V.
L
Een nieuw monsterproces in
de Sovjet-Unie
HAV
Katholieke arbeiders en de
sociale politiek
RECHTSCHE
SCHERPSLIJPERS?
HET SCHRIKBEWIND VAN
STALIN
VOLDAANHEID BIJ HET
R.K. W. V.
DINSDAG 1 MAART 1938
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Uitroeiing der oude
bolsjewisten
HUISBRANDTURF
Naar vermindering van
overwerk
Beperking zal bestrijding der werk
loosheid ten goede komen
ZIJT
REEDS VERZEKERD
BIJ DE
HA V BANK?
Zoo neen,
vraagt haar
lage tarieven
*p°th
Mr. dr. A. baron Röell
aangereden
Commissaris der Koningin in
Noordholland licht gewotid
r BANK
SCHIEDAM
LEVENSVERZEKERING-LIJFRENTE
DE DIRECTIE DER NED.
SPOORWEGEN
Hr. Ms. Kruiser „Gelderland"
te Ponta Delgada
Voorontwerp betreffende den
arbeid van de gehuwde
vrouw is de kroon op
het werk van
40 jaren
Werkloosheids
verzekering
De gehuwde vrouw uit
het bedrijf
Werkloosheidsverzekering
BELEEDIGING MINISTER
COLIJN
Verdachte tot f 150 boete ver
oordeeld
UITBREIDING DAGBLAD
DE TIJD
KINDERLIJKJE LANGS DE
SPOORBAAN GEVONDEN
MAN DOOR EEN AUTO
VERPLETTERD
- i
PHMPS LAMPEN
Stalin is de machtigste mensch op aarde.
Hij verschilt geheel van andere dictatoren.
Want hij is niet alleen de onbetwistbare
leider van een nationalen staat, maar ook van
een beweging, de communistische internatio
nale, die bijna in alle landen ter wereld wortel
heeft geschoten. Ook daarin verschilt hij van
Hitler en Mussolini, dat in hem reeds de tweede
dictatorsgieneratie belichaamd is. Hü heeft de
macht overgenomen van zijn voorganger Lenin.
Niet alsof Lenin hem tot dezen post zou be
noemd hebben! Het tegendeel is veeleer waar.
Juist Stalin wilde Lenin niet als zijn opvolger
hebben. En Lenin was op dit punt zeer
duidelijk: „Partijgenoot Stalin is een te groote
nijdas. Ik stel den partijgenooten voor, een weg
te vinden, om hem uit zijn post (secretaris-gene
raal der partij) te ontzetten en een ander te
benoemen, die zich onder elk opzicht voordeelig
van hem onderscheidt, iemand, die rustiger,
loyaler, hoffelijker is, zich meer door de andere
partij genooten laat raden en minder aan luimen
lijdt." Dat was in 1924. Sinds Stalin echter toch
de absolute macht na den dood van Lenin aan
zich trok, regeert hij volgens het recept, dat zijn
bloedige hand zelf schreef: „Een revolutie kan
niet met glacé-handschoenen worden gemaakt.''
Dertien jaren reeds past hij dit recept toe. Zijn
omgeving beeft en doet niets anders dan hem
verheerlijken. John Gunther van de Chicago
Daily News, die zeer lang in de Sovjet vertoefde,
heeft geconstateerd, dat die verheerlijking in
allerlei groteske uitdrukkingen wordt gekleed.
In de Sovjetpers wemelt het op afstootende
Wijze van woorden als „groot", „bemind", „wijs",
„stoutmoedig", „schepper", „genie". Vier steden
dragen Stalins naam: Stalingrad, Stalinerbad,
Stalinogarak, Stalinsk. De eenvoudige lieden
noemen hem „onzen besten gemeenschapsboer",
„onzen schortenbinder", „den besten der besten",
„onzen lieveling", „onze leid-ster". Feestelijk
heden en bijeenkomsten worden met de woorden
gesloten: „Lang leve onze dierbare leider, onze
trouwe vriend, onze onoverwinbare Stalin, onze
partijgenoot en vriend." Wat de minder een-
voudigen in hun binnenste denken, wordt niet
vermeld! Stalin heeft in zijn rijk drie groote
veldtochten gevoerd en gewonnen. De eerste
tegen Trotzki, Sinojef en Kamenef, de tweede
ter vernietiging der militaire machthebbers
onder Toechatsjefski en de derde tegen de recht-
sche oppositie van Radek en Tomsky. Zijn over
winning was niet slechts een triomf van mee-
doogenlooze hardnekkigheid, maar ook van sterke
fantasie en van groote superioriteit. De commu
nistische partij is uiterlijk niet meer verdeeld in
principieele kwesties, zooals dit tijdens de periode
van Trotzki het geval was. Elke oppositie is
doodgeslagen. Stalin is onvoorwaardelijk heer en
meester. De partijdiscipline is boven alle maten
streng. Partij en staat zijn één en Stalin contro
leert ieder rad en ieder schroefje in het partij
apparaat. Lenin regeerde door verstand en per
soonlijkheid, Stalin door ijzeren organisatie.
Stalin lijkt thans voor het Russische communis
me onontbeerlijk, omdat hij er identiek mede
geworden is. Wat zal er gebeuren, als deze
monsterachtige roode kolos eenmaal valt of
sterft? Maar nog staat hij, onverzettelijk.
Stalin loochent altijd, dat zijn meenings-
verschillen met Trotzki van persoonlijken
aard zijn. Niettemin kwam het tot persoon
lijken strijd. De beide leiders konden elkaar
niet luchten of zien. Zij kwamen uit twee vol
komen verschillende werelden en zelfs de brug
van het marxisme kon hen niet tot elkander
brengen. Stalin noemde Trotzki een aristocraat
en tooneelspeler. En Trotzki was een aristocraat,
behalve in zijn sociaal gevoel. Hij had verstand,
hij had moed, hij had stijl. Trotzki noemde Sta
lin een boerenpummel, verraderlijk, barbaarsch
tbykof, Lenin's opvolger als voorzitter
majicuRaadmn Volkscommissarissen
en politiek corrupt. Stalin haatte Trotzki niet
op de laatste plaats, omdat hij hem zooveel te
danken had. Stalin stal groote deelen van zijn
program. Trotzki wilde reeds in 1921 aan een
vijf-jaren-plan beginnen en verlangde reeds in
1925 de verdrijving der koelakken (rijke boe
ren), een taak, waaraan Stalin pas later begon
Dit was trouwens het springende punt: de im
pulsieve Trotzki eischte deze dingen voorbarig
Stalin had de kracht, te wachten. Stalin en
dat wilde Trotzki niet was van meening, dat
men het communisme voorloopig slechts in één
land tot macht kan brengen en dat dit land
Rusland whs, dat overigens geen land is, maar
een werelddeel en dat de beste reclame voor het
communisme een rijk aan resultaten, stabiel en
gezond Rusland was. Trotzki wilde direct de
wereldrevolutie, Stalin wil haar slechts uitstel
len. Trotzki verloor en werd verbannen. De
roode tsaar Stalin sloeg alles, wat anders dacht
dan hij, zonder erbarmen neer. Vooral na den
moord op Kirof, zijn besten vriend, die chef
was van Leningrad. Deze Kirof viel door de
hand van communistische moordenaars en dit
was voor Stalin het sein, de monsterprocessen
tegen leidende communisten te beginnen, die
alle eindigden met fusillades. Heel Rusland
moest weten, dat op een daad van geweld zon
der uitstel de bloedigste represailles zouden
volgen. Duizenden „klassevijanden" werden
doodgeschoten, duizenden naar Siberië verban
nen. In Augustus 1936 werden de twee linksche
leiders Sinojef en Kamenef met veertien ande
ren gearresteerd. Zij werden beschuldigd van
een samenzwéring, die in verband stond met
den moord op Kirof. Na een allerzonderlingst
proces Werden alle zestien doodgeschoten. Tegen
het einde van hetzelfde jaar stond weer een
groep van partijgenooten terecht, waaronder
Radek, Pjatakof en anderen, beschuldigd van
verbinding met Trotzki en samenwerking met
de Duitsche Gestapo, met het doel het opbouw
werk der Sovjets te saboteeren. Allen werden
doodgeschoten, met uitzondering van Radek,
den hoofdredacteur van de Prawda, die in
het gevang werd geworpen. De groep van pro
minente leiders, die wegens dezelfde motieven
in het midden van 1937 terechtgesteld werden,
V H
Krestinski, Stalin's voorganger als
secretaris-generaal der Communis
tische Partij
Boecharin, oud-voorzitter van de Com
munistische Internationale
groepeerde zich om den rooden maarschalk
Toechatsjefski, den besten soldaat van het land.
Het meest zonderlinge feit van al deze proces
sen was, dat de beklaagden al het hun ten
laste gelegde volmondig bekenden. Op schier
hysterische wijze klaagden zij zich zelf aan en
verheerlijkten nog in het proces hun beu! Sta
lin. Er zijn daarvoor verschillende verklaringen
gegeven, maar opgehelderd is dit vreemde ver
schijnsel nooit. En nog is de roode tsaar niet
tevreden. Morgen, Woensdag a.s., komt een
vierde groep voor het revolutionnaire tribunaal.
Dit is de groep om Jagoda, den oud-chef der
geheime politie, der Gepoe. Met hem staan
twintig andere bekende bolsjewisten voor het
gerecht, onder wie de bekendsten zijn Boecha
rin, oud-voorzitter van de Komintern, Rykof,
Lenin's opvolger als voorzitter van den Raad
van Volkscommissarissen, Rakofski, oud-ambas
sadeur te Londen en Parijs en Krestinski, oud
secretaris-generaal der partij. Voorts nog eeni-
ge bekende professoren en specialisten, die be
schuldigd wtorden, den doodzieken, reeds jaren
en jaren ten doode opgeschreven auteur Maxim
Gorki („niets is ons te dol"!) vermoord te
hebben. Het proces, dat morgen zijn aanvang
neemt, is vooral van belang wegens de per
soonlijkheid van Jagoda, den eens almachtigen
politieman. Stalin beschuldigt hem er thans
van, dat hij stompzinnig vreemde ingenieurs
heeft gearresteerd en de publieke meening in
het buitenland heeft geërgerd door het nutte-
looze afslachten van Russische professoren en
intellectueelen, wat niet wegneemt, dat Stalin,
zonder blikken of blozen, ook zelf thans een
stel professoren en intellectueelen in den dood
jaagt. Want er valt nauwelijks aan te twijfelen,
dat ook dit proces eindigt met het doodvonnis
tegen alle beklaagden, temeer daar zij allen
ook beschuldigd worden van Trotzkisme, een
doodzonde, waarvoor onder geen enkele omstan
digheid bij den bloedigsten aller „tsaren" par
don is te krijgen.
Uitgegeven is Staatsblad no- 647, besluit van
21 Februari 1938, tot intrekking van het crisis-
huisbrandturfbesluit 1937 en tot toepassing van
de artikelen 9 en 13 van de Landbouw-crisiswet
1933 en het crisis-organisatiebesluit 1933 op
huisbrandturf. („Crisis-huisbrand turfbesluit
1938". Datum van inwerkingtreding 28 Fe
bruari 1938).
De Regeeringspersdienst meldt:
Tot de onderwerpen, welke de, door den mi
nister van Sociale Zaken ingestelde, z.g. werk-
commissie werkloosheidsbestrijding mede in
onderzoek heeft genomen, behoort het vraag
stuk van het overwerk.
De Commissie is voornemens in de verschil
lende bedrijfsraden en bedrijfscommissies, voor
zoover de desbetreffende bedrijfstak zich daar
voor leent, dit onderwerp een punt van bespre
king te doen uitmaken.
In afwachting van 't resultaat dezer be
sprekingen heeft de minister van Sociale
Zaken intusschen, op voorstel van de werk-
commissie, zich tot de drie centrale werkge
versorganisaties gewend met een schrijven,
waarin reeds thans de aandacht der werk
gevers er op wordt gevestigd, dat de be
strijding van de werkloosheid in niet onbe
langrijke mate gediend zou kunnen worden
door beperking van het aantal overuren.
De minister is, blijkens deze aanschrijving,
voornemens krachtig voort te gaan in de
richting van vermindering van het over
werk. Zijn volle effect zal dit streven in
tusschen slechts kunnen hebben zoo
wordt opgemerkt indien het weerklank
en steun vindt ook in de kringen der werk
gevers.
In verband hiermede wijst de minister er op,
dat in geval van drukte of andere bijzondere
omstandigheden door samenwerking van over
heidsorganen en belanghebbenden dikwijls we
gen gevonden kunnen worden, welke het ver
richten van overwerk overbodig maken en lei
den tot tewerkstelling, zij het soms voor slechts
korten tijd, van extra-personeel.
Naar de i*eening van den minister valt niet
te ontkennen, dat in verschillende gevallen,
vooral bij seizoendrukte, een zekere sleur aan
leiding geeft tot het vragen van overwerkver-
gunningen. Wanneer iedere werkgever in geval
van voorzienbare drukte tijdig overleg pleegde
met de organen der openbare arbeidsbemid
deling, zou reeds veel gewonnen zijn.
Naar aanleiding van de herhaaldelijk maar
naar het oordeel van den minister niet steeds
terecht geuite klacht, dat weliswaar bij de
arbeidsbeurzen talrijke werkloozen staan inge
schreven, maar dat daaronder slechts zelden
de vereischte vakbekwame en geroutineerde
werkkrachten zijn te vinden, wordt voorts de
aandacht gevestigd op de mogelijkheid, om
langs den weg van herscholing, overbruggings
regelingen e.d., aan die bezwaren tegemoet te
komen.
De minister is van meening, dat er op het
gebied van deze en soortgelijke regelingen ter
beperking van het overwerk talrijke mogelijk
heden gelegen zijn, welke nog lang niet zijn
uitgeput.
Omtrent al dergelijke aangelegenheden zullen
de betrokken overheidsdiensten de Arbeids
inspectie, de Rijksdienst der werkloosheidsver
zekering en arbeidsbemiddeling en de afdee-
ling Werkverschaffing en steunverleening van
het departement van Sociale Zaken gaarne
tot overleg en, waar mogelijk, tot medewerking
en hulp bereid gevondenworden. Met aandrang
geeft de minister derhalve het bedrijfsleven in
overweging zich in voorkomende gevallen daar
toe tijdig met die organen in verbinding te
stellen.
Vanochtend is de Commissaris der Koningin
in Noordholland, mr. dr. A. baron Röell, die op
weg was naar het gouvernementsgebouw, op de
Groote Markt te Haarlem door een wielrijder
aangereden, tengevolge waarvan hij viel en een
lichte spierscheuring in het linkerbeen heeft
opgeloopen. Hoewel het ongeval niet van em-
stigen aard is, heeft de Commissaris zich uit
voorzorg naar de Mariastichting te Haarlem
laten vervoeren.
Uit de beste bron vernemen wij, dat een be
richt in 't „Handelsblad" waarin de verwach
ting werd uitgesproken, dat ir. W. Hupkes, chef
van den dienst van materiaal en werkplaatsen
der Ned. Spoorwegen, zou worden benoemd tot
mede-directeur van dit bedrijf, uit de lucht ge
grepen is.
Men deelde ons mede, dat ir. Hupkes door de
mededeeling in genoemd blad onaangenaam ge
troffen was en hij machtigde ons het bericht
tegen te spreken.
Hr. Ms. kruiser „Gelderland", onder bevel van
den kapitein luitenant ter zee P. B. M. van
Straelen, is Maandag te Ponta Delgada aange
komen.
Het R.K. Werkliedenverbond heeft
O
Maandag te Utrecht een huis
houdelijke verbondsvergadering ge
houden ter bespreking van de door
den minister van Sociale Zaken, prof.
mr. C. P. M. Romme, bij den Hoogen
Raad van Arbeid aanhangig gemaakte
voorontwerpen van wet terzake den
arbeid van de gehuwde vrouw, de
werkloosheidsverzekering en de kin
derbijslag verzekering.
Bij het begin der vergadering deed de voor
zitter, de heer A. C. de Bruijn, enkele mededee-
lingen, waarvan wij noteeren, dat de acte van
grondaankoop voor de stichting van een Ge
meenschapsoord onder Baarn is gepasseerd en
dat voor dezen bouw de plannen zijn ingediend
bij het departement van Sociale Zaken in ver
band met den opzet dezen bouw te doen uit
voeren door jeugdige werkloozen. Verwacht
mag worden, dat binnenkort een beslissing van
den minister zal worden ontvangen, zoodat, ho
pelijk binnen enkele maanden, met dit be
langrijk werk kan worden begonnen.
De voorzitter deelde voorts mede, dat een
verbondscommissie benoemd is, welke een mo
del-collectief contract zal ontwerpen, verband
houdende met de wet op de verbindendverkla
ring van collectieve arbeidsovereenkomsten.
Ter vergadering werd, als hersteld van een
ongeval, begroet de heer J. Scharf, voorzitter
van den R.K. Slagersgezellenbond. Voorts wer
den drie jonge bestuurders in dezen kring ge
ïntroduceerdde heeren Collignon (bouwvakar
beidersbond), Verbaal (metaalbewerkersbond),
van der Ploeg (landarbeidersbond).
Uit de besprekingen over de voorontwer
pen van wet bleek, dat de katholieke arbei
dersbeweging met groote instemming en
sympathie het voorontwerp houdende be
perkende bepalingen "van den arbeid der ge
huwde vrouw begroet, waar voldaan wordt
aan een jarenlang in de kringen der katho
lieke arbeidersbeweging levend verlangen.
Jarenlang heeft de beweging gewerkt aan de
totstandkoming van een sociale wetgeving, die
grootendeels ten doel had vrouwen- en kin
derbescherming en uiteindelijk gezinsbescher
ming.
Dit voorontwerp zet de kroon op het werk
van meer dan veertig jaren, verricht ter ver
wezenlijking van dien zeer voornamen eisch van
het program der katholieke arbeidersbeweging:
„de gehuwde vrouw uit de fabriek".
Maar het is vooral op principieele gronden,
dat de katholieke arbeidersbeweging zich ver
klaart tot een der sterkste voorstanders van dit
voorontwerp.
Een commissie ad hoc had het verborvdsbe-
stuur terzake het voorontwerp gerapporteerd en
enkele opmerkingen gemaakt, waarin even
als met de in de verbondsvergadering nader ge
houden besprekingen de vertegenwoordigers
van het verbond in den Hoogen Raad van Ar
beid voorlichting en documentatie bij de vervul
ling van hun taak kunnen zien.
Bedoelde opmerkingen zijn als volgt samen
te vatten:
le. er worde naar gestreefd, dat tusschen de
gehuwde vrouw in het particulier bedrijf en de
gehuwde vrouw in het overheidsbedrijf gelijk
heid van positie wordt gebracht in dezen zin,
dat voor beiden op dezelfde gronden van ge
zinsbescherming verbod van arbeid wordt voor
geschreven.
2e. hoewel de bepaling, dat de in concubinaat
levende vrouw voor deze wet gelijk gesteld wordt
met de gehuwde vrouw, principieel verwerpelijk
moet worden geacht, kan déze bepaling moei
lijk worden gemist, omdat anders aan de con
cubine een prae zou worden gegeven boven
de gehuwde vrouw.
Overweging verdient het misschien in de wet
te spreken over, die „geacht wordt in concubi
naat te leven", opdat de bewijslast worde om-
üekeerd en de concubine zelve moet aantoonen,
dat zij niet in concubinaat leeft.
3e. om te voorkomen, dat de werkloosheid van
den man, die overigens valide is, als motief
worde gebruikt om de vrouw geheel of gedeelte
lijk als kostwinster te doen beschouwen, zal het
wenschelijk zijn artikel 3 van het voorontwerp
grootendeels te schrappen. In overweging werd
gegeven, dat de allerarmsten, die gedupeerd
worden, in dit geval door een bijslagregeling
bii wiize van overcame worden geholpen.
Uitvoerige besprekingen werden in de ver
bondsvergadering gehouden over het voor
ontwerp inzake de werkloosheidsverzekering,
waaromtrent het verbondsbestuur in een
nota de vergadering vooraf zijn zienswijze
ha# kenbaar gemaakt.
Van de verschillende opmerkingen en vast
gestelde richtlijnen zij het volgende gememo
reerd:
Er bestaat in het R.K. Werklieden Verbond
g_en verschil van meening over de vraag of
een wettelijke regeling der werkloosheidsverze
kering noodig is. Het verbond beantwoordt die
vraag bevestigend.
Op meer dan één grond wordt aanvaard, dat
de verzekering verplichtend wordt gesteld.
De werkloosheidsverzekering is te beschou
wen als een onderdeel der sociale verzekering,
welke zooveel mogelijk bedrijfsgewijze door de
bedrijfsgenooten, met uitsluiting van het over
heidsorgaan, dient uitgevoerd.
De bevoegdheden, welke de minister voor
zich in het voorontwerp reserveerde, acht het
verbond zich te breed gedacht.
Bepleit werd op bedrijfsorganisatorische-, com-
mercieele en historische gronden, dat de uit
voering administratief en technisch in handen
dient te blijven van het in het verleden vrij
willig gegroeide uitvoeringsapparaat: de ar
beidersvakbeweging.
De vergadering achtte voor dezen tijd de
grens tusschen „normale" en „abnormale" werk
loosheid onmogelijk te trekken en mitsdien de
eischen in het voorontwerp gesteld om uitkee-
ring te verkrijgen veel te hoog gesteld. Zij
meende, dat deze aanmerkelijk dienen ver
licht. In de wet dienen minima opgenomen om
trent uitkeeringsduur, enz.
De vergadering' sprak zich uit voor premiebe
taling door werkgevers en arbeiders, alsook voor
subsidieering der kassen door de overheid.
Het voorontwerp terzake de kinderbijslagver
zekering zal in de vervolg-ver bonds vergadering
worden besproken,
Wanneer het communistische
„Volksdagblad", voorheen de
beruchte „Tribune", over „recht-
sche scherpslijpers" schrijft, denkt men
onwillekeurig, dat Hitler of Mussolini of
Colijn of katholieke ministers bedoeld
worden. Dit keer echter gaat het niet
tegen de gebruikelijke mikpunten, waar
op de communisten hun in venijn ge
doopte pijlen plegen af te schieten, maar
tegen de „rechtsche scherpslijpers", die
zich in het hoofdbestuur van het roode
N.V.V., dat de Spaansche Volksfront-
regeering een buitengewoon warm hart
toedraagt, zouden bevinden. Het hoofd
bestuur van het N.V.V. heeft nX met
algemeene stemmen een motie aange
nomen, waarin het zich 'stelt op het
standpunt der democratie en zich tegen
eiken vorm van dictatuur, ook tegen die,
welke door het Russische vakverbond
wordt aangehangen, verklaart, zoodat
het principieele bezwaren heeft tegen
aansluiting van het Russische vakver
bond bij het I.V.V. Deze motie van het
hoofdbestuur van het N.V.V- is princi
pieel van een gelukkige consequentie,
maar markeert te scherper de inconse
quentie van de aanmoedigende en steu
nende houding van het N.V.V. jegens de
Moskovitisch geïnfecteerde Volksfront-
regeeringen in het buitenland, met na
me in Spanje. Het communistische
„Volksdagblad" is woedend over deze
principieel democratische motie en be
wijst daardoor, hoe ernstig zijn democra-
tischdoenerij gemeend is. Wanneer men
zich niet met lijf en ziel aan dictator
Stalin op ongenade wenscht over te
leveren, wordt men door het orgaan van
de C.P.N. voor „rechtsche scherpslijper"
uitgemaakt. De C.P.N. staat slechts één
eenheid van alle niet-fascistische vak
bonden vóór, n.l. de onmondige eenheid
onder de absolutistische tyrannie van
Vadertje Stalin, die voortdurend een
bloedige opruiming gelast onder zijn
meest geliefde kinderen.
Het is nu maar te hopen, dat het so
cialistische N.V.V. voet bij stuk zal hou
den en, indien het toch tot een aanslui
ting van de Russische vakbonden bij het
I.V.V. mocht komen, het I.V.V. den rug
zal toekeeren. De door het hoofdbestuur
met algemeene stemmen aangenomen
motie is een duidelijke „a", waarop
straks ook een niet minder duidelijke „b"
zal moeten volgen overeenkomstig het
eenvoudige abc der meest elementaire
logica.
Het Amsterdamsche Gerechtshof veroordeelde
den leider van „Zwart Front", A. J. M, wegens
beleediging van Minister Colijn tot f 150 boete,
subs. 50 dagen hechtenis.
De Rechtbank had hem, tot f 1000 boete, subs,
drie»maanden hechtenis veroordeeld, van welk
vonnis de procureur-generaal bevestiging had
geëischt.
Te beginnen met heden, 1 Maart, zal het
avondblad van De Tijd met enkele bladzijden
worden uitgebreid.
De meerdere plaatsruimte zal door uitbreiding
van de bestaande en instelling van nieuwe ru
brieken, door vermeerdering van artikelen en
door breedere informatie, ook den inhoud en de
waarde van dit blad, overeenkomstig het karak
ter van De Tijd, vervolledigen en verrijken.
Tijdens het schouwen van de spoorbaan tus
schen het station Voorschoten en Leidschen-
dam heeft een spoorwegarbeider langs de baan
een lijkje gevonden van een pasgeboren kind,
dat gewikkeld was in een courant van 26 Fe
bruari.
De politie is met de ontdekking in kennis
gesteld en heeft het lijkje meegenomen. Een
onderzoek wordt ingesteld.
Maandagmiddag had op den in aanleg zijnden
nieuwen rijksweg te Abbenes in Haarlemmer
meer een doodelijk ongeval plaats.
De 35-jarige ongehuwde arbeider H. P. Ver
vaart, wonende aan den Hoofdweg te Nieuw-
Vennep, wilde bij zijn werkzaamheden aan
dezen rijksweg even naar het midden van
den weg loopen en struikelde toen over een
paaltje, waardoor hij kwam te vallen.
Juist op dit oogenblik passeerde een vracht
auto ter plaatse en V. kwam onder dit motor
rijtuig terecht.
De wielen gingen over het hoofd van den on
gelukkige, waardoor de man deerlijk verminkt
werd en op slag dood was.
De ontboden geneesheer kon ook slechte den
dood constateeren.
