I
E VERGISSING
Relletjes te Breda
STEUNVERLEENING AAN
KLEINE TUINDERS
WOENSDAG 18 MEI 1938
*Wee
Dak bij opvijzelen
ingestort
Vallende laadbak trof
matroos
Een nieuw snufje by
goederenvervoer
les van het ongeluk bij
De „Garoet" sloeg lek
Amst. Tooneel Vereen.
Commissie van advies
geïnstalleerd
feen
bel;
SEN DU1TSCHER IN ARREST
^Ueen de Staat kan over gevan
genhouding en uitlevering
beslissen
BOERDERIJEN IN DE
ASCH GELEGD
In
VAN SUPER GUILD
Twee arbeiders gewond, van wie
één ernstig
Het slachtoffer liep verschillende
kwetsuren op
GOUDVERZENDING PER
K.L.M.
NATIONAAL FONDS VOOR
BIJZONDERE NOODEN
VOOR ONZE DEFENSIE
Aardappelziekte
Invoering van x.g. laadtabletten
bij de Spoorwegen
500 K.M. IN 16 UUR PER
BALLON
Onze landgenoot J. Boesman
daalt te Diest
GILZE
Gevaarlijke controle op auto's
Spannende uren tijdens hevigen
storm in de Golf van Biscaje
PARADIJSVOGELS GESTOLEN
Uit den dierentuin te Soerabaja
Voorloopige surséance van
betaling verleend
VECHTPARTIJ OP EEN SCHIP
Rotterdamsche agenten in
moeilijk parket
HERCLASSIFICATIE VAN
KANTONGERECHTEN
Memorie van antwoord aan de
Eerste Kamer
KINDJE DOOR PAARD
DOOD GETRAPT
Leden van Zwart-Front demon
streerden, toen hun leider
uit de gevangenis
werd ontslagen
UIT DE STAATSCOURANT
Economische Zaken
Pharmaco-therapeutisch
onderzoek
Waterstaat
Hoogheemraden
Posterijen
Notariaat
Hedenochtend is op het departement van
Economische Zaken de commissie van ad
vies voor de steunverleening aan de kleine
tuinders geïnstalleerd.
He voorzitter der commissie ir. A. L. H. Roe
koek, directeur-generaal van den Landbouw,
®le de installatierede hield, wees erop, dat het
'eine boeren-vraagstuk zeer veel moeilijke zij -
den heeft, doch het kleine tuindersvraagstuk
d wezen veel moeilijker is, niet alleen van-
®eSe de inwendige structuur, die zoo sterk va-
'eert in de verschillende tuinbouwcentra, maar
°k vanwege de zoo zeer met de kleine boeren
Afschillende omgeving, waarin het kleine
Umdersbedrijf wordt uitgeoefend. Deze groote
«r°ep kleinen door de zware crisis heen te
delPen, opdat zij in het algemeen belang be-
cuden blijft, zal ons eerste doel moeten zijn.
druk hier in het bijzonder op het woord
gemeen" belang, omdat, naar mijn innerlü-
overtuiging, deze kleine stand van nijvere
erkers op het gebied van land- en tuinbouw
n zeer waardevol onderdeel van onze plat-
e'andsche bevolking uitmaakt.
®'j elke daad zal steeds nauwkeurig overwo-
Sen
moeten worden, in hoeverre zij de ratio-
öaüsatie van het bedrijf in de hand kan wer-
want dit is de meest juiste weg, èn in het
ang der gemeenschap, èn in het belang van
kleinen tuinder zelf. Al moge ook niet al-
'üd het ideaal bereikt worden, om iederen klei-
hetl tuinder in het eigen bedrijf te behouden
aatl den eigen arbeid, toch zal in die richting
0llze aandacht bij voortduring moeten zijn af-
Scstemd. Bij dat alles worde ook het oog gericht
het gezin.
He gekozen richtlijnen, neergelegd in het
°Udschrijven van 3 Mei van de ministers van
économische en Sociale Zaken, geven een basis
ö°°r den arbeid. Zij beoogen evenwel niet om
J®11 arbeid in een eng keurslijf te vatten. Het
™aatselijk orgaan kan rekening houden met de
®laatselijke omstandigheden en dient over eeni-
jfu armslag te beschikken. Daartoe is noodig,
de organen met groot plichtsbesef en groot
erantwoordelijkheidsgevoel aan den arbeid
°aan. De commissie zal zich tot meer princi
palen arbeid moeten beperken,
m de hoop, dat God den arbeid der commis
sie
moge zegenen, verklaarde spr. in naam van
minister van Economische Zaken de com-
iie voor geïnstalleerd.
-Een in Juni 1935 hier te lande gekomen Duit-
*e schoenmaker, A. E., wonende te Amster-
»4lh. die 16 November 1937 bij arrest van het
^Uisterdamsche gerechtshof werd vrijgespro-
-Cu van een hem ten laste gelegd zedendelict
aarvoor de rechtbank te Amsterdam hem tot
u ysmgenisstraf had veroordeeld, werd, hoewel
tet. gerechtshof het bevel tot voorloopige hech-
s.b's had opgeheven, door de organen van den
aat gevangen gehouden in het Huis van Be
hang te Amsterdam „ter uitleiding over de
Uitsche grens", en in weerwil van zijn pogingen
J*1 de vrijheid te herkrijgen duurt die gevangen-
sjUtiing thans zes maanden na de vrijspraak
Uog voort.
genoemde E heeft nu bij kort geding den
q aat gedagvaard, om hem binnen 24 uur na
t .Uitspraak van het te wijzen vonnis in vrij-
lcl te doen stellen en dat den Staat zal wor-
i U verboden hem over de grenzen te doen
Chgen.
sjéijn raadsman, mr. R. P. 's Jacob, te Am-
v Afdam, heeft o.a verklaard, dat de minister
t11 Justitie via de vreemdelingenpolitie aan
Ijcomité voor Joodsche vluchtelingen te ken-
heeft gegeven, dat tegen verblijf van
k cher hier te lande althans voorloopig geen
j i -i -i r~> Jj.
yöp*aar zou bestaan, terwijl de Staat waar-
cher in Nederland aanvankelijk is gedoogd
jhr. mr. G. W. van der Does optrad
Cisr-h aangevoerd, dat de aanwezigheid van
Ite^cher was evenwel niet in het bezit van een
ms atig buitenlandsch paspoort of van een
L en verblijfpas, terwijl 's mans bewering, dat
Weldoende middelen van bestaan heeft, wordt
president van de Haagsche rechtbank, bij
ov6tl het kort geding was ingesteld, heeft nu,
4ïWegende, dat aueen aan ^en Staat toekomt
te heoordeelen en te beslissen, of de aanwe-
e'h hier te lande van niet toegelaten vreem-
V,t^un kan worden geduld, zich niet bevoegd
he< ard> den Staat te gelasten, eischer in vrij-
te stellen> noch om den Staat te verbieden,
hem over de grenzen te doen brengen.
^''Za afgeloopeh nacht is door onbekende
brand ontstaan in de boerderij van den
k j °uwer A. van Dijk aan de Zandbergstraat
QTfUJe CN.-B.j.
%„Qanks een poging om dit te voorkomen,
het vuur spoedig over naar de nabij ge-
°r Guy Hamil±on
?Saet u er iets van> juffrouw Warr, dat van-
Ce.,. hog meer bezoek verwacht werd?" De
e fluisterstem van den butler, die zich ge-
>Ne bij hen had gevoegd, bezorgde Heward
V c& e 6611 onaanSename kriebeling in 't bloed.
Ktaen. ,at. ongure type ook nog op rubberzolen?
xuwucinufCiU
ft''1® Zat Zlch nhclig af- Dyson had een electri-
^lantaarn in de hand en zijn ademhaling
Latq alsof hij geruimen tijd achtereen
t°vCh i °open had- BM hcht, dat van de lamp
JU v'n cie hall viel, zag Heward, dat de klee-
Ctgjj hen butler, vooral op de schouders, nat
hy 'Haar kon slechts één reden voor bestaan
Attest pas in den regen hebben geloopen.
yc'1 werd het weer rumoerig. De klopper
auit deur ging °P en neer; de bezoeker, die
- hcjj een rumoerige manier zijn komst aan-
b,c®h C' scheen van bescheidenheid althans
j®' te hebben. Even aarzelde Dyson. Toen
Ct haar de deur, nam den zwaren ijzeren
tl c e en deed °Pen-
°hhep!?aIte van een langen, goed gepropor-
legen hoeve van den heer T. Fransen, waarin
een opslagplaats van oliën en veevoeder geves
tigd was.
Beide perceelen brandden tot den grond toe
af. De brandweer moest zich beperken tot het
nat houden der belendende gebouwen. Het vee
kon worden gered. De inboedels gingen verloren.
Alles was verzekerd.
Dinsdagavond omstreeks half zes was een
zestal werklieden bezig met het opvijzelen van
het platte dak boven de ongeveer 200 M2.
groote garage van den heer J. C. Krijger te
Goes, toen het dak plotseling, waarschijnlijk
onder den last van het overvloedig vallende
hemelwater, met hevig gekraak bezweek.
De arbeider Van Balen werd ernstig aan het
hoofd gewond en liep een hersenschudding op.
Hij is naar het gasthuis te Goes vervoerd.
Een andere arbeider, zekere S., maakte een
sprong, om het vallende dak te ontglippen,
doch viel door een ruit. Hij liep daarbij door
glasscherven verwondingen op. Ter plaatse heeft
een geneesheer hem verbonden.
De andere arbeiders konden zich in veilig
heid stellen. De materieele schade, die niet door
verzekering wordt gedekt, is groot.
Dinsdagmiddag was men bezig met het lossen
van het aan den steiger te Hoek van Holland
liggende s.s. Laura. Op een gegeven oogen-
blik schoot een laadbak los en trof in den val
den 20-jarigen Deenschen lichtmatroos K. H
M. Petersen, die daardoor het evenwicht ver
loor en in het acht meter diepe ruim stortte.
P. brak het rechterdijbeen en liep verwondin
gen aan den rug en andere kneuzingen op.
Dr. Knip verleende hem de eerste hulp. Per
ziekenauto is het slachtoffer daarna naar het
havenziekenhuis te Rotterdam overgebracht.
Naar de „Singapore Free Press" mededeelt,
heeft de „Torenvalk" een aantal goudstaven ter
waarde van ongeveer een millioen Straits-dol-
lars te Singapore aangebracht. Het goud was
uit Europa verzonden.
In elke tusschenlandingsplaats waren strenge
bewakingsmaatregelen genomen, terwijl zorg
was gedragen dat de ontscheping te Singapore
geschiedde zonder de aandacht te trekken.
Onder toezicht van den heer M. A. Dellaert,
K.L.M.-agent te Singapore en van de beman
ning van het vliegtuig werd de goudschat, welke
in een linnen verpakking was gewikkeld, uit de
machine overgebracht in een vrachtwagen, wel
ke in de gewone bagage-afdeeling van Singa
pore's luchthaven stond te wachten. Onder ge
wapend geleide is 't goud vervolgens overge
bracht naar de safe van een bank om daar de
eerste beschikbare scheepsgelegenheid uit Sin
gapore naar een Oostersche haven, welke niet
verder wordt aangeduid, af te wachten.
Men deelt ons mede, dat jhr. mr. J. T. M
Smits van Oyen wegens drukke bezigheden
uit het dagelijksch bestuur van het Nationaal
Fonds voor bijzondere nooden is getreden en
dat in zijn plaats tot bestuurslid is gekozen de
heer G. J. D. Bauduin, gep. generaal-majoor.
Met ingang van 1 Mei is tot adjunct-secre
taris van het Nationaal Fonds benoemd de
heer J. A. Baud, ter voorziening in de vaca
ture, ontstaan door de benoeming van mr. M.
C. Bloemers tot administratief ambtenaar van
den Centralen crisis-contróle-dienst.
Blijkens de laatste opgave is bij het depar
tement van Defensie binnengekomen aan vrij
willige bijdragen ter versterking onzer lands
verdediging een bedrag van 119.571.73j-j.
De Vereeniging voor Nationale Veiligheid
heeft sinds de vorige opgave ƒ248.50 ontvan
gen. Het totaal der bijdragen sinds het be
gin der inzameling bedraagt nu ƒ110.018.08.
In het etmaal van 's avonds 15 tot 's avonds
16 Mei is in Groningen de weersgesteldheid cri-
tiek geweest voor het optreden van aardappel
ziekte, in Noordholland tusschen Hoorn en Enk
huizen critiek behoudens te lage temperatuur.
Onlangs hebben wij uitvoerig melding ge
maakt van de evolutie van het goederenvervoer
bij de Ned. Spoorwegen. Beteekende de invoe
ring van den groepswagendienst in het verle
den reeds een belangrijke stap in de goede rich
ting. Door deze reorganisatie verkreeg men een
enorme rijtijdbesparing vergeleken bij de ouder-
wetsche z.g. „trapjestreinen", boemeltreinen, die
door het land sukkelden.
Het was echter niet te voorkomen, dat, ook
bij dit groepsvervoer, er op de hoofdgroepssta
tions nog altijd vrij veel over te laden bleef.
Men is er toen op gaan zinnen, hoe aan de be
zwaren, hieraan verbonden, zooals oponthoud,
en 't feit, dat de goederen door een te groot
aantal instanties worden behandeld, met alle,
vaak onaangename gevolgen van dien, nog te
gemoet te komen zou zijn.
De oplossing werd gevonden in den vorm van
een z.g. laadtablet. Zoo'n laadtablet is eigenlijk
het ei van Columbus. Het dankt zijn ontstaan
aan het inzicht, dat het principe van de groeps-
wagens, ieder hoofdstation zijn eigen wagen,
ook door te voeren moest zijn voor kleinere
eenheden, in casu voor den inhoud van de wa
gens. De invoering ervan werd mede beïnvloed
door de overweging, dat er besparingen door
zijn te bereiken.
Met deze laadtabletten werden thans op vier
stations, n.l. Rotterdam, Nijmegen, Arnhem, en
Zwolle, proeven genomen, en reeds thans is ge
bleken, dat deze proeven voortreffelijk zullen
slagen. Het zijn oogenschijnlijk rechthoekige
tafeltjes, de laadtabletten, van 2V4 bij VA Meter,
en zoo hoog op de pooten staand, dat er ge
makkelijk een hefwagentje ondergereden kan
worden. Deze wagentjes zullen het tablet, zoo
dra het volgeladen is met pakjes voor dezelfde
bestemming, wegrijden naar den aangewezen
groepwagen.
Reeds op het station van afzending, dat zijn
tabletten toegezonden heeft gekregen van het
hoofdgroepsstation, wordt zooveel mogelijk re
kening gehouden met de plaats van bestem
ming. Goederen voor dezelfde bestemming wor
den er op één tablet geladen, dat, door middel
van „opstanden", houten hekjes, zooveel
bergruimte kan krijgen, dat men uiteindelijk
alleen met het vermogen van den hefwagen
rekening heeft te houden. Dan gaan de tablet
ten naar het hoofdgroepsstation.
Vroeger moest men hier pakje voor pakje in
ontvangst nemen, op steekwagens Iaden en naar
de treinen rijden. Nu neemt men de tabletten
in ontvangst en brengt die waar ze wezen moe
ten. Het verschil is duidelijk: dat waar aan
vankelijk vele menschen, met veel materiaal,
aan te pas kwamen, kan nu door een paar
menschen, gewapend met een hefwagentje, wor
den verricht.
Natuurlijk laadt men op de overlaadloodsen
ook tabletten op. Maar dat geschiedt ook al
weer op de meest effectieve manier. Daar waar
de A.T.O. en andere vrachtauto's hun goederen
uit de omgeving aanbrengen, zijn aanduidingen
gemaakt, met betrekking tot de richting, welke
de er onder geplaatste laadtabletten zullen uit
gaan. Zoodra dus de formaliteiten, voor het
verzenden van goederen per spoor noodzakelijk,
zijn vervuld, kunnen de expeditieknechten van
de vrachtauto's ze zelf op de tabletten zetten,
waarna hetspoorwegpersoneel, dat uiteraard,
een oogje in het zeil houdt, deze weer naar de
resp. wagens kan rijden.
Van den heer J. Boesman te 's-Gravenhage,
ballonvaarder van de Nederlandsche Ballon-
sport Vereeniging, die Zondagmiddag als deel
nemer aan den internationalen afstandswed-
strijd voor vrije ballons om den lentebeker, ge
organiseerd door de Aero Club de France, van
Tours is opgestegen, werd Dinsdagochtend op 't
secretariaat van de vereeniging telegrafisch
bericht ontvangen, dat hij na een vaart van
niet minder dan zestien uur nabij Diest in
Noord-België is geland. De afgelegde afstand
bedraagt ruim vijf honderd kilometer. Van de
andere deelnemers aan den wedstrijd is nog
niets bekend.
Bij den ANWB komen bij herhaling klachten
binnen over de plaats welke ambtenaren bij con
trole voor de motorrijtuigenbelasting enz. uit
kiezen. In hoofdzaak kunnen deze klachten
hiertoe worden teruggebracht, dat niet voldoende
rekening wordt gehouden met het feit, dat een
stilstaand voertuig op een weg, en speciaal op
een weg waar snel gereden wordt, steeds uit
veligheidsoogpunt als een hoogst ongewenscht
obstakel moet worden beschouwd
Bij nacht is dit in nog veel 'sterkere mate
het geval dan overdag, ook al 'brandt het ach
terlicht. Proeven door den ANWB genomen
hebben uitgewezen, dat het voor een bestuur
der uiterst moeilijk is zich bij nacht ook maar
binnen zeer ruime grenzen rekenschap te geven
van de snelheid, waarmede hij een klein rood
achterlicht voor zich nadert.
Het ernstige ongeval van recenten datum on
der de gemeente Gilze, waarbij een rijdende
vrachtauto bij nacht inreed op een anderen wa
gen, welke voor controle op den weg had moeten
stoppen, illustreert helaas maar al te duidelijk
welke gevolgen een ondoelmatige keuze van de
plaats van controle kan hebben.
Het bestuur van den ANWB heeft zich thans
tot de ministers van Justitie en Financiën ge
richt met het verzoek maatregelen te willen be
vorderen om te voorkomen dat controleerende
ambtenaren op den weg de veiligheid van het
verkeer in gevaar brengen door het kiezen van
een gevaarlijke controleplaats. Daarbij wordt
er speciaal op aangedrongen dat, vooral bij
nachtelijke contróle, zooveel mogelijk aan de te
controleeren wagens gelegenheid zal worden ge
geven zich op te stellen buiten de wegver
harding.
Het was een spannend relaas, dat de kapitein
van het stoomschip „Garoet" Dinsdagmiddag
den leden van den Raad voor de Scheepvaart
vertelde van de bange avonturen, welke be
manning en passagiers van genoemd schip be
leefden tijdens een storm in de Golf van Biscaje
op 14 en 15 December van het vorige jaar.
De „Garoet" zoo verhaalde kapitein W.
Jansen was op weg van Rotterdam naar Ne-
derlandsch Indië.
De lading bestond uit stukgoederen, waarbij
groote hoeveelheden ijzeren materialen, bestemd
voor een olieleiding. In Antwerpen was de la
ding bijgevuld. Reeds in het Kanaal had het
zwaar gestormd, toen het schip in de Golf van
Biscaje kwam, werd het noodweer. De wind
kracht was soms 11, de golven sloegen huizen
hoog en zware brokken water smakten onafge
broken op het dek neer. In den namiddag van
den vijftienden December rapporteerde de
hoofdmachinist, dat er water in een tunnel
stond. Men ging op onderzoek uit, doch waar
men ook zocht, de oorzaak was niet te vinden.
Nog dacht de kapitein niet aan de mogelijk
heid, dat het schip was lek geslagen. Want hoe
wel de „Garoet" reeds 21 jaar oud is, achtte hij
het schip nog steeds volkomen zeewaardig. Alle
mogelijkheden, welke het in den tunnel aan
wezige water zouden kunnen verklaren, werden
onderzocht, doch zij alle werden even snel
verworpen. Zwaar slingerende en nog steeds
bedolven onder de torenhooge golven vervolgde
het schip zijn weg. Het water in den tunnel
werd echter zienderoogen grooter en nu was
het oogenblik gekomen, dat de kapitein het
raadzaam oordeelde scheepsraad te houden,
temeer, omdat de Eifeltoren te Parijs had ge
seind, dat de storm zijn hoogtepunt nog niet
had bereikt en dat nog zwaarder weer was te
verwachten.
De kapitein had het schip inmiddels reeds la
ten bijdraaien. Besloten werd de dichtst bijgele
gen haven binnen te vluchten en dus stoomde
de „Garoet" naar Brest, waar het schip in een
dok werd opgenomen.
Hier constateerde men, dat in de scheeps
huid ter hoogte van ruim 5 twee groote scheu
ren waren ontstaan, één aan bakboordzijde, de
tweede aan stuurboordzijde.
Als een gordijn zoo vertelde de kapitein
stroomde het water door deze scheuren naar
binnen. Hij schreef het ontstaan van deze
scheuren geheel toe aan het zeer zware weer,
terwijl z.i. ook de zware lading een rol heeft
gespeeld.
In Brest werd een noodreparatie verricht,
waarna de „Garoet" naar Rotterdam terug
keerde.
Ir. L. W. Bast, chef van den technischen
dienst van den Rotterdamschen Lloyd, aan wel
ke maatschappij 't schip toebehoort, meende dat
het ontstaan der scheuren een gevolg is ge
weest van een te grooten plaatselijken druk.
De inspecteur-generaal zette uiteen, dat de
schade niet is ontstaan aan de dragende deelen
van de scheepsromp. Zij is van localen aard ge
weest. De mogelijkheid dat de schade is ontstaan
door een verkeerde stuwing der lading, verwierp
spr., omdat de indeeling der aan boord zijnde
goederen naar zijn meening goed is geweest.
De zware lading en de eveneens zeer zware
zeegang waren naar het oordeel van den in
specteur-generaal voor het schip, dat in 1917
gebouwd is, en dus een verouderde constructie
heeft, te veel geweest. Vandaar de scheuren in
ruim 5 en de beschadiging der stutten in de
andere ruimen.
Spr. merkte ten slotte op, dat de Rotterdam-
sche Lloyd inmiddels reeds maatregelen heeft
genomen, waardoor verwacht mag worden, dat
dergelijke beschadigingen niet weer zullen voor
komen.
De raad zal later uitspraak doen.
Onlangs sloop een onbekend gebleven lid van
het dievengilde den Soerabajaschen dierentuin
binnen, waar hij een vogelkooi openbrak. Hij
legde beslag op twee schitterende paradijsvo
gels, die een waarde hebben van f 150.— per
stuk. Er is nog geen spoor van den dief gevon
den, meldt het „Soer. Hbl.". Het is reeds meer
voorgekomen, dat kostbare dieren uit den die
rentuin werden gestolen.
-iMWHUJ!'
„Spreek ik met de Dierenbescherming
„Ja
„Wilt U dan Uw kassier laten halen, die
is voor mijn hond in een boom gevlucht".
De rechtbank te Amsterdam heeft voorloo
pige surséance van betaling verleend aan de
Amsterdamsche Tooneelvereeniging, welke sur
séance de raadsman der Tooneelvereeniging,
mr. dr. A. Sternheim, had aangevraagd.
Tot bewindvoerder is benoemd mr. Jaap van
Gelderen.
Maandagmiddag werd de hulp der Rotter
damsche politie ingeroepen om een viertal be
schonken zeelieden naar de haven te brengen.
De kapitein van het Engelsche s.s. „Aracataca"
vreesde n.l. dat de mannen, die zich in de stad
duchtig aan sterken drank hadden te goed ge
daan, niet op tijd zouden zijn, wanneer de boot
vertrok.
Kostte het al heel wat moeite de dronken
mannen mee te krijgen naar het schip, de toe
stand werd er voor de vijf agenten niet beter
op, toen de beschonkenen, eenmaal op hun
schip, zich heftig tegen de politie verzetten.
Kapitein en officieren zagen hierbij lijdelijk
toe, terwijl de overige leden der bemanning hun
dronken kameraden te hulp kwamen.
De rust op het schip keerde pas weer, nadat
de agenten revolverschoten hadden gelost en
gebruik hadden gemaakt van hun gummistok
ken.
Het schip vertrok daarna naar Bremen.
Vermoedelijk zal dit muisje voor de betrok
kenen nog wel een staartje hebben.
Aan de Memorie van Antwoord aan de Eer
ste Kamer in zake de wetsontwerpen betref
fende de herklasseering van kantongerechten
en de wijziging maximum-formatie van ge
rechtshoven en rechtbanken, is het volgende
ontleend
Sinds de laatste herklasseering van de kan
tongerechten in 1911 waren de verhoudingen
van de werkzaamheden van verschillende kan
tongerechten dermate anders gegroeid, dat, al
had geen concentratie van kantongerechten
plaats gevonden, invoering van een meer juiste
klasseverhouding niet achterwege had kunnen
blijven.
De opheffing van 39 kantongerechten ver
stoorde uiteraard de verhouding in nog ern
stiger mate. Echter konden bij die opheffing de
nieuwe verhoudingen niet voldoende gefun
deerd worden vastgesteld. Het was daarom
doelmatig met een nieuwe klasse-indeeling te
wachten, totdat de nieuwe regeling eenige ja
ren zou hebben doorgewerkt.
Dinsdagmiddag kreeg het tweejarig doch
tertje van den landbouwer J. Visscher te Hoo-
ger Smilde een trap van een paard. Het kind
werd met ernstige hoofdwonden naar het zie
kenhuis te Assen vervoerd, waar het eenigen
tijd later is overleden.
sterke
wind, slechts de zwakke waait mee.
Na een gevangenisstraf van drie maanden
wegens beleediging van oud-minister Van
Schalk, is A. M., de leider van Zwart-Front,
Dinsdag uit de gevangenis te Breda ontslagen.
In de binnenstad van Breda is het Dinsdag
tot relletjes gekomen, die een oogenblik een
vrij ernstig karakter dreigden aan te nemen.
Dank zij uitgebreiden politiemaatregelen is het
bij de arrestatie van enkele raddraaiers en bij
wat rake klappen gebleven.
Zwartfronters uit het geheele land wilden
hun leider bij het verlaten van de gevangenis
een grootsche ontvangst bereiden.
Daar dit tijdig bekend was geraakt, was vrij
wel de geheele Bredasche politiemacht op de
been, onder leiding van commissaris J. de
Bruin.
Ook de marechaussee was ter assistentie ge
roepen.
Toen de eerste groep Zwart-Fronters voor
de gevangenis kwam, bleek M. bij wijze van
voorzorg, reeds des morgens half zeven in vrij
heid gesteld te zijn.
Omstreeks tien uur ontstond in de Etosch-
straat een volksoploop, waar tusschen zich
een groot aantal rechercheurs en agenten in
burger mengde.
Toen verscheen ook A. M. op het tooneel,
luide toegejuicht door zijn volgelingen.
Na een aanvankelijk terugtrekken, trad de
politie op een gegeven oogenblik den stoet, die
zich gevormd had, tegemoet.
De stoet werd ontbonden.
Dit ging echter niet zonder dat flinke klap
pen werden uitgedeeld.
De Zwart-Fronter P., uit Breda, diende een
hoofdinspecteur een vuistslag in het gelaat toe.
Hierop ontstond een vechtpartij waarbij re
chercheurs en Zwart-Fronters als een kluwen
over de straat rolden.
Per auto is daarop politieversterking aange
voerd, waarna eenige Zwart-Fronters wegens
wederspannigheid werden gearresteerd en
naar het hoofdbureau van politie overgebracht.
De kop van den stoet met M. voorop trok in
middels door naar het Zwarte Huis waar in
kleine groepen de meeste demonstranten even
eens heen gingen.
Later bp den dag werd de uit de gevangenis
ontslagen leider over de grens der gemeente
gezet.
Te rekenen van 1 Januari 1938 is bij het de
partement van Economische Zaken benoemd
tot referendaris in vasten dienst mr. J. A. M.
Pott, tijd. hoofdcommies bij dat dep.
Benoemd tot assistent voor chemisch-phar-
maceutische onderzoekingen bij het Rijks-insti-
tuut voor pharmaco-therapeutisch onderzoek
D. L. Kedde, te 's-Gravenhage.
Bij het departement van Waterstaat is be
noemd tot adjunct-commies in vasten dienst
C. H. M. van Zuilen, thans op arbeidscontract
werkzaam.
Benoemd zijn in de provincie Utrecht met
ingang van den eersten Woensdag in de maand
Juni 1938, tot hoogheemraad van het hoog
heemraadschap van den Lekdijk bovendams,
J. P. van Voorst van Beest, te Zeist en ir. F.
Chr. C. baron van Tuyll van Serooskerken van
Zuylen, te Zuilen;
In de prov. Noorholland met ingang van den
eersten Dinsdag in Juli 1938, tot heemraad van
den Prins Hendrikpolder op Texel, K. B. C.
Lap, te Texel;
in de prov. Utrecht, Noordholland en Zuid-
holland met ingang van den eersten Zaterdag
in Mei 1938, tot dijkgraaf van het hoogheem
raadschap Amstelland, H. J. Doude van Troost
wijk, te Hollandsche Rading; met ingang van
den eersten Zaterdag in Mei 1938, tot hoog
heemraad van het hoogheemraadschap Amstel
land, A. P. van der Weijden, te Zevenhoven.
Op verzoek is met 1 Juli 1938 als directeur
van het P.T.T.-kantoor te Ermelo-Veldwijk
aangewezen de commies bij den P.T.T.-dienst,
C. A. F. Geijs, thans dir. P. en T.-kantoor te
Haaksbergen.
Benoemd tot notaris binnen het arrondisse
ment Utrecht, ter standplaats Utrecht (vaca
ture-W. J. Fortuyn Droogleever)mr. Ph. M.
Muus, cand.-not. te Utrecht.
Benoemd tot notaris binnen het arr. Utrecht,
ter standpl. Utrecht (vac. P. A. Lens): G. W.
Vaags, cand.-not. te Heemstede.
Qe®fden
man dook uit de duisternis op. Hij
duwde den butler zonder plichtplegingen opzij
en trad de hall in, waarbij hij zich schudde als
een poedel, die zóó uit 't water komt.
„Goeien avond samen," zei hij op prettigen,
ietwat zangerigen toon. ,,'t Heeft hier veel weg
van een staande receptie. Misschien kan iemand
van 't gezelschap me vertellen, wat dat daar te
beteekenen heeft?" Hij wees met een vinger over
zijn schouder naar buiten.
De butler, die den nieuw aangekomene had
aangestaard, alsof hij een geestverschijning zag,
snelde naar buiten. Hij keek naar iets, dat tegen
de stoep aan lag en uitte een kreet, die door
merg en been ging. Ook Guy Heward zag iets,
dat hem deed huiveren, maar toch had die aan
blik hem niet den grootsten schok bezorgd.
Dien veroorzaakte Paul Dyson, de butler; hij
was uit zijn rol gevallen en had op dat moment
zijn voorgewend spraakgebrek vergeten! De
kreet, dien Dyson had geslaakt, was een echt
menschelijke geweest, een kreet van ontzetting,
van schier ondragelijke physieke pijn. Heward
nam zich voor, den butler bij de eerste de beste
gelegenheid onder den neus te wrijven, dat hij
met zijn stem nog wel iets anders kon dan flui
steren!
Paul Dyson zwaaide heen en weer; 't scheelde
weinig of hij was gevallen. De man, die juist
gearriveerd was, vatte den butler in een stevigen
greep en hield hem staande.
„Holo, manneke! Wou je van je stokje gaan?
En waarom dan wel?"
„Een doode!" Dyson had zijn fout bemerkt,
constateerde Heward, want hij fluisterde weer
op zijn enerveerende manier, „Een doode! E r-
enHij zweeg, 't Was duidelijk hoorbaar,
dat hij zijn mond met een klap sloot.
„Ja, een doode! Nooit eerder een doode ge
zien? En je wou nog iets meer zeggen, maat! 'k
Wil er mijn pensioen om verwedden, dat jij weet,
wie die doode is!"
„Ik? 'k Zie hem voor 't eerst in mijn leven,"
zei Dyson beheerscht.
„Maar misschien niet voor 't laatst; dat kon
best wel eens waar wezen. Daar praten we strak
jes over, heel knus samen, zonder derden. Alles
op zijn tijd, is mijn stelregel." De vreemdeling
keek den kring rond. „Is wellicht iemand van 't
gezelschap iets mededeelzamer dan deze man?"
Niemand sprak. Allen staarden naar de ge
daante, die daar roerloos tegen de stoep van Lo
nely Moor lag. En allen wisten, dat zij op een
doode neerkeken. De man was geworgd.
VI
„Ziezoo," zei na een pauze de man, die met
den auto gekomen was. ,,Als we ons nu eens
voornamen, uit te scheiden met stommetje spe
len? 't Kan misschien aardig zijn op zijn tijd,
maar 't moet toch nooit lang duren. En dus ste
ken we van wal wie van 't Gezelschap wenscht
het woord?"
Guy Heward wendde den blik van den doode
af en zag den ondervrager niet zeer vriendelijk
aan. „Mij lijkt het de beste oplossing, dat we 't
u geven. U schijnt bovendien uw eigen stem
wondergraag te hooren. Begin dan maar met te
vertellen, wie u bent en wat u hier op zoo'n
ongewoon uur in .den avond komt uitvoeren."-
„Een hoopvol begin. U houdt er blijkbaar van,
met de deur in huis te vallen. Wanneer alle
menschen deden als u meneer zou er veel min
der misverstand op de wereld heerschen." De
vreemdeling haalde een zakportefeuille te voor
schijn en nam er een kaartje uit dat hü Guy
Heward met een glimlach overhandigde. „Geen
hokuspokus of iets van dien aard mijn ware
naam en mijn ware beroep."
Heward las hardop: „Timothy Quild, super
intendant, C. I. D. New Scotland Yard, Londen
S. W."' Hij staarde den man met open mond
aan. Toen riep hij uit: „Bent u bent u
detective?"
Timothy Quild schokschouderde. „Er zijn
menschen, die dat beweren," zei hü droog. „Er
zijn ook menschen, die 't tegendeel volhouden.
Dat laatste soort is vry sterk onder mün col
lega's vertegenwoordigd. Enfin dit gezelschap
mag gerust aannemen, dat ik een detective ben.
En dus beginnen we weer van voren af aan
kan iemand mededeelen, hoe die doode man
hier voor de stoep gekomen is?"
Guy Heward vertelde hem de verschillende
gebeurtenissen, die sedert zyn komst op Lonely
Moor voorgevallen waren. Superintendant Quild
luisterde met een trek van intense belangstel
ling op 't gelaat.
„Mijn koek was hier dus al, om zoo te zeggen,
dik gesneden, vóór 'k kwam. Twee mannen in
deze verlaten contreien vermoord en dat nog
wel op één en denzelfden avond. Wat zeg ik?
Zoo goed als op één en 't zelfde uur zelfs. Maar
met een duidelijk gedemonstreerden zin voor
yarjatie. Re een doodgestoken, de ander geworgd.
Er is nog meer stof voor een griezelverhaal. Een
ladder tegen 't venster. De telefoon onklaar ge
maakt." Hij drukte de lippen opeen en streek
zich met den middelvinger van de linkerhand
langs den neus. „Ze doen in deze buurt zelden
wat bijzonders. Maar als ze 't doen, willen ze
't blijkbaar ook goed doen.
„Wat die telefoon betreft er moet natuur
lijk rekening gehouden worden met de mogelijk
heid van een toevalligen samenloop van om
standigheden," zei Heward. „Al geef ik toe, dat
die mogelijkheid heel gering is."
Superintendant- Quild schudde beslist het
hoofd. „Een toevallige samenloop van omstan
digheden in een dergelijk geval uitgesloten.
A propos, mün kaartje heeft u ingelicht, hoe ik
heet en wie ik ben. 'k Heb er geen overwegend
bezwaar tegen, u voorloopig X te noemen, maar
liever doe 'k het toch niet."
„Heward," glimlachte Guy. „Guy Heward van
Cramptpn, Crampton en Heward, Middle Tem
ple Lane Londen."
„Respectabele firma," knikte Quild goedkeu
rend. „Zou u er iets voor voelen in 't begin zoo'n
beetje samen te werken? Stel me dan aan 't
overige gezelschap voor. Mooi," zei hü, toen 't
gebeurd was. „Dokter Forrester, ik ga met den
heer Heward de omgeving verkennen. Wilt u in-
tusschen dien dooden stakkerd met het oog van
den vakman bekijken?"
„Met genoegen," antwoordde de geneesheer.
Hij stapte de buitendeur uit en knielde bü den
geworgden man neer.
Quild nam de electrische zaklantaarn van de
baak ip ge hall, Geyplgfl door Heward, begaf hü
zich naar buiten, in den regen, 't Lag Guy op
de lippen, te vragen, wat Quild op Lonely Moor
kwam doen, maar hü oordeelde het nu een wei
nig geschikt moment voor het stellen van die
vraag. Dus zweeg hij.
„Wüs me, waar die ladder staat," zei de super.
Heward bracht hem naar den zükant van 't
huis. Quild liet 't licht van de lantaarn op den
grond schü'nen. Er waren verscheiden voetaf
drukken die kris en kras door elkaar liepen. De
super knorde maar liet zich er niet over uit. Hij
klom de ladder op, keek 'n poosje door 't raam
van de slaapkamer en daalde weer af. Halver
wege bleef hü even staan. Beneden gekomen,
liep Quild in de richting van 't inrijhek. Op een
gegeven oogenblik bukte hij, onderwijl de plek
belichtend en toen hij weer rechtop stond hield
hij een zilveren sigarettenkoker in de hand.
„Hou de lantaarn even vast als u wilt," zei
hij en bekeek zün vondst. De koker bevatte een
stuk of wat sigaretten van een goedkoop merk
en vier biljetten van een pond. Toen Quild den
koker vlak bü 't licht bestudeerde, ontdekte
hü een inscriptie. Hü las: „Aan Jimmy uit toe
genegenheid van Harriet."
„Dat is dat, zei de super. Hij liet het voor
werp in zün broekzak glüden. „Interessant,"
mompelde hü. „Behoorde 't ding aan den man,
die geworgd werd, of is 't van den man, die hem
worgde? 'k Zou deze vraag direct durven beant
woorden, als er niet zooveel brave jongens be
stonden, die Jimmy gedoopt werden."
(Wordt vervolgd)
