Het Nederlandsche elftal als van ouds op dreef
Belgische ploeg met niet minder
dan 7-2 geklopt
Een uitzonderlijke prestatie
van de Oranjehemden
D
Vier fraaie doelpunten van Smit
MAANDAG 28 FEBRUARI 1938
De ouderenhebben te Rotterdam op overduidelijke
wijze laten ziendat zij hun plaats nog
steeds ten volle waard zijn
HOPELOOS VERWEER VAN
DE ROODE DUIVELS
Geen uitverkocht huis
De elftallen
De verwachtingen werden
ver overtroffen
Spel der tegenstanders
stelde geducht teleur
Met cijfers, welke wel niemand zal hebben verwacht, heeft
het „oude" Nederl. elftal gisteren te Rotterdam een overtui
gende zege behaald op een Belgische ploeg, die weliswaar
op papier zeer sterk werd geacht, maar in de practijk lang
niet opgewassen bleek te zijn tegen het spel, dat de Oranje
hemden in het bijzonder in de tweede helft ontplooiden. Het
was een ontmoeting, die vrijwel geregeld een zeer spannend
karakter droeg en dientengevolge ook als kijkspel interes
sant was.
Na een zwak begin herstelde de Oranjeploeg zich volkomen
en zij ontwikkelde in de tweede helft een spel, dat herinnerde
aan de verrichtingen van enkele jaren geleden, toen onze
nationale ploeg bijkans onverslaanbaar werd geacht, een
spel, dat ook de toeschouwers tot groot enthousiasme bracht
en hen de koude, nattigheid en de verdere onaangenaam
heden, waarmee het weer hen dezen middag bedeelde, geheel
deed vergeten.
Deze 7—2-overwinning op België, waarin de Haarlem-speler
Smit, die ongetwijfeld de ster van het veld kan worden ge
noemd, een zeer belangrijk aandeel had, zal niet nalaten groo-
ten indruk te maken in het buitenland en zij stelt bovendien
de keuze-commissie, die om zoo weinig mogelijk risico te
nemen haar toevlucht had gezocht tot de oude beproefde
krachten, volkomen in het gelijk.
Na het voor de Belgen ongeluk
kige Nederlandsche doelpunt
kreeg de strijd een heel
ander aspect
Holland neemt de leiding
2—0 en 2—1
Derde doelpunt van Smit
Bij de rust wees nog niets er op,
dat de Nederlandsche ploeg
tenslotte zoo'n groote
zege zou behalen
WeZs scoort het derde Nederlandsche doelpunt, dat aan den strijd een heel ander.
De vooruitzichten bij de rust
.(•Slot op de volgende bladzijde).
PUIT DE SPORTWERELD
OHHf
i
Zoo beleefde Rotterdam gisteren zijn
tweeden interlandwedstrijd tegen Bel
gië, de klassieke ontmoeting van ons
seizoen, die evenwel lang geen uitverkocht
stadion vermocht te trekken. Er zullen
ruim 45.000 toeschouwers aanwezig zijn ge
weest in het massale bouwwerk, dat Feljen-
oord aan de overzijde van de Maas heeft
laten neerzetten en dat bijna 60.000 perso
nen kan bevatten. Het ongunstige weer is
ongetwijfeld van invloed geweest op de pu
blieke belangstelling, want velen zullen er
in deze omstandigheden vermoedelijk de
voorkeur aan hebben gegeven in hun ver
warmde huiskamers naar het radioverslag
te luisteren in plaats van eenige uren storm
en regen te moeten trotseeren. Want het
grootste deel van de toeschouwers heeft
enkele uren in den gestaag neervallenden
regen moeten vertoeven, hoewel dit toch
niet, zooals in de tweede helft bleek, in
staat was het enthousiasme te dooven.
Het was anders allesbehalve prettig in
Feijenoord-stadion, waar de bezoekers voor zoo
ver zij geen dak boven hun hoofd hadden zoo
laat mogelijk hun plaatsen opzochten en zich
verdrongen in het restaurant of onder de over
kappingen. En het spel in de eerste helft was
nu direct niet van dien aard hoewel de
spanning er direct inzat dat de geestdrift
Weber
(AGOVV)
B. Paauwe
(Feijenoord)
Van Male
(Feijenoord)
Anderiesen
(Ajax)
Caldenhove
(DWS)
Van Heel
(Feijenoord)
Wels v. Spaandonk Vente Smit Mijnders
(Unitas) (Neptun.) (Feijenoord) (Haarl.) (DFC)
v. d. Eynde Ceuleers Capelle Braine Voorhoof
(Beerschot) (B.sch.) (St. Luik) (B.sch.) (L. Sp.)
Dewinter Maertens Dalem
(Beersch.) (Gantoise) (Stand. Luik)
Smellinckx Paverick
(Union St. Gilloise) (Antw. F. C.)
Braet
«3. S. Brugge),
bjj het publiek losbrak. Dit geschiedde pas in
de tweede helft, waarvoor de Oranje-hemden
hun vuurwerk hadden bewaard en dat toen
niettegenstaande het mistroostige weer op fan
tastische wijze losbarstte.
Het begin van den wedstrijd deed vermoe
den, dat de pessimisten gelijk zouden krijgen,
want de Belgen liepen aanstonds hard van
stapel en bezorgden de Nederlandsche verde
diging al spoedig enkele benauwde momenten.
Voorloopig waren de Belgen aan het woord en
het duurde een heelen tijd, voordat de Hol-,
landsche voorhoede ten aanval trok. Aan de
andere zijde had Caldenhove al in een pre
caire situatie redding moeten brengen door den
bal na een voorzet van linksbuiten Stanley v.
d. Eynde voor de voeten van Braine weg te
halen, terwijl schoten van Voorhoof en v. d.
Eynde rakelings over waren gegaan. De Hol
landers waren nog lang niet ingespeeld en lie
pen hier en daar naar hun vorm te zoeken,
zoodat de vlugge Belgen den toon aangaven.
Veel van hun aanvallen strandden evenwel op
buitenspel en bovendien mankeerde er wel een
en ander aan de afwerking. Eij de in het eer
ste kwartier sporadische Nederlandsche aan
vallen ontstond minstens evenveel gevaar voor
het Belgisch doel. Zoo kreeg van Spaandonck
na een voorzet van Wels den bal in vrije po
sitie toegespeeld, maar het schot van den
Neptunus-man faalde, terwijl bij een door
Smit geleiden aanval de Haarlemmer ver
vulde zijn zwerversrol weer op de bekende ma
nier doelman Braet Vente juist nog even
te vlug af was. De Belgen bleven nog in de
meerderheid en in hoofdzaak moesten de
Hollanders zich tot verdedigen bepalen, zoodat
Braet eigenlijk eerst na ruim een kwartier het
eerste gevaarlijke schot en wel van den voet
van Vente te verwerken kreeg.
Even tevoren had een door Mijnders genb-
men corner weliswaar een gevaarlijke situatie
voor het Belgische doel geschapen, maar de
Roode Duivels waren toen den toestand toch
meester gebleven. Intusschen was het spel meer
verdeeld geraakt. Juist nadat een scherp schot
van Vente in het zijnet was beland het
publiek dat veraf zat, juichte reeds voor een
doelpunt! kon van Male aan de andere zij
de een hard en onverwacht .schot van Ceuleers
slechts met moeite tot hoekschop verwerken.
Nog steeds lagen de Belgen met den buiten
spelregel overhoop, waardoor heel wat aan
vallen ontijdig moesten worden onderbroken.
Een goede Hollandsche aanval, waarbij het le
der zonder dat er een tegenstander aan te pas
kon komen via Paauwe, Anderiesen van
Spaandonk en Wels tenslotte weer bij den
Neptunusman belandde, bleef zonder resultaat,
omdat laatstgenoemde naast schoot, terwijl
Smit eenige oogenblikken later het doel te
hoog zocht. Een formidabele mistrap van Pa
verick bezorgde Mijnders het leder in vrije
positie, maar de snel reageerende Braet wist
door tijdig uitloopen het gevaar af te wenden.
Er was bijna een half uur gespeeld, toen
Vente, die op dat moment op den rechtervleu
gel opereerde, door Smellinckx hardhandig op
zij werd gezet. De Hollander bleef wel in het
bezit van den bal, maar de scheidsrechter liet
niet doorspelen en kende een vrijen schop toe,
waaruit Wels het leder listig voor het Belgi
sche doel plaatste.
Er ontstond hier een ingewikkelde situatie.
De opspringende Braet greep 't leder, maar
hij kreeg tegelijkertijd een duw van Smit,
waardoor de Belgische doelman met den
bal achter de lijn kwam. Scheidsrechter
Thompson wees resoluut naar. het midden
en wilde dus een doelpunt toekennen, maar
onmiddellijk hierop veranderde hij van mee
ning en gaf toen een vrijen schop, hierbij
vermoedelijk van de veronderstelling uit
gaande, dat Smit den Belgischen doelman
zou hebben aangevallen, voordat deze in
het bezit van den bal was.
Van een Belgisch overwicht was inmiddels
geen sprake meer. Integendeel. De strijd had nu
een wisselend karakter gekregen, waarbij de
voorhoedes om beurten in actie waren, zonder
evenwel te kunnen scoren. Een drietal corners
op het Nederlandsche doel bracht den Belgen
geen succes en van Male liet zich evenmin ver
schalken door schoten van Voorhoof en Braine.
Er waren nog slechts enkele minuten van
de eerste helft te spelen, toen Holland vrij
onverwacht de leiding kreeg. Vlak bij de
cornerlijn vandaan plaatste Wels den bal
afgemeten voor het doel, waar Smit plotse
ling opdook en het leder op zeer fraaie
wijze langs den verbluften Braet kopte, zoo
dat de rust inging met een 10 voorsprong
der Oranjehemden.
Met groot enthousiasme hervatten beide elf
tallen den strijd. De Nederlandsche voorhoede
vroeg direct alle aandacht van de Belgische
verdedigers. Nadat Mijnders hard tegen den
paal had geschoten, slaagden de Belgen er even
in het spel te verplaatsen, maar daarna werd
het doel van onze Zuiderburen opnieuw be
stookt. Braet had al zijn keeperstalenten noo-
dig om een schot van Vente onschadelijk te
maken; een schot van Smit suisde langs den
verkeerden kant van den paal en een dito van
den voet van Wels ging voor het doel langs
naast.
Er zat nu veel meer vaart in den Holland-
schen aanval. Steeds dreigde gevaar voor het
Belgische doel en het verwonderde niemand,
toen het na ongeveer tien minuten 20 werd.
Wels snelde langs de lijn en plaatste het leder
naar van Spaandonk, die den bal van de lijn
af teruggaf naar Smit en deze bedacht zich
geen oogenblik om Braet met een hard en zui
ver schot onhoudbaar te passeeren.
De onmiddellijke reactie der Belgen op dit
doelpunt was een verwoede aanval, waarbij het
binnentrio uitstekend samenspeelde en toen
onze verdedigers even weifelden met ingrijpen,
zag Braine zijn kans schoon om van dichtbij
met een kalm berekend schot den achterstand
te verkleinen (21). De groote ommekeer in
den strijd kwam spoedig hierna, toen de Hol
landsche voorsprong wederom werd vergroot.
Dit geschiedde door Wels, die het hierbij
al heel gemakkelijk kreeg door een misver
stand in de Belgische verdediging, waar
Smellinckx terugspeelde naar Braet, die in
middels zijn doel had verlaten. Wels was er
onmiddellijk bjj om zijn kans te benutten
en het was 31.
Deze tegenslag werkte zichtbaar deprimee-
rend op de Belgen. Zij waren hun zelfvertrou
wen kwijt en dit was terdege aan hun spel
merkbaar. Braine de beste speler van de
Belgische voorhoede en eigenlijk van de geheele
ploeg ging midvoor spelen, terwijl Capelle
naar de rechtsbuitenplaats verhuisde en Voor
hoof rechtsbinnen kwam te staan. Dit bracht
wel eenige verbetering, maar succes bleef toch
voorloopig achterwege.
Dit kwam weer na korten tijd aan den
anderen kant. Een verre pass van Anderie
sen belandde bij Vente, die Wels in staat
stelde een schot te lossen, dat Braet kon
keeren, hetgeen den Belgischen doelman
ook gelukte toen Mijnders even later in
schoot, maar spoedig moest hij zwichten,
toen Smit weer in het Belgische doelgebied
verscheen, handig de backs ontweek en ver
volgens hard en zuiver inschoot (41).
Toch gaven de Belgen den moed niet op maar
zij speelden nu als het ware een verloren wed-
s yf
Het Nederlandsche elftal tijdens het spelen van het volkslied voor den wedstrijd
strijd, hoewel Braine en Voorhoof nog pogin
gen aanwendden om ervan te maken, wat er
van te maken viel. Zelfs wisten zij nog den
achterstand te verkleinen, toen van Male na
een door Capelle genomen corner misgreep en
Voorhoof in het leege doel kon plaatsen (4—2).
Even zag het er naar uit of de spanning nog
zou terugkeeren, maar spoedig bleek, dat de
Belgen kansloos waren. De Hollandsche aan
vallen, waaraan Mijnders nu ook in tegenstel
ling met de eerste helft, toen hij veel te weinig
in het spel werd betrokken, geregeld actief deel
nam, bleken veel gevaarlijker te zijn, al ont
stonden er ook voor het Hollandsche doel, waar
van Heel en Caldenhove nog al eens moesten
capituleeren voor den actieven Belgischen rech
tervleugel, enkele malen hachelijke momenten.
Van Male werd in ieder geval lang niet werke
loos gelaten.
Toch beheerschten de Nederlandsche aanval
lers nu het geheele spelbeeld. Met den moed der
wanhoop verdedigden de Belgen zich, maar zij
konden toch niet voorkomen dat Smit na on
geveer een half uur den stand op 52 bracht.
Op een 40 meter van het doel bemachtigde hij
het leder, zwenkte even om eenige tegenstan
ders heen en loste toen een schot, waarnaar
Braet tevergeefs greep. En de Hollandsche
doelpunthonger was nog niet gestild, want nau
welijks vijf minuten later gaf Vente, na den bal
van Wels te hebben gekregen, den Belgischen
doelman die o.i. dezen keer niet geheel vrij-
uitging voor de zesde maal het nakijken
(6—2).
Daarna schiep Voorhoof nog eens een ge
vaarlijke situatie voor het heiligdom van
v. Male, die slechts ten koste van een corner
opluchting kon brengen, maar in de volgende
minuut schoot Vente aan de overzijde al weer
hard tegen den paal.
Braet ontnam Mijnders een zekere kans door
zich voor de voeten van den D.F.C.-er te wer
pen, maar hij moest tenslotte nog een keer den
bal uit het net halen, want vijf minuten voor
het einde brak van Spaandonk door en deze
droeg zijn aandeel bij in de hooge score door
er 72 van te maken. Nog enkele Belgische
aanvallen en toen liet de scheidsrechter tijdens
een aanval der Oranje-hemden het eindsignaal
hooren.
De oude garde had laten zien nog tot
uitstekende prestaties in staat te zijn; het
Nederlandsche elftal, dat het publiek in de
tweede helft kou en regen had doen verge
ten, had een onverwacht groote overwin
ning behaald, die misschien iets geflatteerd
is, maar overigens de Oranje-ploeg ten volle
toekwam.
e Nederlandsche voetbalploeg
I heeft gisteren tegen de Belgen
een uitzonderlijke prestatie ge
leverd, De omstandigheden, waar
onder het oranje-team ditmaal ten
strijde trok, waren niet zeer gunstig.
Een groot deel van de Nederland
sche pers had het elftal reeds bij
voorbaat veroordeeld en eerlijk ge
zegd was ons vertrouwen ook niet
bijster groot. Voorloopig zullen de
talrijke persbroeders hun lijkrede
moeten inslikken. Deze wedstrijd te
gen België is een éclatant succes ge
worden voor het oranje-team en niet
minder voor de samenstellers daar-
Het was anders duidelijk merkbaar, dat de
massa haar vertrouwen in het Nederlandsch
elftal had opgezegd. Van een strijd om plaats-
kaarten was ditmaal weinig merkbaar geweest
en het groote stadion van Feijenoord was lang
niet vol. Zij, die het aantal aanwezigen op
50.000 hebben geschat (het stadion kan 60.000
menschen bergen) zijn in elk geval zeer aan
den hoogen kant geweest. Hierbij dient natuur
lijk opgemerkt dat 't slechte weer eveneens zijn
stempel op het bezoek heeft gedrukt. Bij be
hoorlijk voorjaarsweer zouden voor de match
aan de loketten nog heel wat kaarten verkocht
zijn, die thans op de liefhebbers bleven wachten.
Wanneer wij hier nog eens beweren, dat voet
bal een eigenaardig spel is, dan slaat dit wel
in het bijzonder op den wedstrijd van gisteren-
Ruim 40 minuten lang hebben de oranje-sup
porters zich tijdens de eerste helft afgevraagd
wie van de Hollandsche aanvallers wel in staat
kon worden geacht een doelpunt te scoren. Oran
je scoorde er 7
Op een andere plaats in dit blad kan men
lezen hoe een en ander in z'n werk is gegaan.
Wij willen op het bovenstaande slechts de aan
dacht vestigen om onze lezers duidelijk te ma
ken hoe eigenaardig de gedragingen van het
„bruine monster" kunnen zijn. Zonder ook maar
het minst aan de uitstekende prestatie van het
oranje-team te willen afdoen, zal men met het
hierboven gememoreerde feit toch eenigszins re
kening dienen te houden. Het Nederlandsch elf
tal was zijn tegenstanders absoluut de baas, doch
of de zeven doelpunten der onzen niet voor een
belangrijk deel een gevolg waren van het feit,
dat Smit tijdens de tweede helft zoo buitenge
woon op dreef was en of zeven goals over het
algemeen genomen dan niet een ietwat ruime
belooning voor het vertoonde spel waren, is een
andere vraag, die men tenslotte niet geheel ont
kennend zal kunnen beantwoorden.
Zeker fs het dat bij de rust een zoo spre
kende zege van Holland allerminst kon wor
den verwacht. De Belgen waren met een
duidelijk overwicht begonnen en hoewel dit
niet al te lang duurde, wees toch tijdens de
Jl eerste 40 minuten niets er-op, dat Holland
tenslotte nog vrü gemakkelijk aan een zóó
duidelijke zege zou komen.
Veertig minuten lang stond de strijd niet op
een bijzonder hoog peil. BK de Belgen viel het
spel van Braine b.v. te apprecieeren, doch vóór
het doel konden Caldenhove en Weber de situ
atie toch vrij gemakkelijk meester blijven, hoe
wel we eerstgenoemde wel eens beter op dreef
zagen. En de Hollandsche aanval deed in het
veld eveneens aardig werk, doch in de buurt van
keeper Braet deed het gemis van een Bakhuijs
zich maar al te zeer voelen. Eén doelpunt
scoorde Holland in deze periode, doch het werd
door den Engelschen arbiter afgekeurd. De mee
ningen hieromtrent waren sterk verdeeld. Eerst
had scheidsrechter Thompson een fout gemaakt
door voor een Belgische overtredüig het spel te
onderbreken, terwijl Vente in het bezit van
den bal was gebleven. Het toeval wilde echter
dat juist uit dezen vrijen trap werd gescoord.
De bal werd hoog voor het doel geplaatst. Kee
per Braet ving het leder op doch werd door Smit
achter de lijn gewerkt, met bal en al. Inderdaad
had Braet het leder vast, toen Smit hem at
taqueerde, hetgeen dus geoorloofd is. Echter, en
dit zal ook wel het standpunt van den scheids
rechter zijn geweest, zweefde hij op dat moment
nog in de lucht en wanneer de keeper, zonder
grond onder de voeten te hebben, in het doel
gewerkt wordt, is dit niet geoorloofd. Dit zullen
de meeste persmannen bij hun beoordeeling van
het geval wel over het hoofd zien.
Vlak voor halftime scoorde Smit uit een
voorzet van Wels met zijn hoofd een fenome
naal doelpunt. Dit was werkelijk het licht
punt voor de rust, want als kijkspel was da
match tot op dat moment zeker niet bo
ven de verwachtingen gekomen, ook al niet,
aangezien het spel herhaaldelijk moest wor
den onderbroken voor buitenspel van den
Belgischen rechtsbuiten Voorhoof.
Negen minuten na de hervatting stelde goedt
werk van Wels en Vente Smit in staat den stand'
op 20 te brengen. Hierna kregen de toeschou-j
wers een buitengewoon interessante periode te
verwerken. Twee minuten later scoorde Braine-
na uitstekend solowerk tegen, doch weer twee'
minuten daarna gaven de Belgen het derde
doelpunt aan Holland cadeau, na een misver
stand tusschen captain Smellinckx en keepen
Braet, waarvan de kleine Wels handig profi-ej
teerde. Wel werd het nog 42, doch Smit was'
intusschen wel buitengewoon op dreef geraakt.^
Een practische kans op de overwinning hebbenJ
de Roode Duivels dan ook na den 3I standi*
niet meer gehad. De wijze, waarop de eind- j
stand ten slotte 72 werd, achten wij op een'
andere plaats voldoende beschreven. Holland*!
had een alleszins verdiende overwinning behaald,:;?
waarbij wij het aantal doelpunten dan maar niet3
rekenen. j
Smit was met zijn prachtige verre scho
ten de held van den dag, doch niemand zal
het ons kwalijk nemen als wij er nog eens
de aandacht op vestigen dat deze groota
zege voor een belangrijk deel het resultaat
was van een uitstekend op schot zijn van
den Haarlemmer alleen. Maar daar kan
men ten slotte weer tegenover stellen dat het
er eigenlijk weinig op aan komt hoe de
goals ontstaan, indien zij er maar zijn. Een
opmerking, welke echter niet geheel opgaat.
Hulde dus aan ons, tijdens de laatste dagen
maar al te vaak als verliezer gedoodverfd, team
en een compliment aan de Technische Com
missie, die er met recht prat op kan gaan zoo'n
zegerijk team in het veld te hebben gebracht. Of
we nu op voetbalgebied direct weer aan de
schoone dagen van Aranjuez toe zijn, is een
heel andere vraag. Eèn belangrijk ding mag
vooral niet uit het oog worden verloren. De Bel
gen waren in dezen wedstrijd maar zeer matig,
hetgeen nog niet zoozeer voor den aanval der
Roode Duivels geldt als wel voor de halflinie en
verdediging. Deze beide linies hebben wij bij
onze Zuiderburen heel vaak beter en maar
weinig zoo middelmatig gezien als thans.
