De moreele revanche van het Belgische elftal
j^apl
De punten eerlijk gedeeld
Onbevredigend gelijk spel van de
Nederlandsche ploeg
Een wedstrijdwaarin de Roode Duivels veruit het beste
van het spel hadden en de overwinning eerder
verdienden dan hun Noorderburen
BRAINE EN WEBER
DE BESTEN
NEDERLAND MOCHT
TEVREDEN ZIJN
NEDERLAND EERSTE IN
\HET V00RT0URN00II
IN DE KLEEDKAMERS
MAANDAG 4 APRIL 1938
Van Spaandonk scoorde het Nederlandsche,
Isenborghs het Belgische doelpunt
Het Oranjeteam is er niet in geslaagd zijn groote 7—2-over-
winning, in Rotterdam op de Belgen behaald, door een nieuwe
victorie over onze aloude tegenstanders te bevestigen. Wel
werd het een gelijk spel, doch moreel was 't toch een overwin
ning voor de gastheeren, die niet alleen in velerlei opzicht
sterker waren dan de Oranjetruien, doch bovendien zeer
weinig geluk hadden en zich meerdere malen een verdiende
zege zagen ontgaan.
De Nederlandsche spelers, die in Februari te Rotterdam
zulk een prachtigen wedstrijd speelden, als bijv. Smit, vielen
nu nauwelijks op, terwijl anderen een zeer ongelukkigen dag
hadden.
De Belgen daarentegen kwamen er na verloop van tijd uit
stekend in en aangevoerd door den grootmeester Braine, die
weer met hoofd en schouders boven alle spelers uitstak,
bestookten zij onophoudelijk het Nederlandsche doel, waar
hun felle en gevaarlijke aanvallen herhaaldelijk verwarring
stichtten. Het was dan ook volkomen verdiend, toen Isen
borghs, profiteerend van een fout in onze achterhoede,
den gelijkmaker scoorde in de twintigste minuut van de
tweede helft, nadat Van Spaandonk zijn ploeg vóór de rust
de leiding had gegeven.
Bij de Nederlanders ontbrak de
„fighting spirit"
Veel geweren, geen
organisatie
De elftallen
De wedstrijd
Nederland leidt
De tweede helft
De stand gelijk
Het eenige moment dat de 20.000 man sterke Nederlandsche kolonie reden tot
juichen had. Badjou gepasseerd door een laag schot van v. Spaandonk, dat ons
land in de 38ste minuut de leiding gaf
Slecht weer en een vooral door
Oranje matig gespeelde
wedstrijd
Het Nederlandsche elftal, dat het in het
brengen dan een
Antwerp-stadion niet verder wist te
gelijk spel
Geen uitblinkers
De spelers
Dank zij een beter doel-
gemiddelde dan de
Belgen
De Belgen
gemist, want ook Vente was maar weinig ge- Weber.'
De Belgen meerf^n een zege te
hebben verdiend, de Neder
landers zijn tevreden
België verdiende meer.
De scheidsrechter vergelijkt
IRT DE SPORTWERELD
De belangstelling voor den zestigsten
wedstrijd tusschen ons nationale elftal en
de Roode Duivels was weer bijzonder groot.
Het Deurne-stadion te Antwerpen was dan
ook geheel uitverkocht en zeker 18 a 20.000
Nederlanders bevonden zich onder de be
langstellenden, die reeds lang voor den
aanvang van den wedstrijd zich rond het
veld hadden geschaard, waar onze junioren
bij wijze van hors d'oeuvre voor een
aardig partijtje voetbal en een stevige over
winning op België's „hoop der toekomst"
zorgden.
Bij deze groote belangstelling en drukte rond
het veraf gelegen en moeilijk te bereiKen
Antwerp-Stadion viel des te meer op de onvol
doende zorg voor een vlot verloop van zaken
rondom den wedstrijd, ondanks de aanwezig
heid van vele gendarmen met sabels en ge
weren! Zoo kon het gebeuren, dat kort na het
begin van den wedstrijd de afrastering omver
werd geloopen en het publiek zich binnen de
hekken een plaatsje zocht. Bepaald slecht was
het vervoer van de vele belangstellenden na
den wedstrijd, maar dit was toch heusch het
eenige punt waarin de Belgen bij hun Noorder
buren in de leer konden gaan. Voetballen deden
ze in ieder geval beter.
Overigens heerschte er rond het veld weer
BELGIE:
BADJOU
(Daring)
PAVERICK PETIT
(Antvterp P.C.) (Standard Luik)
VAN ALPHEN STIJNEN DE WINTER
(Beerschot) (Olympique Charleroi) (Beerschot)
VAN DER WOÜWER VOORHOOF
(Beerschot) (Liersche Sportkring)
ISENBORGHS BRAINE BUYLE
(Beerschot) (Beerschot) (Daring)
MIJNDERS SMIT VENTE VAN SPAANDONK
(D.F.C.) (Haarlem) (Feijenoord) (Neptunus)
WELS
(Unitas)
VAN HEEL ANDERIESEN B. PAAUWE
(Feijenoord) (Ajax) (Feijenoord)
CALDENHOVE WEBER
(D.W.S.) (A.G.O.V.V.)
VAN MALE.
(Feijenoord)
NEDERLAND.
de sfeer van spanning, waardoor elke Nederland-
België-wedstrijd gekenmerkt wordt. Gelukkig
was er de voorwedstrijd tusschen de Nederland
sche en Belgische juniores, waarin die spanning
zich kon ontladen.
Na afloop van dezen wedstrijd, tegen drie uur,
toen de Belgische premier Janson in de eere-
loge had plaats genomen, betrad het Neder
landsche elftal onder aanvoering van v. Heel
het veld, verwelkomd door een uit duizenden,
kelen meegezongen, doch ondanks de aanwezig
heid van twee muziekcorpsen niet instrumen
taal begeleide, Wilhelmus. Daarna kwamen de
Eieigen binnen de lijnen onder de tonen van de
enthousiast verklankte „Brabangonne".
Puck van Heel won de toss en verkoos de
eerste helft met den zeer sterken wind in den
rug te spelen.
België is het eerst in den aanval, doch de
rechtervleugel stuit op Caldenhove, die het
spel naar de andere helft plaatst, waar Spaan
donk den aanval beslist met een lagen, doch
zachtan en gemakkelijk houdbaren schuiver.
Dan trekken de Belgen weer naar voren, doch
een strafschop, even buiten het beruchte ge
bied, wordt weggewerkt, terwijl een fraaie com
binatie tusschen Braine, Buyle en Voorhoof
door den laatste wordt besloten met een schot
dat naast gaat.
De eerste mooie kans is voor onze landge-
nooten, als van Alphen grandioos over den bal
heen wandelt; Mijnders snelt toe en lbst een
hoog, hard schot, dat Badjou nog maar juist
voor de voeten van den instormenden Vente kan
wegwerken. Ook Smit probeert het met een
ver en fel schot, doch Badjou is op zijn qui vive
en redt ten koste van een corner.
Als deze niets heeft opgeleverd, is de beurt
weer aan de Belgen. Aardig combineerend rukt
het binnentrio op naar het Nederlandsche doel,
doch Euyle, aan wien tenslotte de bal wordt
toegespeeld, schiet naast.
Aan de overzijde is het dan weer Mijnders,
die niet ver van doel een fraaie kans krijgt als
de backs weifelen en de Dordtenaar eerder bij
den bal is dan de uitgeloopen Badjou. Onze
linksbuiten kan echter den bal niet voldoende
onder contröle krijgen en mist tot groote te
leurstelling van zijn vele landgenooten.
De Belgen worden steeds gevaarlijker. Eens
is Braine fraai doorgebroken, doch tenslotte
weet Caldenhove hem toch den bal van den
schoen te scheppen.
Een door Wels slecht genomen corner belandt
bij Anderiesen. Deze geeft goed door naar
Vente, die zich half omdraaiend een handig
wipje in de richting van het Belgische doel
geeft, juist naast.
De Belgen antwoorden hierop met een zeer
gevaarlijken aanval, geleid door Isenborghs,
welke echter in een corner uitloopt, die niets
oplevert. Even later schiet Voorhoof naast, na
een door Braine en Isenborghs fraai opgezetten
stormloop. Een schitterend schot komt van
Isenborgh's voet, wanneer Braine hem den bal
meesterlijk heeft aangegeven, doch vallende
weet v. Male weg te stompen. De Oranje-
ploeg kruipt echter door het oog van de naald
als kort daarop Voorhoof in vrije positie voor
doel, uit een voorzet van v. d. Wouwer, nog
overschiet.
Opnieuw dreigt er gevaar voor ons doel wan
neer Buyle op den grond liggend den bal aan
E^ine geeft, die een scherp schot inzendt, dat
v. Male eveneens de grootste moeite kost.
Maar ook Badjou moet de handen uit de mou
wen steken als v. Spaandonk na een voorzet van
Wels keurig inschiet.
Zeven minuten voor rust maakt Smit op
den linkervleugel den bal listig vrij, hij geeft
een voorzet naar Vente die het leer over Pa-
verick heenkopt naar Spaandonk. Even
draait onze rechtsbinnen nog om enkele spe
lers en lost dan een laag schot, dat via en
kele Belgische beenen in den uitersten hoek
terechtkomt, 01.
Zoo mogelijk nog fanatieker dan tevoren be
stoken de Belgen nu het Hollandsche doel, doch
hoe dikwijls zij ook v. Male's heiligdom bedrei
gen, tot doelpunten komt het niet meer. Eens
moet onze doelman driemaal achtereen redden
optreden, terwijl een lage kopbal van Buyle te
gen den staander komt, doch met een flinke
dosis geluk weet hij tot de rust inderdaad zijn
doel schoon te houden.
Onder een fiksche hagelbui wordt de strijd
hervat. De Belgen, die nu den storm achter heb
ben, zijn direct in de meerderheid en zwerven on
ophoudelijk voor het Nederlandsche doel. Noch
hun snelle aanvallen, noch enkele corners heb
ben echter succes. Na goed werk van Buyle
schiet Isenborghs hoog over en even later maakt
ook de linksbuiten zich hieraan schuldig.
Het is weer Braine die het heele veld be-
heerscht en het ditmaal verre wint van zijn col
lega Smit, die maar niet op gang kon komen.
Dat wil niet zeggen dat de Haarlemmer slecht
op dreef is, want het is juist de linksbinnen die
de voorhoede af en toe eens opstuwt. Eens bij
voorbeeld geeft hij Mijnders een behoorlijke
kans, maar deze kan den bal weer niet in zijn
macht krijgen en schiet in het zijnet.
Dan komen echter de Belgen weer opzetten
en ditmaal met succes. Hoog komt bij een
snellen aanval de bal voor het Nederlandsche
doel zweven; van Male loopt uit, doch ook
Caldenhove wil den bal bemachtigen, met 't
gevolg, dat de Nederlanders elkaar in den
weg loopen en de toesnellende Isenborghs
fraai over hen heen kan inkoppen, 11. De
tweede helft is dan 20 minuten oud.
Wie gedacht had dat de Oranjemannen nu wel
uit een ander vaatje zouden tappen is bedrogen
uitgekomen. De Belgen bleven aanvallen, bele
gerden steeds fanatieker de Nederlandsche veste
en lieten hun bezoekers geen oogenblik vrij. Bo
vendien speelde van Heel zeer matig, zoodat
vooral aan deze zijde een lek ontstond dat van
Male dikwijls slechts met heel veel moeite kon
stoppen. Twee kolossale schoten van Braine wist
hij op zeer fraaie wijze te keeren. Toen de ver
dediging eenmaal stand bleek te kunnen hou
den, werden de krachten weer eens naar de
voorhoede overgeheveld, waar men er echter
maar zeer weinig van terecht bracht. Bij een
dier uitvallen werd Vente zoo hardhandig door
Petit aangevallen dat hij even het veld moest
verlaten.
De laatste minuten waren geheel voor de Bel
gen. Herhaaldelijk zag men den bal in het Ne
derlandsche doelgebied zweven, waar onze ach
terhoede schijnbaar toch eenigszins de kluts
kwijt raakte en nog al eens miste. Het zat ons
echter in deze periode bijzonder mee, terwijl geen
der Belgen nog in staat was het beslissende
schot te lossen, dat hun een verdiende overwin
ning zou hebben gebracht. Men kon in het Ne
derlandsche kamp dan ook zeer tevreden zijn
toen de tijd verstreken was en de Belgen het net
niet meer hadden weten te vinden. Het was een
gelijk spel gebleven, doch een dat voor ons elftal
wel zeer onbevredigend moet worden genoemd.
Scheidsrechter Jewell leidde uitstekend.
Ruim een maand geleden klopte de
Oranjeploeg de Belgen te Rotterdam met
sprekende cijfers. Ditmaal moest hetzelfde
Oranje-team met een gelijk spel genoegen
nemen, een uitslag overigens, waarmede
we zeker genoeg kregen van hetgeen ons
toekwam.
Speelden de Belgen ditmaal dan zooveel
beter dan eenigen tijd geleden? Wij kun
nen deze vraag niet anders dan met ,,neen"
beantwoorden. De Hollanders speelden
echter in deze match heel wat minder.
Men zal zich nog herinneren dat wij in ons
overzicht van de HollandBelgië-match schre
ven dat de zege der onzen zeker verdiend was,
doch dat het Nederlandsch elftal bij het ma
ken der doelpunten niet ongelukkig was ge
weest. Hadden de Belgen gisteren in Antwer
pen slechts een deel van dat geluk aan hun
zijde gehad; ongetwijfeld zouden zij dan de
overwinning hebben behaald.
Mogelijk kan men als verontschuldiging
aanvoeren dat de wedstrijd van Zondag j.l. on
der abnormale weersomstandigheden plaats
vond, doch dit minder prettige verschijnsel was
tenslotte een handicap voor beide ploegen.
Vast staat in elk geval wel dat de Roode Dui
vels zich beter weerden tegen de obstakels
welke regen, wind en hagel dit keer op het
pad der spelers hadden geplaatst. Reeds bij de
rust, toen de stand 10 in het voordeel der
Nederlanders was, konden deze daarmede ze
ker tevreden zijn, want vooral tijdens het laat
ste kwartier van de eerste helft was ons doel
enkele malen als door een wonder aan een
doorboring ontsnapt. Wanneer we hierboven
dar. ook vermelden dat er geen uitblinkers wa
ren, dan dient toch eigenlijk een uitzondering
te worden gemaakt voor keeper v. Male, die zijn
doel, zij 't dan ook dat hij daarbij in ruime ma
te door vrouwe Fortuna werd bijgestaan, wer
kelijk op uitstekende wijze heeft verdedigd.
Vrijwel gedurende geheel den wedstrijd heeft
v. Male aan het spel moeten deelnemen en
wanneer men hiertegenover stelt het opvallend
gering aantal ballen dat Badjou te verwer
ken heeft gehad, dan behoeven wij wel niet
nader toe te lichten dat zoowel de oranjeploeg
als hun duizenden supporters de handen moch
ten toeknijpen toen het eindsignaal daar was.
Veel plezier hebben de Hollandsche enthou
siasten ditmaal van hun uitstapje naar de
Scheldestad zeker niet gehad, of het moet vóór
of na den wedstrijd zijn geweest. Het spel had
ontzettend te lijden van het slechte weer
vooral na de rust. Dat het peil onder deze om
standigheden niet bijzonder hoog stond laat
zich gemakkelijk verklaren en misschien wel
eveneens het feit dat de Hollanders er den
meesten last van hadden, gezien zij veel meer
open plegen te spelen dan dit bij onze Belgi-
che tegenstanders het geval is. En lange trap
pen waren bij den sterken wind zeer moeilijk
te plaatsen. Neen, een genoegen was het zeker
niet op het Antwerpveld te toeven. Overigens
een wedstrijd, waarvan de meeste toeschou
wers reeds op de terugreis over den Moerdijk
heel veel vergeten zullen zijn.
Minder prettig vóór de Nederlandsche ploeg
en haar samenstellers achten wij het feit dat
de uitslag zoo heel anders is dan de voorlaatste,
hoewel het spel der tegenstanders heusch niet
zooveel beter was. Hoewel in het team onzer
tegenstanders geen opvallend zwakke plekken
aan het licht traden, viel hun spel toch niet
bijzonder te roemen. Vooral het schieten van
de Roode Duivels liet veel te wenschen over.
Noch Braine, noch Voorhoof, noch één der an
deren beantwoordden hier aan de verwachtin
gen, althans niet naar onzen smaak. En toch
heeft v. Male druk werk gehad. Wij vestigen
hierop nog eens de aandacht om beter te laten
Spelmoment voor het Belgische doel.
Vente maakt een „hoogstand"
uitkomen dat wij met het gelijke spel niet on
tevreden mogen zijn.
Wanneer wij van de Belgische ploeg reeds
beweerden dat er geen bepaald zwakke plekken
waren, dan kan dit wel eveneens van het Ne
derlandsche team worden gezegd. Over v. Male
zeiden wij reeds het een en ander. Wanneer er
één aan de verwachtingen beantwoord heeft,
dan is het ongetwijfeld deze lange Rotterdam-
sche doelman, die enkele zeker schijnende doel
punten heeft voorkomen. Hij was daarbij niet
ongelukkig, doch het zou onzin zijn dit laatste
feit in mindering van zijn uitstekende prestatie
in deze ontmoeting te gaan brengen.
Ook ons backstel was voor zijn taak bere
kend, doch niettemin is Caldenhove momen
teel heel wat minder in vorm dan eenige jaren
geleden. Wij hebben dit tijdens den vorigen
wedstrijd reeds opgemerkt, thans trad een en
ander nog duidelijker aan het licht. Zijn op
stellen en wegwerken is minder dan voorheen.
Wij gelooven niet dat de Roode Duivels hun
eenige doelpunt zouden hebben gescoord, indien
Caldenhove in een vorm had gespeeld, zooals
wij hem vroeger kenden.
Weber, die eigenlijk toch iets minder is dan
zijn partner, speelde thans zeker zoo goed, doch
als belangrijk deel van het elftal is ons back-
stel er zeker niet op vooruitgegaan.
In de halflinie speelden Anderiesen en cap
tain v. Heel ook heel wat minder dan te Rot
terdam. v. Heel trad toen reeds niet zoozeer
op den voorgrond. Ditmaal vonden wij hem den
minste van het drietal, iets dat van v. Heel
misschien nog nimmer geschreven is tijdens
zijn optreden in de nationale ploeg. Er las een
zekere mate van matheid in zijn spel, dat zelfs
vaak den indruk van traagheid vestigde. Trou
wens, traag was het spel der oranjemannen in
dezen wedstrijd in vergelijking met dat der
tegenstanders, over het algemeen wel.
Anderiesen kwam ook niet aan zijn vorm,
waarin wij hem den laatsten keer zagen, doch
hierbij dient in aanmerking te worden geno
men dat de Ajacied toen bijzonder goed op
dreef was. Rest Paauwe in de halflinie. Deze
Feijenoord-speler begon niet zoo buitenge
woon, doch herstelde zich gaandeweg en was
wel de beste uit onze halflinie.
Er zijn verder in deze match opvallend wei
nig goede voorzetten van onze vleugelspelers
gekomen. Misschien hadden zij we! het meest
te kampen met de slechte weersomstandig
heden. Wels was al zeer bescheiden mei zijn
voorzetten, terwijl Mijnders vóór de rust wel
actief was, doch tijdens de tweede helft ook
niet meer zoo.
Van de drie binnenspelers kan v. Spaandonk
er zich op beroemen het eenige doelpunt te
hebben gescoord; een vrij gemakkelijk doelpunt
overigens. Niettemin is hij onze man niet. Wij
zouden hier liever een wat vlugger en vooral
handiger speler zien opgesteld, die zeker wel te
vinden moet zijn.
Smit verzette misschien de helft van het
werk dat hij in internationale wedstrijden ge
woonlijk voor zijn rekening pleegt te nemen.
Naar wij vernamen was de Haarlemmer ook
niet geheel fit en schijnt er zelfs sprake van
te zijn geweest hem niet op te stellen. In-
tusschen hadden wij hem toch zeker niet graag
Door een beter doelgemiddelde heeft
het Nederlandsche elftal met het gis
teren behaalde gelijke spel de eerste
plaats veroverd in het voortoumooi
om den wereldtitel tusschen België.
Nederland en Luxemburg.
De stand luidt:
Nederland
België
Luxemburg
2 110 3 5—1
2 110 3 4—2
2 0 0 2 0 2—7
Rillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllrü
vaarlek. De Belgische backs vingen den ver
naar voren opgestelden Feijenoord-man gere
geld op en wij gelooven dan ook niet één ge
vaarlijk schot van hem te hebben gezien.
De Belgische verdediging voldeed goed. Bad
jou heeft het niet moeilijk gehad, gezien de
weinige schotvaardigheid van onze aanvallers.
Aan het ééne doelpunt had hij geen schuld.
Moeilijke schoten der onzen waren voorts op
de vingers van één hand te tellen.
Paverick speelde zijn bekende solide spel en
wij gelooven dat door het opnemen van den
jeugdigen Brusselaar Petit de verdediging in
haar geheel beter geworden is
In de halflinie viel spil Stijnen niet mee.
Men kon het hem aanzien dat hij eenigen tijd
niet heeft gespeeld. De Winter, de eenige van
de Belgische halfs, die ook te Rotterdam stond
opgesteld, voedde zijn aanval goed, hetgeen
ook wel noodig was, aangezien Stijnen als
stopper-spil dienst deed. De nieuweling Van
Alphen bleek een harde werker, dien de Belgen
zeker nog eens zullen opstellen.
Voor was natuurlijk Braine de man. Voor
hoof paste zich uitstekend bij hem aan, doch
de Liersche speler is voor het doel niet bijs
ter gevaarlijk. Isenborghs heeft eveneens wel
voldaan, d.w.z. vooral in zijn veldspel. Ook hij
is intusschen lang de schutter niet, dien de Bel
gen zoo hard in hun elftal noodig hebben.
Van de beide vleugelspelers vonden wij Van
de Wouwer de beste. Vooral na de rust was
deze speler v. Heel nogal eens te vlug af. Ook
Buyle heeft wel voldaan, hoewel wij over het
algemeen zijn voorzetten niet zoo goed vonden.
De leiding van scheidsrechter Jewell was
goed. Deze Engelschman is trouwens geen on
bekende bij de wedstrijden tegen onze Zui
derburen. Zelfs het Antwerpsche publiek was
het over het algemeen nogal met den arbiter
eens, zoodat de fluitconcerten tot het mini
mum beperkt bleven. Of kwam dit mogelijk
omdat de gemoederen door de spelers in het
veld te weinig in beroering werden gebracht?
Wij weten het niet, doch constateeren dat deze
België—Hollandwedstrijd er eigenlijk één van
niet al te groote beteekenis is geweest.
In de kleedkamer van het Nederlandsche elf
tal heerschte na afloop een stemming, welke
weinig vreugdevol kon worden genoemd. Het
was een uitermate zware wedstrijd geweest, en
de spelers waren te zeer vermoeid om commen
taar op eigen prestaties of op markante momen
ten uit den strijd te kunnen geven.
De officials, de heeren Herberts, de Vries en
Triebei, waren allen van meening, dat men zeer
zeker tevreden mocht zijn met het behaalde re
sultaat. Allen wezen op de moeilijke omstandig
heden, waaronder deze wedstrijd gespeeld was.
Weber werd geroemd, evenals van Male en An
deriesen. De sterke wind had veel afbreuk aan
het spel gedaan en toen het ook nog begon te
hagelen werd het veld zoo zwaar en glad, dat
goed spel wel haast onmogelijk was. België was
ongetwijfeld, aldus luidde aller oordeel, sterker
dan te Rotterdam.
In de Belgische kleedkamer waren officials en
spelers eveneens tevreden met het resultaat. De
zware nederlaag van Rotterdam was gewroken
en eigenlijk hoorden wij zoo tusschen de vele
gesprekken door, dat men een kleine overwin
ning toch eigenlijk wel verdiend had.
De heer Defalle van de keuze-commissie was
voldaan over het spel van de Belgen. De op
stelling van Stijnen was zeer zeker geen tegen
valler geweest. „En misschien hebben wij een
kleine 21 overwinning wel verdiend."
Aanvoerder Stijnen was eveneens van meening,
dat het Belgische elftal had moeten winnen. Als
ons land op de wereldkampioenschappen zoo
speelt, mogen we best tevreden zijn.
Trainer Butler was verheugd, dat de experi
menten met van Alphen en Petit zoo uitstekend
geslaagd waren. In de Belgische voorhoede lukte
het niet erg met het schieten, een fout, waar
mede wij wel meer overhoop hebben gelegen.
De Hollandsche ploeg vond hij goed, maar uit
blinkers waren er niet.
En Braine liet zich tegenover ons ontvallen,
dat hij wel zeer ontmoedigd was door het feit,
dat van Male op zoo schitterende wijze enkele
schoten van hem en van Isenborghs uit zijn doel
gehouden had.
De Engelsche scheidsrechter Jewell vond het
"n zeer goeden wedstrijd. België heeft veel beter
gespeeld als toen in de ontmoeting tegen Frank
rijk te Parijs, welke ook door mij geleid werd.
Enkele dagen geleden heb ik nog den wedstrijd
Huddersfield—Portsmouth gefloten en ik kan
u verzekeren, dat het spel van vanmiddag op
dezelfde hoogte stond als in de Engelsche ont
moeting. De beste man? Ongetwijfeld was dat
