1 Twee films van den oorlog l 1 Onze Omroepers komen in 80.000 gezinnen f mm Cj&ZH. kans V.B.-Corset 3-e VjiUid Jius TENNISPANTALONS WASSEN WASSERIJ KLEVERPARK EXPEDITIE P. J. BOS J oh. van Wunnik FOTO-ENGEL AIIII' SCHOENEN VAN SMIT SPUITWATER Adverteert in dit blad H.H. WINKELIERS, ACANTIEÜ VIERDAAGSCHE RIJN, AHRDAL EN EIFELREIS Z UI GE LI N GEN VOE D S EL SCHRIFTVERBETERING „NUTRICIA" - ZOETERMEER ZONDAG 10 JULI 1938 Van het strijdtooneel in het Verre Oosten. Japansche soldaten trekken Eenige der historische cos- door 'n hevig omstreden en zoojuist door hen veroverd plaatsje in China tuums, die in den optocht op den dag der Duitsche kunst te Munchen te bewonderen zullen zijn Sectie-springen. Een kranig staaltje ruiter- kunst van de politiemanschappen tijdens de wedstrijden, verbonden aan de groote paardententoonstelling te Imber Court (Surrey) mm Een tweetal aardige momenten tijdens de generale repetitie voor de groote militaire taptoe welke te Leeds in Yorkshire gehouden zal worden Willam Dieterle's Blockadeen Maurice Elvey's „Who Goes Next?" iNST. REIBER-NAN Telef. 15499 Cr. Houtstraat 135 WOL 60 CT. WIT 40 CT. Met 24 uur retour Verzendt Uw goederen naar AMSTERDAM per SPAARNWOUDERSTR.138 KLEVERPARKWEG 7 F. C. MISSET JR. - houthandel WINKEL- EN WOONHUIS INSTALLATIE-BEDRIJF „MODERN" KUNSTGEBITTEN Ver. Tandheelk. Praktijken Frans Halsplein 8 L.y|ER£TR. KqfrTEL- 11493 voor eiken leeftijd zoowel .voor den gezonden als zieken zuigeling. VRAAGT PROSPECTUS AAN in alle plaatsen vertegenwoordigd illllllimHHIfHIimilttimitHHHIlHillHlllliHlllllIHHHIHHIlWHflMHIHmiHlllimilllffllHIIttttWIfflHHfttWttfl^ NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT SP" 4® -mt m De gewelfde romp met de honderden steigerhaken van het m.S. „Oranje", het toekomstige vlaggeschip der Maatschappij „Ne derland", hij de Ned. Scheepsbouw Mij. te Amsterdam in aanbouw Groote verhuizing in de Siegesallee te Berlijn. Het transport van twee gedenkteekens. Op den achter grond de groote zuil, die spoedig zal volgen (Van onzen Londenschen filmcorrespondent) Hollywood schijnt zich niet te laten af schrikken door het reeds herhaaldelijk bewezen feit, dat niets zoo moeilijk is als het verfilmen van een reüelen, actueelen oorlog in den verwrongen vorm van een ro mantisch filmdrama. Het eerste haastig in el kaar gezette „epos" over den Spaanschen bur geroorlog: „Last Train From Madrid", werd een mislukking; de diverse films over den Ja- pansch-Chineeschen oorlog als daar zijn „Shanghai Deadline", „West Of Shanghai", „Daughter Of Shanghai" en andere, mislukten reeds bij het begin van de productie zoodanig, dat men ze öf in 't geheel niet uitbracht, öf er een minder actueel tintje dan oorspron kelijk bedoeld was aan gaf, öf ze met doods verachting aan het verbaasde publiek vertoon de; en toch geeft Hollywood den moed niet op en gaat het door deze soort van „front page news" te verfilmen, kome er van wat er van kome. William Dieterle heeft het nu op z ij n ma nier geprobeerd, dat wil zeggen: op de manier, Vie de romantiek verbindt met een „beroep op het geweten van de wereld". Van een dergelijk beroep kan een groote ethische kracht uitgaan, als het niets vermooit en niets verbergt, wan neer het wordt uitgesproken als de heilige overtuiging van een ernstig en diep-voelend mensch, die door de weergalooze beestachtig heid van de massa-slachting tot' in het diepst van zijn ziel is getroffen. Maar in de film „Blockade", waarom het hier gaat, merkt men niets van een dergelijk innerlijk geschokt- zijn. De film vertelt een sentimenteel roman tisch verhaaltje, van het meisje dat moest spionneeren, hoewel het heelemaal niet wilde "en daarop is een groot pacifistisch etiket ge plakt met opschriften als: „Vredeswaar. Gega randeerd onschadelijk. Internationaal goedge keurd." Er had eigenlijk ook bij moeten staan: „Niet kantelen!", want als men bij een film als deze verder kijkt dan alleen naar het schoons, dat de voorkant ons biedt, ziet men duidelijk hoe overtuigingloos en onwaarachtig de kwaliteit van het fabrikaat is. Juist aan een film, die een vredelievende, den oorlog in 't algemeen en het vermoorden van de civiele bevolking in 't bijzonder veroordeelende ten- denz verkondigt, moet men de hoogste eischen kunnen stellen. Zulk een tendenz mag geen vemisje zijn, dat over een dwaze, ongeloof waardige en kinderlijk-primitieve spionnage- geschiedenis is gestreken, maar moet ieder beeld en ieder woord van zoo'n film van bin nenuit beheerschen. Anders is het conjunctuur- jagerij, waarmee zij, voor wie de vrede een werkelijk heilige zaak is, moeilijk verblijd kun nen zijn. Dieterle's „Blockade" gaat zooals de Lon- densche reclame voor de film kenteekenend uit bazuint over „an English girl's thrilling ad ventures in the Spanish war". Dat het meisje in werkelijkheid geen Engelsche, maar een natio- naliteitlooze wit-Russische emigrante is, is een begrijpelijke onjuistheid, want het is voor een Engelsch publiek natuurlijk veel interessanter de avonturen van een landgenoote te aan schouwen dan die van iemand, die niet over een behoorlijk paspoort beschikt. De hoofdzaak is, dat de avonturen werkelijk „thrilling" zijn, althans voor toeschouwers, die van oorlog niet méér afweten dan wat ze er over hebben gele zen in de boeken van barones Orczy en andere auteurs van spannende literatuur. Het is onloochenbaar, dat „Blockade" ook eenige goede eigenschappen heeft, b.v. de mees terlijke fotografie (van Rudolph Maté), die zelfs de banaalste gebeurtenissen boeiend maakt door de schoonheid van licht en schaduw, waarin hij ze hult. En in de slotrede van den edelen Spaanschen boerenzoon (die het van begin af aan maar niet kan laten in dichter lijke taal te spreken) komen woorden van on- omstootelijke waarheid voor, die nu eenmaal niet dikwijls genoeg kunnen worden gezegd. Maar die woorden zouden nog onvergelijke lijk veel meer indruk hebben gemaakt, als zij niet waren gesproken aan het eind van een film, die voor de rest een draak van de meest ouderwetsche soort is (al is die draak dan ook in een keurig modern costuum gestoken), maar als zij de conclusie hadden gevormd van een merkbaar door diepe overtuiging geïnspireerd betoog voor vrede en menschelijkheid. In de Engelsche film „Who Goes Next?" van Maurice Elvey wordt veel minder met groote woorden geschermd en het resultaat is veel overtuigender. Elvey geeft zijn filmhel den geen mooie zinnetjes in den mond, die weliswaar een goeden klank hebben, maar uit de pen van den scenarioschrijver en niet uit het hart van de dramatis personae komen. Zijn film is een betoog tegen den oorlog, niet door wat er in gezégd wordt, maar door wat er in gebeurt en door de wijze, waarop wij het te zien krijgen. De hoofdpersonen in „Who Goes Next?" zijn Engelsche officieren, die omstreeks het midden van den wereldoorlog in een krijgsgevangenen kamp te Mülhausen zijn opgesloten. In het diepste geheim werken zij maanden en maan den aan het maken van een onderaardsche gang, die hen in staat zal moeten stellen te ontvluchten. Op zekeren dag wordt een nieuwe gevangene, kapitein Beck, in het kamp ge bracht. Hü was nog geen maand geleden met verlof in Londen, waar hij kennis heeft ge maakt met een mooi meisje, dat vrijwilligers werk deed in een stationscantine voor verlof gangers. Op dat meisje, dat hem haar achter naam niet heeft willen verraden maar zich al leen „Sarah" door hem liet noemen, is hij ver liefd geworden en misschien hadden ze samen een korten, gelukkigen tijd kunnen hebben, als Sarah dat niet onmogelijk had gemaakt door haar biecht, dat zij geen meisje, maar een ge trouwde vrouw is. „Ach wat, in den oorlog heeft het huwelijk niets te beteekenen!" heeft hij daarop met een cynisme, dat hem niet uit het hart kwam, geantwoord. Maar nog vóór hij Sarah er toe heeft kunnen overhalen zijn standpunt te deelen, is hij plotseling terugge roepen naar het front, vanwaar hij in het krijgsgevangenenkamp terecht is gekomen. En daar ontdekt hij nu, juist als hij zijn beurt af wacht om door den voltooiden tunnel te kunnen ontsnappen, dat Sarah niemand anders is dan de vrouw van majoor Hamilton, den leider van het geheime werk en dus den man, die zijn le ven in de waagschaal heeft gesteld om ook hém, Beek, de vrijheid te kunnen verschaffen. Enkele oogenblikken later komt voor Beek de gelegenheid boete te doen voor zijn bijna ge slaagde poging het huwelijksgeluk van Hamil ton voor altijd te vernielen. Terwijl de zes of ficieren zich in de onderaardsche gang bevin den, heeft een zevende, wiens verstand door „shell shock" in de war is geraakt, hun vlucht verraden, zoodat zoeklichtstralen het terrein aftasten, als zij uit den tunnel te voorschijn ko men. En nu zet Beek zijnerzijds zijn leven op het spel terwille van zijn kameraden. Hij trekt opzettelijk de aandacht van de achtervolgers, zoodat de anderen intusschen kunnen ontko men. En hij betaalt daarvoor met zijn leven. Maurice Elvey is er in geslaagd deze eenvou- voudige, menschelijke geschiedenis uit te werken tot een film van achtenswaardig niveau. „Who Goes Next?" is geen film van groote allure, geen millioenenfilm als „All Quiet On The Western Front", maar een uitstekend product van een der kleinere Engelsche studio's. Zooals zoo vaak in den laatsten tijd, heeft de Engel sche filmproductie ook met „Who Goes Next?" weer een film vervaardigd, die haar stijl en haar overtuigingskracht voornamelijk te dan ken heeft aan een levensware uitbeelding van het Britsche karakter. Niet veel praatjes, geen groote dramatische gestes, maar eenvoudig en met weinig ophef doen wat als het juiste wordt beschouwd, of het om belangrijke of om onbe langrijke dingen gaat.... Deze sympathieke houding gaat in „Who Goes Next?" gepaard met een zuivere beheersching van de filmische middelen en spel, dat ook waar het de voor treffelijke vertolkers van de hoofdrollen, Barry K. Barnes en Jack Hawkins betreft zich al tijd bescheiden aan het geheel ondergeschikt maakt. In „Who Goes Next?" komen geen antimili taristische redevoeringen voor, maar den in druk, dat oorlog waanzin is, krijgt mén uit deze film tienmaal blijvender en dieper dan uit „Blockade". voor vol wassenen Een slechte hand van schrijven is een dissonant in uw algemeene ontwikkeling, dus Attesten en resultaten ter inzage. KLEINE HOUTWEG 8 TEIEF. 17655 geven we U om klaag liederen aan te heffen, wanneer U onze raad opvolgt. Koopt een en elke mineurstemming s verdwenen. Kwalitatief het beste, laag in prijs. Opgericht 1855 SP A ARN WOUDER STRAAT 30 - TELEF. 11726 Speciaal adres voor MATRASSEN en BEDDEN SCHAGCHELSTRAAT 13 TEL. 1028b Repareeren en Bijvullen van Bedden en Matrassen in één dag retour Wij maken veerenbedden 3-deelig Ontwikkelen Afdrukkên Vergrooten Camera's v.a. f 2.65 ^ASBËS T-C EMENT ■iet jlxjjl i a PRODUCTEN zijn concurreerend. De platen zijn mooi va» kleur en zuiver haaksch op de 4 kanten- SCHALKWIJKERSTRAAT 1 - TEL. 10241 HEBBEN GOEDEN PASVORM EN SNTÏ HOEK KRUISSTRAAT - NASSAUSTRAAT 1 HAARLEM TELEFOON 13490 l Lange Heerenstraat 13, Tel. 10841 Onze voorraad eiken toonbanken, vitrines, kasten eh étalage-arti kelen wenschen wij tegen zeer verlaagde prijzen van de hand te doen. Santpoorterstraat 27 b/h Kleverpark HAARLEM TEGEN ZIEKENFONDSTARIEVEN Spr.uur 10-3, Maand, en Dond.av. 7-8 Telefoon 15144 MEVROUW, BEL OP! voor uw gebruikte Meubelen, geheele Inboedels en Zolder opruimingen te verkoopen. Adr. J. VELLEMAN Zijlstraat 62 Haarlem Tel. 14637 Overal te ontbieden HAARLEM MAAR NIET EERDER of de sloten van Uw huis, tuin, keu kendeur, KOFFERS enz. moeten in orde en voorzien zijn van reserve-sleutels. >»an alle sloten Reparatie i ent. Sleutels klaar terwijl U wacht L. VEERSTR. 10 - Telef. 11493 Zondag 31 Juli, Maandag 1, Dinsdag 2 en Woensdag 3 Angustus a.s. Bjj een bestaand retsclubje bestaat nog gelegenheid zich aan te sluiten. Inlichtingen en programma's bjjG. SCHOTTE, Middenweg 18, Haarlem-N.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1938 | | pagina 4