DE TAART
VOOR
DEN VREDE
l
L
Si
f
GEEF
WEEKBLAD
DE TWIJFELAAR
SLIMME GROMPIE
Gemeentelijk Gas- en Waterbedrijf
GASCÖKESPRIJZEN
TE KOOP:
Amsterdamsche Rijtuig Mij N.V.
Een veilig gevoel:
VLIEGONGELUK
KERN
UW KINDEREN
EEN VRAAG
HAARLEM
Nieuwe Haademsche Csuiant
STERK, LEUK, en niet duur.
Bij 10.- aankoop op - onze Jon-
gensafdeeling één jaar gratis
onze Jongens-courant thuis
bezorgd.
DONDERDAG 31 MAART 1938
met Droste eitjes natuurlijk!
Er zijn vele nieuwe smaken...
neem als feestelijk vóór
proefje alvast 'n zakje mee.
Prima Cognacs
HUN EIGEN
KLEUTERBLAADJE
ROOMSE JEUGD
VREDE DOOR RECHT
Mijn advertentie staat vandaag
in de
DIE pakken moeten er tegen kunnen4
enP&C PAKKEN
kunnen een stootje verdragen
GROOTE HOUTSTR. 38 - HAARLEM
4
Er leefde eens een oude man, die op
zekeren dag trek kreeg in iets lekkers.
Hij zei dus tegen zijn vrouw:
„Liefste, maak eens een taart klaar!"
„Nee maar," antwoordde zij, „waar moet
ik die van bakken? We hebben geen bloem
in huis!"
„Onzin," zei hij, „we hebben genoeg. Als
je de kanten en den bodem van den meel-
trog afschraapt, is er nog genoeg voor een
taartje!"
De vrouw nam den meeltrog, schrapte de
wanden en den bodem met een mes zorg
vuldig af en kreeg zoo een hoopje meel bij
elkaar. Ze kneedde het deeg, smeerde het
in met boter en zette het in den oven.
Daar werd de taart eenvoudig prachtig.
De oude vrouw haalde haar uit den oven
en zette haar in de vensterbank om koud
te laten worden.
Daar lag de taart en ze voelde zich daar
zóó eenzaam, dat ze besloot weg te rollen
Zoo gezegd, zoo gedaan.
Zij rolde van de vensterbank op een stoel,
van den stoel op den vloer en over den
vloer naar de deur. Toen over den drempe;
het voorportaal in en door de buitendeur
over het stoepje de straat op, en zoo naar
de velden buiten de stad.
Spoedig ontmoette haar een haas en die
riep haar toe:
„Juffrouw taart, ik zal je eens lekker op
eten!"
„Nee, dat moet je niet doen, mijnheer
Haas," antwoordde de taart, „dan zal ik wat
voor je zingen!"
En zij begon te zingen:
„Ik ben juffrouw taart,
Met boter en meel gebakken,
Ik rol de wereld door,
En niemand kan mij pakken."
En toen rolde ze ineens zóó hard over het
veld, dat zelfs de haas haar niet bij kon
houden. Zij was al uit het gezicht, voor hij
er eigenlijk goed en wel erg in had.
En terwijl zij zoo voortrolde, kwam er
ineens een wolf op haar af.
„Ha, juffrouw taart," riep die met zijn
heesche stem, „ik zal jou opeten!"
„Doe dat nu niet," antwoordde juffrouw
taart, „dan zal ik wat voor je zingen!"
En zij begon:
„Ik ben juffrouw Taart,
In boter en meel gebakken,
Ik rol de wereld door,
En niemand kan mij pakken,
De eerste die me hebben wou,
Dat was die domme Haas!"
En terwijl ze zoo zong, begon ze te rollen,
al harder en harder, zoodat ook de wolf
haar niet kon krijgen en met een hongerige
maag naar zijn hol terug moest-
Daar kwam een beer aan. Die likte eens
over zijn snorrebaard en bromde:
„Ha, daar is juffrouw Taart, ik zal jou
eens opeten!"
„Als je het niet doet, zal ik wat voor je
zingen," antwoordde juffrouw Taart en be
gon:
„Ik ben juffrouw Taart,
Met boter en meel gebakken,
Ik rol de wereld door,
En niemand kan mij pakken.
De eerste die me hebben wou,
Dat was die domme Haas,
En ook de wolf, die honger had,
Maar ik bleef hem de baas."
En al zingend, begon zij te rollen en ze
rolde zóó hard, dat Bruin de beer met
zijn logge pooten haar niet bij kon houden.
Daar kwam de vos aan.
„Hallo, juffrouw Taart!" zei de vos, „wat
zie jij d'r aardig uit en hoe fijn bruingebak
ken ben je!"
Dat deed juffrouw Taart goed, dat de vos
haar zoo prees. En van louter plezier begon
zij te zingen:
„Ik ben juffrouw Taart,
Met boter en meel gebakken,
Ik rol de wereld door
En niemand kan mij pakken,
De eerste die me hebben wou,
Dat was die domme haas,
En ook de wolf, die honger had,
Maar ik bleef hem de baas.
En toen kwam Bruin, die booze beer,
Die kreeg me ook niet, dezen keer."
„Dat is een mooi lied," zei de vos, „wil
je het nóg eens voor me zingen?"
Dat wilde juffrouw Taart wel.
„Kom dan maar op m'n kop zitten,'1 zei
de vos.
De taart deed dat en zong haar lied nog
eens.
Henkie kreeg een mooien vlieger
met een heel lang stevig touw.
't Was niet zoo'n gewone vlieger,
nee, in rood en wit en blauw!
't Was gelukkig net op Woensdag
en dan hadden ze steeds vrij.
Dus ging Henk met buurman's Keesje
's middags vliegeren in de wei.
Henk zou met den vlieger loopen,
Keesje hield hem even op.
Tjoepdaar schoot hij al naar boven,
hooger dan den boomentop
Maar opeens rukte een windvlaag
Henk het kluwen uit de hand.
Oei, oei, oei, daar vloog de vlieger
duiklend naar den boomenrand.
Och, daar hing de mooie vlieger
in de takken, flink gescheurd,
Henk ging huilende naar huis toe.
Een ongeluk is gauw gebeurd!
PIET BROOS.
m
i
Pastol is Neerlands „veilige" tandmiddel. Omdat het niet krast (door z'n speciale samen
stelling), Omdat het dus het tandglazuur niet verzwakt. En omdat het door oplossing al
het tandsteen verwijdert. Radicaal! Een BOLDOOT-product. Nedetlandsch Fabrikaat.
In tubtn van 20 en 35 ct. - In groote ronde doozen van 20 ct. - In ovale doozen van 10 ct.
ALTIJD WELKOM!
Spaart plaatjes voor onze albums!
Wynhuys _,,de Girtde Druyf
Eigenaar p.j.m.va- tetering
a Groote Markt, hoi» koningstr
telefoon 10134,— Haarlem
„Slechte dranken
„drinkt men vaak;
„Maar nooit uit
„Neêrlands Oudste
„Zaak
(Eigen directe Import)
2.45 3.25 4.10
4.50 4.90.
De
van alle goede reclame
COURANTENRECLAME
E«n weekblad, dat apw-
ciaal voor han wordt uit
gagevel*. Voor kindera*
van 6 tot 10 Jaar:
i
12 bladx., 3an .an fcatva
Voor Irindaraa v<
tot voartian jaart
I
24 bladz„ 5 cant pat
waak. Bavat aiat allaan
varhalen, doch ook rubrie
ken voor godsdienstleer,
nuttige handwerken, huis
vlijt geschiedenis en aard-
rijk* kunde.
N.V. DRUKKERIJ
DE SPAARNESTAn
Haadeii.
„Prachtig," zei de vos, „als je nu op mijn
tong gaat zitten, kan ik het nog beter hoo-
ren."
En hij stak zijn tong uit en juffrouw
Taart sprong er op en begon te zingen:
„Ik ben juffrouw Taart,
Met boter en meel gebakken
Verder kwam zij niet, wanthap...
zei de vos, deed zijn mond dicht en at de
taart fijn op!
P. B.
Langen tijd geleden stond op de helling
van een heuvel een groot klooster. Fraaie
tuinen omgaven het groote, eenvoudige ge
bouw en een uitgestrekt bosch, waarin men
uren kon ronddwalen, grensde aan de
boomgaarden.
Als de broeders en paters, 'die dit kloos
ter bewoonden, een poosje vrij hadden,
verlieten ze het gebouw en al wandelend
in de mooie lanen baden ze dan hun rozen
krans of liepen na te denken over den
goeden God, Die alles zoo mooi regelde en
Die zoo veel van de menschen hield.
Nu was er onder de paters één, die
heel vaak uren liep te denken over allerlei
plaatsen in de H. Schrift. Hij had er dan
geen erg in, dat de tijd kalmpjes voorbij
ging en dat het al wandelend te laat werd
voor het eten of voor het avondgebed.
Op een keer liep deze pater weer eens
buiten en de woorden van de H. Schrif*.
kwamen hem in de gedachten: „Voor God
zijn duizend jaren gelijk aan één dag en
één dag is voor hem gelijk aan duizend
jaar."
Ja, die eeuwigheid daarvan kon hij
zich geen begrip vormen en hoe meer hij
peinsde, hoe meer hij verward raakte. En
eindelijkbegon onze man een beetj6
te twijfelen aan die woorden. Neen dat
kon niet waar zijn, wat daar in de H.
Schrift stond.
Altijd maar peinzend en twijfelend kwam
hij aan het einde van den tuin en het
groote bosch lag daar vóór hem! Steeds
verder liep hij, altijd maar door de fraaie
laantjes en dacht aan uur noch tijd en
eindelijk bespeurde hij, dat hij moe werd.
Hij legde zich onder een schaduwrijken
boom neer en peinsde nog maar steeds
over de eeuwigheid
Lang heel lang bleef hij daar liggen,
tot hij eindelijk het kloosterklokje hoorde
kleppen, dat de monniken tot het avond
gebed samenriep
Lieve hemel hoe laat zou het wel zijn?
Verschrikt sprong hij overeind en holde
naar het klooster, de poort was al gesloten
en uit de kapel klonk reeds het gebed dei
godvruchtige mannen, die God loofden.
De deur werd geopend; maarhij
kende den broeder-portier niet en deze
kende den pater niet. Maar.hij had geen
tijd om over dit probleem na te denken
en ijlde naar zijn plaats in de kapel
Dochwat was dat? Een ander zat op
zijn plaats en bleef rustig doorbidden, toen
onze pater hem zacht aanstiet om hem et
op opmerkzaam te maken, dat hij op een
verkeerde plaats zat. De man echter keek
ternauwernood op, als begreep hij niet
wat men van hem verlangde.
Nu keek hij de rijen van monniken een?
langs; dochhij herkende geen enkelen
van de paters en de broeders. Het waren
allemaal vreemdelingenook de prior.
Stil knielde hij op de achterste bank
neer en volgde verder het avondgebed.
Toen dit geëindigd was, ging hij naai
zijn overste om zich te verontschuldigen
over zijn te laat komen bij 't avondgebed
Maar deze keek hem met groote oogen
aan en sprak: „Wie zijt ge eigenlijk? Ik
ken u niet."
De pater noemde zijn naam en voegde
er bij, dat hij in het klooster thuishoorde.
Nu sprak de Prior: „Sedert driehonderd
jaar draagt geen enkele onzer paters dezen
naam meer. De laatste, die zoo heette, was
de twijfelaar, die omkwam in het bosch
en sedert dien is zijn naam uit het regis
ter van het klooster geschrapt."
De pater schrok, tgen hij dit hoorde en
begreep nu, dat hij 300 lange jaren in het
bosch had doorgebracht, terwijl hij meen
de, dat het slechts enkele uren waren ge
weest.
Hij riep nu alle paters en broeders om
zich heen en sprak: „Ja, ongetwijfeld ben
ik die twijfelaar, die vóór 300 jaar uit het
klooster verdween. Ik wilde begrijpen, wat
God in zijn oneindige wijsheid voor de
menschen verborgen houdt. Twijfelt nooit
aan Gods woord, broeders! Wat Hij zegt
is waarheid!"
En terwijl hij nog sprak, werd zijn haar
spierwit, een doodelijke bleekheid bedekte
zijn wangen en bij de laatste woorden, die
hij sprak, zonk hij ineen en stierf.
God had door een schitterend wonder de
waarheid van zijn woorden bevestigd!
v. d. M.
„Jongens, er is niet veel tijd meer, dus ik
zal ieder één vraag doen. Kees, weet jij, wan
neer Columbus Amerika heeft ontdekt?"
„Jawel, meester!"
„In welk jaar dan?"
„Nu houdt u geen woord, meester; u zou
maar één vraag doen."
Miepsie paste op den winkel.
Toen haar vader achter was.
Ze bekeek de lieve vogels
In een heel groot hok van glas.
Miepsie tikte aan den glaswand,
Riep de diertjes naar zich toe.
Maar ze werd ten lange leste
Van dat praten heel erg moe.
Miepsie ging op 't trapje zitten
En viel langzaam toen in slaap.
Vóór de deur stond er een jongen
En wat deed die stoute aap?
Heel stil kwam hij, sluipend, binnen,
Maakte 't deurtje los van 't hok.
Al de vogels vlogen kwetterend
Door 't deurtje van hun stok.
Miepsie schrok van 't leven wakker,
Liep de diertjes achterna.
Maar ze kon niet één meer grijpen
En ze schreeuwde: „Pappie, Pa!"
Vader droogde Miepsie's tranen.
„Stil maar," zei hij, ,,'k weet wel raad."
En hij nam een doos vlug uit den winkel,
Vol met heerlijk vogelzaad.
Op de stoep lagen de korrels,
In den winkel op den vloer.
Op 't kozijn en op den drempel,
Overal lag vogelvoer.
Eén voor één kwamen de vogels
Toen Miep's vader zachtjes floot.
En ze pikten vlug de korrels
Van de stoep weg tot de goot.
Maar ze wipten niet naar binnen.
Vader wist nu óók geen raad.
„Ha! da's Grompie," riep plots Miepsie,
„Daar, in 't midden van de straat!"
Grompie was een winkeljongen,
En dat jochie was een vriend
Van de dieren in den winkel,
Want hij had daar ook gediend.
Grompie nam een handvol korrels,
Strooide ze toen op zijn pet,
Liep naar buiten en de vogels
Hadden zich dra neergezet.
Zoo liep Grompie vlug naar binnen,
Sloot de beestjes in de kooi.
Miepsie lachte door haar tranen,
Vader zei alleen maar: „Mooi!"
Grompie was erg dol op Loukie
En dat wist Miep's pa heel goed.
Loukie was een schattig hondje,
Met een allerleukste snoet.
Pa nam Loukie uit zijn hokje,
Reikte hem toen Grompie aan.
„AZs belooning," zei pa vriendlijk,
„Want jij hebt dat slim gedaan."
FRANS I MAN OF
Met ingang van 1 April a.s. worden de prijzen der gascokes
vastgesteld als volgt:
Geklopte cokes, afgehaald 0.80 per H.L.
Geklopte cokes, franco bergplaats 0.90 per H.L.
Parelcokes, afgehaald 0.85 per H.L.
Parelcokes, franco bergplaats 0.95 per H.L.
De cokes is verkrijgbaar bij de brandstoffenhandelaren en bij
het gemeentelijk gas- en waterbedrijf, Haarlem.
Haarlem, 31 Maart 1938.
CHEVROLET 1934 vrachtwagen, gesloten carrosserie
1935 Sedan, prachtwagen
1935 Coach de Luxe, prachtwagen
1934 Coach de Luxe, prachtwagen
HUDSON 1935 Sedan, prachtwagen
FORD 1934 Coach, in zeer goeden staat
Alle bovengenoemde automobielen zijn voor proef
ritten beschikbaar en worden voor zeer voordeelige
prijzen aangeboden door:
PLEIN 21
TELEF. 11198—10338
HAARLEM
(„Wij offeren ons leven voor den Vrede."
Z. H. Benedictus XV op zijn sterfbed)
ZEKER is het, dat wij handelen naar
Christus' H. Evangelie, als wij ijveren voor:
DE KATHOLIEKE VREDESBOND doet dit
op de basis van het PAUSELIJK VREDES-
PROGRAM, dat luidt:
„In plaats van bloedig wapengeweld de
zedelijke rechtspraak."
Helpt ons de Christelijke beschaving be
vorderen. Geeft U nog heden op bij de
plaatselijke vertegenwoordiging of bij:
KO DE HAAN, Actie-Bureau Katholieke
Vredesbond, Willemsplein 1, Rotterdam.
Steunt ons ook door Uw giften, donatie,
erflating, enz.
Peeks
Cloppenburg
