Beeld van Engelsch leven
Een jaar convooidienst in de
Straat van Gibraltar
VrL
l?5
l?5
fcstn qusud
TeleITt usta
In
elk
Roomse h
gezin
ÜTH9LIEKE
ILLUSTRATIE
121a ct. p. w.
1.62'/; p. kw.
mslo
Zoekt U...
STOFZUIGERS
een omroeper
De „Omroeper
Bank Holyday
/C
VROEGER:
TEGENWOORDIG:
__E MSER-ZOUT
VAN
MORGEN
modehuis l
Vervoert met Rossenaar
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Onze scheepvaart met
succes beschermd
$£clcLlC9"'
Qo&cUc&inccLuig-
H. J. van der Meer
mi
CONCENTREER
een BETEI1 adres voor
MEUBELEN
SPECIAALZAAK
N.V. Woninginrichting J. Christiaans
99
99
Van onzen Londenschen filmcorrespondent
Engeland heeft nu ook zijn „Menschen
am Sonntag" gemaakt. De regisseur
ervan heet Carol Reed en de film zelf
heet „Bank Holiday". Een naam en een
titel, die ik iederen vriend van de filmkunst
aanraad, goed te onthouden.
Sedert Robert Siodmak en Eugen Schüff-
tan in Berlin hun „Menschen am Sonntag'
maakten, zijn er negen jaar verloopen. In
die negen jaar hebben zich in de film
wereld groote veranderingen voltrokken.
In 1929 moesten Siodmak en Schüfftan
hun film buiten de industrie om maken,
omdat er in die industrie geen plaats was
voor de productie van een eenvoudige, on-
sensationeele, menschelijke film over heel
gewone jongelui, die heel gewone dingen
beleven; zij moesten de rollen laten spe
len door menschen uit het publiek, omdat
de meeste filmacteurs van dien tijd niet
gewend waren aan den simpelen, ontheatra-
len speelstijl, die voor een dergelijke film
noodig is en zij konden er nog op uit trek
ken met een handcamera, omdat de stom
me film relatief geringe technische eischen
stelde.
Intusschen is de geluidsfilm gekomen en
heeft het maken van avantgarde-speel-
films met weinig kapitaal en weinig tech
nische hulpmiddelen vrijwel onmogelijk ge
maakt. Maar tegelijk is de filmindustrie
zich ook meer bewust geworden van haar
plichten ten aanzien van de filmkunst en
daardoor is het nu mogelijk, dat een soort
gelijke film in industrieel verband wordt
gemaakt, met den steun van het kapitaal en
de technische outillage, die thans voor het
vervaardigen van zelfs de bescheidenste
film ook zonder dat er een orkaan met
een inkoopsprijs van een half millioen gul
den in voorkomt noodzakelijk zijn. Dat
heeft bovendien het voordeel, dat een film
als deze nu op een breeder basis kan wor
den gezet, dat men het aantal spelers niet
krampachtig hoeft te beperken en niet ge
dwongen is, de beste scènes weg te laten
uit gebrek aan de financiën voor een ka
merdécor. En intusschen is het ook moge
lijk en zelfs gewenscht geworden, de rol
len door beroepsacteurs te laten spelen,
want in de laatste negen jaar heeft de
filmspeler geleerd mede dank zij avant-
gardewerk als „Menschen am Sonntag"
dat de filmcamera het dankbaarst is voor
het eenvoudigste, natuurlijken spel.
Bank Holiday" herinnert reeds door
zijn thema onmiddellijk aan de film
van Siodmak en Schüfftan. Ook deze
film toont ons, tusschen het uitgaan der
fabrieken en het hervatten van het werk,
de lotgevallen van een aantal menschen,
die voor een week-einde de wereldstad
ontvluchten. Alleen is het aantal veel groo-
ter (wat op zich zelf niets beteekent) en de
collectie menschelijke specimina veel geva
rieerder (wat wèl iets beteekent). De film
begint in een Londensch ziekenhuis, waar
een jonge verpleegster, Catherine, een
wachtenden echtgenoot de boodschap
moet brengen, dat zijn vrouw, na een ope
ratie, in het kraambed is overleden. De
man neemt de tijding uiterlijk kalm op.
maar juist die ijzige kalmte geeft Catheri
ne het gevoel, dat hij in zijn plotselinge
eenzaamheid en ellende tot een wanhoops
daad in staat is. Zij kan verder niets voor
hem doen. Het is Zaterdagmiddag vóór
Bank Holiday (den eersten Maandag in
Augustus) en de kantoorbediende Geoffrey.
Catherine's vriend, wacht op haar aan het
station. Ze hebben immers al heel lang
geleden het plannetje gemaakt, deze twee
en een halven dag in een van de badplaat
sen aan de Zuidkust door te brengen en
Geoffrey heeft maandenlang gespaard om
bij die gelegenheid voor 't eerst eens in een
echt chic hotel te wonen. Maar de teleur
stellingen blijven niet uit. Catherine is met
haar gedachten meer bij den vertwijfelden
jongen weduwnaar dan bij de „pret" der
dringende, stootende, zweetende duizend
koppige massa vacantiegangers. En boven
dien blijken alle hotels uitverkocht te zijn.
„Laten we op het strand slapen, heel alleen
in den maneschijnstelt Geoffrey nu
voor. Ze gaan naar het strand, en vinden
daar een plaatsjetusschen een paar
duizend anderen, die ook geen hotelkamer
meer hebben kunnen vinden. Van het ge
drang der massa in de badplaats voert de
film ons telkens weer voor enkele oogen-
blikken naar Londen, naar het zoo tot wan-
hopig-wordens toe uitgestorven Londen van
een „Bank Holiday", waar een eenzame
man door de verlaten straten loopt, bij eiken
hoek herinneringen ontmoetend aan zijn
vervlogen huwelijksgeluk. En Catherine
kan haar gedachten niet losmaken van dien
man, wat Geoffrey tenslotte reden geeft
tot mopperen en de vacantiestemming be
derft. Tegen den avond kan het meisje haar
ongerustheid niet meer bedwingen. Ze belt
Londen op, de woning van den weduwnaar,
maar ze krijgt geen antwoord; de telefoon
is van den haak genomen. Dat doet haar
tenslotte besluiten, geen oogenblik langer
te wachten, maar onmiddellijk naar Londen
terug te keeren. Dat besluit valt haar des
te gemakkelijker, omdat zij door Geoffrey s
ontstemming en gebrek aan begrip voor
haar zorgen tot het inzicht is gekomen, dat
hun gevoelens eigenlijk heel weinig met
werkelijke liefde te maken hebben. Zij laat
een kort briefje voor Geoffrey achter en
vertrekt. Geoffrey tracht onverschillig te
doen, gaat aan een hotelbar zitten drinken
en gooit bij ongeluk een glas whisky over
het kostuumpje van „Miss Fulham", een
typistetje, die in een schoonheidswedstrijd
mee doet. De kleine ruzie, die daardoor
ontstaat, eindigt als „Miss Fulham" het
briefje van Catherine vindt; Geoffrey kan
zich dan niet langer inhouden en biecht
snikkend zijn verdriet over wat hij zijn „te
leurstelling in de liefde" noemt. En „Miss
Fulham" bekent dan met tranen in haar
oogen, dat zij een lotgenoote van hem is,
want een aardige jongen, op wien zij eens
verliefd is geweest, wilde niets van haar
weten. En zij laat den heelen wedstrijd wed
strijd zijn, om Geoffrey over zijn verdriet
heen te helpen. Intusschen is Catherine in
Londen aangekomen, nog juist op tijd om
de gevolgen van de wanhoopsdaad, die zij
terecht vermoed heeft, ongedaan te helpen
maken. Als de jonge weduwnaar uit zijn
gasverdooving ontwaakt, ligt hij in het zie
kenhuis, verpleegd door Catherine. „Ik
dacht, dat u met Bank Holiday naar buiten
wilde gaan?" zegt hij. En Catherine ant
woordt eenvoudig: „De vacantie is voorbij."
Dat is het simpele einde van deze mensche
lijke film.
Op het hier genoemde viertal concen
treert zich de handeling van „Bank
Holiday", maar het zijn vier men
schen, die op den voorgrond treden uit een
massa van duizenden. Het is eigenlijk de
heele Londensche middenstanders- en ar
beidersbevolking, die in deze film mee
speelt. Uit die menigte doemen nog ver
scheidene andere gestalten op: het prach
tig vertolkte proletarische echtpaar met
vijf kinderen; het leelijke meisje, dat in
stilte óók naar een liefdesavontuur hunkert;
de exploitant van de kermisrevue, die er
met de recette vandoor gaat en nog aller
lei anderen. Al die rollen worden heel on-
tooneelmatig, heel waarheidsgetrouw en
met tallooze karakterschakeeringen ge
speeld, wat stellig ook voor een heel groot
deel aan de uitstekende regie van Carol
Reed te danken is, evenals aan het feit
dat Hans Wilhelm en Rodney Ackland, de
schrijvers van het scenario, zelfs aan de
onbelangrijkste figuur een groote dosis
menschelijkheid hebben gegeven. Voortref-
feilijk is vooral de vertolking van de hoofd
rollen door Margaret Lockwood (Catheri
ne), John Lodge (den weduwnaar), Hugh
Williams (Geoffrey) en Renée Ray („Miss
Fulham"), die er alle vier in geslaagd zijn,
gewone, alledaagsche Engelsche menschen
met groote overtuigingskracht weer te ge
ven. Zooals Carol Reed er in geslaagd is,
uit die hoofdpersonen, de menigte op den
achtergrond, de zee en het strand, de Lon
densche straten en het Lunapark van de
badplaats, een stuk echt Engelsch leven op
te bouwen.
Eert dag convooidienst
Een spannende jacht
l
Een groot bedrag
voor uw
bij aankoop van een
PHILIPS CONCERTO
kunt U gedurende
korten tijd krijgen
Stelt U nog heden in ver
binding met
Groote Houtstr. 10 - Haarlem
'n Goe"
'n 033 hAaai
Van Jge*ertt
rfeds A\ fcleerW-
DAMES!
VERLICHTING
SCHAGCHELSTRAAT 2
CRON3éSTRAAT No. 1
GRATIS
GROOTE MOGELIJKHEDEN
OPGERICHT 1911
EENIGSTE DAGEL. RECHTSTREEKSCHE DIENSTEN NAAR
HOORN en OMSTREKEN - PURMEREND - AMSTERDAM (Noord)
ZAANSTREEK - OOSTZAAN - LANDSMEER - KWADIJK
MIDDELIE - OOSTHUIZEN en vele tusschengelegen plaatsen.
BILLIJKE TARIEVEN. Vlugge uitbetaling remboursementen.
Bestelhuis: LET WEL! ALLEEN BEGIJNHOF 29 zwart, Tel. 11570.
Bestelhuis te Purmerend: alleen Ged. Singelgracht No. 17.
Beleefd aanbevelend.
INTEEKENBILJET
op het krachtigste
reclame-middel
COURANTENRECLAME
ALGEMEENE ADVERTENTIE-
VOORWAARDEN
KARPETTEN
LOOPERS
LINOLEUMS
BALATUMS O
MATTEN ENZ. T
Dan naar de
WINKELS:
Julianapark 58-60-62 bij Soendapl.
Telefoon 13661
Wesfergracht 79 - Telefoon 13292
VERKOOP ALLEEN a CONTANT!
STOFZUIGERHUIS
99
de kleine annonce van de
Vereenigde Katholieke Pers
dagelijks in 80.000 gezinnen I
Het natuurlijk
0/jQ^ is alleen verkrijgbaar in vierkante
glazen flacons. Per flacon f 1.10.
Het was dezer dagen een jaar geleden,
dat de convooidienst in de Straat van Gi
braltar werd ingesteld. Dit eenvoudige feit
wil zeggen, dat daar, 1400 mijl van de ma
rinebasis Den Helder verwijderd, nu dus
gedurende ruim een jaar minstens één van
onze oorlogsschepen gestationneerd is en tot
taak heeft onze scheepvaart in deze zoo
belangrijke verbinding van den Atlantischen
Oceaan met de Middellandsche Zee te be
schermen tegen overlast, voortvloeiende uit
den betreurenswaardigen Spaanschen bur
geroorlog.
De noodzaak hiertoe is gebleken in het begin
van Maart 1937, toen de Witte regeering een
onderzoekingsdienst in de Straat van Gibraltar
instelde en ook Nederlandsche schepen begon
aan te houden en op te brengen. De redenen
waarom generaal Franco tot dergelijke maat
regelen is overgegaan liggen voor de hand. Een
groot gedeelte van het wapentuig en verdere
oorlogsbenoodigdheden, bestemd voor de Rood-
Spaansche regeering werd door de Straat van
Gibraltar naar de verschillende havens vervoerd,
terwijl in ruil hiervoor dikwijls geconfiskeerde
bezittingen van Franco-aanhangers, zooals
kunstschatten en sinaasappelen, werden uitge
voerd.
Met leede oogen heeft de Witte Regeering
dit geruimen tijd moeten aanzien en toen men
dan ook eindelijk met de materieele voorberei
ding gereed was, werd ter controle op de inter
nationale scheepvaart de onderzoekingsdienst
ingesteld, die tot doel had verdachte schepen
aan te houden en op te brengen.
Voor deze actie, waarmee zij practisch de ver
binding van de Rood-Spaansche havens met
den Atlantischen Oceaan verbrak, behoefde de
Witte regeering slechts eenvoudige hulpschepen,
zooals bewapende trawlers, hulpkruisers (bewa
pende koopvaardijschepen) en een enkele lichte
kanonneerboot, te gebruiken, omdat zij reeds in
het begin van den burgeroorlog het overwicht
ter zee had, of zooals het veelzeggend uitgedrukt
kan worden, het „meesterschap ter zee".
Met deze schepen begon men in begin 1937
den bewakingsdienst. Dit werk kon bijna zonder
tegenstand van de Roode regeering verricht
worden. Slechts bij enkele zeldzame aanvallen
van de groote schepen moest men zich bijtijds
terugtrekken onder de bescherming van de for
ten van Ceuta, de Wit-Spaansche haven op de
Afrikaansche kust tegenover Gibraltar.
Zoo was dus de stand van zaken in het begin
van Maart 1937, toen ook Nederlandsche sche
pen, de „Triton" en de „Orion" werden opge
bracht naar Ceuta. Onze regeering kon met dit
optreden geen genoegen nemen. Zij mocht de
Franco-regeering, die door haar niet officieel
erkend werd, dit recht van onderzoek, dat
slechts aan oorlogvoerende naties toekomt, niet
toestaan. Zij bepaalde zich echter niet alleen
tot protesten, doch nam direct doeltreffende
maatregelen om dergelijke incidenten verder te
voorkomen.
Hr. Ms. „Hertog Hendrik", die zich op een
oefenreis in de Adriatische Zee bevond, Hr. Ms.
onderzeeboot „O 16", die juist terug kwam van
een reis naar Washington, en Hr. Ms. kruiser
„Java", die op weg was van Indië naar Neder
land, kregen order met spoed op te stoomen
naar de Straat van Gibraltar, teneinde aldaar
de Nederlandsche scheepvaart te beschermen.
De bedoeling van de regeering was echter
geenszins smokkelschepen onder Nederlandsche
vlag te beschermen. Zij bepaalde, dat convooi
slechts verleend zou worden, nadat eerst uit een
onderzoek aan boord gebleken was, dat de lading
eerlijk was.
De bemoeienissen van de Nederlandsche oor
logsschepen mogen zich natuurlijk niet uitstrek
ken tot in de Spaansche territoriale wateren (een
strook van drie zeemijl breedte langs de kust).
Deze worden dan ook gemeden. In de Straat
van Gibraltar is dit zeer goed mogelijk, want
trekt men er de territoriale wateren af, dan
blijft nog een strook „vrije zee" van ten minste
een zeemijl breedte over. Hierin heeft niemand
bijzondere rechten en men kan dus terecht op
treden tegen oorlogsschepen, die tegen de inter
nationale regels in handelen.
Het is duidelijk dat de commandanten van
onze oorlogsschepen in de Straat van Gibraltar
voor een zeer veel tact en beleid eischende taak
werden gesteld, vooral in het begin, toen men
nog geen idee had, hoe de situatie zich zou
ontwikkelen.
Al spoedig klaarde echter de atmosfeer op,
toen onze regeering door convooi te weigeren
aan het s.s. „Sarkani", waarvan men niet de
vereischte zekerheid had dat het geen contra
bande aan boord had, duidelijk deed uitkomen,
dat het haar ernst was onpartijdig op te treden.
De „Sarkani" werd, zonder dat het Nederland
sche oorlogsschip tusschenbeide kwam, door
Franco-trawlers opgebracht naar Ceuta.
Na dit duidelijk kleur bekennen zijn er, aldus
de Maasbode, waaraan we dit relaas ontleenen,
nog slechts weinig moeilijkheden geweest en de
genomen maatregelen hebben dan ook in het
jaar waarin zij bestaan hebben, duidelijk bewe
zen afdoende te zijn.
De grootte van het belang dat hier beschermd
wordt blijkt voldoende uit de volgende gegevens.
Tot 5 Maart, dus in bijna een jaar tijd, heeft
de Koninklijke Marine 938 schepen door de
Straat gebracht, samen vertegenwoordigende
4.350.000 ton, dat is dus gemiddeld 2 2/3 schip
of 12.400 ton per dag. Inderdaad cijfers die
boekdeelen spreken.
Hoe wordt de convooidienst uitgevoerd? Het
antwoord hierop wordt het beste gegeven door
de beschrijving van een dag varen met Hr. Ms.
„Hertog Hendrik", die ook dezen dienst ver
richtte.
De „Hendrik", zooals Hr. Ms. „Hertog Hen
drik" in de wandeling genoemd wordt, ligt rus
tig ten anker aan de Oostzijde van de rots van
Gibraltar, waar zij laat tot rust is gekomen,
na haar laatste „vrachtje" van den vorigen dag
tehebben doorgebracht.
Het is vier uur in den ochtend. Nauwelijks
zijn „acht glazen" geslagen en is de hondewacht
naar kooi gegaan of het anker wordt gelicht.
Om vijf uur moeten wij op een rendez-vous be
zuiden de rots van Gibraltar zijn, waar wij het
s.s. „Tawali" van de Stoomvaartmaatschappij
„Nederland" wachten.
Het is heerlijk weer. Hoog staat de maan aan
den hemel en verlicht met een zacht licht de
zee en de grillige bergen. Langzaam stoomen
wij naar het Zuiden. Op de brug staat men uit
te kijken. Het is druk, vele schepen glijden
voorbij, maar al gauw zien wij de „Tawali". De
order voor onze schepen om bij nacht de natie-
vlag met een helder licht te beschijnen maakt
het zoeken gemakkelijker. Lichtsignalen vlie
gen over en weer: „Stoppen en bijdraaien, ik
zal sloep sturen" wordt er geseind. Beide sche
pen nu vlak bij elkaar stoppen. Wij strijken de
motorsloep, de onderzoekingsofficier stapt in en
deinend verdwijnt het kleine vaartuigje in
richting van het groote koopvaardijschip.
Een minuut of twintig later is de sloep teru"
aan boord geheschen, terwijl de onderzoeking^
officier doorloopt naar de brug om den c°®'
mandant zijn bevinding te rapporteeren. „AU
is in orde." Daar rinkelt de machinekamerte
legraaf en wij stoomen de Straat in. „Mij v°
gen", flitst 'n order over naar de „Tawali." Aan
dek komt het wachtsvolk op post bij de kanon
nen, die klaar zijn voor gebruik en de
lichten worden bemand. Veilig stoomt de „Ta"
wali" achter ons aan.
Aan bakboord zien wij plotseling seinen. Daa^
is een der Francotrawlers bezig een passee-
rend koopvaardijschip naar lading en bestem
ming te vragen. Wij nemen het antwoord oP*
Het is een Fransch schip op weg van Casa
blanca naar Algiers met stukgoederen. Nu va»
plotseling de helle straat van het zoeklicht va
een hulpkruiser op het vaartuig en tast lie
langzaam af. Blijkbaar vertrouwt men hem
nog niet en wordt hij nog eens nauwkeurig be
keken. t
Langzaam wordt het lichter. De zon kom
op in rijke kleurenpracht. Wij zijn nu de traw
lers en hulpkruisers gepasseerd. Een vlaggesem
gaat omhoog. „Convooi is afgeloopen, gij ^un_
uw reis vervolgen". De „Tawali" bedankt, waar
op wij haar een goede reis wenschen.
WÜ
stoppen en onze beschermeling verdwijnt h®
een laatsten groet met de vlag in de lichte och
tendnevels.
Wij wachten. Over een uur zal de „Trajanus
van de Koninklijke Nederlandsche Stoomvaart
maatschappij komen. Wij turen met een langen
kijker naar een schip dat in de verte nadert.
Inderdaad het blijkt het verwachte te zijn. Al
even later de „Trajanus" wat afdraait lezen Wh
op haar breede zij in koeien van witte letter
„Trajanus-Holland". Dit is 'n gewoonte uit den
wereldoorlog, die nu weer haar diensten bewijs
in deze tijden van onzekerheid en spanning-
Het vlaggesein O.P. gaat omhoog, dat is „stop"
pen en bijdraaien, ik zal een sloep sturen". pe
genoemde gang van zaken herhaalt zich
en een half uur later vaart een vreedzame
koopvaarder achter ons aan de Straat in.
Daar heerscht een gezellige bedrijvigheid-
Schepen van alle nationaliteiten ziet men PaS^
seeren. Er tusschenin stoomen de FrancotraW-
lers, die dan met het eene, dan met het ah"
dere schip seinen. Langzaam glijden de mooi®
heuvels van de Spaansche en Afrikaansche kust
langs ons heen. Een fleurig opgewekt gehe®
in het heldere zonlicht, een schouwspel da
nooit verveelt. Zoo stoomen wij voort tot Wi)
met ons convooi ter hoogte van de rots van
Gibraltar zijn gekomen, waar de „Trajanus
haar reis kan vervolgen.
Een uur of wat later liggen wij te drijven be
zuiden Gibraltar. Wij wachten op een schip-
Plotseling is er volop spanning.
Met uiterste snelheid schuift een Franco
trawler langs ons heen. In zijn voormast waai
de seinvlag „K", dat is: „Gij moet onmiddellijk
stoppen". Hij rent zoo snel hij kan een scinP
achterna, dat dicht onder den wal de Middel'
landsche zee in verdwijnt. Wij probeeren me
kijkers de nationaliteit af te lezen, maar jain'
mer genoeg is de afstand te groot om het m®
zekerheid te onderscheiden. Het lijkt wel eetl
Rus.
Intusschen heeft de trawler blijkbaar alari11
gemaakt. Een hulpkruiser die verderop in "3
Straat bezig was gaat ook al aan de jacht mee
doen, terwijl een andere uit Ceuta naar buit®11
komt. Nog een paar minuten later schiet
een schuimstreep een torpedomotorboot er ach'
ter aan. Het wordt spannend! De Rus doet
zijn uiterste best, een dikke rookkolom stijgt
op uit zijn schoorsteen, maar de anderen wiP'
nen zienderoogen op hem. Geleidelijk aan rakeh
de schepen uit zicht en hoewel wij nog ®e
kijkers staan te turen, zien wij den afloop ni®t>
want het schip dat wij verwachten is alwe®r
dichtbij en voort moeten wij weer naar dêP
anderen kant van de Straat.
>-*■
CHARMEUSE
TRICOT PYAMA'S
met fraaie kanten pas
sen gegarneerd, fraai,
ruim model, verkrijg
baar in zalmkleur en
bleu, diverse maten
ÏOOO
NACHTHEMDEN
van prima charmeuse
tricot met satin biezen
gegarneerd, verkrijgb.
in zalmkleur, bleu of
goud, in diverse maten.
Buitengewoon voor
delige aanbieding
OUDE TOESTEL
GR. MARKT - TELEP. 11338 j
corset met binnenband, met
busc of op zij gehaakt, is voor
gezette en corpulente figuren
in zeer veel gevallen het aan
gewezen corset.
Lange modellen ƒ2.65, ƒ3.60,
ƒ4.25, ƒ6.25, ƒ7.75, 8.25,
ƒ11.en hooger.
Lange bijpassende moderne
bustehouder 0.85, ƒ1.
ƒ1.20, ƒ1.40, ƒ1.50 ƒ1.95,
f 2.25 en hooger.
Or^&TQQDöM .uQOOlEMQREDQ
UTRCCWTNJJMCGGN «TIL&LC.G
r88
v\.
t-°' tv
Heeft U met de a.s. schoon
maak iets noodig op het ge
bied van
Bezoekt U nu reeds geheel
vrijblijvend onze speciale
verlichtingszaken
(lste huis vanaf de Anegang)
en
Wij zijn in alle genres reus
achtig gesorteerd. Wij leve
ren o.a. al een compl. Huis-
kamerkap voor 1.89. Moderne
Plafonniers vanaf 39 cent
Slaapkamerschalen vanaf 19
ct. Ganglantaarns 98 ct. Mo
derne Eng. perk. kappen 7.50.
Compl. Leeslampen v.a. 2.98.
Wandverlichting vanaf 59 ct.
Groote keuze Schemerlam
pen -pooten, Kronen en
zijden Kappen.
Het ophangen van Kappen
en Kronen geschiedt
vakkundig en
GROOTE SORTEERING
FOURNITUREN
worden U geboden door advertentie
reclame In de rubriek „Omroepers".
Laat die U niet ontglippen! De prijs
kan geen bezwaar zijn, want voor
slechts 50 cent per regel komt Uw
Zaken-Omroeper onder de aandacht
van 80.000 gezinnen.
Een abonnement op het lei
dende geïllustreerde katho
lieke weekblad ligt binnen
Ieders bereik. Wekelijks een
schat van prachtige Ulustra-
tlee en boelende leotuur van
blijvende waarde voor
De administratie verstrekt
op aanvrage gaarne gratie
proefnummers. Reeds ge-
abonneerden worden vrien
delijk verzocht vrienden en
bekenden tot Inzending van
onderstaand formulier aan
te sporen.
KATH. ILÏ.USTRATIB
Nassaulaan 51,
Haarlem,
DANK JE. BEST! Ik GEBRUIK AL
GERUIMEN TIJD „SUKBISTOL*
INPLAATS VAN SUIKER IN DE THEE
EN IN ALLERLEI GERECHTEN.
HET IS EEN REUZE BESPARING.
EN,ZOOALS JE ZIET. HET BEVOR
DERT OOK DE SLANKE LIJN.
Enorme besparing op Uw
suikerrekening.r Onmisbaar
voor corpulenten, diabetici
en maaglijders. Suiker maakt
dik, Sukristol niet. Geen bij
smaak. 500 maal zoeter dan
suiker. In handige, platte
draaidoosjes a 400 stuks,
slechts 25 cent.
Bij apothekers en drogisten.
Ondergeteekende abonneert
elcb op de Kath. Illustratie
k 12 M cent per week.
k t 1.82(4 per kwartaal.
Naam
Adres
Woonplaat*
doorhalen wat niet wordt
verlangd.
Inzending geschiedt met 1M
cent postzegel.
500maal
aan suiker
IMP. H. TEN HERKEL - HILVERSUM
De administratie van cUt blad
behoudt zich het recht voor, haar ter
plaatsing aangeboden advertentiën op
grond van Inhoud of vorm niet op te
nemen.
De „Omroepers" (gerubriceerde
kleine annonces) worden gezet ln
zespunts-letter; voor de tekstge
deelten die het meest moeten uit
komen kan een letterhoogte van
maximaal 12 punts (Is c.M.)
worden gebezigd. Het gebruik van
randen, lijnen, cllché's e.d. Is niet
toegestaan. Do breedte van „Omroe
pers" kan zUn één of twee kolom;
voor één-kolommers mag de hoogte
80 regels niet overschrijden.
WD reserveeren ona het recht
brieven op advertentiën niet af te
geven. Indien wij daartoe gronden
aanwezig achten. Nlet-afgehaalde Of
niet door-gezonden brieven worden
een maand na ontvangst vernietigd.
WD kunnen geen verantwoordelijk
heid op ons nemen voor de gevolgen
van het niet of met vertraging door.
eenden van brieven op advertentiën
of voor onjuistheden en drukfouten
■n de advertentiën zelve anders dan
door het eventueel toestaan van
gratis herplaatsing of rectificatie.
Deze algemeene voorwaarden liggen
ten onzen kantore ter lezing en wor
den periodiek fa ons blad afgedrukt.
ELECTRO LUX 7.50 RITSEMA 15.—
PREMIER 10.— VAMPYR 20.—
EXCELSIOR 15.PROTOS 25.—
Alles met volle garantie
REPARATIES en ONDERDEELEN van alle merken stofzuigers
TEGEN UITERST LAGE PRIJZEN
HET VAN OUDS BEKENDE EN VERTROUWDE ADRES:
GROOTE HOUTSTRAAT 94 b/h Verwulft TELEFOON 17077
FILIALEN DOOR GEHEEL NEDERLAND
