De H. Eucharistie redmiddel
in den nood der tijden
Rustige verkiezingsdag
Tsjecho-Slowakije
D0BBELM|N
in
Kanton herhaald
gebombardeerd
De Nederlanders
in Hongarije
SLOTREDE KARD.
PACELLI
EEN ZELFDE UITSLAG
ALS VORIGE WEEK
KARD. PACELLI OPENT DB
JUBILEUM-FEESTEN
MAANDAG 30 MEI 1938
De naastenliefde, door de Eucha
ristie gevoed, is de groote hulp
in den socialen nood
Niemand mag thans
middelmatig zijn
Tragische strijd
Apostolaat van de Liefde
Dr. Kurt Schuschnigg
Vertoeft hij niet meer in
zijn woning?
uw HUID
heeft de 2 oliën
van CASTELU noodig
OP Q GOEDE ZEEP STAAT
Merkwaardig is, dat het stemmen-
aantal voor Henlein in Praag
sinds vorige week Zondag
is achteruitgegaan
Incident te Tisova
Bonnet ontvangt Osoesky
Concessies aan Henlein
Bij de bombardementen zouden
bijna 900 personen zijn gedood
en talloozen gewond
China zendt troepen
naar het Zuiden
Hongaarsche nazi's
worden legaal
Politiebewaking voor Szalassy
opgeheven
Communistenproces
te Tokio
Pastoor Willenborg over den
religieuzen band, die beide
volken verbindt
Onze verkenners bij
hun vrienden
Het vertrek der Nederlanders
Ter eere van den H. Stephant*8
Z. Em. Kardinaal Pacelli heeft de slotrede,
die hy op Het Eucharistische Congres wilde
houden, niet kunnen uitspreken, doordat zich
vanmiddag boven Boedapest een hevig onweder
ontlastte. De rede wordt thans door de pers
gepubliceerd; hieronder laten wij haar volgen:
Het Internationaal Eucharistisch Congres
van het jaar 1938, aldus ving de Kardinaal
aan, loopt ten einde. Het Heldenplein in
deze dagen het middenpunt van onvergete
lijke, het oog verrukkende en de harten
verblijdende plechtigheden ziet de binnen
de muren van Boedapest tezamengestroom-
de wereldgemeenschap voor de laatste maal.
Over dit wijdingsvol avonduur, over deze
slot-apotheose voor den Eucharistischen
Koning ligt een afscheidsstemming.
Z.Em. herinnerde er vervolgens aan, dat dit
afscheid zinrijk ligt tusschen de rust van He
melvaartsdag en de Pinksterverwachting. Na
het besluiten van deze stralende Eucharistische
dagen breekt de grauwe alledaagschheid van
het leven weer aan; doch juist in het volbren
gen van wat het dagelijksch leven van ons vergt
moet met de vormgevende daad beproefd wor
den, wat hier als heilig verlangen in de zielen
ontstoken werd. In deze dagen na Hemelvaart
moeten wij ons het woord van den Heiland her
inneren: eritis Mihi testes" (Hand. 1, 8.).
„Gij zult Mijne getuigen zijn", dat is het
besluit en de herautenroep aan een ieder, die
deze dagen geestelijk en werkdadig beleefd heeft.
„Gy zult Mijne getuigen zijn", dat is het ge
leide, dat de Eucharistische Heiland elk van u,
beminden in den Heer, meegeeft op dit oogen-
blik, nu deze plechtigheid der plechtigheden een
einde neemt, nu de geweldige stroom pelgrims
den terugtocht aanvaardt.
De wereld, die gij verlaten hebt, toen gij
uw vaderland verliet, zult gij weer vinden
zooals gij haar verlaten hebt. Gij zelf moogt
echter niet terugkeeren zonder den heiligen,
onvoorwaardelijken, vastbesloten wil u met
deze wereld tevreden te stellen, doch haar
om te vormen in den geest en naar het
Hart van Hem, Wien deze dagen gewijd
waren.
En al moge deze apostolische taak, gemeten
naar de sombere werkelijkheid, liggen boven de
menschelijke hoop op welslagen: Hij, Die ons
deze heilige opdracht, deze verplichte zending
opdraagt, Hij zal, als in de eerste tijden van
het Christendom, ook het huidige geslacht de
Pinkstergenade voor het vernieuwen van de
wereld niet ontzeggen, wanneer zij, in de
juiste gesteltenis en in den geest van het eerste
Cenakel vurig verlangd en afgesmeekt wordt.
„Gij zult Mijne getuigen zijn." Hier, op de
trappen van het altaar, in den heiligen ban der
Eucharistie, is ons het groote Sacrament van
Goedheid, het verbonden zijn met Christus en
het wederkeerig verbonden zijn in Christus, als
een onverdiende genade, als een onschatbaar
erfdeel, als een verplichtende levenswet op
nieuw tot een gelukkig makend bewustzijn ge
worden. Wat zou er al niet van de wereld en
de menschheid kunnen worden, wanneer uit
zulk een beleving, uit het daaruit voortsprui
tende inzicht, en de gevolgtrekkingen daaruit
alle geloovigen werden aangegrepen en zich
overal daarheen een weg baanden, waar, in het
materieele of het geestelijke, invloed wordt uit
geoefend of beslist wordt door de levenshouding
van den enkeling of van de massa!
Wie naar de diepste en laatste oorzaken van
den uiterlijken en innerlijken nood zoekt, die
met steeds feller kloppen, met steeds stormach
tiger koortslijnen, met steeds beklemmender
symptomen de tegenwoordige menschheid kwelt,
die moet erkennen, of althans vermoeden, dat
de diepste en meest verzwegen bron van deze
crisis zonder weerga 'n geestelijke ondervoeding,
een geestelijke bloedarmoede, een sinds lang be
gonnen, in duizenderlei openlijke of verborgen
vormen voorkomende moreele infectie is, welker
echte en afdoende genezing niet te vinden is in
de boeken van menschelijke wijsheid en weten
schap alleen.
Wanneer het niet gelukt den huidigen
mensch op een hem passende wijze, die
waarachtigheid en liefde met elkaar ver
bindt, terug te voeren tot de levende wate
ren, waaruit gelooviger tijden gedronken
hebben, hem als individu en gemeenschaps
wezen de religieuze basis van zyn bestaan te
doen aanvaarden, hem een vast zedelijk
standpunt aan te wijzen in zijn levensom
standigheden, waarover niet slechts men
schelijke vormgeving en macht, maar de
majesteit van de goddelijke wet waakt
dan is het verder wegglijden op het hellend
vlak, het inwendige vergiftigingsproces in de
sfeer van het individueele zoowel als van
het sociale niet meer tegen te houden.
Er is geen tijd in de geschiedenis der mensch
heid, die zoo groote problemen gesteld heeft, die
een zoo groot aantal wegen openliet, die zoo
groote tegenstellingen tusschen de overtuigingen
en opvattingen toonde, die zoo vol was van met
koppigen hartstocht gevoerde of dreigend smeu
lende twisten, als deze tyd. En hoe meer men
bemerkt, dat deze nood van den tijd niet te
overwinnen is door uiterlijke machtsfactoren,
des te meer verstarren de fronten, des te tragi
scher wordt de babylonische spraakverwarring
tusschen mensch en mensch, tusschen belang en
belang, tusschen volk en volk, staat en staat, en
des te verder wykt van ons de vrede, waarnaar
allen tenslotte toch zo<5 vurig verlangen.
De Kerk is er niet toe geroepen om zich
in zuiver aardsche aangelegenheden en doel
stellingen partij te stellen tusschen de ver
schillende systemen en methoden, die voor
een oplossing van de vraagstukken van den
tegenwoordigen tijd in aanmerking komen.
Haar arbei<l in dienst der Waarheid, haar
wereldomvattend apostolaat van de Liefde
•tuiten ieder eenzijdig partijkiezen uit,
In de practische vorming van zijn lot en zijn
geluk gaat ieder volk, binnen het kader van het
Scheppings- en Verlossingsplan, zijn eigen weg.
Voor zoover de eerbied voor Gods wet en het
heil der zielen bewaard blijft, volgt de Kerk
deze vaak zoo uiteenloopende wegen der vol
keren naar hun doel met de groothartigheid en
de liefde van een moeder, die de ontwikkeling,
den groei en den vooruitgang van haar kinde
ren begeleidt. De Kerk weet zich vrij van voor-
cordeelen en gebrek aan begrip voor nieuwe
doelstellingen en door den tijd geëischte nood
zakelijkheden. Zij wantrouwt het nieuwe niet
óm het nieuwe; zij houdt niet vast aan het oude
óm het oude. Zij heeft aan haar eigen geschie
denis maar al te vaak ervaren, dat tijden van
ingrijpende revoluties meestal onbewust
de voorloopers werden van nieuwen groei, nieu
wen bloei en nieuwe vruchtbaarheid.
Dienovereenkomstig is de houding van de
Kerk en van de geloovige Christenen niet die
van een versaagd worden tegenover de storm
achtige gebeurtenissen van dezen tijd, niet die
van een steriel terugzien naar datgene, wat was.
Maar wanneer vele woordvoerders van het
oogenblik vroegere dwalingen voortzet
tend en opdrijvend het individueele en
collectieve geluk zonder Christus of zelfs
tegen Christus willen opbouwen, dan is het
uur gekomen, om „getuigenis af te leg
gen" Dan is het de heilige plicht van hen,
die bij Christus staan en in Hem Gods be
slissende Woord tot de menschheid zien,
zich teweer te stellen tegen dezen verkeer
den loop der dingen, en het „instaurare om
nia in Christo" met onverschrokkenheid en
liefde te verdedigen. Zy, die zoo handelen,
en zich daarbij niet door menschelijke mo
tieven en belangen laten leiden, maar door
den geest van Christus, zijn niet de vijan
den van hun volk, niet de tegenstanders
van zijn aardsche grootheid, geen belemme
ring voor zijn natuurlijke ontwikkeling, of
verstoorders van zijn nationale eenheid.
Er is geen grooter geschenk aan de volksge
meenschap en aan den staat, die daarop ge
bouwd wordt, geen kostbaarder gave voor het
volbrengen van de geweldige taak, waarvoor de
volkeren van dezen tijd staan, dan de verwerke
lijking van een eerlijke en ernstig gemeende
harmonie tusschen het aardsche en het eeuwige
doel, minstens in zooverre, dat het aardsche
niet willens en wetens strijdig is met het eeu
wige.
Dit Eucharistisch Congres heeft wederom
getoond, met welke innige en sterke banden van
bovennatuurlijke broederschap de belijders van
den Eucharistischen Koning in alle vijf wereld-
deelen onderling verbonden zijn. Dragen wij de
boodschap van dit venculum a mor is naar buiten
in de verscheurde, geestelijk gespleten, in broe
derstrijd bloedende wereld, die misschien voor
nog meer broederstrijd en haat komt te staan.
En niet slechts de boodschap van deze liefde,
maar ook, en op de eerste plaats haar voor
beeld. „Gij zult Mijne getuigen zijn" dit
woord van den Heiland geldt vóór alles het
Apostolaat van de zoekende, opofferende, blij
moedige, onverdroten en feillooze liefde. Deze
liefde moet zeer zeker een gezindheid zijn, doch
uit dezen stillen, alleen vor God zichtbaren wil,
moet iederen dag en elk uur de liefdevolle daad
voortkomen, die in de kleine en groote gemeen
schappen van de menschelijke samenleving de
tegenstellingen, vijandigheden en ikzucht be-
heer.scht en overwint. En wie zal meer in staat
zijn tot deze gezindheid en deze daad dan de
leerling van Dengene, Wiens „Ik heb medelijden
met de schare" de leidende gedachte was van
de zielenarbeid van Zijn leven, het leven van
een Verlosser, waarboven het „Hy ging wel
doende rond" in stralende, nooit geëvenaarde
grootte geschreven staat!
Deze op liefde tot God berustende,
door haar ontwikkelde, door haar
geregelde, door haar veredelde, door
haar tot zelfs heroïsche daden aange-
De Eucharistische Dag op Houtrust in Den Haag. Kerkelijke en wereldlijke autoriteiten op de tribune. Op den voc
grond Z.Exc. Mgr. P. Giobbe in gesprek met min. Goseling. Naast dezen min. Welter
dreven naastenliefde, is de geweldige,
niet in cijfers en getallen uit te druk
ken, doch alomtegenwoordige hulp
van het Christendom voor de oplos
sing van de groote en brandende
vraagstukken van den socialen nood.
Hoe verdienstelijk en onontbeerlijk de maat
regelen ook zijn, die door de staatsmachten ge
troffen worden ter verwerkelijking van de so
ciale rechtvaardigheid en een ware volksge
meenschap, het ontbreekt hun aan motorische
kracht uit het diepste en het laatste, wanneer
het niet gelukt een vernieuwing van gemoed en
hart te bewerkstelligen, die op het altaar van
Christelijke broederliefde de verderfelijke stre
vingen van liefdelooze ikzucht ten offer brengt.
„Gij zult Myne getuigen zijn Deze af
scheidswoorden van den Heiland aan Zijn leer
lingen is bok Zijn afscheidswoord aan ons, die
Hy als apostelen, als verkondigers, als zend
boden van Zijn Liefdegebod in de wereld zendt,
die arm is aan liefde en vervuld van haat Te
vergeefs zouden wij den pelgrimstocht naar Zijn
tabernakel ondernomen hebben, wanneer ons dit
woord niet als een heilig en onschendbaar tes
tament bijbleef. Slechts dan zijn wij Hem waar
dig, wanneer het apostolaat van de Liefde in
het vervolg het alpha en omega van ons leven
en ons werken zal zijn. Met deze voornemens in
het hart en de beloften van den Heiland in het
geheugen verliezen wij den angst voor een
wereld, die zoo ver van Christus staat, ja die
zoo vaak Christus en Zijn Kerk vervolgt. Be
zield door den Geest van Christus, gedreven
door Zijn Liefde, Hem en niets dan Hem en
Zijn eer zoekend, de uitbreiding van Zijn Rijk
en de redding van onze broeders en zusters, het
zij in Of buiten de Kerk, hebben wij dezen, onzen
tijd lief, ondanks alle gevaren en nooden, heb
ben wij hem lief, juist om deze gevaren en de
moeilijkheid van de taak, waarvoor hij ons
stelt, bereid tot die volkomen, onvoorwaarde
lijke en onzelfzuchtige opoffering, zonder welke
niets grootsch en beslissends geschieden kan.
Eucharistische zielen zijn sterke zielen, Eucha
ristische zielen zijn heroïsche zielen. Eucharis
tische zielen loochenen niet, doch begrijpen hun
tijd, en aanvaarden daarom al het goede en
wasdom belovende, wat in hem verborgen ligt:
beminnend en door hun liefde ontwapenende
en overtuigende overwinnaars van het onechte
en ziekelijke, dat vaak onder bedriegelijken
schijn in hem werkt. Geen vlucht voor de
wereld, doch overwinning op de wereld, dat is
de ziel van het Apostolaat van de Liefde, ge
voed door de Eucharistie, in de getrouwe toe
passing van Jezus' Hoogepriesterlijk afscheids-
gebed: „Vader, Ik vraag U niet, dat gij hen van
de wereld wegneemt, doch dat Gij hen bewaart
voor het kwaad (Joh. 17, 18).
Hij, in wiens hart deze woorden van den
Heiland leven, is altijd innerlijk voorbereid op
alles, wat aan uiterlijke gebeurlijkheden in
staat zou kunnen zijn verwarring, ontmoe
diging, verbittering te veroorzaken; hij zingt
zijn „Magnificat" in storm en leed; hij is zoo
gelukkig de verheven, elke kleinmoedigheid be
schamende woorden tot zijn richtsnoer te kun
nen maken, die de roemrijk regeerende Paus
Pius XI in vertrouwelijk gesprek met een lid
van het H. College sprak:
„Ik dank God eiken dag, dat Hy My in
den tegenwoordigen tijd leven laat. Deze zoo
ingrijpende, alomvattende crisis is eenig in
de geschiedenis der menschheid. Men moet
er trotsch op zijn, getuige, en, in zekere
mate, medewerker in dit geweldige drama
te zijn; goed en kwaad bestrijden elkaar
in een gigantischen strijd Niemand heeft
het recht middelmatig te lijn in dit huidige
uur."
WEENEN, 30 Mei (Havas). Oud-bondskan
selier Schuschnigg schijnt zijn verblijfplaats
sedert 24 uur te hebben verlaten, daar de
wacht voor het huis, waarin hij verbleef, niet
meer wordt betrokken.
PRAAG, 30 Mei (Havas). De verkiezingen
zijn Zondag in geheel Tsjecho-Slowakije
in de grootste kalmte en zonder noemens
waardige incidenten verloopen. Men heeft
den indruk, dat het resultaat van de ver
kiezingen dat van de vorige week slechts
bevestigt.
Terwijl de vorige week de Praagsche gemeen
teraad werd gekozen, hebben de inwoners dezer
stad thans gestemd voor de arrondissements
raden. Het resultaat is in zekeren zin verrassend.
De vorige week heeft Henlein 15.556 stemmen
verkregen: de stemmen, die hy ook in 1931 had
verworven en die, welke van de Duitsche chris
ten-socialisten en Duitsche boeren naar de
Sudeten-Duische pary waren overgegaan. Gis
teren behaalde Henlein echter niet meer dan
10.879 stemmen.
In de meer belangrijke Sudeten-plaatsen
bieden de Duitsche sociaal-democraten echter
tegenstand.
Over het algemeen kan men zeggen, dat de
Sudeten niet alleen in het groote Sudeten-
Duitsche gebied, maar ook in de Duitsch spre
kende „enclaven" in het Tsjechische gebied een
overwegende meerderheid hebben behaald.
Merkwaardig is echter de uitslag van Steeken
in de Duitsch-sprekende „enclave" van Iglau,
in het Zuidoostelijke centrum van Bohemer.. De
Tsjechen hebben daar tien zetels veroverd tegen
acht in 1931, de Duitschers kregen er echter nu
slechts acht in plaats van tien in 1931.
In de stad Jablonec (Gablonz), bekend om
haar glasindustrie, hebben de Henleinisten
18.566 van de 23.141 stemmen verworven, het
geen 79 pCt. beteekent tegen 77 pCt. bij de
vorige verkiezingen. De communisten kregen
805 stemmen tegen 1192 bij de vorige verkiezin
gen, de Tsjechen 3193 tegen 2441, de Duitsche
sociaal-democraten 566 tegen 959.
In het industriecentrum Vejbert in Noord-
BOhemen behaalden de Henleinisten 6549 van
de 7581 stemmen, tegen 3871 in 1931. De com
munisten kregen 574 tegen 1497, de Duitsche
sociaal-democraten 253 tegen 1356, de Tsjechi
sche partijen 205 tegen 511 stemmen.
Stemmen van communisten en Duitsche
sociaal-democraten gingen dus in groote massa
naar de Sudeten-Duitsche partij. Hetzelfde valt
waar te nemen in de industriestreek Liberec
(Reichenberg)waar Henlein by na twee derden
van de stemmen der communisten kreeg In
Zuid-Moravië wonnen de Henleinisten stemmen
van de Duitsche sociaal-democraten. In Silezië
was het percentage voor Henlein hooger: te
Cervenavoda bedroeg het 93 pCt.
Op het Tsjechische platteland is bijna geen
stemmenverschuiving waar te nemen. In belang
rijke plaatsen zijn de nationaal-geörienteerde
socialisten vooruitgegaan, in kleine plaatsen de
boeren. Bijna overal hebben de communisten
een gevoelige nederlaag geleden.
Slechts uit Tisova op de Noordwestelijke
grens van Bohemen wordt melding ge
maakt van een incident.
In den nacht van Zaterdag op Zon
dag om twee uur is daar een botsing
ontstaan tusschen leden van de party van
Henlein en democratische Sudeten-Duitschers.
Er volgde een vuurgevecht, waarin een aanhan
ger van Henlein ernstig werd gewond en drie
anderen lichte verwondingen opliepen. De
gendarmerie en de leden van den douanepost
kwamen onmiddellijk tusschenbeide Vijf en
zeventig personen werden aangehouden voor
het instellen van een onderzoek.
Tisova is een plaatsje met 1800 inwoners,
waarvan er slechts vijf Tsjechen zijn. Zondag
morgen was de rust in het plaatsje weer geheel
ingetreden,
Over het algemen kan men zeggen dat de
spanning in Tsjecho-Slowakije sterk is nin-
derd.
In een onderhoud, dat Hodza Zaterdagavond
heeft gehad met de Sudeten-Duitsche afgevaar
digden Kundt en Peters, is deze ontspanning op
nieuw gebleken.
Het schijnt, dat nu de sokols en de nationale
garde ontwapend zijn, de garanties, welke de re
geering heeft gegeven, voldoende zijn voor de
Sudeten. Blijkbaar heeft Hitier den leiders van de
Sudeten-Duitschers bevel gegeven zich te ma
tigen.
De Fransche minister Bonnet heeft Zondag
een langdurige bespreking gehad met den Tsje-
cho-Slowaakschen gezant Osoesky, die uit Praag
is teruggekeerd.
De indruk van binnenlandsche en internationale
ontspanning is bevestigd. Afgezien van den twist
tusschen de Henleinisten en Duitsche sociaal
democraten, hebben zich bij de verkiezingen geen
incidenten voorgedaan. Volgens de eerste indruk
ken te Parijs heeft de Sudeten-Duitsche partij,
evenals verleden week, meer dan 80 pet. der
stemmen in het Sudeten-Duitsche gebied be
haald.
Osoesky vertelde, dat de Henleinisten in de
plaatsen, waar ze geen overwinning konden ver
wachten, opdracht hadden op de communistische
lyst te stemmen. Dit verklaart het succes der
communisten op sommige plaatsen.
Osoesky verklaarde opnieuw, dat zijn regeering
bereid is tot de meest verstrekkende concessies,
opdat 'n minnelijke regeling verkregen kan wor
den. Terwijl het de regeering onmogelijk is toe
te laten, dat de Duitsche minderheid de buiten-
landsche en de militaire politiek van het land
voorschrijft, is zij bereid de minderheid een zeer
vrijgevig statuut te verschaffen, vrijgevig vooral
op het gebied van taal, beschaving en gemeen
telijke administratie.
Volgens de „Matin" zou de regeering te Praag
aan de party van Henlein de volgende conces
sies kunnen aanbieden:
1. Gebruik der Duitsche taal in het verkeer
met de bestuursautoriteiten, alsook een eigen
rechterlijke macht.
2. Controle op de begrooting van het school
bestuur voor de Duitsche scholen en instellin
gen.
3. De mogelijkheid voor Sudeten-Duitschers
nieuwe verkiezingen te houden voor den ge
meenteraad in streken, waar zij de meerderheid
van stemmen hebben behaald.
4. Een onderzoek naar de verhouding van het
aantal Duitsche ambtenaren, welke in de staats
organen zouden kunnen worden opgenomen.
KANTON, 30 Mei. Tot drie maal toe
hebben een zeventigtal Japansche vlieg
tuigen Zaterdag tusschen 9 uur 's morgens
en 4 uur in den middag de stad Kanton
gebombardeerd.
Volgens de laatste gegevens, aldus meldt
het Chineesche telegraafagentschap, zijn
bij deze drie aanvallen ruim 600 burgers
gedood en bijna 1000 gewond.
Tweehonderd gebouwen stortten in en vier
honderd werden in de asch gelegd. De Japan
ners wierpen 150 bommen, die zoowel in de za
kenwijk als in de woonbuurten terechtkwamen.
Op de rivier zonken ruim twintig booten.
Zondagmorgen om elf uur verschenen op
nieuw ruim 40 Japansche vliegtuigen boven de
stad. Bommen vielen in groot aantal op het
station Wongsja, dat een knooppunt vormt van
de spoorlijnen KantonKauloen en Kanton
Hankau De aangerichte schade is nog niet te
schatten.
By dezen nieuwen luchtaanval zouden
250 personen zijn gedood en 450 gewond.
Groote troepenafdeelingen uit Joennan en
Kwantoeng die op weg naar het Loenghaifront
waren, hebben order gekregen onmiddellijk
naar Zuid-China terug te keeren en op alles
voorbereid te zijn.
Ten gevolge van de luchtaanvallen op Kan
ton is opnieuw de vrees voor een Japansclien
inval in het Zuiden gerezen. Tsjang Kai Sjek
heeft een samenhangend plan tot verdediging
van Zuid China uitgewerkt. Aan de grens tus
schen Poekien en Kwantoeng worden verster
kingen opgericht, die vrijwel onneembaar ge
noemd worden. De Chineesche regeering is
vastbesloten alles te doen om Kanton te ver
dedigen, daar bezetting door de Japanners
practisch zou beteekenen, dat de eenige ver
bindingsweg tusschen China en het buitenland
verbroken zou zijn.
Uit Peiping wordt gemeld, dat de Japannee-
zen thans toegeven dat de divisie van Doihara
in Noordelijke richting uit Lanfeng terugtrekt
en aan vernietiging tracht te ontkomen.
BOEDAPEST 30 Mei (Havas> De
Hongaarsche minister van Binnenlandsche
Zaken heeft de politiebewaking /oor ma
joor Szalassy en zijn 62 luitenants opgehe
ven. Sedert eenigen tyd schijnen de Hon
gaarsche nationaal-socialisten den wettigen
weg te willen bewandelen.
Afgevaardigde Hubay, een der nationaal so
cialistische leiders onder Szalassy. .veeft in de
Magyarsag, waarvan hij thans hoofdredacteur
is, een uiteenzetting gegeven van de nieuwe
richtlijnen der nationaal socialistische partij.
De nationaal socialisten van Szalassy kondigen
den strijd af tegen den Joodschen invloed.
Voorts erkennen zij de noodzakelijkheid vac
een onverwijlde oplossing der dringendste so
ciale problemen.
Het Hongaarsche nationaal socialistische re
gime zal tot stand gebracht worden door legaie
methoden. Onze moraal is gegrond /est op hei
evangelie. De Hongaren alleen zijn ertoe be
stemd een overheerschende rol te spillen m
het koninkrijk van den H Stefanus
TOKIO, 3 Mei (Reuter) Naar eerst thans
wordt onthuld, werden in 1936 in Japan 1500
personen gearresteerd onder verdenking com
munisten te zijn.
Er staan nu 235 hunner terecht wegens com
munistische activiteit. Hun zaak wordt met
gesloten deuren behandeld.
Omtrent den Nederlandsch-Hongaarschen
feestavond in de Redoute-zaal, hebben wij
reeds eerder een relaas gegeven. Wij kun
nen hier nog aan toevoegen, dat na de rede
van Z. H. Exc. Mgr. A. F. Diepen pastoor
Willenborg sprak over den band, die Neder
land en Hongarije bindt.
Spreker wees daarbij o.m. op den H. Adalber-
tus, die den eersten Hongaarschen koning doop
te, en de H. Elisabeth van Hongarije, wier lief
dadigheid Nederland een voorbeeld is. Hiervan
getuigen onze vele Elisabethsvereenigingen en
gasthuizen. Het had spreker diep getroffen, dat
de Hongaren vóór en tijdens het Congres zoo
veel zorg besteed hadden aan de zieken, om
dezen te doen deelnemen aan de algemeene ver
eering van den Christus Eucharisticus. Mgr-
Knebel heeft in het fraaie Nederlandsch, dat
hij gedurende zijn verblijf in Nederland leerde,
toen hij zich zoozeer beijverde voor de Hongaar
sche kinderen en het R. K. Huisvestingscomité,
den dank vertolkt van het helaas zoo zeer ge
schonden Hongarije. Nederland blijft voor de
Hongaren, aldus spreker, altijd een sprookje.
Het heeft de kinderen van dit volk voor Chris
tus opgevoed. Nimmer zal Hongarije zijn dank
baarheid ten volle kunnen toonen. Mgr. Knebel
huldigde vooral de vaderlijke goedheid van
Z. H. Exc. Mgr. A. F. Diepen.
Toen de Nederlandsche gezant Mgr. KnebeJ
het eerekruis van de Oranje-Nassau Orde
eigenhandig op de borst speldde, had Mgr. Kne
bel een jubelende ovatie in ontvangst te nemen.
De avond werd verder opgeluisterd door zang,
onder leiding van Béla Endré, door een sym-
phonie-orkest o.l.v. Béla Ellés, door een knapen
koor o.l.v. Laslov Preisinger en schitterend
pianospel van mevr. Clara dementis. Bijzonder
groot succes oogstten nog Hongaarsche en Ne
derlandsche dansen in fraaie costuums door
meisjes, leerlingen van de Engelsche zusters
o.l.v. Alice Turlay uitgevoerd, waarbij een zustei
op het klavier accompagneerde.
Vanzelfsprekend hebben de Hollandsche
verkenners een bezoek aan het secretariaat
van hun Hongaarsche vrienden te Boedapest
gebracht. Zij werden in het gebouw ontvan
gen door Graaf Teléks, lid van het hoofd
bestuur.
Zaterdagavond bezochten de commissaris van
Boedapest, Kleineisen, vergezeld van den vice-
president der Hongaarsche padvinders, Férene
Farkas, het kamp. De heer Kleineisen herinner
de de Hongaren aan de schitterende Jamboree
in Vogelenzang en sprak er zijn spijt over uit,
dat de Hongaren hun Nederlandsche vrienden
niet zoo'n schoon kamp hadden kunnen aan
bieden, als de Hollanders indertijd den Hon
garen hadden bereid. Hij noemde de Nederland
sche verkenners niet alleen goede vrienden,
maar vooral uitstekende voorbeelden. Férene
Farkas, die tevens een der organisatoren van
het Congres is, sprak hierna een woord van wel
kom, waarna de Hongaren en Nederlanders te
zamen in het kamp het avondmaal gebruikten-
Zaterdagmorgen zijn de Nederlandsche ver
kenners ontvangen door den Nederlandschen
consul-generaal^ die zich gedurende een halt
uur op ongedwongen wijze met allen onderhield'
De stemming in het kamp was uitstekend.
De Nederlandsche bisschoppen zullen Dins
dag vertrekken. De Nederlandsche pelgrim®
zullen tevens op verschillende tijdstippen U1
Boedapest vertrekken. Zondagavond om ach^
uur vertrok reeds de eerste groep. Dinsdagmor
gen om half acht vertrekt de tweede Neder
landsche groep, waaronder ook de Bisschopp®^
Woensdag om half tien vertrekt tenslotte d
derde groep in auto's.
(Van onzen eigen redacteur)
BOEDAPEST, 30 Me'
Heden-, Maandagmorgen te negen uur,
heeft de Kardinaal-Legaat, na de sluiting
van het Internationaal Eucharistisch Con
gres, de jubileum-feesten ter eere van den
H. Stcphanus, den eersten christen-vors*
van Hongarije, plechtig geopend.
In de open lucht was voor het Parlement^
gebouw een altaar opgericht voor de minis*
en voor de kerkelijke en wereldlijke hoogwa»
digheidsbekleeders. _9.
Om negen uur droeg Z.Em. Kardinaal T,
celli een plechtige H. Mis op, terwijl de It®
bare reliek van Hongarije's eersten Katholle»^
koning, n.l. diens ongeschonden rechterhand,
groote praal en plechtigheid was uitgesteld.
Na de H. Mis werd een plechtige processie 8
houden naar het Heldenplein, waar antiph01
werden gezongen. eP
Dinsdag en Woensdag worden extra omga11®
met het reliek gehouden per specialen PyJjg
naar de ruïnes van de voormalige residentie
Konings te Esztergóm en naar Stuhlweissenb ,t
Dit is het begin van den omgang door kop
land met den zoogenaamden „Pronktrein". 11 eJi
garije besluit het Congres met een plechtige
eerbiedige viering van zijn nationalen hen1»
held.
De arm van
fletser Is geen t®0"
verstaf: vóór he
veranderen
richting moet
zich ervan ove
tuigen of de*,
noeuvre vc'
volvoerd zal
non worden'
