Osendarp wint de 100 meter
voor Strandberg
Loatti was onzen sprinters
te vlug af
Olympische Dag te Amsterdam
Nederland slaat Indië met
groote cijfers (9-2)
JfieAJuüte. ooytft-f
VAN BEVEREN DERDE
OOMS IN DE FINALE
GEKLOPT
VEEL SYMPATHIE VOOR
DE INDIËRS
MAANDAG 27 JUNI 1938
Ook Fanny Koen onbetwist de
sterkste Mej. Doorgeest en
mej. Ter Braak de beste
hordenloopsters
Estafettes voor A.D.A.
en Trekvogels
WIELRENNEN
Jef v. d. Vijverdie in de halve
finale van Ooms verloor
won den derden prijs
Horn fen Collard niet
geplaatst
PAARDENSPORT
Luit. de Bruine maakte
den besten tijd
Verscheidene ruiters legden het
parcours foutloos af
De wedstrijd
ATHLETtEK
In alle nummers werd sport gedemonstreerd van uitstekend
gehalte. De turndemonstratie was een aantrekkelijk
openingsnummer van deze zeer geslaagde en
door 55.000 belangstellenden bijgewoonde
sportr eünie
Prins Bernhard onder de toeschouwers
Het was een verrassend aardige ouverture van den zesden
Olympischen Dag, toen klokke half twee 1600 meisjes, in keuri
ge marschorde, het zonovergoten Amsterdamsche stadion bin
nenmarcheerden en de circa 55.000 toeschouwers onthaalden op
een turndemonstratie, die uitmuntte door een bijzondere accura
tesse en vlotheid. Waarlijk, dat was een frisch en hoopvol begin,
dat ook voor de volgende nummers van dezen Nederlandschen
sportdag bij uitnemendheid het beste deed verwachten. Deze
verwachtingsn zijn niet beschaamd geworden; voetbal, wielren
nen, athletiek en paardrijden, elke sport kwam met haar eigen
bekoorlijkheden, haar eigen verrassingen. De resultaten ervan
waren weinig verrassend, doch verdiend.
Ook het publiek liet zich niet onbetuigd en heeft door een
zeer sportieve houding tegenover verliezende, zoowel als over
winnende deelnemers voor een niet gering deel medegewerkt,
om deze sportreünie te maken tot een gebeurtenis, waaraan we
immer een prettige en zonnige herinnering zullen bewaren.
De gasten waren handig en snel,
doch waren desondanks verre
de minderen van ons
nationale team
De uitslag was niet
geflatteerd
Toch de moeite waard
Spel en spelers
Prins Bernhard laat de spelers
aan zich voorstellen
20
STUKS
De opstelling der beide elftallen was als
volgt:
Van Male
Weber Caldenhove
Paauwe Anderiesen v. Heel
Drager, v. Spaandonk, Dumortier, Devroet
Linssen
The Hong Djien, Soedarmadji, Zomers,
Pattiwael, Taihuttu
Nawir Meeng Anwar
Hukom Samuels
Bing Mo Heng
Ned.-Indië.
Na alles wat wij hierboven over den voetbal
wedstrijd schreven, kunnen wij over het ver
loop daarvan verder kort zijn. De Indiërs trap
ten af en kregen door goed werk van hun
rechtsbuiten al dadelijk een mooie kans, maar
Hong Djien bleek dit niet të waardeeren en trap
te in vrije positie hopeloos naast, welk staaltje
hij in het verdere verloop van den wedstrijd
nog enkele malen herhaalde. Al spoedig bleek
dan ook, dat de meeste goals van den anderen
kant moesten komen. Wel kwam de bal het
eerst in het Nederlandsche net terecht, maar
dat was toen hij door een al te enthousiasten
Indiër uit van Male's handen was geloopen,
zoodat scheidsrechter Boekman geen doelpunt
kon toekennen.
Na dertien minuten kwam het eerste doel
punt, toen v. Spaandonk na heel goed samen
spel tusschen Dumortier en Drager, een voor
zet van den laatste onberispelijk inkopte (10).
Twee minuten later gaf de Amsterdammer op
nieuw een fraaien voorzet en toen was het
Linssen die laag inkopte en aldus voor het
fraaiste doelpunt van deze ontmoeting zorgde
(2—0).
Hierna nam Dumortier het woord en voordat
er vijf en twintig minuten waren verstreken,
had hij met drie kopballen evenzoovele doelpun
ten aan de score toegevoegd. Twee ervan ont
stonden uit afgemeten corners van Drager,
waar de Indische verdediging tevergeefs naar
sprong (50).
Maar de Indiërs bleken het hiermede lang
niet eens en gingen er eens een schepje opleg
gen. En zoowaar met succes. Eerst was het
Taihuttu, die een hard en scherp schot inzond,
dat van Male liet glippen en daarna kreeg
Indië juist in de laatste minuut voor de
eerste helft een vrije trap te nemen, welke
keihard en zuiver werd benut (52).
Na de pauze weer een duidelijke meerderheid
voor de Nederlanders en het duurde ook niet
lang, of er vielen weer enkele goals. Nummer
zes ontstond uit een doelworsteling, waarbij
Drager de sterkste was, terwijl dezelfde speler
even later een afgemeten voorzet gaf, waar
Devroet wel 'raad mee wist (72).
Toen zakte het spel even wat af en duurde
het tot vijf en twintig minuten na de hervat
geven, welke afdreef en via de handen van den
totaal verrasten Indischen doelman in het net
verdween. Tenslotte was het Dumortier die het
nog even op zijn heupen kreeg en met een goed
vierde doelpunt den stand op 92 bracht.
Het is een goede gedachte geweest den
Zweed Strandberg uit te noodigen, op de
100 Meter den strijd tegen Osendarp aan
te binden. Aan zijn landgenooten immers
heeft Osendarp al lang geen gelijkwaardige
tegenstanders meer, hetgeen bleek uit zijn
eerste serie, die hij zonder eenigen tegen
stand en ook volkomen zonder strijd won.
Trouwens ook in de finale was hij onbetwist
de sterkste en werd Strandberg, die in zijn
serie met moeite van v. Beveren gewonnen
had, met duidelijk verschil naar de tweede
plaats verwezen. Zijn serie liep Osendarp in
10.6, de finale in 10.5 seconde.
Bij de dames was het natuurlijk Fanny Koen
afe met de eer ging strijken. In haar serie won
zij met groot verschil van mej. Bolwidt en in
de finale kon mej. Ter Braake haar op niet meer
dan drie tiende seconde benaderen.
Bouman liep de 1500 Meter in zijn eigen
recordtijd (1 min. 54.4 sec.). Hij ging gelijk
door de finish met den Haarlemmer Herfst, die
echter evenals de andere loopers een voor
sprong op den nationalen recordhouder had ge
kregen.
Deze historie herhaalde zich op de 1500 Me
ter, waar de Ruyter eveneens zijn record even
ting, aleer Drager een hoogen voorzet dacht te< aarde (4 min. 0.4 sec.). Hij won echter dit num
mer niet, want Kalkman, die 40 Meter voorgift
had gekregen, liet zich niet passeeren, nadat
de Ruyter vanuit de achterste positie waarin
hij was gestart, reeds tot de tweede plaats was
opgeklommen.
Osendarp wint de finale van de 100 Meter vóór Strandberg en v. Beveren
Bijzonder groot was ook de belangstel
ling op de wielerbaan tusschen v. d. Vij
ver Loatti, dat volgens Bartjens het resul
taat van de series en de halve beslissingen
moest zijn. Maar deze berekening faalde,
want Ocms wist den wereldkampioen in de
halve beslissing zoowaar te kloppen, zoodat
het duel uitbleef en Ooms in de finale te
gen Loatti uitkwam. Tegen den Italiaan
moest onze Nederlandsche renner het af
leggen, maar hij gaf toch uitmuntend
partij, zoodat Loatti slechts met bankdikte
kon winnen.
De beide andere buitenlandsche renners
Horn en Collard hebben niet zoo veel bijzon
ders laten zien. Horn moest in zijn serie de
eer aan Ooms en Derksen laten, terwijl de Belg
weliswaar in de halve beslissing kwam, door
zich achter Smits tweede te plaatsen, maar in
de halve beslissing als vierde eindigde, zoodat
ook hij zonder prijzen naar huis moest terug
keeren.
Overigens was natuurlijk de nederlaag van v.
d- Vijver tegen Ooms de grootste verrassing.
Deze was overigens geheel aan zijn eigen
schuld te wijten, doordat hij een cogenblik de
voorzichtigheid uit het oog verloor en niet
dicht genoeg in de nabijheid van Ooms was
toen deze den vluchtenden Leene achterna
ging. Wel zette hij nog even alles op alles,
maar hij kon Ooms niet meer te pakken krij
gen, zoodat deze in de finale uitkwam tegen
Loatti die zijn series gemakkelijk gewonnen
had. Oplettend bleef Loatti achter onzen land
genoot rijden, die er desniettemin in slaagde
een behoorlijken voorsprong te krijgen op den
Italiaan, toen de laatste 200 meter in zicht
kwamen. Loatti kwam toen echter eerst goed
los en won in een zeer fraaie eindspurt. De
derde prijs was voor v. d. Vijver, die nu weer
zeer tactisch reed en op zijn sloffen van Krop
man won.
De uitslagen luiden:
Sprint 100 meter:
Eerste serie: 1. Smits laatste 200 meter. 2
Collard (België). Niet geplaatst Buchly (Den
Haag en Pronk (Heiloo).
Tweede serie: 1. Ooms (Haarlem) 12 sec. 2.
Derksen (Zwolle). Niet geplaatst Horn (Enge
land) en Bootsman (Den Haag).
Derde serie: 1. van der Vijver (Roosendaal)
12 sec. 2. Kropman (Nijmegen). Niet geplaatst
De Heus (Utrecht) en Schenk (Amsterdam).
Vierde serie: 1. Loatti (Italië) 131/5 sec. 2.
B. Leene (Den Haag). Niet geplaatst Peper
kamp (Den Bosch) en van Breda (Amsterdam).
Eerste halve: 1. Ooms. 2. van den Vijver. 3.
Leene. 4. Collard.
Tweede halve beslissing. 1. Loatti 12 1/5 sec.
2. Kropman. 3. Smits. 4. Derksen.
Om de derde en de vierde plaats: 1. van der
Vijver 12 2/5 sec. 2. Kropman enkele lengten.
Finale: 1. Loatti 12 4/5 sec. 2. Ooms bana-
dikte.
Tinus Osendarp, die onbedreigd de
klassieke 100 Meter won
De 4x100 Meter estafette voor heeren leverde
een mooie overwinning op voor de Haagsche
Trekvogels, waarin H. Baumgarten voor een
goeden voorsprong zorgde, hetgeen met Osen
darp als laatste looper natuurlijk de overwin
ning beteekende.
Ditzelfde nummer voor dames werd een zege
voor A.D.A. Sagitta, de ploeg van Fanny Koen,
werd door slecht overnemen uitgeschakeld en
gaf zelfs op.
Het nummer 80 Meter horden werd een dead
heat tusschen de dames Doorgeest en Ter
Braake, die beiden in een tijd van 12.2 seconde
door de finish gingen.
De uitslagen luiden:
100 Meter hardloopen:
Eerste serie: 1. Osendarp (Trekvogels) 10.6 sec.;
2. K. Baumgarten (Trekvogels) 10.9 sec.; 3. A.
van Geenhuizen (Haarlem) 11 sec.
Tweede serie: 1. Strandberg (Zweden) 10.8
sec.; 2. Van Beveren (A.V. 23) 10.9 sec.; 3. H.
Baumgarten (Trekvogels) 11 sec.
Finale: 1. Osendarp 10.5 sec.; 2. Strandberg
10.6 sec.; 3. van Beveren 10.7 sec.; 4. H. Baum
garten, 5. K. Baumgarten, 6. van Geenhuizen.
100 Meter hardloopen dames:
Eerste serie: 1. F. Koen (Sagitta) 12.5 sec.;
2. A. Bolwidt (Gita) 12.9 sec.; 3. A. Doorgeest
(ABA) 13 sec.
Tweede serie: 1. A. de Vries (A.DA.) 12.6
sec.; 2. K. ter Braake (A.D.A.) 12.6 sec.; 3. J.
Oostra (Assen) 12.9 sec.
Finale: 1. F. Koen 12.2 sec.; 2. K. ter Braake
12.5 sec.; 3. A. de Vries 12.6 sec.
800 Meter hardloopen met voorgift: 1. M.
Herfst (Haarlem) 30 Meter, 1 min. 54.4 sec.;
2. S. Bouman (A.A.C.) 1 min. 54.4 sec., scratch;
3. S. Woltjer (Groningen) 30 Meter 1 min. 56
sec.; 3. A. ten Cate (Holland Leiden) 35 Meter.
1500 Meter hardloopen met voorgift: 1. H.
Kalkman 40 Meter (Trekvogels) 3 min. 57 sec.;
2. F. A. de Ruyter (Quick) Scratch 4 min. 0.4
sec.; 3. P. van Rijn, 55 Meter (Trekvogels) 4
min. 0.6 sec.; 4. H. Plieger 90 Meter (A.V. 1923).
4X100 Meter estafette dames: 1. A.D.A. 50.5
sec.; 2. gem. ploeg 52.2 sec.; 3. Haarlemsche
Comb. 52.2 sec.
4x100 Meter estafette heeren: 1. Trekvogels
Den Haag 42.8 sec.; 2. A.V. 1923 (met Strand
berg) 43 sec.; 3. A.A.C. 43.1 sec.
80 Meter hordenloop dames finale: 1. en 2. A.
Doorgeest en K. ter Braake (beiden A.D.A.)
beiden 12.2 sec.; 3. N. van Baaien Blanken (Sa
gitta) 13.1 sec.
De Olympische Dag werd traditioneel be
sloten met bet springconcours, waaraan rui
ters en paarden deelnamen, die reeds meer
malen Nederland hebben vertegenwoordigd op
internationale wedstrijden. Op het veld waren
veertien hindernissen opgesteld met een maxi
male hoogte van 1.40 meter. De lengte van het
parcours bedroeg 560 meter. Bij een foutloos
parcours besliste de tijd.
Verscheidene ruiters hebben het overigens
niet al te zware parcours zonder fouten afge
legd. Ritmeester Sirtema van Grovestins met
„Ben" wierp geen hindernis om, de tijd bedroeg
1 min. 23 sec.
Luitenant Greter maakte een veel beteren
tijd, n.l. 1 min. 16,1 sec. Steeds sneller gingen
de volgende deelnemers over het parcours.
Ritmeester Heuff noteerde 1 min. 10,3 sec. Rit
meester van der Voort van Zijp 1 min. 5.3 en
luitenant de Bruine met Ernica 1 min. 4,1 sec.
Deze tijd bleek de snelste te zijn. Helaas
werd de dag besloten met een incident, waar
van de gevolgen gelukkig meevielen. De heer
E. Kahn ging met „Espoir" als laatste over de
hindernissen. Bij de tweede hindernis zette
het paard verkeerd af, met het gevolg, dat de
ruiter een tuimeling maakte en ook „Espoir"
ten val kwam. De heer Kahn moest per bran
card worden weggedragen, terwijl het paard
kreupel uit het stadion werd geleid. Naar wij
later vernamen was de toestand van den heer
Kahn zeer bevredigend. Vermoedelijk beeft hij
een zeer lichte hersenschudding bij den val
opgeloopen.
Het resflltaat van het springconcours luidt:
1. Luit. de Bruine met „Ernica", 0 fouten, 1
min 4,1 sec.; 2. Ritmeester van der Voort van
Zijp met „Hannes", 0 fouten, 1 min. 5.3 sec.; 3.
Ritmeester Heuff met „Kestrelle", 1 min. 10,3
sec.; 4. Luitenant Greter met „Trixie". 1 min.
16,1 sec.; 5. D. H. Pasman met „Sint George",
1 min. 16,4 sec.; 6. Ritmeester baron Sirtema
van Grovestins, 0 fouten, 1 min. 23 sec.
Bet vijfde Nederlandsche doelpunt in den wedstrijd Nederland—Ned. Indië
De zoo niet met spanning, dan toch met
veel interesse verbeide voetbalwedstrijd Ne
derlandNederlandsch Indië hoofdschotel
van den Olympischen Dag is, gelijk ver
wacht mocht worden, in een gemakkelijke
en groote zege voor de gastheeren geëin
digd. Negen maal moest de kleine Bing Mo
Heng den bal uit zijn doel visschen; twee
goals slechts wisten de kleine Indiërs daar
tegenover te stellen, maar het waren twee
goals, die minstens even luid werden toe
gejuicht, als de negen andere van de in
het wit gestoken nationale ploeg te zamen.
Het was een zeer sympathieke gedachte om
de Indische gasten in de Oranjetruitjes te laten
spelen en ook tijdens den wedstrijd heeft het
niet ontbroken aan hartelijk medeleven met de
Vertegenwoordigers van onze verre gewesten, die
moedig den strijd tegen hun letterlijk en fi
guurlijk zooveel „grootere broers" opnamen. De
sympathie, welke een zwakkere ploeg altijd van
'n sportief publiek mag verwachten, is den In
diërs een hart onder den riem geweest en dap
per hebben zij den ongelijken strijd volgehou
den. Zelfs een 50 achterstand welke al spoe
dig en op volkomen regelmatige wijze tot stand
Was gekomen, kon hen niet ontmoedigen en de
twee doelpunten, welke zij nog vóór de rust
Wisten te scoren, waren dan ook een even wel
verdiende als luid toegejuichte belooning voor
hun heldhaftig strijden tegen de onmisken
bare overmacht.
Een overmacht. Ja, dat is wel het juiste
woord, om het groote kwaliteitsverschil tusschen
de beide ploegen tot uiting te brengen. De In
diërs waren wel snel en handig en deden dik
wijls heel aardige dingen, maar als het er op
aankwam, bleven zij toch verre in de minder
heid tegen de Nederlanders, die kalm en zon
der eenige inspanning den wedstrijd uitspeelden
en desondanks kans zagen negen doelpunten te
scoren.
Zuiver technisch beschouwd, kon Nederlandsch
Indië dan ook moeilijk een tegenstander voor
ons nationale elftal worden genoemd. Het zou
dit ook niet zijn geweest voor onze betere eer
ste klasseclubs, want er ontbrak aan dit spel
heel veel, wat absoluut onmisbaar is om tegen
dergelijke ploegen een zege uit het vuur te slee
pen.
Het plaatsen bijvoorbeeld was over het alge
meen zeer zwak. In verschillende duels met hun
tegenstanders kwamen de Indiërs meerdere ma
len als overwinnaars uit den strijd, maar vooral
in het begin, wisten zij den bal niet altijd te
spelen naar den ploegmakker, die dit succesje
eventueel zou kunnen bekronen en zelfs kwam
het leer herhaaldelijk bij verkeerde beenen te
recht. Toen men eenmaal wat ingespeeld was,
werd dit heel wat beter en zoo is het te ver
klaren, dat de gasten enkele gevaarlijke aan
vallen konden ondernemen, die zeer zeker doel
punten zouden hebben opgeleverd, wanneer
hierbij niet een ander gebrek tot uiting was
gekomen en wel, het ontbreken van voldoende
schietcapaciteiten in de voorhoede. Zeker, er zijn
wel een paar spelers die een behoorlijk schot
kunnen lossen en vooral Pattiwael gaf hiervan
blijk toen hij een vrijen schop keihard en on
houdbaar voor van Male inschoot, maar over
het algemeen liet ook dit punt heel wat te wen-
schen over.
Tenslotte begingen verscheidene spelers aan
vankelijk de fout, den bal wat hoog te spelen,
wat met het oog op hun geringe lengte al dade
lijk een beduidend nadeel voor de gasten was.
En toch was deze ontmoeting de moeite van
het aanzien best waard. Het komt niet veel voor,
dat men onbedorven voetbal ziet, zooals dat
hier aan beide zijden werd gedemonstreerd. In
ieder geval bleek ook het publiek zich niet te
vervelen. Integendeel, het amuseerde zich er
mee, de Indiërs telkens weer opnieuw aan te
moedigen en wij zouden moeilijk kunnen zeg
gen, wie er nu meer verheugd waren over de
Indische goals, het publiek of de enthousiaste
Indische spelers zelf!
Het Nederlandsche elftal speelde dus vóór en
toch tégen zijn eigen publiek. De aanvallen
werden meestal onder stilte opgezet, zoodat de
nationale ploeg het in „eigen huis" voor het
eerst zonder onafscheidelijke aanmoedigingen
van het publiek moest doen. Trouwens, die wa
ren ook niet noodig want, zooals gezegd, Neder
land won gemakkelijk en zonder dat het daartoe
behoefde te worden opgezweept.
Het is jammer, dat deze wedstrijd geen maat
staf kon zijn voor de prestaties van onze debu
tanten, want we meenen stellig, dat Dumortier
en Drager het er ook tegen sterke tegenstan
ders uitstekend zouden hebben afgebracht. Na
tuurlijk kon eerstgenoemde vanwege zijn lengte
al heel gemakkelijk een paar maal met het
hoofd scoren, maar dat neemt toch niet weg,
dat we een zeer goeden indruk van den
Utrechtenaar hebben gekregen. Hij stelt zich
steeds goed op, verdeelt het spel naar behooren
en is voor het doel, wanneer zijn tegenwoor
digheid daar gewenscht is. Met Drager, die ook
heel goed voldeed, speelde hij meerdere malen
uitstekend samen.
Wanneer men nu maar zoo verstandig is,
deze proef niet te beperken tot den Olympi
schen Dag alleen wij heben al eens meer
dergelijke gevalletjes gehad gelooven wij
zeker, dat hier een heel behoorlijke voor
hoede kan worden geformeerd en dat wij
van een stormlinie De HarderSmitDu
mortierv. d. VeenDrager langer dan één
wedstrijd pleizier kunnen hebben.
De linkervleugel van Feyenoord Linssen
Devroet voldeed ook wel, doch viel evenmin
op als de andere spelers die de zaken kalm op
vatten en de 92 zege blijkbaar groot genoeg
vonden.
Bij de Indiërs vonden wij Soedarmadji heel
goed, evenals Pattiwael, die het met Taihuttu
uitstekend kon vinden. Op den linkervleugel
heeft Hong Djien verscheidene kansen gemist.
Hij. was wel de minste van allen.
Tenslotte valt er eigenlijk ook van de Indiërs
weinig bijzonders te zeggen, of het moest zijn
over Mo Heng. Elke Hollandsche schooljongen
zal het u echter weten te vertellen, dat deze
te klein is om een succesvol doelwachter te
kunnen zijn. Een keeper van normale lengte
had zeker drie goals kunnen voorkomen.
Vooral voor de Indiërs moet het wel een
bijzondere gebeurtenis, een der hoogtepunten
van hun Europeesche reis, zijn geweest, toen
na het spelen van het Wilhelmus voor den
aanvang van de tweede helft Prins Bern
hard was tijdens den wedstrijd vrijwel onop
gemerkt binnengekomen Z. K. H. de spelers
de hand kwam drukken en hen door de aan
voerders aan zich liet voorstellen. De Prins,
die de wedstrijden verder tot het einde toe bij
woonde, toonde voor een en ander groote be
langstelling en volgde vooral de ruiterwedstrij
den met bijzondere interesse.
Een knaap uit Cavalla
eelt „SER»AR" bevalt Ja!"
En toen hij ie had
ding le op pad
En bracht z'ln Holland»!
