De avonturen van een verkeersagent je
M
JP
éKdw%&aal van den da§
^tll
h
oogstaande vrouw
De weerstoestand
DINSDAG 19 APRIL 1938
WIELRENNEN
Slaats-Pellenaars win
nen te Ginneken
Interessante koppelwedstrijd ter
opening van het seizoen
Sn
<ügine op Huys, een reeks sprintwedstrijden,
a door Pijnenburg gewonnen werd, met Kre-
als tweede en Loncke als derde, terwijl
als den individueelen wedstrijd in de wacht
^aaschtoer engelsch
P.T.T.-VOETBALELFTAL
Te Utrecht gewonnen
Intern, wedstrijden te
Heemstede
Scherens klopt van Vliet
Van der Vijver wint
te Zürich
Internationale wedstrijden
te Rotterdam
HOCKEY
INTERN. PAASCH-TORNOOI
OP WAALSDORP
Paaschwedstrijden Gooische H.C.
SCHAKEN
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND
De voorwedstrijden
LAWNTENNIS
Amateurs tegen Oefenmeesters:
2—3
Stedelijke kampioenschappen
te Nice
De Fransche Davis-bekerploeg
PRENTBRIEFKAARTEN VOOR
„HET KIND"
Concurrentie voor den
Middenstand
Het gure weer der
Paaschdagen
yoor de eerste maal in dit „zomer"-seizoen
ebben SlaatsPellenaars en Pijnenburg
Wals met elkaar strijd geleverd. Strijd in de
are beteekenis van het woord, waardoor he-
aas de niet al te talrijke toeschouwers van de
'bhekensche baan herhaaldelijk met begeeste-
bg keken naar de verrichtingen op de baan
«waardoor de belangstelling dan ook hoofd-
akelijk uitging naar de animatoren van den
riJd, de twee beste koppels, die Nederland op
t oogenblik kent.
Het was 'n 50 K.M.-koppelwedstrijd, waarin
Öit
burg
eerste „open-baan-treffen" tusschen Pijnen-
'gWals en SlaatsPellenaars plaats vond.
Waarin practisch gedurende alle 50 Kilo
meters gejaagd werd. Onmiddellijk na het
i artschot waren het BakkerKremers, die er
sschenuit gingen, maar hun tegenstanders
gaven weinig krimp, al was het alleen maar
zich in den ijskouden wind wat warm te
Daen. Het duurde meer dan 60 ronden, voor
bat de groote koppels actief aan den trijd gin-
deelnemen. Tot dusverre hadden zij maar
'Jdelijk toegezien, wat de kleinere ploegen uit-,
J^vden, maar toen er ruim 15 K.M. verreden
aren, achtten Pijnenburg en Slaats het mo-
I gekomen eikaars krachten eens te me-
Slaats demarreerde even fel, maar hij had
,uiten»den waard, in casu Pijnenburg, gere-
die onmiddellijk op zijn qui vive was en
/"ter Slaats aanstoof. Slechts enkele minuten
«Urde deze schermutseling, maar Slaats en
dienaars zagen het nuttelooze van hun po-
lf« en wachtten op een volgende gelegen-
die zich enkele Kilometers verder voor-
toen Wals even achter in het peleton
'bg en niet oplette. Maar ook ditmaal was het
v °Ces gering en eerst na 100 ronden, dus hal-
/rwege de race, ontbrandde de strijd opnieuw,
«maal ging pellenaars er plotseling tusschen-
'b en zoowaar, voordat iemand er ook maar
entjes erg in had, bedroeg de voorsprong van
Terheydenaar ongeveer een halve ronde,
als ging er toen onmiddellijk achteraan en
Usschen de beide koppels ontspon zich een
zoo fel, zoo fraai en zoo spannend, dat
e« de koude gemakkelijk kon vergeten bij het
j^nschouwen van dit sportieve schouwspel bij
^ais
volgen van deze „struggle". Pijnenburg
en SlaatsPellenaars, zij mochten er
e'iswaar in slagen een ronde te nemen op de
v erige renners, zij slaagden er niet in zich el-
ar van het lijf te schudden.
zoo eindigde deze 50 K.M. koppelwedstrijd
et de beide konings-ploegen op dezelfde ron-
o de anderen achter zich latend. De anderen,
aaronder waren zeker niet de eersten de bes-
Daaronder waren BuysseBilliet, Boeyen
"enewegen en GuimbretièreLemoine.
an de overige wedstrijden zij nog vermeld
gemakkelijk door Slaats gewonnen achter-
b-l y-
:ePte.
Hier volgen de uitslagen:
.Sprintwedstrijd voor profs en onafhankelij-
jb: 1ste serie: 1. Pellenaars, 2. Loncke, 3. Ros-
2de serie: 1. Pijnenburg, 2. Buysse, 3. Hürt-
3e serie: 1. Kremers, 2. Dekuysscher, 3.
5 "boine. Demi-finale, eerste serie: 1. Kremers,
bellenaars, 3. Buysse. 2de serie: 1. Pijnen-
v rS. 2. Loncke, 3. Dekuysscher. Finale: 1. Fij-
j "burg, 2. Kremers. Om de derde plaats: 1.
jvbtke, 2. Pellenaars. Om de vijfde plaats: 1.
Jdiysscher, 2. Buysse.
j/bdividueele wedstrijd over 10 K.M.: 1. Wals,
tiè Punten; 2. Boeyen, 17 punten; 3. Guimbre-
'e. 12 punten; 4. Zims, 10 punten,
jjbchtervolging over max. 5 K.M.: Slaats haalt
v,.ys in na 16 ronden en 30 meter in den tijd
2. 6 min. 6 1/5 sec.
PPelwedstrijd over 30 K.M.: 1. SlaatsPel-
aars, 21 punten; 2. PijnenburgWals 14 pun-
W, °P 1 ronde: 3. BoeyenGroenewegen 13
W 4' DeneefDekuysscher 4 punten. Op
e ronden: 5. BuysseBilliet 10 punten; 6.
b^b groep Engelsche voetballers van het PTT-
r'if uit Edgwar Postal District heeft een
^llSchbezoek aan Nederland gebracht en o.a,
V,. Voetbalwedstrijd gespeeld te Amsterdam,
«r met 30 werd verloren en te Utrecht,
met 32 werd gewonnen.
Mj b hun aankomst te Utrecht maakten zij
""erst een autotocht door de stad, waarbij
^/«'Hende bezienswaardigheden werden fce-
tio "t, waarna een gedeelte van de provincie in
q «schouw werd genomen.
«ej D het postkantoor te Utrecht had een offici-
°htvangst plaats, waarbij o.m. het woord
L gevoerd door den adjunct-directeur van
bedrijf, den heer L. K. Arkema, in tegen-
A^fligheid van tal van hooge functionnarissen.
W öe koffietafel, die werd aangeboden, werden
^Verschillende vriendelijke woorden gewisseld.
V het Posta-terrein aan de Inundatiekade
3 te 3 uur een wedstrijd gespeeld tusschen
ïVjf/bgelsche gasten en een elftal van de Utr.
thi/fbijen. De Utr. Postfanfare luisterde deze
^beting op.
w eerste helft namen de gasten de leiding
*'sten deze tot rust te behouden. In de
'baat heIft vverd door de gastheeren gelijk ge-
t, doch de bezoekers wisten den eindstand
3 te brengen.
KremersBakker 4 punten. Op drie ronden: 7.
HuysLoncke 0 punten. Op vier ronden: 8.
GuimbrëtièreLemoine 8 punten; 9. Martens
Rossou 0 punten; 10. Hürtgen—Zims 0 punten.
Tijdens dit programma vondt een tweetal
athletiekwedstrijden plaats, waaraan naast en
kele Hollandsche ook eenige Belgische athleten
deelnamen. De uitslagen luidden:
800 meter hardloopen: 1. Mostert (België)
in 2 min. 12,8 sec.; 2. Schroeven (België) in 2
min. 13,7 sec.; 3. Wernink (Nederland) in 2
min. 13,9 sec.; 4. van der Heyden (België).
1500 meter hardloopen: 1. Mostert (België)
3 min. 59,9 sec.; 2. van Rumst (België) 4 min.
4,4 sec.; 3. Petit. (Nederland) 4 min. 7,2 sec.;
4. Deloge (België).
Ondanks de ongunstige weersomstandigheden
zijn gistermiddag de openingswedstrijden op de
Heemsteedsche Wielerbaan onder flinke belang
stelling gehouden. In hoofdzaak richtte de be
langstelling zich op het treffen tusschen Jef
Scherens, Arie van Vliet, A. Richters, Jac. van
Egmond en L. Gérardin. De strijd om de eerste
plaats ging voornamelijk tusschen Scherens en
Van Vliet.
Beiden slaagden er in hun tegenstanders te
kloppen, zoodat hun rit de beslissing zou bren
gen. Na wat gebalanceer ging Van Vliet aan
den kop, goed bewaakt door den Belg. Even voor
het luiden van de bel zette Van Vliet zijn spurt
in, doch Scherens bleef aan het wiel van zijn
tegenstander hangen.
Op ongeveer 50 M. voor de eindstreep plaatste
de wereldkampioen zich met een paar forsche
trappen naast Van Vliet en toen volgde een
uiterst spannende strijd om de overwinning.
Eerst op de streep kwam de beslissing ten voor-
deele wan Scherens, maar de voorsprong was
zoo gering, dat de jury geruimen tijd noodig
had om een besluit te nemen.
Ook toonde Scherens zich in de tijdrace de
sterkste. Hij legde de twee baanronden (400 M.)
met vliegende start af in 24 4/5 sec., terwijl Van
Vliet er precies 25 sec. over deed.
De handicap-wedstrijd, waarin Scherens van
meet en de anderen met 20 of meer M. voor
gift vertrokken, eindigde na een feilen strijd
tusschen Scherens en Van Vliet in een zege
voor den laatste.
Scherens was ten slotte winnaar van de om
nium.
De rest van het programma bestond uit wed
strijden voor nieuwelingen, amateurs en or.af-
hankelijken. Een fraaie prestatie leverde C. Por-
tegies, van de R. K. Wielervereeniging „Achil
les" door met een grooten voorsprong als eerste
te eindigen.
In den klassementswedstrijd onderscheidde B.
v. d. Voort zich door zijn rijden. Hij eindigde
als no. een. In den koppelwedstrijd zegevierde
hij eveneens met zijn koppelgenoot P. van
Halst.
De uitslagen luiden:
Wedstrijd voor nieuwelingen. Ie rit: I. G.
Peters, 4 min. 17 sec.; 2. P. Duins; 3. J. Laan; 4.
C. Portegies; 5. J. Smit.
2e rit: 1. C. Bijster, 4 min. 35 sec.; 2. H. Koe-
lemij; 3. H. Veerman; 4. W. Vonk; 5. W. Rijs-
bergen.
Finale: 1. C. Portegies; 2. G. Peters; 3. H.
Koelemij; 4. C. Bijster.
Omnium. Sprint over 3 ronden: le rit: 1. A.
Richter (laatste 200 M. 12.6 sec); 2. J. van Eg-
mond (1 lengte).
2e rit: 1. A. van Vliet (12.2 sec.); 2. L. Gérar
din (2 lengten).
3e rit: 1. J. Scherens (12.4 sec.); 2. A. Richter
(half Wiel).
4e rit: 1. A. van Vliet (12.4 sec.); 2. A. Richter
(wiel).
5e rit: 1. J. Scherens (12.6 sec); 2. L. Gérar
din (1 lengte).
7e rit: 1. A. van Vliet (12.6 sec.); 2. J. van
Egmond (banddikte).
8e rit: 1. A. Richter (13 sec.); 2. L. Gérardin
(2 lengten).
9e rit: 1. J. van Egmond (12.6 sec.); 2. L. Gé
rardin (2 lengten).
10e rit: 1. J. Scherens (12.2 sec.); 2. A. van
Vliet, (banddikte).
Totaaluitslag sprint: 1. J. Scherens 4 pnt.; 2.
A. van Vliet 5 pnt.; 3. A. Richter 6 pnt.; 4. J.
van Egmand 7 pnt.; 5. L. Gérardin 8 pnt.
Tijdrace over 400 M.: 1. J. Scherens 24.8 sec.;
2. A. van Vliet 25 sec.; 3. A. Richter 25.6 sec.; 4.
J. van Egmond 25.8 sec.; 5. L. Gérardin 27 sec.
Handicap-wedstrijd: 1. A. van Vliet (20 M.
oorgift); 2. J. Scherens (van meet); 3. A.
Richter (25 M. voorgift); 4. J. van Egmond (30
M. voorgift); 5. L. Gérardin (35 M. voorgift).
Totaaluitslag omnium: 1. J. Scherens 14 pnt.;
2. A. Van Vliet 13 pnt.; 3. A. Richter 9 pnt.; 4.
Jac. van Egmond 6 pnt.; 5. L. Gérardin 3 pnt.
Klassement-wedstrijd voor amateurs en onaf-
hankèlijken: 1. B. v. d. Voort, 17 pnt.; 2. J. Rij-
neveld, 7 pnt; 3 en 4 A. Verburg en L. Burger
4 pnt.
Koppel wedstrijd over 40 K.M. voor amateurs
en onafhankelijken1. B. van der VoortP. van
Hals 16 pnt., 1 uur 8 sec.; 2. J. RijneveldA.
Buys 11 pnt.; 3. L. ScheidierP. van der Heij
den 8 pnt.; 4. J. KlinkenbergC. Siebeling 6
pnt.
Op één ronde: 5. S. JonkerA. Schenk 0 pnt.
Op twee ronden: 6. F. de LangeW. Drog-
trop 6 pnt.; 7. J. CchiillerJ. Valkman 5 pnt.
Op vijf ronden: 8. P. GruytersP. Korthals
2 pnt.
Jef van der Vijver, de wereldkampioen der
amateursprinters, schijnt na een inzinkingspe
riode zijn vorm te hebben teruggevonden. Vrij
dag j.l. klopte hij op de Heme Hill baan zijn
felsten tegenstander, den Italiaan Loatti; van
daag tahaalde hij op de openingswedstrijden
van de Oerlikonbaan te Zürich wederom de
overwinning. Thans had hij als tegenstanders
den Zwitser Baumann en den Duitscher Kl'ug.
Van der Vijver had niet al te veel moeite met
beide renners en won verdiend.
Voor ruim 4.000 toeschouwers is Tweede
Paaschdag op de wielerbaan ,,De Kreek" te
Rotterdam de driedaagsche wielerwedstrijd „Ne
derlandBelgië" voor beroepsrijders en onaf
hankelijken geëindigd. Onze landgenooten won
nen de ontmoeting met 4926 punten.
De uitslagen van de wedstrijden, welke in het
Internationaal Paaschhockeytornooi op Waals
dorp tijdens de beide Paaschdagen zijn ge
speeld, luiden:
Eerste dag: HOCBeerschot A.C. 0—2;
HHYC—Club zur Vahr 3—4; HDM—Hawks H.C.
46; BatavierenTravellers 10; TogoKlip
per 22; HOCLondon School of Eton A.C.
2—1.
Tweede dag: TogoHawks H.C. 11; HDM
London School of Eton A.C. 43; HHYC
Beerschot 22; HOCKlipper 11; Batavie
renClub zur Vahr 31; HHYCTravellers
1—1.
Gooi-Convicts (Londen) 1—1
NijmegenConvicts 41
Dames: GooiWacker (Leipzig) 30
Heeren: GooiWacker 32
Gooi 2Convicts 11
De resultaten van de op den Etisten Paasch
dag voortgezette voorwedstrijden om het per
soonlijk kampioenschap van Nederland luiden:
Groep Amsterdam: Kamstra Koomen
Schelfhout—Fontein Spinhoven—de
Ronde 1—0; van Scneltema—Muilwijk afgebr.
Groep Rotterdam: Sterk—Vlagsma afgebr.;
Prins—Polak Van Eerdewijk—Mulder
0—1.
Groep Utrecht: Cortlever—Spanjaard A\
De Groot—Wertheim 1—0; Stumpers—De Jong
01; De JongKramer
Op Tweeden Paaschdag werden de wedstrij
den voortgezet met de volgende resultaten:
Groep Amsterdam: SchelfhoutMuilwijk 10
De Ronde—van Scheltema afgebr-.; Koomen—
Spinhoven afgebr.; FonteinKamstra 10.
De stand is thans: 1, 2, 3 en 4 Koomen, Spin
hoven, Muilwijk en Schelfhout ieder 2 punten
uit 3 partijen plus 1 afgebroken partij; 5 Fon
tein 2% uit 4; 6 De Ronde 1% uit 3 plus 1 af
gebroken partij; 7 Kamstra uit 4; 8 Van
Scheltinga 0 punten uit 1 plus 3 afgebroken
partijen.
Groep Rotterdam: Sterk—Vlagsma 0—1; Prins
—ten Kate 1—0; Mulder—Kok 1—0; Vlagsma—
Van Eerdewijk PolakSterk A'A.
De stand luidt: 1 Prins 4y, uit 5 partijen
plus 1 afgebroken partij; 2 Mulder 3 uit 4 plus
1 afgebroken partij; 3 Polak 3 uit 4; 4 Kok
2 uit 4; 5 Vlagsma 1% uit 4; 6 Van Sterk l'/Z
uit 5; 7 Van Eerdewijk 1 uit 4; 8 Ten Kate
Yi uit 4.
Groep Utrecht: De GrootDe Jong 1—0; Van
Steenis—Stumpers 1—0; Spanjaard—Kramer
10; WertheimCortlever 01.
De stand luidt: 1 Cortlever 3uit 4; 2 en 3
Spanjaard en De Groot 3 uit 4; 4 Van Steenis
2 uit 3 plus 1 afgebroken partij; 5 Kramer 1
uit 3 plus 1 afgebroken partij; 6 De Jong V&
uit 4; 7 Stumpers 1 uit 4; 0 Wertheim 0 uit 4.
Zaterdag 23 en Zondag 24 April a.s. worden
de wedstrijden voortgezet.
Onder zeer ongunstige weersomstandigheden
en daardoor onder zeer geringe belangstelling,
hebben de vier spelers, die begin Mei de Neder-
landsche ploeg tegen Frankrijk zullen vormen
tegen oefenmeesters gespeeld op de banen van
de Noordwijksche sportvereeniging.
De oefenmeesters wonnen met 3—2.
Karsten en zijn verloofde mej. Saint Qmer
Roy verloren in den eindstrijd van het gemengd
dubbelspel der stedelijke kampioenschappen
van Nice van het Fransche dubbel mevr. Half
en Destremeau in drie sets.
De Zweedsche koning kwam voor de laatste
maal in een tennistornooi uit.
De Fransche Davisbekerploeg, welke op 7, 8 en
9 Mei as. te Scheveningen tegen Nederland zal
spelen, is voorloopig samengesteld en bestaat uit
Ch. Boussus, H. Bolelli, B. Destremeau en Y.
Petra.
De agent zag het gevaar en gaf met zijn zwaard de spin
een slag, die haar in een hoek deed vliegen. Gelukkig maar,
dat de heks daarbij niet wakker werd, want dan had je de
poppen aan het dansen gehad. De agemt zag Wel, dat hij het
tegen de reusachtige spin niet zou kunnen uithouden en poetste
de plaat, evenals de kabouters.
De slotenmaker met den tooverring, den echten tooverring in
zijn hand, de agent met zijn zwaard en de kabouter met den
sleutel zetten het op een loopen, bang voor de spin, die hen
achterna zat. Ze maakten beenen, dat spreekt vanzelf. De angst
gaf hun vleugels.
Wanneer je verloofd bent, moet je je
meisje af en toe, bij bijzondere gelegen
heden, eens een cadeautje geven. Die
speciale gelegenheden zijn bijvoorbeeld: haar
verjaardag, Kerstmis, Paschen en ook Pinkste
ren. En bij ieder feest behoort dan weer iets
bijzonders. Op Kerstmis moet zij jets nuttigs
hebben, wat zij in 't dagelijkse!) leven gebruiken
kan; met Pinksteren is het het beste, wanneer
zij bloemen krijgt, terwijl ze op Paschen iets te
snoepen moet hebben.
Fred van Meerssen was verloofd met een
aardig meisje. Ook hij wist nauwkeurig hoe
het behoorde, tenminste op het gebied v&n ge
schenken geven. En ook ditmaal stond Paschen
weer voor de deur en zijn Ada moest dan toch
wat te snoepen hebben. Dat stond als een paal
boven water. Met het koopen van het geschenk
had Fred niet veel moeite. Hij kocht een heel
groot chocolade-Paaschei en liet dit door de
winkeljuffrouw met heerlijke pralines vullen.
Tenslotte kwam er nog een prachtige zacht-rose
lint omheen en het zaakje was gezond.
Nu was Fred evenwel iemand, die gaarne aan
oude gebruiken vasthield. Hij hield van een
Kerstboom op Kerstmis; hij vond het leuk, dat
er op een verjaardag een taart met kaarsen op
tafel gebracht werd; hü liet de kinderen met
Sinterklaas naar de cadeautjes zoeken en ook
met Paschen hield hij ervan de geschenken te
verstoppen. Vandaar dan ook, dat hij op den
eersten Paaschmorgen druk bezig was op zijn
kamer een goed plekje uit te zoeken, waar hij
het heerlijke geschenk zou kunnen verbergen.
Om 11 uur zou Ada komen, om hem voor een
uitstapje af te halen, en vóór dien tijd moest
zij het ei zoeken.
Na heel wat hoofdbrekens kwam Fred op een
lumineus denkbeeld. Hij was van meening, dat,
hoe meer het voorwerp voor het grijpen lag,
des te minder zijn meisje het zou kunnen vin
den. Hij dacht er dus niet langer over na en
legde het %i kort en goed achter het kussen van
een ouderwetschen armstoel. Ada zou toch eerst
beginnen met in alle mogelijke en onmogelijke
hoeken te zoeken. Zoo dacht Fred tenminste
Toen kwam Ada, zomersch uitgedost in een
aardig gebloemd jurkje. Nadat ze elkaar een
hartelijken Paaschzoen gegeven hadden, zei Fred:
„Nu moet je je Paaschei gaan zoeken. Ja, waar
zou ik het verstopt hebben? Kijk maar goed in
alle hoeken!" Nu, hiervoor was Ada wel te vin
den, want zij hield wel van een grap. Eerst keek
zij achter de kachel, daarna onder de wasch-
tafel, in en onder het bed, in de kast en achter
alle stoelen. Na eenig nadenken ontdekte ze, dat
ze de oude commode nog vergeten had. Vol er
gernis trok zij de onderste la er uit en begon
tusschen het waschgoed te zoeken. Ja, daar zat
toch iets hards. Zij trok het voorwerp er uit
en dit bleek een portret in een lijstje te zijn.
Nieuwsgierig bekeek zij haar vondst. Maar
plotseling betrok haar gezicht en diep veront
waardigd riep zij uit: „Maar Fred, wie is dat?
Wie is deze vrouw? O, jou gemeenerd, je be
driegt me! Zeg op wie is dat?" Inderdaad
was het het portret van een aardig meisjes
kopje, waaronder met groote letters geschreven
stond: „Ter herinnering aan je Willy!"
Toen Ada het portretje er uit nam, had Fred
een hoogroode kleur gekregen. Wel allemachtig
nu zouden ze nog ruzie krijgen ook en dat
nog wel op den eersten Paaschmorgen. Hij
moest kleur bekennen. Stotterend bracht hij er
uit: „Kijk eens, lieve Aadje, ik heb je daarover
nog nooit iets verteld. Maar je zou je misschien
tochwelkunnen voorstellen, dat ik vóór
joual eens een ander meisje gehad heb.
Maar dat is immers al lang geleden, al lang!
Geloof me! Ik had het schilderij al lang willen
weggooien, maar ik heb er niet meer aan ge
dacht. Daaraan kun je al zien, hoe weinig het
meer voor me beteekent."
Deze verontschuldiging had niet den ge-
wenschten invloed. Ada stapte er maar niet zoo
overheen. Zij nam de kwestie zoo belangrijk op,
dat zij eerst het
portretje met i
beide handen i rr f anpdp
hoog ophief en Jlet
vervolgens met
een harden slag
op den grond 1
smakte. Door de-
ze gewelddaad scheen haar stemming te ver
anderen. De tranen sprongen haar in de oogen
en hardop snikkend liet zij zich in den gemak-
kelijken armstoel vallen.
Toen Ada zich wanhopig in den ouderwet
schen armstoel liet vallen, sprong Fred met een
kreet overeind. „Het ei, het ei, pas toch op!"
En wild trok hij zijn meisje uit den stoel, gooi
de vervolgens het kussen op den grond en be
keek wanhopig de overblijfselen van 't Paaschei
en de pralines in den stoel. In den hoek kleefde
een bruinachtige massa en druppelde langzaam
op den grond. Van de heerlijke likeurbonbons
was niets meer over.
He Paaschverrassing!"
Dat was het eenige, wat Fred uit kon bren
gen. Ada begreep de situatie onmiddellijk. Haar
tranen droogden snel op, ze glimlachte, ze glim
lachte nog wat meer en tenslotte brak zij in een
schallend gelach uit. „Nou jij bent ook een
mooie
Fred was zijn Paaschei zeer dankbaar. Hij
lachte hartelijk mee. Maar daarbij schoot het
door zijn hoofd: „Goed eitje, jij hebt me voor
heel wat ergers bewaard. Misschien was Ada
anders wel op het denkbeeld gekomen het por
tret eens wat nader te bekijken. En dan zou ze
ontdekt hebben, dat aan den achterkant een
datum stond en die datum, hm, hm, het is nog
niet zoo lang geleden, dat ik met Willy kennis
had. En zoo n snelle verandering maakt nooit
een goeden indruk. En daarom lief Paasch-
eitje!"
En dat was het ook werkelijk. Het voorval
had Ada zoo afgeleid, dat zij Fred zijn kleine,
vroegere kennismaking alleen al, omdat zij
zijn plezier van het vinden bedorven had
gaarne vergaf. Maar natuurlijk alleen onder die
voorwaarde, dat Fred haar voortdurend weer
plechtig verzekeren moest, dat die kennis met
Willy al heel lang geleden was.
(Nadruk verboden)
De Federatie van Nederlandsche Vereenigin-
gen voor den Kantoorboekhandel en aanver
wante vakken heeft gehoor gegeven aan den
wensch harer leden en besloten actie te gaan
voeren tegen de stichting „Het Kind" om te
bereiken, dat deze stichting, die de laatste
jaren, naast den verkoop van de bekende kin
derpostzegels, ook prentbriefkaarten uitgeeft
en verkoopt, zich hiervan zal onthouden. Be
reids werd hiervoor, zoo meldt het Handels
blad, contact gezocht met de commissie van
overleg voor de drie Nederlandsche Midden
standsbonden en met de vereeniging van
Grossiers in Prentbriefkaarten en aanverwante
vakken. Deze laatste organisatie, die zelf reeds
eerder pogingen bij de stichting „Het Kind"
had gedaan om tot een vergelijk te komen,
heeft inmiddels haar volle medewerking aan
genoemde federatie toegezegd.
Hoewel sympathiseerende met de doelstel
ling van de Stichting „Het Kind" heeft men
er bezwaar tegen, dat door den verkoop van
„prentbriefkaarten voor het Kind" ernstige
schade aan een groote groep middenstanders
wordt toegebracht. De actie van de stichting
„Het Kind" nam de laatste maal een dusda-
nigen omvang aan, dat verschillende winke
liers in prentbriefkaarten hun debiet geduren
de de Kerst- en Nieuwjaarsdagen het hoog
seizoen voor den verkoop van prentbriefkaarten
belangrijk hebben zien verminderen.
Het zijn evenwel niet alleen de verkoopers
van prentbriefkaarten die gedupeerd worden,
maar ook grossiers en fabrikanten in dit arti
kel wordt schade toegebracht, evenals aan de
stichting „Het Kind" zelf. Immers kan in het
algemeen worden gezegd, dat de verkoopers
van prentbriefkaarten thans geen medewer
king verleenen aan den verkoop van „prent
briefkaarten voor het Kind" en mitsdien ook
niet aan den verkoop van postzegels hiervoor.
Deze medewerking zou gaarne worden gegeven
indien de stichting slechts naliet ook prent
briefkaarten te doen aanmaken en verkoopen.
iiiiiiniiiiuiiiiiHiHiiiiiimiiiiiiHiiiitiiiiiiiiHiiiMttiMiiiiiiiiniiniiiiiint
Onze weerkundige medewerker schrijft:
Wanneer wij in aanmerking nemen, dat in
dezen tijd van het jaar onder normale omstan
digheden de Noordenwinden de overhand heb
ben, en als afkomstig uit het hooge Noorden,
steeds zeer koude luclTt aanvoeren, en dat de
algemeene weerstoestand in Europa reeds sedert
eenigen tijd gepaard gaat met een enormen
aanvoer van polaire lucht, zijn wij er met de
Paaschdagen nog tamelijk goed af gekomen.
Het was reeds te verwachten, dat het in geen
geval zacht voorjaarsweer zou zijn. Ook mocht
op eenigszins buiig weer worden gerekend, zoo
dat de hagel- en sneeuwbuien niet heelemaal
een verrassing zijn. Het is daarmede trouwens
nogal losgeloopen. De buien waren meest van
geringeren omvang en gauw overgedreven. Het
is anders een vreemd gezicht, dat de sneeuw
op het jonge groen valt. Zoo erg als in 1908,
toen het zoo zwaar sneeuwde op den tweeden
Paaschdag (20 April), dat er een dik sneeuw
kleed bleef liggen, is het nu niet geworden. Na
elke bui brak de zon weer door en hoe koel het
ook geweest is, de zonneschijn was stralend en
het weer droog. Overigens is de sneeuw, die wij
gehad hebben, nog niet eens zoo heel laat. Als
laatsten datum met sneeuw vond ik in mijn
aanteekeningen 28 en 29 April 1919.
Daar de normale temperatuur van dezen tijd
in April ongeveer 8 graden boven nul is (de
lente is nu eenmaal door de vele Noorden
winden in ons land een zeer koel jaargetijde)
geeft een afwijking naar beneden van twee of
drie graden dadelijk een winterachtige koude.
Dat hebben wij nu met de Paaschdagen weer
ondervonden. De eerste Paaschdag is de tem
peratuur nogal laag geweest en in den nacht
van Maandag zelfs tot het vriespunt gedaald.
Maar nog eens, het weer had veel slechter kun
nen zijn.
Bewerkt naar het Fransch
door CHRISTINE KAMP
j,,, «'ia keerde zich tot het jonge meisje met een
aiksch lachje en antwoordde: „Ik dacht, dat
""ep, toen Marian en ik in de huiskamer
is «et praten warenNeen, lieve Lily, het
ti0"lGts vreemd; negen tienden van het mensch-
zi3h door dat verlangen bezetenen om
m/'aarheid te zeggen moet men wel heel ont-
W zijn aan de dingen der wereld, om be-
V,./"" te scheppen in een bestaan zonder
l^0 «e. Hoewel wij zeker verplicht zijn zooveel
is gelijk zulk een verlangen te onderdrukken,
toch niet verboden te streven naar een
Kj-^en welstand en zelfs naar een weinig
Vet m> als wij ten minste daarbij1 niet het deel
Ah-F^n, dat aan de armen toekomt, want
bbs.... wee den rijke!"
hebt gelijk, Julia, maar is het niet
fcss bid, dat ik zoo weinig verlang, naar het-
zooveel anderen met hartstocht najagen?
«^y'öof, dat ik gelukkig zou kunnen zijn in
met zwart brood en water voor voedsel.
«°or is het zeker, dat ik dien wensch van
Marian, zooeven geuit, niet begrijp. Ik wist het
wel, dat zij met moeite ons bekrompen bestaan,
haar werkzaam leven en het gemis aan intellec-
tueele genietingen verdraagt, maar toch dacht
ik niet, dat zij er zoo erg ondér gebukt ging."
„Ik ook niet, Lily. Marian geeft zich zelden
bloot en hoewel ik nu zoo lang dagelijks met
haar omga, moet ik bekennen, dat ik haar
karakter niet kan doorgronden, alleen maar,
dat zij strenge principes koestert, misschien
wel wat al te streng.
„Zooals vader," zei Lily met een blik van
fierheid in de oogen. „In de stad bestaat er een
gezegde, dat algemeen bekend is en gebruikt
wordt: Recht door zee als een Bretland, recht
schapen als een Mac-Rae".... Mijn vader staat
bekend als de eerlijkste man van Yorkshire en
niets zou hem, al was het een duimbreed, van
zijn plicht doen afwijken."
„Dat is de zuivere waarheid," antwoordde
Julia, wel zonder geestdrift, maar toch met
volkomen oprechtheid, omdat zij dacht aan het
geen zij verschuldigd was aan dat strenge ge
voel van plicht, dat dokter Mac-Rae be
zielde.
Zij vulde den trekpot en ging naar de huis
kamer, vergezeld van Lily, die haastig haar wit
schortje voorbond.
HOOFDSTUK 2
Waar zooeven stilte in de huiskamer
heerschte, was er nu levendigheid en vroolijke
drukte. Aan de tafel, waar Marian zooeven had
zitten schrijven, zat nu tegenover haar een man
van hooge gestalte; men kon hem in alle op
zichten een mannelijke schoonheid noemen:
klassieke gelaatstrekken, een overvloedige, don
kerbruine haardos, sierlijke bewegingen, bekoor
lijke oogopslag, niets ontbrak aan hem. Hij
scheen nog geen dertig jaar oud te zijn. Hij
praatte vroolijk met Antoon, den tweeden zoon
van den dokter en met Ellen, een blond kind
van negen jaar. In hun gezelschap was verder
een blonde, slanke man, jong, hoewel zijn haar
voor den tijd schaarsch scheen te worden.
Marian zelfs, hoewel zij ernstig keek, moest
glimlachen om hetgeen er gezegd werd.
Aan den schoorsteen stond dokter Mac-Rae,
wiens hoofd niet verder reikte dan den schou
der van Arthur, zijn oudsten zoon, die naast
hem stond. In de betrekkelijke duisternis zoo ver
van de lamp verwijderd, kon men wel zijn bleek
gezicht, omlijst met grijze bakkebaarden en zijn
kaal, glimmend hoofd onderscheiden, maar zijn
oogen bleven onder de wenkbrauwen verborgen.
„Kom gauw," riep Tony, toen hij zijn nicht en
zijn zusje zag verschijnen. ,De heeren Bretland
en Brice wachten ongeduldig op een kopje
thee."
De twee heeren stonden op om de jonge dames
te begroeten en Julia reikte hun vriendelijk de
hand. ,Jk geloof eer," zei dr. Brice, „dat het
Tony is, die verlangt naar een stuk cake. Wat
ons betreft, de koesterende warmte die wij hier
hebben gevonden, heeft ons geheel verkwikt, niet
waar, Bretland?"
„Natuurlijk," antwoordde deze, „bekommer u
toch niet om hetgeen die babbelaar van een
Tony zegt en meen niet dat wij u zouden willen
haasten om ons te bedienen." Al sprekend
drukte hij zachtjes de hand, die Julia hem toe
reikte. Een glimlach verhelderde zijn gezicht
met onregelmatige trekken, die, hoewel een
weinig streng, toch veel aantrekkelijks hadden.
Hij had groote grijze oogen, die met een snellen
blik de twee jonge meisjes omvatten, die, naast
elkander staande, er zoo eenvoudig en bevallig
uitzagen in hun alledaagsche kleeren.
Julia schonk de thee in en toen iedereen
voorzien was, nam zij zelf een kopje en zette
zich aan het eind van de lange tafel om een
jurkje voor Molly, het jongste dochtertje van
den dokter, af te maken. Arthur had zich bij
de anderen gevoegd, maar de dokter was bij
den schoorsteen blijven staan, waarop Ellen zijn
kopje thee en een snee van de cake had neer
gezet. Die onvermoeibare werker hield er van,
dat korte theeuurtje in den kring zijner kin
deren door te brengen, hoewel hij zelf niet aan
net algemeene gesprek deelnam, zoodat Julia
zich wel eens had afgevraagd, wat er toch om
ging onder dat hooge voorhoofd, in dien geslo
ten en zwijgzamen geest.
Lily had haar teekencahier geopend en naast
Julia zittend, werkte zij aan een schets, terwijl
zij luisterde naar het gesprek, dat gaande was
tusschen mijnheer Bretland, dr. Brice, Arthur
en Tony. Marian sprak weinig, maar af en toe
kwam er een glimlach op haar lippen bij een
of ander geestig gezegde hetzij van dr. Brice
of van Bretland. Deze laatste was vroolijk,
ondanks zijn ernstig voorkomen. Hij scheen
bovendien begaafd met een buitengewoon ver
stand, en al bezat hij niet de schitterende hoe
danigheden van dr. Brice, het was ontegen
zeglijk, dat er een zekere charme uitging van
zijn eenvoudige manier van spreken, zonder
eenige affectatie.
Julia luisterde ook, terwijl zij voortging met
naaien. Zij schatte John Bretland op zijn juiste
waarde, oiidanks hun verschil van geloof.
Telkens als zij hem ontmoet had gedurende de
afgeloopen jaren, had zij bemerkt dat hij een
warm hart bezat, een verheven ziel, open voor
alle gevoelens van eer en goedheid. Instinkt
matig wist zij ook, dat hij haar begreep, dat
him meeningen overeenstemden, dat zij in veel
opzichten hetzelfde gevoeldenEn inwendig
zuchtte zij als zij bedacht, dat dat hooge karak
ter verwijderd was van het ware geloof. Hoe
wel zij de volkomen rechtschapenheid van John
Bretland in de gewone omstandigheden van het
leven erkende, vroeg zij zich wel eens af, of hij
ooit er toe zou komen naar de waarheid te
zoeken en als die hem als onafwijsbaar zoo voor
komen, of hij de liefhebbende en eerbiedige zoon,
den moed zou hebben om te breken met zijn
familie, met de tradities van het verleden, die
door zijn vader, dominee Bretland, zoo hoog ge
houden werden.
Maar dat hoekje van John's ziel was voor
Julia gesloten terrein. Er werd zelden over
godsdienst gesproken bij dokter Mac-Rae en als
mijnheer Bretland Julia bij zijn zuster Anny
ontmoette, was hij nooit over dat onderwerp be
gonnen.
„Geef mij even de suiker aan, Tony," zei
Marian kortaf.
Eer de jongen aan dat verzoek kon voldoen,.
was John Bretland reeds opgestaan en bracht
Marian het gevraagde.
„U houdt dus niet van thee, miss Mac-Rae,"
zei hij lachend. „Me dunkt, het is werkelijk jam
mer suiker in de thee te doen."
„Nu nog mooier," riep dr. Brice uit. „Wel het
tegendeel, beste John. De suiker ontwikkelt het
aroma van de thee, dat heb ik onderzocht en
onlangs in een artikel duidelijk uiteengezet."
„Je zult mij niet overtuigen, beste vriend. En
wat zegt u er van, miss Julia?"
Hij was langzamerhand nader tot het jonge
meisje gekomen en toen zij het hoofd ophief,
zag zij hem vlak bij zich staan, terwijl hij
haar met zijn grijze oogen, die ernstig en
toch vroolijk keken, haar beschouwde.
„Ik moet bekennen, dat ik die kwestie nooit
heb overwogen," antwoordde zij met een glim
lach. „Ik drink zoo gauw mijn kopje leeg, dat ik
geen tijd heb om van het meerdere of mindere
aroma te genieten;... en dikwijls genoeg ver
geet ik suiker in mijn thee te doen."
,.Ja, u heeft het altijd druk.,., te druk mis
schien," zei hij ernstig. „Men moet niets over
drijven en ondanks uw goede gezondheid, zou
u toch wel den een of anderen dag de nawer
king kunnen ondervinden van dat onophoudelijk
werken."
,Dat is zoo haar karakter, mijnheer Bretland,"
zei Marian, die langzaam haar thee omroerde.
„Zij zou onmogelijk een oogenblik werkeloos
kunnen zijn."
(Wordt vervolgd)
