Waar de filmband rolt
LAATSTE NIEUWS
Ronde-karavaan in het zicht
van de haven
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
I Plaats dan een „Omroeper
1 voor 80.000 gezinnen
m
De rede van den
H. Vader
COEBERGH
ONZE RENNERS HIELDEN
ZICH DAPPER
-
ZATERDAG 30 JULI 1938
MOVIAC
Openingsvoorstelling
CINEMA-PALACE
Zijn groote kameraad
Zijn tweede moeder
LUXOR-THEATER
Marinepronkstukken
FRANS HALS-THEATER
Drie handige meisjes
Rembrandt-theater
Grace Moore in I'will take
romance" Schafers
Lilliputtroep"
FAILLISSEMENT
BLOEMENDAAL
Zijn gezondheidstoestand is goed
en wordt nog beter
Het einde van het
Chaco-conflict
Officieel mededeeling gedaan
aan den H. Vader
Nieuwe grondwet
voor Malta
BOEKHANDEL
SCHOOLBOEKEN
TOUR DE FRANCE
Van Schendel's ernstige val was
ook een handicap voor Middel
kamp en Hellemons
Bartali een waardig
triomfator
Nederlanders deden wat
zij konden
De eeuwige moeilijkheid
Hoofdakte-examen
ZWEMMEN
JENNY KAMMERSGAARD
ZWEMT OVER DE OOSTZEE
40 uur 2 min. in het water
LAWNTENNIS
PUNCEC SCHITTEREND
OP DREEF
DuitschlandZuid-Slavië na den
eersten dag I1
JapanCanada 20
Willlllllllllllllllllllllilllllilllllllllllllilllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllfllllllllllllllfllllllllllllllllilllllir.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
STAD
EUWS
Hoewel de jongste in jaren van alle Haar-
lemsche theaters heeft de smalfilmbioscoop aan
de Groote Markt toch al een vrij avontuurlijk
leven achter den rug. Bij den bouw werd ette
lijke malen medegedeeld, dat de bioscoop nu
toch heusch geopend zou worden en intusschen
duurde het ruim een jaar, voordat werkelijk de
bezoekers konden binnentreden. Echter niet
voor langen tijd. Er kwam faillissement en de
deuren werden gesloten. Vrijdagavond zijn ze
heropend. Opnieuw stond er een gegalonneerde
portier, opnieuw brandde er een zee van licht,
opnieuw klonk er muziek, opnieuw was de bios
coop gevuld met toeschouwers. Een nieuwe di
rectie kwam met een nieuw programma en een
nieuwe werkwijze, na nieuwe film-apparaten
de beste die er zijn, naar ons werd medege
deeld in de cabine geïnstalleerd te hebben.
En zoo is ook met nieuwen moed de onderne
ming begonnen onder den evenzoo nieuwen
naam van „Moviac".
Het is een klein, maar intiem en gezellig
theater met een interessant en zeer gevarieerd
programma geworden. De directie is van plan
het beste te brengen, wat er op dit gebied is
en dat zij inderdaad van aanpakken houdt,
blijkt wel uit het feit, dat gekleurde cinemato
grafische opnamen van de gouden koets in de
Haagsche straten tijdens de doopplechtigheid
werden vertoond, welke korte flitsen reeds veel
belovend mooi zijn. Het ligt in de bedoeling
om dergelijke films binnenkort wekelijks te ver-
toonen.
Feitelijk zijn we zoo met het slot begonnen.
De eigenlijke voorstelling bestond uit een bonte
mengeling van binnen- en buitenlandsch
nieuws met kluchten en andere ontspannings
films er tusschen door. Voetballende journa
listen en boksers werden op het witte doek op
gevolgd door een bloemententoonstelling en een
expositie van beeldende kunst waarna weer
kijkjes van sportevenementen verschenen.
De onlusten in Palestina en de autoraces in
Hongarije toonden, dat de journaals ook actu
eel zijn en wat Nederland betreft, kon men
jong leven in de Roterdamsche diergaarde en
een demonstratie van de Donkozakken aan
schouwen, alsmede de vroolijke wijze, waarop
afgestudeerde H.B.S.-ers hun intrede deden in
de „kille" maatschappij. Een muzikale film
met een paar tapdancers, een echte Ameri-
kaansche gooi- en smijtklucht van matrozen,
alsmede een teekenfilm, die een Aesopus-fa-
bel in beeld brengt, zorgden voor een bijzonder
grappige en lachwekkende afwisseling, terwijl
in het bijzonder nog genoemd moet worden
een spannende verfilmde tijgerjacht in Afrika,
Verschillende roofdieren_ die men nu niet zoo
dagelijks tegenkomt (gelukkig maar!) zag men
daarop in de natuur.
Het geluid is nog wat hol en scherp en het
beeld kan nu en dan nog iets duidelijker zijn,
maar de directie verzekerde ons, dat aan de
verbetering van de techniek voortdurend wordt
gewerkt en uit den aard der zaak zal, als een
maal de bioscoop weer goed op dreef is, de
ervaring een handje komen helpen en kleine
storingen, die zich op de openingsvoorstelling
voordeden, vermeden kunnen worden.
Van 2 uur des middags af zal doorloopend
een voorstelling van een uur lang worden ge
geven en we vermoeden, dat in dezen vacantie-
tijd menigeen wel even naar binnen zal loo-
pen om een uurtje een aardig filmprogramma
te zien en te hooren.
In Cinema Palace laat de bekende negerzan
ger Paül Robeson zijn beroemdste songs hooren
in „Zijn groote kameraad".
De geschiedenis is simpel en men tracht er
een dosis dramatiek in te verwerken. M'aar Paul
Robeson zingt vael en uitstekend en dat is ten
slotte toch de kwestie waar het om gaat.
Een jongen, aldus luidt de story van deze
film, is van zijn ouders weggeloopen, naar men
meent zelfs gekidnapt. Robeson, alias Joe, de
goedige lobbes, die in Marseille's onderwereld
alom bekend is, wordt door de nolitie ter assi
stentie geroepen. Inderdaad gelukt hét hem,
nadat hij eenige malen den neus heeft gestoo-
ten, het kind op te sporen; maar de jongen
veelt er weinig voor naar zijn ouders terug te
keeren en weet Joe over te halen, hem bij zich
te houden. Maar een collega van Joe ontdekt,
dat deze den jongen verbergt, haalt dezen op
zijn beurt bij hem weg en brengt hem naar de
politie, waardoor hij tevens met de uitgeloofde
premie gaat strijken. Wel laat hij noodgedwon
gen Joe en zijn vrienden in de winst deelen,
maar veel pleizier heeft onze zwarte held daar
niet van, vooral niet als hij daardoor oneenig-
heid krijgt met 'n rasgenoote, die samen met
hem den jongen verzorgde. Natuurlijk komt ten
slotte alles in het reine.
De tweede hoofdfilm is „Zijn tweede moeder",
waarin Veit Harlan zich een begaafde filmer
toont, die op boelende wijze zijn stof behandelt,
en spanning en sfeer weet te scheppen. Een
dorpsmeisje is dienstbode bij een actrice, die
door haar carrière niet de zorgen kan geven
aan haar kind, welke noodig zijn. Daardoor gaat
het dienstmeisje langzamerhand de plaats van
de moeder bij het kind innemen. En wel zoo
sterk, dat als het meisje in haar dorp het zil
veren huwelijksfeest van haar ouders gaat vie
ren, het feest langs haar heen gaat; ze
heeft geen oog voos- haar verloofde, omdat ze
voortdurend denkt aan het ventje, dat zij ver
zorgen moet en dat ze meegenomen heeft naar
het feest. Terwijl ze danst met haar verloofde,
loopt het jongetje met een dorpsjongen weg en
zij komen terecht in een gevaarlijken stroom.
Overal worden ze gezocht, maar niet gevon
den en een groote angst maakt zich van het
dienstmeisje meester, dat zelfs zoo wanhopig is,
dat het in het water wil springen. Haar ver
loofde weerhoudt haar en juist op dat oogen-
blik hoort zij het hulpgeschreeuw van het jon
getje, dat ze dan redt.
Teruggekeerd in de stad blijkt, hoe zij de moe
der verdrongen heeft. Maar de twee vrouwen
begrijpen elkaar en het meisje gaat terug naar
haar dorp, waar ze met haar verloofde trouwt.
De boeiende film, waarin o.a. Hilde Körber
een hoofdrol vervult, zal door iedereen genoten
worden.
In goede kameraadschap hebben drie jonge
mannen, leerlingen aan de Marine-Academie
der Ver. Staten elkaar gevonden. Als kamerge-
nooten zullen zij hun dagen gezamenlijk moe
ten doorbrengen.
Roger Ash (Robert Young) is naar de aca
demie gekomen, om een der vele rijke meisjes
te kunnen trouwen, die verliefd zijn op de adel
borst-uniform. Hij werkt slechts hard in zoo
verre dit zijn eigen eer en aanzien kan ver
meerderen.
Richard Cates is de zoon van rijke ouders en
is vol eerbied voor den geest en de traditie der
Amerikaansche vloot.
„Truck" Cross (James Stewart) is de harde
werker, doordrongen van een nobel idealisme
voor de Marine.
Deze drie jonge adelborsten worden oprechte
vrienden, al ergeren „Truck" en Richard zich
herhaaldelijk aan Roger Ash's minachting voor
marine en vloot.
De vrienden vieren het Kerstfeest bij Richard
thuis en dan gaat de liefde, door middel van
de dochter des huizes, een woordje meespreken.
In het verhaal komt verder het eere-element
„Drie handioe meisjes" met Deanna
Durbin (.Frans Halstheater)
sterk naar voren, omdat Truck's vader onge
motiveerd als commandant van de vloot is ont
slagen en Truck door middel van een onvol-
ledigen naam rehabilitatie tracht te verkrijgen.
Zijn pogen mislukt en hij wordt geschorst!
Maar de vrienden springen in de bres en
vlak voor een groote voetbalmatch tusschen
leger en vloot komt alles in orde. Ash heeft
bemerkt, dat Richard's zuster niet hem, maar
zijn vriend lief heeft, ook is zijn eerbied voor
de vloot eindelijk ontwaakt en zijn rol wordt
in deze film een zeer sympathieke!
Iedereen kan deze film van levenslustige
jongelui met eerlijke en nobele karakters en
trouwe vriendschap gaan zien.
In het voorprogramma vraagt een gekleurde
teekenfilm de bijzondere aandacht, niet zoozeer
om het verhaal als wel om de sprookjesachtige
wijze waarop met kleuren gespeeld wordt.
De drie handige meisjes, waarvan Deanne
Durbin wel de voornaamste is, zijn teruggekeerd
in Haarlem en laten thans in het Frans Hals
theater haar lieftalligheid en handigheid zien.
En de film is dan ook wat men van bakvisschen
verwachten kan; een tikje romantisch, een
beetje sentimenteel, jeugdige frischheid en
haast onweerstaanbare charme, vroolijkheid en
zang op zijn tijd, geestige grappen en drie ge
lukkige paartjes tot slot. Dat laatste houdt ech
ter niet in. dat alle drie meisjes trouwen.
Deanne Durbin is nog wat te jong daarvoor,
maar haar filmische zusters gaan een nieuwe
toekomst tegemoet ze leefden lang en ge
lukkig getrouwd met twee jongemannen die
een groot aandeel hebben in de omstandigheid
dat er nog een „dritte im Bunde" is, n.l. de
vader van de drie handige meisjes, die zich
weer met zijn gescheiden vrouw verzoent. Daar
draait eigenlijk de heele inhoud om. Deze man
n.l. wil trouwen met een avonturierster, die aast
op zijn geld. En zijn drie dochters komen naar
hun vader terug, niet om de bruiloft mee te vie
ren maar juist om die te verhinderen. Een vrouw
is tien mannen te erg en het spreekt dan ook dat
de eene man hier niet tegen drie jonge vrouwen,
al zijn het zijn eigen dochters, op kan. En zoo
komt alles weer tot een happy-end, nadat diver
se verwikkelingen zijn gepasseerd en groote
vroolijkheid hebben gebracht, althans bij de
toeschouwers en Deanne Durbin, die uiteraard
Paul Robeson, wiens stem deze week in
Balace-Familie-.Cinema is te hooren
..V»
Uit de film „Marine Pronk
stukken" van Sam Wood
(Luxor Theater)
niet alleen om haat lieftalligheid meespeelt, bij
tjjd en wijle haar schoonen zang heeft doen
hooren. Al is de inhoud eigenlijk geen kinder
spel, het wordt zoo vlot en amusant verteld, dat
men er veel plezier van beleeft en niet al te veel
bedenkingen kan maken. Het voorprogramma
bevat een daverende gooi- en smijtklucht als
mede een zeer grappige teekenfilm op het thema
van den hoogen hoed van den goochelaar.
Prachtige zang, prettig spel en schitterende
uitvoeringen o.a. van de opera's Traviata, Ma
dame Butterfly, ziedaar de inhoud van deze
film. Melvyn Douglas en Grace Moore, ge
assisteerd door een staf geroutineerde film
spelers, zorgen ervoor dat deze film ook inder
daad een gezellig schouwspel is, terwijl het
verhaal bovendien zorgt dat er de spanning in
blijft. Natuurlijk is het een jacht op een meis
je, en al is dat meisje ook een beroemde zang
ster, het feit doet er niets aan af, dat zij allebei
gewoon verliefd zijn, als de eerste de beste kik-
vorsch. Ze zoeken allebei romantiek en ze krij
gen het ook met auto's vol. Om de beurt ont
voeren zij elkaar en den laatsten keer is het
raak, zoo raak zelfs, dat zij vermoedelijk bij
het schrijven van deze aanmoediging om hec
te gaan zien, al getrouwd zullen zijn. Grace
Moore is bovendien een aangename verschij
ning, die rijkelijk van haar gouden keeltje laat
genieten.
Een film zonder pretentie, maar hartelijk
gezellig en.... zwaar romantisch en wie zich
daarmee niet meer kan vermeien, doet goed in
een hoekje te gaan zitten en op zijn overlijden
te wachten.
Het programma heeft echter nog meer be
koorlijks en dat is de lilliputterstroep, die een
prachtige show geeft, beter misschien zelfs wel
dan menige troep uitgegroeide artisten doen
zou. De aankleeding is in een woord subliem
en wat al die kleine mannetjes en vrouwtjes
prestoeren is werkelijk formidabel. Russische,
Spaansche, Beiersche dansen volgen elkaar op
en hoewel ze bij elkaar slechts een twintig
minuten „werken", zoo ziet men in dien tijd
heel wat van hun kunnen.
Er zijn dezen keer zelfs heel kleine lilliput
ters bij, niet grooter dan twee sinaasappelen
op elkaar, en die zijn daardoor juist de groot
ste lilliputter van het heele stel.
Behoeft het nog gezegd, dat zij een éclatant
succes hebben?
De journaals en een pittige teekenfilm van
Max. Fleischer gaan bovendien nog vooraf en
completeeren dit verzorgde aardige progranffi&la
dat wij aan volwassenen een royale aanbeve
ling kunnen meegeven.
De Arrondissements-Rechtbank te Haarlem
heeft op 29 Juli 1938 uitgesproken het faillis
sement van Jacob Jongkind, hulpbesteller bij
de Posterijen, wonende te Aalsmeer, Zijdstraat
25. Curator Mr. F. M. Hagemeijer te Haarlem.
Rechter-Commissaris in bovengenoemd faillis
sement Mr. C. G. Bijleveld te Haarlem.
Onze Romeinsche correspondent seint ons
naar aanleiding van de rede van Z. H. den
Paus tegen het racisme nog:
De H. Vader zeide tot Zijn rede aanlei
ding te hebben gevonden in het feit, dat
hij vertegenwoordigers tegenover zich had
van 37 landen. Bovendien in het feit, dat
de H. Vader juist gisteren, toen de audiën
tie gehouden werd, een nieuw, zoo niet
ernstig, dan toch alarmeerend feit ter oore
was gekomen.
De H. Vader zeide naar aanleiding van de
navolging door Italië van Duitschland: „De
Latijnen spraken niet van ras; onze oude Ro
meinen spraken van „gens Italica, stirps Itali-
ca". doch gebruikten nimmer eenige barbaar-
sche omschrijving'. Het is noodig de dingen bij
hun naam te noemen. Dit niet te doen is, vol
gens Tacitus, een teeken van moreele deca
dentie."
De leerlingen van het college der Propagan
da Fide werden na 's Pausen rede aan den R
Vader voorgesteld door den prefect der Pro
paganda Fide, Kardinaal Fumasoni Biondi, die
een begroeting voorlas.
Verschillende gezangen werden uitgevoerd.
Na een dier gezangen nam de H. Vader
weer het woord en zeide, dat God Hem de
weldaad geschonken had om Zijn werk te
kunnen voortzetten in een physieke con
ditie, die niet slechter, ja zelfs goed was, en
die nog veel beter werd.
Gevonden en terug te bekomen bij: Van Duin,
Vogelenzangscheweg 45, Vogelenzang, e-.-n auto
sleutel; ter Voort, Schroeder v. d. Kolkweg 26,
een paardendek; Droog, Ooster Tuindorplaan 7,
Haarlem, een glacé handschoen; de Moei, Roos-
velastraat 16, Haarlem, een vermoedelijk gouden
colliertje (hartmodel)Zuijderduin, Zijlweg 14,
Overveen, een paar blauwe handschoenen; Cor-
nelisse, J. van Gooienstraai 11, Heemstede, een
foxterrier; Jansen, Militairen weg 15, een muis-
kleurige poes; Versteijen, Hollandslaan 109,
Haarlem, een blauw kindermanteltje; A. Brou
wer, Vogelenzangscheweg 346, Vogelenzang, een
dames-armbandhorloge; v. d. Kemp, Prins Hen
driklaan 150, een zilveren damesring; Bronk-
horst, Bellamystraat 17, Haarlem, een lederen
ceintuur; Van der Sluijs, Julianalaan 88, Over
veen. een vulpenhouder; Bureau Overveen (al
leen op werkdagen van 10 tot 12 uur voormid-
dags)vulpotlood, spél met hangertje, Rozen
krans; Post Aerdenhout: R. K. gebedenboekje,
gummi damesregenmantel, belastingmerk, cein
tuur; Post Strand: ceintuur, badpak met hand
doek, paar kousen, zijden hoofddoek, dasspeld,
Rozenkrans, sigarettenkoker, diverse sleutels,
dameskous, schoentje met kous, kindertaschje,
waarin portemonnaie, fietssleuteltjes, knipmes
sen, medaille 30 K.M. marsch, ring met sleutels,
belastingmerk. Terug te bekomen bij: H. Hof
stee, Klarenbeekstraat 67, Haarlem, een koste
loos belastingmerk; Koninkshove, Nobelstraat
2, Haarlem, een gedeelte van een kunstgebit.
Onze Romeinsche correspondent seint ons
d.d. 29 Juli:
De Argentijnsche minister van Buitenland-
sche Zaken, José Cantillo, heeft per telegram
aan den H. Vader mededeeling gedaan, dat op
21 Juli j.l. te Buenos Aires het vredes-tractaat
tusschen Bolivia en Paraguay is geteekend.
Kardinaal Pacelli heeft in zijn antwoord de
groote voldoening van den H. Vader hierover
uitgesproken.
LONDEN, 29 Juli (Reuter) Malcolm
MacDonald heeft in het Lagerhuis medegedeeld,
dat de regeering voornemens is binnenkort een
aantal voorstellen in te dienen voor 'n nieuwe
grondwet voor Malta, welke in overeenstemming
zijn met het toenemen der bevolking en het
deelnemen van de bevolking aan de regeering.
Er zal evenwel geen sprake van zijn, dat een
verantwoordelijke regeering wordt ingesteld cn
binnen afzienbaren tijd wordt dit ook niet ver
wacht.
De wetgevende vergadering zal bestaan uit acht
officieele leden, benoemd door den gouverneur en
LEVERT ALLE
(Speciale correspondentie)
REIMS, 29 Juli.
Nog twee dagen en de Tour de France 1938
is weer ten einde. Nog een tiende gedeelte
van den langen, moeilijken weg moet
worden afgelegd en als een verlossing voor
de renners, die ruim 4500 kilometer lang
krampachtig over hun stuur zaten gebogen,
zullen de torens van Parijs het einde aan
kondigen van dezen jaarlijkschen monsterrit.
Inderdaad, de verlossing, zoowel voor de
genen die zegevierend op de eereplaatsen de
eindstreep passeeren, alsook voor hen, die
niet op de voorste plaatsen konden geraden
en met den moed der wanhoop, meer niet, de
laatste dagen zijn doorgesukkeld. Alles is dan
weer voor een jaar voorbij: hoop, moedeloos
heid, taaie volharding, zegepraal, maar voor
al teleurstelling; bittere ontgoocheling van
zoovele en zoo hooggestemde verwachtingen.
Het zijn vooral ook de Nederlanders geweest,
die in dezen Tour stevige klappen hebben gehad.
En nu, in de laatste dagen nog, moest daar weer
iets bijkomen, dat alle hoop op succes in de
laatste ritten meedoogenloos den bodem insloeg.
De gevaarlijke val, dien Antoon van Schendel
maakte en de funeste gevolgen daarvan, heeft
immers niet één maar drie renners tot non
activiteit gedoemd, daar zij er nu nog slechts op
bedacht zijn, samen te Parijs aan te komen. En
willen zij dit bereiken, dan mogen zij den zoo
onnoemelijk zwaar gehandicapten Van Schendel
geen oogenblik in den steek laten. Trouwens het
zal dan nog de vraag zijn, of deze dappere Ne
derlander het tot het Pare des Princes zal weten
te brengen....
Overigens mogen wij zeggen, dat onze jon
gens in dezen Tour zeker niet beneden de ver
wachtingen hebben gereden. Wij hebben hen den
Izeran en Galibier zien bestijgen, bestrijden
kunnen wij beter zeggen, meter voor meter, duim
voor duim en hen totaal uitgeput zien arriveeren
aan de finish der afmattende berg-etappes,
moedeloos bijna en allesbehalve van zins zich een
volgenden da® nogmaals aan die verschrikkingen
te wagen, terwijl er voor hen toch maar zoo
weinig daadwerkelijke eer te behalen viel. Maar
ondanks dat alles, hebben zij doorgezet en dit
is een zelfoverwinning geweest, waarvan men
de waarde moeilijk kan schatten, wanneer men
niet heel precies weet wat een strijd als de Tour
de France, vooral in die geduchte bergen aan
schier onoverkomelijke moeilijkheden met zich
brengt.
Goed, Middelkamp zal niet bij de eerste tien
of vijftien man arriveeren, zooals zijn optimisme
ons dat voorspeld had, en dan zijn we Schulte
kwijt geraakt, de Schulte, waarvan men zooveel
had verwacht, doch waarvan de insiders reeds
lang tevoren verklaard hadden: Hij haalt het
niet.
Treft hiervoor onzen selectionneur 'n verwijt?
Geen kwestie van. Het kiezen van een ploeg voor
den Tour de France heeft met zooveel factoren
te maken, dat menschen die eenigszins weten
wat hierbij te koop is, eerlijk zullen toegeven,
dat die keuze goed was, uitstekend zelfs.
Men zal toch onomwonden moeten toegeven,
dat een Hellemons zich voortreffelijk gehouden
heeft bij al deze geroutineerde coureurs, ook al
bengelt hij ver aan de staart van het peleton;
dat een Middelkamp ondanks zijn grooten ach
terstand van het oogenblik, het Nederlandsche
hart menigmaal sneller heeft doen kloppen; dat
een Dominicus alleen het slachtoffer is gewor
den van de taak, die hij vrijwillig op zijn schou
ders heeft genomen; dat een Van Nek toch niet
mocht worden gepasseerd, evenmin als Van
Schendel.
Misschien zijn sommige supporters in de ver
richtingen van onze ploeg teleurgesteld. Zulks
heeft echter een volkomen duidelijke oorzaak.
Zoo hier en daar immers heeft men over deze
ploeg veel te hoog van den toren geblazen, even
als trouwens over den „goddelijken" Tour zelf,
maar de renners zelf zijn daar toch in geenen
deele de schuld van. Voor zoover het hun betreft
waren alle noodige elementen aanwezig: kracht,
moed, capaciteiten, kameraadschap en wat al
niet meer. Drie factoren, en wel zeer belangrijke,
ontbraken: routine, fortuin en.... leiding. En
aan het laatste zou misschien nog wel iets te
doen zijn geweest....!
In ieder geval mogen wij over onze renners
tevreden zijn. Daverend zijn hun prestaties
niet geweest, maar dapper toch in ieder ge
val. En tenslotte hebben wij hen toch ook
drie fraaie etappezeges zien binnenhalen,
zeges, die zoo fraai waren, omdat ze werden
behaald op een wijze, waaruit bleek, dat de
Nederlandsche wegrenner zich opperbest
thuis voelt in dit milieu, waar de besten der
besten hun krachten meten.
Het lijdt geen twijfel meer, of Bartali zal voor
Italië de eerepalm van deze Ronde veroveren.
De koning der bergen heeft vooral in de Alpen-
etappes zulk een absoluut meesterschap getoond,
dat er aan zijn oppermachtigheid niet meer te
tornen viel en al geven de Belgen nu nog zoo
hoog op over hun eigen krachten, al leest men
tusschen hun bewonderende „stijlblommekens"
ter eere van Bartali door, dat zij de Belgische
nederlaag maar heel moeilijk kunnen verdragen,
er is slechts één man die deze ronde kon win
nen en dat is Bartali. Zijn grandioze klim- en
daalkunst in de Alpen, is de grondslag geweest,
waarop hij zijn zege bouwde, een zege, waarvoor
hij, onverwachte gebeurtenissen daargelaten, bij
zijn aankomst in Parijs daverende triomfen zal
vieren.
De Belgen hebben dan als compensatie hun
overwinning in het landenklassement en daar
mede een douceurtje van 100.000 francs, als een
zoete pleister op de wonde....
Wij meenen alle reden te hebben om aan te
nemen, dat de groote strijd van den Tour reeds
is gestreden en dat er in het aspect van het
geheel nu weinig of niets meer zal veranderen.
Voor ons een reden om met dezen brief de cor
respondentie te besluiten uit het land, waar wij
een maand lang de verrichtingen van de renners
op den voet volgden.
Evenals zij zullen wij een gevoel van verlich
ting niet kunnen onderdrukken, wanneer in de
verte eindelijk het silhouet van Parijs zichtbaar
wordt. Tenslotte krijgt men van alles genoeg,
óók van den .verheerlijkten Tour de France!
tien gekozen leden. De gouverneur zal voorzitter
zijn en zal, wanneer het algemeen belang dit
eischt, het recht van spreken kunnen beper
ken. Het taalvraagstuk zal niet besproken mo
gen worden.
HAARLEM, 29 Juli. Geëxamineerd vier
vrouwelijke en drie mannelijke canditiaten. Ge
slaagd: mej. A. van Daalen, Zantvoort; mej.
J. Oranje, N.-Amstel; G. Kos, Heemskerk; G.
de Bruyn, Zaandam.
De Deensche zwemster Jenny Kammersgaard
is er in geslaagd de Duitsche Oostzeekust zwem
mende te bereiken, nadat zij Woensdag om
18.51 uur te Gjedser in Denemarken te water
was gegaan. Zij arriveerde Vrijdagochtend om
streeks kwart over elf ten westen van Warne-
muende tusschen Elmenhorst en de Stolteraa.
Zij heeft den afstand, welke 42 K.M. be
draagt. afgelegd in 40 uur en 2 min. Hierbij
heeft men te bedenken, dat het genoemde aan
tal kilometers de hemelsbreedte tusschen beide
kustplaatsen weergeeft. In verband met de
vele zeestroomingen heeft de zwemster in wer-
gelijkheid evenwel ongeveer zestig kilometer af
gelegd. Het laat zich begrijpen, dat mej. Kam
mersgaard met ongekenden jubel te Warne-
muende ontvangen werd. Eenige duizenden
personen verwelkomden op geestdriftige wijze
het kranige meisje, dat in het geheel geen blij
ken van vermoeidheid gaf.
Nadat zij haar doel had bereikt, werd zij
onmiddellijk aan boord van de politieboot ge
nomen, welke haar met vele andere motorboo
ten was tegemoet gevaren.
Tijdens den zwemtocht hield een dokter, dia
zich in een der begeleidende vaartuigen, be
vond, een oogje in het zeil en liet haar door
middel van een zwemmer levensmiddelen aan
reiken. Radiomuziek zorgde voor de noodige
afleiding. Het grootste deel van het traject
heeft Jenny met een mooien, rustigen slag ge
zwommen, doch Vrijdagochtend had zij tegen
een sterken, kouden stroom op te tomen.
Het was prachtig te zien, met welk een vin
nigheid zij het laatste stuk van het geweldige
traject zwom.
Toen zij aan wal stapte, werd zij door het
publiek enthousiast toegejuicht, terwijl een
muziekkorps zich deed hooren. Mej. Kammers
gaard heeft als gast van het gemeentebestuur
van Rostock haar intrek in een hotel te War-
nemuende genomen. Zij was zeer onder den
indruk van haar welgeslaagde poging.
Vrijdagmiddag is de finale van de Europee-
sche zone van het tournooi om den Davisbeker
tusschen Duitschland en Zuid-Slavië met de
beide enkelspelen begonnen. Puncec, die schit
terend op dreef was, won van Henkel, terwijl
Von Metaxa Pallada versloeg, zoodat de stand
na den eersten dag 11 is.
Op de banen van RotWeisz te Berlijn volg
den 4500 toeschouwers de wedstrijden. De Zuid-
Slavische kampioen versloeg zijn tegenstander
op overtuigende wijze in drie sets met 61.
7—5, 6—1.
Puncec had den bal prachtig onder controle,
hij speelde met harde, vlakke slagen, terwijl
zijn voetenwerk feilloos was.
Henkel daarentegen was niet al te goed in
vorm. Zijn groote fout was, dat hij zich her
haaldelijk naar het net liet lokken.
De tweede set, tijdens welke een lichte regen
voor een welkome afkoeling zorgde, was buiten
gewoon spannend. De derde game werd zeer
scherp omstreden. Henkel nam met 21 de
leiding, hield Puncec vast op de baseline en
voerde zijn voorsprong tot 51 op, zoodat ieder
een er op rekende, dat hij de set winnen zou.
Henkel kon zijn zenuwen evenwel niet be-
heerschen, zoodat Puncec, die zich schitterend
herstelde, snel ophaalde en met 75 beslag op
deze set legde.
Men verwacht, dat Puncec na deze mooie
zege zeker een plaats op de wereldranglijst zat
krijgen, temeer, daar hij ook reeds te Parijs en
Wimbledon heeft getoond wat hij waard is.
Von Metaxa behaalde in vijf sets 16, 64,
61, 36, 1210 de overwinning op Pallada.
Omtrent het tweede enkelspel van de ont
moeting Duitschland—Joego-Slavië kan verder
gemeld worden, dat Von Metaxa doorgaans
een sterk overwicht had, doch zijn zenuwen
speelden hem parten. Voordat de Duitschef
zijn tegenstander goed had begrepen, had hü
reeds een 16-achterstand, daar hij zich vaak
tot baselinespel liet verleiden. In de tweede set
veranderde hij echter van tactiek. Kort aan-
valsspel bracht hem tot de overwinning. HÜ
won eveneens de derde set.
In de vierde set, na de pauze, kon Pallada
weer geconcentreerd spelen, zoodat de set voor
hem was. Uiterst opwindend was de vijfde set.
Pallada had spoedig' de leiding met 21. Daar
na kreeg Von Metaxa een 43-voorsprong'»
welken hij weldra tot 53 vergrootte. Zijn sla'
gen werden echter zwakker en zijn tempo ver
minderde. Pallada zette alles op een kaart en
wist den gelijken stand van 60 te bereiken.
Daarna ging het op en neer, totdat de Duit-
scher de twee laatste games en daarmede de
set wist te winnen.
Vrijdag is te Montreal voor de eerste ronde
der Amerikaansche zone van het tournooi om
den Davis-beker de ontmoeting tusschen C»'
nada en Japan begonnen.
De Japanners wonnen beide enkelspelen in
drie straight sets.
Nakano sloeg Wilson met 62, 63, 62 e
Yamagishi klopte Murray met 61, 63, 6
