VERGADERINGEN
Trekjes
BUICK-CHEVROLET I
«yi;;
stoomen
verven
BREEMEN
In Haarlem weet men wyd en zijt
FR. PERQUIN geeft kwaliteit
üat doet er eigenlijk niet toe
m,H
t. m. Dinsdag 22 Febr.
N.V. AUTOGARAGE VAN LENT,
jjHjg
mm
to*
ZONDAG 20 FEBRUARI 1938
WAAROM?
OFFICIAL DEALER
VOOR HEEMSTEDE - AERDENHOUT
ZANDVOORT - BENNEBROEK
HAARLEMMERMEER EN AALSMEER
RAADHUISSTR. 53-65 - HEEMSTEDE
TELEFOON 28810
TENTOONSTELLINGEN
KUNSTHANDEL REEKER
BURGERLIJKE STAND
ZEGENEN IN DE MOOIE HEL
EN HET N. B.-SPAARNE
Sinds 9 jaar in Haarlem
niet gebeurd
KAMERMUZIEKAVOND
TOONKUNST
Registratie Jeugdige Werkloozen
Programma Radio-Centrale
EN BETERE
KWALITEIT'
i -
GARANTIE
VAN
Schouwtjeslaan 23 - Telef. 10070
EEN RUIME SHOWROOM
Heropening van de zaak van
F. P, van Rumpt
Tooneeluitvoering van „Gruno"
Hollandsche lol
T.Y.B.B.H.B.C.
D.O.S.E.D.O.
Een apart geval
STAD
Er bestaat een gramofoonplaat, waarop een
jtekere oome Jacob het lied zingt van een rood
borstje in den winter. Het begint met de vol
gende gevoelige regelen:
Roodborstje tikt tegen het raam tin, tin tin
Laat mi) er in, laat mi) er in.
Concentreeren wij ons slechts op dat drie
voudige tin. Heeft een uwer een roodborstje
*el eens hooren tinnen? Klaarblijkelijk werd
Oieen vanwege het rijmen het aardige tikge-
'Uidje verdraaid tot een doffen tinklank.
En het eigenaardige is, dat nog zooveel men-
schen dat nemen, maar als roodborstje zou ik
?|5t zeker niet doen. Stel u voor, dat iemand
Richard Tauber zoo erg mooi liet zitten in
Maats van zingen, omdat dat in zijn rijm beter
e pas kwam.
Precies zoo als met dat roodborstje is het ook
Met vergaderen. Alleen om der wille van de ver
gadering worden hier wekelijks, jaar in jaar
Mt, tallooze bijeenkomsten gehouden, waar in
Móote zalen met 300 gemakkelijke stoelen de
Penningmeester een sigaar opsteekt van den
v0orzitter, en hij alleen, omdat de andere 4
Aanwezigen geen trek hebben.
Raar zijn vereenigingen in onze stad op aller-
iei gebied. Vak-, stands-, pluimvee-, konijnen-,
8chelpen en postzegel-organisaties, buurt-,
^rouwen-, speeltuin-, ping-pong-, amateur-de-
JPctive-, radio- en zuigelingenvereenigingen (niet
jj°or maar voor zuigelingen), duizend en een
gUbbele mannenkwartetten en orkestjes en ge
lengde tooneelclubs, een menigte vereenigingen
van ingezetenen uit andere provincies, voorna
melijk Overijsel, enz., enz., enz. En al de be
duren van al die vereenigingen beleggen
'ergaderingen.
Nu zijn „vergaderingen beleggen" en „ver
keringen bezoeken" twee heel afzonderlijke
begrippen, die de lieve lezer goed uit elkaar
'loet houden, wil het zuivere beeld, dat hier
keven wordt, niet in ernstige matervertroebe-
®h. Want het zijn betrekkelijk zeer weinigen,
"ie des avonds hun haard den rug toekeeren
in hun overjas schieten en ter vergadering
Higen waarmee zij de consequentie aanvaar
den, het huiselijk soezertje en het dubbeltje
voor de garderobe te moeten afstaan.
Is het knetteren van het vuur genoeglijker
in de openingsspeech van den voorzitter?
roch niet altijd.
En dan al mocht zoo'n vergadering
A°oals gewoonlijk slechts ten doel hebben
Aftredende bestuursleden bij acclamatie te her-
Mezen en dus van weinig ontwikkelende
"aarde voor uw branche of stand zijn, dan nog
t een genoeglijke avond veraskerd, want de
""stuimige lusten der sensatie zitten 'm
"ifit alleen in vecht- of bek-vecht-partijen,
;°ch ook in den glimmenden eenvoud van de
Pantalons der kascommissieledep, in de warmte
ij den radiator, in het getik der koffielepeltjes
eh in de nekplooien van uw voorbuurman.
Menschen, die avond aan avond pijpen roo-
en bij huiselijke haarden, weten niets van
garderobe juffrouwen, van middernachtelijke
foote Houtstraten en café's na sluitingstijd,
"i maar te zwijgen van begeesterende voor
dachten en het uitfloepen van de lantaarn-
falen. En zij kunnen slechts gissen de heerlijk-
beid, onder een lezing met lichtbeelden over de
"üifmeelvervorming bij de kruisbloemigen
hgzaam in te dommelen.
Zij missen veel.
Nu de beleggers toch beleggen, kunnen zij
rarvan profiteeren, want ondanks het onzin
nige „tin" in het lied van de roodborst, is de
ïfjs heel aardig. Zoo ook bij vergaderingen.
5,Üg er gerust henen, het zal u bevallen. Denk
/et, dat een vergadering verloopt zooals in
;A krantenverslagen. Die worden slechts vol-
jfhs een zeer weinig animeerend recept opge-
'bwd, echter het eenig getolereerde. Want
:°cht het arme krantenmannetje in een over-
m°edige bui eens kond doen van het hikken des
</°rzitters, van alle op hun kop staande licht-
^eidjes of van de vele andere geneugten, dan
komen er pittig gestelde vinnige brieven van
woedende voorzitters.
Nemen wij als voorbeeld, zooals het werkelijk
gaat, de gisteravond gehouden spoedvergade
ring van reizigers in confituren, afdeeling
Haarlem en omstreken, gehouden in de groote
bovenzaal, van hotel Ritz.
Voordat men het openen van den voorzitter
kan gaan beluisteren, dient men eerst den por
tier, die een nog eentoniger baan heeft dan
u toe te voegen: welke zaal? En als de man
in lyrische bewoordingen, die men op zijn ge
mak kan bezichtigen men hoeft geen fooi te
geven duidelijk gemaakt heeft, dat de groote
bovenzaal boven is, dan komt er nog het pret
tige intermezzo van de garderobe-juffrouwen.
Garderobe-juffrouwen, welk een weinig
zeggend woord is dit voor velen. Men let niet
op hun nijver getrippel, noch op hun roerende
zorg voor uw derdejaars winterjas, en toch
zijn zij en hun arbeid even opmerkelijk.
Zoo hebben de jufrouwen in den Stads
schouwburg aardige versierselen op den sche
del, in den vorm van een miniatuurschort en
anderen doen ons verwijlen in voorbije tijden,
niet eens zoozeer om hun uiterlijk, meer nog
door de boezelaars, waarin een serie wasch-
knijpers.
Dikwijls zijn ze getweeën.
„Welk nummer?"
„81?"
„Kan h;er nog bij." En dan worden drie van
de acht vergaderaarsjassen op één van de 1256
haken gehangen.
Er zijn dus al verschillende interessante din
gen gepaseerd, voordat men de zaal binnen
treedt en met een diepen zucht van de beleggers
achter de groene tafel ontvangen wordt.
„Aha, alweer een, dat is met ons mee al vijf."
De voorzitter van de confiturenreizigers heeft
grijs haar en een hamer in zijn handen. Daar
zwaait hij mee als hij na het bekende respijt-
halfuurtje het welkomstwoord spreekt in eenige
ongietwijfeld schitterend ingerichte volzinnen,
die echter, zoodra zij zijn lippen verlaten, zich
verliezen in de ijle ruimte.
Een hartelijk applaus is het resultaat.
Dan tikt de hamer in het groen en wordt de
aftredende penningmeester bij acclamatie her
kozen. Hoewel hij het van te voren wist, glun
dert deze confiturenman zichtbaar, verheft
zich en kucht als dank voor het in hem gestel
de vertrouwen.
Als de hamer weer tikt is het voor de feite
lijk eenige belangrijke mededeeling van den
avond: wil de meneer in het hoekje ja, u
bedoel ik, meneer wil die meneer zoo goed
zijn even den kellner te bellen nee, dat is
een vogelenoogje in de wandversiering juist,
dank u zeer, meneer.
De meneer in het hoekje wordt rood en ver
geet, dat hij geen Pilsje mag drinken. Het be
stuur neemt echter koffie. Ik heb nog nooit
een bestuur gezien, dat iets anders nam dan
koffie. Chocolademelk, thee, een cognacje-met
bijvoorbeeld, en tot voor kort was mij dat een
raadsel. Nu echter weet ik, dat de bestuurders
volgens een aloude traditie na afloop ieder
drie cognacjes-zonder gebruiken en daarmee
een tijdelijk abnormaal groote dosis vitaliteit
inslikken, waardoor zij er toe komen meteen
alweer een nieuwe vergadering te beleggen, uit
sluitend en alleen om der wille van de vergade
ring.
„Proost, ik hoop, dat er nou eens tegen de
tien leden komen."
Zoo zorgt een aloude traditie ervoor, dat
vergaderingen tot in eeuwigheid zullen worden
gehouden. Want men breekt niet met aloude
tradities Van drie cognacjes-zonder.
Maar keeren wij terug tot de vergadering.
Geheel onverwacht betreden drie raadsleden
de monumentale zaal, die tegen alle theoretische
berekening in toch vol rook hangt. Hun wa
zige schimmen schuifelen druk-pratend daar
zijn ze raadsleden Voor naar de groene tafel.
En in de plotselinge agitatie ontwaakt die secre
taris! Wat moet hij doen? Het jaarverslag is
al voorgelezen. Blijven zitten? Koffie bestellen?
Aanminnig glimlachen?
Ziedaar het probleem, dat op iedere vergade
ring weer anders wordt opgelost. Daarom alleen
zou het de moeite waard zijn om 7 maal per
week naar de indrukwekkende stemmen der
penningmeesters te komen luisteren.
Doch er zijn nog zooveel meer motieven. Het
automatische babycroquetje na afloop, het
holle klinken u^er voetstappen in de straat, waar
u zich metterwoon vestigde. Koninklijker dan
anders stapt u in den bus en haast keizerlijk
verlaat u hem. Een gewichtig persoon, een
vergaderaar.
Het is juist als bij het roodborstenlied. Dat
tin is onzinnig, uitsluitend om te rijmen, maar
de melodie is zoet en verveelt niet.
HANS M.
Zaterdagmiddag werden in den kunsthandel
Reeker aan den Wagenweg twee tentoonstel
lingen geopend.
Die in de benedenzaal omvat werken van
den bekenden etser Dirk Harting, die in deze
expositie een overzicht van zijn geheele oeuvre
geeft. Daar zijn een portret, dat hij 30 jaar ge
leden nog op de Amsterdamsche academie,
waar zijn leermeester Dupont hem inwijdde in
de geheimen van de graphiek, gemaakt heeft,
litho's, etsen en aquarellen en eenige Oost-
Indische-inkteekeningen van den laatsten
tijd.
De expositie werd geopend door den beer G.
D. Gratama, directeur van het Frans Halsmu
seum, die zijn vriend Harting tot de intiemen
onder de kunstenaars rekende, een, die zonder
bombarie en reclame zijn weg gaat, die de na
tuur lief heeft en deze in haar rustige mo
menten aan de etsplaat toevertrouwt. Vóór al
les is Harting etser, die zijn metier door en
door verstaat. Als vakman is hij een onzer be
kwaamste technici.
Grootsche ontwerpen liggen hem niet, aldus
spr., het simpele, het innige heeft steeds zijn
warme belangstelling gehad. Hij verstaat de
sfeer onzer oude stede. Moge hij ruime voldoe
ning hebben voor hetgeen hij ons in meer dan
30 jaar aan schoonheid heeft geschonken.
In de bovenzaal is het de kunstenaar Her
man Heuff, die exposeert. Een uitgebreide col
lectie schilderijen en teekeningen en boetseer
werk is hier uitgestald.
De heer H. F. Boot opende haar Zaterdag
middag. De persoon van Heuff omvat feitelijk
twee personen, aldus spr., den schilder en den
beeldhouwer. Zijn schilderwerk is genoeg om
zijn kwaliteiten bekend en meer speciaal zijn
prestaties als aardewerk-plastiek-kunstenaar
wilde spr. onder de loupe nemen.
Het is een wetenschappelijke gebeurtenis van
belang, de wet van de biologie des geestes werd
hier beproefd Heuff, die geheel het licht zijner
oogen moet missen, ziet niet meer met zijn
oogen, doch, wat het belangrijkste is, hij ziet
de conceptie van den opbouw. En hij weet ver
wonderingwekkende resultaten te bereiken. De
herinnering der dingen alleen is hem voldoen
de. Heuff is een persoon, die zich weet te eeren.
Laten wij hem eeren om zijn energie, levens
blijheid en grooten kunstzin.
Geboren: A. M. Baartsevan der Meuten, z.;
J. A. de KorteLandsmeer, d.; E. H. Uijtten-
broekvan der Post, z.; J. C. P- Stoorvogel
Vrij, d.; J. M. van der Aarvan den Berg, d.;
S. M. StiphoutWillemse, z.; M. Ratsma
Kok z.; G. LeemansHoolwerf, z.; A. Draijer
Gedaan, z.; J. M. Jongebloetvan der Veldt,
z.; J. C. MeeuwenoordToele, d.
Overleden: F. C. Blok, 78 j., Leidschevaart;
N. Lacourt, 87 j., Nieuwe Gracht; J. Klaver-
stijn, 84 j., Eendrachtstraat.
De Hengelaarsvereeniging „Tusschen het
riet" en de Haarl. Hengelaaxsbond, pachters
van de Mooie Hel en het Noorder-Spaarrae, zul
len op Zaterdag 26 Februari a.s. daarin laten
zegenen. Hiermede wordt aangevangen des
morgens om 8 uur, terwijl de laatste trek zal
geschieden des namiddags om 2 uur, in het N.-
Spaame bij de Mooie Hel.
Het zegenen zal verricht worden door de fir
ma Gebr. Kraan te Oudewetering, met een
zegen van 300 Meter. De groote exemplaren
witvisch zullen onder de leden worden ver
deeld, op vertoon van hun lidmaatschapkaart,
daar zij voor de voortplanting niet meer ge
schikt zijn. Snoek, snoekbaars enz. zullen wor
den overgezet in de Leidschevaart en de 1ste
Poelanen te Lisse.
Dit alles zal zoo mogelijk geschieden onder
deskundige leiding van de VisScherij-Inspectie
Woensdagavond 23 Februari zal in den
Stadsschouwburg een Kamermuziekavond van
de Mij. tot Bevordering der Toonkunst gege
ven worden.
De beroemde violist Henri Merckel zal het
volgende programma ten gehoore brengen: So
nate d dur, G. F. Handel; Partita No. 2) d dur,
J. S. Bach; Sonate g dur, Joh. Brahms; So
nate, Claude Debussy; Sonate a dur, César
Franck.
De pianist Felix de Nobel zal den violist be
geleiden.
Betreffende Henri Merckel vernamen wij
o.m.:
Op zeer jeugdigen leeftijd begon hij zijn
vioolstudie. Zijn leeraar ontdekte onmiddellijk
de buitengewone begaafdheid van zijn leerling
en gaf zijn ouders den raad hem een volledige
opleiding te doen geven. Henri Merckel ver
volgde zijn studie aan het Conservatorium te
Parijs, zijn geboortestad, en behaalde spoedig op
schitterende wijze een eersten prijs.
Reeds zeer jong werd hij dóór alle groote
Parijsche instellingen geëngageerd en sindsdien
is zijn reputatie steeds gegroeid. Na Frankrijk
volgden tal van groote zeer succesvolle tour-
nés's door alle landen van Europa. Het zal niet
noodig zijn den buitengewoon diepen indruk in
herinnering te brengan, welken het talent van
Henri Merckel ook in Holland maakte sedert
zijn eerste optreden. Over hem als bewonde
renswaardig vertolker van de werken van zijn
grooten landgenoot Debussy, werd het volgen
de geschreven naar aanleiding van de uitvoe
ring van een der werken van dien componist:
„Messchaert heeft zóó gezongen, Mengelberg
zóó gedirigeerd en Merckel zóó gespeeld. Het is
die klasse van artisten, die achter en door het
instrument, het ware genot van de muziek-zelf
weervindt. Men heeft de meest ideale vertol
king van dit werk beluisterd."
Henri Merckel, wiens gramofoonplaten een
zeer groot succes hebben, behaalde den Grand
Prix du Disque van „His Master's Voice".
;B. en W. stellen voor ten behoeve van de
inrichting van een bureau voor beroepskeuze
en een bureau voor registratie van jeugdige
werkloozen in een gedeelte van het gebouw aan
het Nassauplein 2, ter beschikking te stellen
van B. en W. een bedrag van f 900.
MAANDAG 21 FEBRUARI
Programma 1: Hilversum II
Programma 2: Hilversum I
Programma 3: 8.00 Keulen; 9.20 Parijs Ra
dio; 9.40 Pauze; 10.35 Parijs Radio; 11.05 Droit-
wich; 11.35 Parijs Radio; 12.05 Droitwich; 12.20
Ned. Brussel; 1.35 Keulen; 2.20 Diversen; 3.05
Parijs Radio; 3.20 Keulen; 4.20 Parijs Radio;
4.35 Keulen; 5.20 Parijs Radio; 6.20 Keulen;
8.20 Bari, Rome; 9.20 Fr. Brussel; 10.30 Keulen;
11.20 Diversen.
Programma 4: 8.00 Ned. Brussel; 9.20 Diver
sen; 10.35 London Regional; 12.45 Droitwich;
2.20 London Regional; 2.50 Droitwich; 3.20 Lon
don Regional; 4.20 Droitwich; 8.20 London Re
gional; 8.50 Keulen; 9.20 Droitwich.
Programma 5: 8.0O—7.00 Diversen; 7.00 Eigen
gramofoonplatenconcert: Dansmuziek. 1. Poor
Robinson Crusoe. 2. Sweat Suo. 3. The younger-
generation. 4. My girl's a rhythm fan. 5. Fair
ar dark, I love them all. 6. Im tangoschritt. 7.
Way back home. 8. I'll string along with you.
9. Keep calling me sweetheart. 10. Ja, bei Nacht.
11. Heart of gold. 12. Mad about the boy. 13.
Eine Nacht auf Java. 14. St. Louis Blues. 15.
Farewell sweetheart. 16. Kiss me goodnight. 17.
Little valley in thexmountains. 8.0012.00
Diversen.
P:::
C
is
Recht tegenover de eeuwenoude Amsterdam
sche Poort is gevestigd de zaak van den heer
F. P. van Rumpt, in automobielen en motor
rijwielen en derzelver onderdeelen, artikelen
waar de bouwers van de Amsterdamsche Poort
wel nooit van droomden. De zaak aan de
Spaarnwouderstraat 103105 is nu geheel ver
bouwd, de werkplaatsis ondergebracht in de
garage aan de Houtmarkt en zoodoende kwam
er ruimte vrij voor een groote showroom, die
door ruime étalageruiten tot in de verste hoe
ken helder verlicht wordt. Al wat daar ge-
exposeerd wordt de heer van Rumpt ver
tegenwoordigt D.K.W.-auto's en -motoren en
verkoopt tevens gebruikte wagens glinsterde
bij de heropening in het winterzonnetje.
Een groot magazijn voor de onderdeelen en
een royale ingang completeeren het geheel. De
showroom was smaakvol Ingericht en overladen
met bloemstukken ter gelegenheid van de her
opening.
Wij wenschen den heer v. Rumpt veel succes
met deze verbouwing, die een groote verbete
ring is geworden en waardoor de zaak een
waardig entrée voor onze stad is.
De oud-Groninger, die gisterenavond de op
voering van „de Koekoek" in den Stadsschouw
burg heeft meegemaakt, kan zich verbeelden
een reis naar het Noorden te hebben gemaakt,
zóó omhangen van Groningsche sfeer keerde hij
huiswaarts toe. Het deed hem goed, weer eens
andere Groningers te ontmoeten, de kernach
tige Groningsche taal te hooren en te spreken
enGroninger koek te eten.
En daar was alle gelegenheid toe. Er was
stemming en gezelligheid, die nog verhoogd werd
door een geanimeerde verloting.
„De Koekoek" van Fabricius behandelt het
oude gegeven van kinderverwisseling op een
origineele wijze. De rollen waren uitstekend bezet
en men kon zich door de aankleeding van het
tooneel werkelijk op het land wanen.
De band tusschen dé Groningers in Haarlem
Is opnieuw aangehaald, want allen zijn het er
met Geert Teis over eens:
Ain Pronkjewail in gaolden raand
Is Grönnen: Stad en Ommelaand.
Heel toevallig kwam ik onlangs in gesprek
met iemand die voor eenige zakelijke aange
legenheden vanuit het buitenland naar Holland
was gewipt.
„Ga zoo gauw mogelijk weer terug," vertelde
hij me langs zijn neus weg. „Want hier in
Holland kan je je alleen maar vervelen!"
Ik keek als een vraagteeken. Dat zag hij en
hU vervolgde:
„Ja, jullie hebben hier in Holland wel al
les mooi voor elkaar, tenminste dat denken
jullie, maar als jullie je eens gaat afvragen,
wat jullie aan vreemdelingen voor amusement
te bieden hebben, dan is dat een verdraaid
schijntje!"
Ik dacht na en piekerde erover. Eigenlijk had
hij gelijk. Alles is hier in Holland bij paragra
fen geregeld en aangeduid, precies zooals een
conservenfabriek met zijn blikgroenten doet.
Om acht uur zijn de winkels gesloten en is
de stad dor en doodsch van aanzien. Uitbundige
vroolijkheid is nergens te bespeuren en na
twee avonden weet een vreemdeling niet, wat
hij nog anders kan uitvoerAi, dan in een café
zitten, tot hij er om twaalf uur uitgegooid
wordt. Het is het soort amusement in blik,
waaraan geen korreltje aantrekkelijkheid zit.
Is het te verwonderen dat de vreemdelingen,
als ze hier komen om de bollenvelden te kij
ken, den tweeden dag naar Volendam en Mar
ken gaan en reeds den derden dag van hun
retourbiljet gebruik maken?
Hoe het dan wèl moet, zal ik hier niet op
lossen, maar wel dient men er zich rekenschap
van te geven, dat menschen, die voor zaken of
voor pleizier reizen, veel geld verteren, wat
iedereen ten goede kan komen. Dus als men
die lieden naar zijn buurman laat gaan, wijl
men zelf te lam is om maatregelen te nemen,
welke hen hier kunnen houden, dan moet men
ook niet steen en been klagen over den slech
ten tijd en „dat er zelfs zooveel Hollanders
naar het buitenland trekken om zich te amu
seeren." Doe dat alleen wanneer je zelf alles
te bieden hebt, wat ook het buitenland aan
zijn gasten geeft.
Er zit aan dit onderwerp nog een andere
kant. Want het is nog niet zoo heel lang ge
leden, dat een jonge man mij vroeg, hoe een
behoorlijk katholiek jongmensch met weinig
relaties, aan een behoorlijk katholiek meisje
kan komen, wanneer hij er niet toevallig
tegenaan loopt of haar uit het water redt.
Ik raadde hem de Oratoriumvereeniging aan,
maar hij kan niet zingen. Toen joeg ik hem
naar den jaarlijkschen feestavond van diezelfde
vereeniging en hü beweerde dat reeds eenige
jaren te doen. Maar dat is maar eens per jaar!
Toenja, toen moest ik ook bekennen, dat
ik geen ander middel wist. Een katholieke
Heerensociëteit is hier niet, wel twee neutrale.
Wat nu?
Wel, dat het hoog tijd wordt, dat de katho
lieken met hun vereenigingen en organisaties
op sociaal en cultureel gebied, ook heusch eens
aandacht mogen schenken aan het amusement.
Want het is wel gemakkelijk gezegd, dat mag
je niet, en dat Is een gevaarlijke omgeving
voor gemengde kennismaking, maar dan dient
er toch een gelegenheid tegenover te staan,
welke op eigen terrein alles biedt, wat, mis
schien met moeite, maar dan toch zeker op
neutraal terrein wèl te vinden is. Nee, ik ge
loof dat er aan de Hollandsche lol heel wat
hapert, en het lijflied van den feestvierenden
Hollander-, „Houdt er den moed maar in" is
misschien toch zoo gek nog niet
ACHILLES.
Zooals reeds werd gepubliceerd zal heden op
het T.Y3.B.-terrein aan den Rijksstraatweg te
Haarlem-Noord* het resteerende gedeelte van
den indertijd wegens slechte weersomstandig
heden gestaakten competitiewedstrijd T.Y.B.B.
H.B.C. worden uitgespeeld, welk restant gevolgd
zal worden door een vriendschappelijke ontmoe
ting tusschen beide elftallen.
Men kan dus een interessanten strijd tege
moet zien, temeer daar zoowel H.B.C. als
T.Y.B.B. met hun volledig competitie-elftal
zullen uitkomen.
De wedstrijd vangt aan om half drie.
E.D.O. speelt als volgt:
G. Verhagen,
J. v. d. Born, K. Zandstra,
J. Koene, Th. v. d. Putten, H. Oomen,
S. Spek, P. v. Zaanen, H. Schijvenaar,
B. Timmerman, P. Spek.
^"Nou, mevrouw Meipers" kwam de dok-
na 'n heele poos weer in de hulskamer
„dat ziet er met Betje niet zoo best uit."
•■Is 't zóó ernstig, dokter? Zou ze....?"
'j'jNee, neestervensgevaar is er niet, maar
j, 2al 'n lange geschiedenis worden en ik vind
noodzakelijk, dat ze in 'n ziekenhuis wordt
genomen. Ze heeft 'n ernstige nier-aandoe-
k'"g, die 'n speciale behandeling en verpleging
°öig maakt."
„•.Goddie ziel.... en hoe lang denkt u,
ze
^.►Precies kan Ik dat niet zeggenmaar 't
kme toch niet verwonderen als u haar 'n
•f jaartje zult moeten missen."
"E>us dat is wel het minste, denkt u?"
„Ik vrees van ja."
"Stakker."
y.Voor u óók geen prettige boodschap, me-
°bwzoo'n trouwe dienstbode."
j^'Over 'n maand of vier is ze vijf en twintig
i/r bij me. Ik had al plan, om daar 'n feestje
i-M te makenIk zal onmogelijk aan 'n
6üwe dienstbode kunnen wennen
^"Tja.... dat zal toch moeten.... u is ook
jong niet meeren u kunt niet moe-
rziel alleen in dit huis blijven."
VÖari ga ik nog liever in 'n pension zoo lang
'Je in 't ziekenhuis ligt."
i 'L'n 't huis zoo lang onbewoond laten? Hm..
Moet het natuurlijk zelf wetenmaar
St:Ja, ik begrijp, wat u bedoelt.... 't wordt
t biet mooier opIk zou 't voor 'n half
L, kunnen verhurendesnoods gemeubi-
aan 'n klein gezin."
V,"Oat zal niet zoo gemakkelijk gaan, me-
ij l|w.wie huurt 'n huis voor 'n half jaar?
je kunt niet weten.... 't is te probee-
ren met 'n advertentie.... Als ik u was nam
ik 'n noodhulpmogelijk treft u 't beter
dan u denkt."
„Nee, dokteru vindt 't misschien eigen
wijs van me, maar als ik Betje niet om me
heen heb.... begrijpt u goedvijf en twin
tig jaar heeft ze hier met alles meegeleefd
't is bijna 'n zuster van me gewordenen
stel u voor, dat ze daar in 't ziekenhuis gaat
piekeren over de mogelijkheid, dat die nood
hulp haar van haar oude plaats zou kunnen
dringenIk zal 'n advertentie plaatsen."
„Zeker, meneerkomt „binnen."
'n Vriendelijk heertje was 't, van naar schat
ting 55.
„Is niemand me nog vóór geweest, mevrouw?"
„Nee, meneer't is ook wel 'n apart ge
val, nietwaarzoo voor 'n maand of zes
neemt u plaats...."
„Graag, dank umijn naam is Bom-
hartik kan u direct wel zeggen, dat dit
aparte geval mij heel goed te pas komtIk
ben weduwnaar en 'n nicht van me doet de
huishoudingIk laat in Bloemendaal 'n
landhuisje bouwen, dat met ongeveer 'n half
jaar betrokken zal kunnen wordenIk zoek
al lang naar 'n geschikte woning voor die zes
maanden, maar men schijnt niet zoo graag op
zoo'n korte termijn te willen verhuren. M'n
tegenwoordige woning moet ik verlatenik
kon dat huis héél goed verkoopen.ja, nu
weet u eigenlijk de heele geschiedenis
„Dat is dan feitelijk óók 'n apart geval, me
neer.
„Dat is 't't zal tenminste niet zoo vaak
voorkomen."
„Mijn geval Is dit, meneer Boeh...."
„Bomhart"
„O, ja, pardonMijn dienstbode ligt met
'n nierkwaal in de Maria-stichtingdie
kuur zal vermoedelijk minstens 'n half jaar
durenik wil haar niet missen, want ze is
al bijna 25 jaar bij mevanaf m'n huwe
lijk'n Jaar of tien geleden is m'n man
overleden en vanaf die tijd zijn we nog meer
aan elkaar gehecht geraakt. Als Onze Lieve
Heer 't goed vindt moet dus over 'n half jaar
alles weer worden zooals 't geweest is.... ik
ga zoo lang op kamers wonen...."
„Eigenaardig, mevrouweigenaardig
u heeft 'n dienstbode, die u niet kwijt wilt...,
en ik heb 'n nicht, die evengoed m'n dochter
kon zijn.... We kunnen gewoon niet buiten
elkaar.en 'n eigen dochter zou niet beter
voor me kunnen zorgen.u begrijpt: als je
nooit kinderen hebt gehad
„Ook mijn huwelijk bleef helaas kinderloos,
meneer Bornhartik begrijp u dus volko
menMag ik u misschien 'n kopje thee aan
bieden?"
„O, graag, mevrouwmaar ik wil u niet
langer ophouden dan
„Integendeel, meneer.... wilt u wel geloo-
ven, dat ik die stille dagen met de grootste
moeite dóór komik begin af en toe hard
op met me zelf te pratenof ik roep Betje,
zonder er bij te denken, dat de goeie ziel in
't ziekenhuis ligtSuiker en melk, meneer?"
,,'n Bewijsje, mevrouw'n bewijsje
„Neemt u intusschen 'n sigaar't kistje
staat daar op zij van de schoorsteenmantel
„Nou, mevrouwals 't u niet hindert
zeer gaarneen ik maak u m'n compliment,
hoor.alleenwonende weduwen hebben ge
woonlijk wel sigaren in huis, maar ze verge
ten meestal er een te presenteeren...."
„Ik zag mijn man zelden zonder 'n sigaar
daar komt 't misschien vanEn nu wilt u
zeker straks 't huis wel even zien
„Ochbepaald noodig is 't niet, me
vrouwAls 't geschikt is voor u en uw
dienstbode, dan is 't dat wellicht ook voor mij
en m'n nichtjeen bepaalde eischen heb ik
niet.Zegt u me maar, wat de huurprijs is."
„Wat dacht u van vijftig gulden per maand?
Gemeubileerd dan."
„Maar mevrouwdaar kunt u nooit mee
uit! Dit huisop deze standvoor vij...."
,,'t Gaat niet om er aan te verdienen, me
neer Bomharten uw nicht zal wel zor
gen, dat de meubelen goed worden onderhou
den."
„O, jadaar sta ik voor in!"
„Welnu danstel u voor, dat ik die meu
belen moest laten opbergen.... kost ook weer
geld.... Nu blijft zoo goed als alles op z'nplaats
en
„Ik moet zeggen, mevrouw, 't is heel onbaat
zuchtig.... en ik schaam me wel 'n beetje,
dat ik...."
„Doet u dat niet, meneerik zeg u nog
maals.... o, ja.... er is tóch nog 'n andere
conditie.
„Laat u maar es hooren
„Ik zou graag.... laat ik zeggen: zoo om
de veertien dagennog es 'n kijkje komen
nemen.
„Maar dat spreekt vanzelf, mevrouw.... u
heeft volkomen 't recht
„Pardon, laten we 't asjeblieft géén recht
noemen't is ook niet m'n bedoeling, om
hier op een of andere wijze contróle uit te
oefenen.... Maarja, u vindt 't misschien
wat overdrevenmaar ik ben erg aan m'n
huis gehechten ik ben bang.... als ik
over 'n half jaar zou terug komen zonder alles
nu en dan nog es te hebben aangekeken
„Begrepen, mevrouw.... begrepen,... en ik
zal de laatste zijn, om zooiets overdreven te
noemenLaten we dus afspreken, mevrouw,
dat de deur ten allen tijde voor u open staat.
desgewenscht ieEfere dag."
„O, nee!" lachte mevrouw Meipers
„dat zou u beslist gruwelijk gaan vervelen."
„Ik geloof 't niet, mevrouwmaar ik laat
't geheel aan u over, hoor! 's Middags kunt u
me meestal wel thuis treffen. Maar heeft u er
nu heusch goed over nagedacht, mevrouw
vijftig gulden per maand voor 'n gemeubileerd
heerenhuis?"
,,'t Blijft zoo, meneer...."
„Nou, mevrouwik moet zeggen: dat is
dan óók ,,'n apart geval!"
Het derde bezoek van mevrouw Meipers kreeg
al 'n meer vriendschappelijk karakteren
de tusschenpoozen werden kgrter.... 't Begon
met 'n week in plaats van veertien dagen.
De nicht van meneer Bornhart was 'n be
schaafd, gastvrij meisje met 'n heel prettig
karakter.en mevrouw Meipers kon nooit
merken, dat haar bezoek minder welkom was
dan anders...,
„Mevrouw" zei het nichtje op 'n keer
„u moet morgen de heele dag onze gast zijn."
„Och. zou ik dat nu wel doen?" aarzelde
mevrouw en voelde, dat ze even ging blozen.
„U doet 't, mevrouwals ik u er bij ver
tel, dat ik morgen jarig ben."
„Odan graag
Dat werd 'n heel gezellig dagje.... en
's avonds brachten oom en nicht mevrouw Mei
pers naar haar pension, waar nog 'n half uur
tje werd nagepraat....
Die nacht had meneer Bomhart wat moeite,
om in slaap te komen.
En in de kamer van mevrouw de weduwe
Meipers was ook zooiets aan de hand.
Bij 't volgende bezoek deed meneer Bornhart
zelf openhij zag bleeken had behuil
de oogen
„Wat is er gebeurd?" schrok mevrouw
Meipers.
„Komt u maar even binnen
Hij ging haar verstrooid voor naar de huis
kamer't leek, of ie opeens tien jaar ouder
was geworden.
„Gaat u zitten
„Is Corrie ziek?"
„Neeze is weg
„Needat.... dat
„Jaals u nou praat van 'n apart geval,
dan is dat er eenHaar zuster Is plotseling
overledenen nu is die man blijven zitten
met zeven kinderenToen het bericht
kwamik dacht, dat ik haar dood in m'n
armen hieldZe is er direct heen gegaan....
en nou vanmorgen schrijft ze me, dat haar
zwager haar heeft gesmeekt bij hem te blij-
Mach. no. 16 Vervolg trekjes no. 3
ven.... de man was radeloos...."
„Ik kan 't me voorstellen.... ook wat 't haar
gekost zal hebben, om aan dat verzoek te vol
doen.
„Dus u heeft al begrepen, dat ze 't doet?"
„Ik zou van haar niets anders verwacht heb
ben
„Dat heb ik haar precies ook zoo geschre
ven
„Dat is mooi van umaar 't zal 'n heel
moeilijke brief geweest zijn."
„Dat was 'tdat was 'téven moeilijk
als die van haar.'t Is net of er 'n dooie hier
uit huis is gedragen. En wat moet i k nu? Ik
zal nooit aan 'n andere huishoudster kunnen
wennen.... Wat had ik me daar veel van
voorgesteldvan dat landhuisje daar in....
Ik zal 't maar te huur zetten als 't klaar is....
en zelf ergenstjazooals u bijvoor
beeld...."
„Jammervreeselijk jammeren ik
kwam juist vertellen, dat Betje zoo prachtig
vooruit gaatik kom juist bij haar van
daanze is zoo gelukkigals 't even
meeloopt kan ze toch nog hier haar zilveren
jubileum vieren
„Dan is u beter af dan ikof 't zou....
't zou zóó gevonden moeten kunnen worden,
dat.
„Wat bedoelt u?"
„Ik ben zeer nerveus, mevrouw.... dat zult
u wel begrijpenneemt u 't me niet kwa
lijk als ik per ongeluk iéts heel geks zeg....
ik bedoelals ik hier kon blijven
„Oh.... u wil zeggenals betalend huis
genoot.
„Ik had eigenlijk gedacht.... alleen die laat
ste lettergreepmet 'n andere er vóór....
„EchtgenootO, ja.... nog veel liever!"
„U zegt?" sprong meneer Bornhart op....
„Ik zeg precies wat ik meen
Er kwam een voorloopig nog wat schuchtere
omhelzingen meneer Bornhout zei glim
lachend: „Van 'n apart geval gesproken
De bruiloft viel samen met het zilveren ju
bileum van Betje.
G. N.
