
„En moet ik u hier dan alleen achterlaten,
overgeleverd aan de genade van deze wolven?"
„Ja, Monsieur, er bestaat geen andere weg,
en daarbij ik ben geen persoort van gewicht.
Ik ben slechts een Fransche vrouw, en ach! wij
kunnen toch zoo weinig doen. Werkelijk, Mon
sieur, u moet niet langer aan mij denken, gij
zijt een soldaat en zult zeker uw plicht doen.
Beloof mij de boodschap af te leveren."
„Aan wien?"
„Aan den korting of bij gebreke van dezen,
aan Saxe."
Even doorleefde ik een oogenblikje van aar
zeling. Bang was ik niet, al was de zaak wan
hopig. Mij weer in het Fransche leger te wagen
zou zooveel willen zeggen als gevangenneming,
verhoor en waarschijnlijk schuldigbevinding.
Toch kon ik haar, d'Enville's zuster, niets
weigeren.
„U gaat dus, Monsieur?"
„Ja," gaf ik ten antwoord en stopte het
dgcugrent in den binnenzak van mjjn uniform-
jas. „Ik stond te denken wat gijzelf het ge
schiktst zoudt kunnen doen."
Haar gezicht leefde op. „Waarom zooveel ge
dachten aan mij te verspillen? Nu de papieren
in veiligheid zijn, ben ik niet bang meer, en
als het noodig mocht zijn, vertel ik den
Engelschman precies wie ik ben."
„En denkt gij dan, dat dit u zal vrijwaren?"
„Zoudt gij dan denken van niet, Monsieur?"
„Ik wou, dat ik het wist," gaf ik somber ten
antwoord, „want dan zou ik mijn eigen gedrag
kunnen vaststellen. In het leger gaat het ruw
toe, Mademoiselle, vooral wanneer wij op tocht
zijn. Gij hebt in Parijs kennis met militairen ge
maakt, maar het zijn andere mannen in het
kamp, waar vrouwen speelgoed zijn. Ik heb niet
veel op met de manieren van de mannen be
neden. 't Is zoo mijn idee, dat zij om uw ver
zoek zuilen lachen. Hebt gij eenig wapen
bij u?"
„Een klein pistool."
„Wees dan zoo goed hun den noodigen uit
leg te geven, terwijl ik het hier kan hooren.
Zelfs niet ter wille van den koning wil ik u
alleen in zulke handen achterlaten."
„Maar, Monsieur, het gaat hier niet om mij,
het gaat om der wille van Frankrijk," pleitte zij.
,Ik heb uw woord van soldaat."
„Mijn woord zal ik tot het alleruiterste hou
den, Mademoiselle d'Enville; het zal mij meer
kosten dan gij u kunt voorstellen, maar ik blijf
er bij. Maar al ben ik dan ook soldaat, ik be
roep er mij op, dat ik toch ook een gentleman
ben ik kan u niet onbeschermd bij zulke
Jipjfep achtergaten.? (Wordt vervolgd;)
