Wandelpier te Zandvoort?
Men ócAufff onó:
Haarlem, 18 Aug.
ORRIE
DONDERDAG 18 AUGUSTUS 1938
Een wandelpier te
Zand voort?
WEGVERBREEDING
VOOR DEN POLITIERECHTER
Hazardspel
Vuilwater drama's!
Omkooping
Concurrentie
HET REGEERINGSJUBILEUM
Feestelijkheden in het Kleverpark
Hondententoonstelling
Op 4 September a.s.
FRUIT-HACHÉ
Ongeval in de Dubbele Buurt
Programma Radiocentrale
AGENDA
Bioscopen
19 Augustus
Bioscopen
DOOR
CHARLES
GARVICE
STAD
Komt er een wandelpier te Zandvoort?
Wij moeten eerlijk zeggen, dat wij tegenover
bericht, dat wij aan de Maasbode ontleen-
vrij sceptisch staan.
Regelmatig duiken deze plannen om de twee,
flrie jaar op, doch nog nimmer zijn zij tot uit
dring gekomen.
Toch zou het niet onmogelijk zijn, dat de kans
°P verwezenlijking dezen keer grooter is dan bij
V°rige gelegenheden.
Want wij kunnen ons voorstellen, dat er tal
Van kapitaalbezitters zijn, die in de exploitatie
Van zoo'n pier een goede geldbelegging zien.
Hat het desondanks vroeger onmogelijk was
^et noodige geld daarvoor bij elkaar te krijgen,
behoeft nog geen reden te zijn, dat het ook in
^en huidigen tijd van geldovervloed niet lukken
Z°U. Misschien zullen vele menschen hierin een
aardig emplooi voor hun geld zien.
°ns werd medegedeeld, dat reeds eenigen tijd
Beleden een bedrag aan Engelsch kapitaal ter
^schikking was, dat tweemaal grooter was dan
c'e thans benoodigde één millioen gulden. Dat
aanbod is afgewezen, omdat de Engelsche plan
den tevens grondspeculatie omvatten in de
buurt van de te bouwen pier, die toen eenigszins
Noordelijke gedacht was, n.l. ter hoogte van
^rand Hotel. Men wilde zich liever beperken tot
de
exploitatie van de pier alleen. En, naar men
ttis verzekerde, is ook voor deze eenvoudiger
Plannen belangstelling van Hollandsch kapitaal
vcrkregen. Eenige Amsterdamsche banken heb-
ben hun medewerking toegezegd; het gaat er nu
alleen nog om kapitaalbezitters te vinden, die
Beid geven voor het ontbrekende gedeelte.
T>e plannen zijn serieus bedoeld. Of zij tot uit
kering komen, hangt af van de animo van de
Geldschieters en of deze animo bestaat, zal af
gangen van de vraag of de bezitters van het
Beid een loonend object in de pier zien.
T>e plannen om de pier een deel van het jaar
'eh behoeve van de kustvaart te gebruiken, zijn
°bs niet erg duidelijk. De heer Jelsma, die aan
Uitvoering van het plan meewerkt, is een
°Ud-ingenieur van den Waterstaat en acht zulks
b'et onmogelijk. Maar voor ons is het de vraag,
^at voor nut die kustvaart voor Zandvoort kan
°pleveren, zoolang er geen behoorlijke industrie
0£ land- en tuinbouwbedrijf is gevestigd. Voor
Pet vervoeren van de enkele mandjes garnalen
15 geen kustvaart noodig.
Met het gemeentebestuur van Zandvoort zelf
's hog geen overeenstemming verkregen. Wei is
eeh dag of veertien geleden een teekening bij
burgemeester ingezonden, maar de plannen
zelfs nog niet besproken in 't college van B,
eh W. Er zijn reeds zoo dikwijls dergelijke pro
pten geweest, dat de burgemeester het ge-
^khscht vond eerst te informeeren of het finan-
c'eele gedeelte van het plan in orde was. Daar-
tegenover zouden de initiatiefnemers het pret-
gevonden hebben, als zij den geldschieters
ku gemeentelijke concessie of iets dergelijks
Peelden kunnen laten zien. Eventueele toestem-
""hg tot het bouwen van een pier zou door den
r&ad van Zandvoort moeten worden gegeven. Bij
V°rige gelegenheden is wel eens het bezwaar
Geopperd, dat het natuurschoon van Zandvoort
P°°r het bouwen van een pier zou worden ge
baad, doch wij gelooven toch niet, dat de
P'ahnen tenslotte op een weigering van den
^aad zouden kunnen afspringen. Ook deelt men
°lls mede, dat de Raad de pier eventueel meer
Paar het centrum van het dorp zou willen heb-
eh, naast de flat Arange b.v. ter hoogte van
parkeerterrein.
Hat zijn echter allemaal speculaties, die nog in
Verre toekomst liggen en kleinigheden om op te
°Ssen als het eerst noodige, het kapitaal, bijeen
Is.
^oor Zandvoort en deze geheele omgeving zou
6ei1 bouwproject van één millioen gulden in
P^en tijd een welkome werkgelegenheid zijn. En
°otc later zou de exploitatie van de pier velen
^®rk geven.
het zoover zal komen? Mogen wij onzen
*egsman gelooven, dan is de zaak zoo goed als
V°°r elkaar!
Ra de afbraak van Busken Huet's woonhuis,
G^haamd „Sorghvliet" aan den Bloemendaal-
Nhen weg, welke afbraak voordat het zoover
heel wat voeten in de aarde had, is Pu-
eke Werken van Bloemendaal met bekwamen
ruws
spoed aan het werk getrokken, den rijweg ter
plaatse belangrijk te verbeteren.
Direct na het sloopen zijn de fundamenten
grondig weggeruimd en is het geheele terrein
met de omgeving gelijk gemaakt.
Thans is men zoover gevorderd, dat het voor
uitspringende gedeelte in den weg is afgesneden
en de Bloemendaalscheweg ter hoogte van de
Busken Huetlaan met enkele meters is verbreed.
Nu het onderwegdek alsmede de rollagen
reeds zijn aangebracht, zal het niet lang meer
duren, of ook dit gedeelte van den Bloemen
daalscheweg zal gemoderniseerd zijn, waarna
men het bestaan van het veel besproken „Sorgh
vliet" spoedig zal hebben vergeten.
Een Velsenaar was op 7 Juni de harddraverij
in Krommenie gaan bekijken. Maar hij had
niet alleen belangstelling voor de zich in het
zweet loopende paarden als iederen nieuwsgie
rigen kijker, doch zijn interesse was vastgekop
peld aan een ander belang: hazardspel! In casu
wilde hij de „bookmakers" van de Engelsche
wedrennen imiteeren, schoon dat hier in Hol
land, waar men daarvoor veel te degelijk Is,
al sinds jaar en dag tot de verboden vermaken
behoort. En de politie speurt ijverig naar de
zulken, die door het gelegenheid geven van
weddenschappen af te sluiten, een slordige en
pikante bijverdienste willen verwerven. Zoo
kon het gebeuren, dat terwijl de Velsenaar de
toeschouwers luid uitnoodigde met hem een
weddenschap af te sluiten op „Sister Bon" op
de basis van 4 1, hij vlak naast zich een
rijksveldwachter-in-burger had staan, die na
tuurlijk onverholen interesse voor deze actie
toonde zonder zich nochtans als een dienaai
van den H. Hermandad bekend te maken. De
veldwachter bemerkte, dat de adspirant-book-
maker eerst twee rijksdaalders van een heer
en vervolgens nog tien gulden van een dame
kreeg toegestopt. En toen de paarden de eind
streep hadden bereikt en ieder wellicht wel
voldaan huiswaarts keerde, daalde de stevige
hand van den rijksveldwachter op het schou
derblad van den Velsenaar, die eens even moest
vertellen wat hij alzoo had uitgevoerd. Maar
blijkbaar door de emotie raakte de gewezen
bookmaker zijn geheugen kwijt. Hij wist waar
achtig niet meer tenminste dat beweerde hij
dat hij luid geroepen had en evenmin wie
en waarom hem dat geld in zijn handen was
gestopt. De veldwachter echter heeft een scher
pen blik, een goed gehoor en een voortreffelijk
geheugen en kon alles nog weer precies mede-
deelen toen de zaak voor den politierechter
kwam. De Velsenaar wist nog steeds van niets,
en van niemand en zijn geheugen was nog even
leeg. Wie de menschen waren, die hem het geld
hadden gegeven het was hem gansch en al
onbekend. En waarom ze dat gedaan hebben,
ook dat was hem een raadsel. „Het geld valt
niet uit de lucht hoor!" bromde de Officier, die
daar blijkbaar ondervinding van heeft. En de
magistraat maakte zich kwaad op den ver
dachte, die de rechters voor kinderen aanziet,
wien hij sprookjes kan vertellen. Den sprookjes
is de rechter al lang ontgroeid, hij weet nu
alleen nog maar van wetsartikelen en straffen
af en de Officier eischte dan ook f 50 boete.
De man in het verdachtenbankje was zich
immer nog van geen kwaad bewust en hij had
nog al wat vragen op zijn lijstje staan. Zoo
verbaasde hij zich er over dat hij eerst na
afloop van de rennen en niet onmiddellijk was
gearresteerd. Gaat dat zoo maar? De rechter
maakte hem duidelijk, dat hij jaren na het
misdrijf nog ter verantwoording kan geroepen
worden en legde hem toen meteen maar vier
dagen gevangenisstraf op.
Verdachte: Wat, krijg ik zoo maar gewoon
vier dagen gevangenisstraf?
Officier: Ja, inderdaad, en u mag er zoo
maar gewoon veertien dagen over denken om
in hooger beroep te gaan!
Beverwijk lijdt aan een eigenaardige ziekte'
vuilwaterdrama's. Dat zijn spontane treurspe
len, waarvoor geen manuscripten geschreven
en geen regisseurs noch mise-en-scènes noodig
zijn. Dat gaat zoo maar vanzelvers. De hoofd
rollen spelen twee buurvrouwen, die elkaar met
een scheel oog aankijken, wat haar niet fraai
staat, maar die overigens buitengewoon zinde
lijke huisvrouwen zijn. Ze schrobben haar
straatje met veel water en als dit vuil gewor
den is, dan zorgen ze ervoor dat buurvrouw
er ook gebruik van kan maken. Overbodig te
zeggen, dat deze laatste daarop heelemaal geen
prijs stelt en als belooning gaat toonen, dat
ze over een welbespraakten mond beschikt. Het
wordt dan een gezellig gesprek, soms over
gaande in de daad, welke de dokter vervolgen:;
kan heelen.
Een van deze drama's ondervond een tuin
der met zijn vrouw en hij maakte zich zoo
kwaad, dat hij op zekeren dag zijn buurvrouw,
die toevallig langs kwam, zonder eenige aan
leiding een klap gaf, welke haar met den grond
deed kennis maken. Ook zij verloor toen haar
geheugen, maar dat was medisch en psycho
logisch beter te verklaren dan bij den man,
die rijk wilde worden van verboden wedden
schappen. En bovendien was het maar tijdelijk,
voor den politierechter kon ze alles weer tot
in détails navertellen en ze vergat ook de gou
den oorbellen niet, welke ze in den strijd had
verloren. Bovendien kwam aan haar verhaal
nog een vreemdeling te pas, die op den keeper
beschouwd geen vreemdeling bleek te zijn, maar-
een buitenstedeling. Ook deze had een keer
een ruzie meegemaakt en hij zal ongetwijfeld
wel een prettigen indruk van het nijvere ste
deke Beverwijk hebben gekregen.
De Officier vroeg de geslagen buurvrouw of
zij nooit wat leelijks tegen buurman zei.
„Ja zeker!" was het grif gegeven antwoord.
„En deed u ook nooit eens wat tegen hem?"
„Ja zeker!"
De Officier concludeerde dat dan beiden
schuld hebben en de rechter paste het spreek
woord toe van den goeden buur en den verren
vriend en gaf den raad maar gauw te gaan ver
huizen
f 8 vroeg de Officier, als vooruitbetaling op
een spoedigen vrede.
De tuinder beloofde nooit meer vrouwen te
zullen slaan en zijn mond stijf dicht te houden
en de rechter werd er zoo van vertederd, dat
hij slechts een rijksdaalder boete oplegde.
Een 25-jarige pakhuisknecht uit Westzaan
had op 6 Juli wat al te diep in het glaasje ge
keken en zich gelaafd aan het geestrijke vocht,
waardoor de wijsheid in de kan was geraakt.
Zoo kwam het, dat hij des avonds zonder licht
op zijn fiets in verboden richting rijdend, door
een agent werd aangehouden, die den man in
het politiebureau opsloot. Toen de wijsheid bij
den knecht terugkeerde en hij zich bedacht,
wat hij eigenlijk gedaan had, maakte hij het
half dozijn proces-verbalen, dat hij zoowel we
gens zijn dronkenschap als het rijden zonder
licht en wat dies meer zij, vol door den agent
een gulden te beloven als hij de zaak er maar
bij liet zitten. De ordebewaarder liet zich ech
ter niet omkoopen en nu kon de knecht in het
verdachtenbankje bedeesdelijk toegeven, dat hij
zich wel wat vergaloppeerd had. De poging tot
omkooping was tenslotte nog veel erger dan
alle andere overtredingen bij elkaar. Hij gaf
als excuus op, dat hij zich schaamde over zijn
dronkenschap en had willen voorkomen, dat
zijn ouders ervan op de hoogte zouden komen.
De Officier van Justitie werd daardoor niet erg
vermurwd. Hij schilderde de gevaren, waaraan
de politie blootstaat als ze nu eens wel het geld
had aangenomen en hij wenscht het misdrijf
door f 20 uitgeboet te zien. De rechter streek
alweer over zijn hart en legde f 12 boete op.
„Ik sla je evenver onder den grond als je
er nu boven staat", vertelde een ijscoventer op
5 Juni j.l. op den Schipholweg bij het vliegveld
tegen een collega. De vriendelijke mededeeling
was als antwoord bedoeld op het verzoek van
dezen collega om ergens anders te gaan staan,
want als ze in eikaars nabijheid bleven, zou
den ze beiden niets verdienen. De heetgeba
kerde ijscoventer had hij maar wat ijs ge
geten om tot bedaren te komen, het lag voor
hem vlak bij de hand! gaf voor den politie
rechter toe, dat hij zijn mede-verkooper een
„opduvel" had gegeven, want hij had den in
druk gehad, dat hij anders zoo'n ongezellig
vriendschapsbewijs zou hebben gekregen. En
de eerste klap is immers een daalder waard....
Deze eerste klap kostte hem nu echter 4 gul
den boete. De Officier had het dubbele geëischt.
Bovenstaande foto geeft een beeld hoe de
in ons ochtendblad van heden een en a
zien. De bouwkosten van dit groote wer
De pier is geprojecteerd voor het Casino
krijgen van 375 meter met een breedte v
projectieteekening een ellipsvormige ver
rotonde aan het einde van de pier ong
paviljoen op deze rotonde, dat drie verd
een concertzaal, een cabaret en een resta
de heer A. Koster, heeft het ontwerp verv
nische problemen werd hij bijgestaa
wandelpier te Zandvoort, waarover wij
nder mededeelden, er uit zou komen te
h zullen ongeveer f 1.000.000 bedragen,
en zou van den boulevard af een lengte
an 12 meter. In het midden vertoont de
breeding van 60 meter, terwijl ook de
eveer deze doorsnede zou krijgen. Een
iepingen hoog zou worden, kan een café,
urant bergen. De Haarlemsche architect,
aardigd. Voor het oplossen van de tech-
n door ir. O. Jelsma uit Den Haag
Onder auspiciën en met volle medewerking
van de Vereeniging Koninginnedag, zullen tij
dens de feestweek ter gelegenheid van het Re-
geeringsjubileum van H. M. onze geëerbiedigde
Koningin eenige feestelijkheden in het Klever
park worden aangericht.
Deze feestelijkheden zullen aanvangen op
Woensdag 31 Augustus des namiddags om 2 uur
precies met een sport- en kinderfeest op het
Gemeentelijk Sportterrein aan de Kleverlaan.
Onderstaande nummers staan ter uitvoering
op het programma:
Meisjes van 9, 10 en 11 jaar: autopedrijden
(autoped met gummibanden), blokjes rapen,
eierloopen (hindernisloop)
Jongens van 9, 10 en 11 jaar: autopedrijden
(autoped met gummibanden), tonnetje rollen,
touwtrekken.
Meisjes van 12 en 13 jaar: 60 M. hardloopen,
verspringen, kastiebalwerpen.
Jongens van 12 en 13 jaar: 60 M. hardloopen,
verspringen, werpen met kastiebal.
Meisjes van 14 en 15 jaar: 80 M. hardloopen,
verspringen, werpen met een kastiebal.
Jongens van 14 en 15 jaar: hardloopen 80 M.,
verspringen, werpen met een kastiebal.
Meisjes van 16 en 17 jaar: hardloopen 80 M.,
discuswerpen, hoogspringen.
Jongens van 16 en 17 jaar: hardloopen 100 M.,
kogelstooten, hoogspringen.
Tevens geven dien middag verschillende ver-
eenigingen een demonstratie o.a. een demon
stratie van handbal, waarschijnlijk ook korfbal
en daarbij nog een 199 M., een estafette en een
werpnummer.
Jongens en meisjes van 917 jaar, die aan
deze wedstrijden wenschen deel te nemen, kun
nen zich aanmelden bij onderstaande adressen:
C. Nijgh, Santpoorterstraat 42; Radio Tech
nisch Bureau Ideaal, Velserstraat 1; Firma
Scholten, Kleverparkweg 60; P. van Gasteren,
Santpoorterstraat 59; Franken's Kantoorboek
handel, Ostadestraat 6.
Voor inschrijfgeld wordt 0.10 per deelnemer
verlangd.
De inschrijving staat open tot en met Zater
dag 27 Augustus a.s.
Het geheel staat onder leiding van leeraren
M. O. Lichamelijke Opvoeding, terwijl de hoofd
leiding berust bij den heer H. J. Lindenborn,
leeraar M. O.
Woensdagmiddag om kwart voor 5 uur heeft
een autobus in de Dubbele Buurt een bakfiets
aangereden, bestuurd door een 50-jarigen
fruitkoopman en rijdende in dezelfde richting
als de autobus. Dit voertuig kon bij het pas-
seeren van de bakfiets niet voldoende naar
links uitwijken doordat van den anderen kant
een wielrijder kwam. De bakfiets sloeg om en
een hoeveelheid fruit ging verloren. De be
stuurder kreeg geen letsel doch de autobus
bestuurder wel een proces-verbaal.
Programma 1: Hilversum 2.
Programma 2: Hilversum 1.
Programma 3: Keulen 8.00; Parijs Radio
10.20; Radio PTT Nord 12.05; Ned. Brussel
12.20; London Regional 2.05; Keulen 2.35; Lon
don Regional 3.20; Keulen 3.50; Parijs Radio
5.20; Keulen 7.30; Fransch Brussel 9.35; Ned.
Brussel 10.20; Keulen 10.35.
Programma 4: Ned. Brussel 8.00; Divtrsen
9.20; London Regional 10.35; Droitwich 12.40;
London Regional 1.00; Droitwich 1.35; London
Regional 6.45; Droitwich 7.20.
Programma 5 8.00—7.00 Diversen; 7.00—8.00
Eigen gramofoonplatenconcert. Opnamen van
Nat Gonella en Canaro's Aïgentijnsch orkest.
1 Someone stole Gabriels Horn. 2 Caroline.
3 Way down yonder in New Orleans. 4 Harlem
Hokum Blues. 5 Stranger Flues. 8 Chinese
Laundry. 7 Lazy River, 8 Churracca. 9 Puerto
Nuevo. 10 Mi Buenes Aires Querido, 11 Milcnga.
12 Old Man's River. 13 I can't Dance. 14 Ride
red ride. 15 The man from the South. 16 Shoe
shine boy. 17 Nagasaki. 18 Black coffee. 8.00
12.00 Diversen.
De Nederlandsche Kennelclub „Cynophilia"
zal in samenwerking met haar afdeeling de
Kynologenclub „Kennemerland" haar 54ste
Hondententoonstelling houden op Zondag 4
September a.s. in het Kreiagehuis aan de Leid-
schevaart, te Haarlem.
Velen zullen zich nog het te Haarlem gehou
den „Kynologische feest" herinneren in 1931.
Het was echter de laatste tentoonstelling, die
in Haarlem gehouden werd, in- het voor hon
denshows zoo geschikte Brongebouw.
De hondententoonstellingen te Haarlem wa
ren reeds in het begin van deze eeuw zeer ge
liefd en druk bezocht, ja Haarlem stond wat
dat betreft aan de spits. De heer Harms, secre
taris van den Raad van Beheer op Kynologisch
gebied, zeide eens op een zéér geslaagde tentoon
stelling, welke ergens in het Noorden van ons
land gehouden werd: men zou zich haast wa
nen in Haarlem te zijn, zoo goed verloopt de
show hier.
Ja, de Haarlemsche hondententoonstellingen
waren wel gerenommeerd.
In 1933 werd de laatste hondententoonstel
ling in het rayon Kennemerland gehouden te
Zandvoort. Dit was een 2-daagsche Internatio
nale Kampioenstentoonstelling.
Nadien vermocht de Kynologenclub Kenne
merland geen tentoonstelling meer te organi-
seeren. Hoe vreemd het ook moge klinken voor
Haarlem, de vijfde stad van Nederland, maar
waar is het, dat het haast niet mogelijk is.
hier een geschikte gelegenheid voor een hon
dententoonstelling te vinden.
Toch bezit Haarlem een gebouw, zooals men
bijna nergens vindt, n.l. het centraal gelegen
Veilingsgebouw aan den Kleinen Houtweg. De
pogingen om hierop beslag te leggen mislukten
echter jammerlijk.
Op het laatste moment kon echter een over
eenkomst getroffen worden met het bestuur
van het Kreiagehuis, zoodat dan nu eindelijk
na 7 jaren het eens in de Kynologie zoo be
faamde Haarlem weer een kans krijgt.
De streek Kennemerland met Haarlem als
middelpunt, omgeven door een krans van prach
tige plaatsen, is een der beste Kynologische
centra van ons land. De liefhebberij voor hon
den en de fokkerij staan er op hoog peil. Het
is opvallend hoe veel werkelijk bijzonder mooie
honden Haarlem en omgeving rijk is. Men ziet
er vooral zeer goede Chow-Chows en Dalmati-
ners, rassen, die elders sporadisch voorkomen.
Door de uitgestrekte jachtterreinen in de om
liggende gemeenten telt Kennemerland ook zeer
vele Retrievers in diverse variëteiten, vele
prachtige Epagneuls Breton. Er zijn hier in de
streek ook prachtige Arabische, Perzische en
Russische Windhonden. En dan Terriers! Haar
lem is zelfs het Continental Centrum der Welsh
Terriers-fokkerij. Ook vinden we hier serieuze
fokkers van Cairn- en Schotsche Terriers,
draadharige en gladharige foxterriers. Dat zal
op de tentoonstelling wel blijken. Reeds vele
bekende exposanten zegden inzendingen toe.
Vele liefhebbers uit Kennemerland, die nog
nimmer met een hondententoonstelling kennis
hebben gemaakt, zijn voor deze gelegenheid hun
hond ter inschrijving komen aanbieden. Het
aantal belangstellenden dat allerlei inlichtin
gen kwam vragen is zeer groot.
Voor hen, die in de veronderstelling leven,
dat de tentoongestelde honden een paar dagen
op de tentoonstelling in kooien moeten door
brengen, waar zij slecht verzorgd worden en de
mogelijkheid tot ziek worden niet gering zou
zijn, diene, dat de tentoonstelling, welke op 4
September a.s. in het Krelage-huis gehouden zal
worden, een één-daagsche is. D.w.z. dat de
honden om 10 uur op de tentoonstelling moeten
zijn. Iedere inzender krijgt gratis een begelei-
derskaart op naam. Hij zal zijn hond (en) nim
mer alleen behoeven te laten. De honden mo
gen de tentoonstelling in den namiddag van
denzelfden dag omstreeks 5.30 uur verlaten. Alle
honden worden, alvorens tot de tentoonstelling
toegelaten te worden, aan den ingang van het
tentoonstellingsgebouw verplicht, doch geheel
kosteloos aan een nauwkeurig veterinair onder
zoek onderworpen. Hierdoor krijgt men de ze
kerheid, dat uitsluitend kerngezonde exempla
ren de tentoonstelling betreden.
Honden, die op den openingsdag der tentoon
stelling den leeftijd van 6 maanden nog niet
bereikt hebben, kunnen niet worden ingeschre
ven.
De hygiënische verzorging zal uitmuntend
zijn. De honden liggen op de banken, doch zijn
van de andere honden door dichte beschotten
afgescheiden. Voor- en bovenzijde der banken
zijn geheel open, zoodat de dieren ruim en licht
Gebouw St. Bavo. R. K- Smedenpatroons,
8 uur. Bestuur Transportarbeiders, 8 uur, R. K.
Bevolkingsbureau, 8 uur. Rechtskundig Advies,
78 uur.
Kunstzalen J. H. de Bois, Kruisweg. Ten
toonstelling Kinderportretten Toon Kelder, 95.
Toonzalen fa. Boskamp en Zn-, Overveen.
Tentoonstelling werk P. v. Wijngaerdt, 106 uur
Gem. Concertzaal. H. O. V.-concert, kwart
over 8.
Groote Kerk. Orgelbespeling, 34 uur.
Rembrandt-Theater: Harold Lloyd in „Pro
fessor, pas op", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Luxor-Theater; Broadway-Melody 1938", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Frans Hals-Theater; „Het meisje met de vier
vaders" (Merry go round of 1938), 2.30, 7 en
9.15 uur.
Palace-Familie-Theater: „The Ritz Brothers
in „Drie malle invallers" en „Gevaarlijke Do
cumenten", 2 en 8.15 uur.
Moviac: Uurfilmvoorstellingen van half 3 tot
half 12.
Gebouw H.K.B., Tempeliersstraat: „8 dagen
wereldgeschiedenis" 2.30 en 8.15 uur.
Kunstzalen J. H. de Bois, Kruisweg: Tentoon
stelling Kinderportretten Toon Kelder, 95 uur.
Toonzalen fa. Boskamp en Zn., Overveen: Ten
toonstelling werk P. v. Wijngaerdt, 10—6 uur.
Cinema-familie-Palace: „Dubbel of niet" en
„Avonturen in hotel Excelsior", 2 uur en kwart
over 8.
Frans Halsthcater: „Eenmaal jazz en'eenmaal
nul", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Luxor-theater: „Broadway-melody 1938", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Rembrandttheater: „Zwerfstertje" (met Shir
ley Temple) 2.30, 7 en 9.15 uur.
liggen. Besmetting is haast uitgesloten te noe
men.
Voor de kleinere rassen en de z.g. dameshond
jes zjjn er speciale met het oog op tocht
hooger gelegen cabines. Iedere exposant wordt
in de gelegenheid gesteld zelf een omrastering
mede te brengen, doch moet hiervan op het in
schrijvingsformulier melding maken.
Iedereen zal natuurlijk zorgen, dat zijn hond
in de beste plunje verschijnt. Vooral de terrier-
liefhebbers zullen nu de laatste hand leggen
aan het toilet hunner in te zenden exemplaren.
En tenslotte nog iets heel belangrijks voor
hondenliefhebbers.
Menigeen is in het bezit van een mooien
hond, het doet er niet toe welk ras, maar heeft
er geen officieele stamboom bij. Wat is dat
jammer, wordt vaak gezegd, want nu ka^> ik
hem natuurlijk niet op een tentoonstelling laten
inschrijven. Dat is niet zoo. Zij kunnen wel wor
den ingeschreven, doch behooren van te voren
op een daarvoor gratis te verstrekken formulier
te worden geregistreerd bij den Raad van Be
heer, Keizersgracht 270, Amsterdam. De kosten
hiervan zijn miniem. Het is dan zelfs moge
lijk, dat een hond van onbekende afstamming
in het Nederlandsche Honden Stam Boek (N.
H. S. B.) wordt opgenomen, wanneer de ras
kenmerken voldoende tot uiting komen. Hier
voor wordt geëischt, dat de hond op twee ten
toonstellingen onder verschillende keurmeesters,
ten minste het praedicaat „Zeer Goed" behaald
heeft.
In Kennemerland zijn mooie honden, in Ken
nemerland bloeit de Kynologie, we kunnen in
Haarlem wat tentoonstellingen betreft aan de
spits staan.
Programma's en inschrijfbiljetten zijn vanaf
20 Augustus gratis te verkrijgen bij den secre
taris-penningmeester der tentoonstelling J. L.
J. J. Harms, Koninginneweg 190, Amsterdam.
Tel. 23963, bij den adjunct-secretaris L. P. Kna
pen, Vosmaerstraat 49 Haarlem en aan de vol
gende adressen: W. van Haaren, Zeeweg D 341,
IJmuiden-Oost, N. J. Spoelstra, v. Speijkstraat
7B Zandvoort, J. A. C. Zillesen, Amsterdamsche-
vaart 222 Haarlem, F. M. Heerkens Thijssen,
Spiegelenburghlaan 13, Aerdenhout, Tel. 27050.
De inschrijvingen sluiten Vrijdag 26 Augus
tus a.s.
Over: Oranjevereeniging „Prinses Beatrix"
De tijd nadert, dat wij het heuglijke feit
mogen herdenken van het 40-jarig regeerings-
jubileum van H. M. de Koningin. De Oranje
vereeniging „Prinses Beatrix" wil ook niet
achterblijven om dit heuglijke feit te vieren.
Hiervoor is echter geld noodig, daar wij ver
schillende feestelijkheden, o.a. kinderwedstrij-
den, bioscoopvoorstelling enz., voor de kinde
ren op het programma hebben staan.
Wij willen dan ook de bewoners van Haarlem
(Noord) opwekken, ieder, naar draagkracht, bij
te dragen om dit feest te doen slagen. U kunt
zich als lid onzer vereeniging opgeven bij den
penningmeester, den heer E. v. Huysteeden,
Lijsterstraat 56, alwaar ook eventueele bijdragen
voor dit feest kunnen gestort worden. Ook zal
door eenige dames aan de huizen worden gecol
lecteerd, welke collecte wij hierbij ten zeerste
aanbevelen.
HET BESTUUR.
61
..Dolores, juffrouw Meiford is gekomen. Wil
aan Sara zeggen, dat ze haar haar kamer
^oet wijzen?'
Diana wendde zich om met haar gewone
fhatie, teneinde met gepaste hooghartigheid
?e „gezelschapsjuffrouw" te groeten. Toen het
'arnplicht op Lorrie's bleek, maar betooverend
6azichtje viel, schrok ze.
„Lorrie Latimer!" zei ze en sloot haar lippen
Vast opeen.
„Ja, ik ben het," zei Lorrie. „Hoe gaat het
"tet je, Diana?"
„Hoe gaat het met jou?" zei ze, zich her-
a£ellend in haar evenwicht. „Ik^ wist dit niet.
^ymour heeft me niets verteld."
„Heen," zei Lorrie. „Ik vroeg hem te zwijgen.
.7 Wilde met rust gelaten worden. Maar het
N'ndert niet
Voor ze verder konden gaan met haar
^huwaehtig praten, ging de deur open en kon-
rBde de butler lord Kendale aan. Instinctief
rok Lorrie zich in de schaduw terug, buiten het
chynsel van de lamp.
Hij kwam binnen en staarde even r°nc* ^ict
verveeld gezicht, zooals een man doet, die
een vreemde situatie wordt geplaatst.
"Hoe gaat het met u lady Collop? vrees
dat u zich mij niet meer herinnert. Wu hebben
elkaar ontmoet toen ik nog een jongen was.
Ik denk, dat dit de reden was, waarom lady
Farnham denkt, dat zij recht heeft u op deze
weinig ceremonieele wijze met ons op te
schepen. Ik hoop dat u haar en ons zult ver-
g€V6ïl tf
„Ik ben heel blij u te zien, lord Kendale,zei
de oude dame verward. „Ik kan mij u niet
herinneren, maar zooals ik reeds tegen Dolores
zei
„Wat?" schrok hij.
Diana raakte zijn elleboog aan. „Een oude
vriendin van je Guy," zei ze koud, op waar
schuwenden toon. „Je wist niet, dat Dolores hier
was, nietwaar?"
Hij wendde zich haastig om en staarde in
het duister, toen zag hij het slanke meisjes
figuurtje, het bleeke, mooie gezichtje, dat nij
had gekust en hij bleef haar onbeweeglijk en
zwijgend aanstaren.
HOOFDSTUK XXV
Hij keek naar het mooie, bleeke gezichtje met
een domme uitdrukking op zijn gelaat.
De stilte die volgde deed hem begrijpen,
dat zijn verloofde hem strak aankeek. Hij
deed zijn best om gewoon te lijken, glimlachte
flauwtjes en zei met een stem, waar onver
schilligheid te dik boven op lag:
„Hoe gaat het met u? Dit is een prettige
verrassing. Ik wist niet, dat ik u hier zou vin
den" en hij keek van haar naar Diana, die
hen met een wreed glimlachje bleef aankijken.
„Neen," zei ze. „Ik vertelde Dolores al, dat
we niet wisten, dat ze bij lady Collop logeerde."
„Logeeren bij lady Collop?" zei hij onnoozel.
„Ja juist. O ja; natuurlijk."
Terwijl hij sprak vervloekte hij het ongeluk
kige toeval, dat hen hierheen had gezonden en
hij vroeg zich af of hij niet een excuus kon
vinden, waardoor hij zijn hoed zou kunnen op
zetten en vluchten. Lorrie hier! Hier in het
zelfde huis als hij, in dezelfde kamer en Diana
die toekeek
„Natuurlijk zijn u en Dolores oude vrienden,"
zei lady Collop. „Ik ben erg blij, dat ze hier is;
u zult u nu meer thuis gevoelen, lord Kendale."
„Ja," stemde hij toe met een tweede poging
tot glimlachen.
„Ik hoop dat Greta en Jack het goed maken,
juffrouw Latimer?"
„Uitstekend, dank u," zei Lorrie. „Jack is nu
officier, wist u het?"
„Ja," zei hij, „dat heb ik gezien. Ik ben hem
laatst nog gaan opzoeken, maar hij was uit.
Goeie, ouwe Jack!"
„Ik zal met u mee naar boven gaan, juffrouw
Meiford!" zei lady Collop.
„Laat mij het doen," begon Lorrie haastig,
omdat ze bang was met Guy alleen gelaten te
worden, maar lady Collop schudde haar hoofd.
„Neen Dolores, ik geloof, dat ik mijn plicht
ken, ik zal met juffrouw Meiford meegaan."
Ze was nog even ouderwetsch beleefd en
hoofsch als in vroeger tijd, toen ze de diners
in Mansion House presideerde in de dagen,
dat sir Samuel Lord Mayor was en lady Collop
gewend deftige menschen te ontvangen. Ze be
geleidde Diana dus naar boven.
Guy ging naar het vuur en leunde tegen den
schoorsteenmantel, zijn oogen gericht op den
spiegel. Lorrie ging gelaten in een stoel zitten
met een kous, die ze voor de Chiekeraboos
aan het breien was en er viel een benauwend
zwijgen.
Plotseling keek hij op haar neer.
„Wat beteekent dit, Lorrie?" zei hij en zijn
stem klonk angstig en ongerust.
„Wat beteekent wat?" vroeg ze, zonder haar
oogen van haar kous af te wenden.
„Waarom woon je hier by die ouwe malloot?"
vroeg hij, bijna boos.
„Je moet ergens wonen," zei ze, terwijl ze
trachtte te spreken op een toon, alsof alles
heel gewoon was. Ze bleef maar op haar brei
werk turen. „En ze is geen malloot; ze is een
heel vriendelijke dame met eigenaardige denk
beelden, dat is alles."
„Goed," zei hij norsch. „Maar waarom woon
je dan bij die goedhartige dame met haar
eigenaardige denkbeelden? Waarom ben je niet
bij Greta?"
„Omdat we te arm zijn om onzen zin te doen.
Toen paps toen mijn vader stierf, moesten
we het huishouden opbreken. Greta is gouver
nante geworden, Jack is in Woolwich en lady
Collop was edelmoedig genoeg om mij een thuis
aan te bieden."
Hij vloekte niet, zooals hij graag had wil
len aoen, maar hij beet op zijn lip en keek
met gefronste wenkbrauwen op haar neer.
„Waarom wist ik dit alles niet?" vroeg hjj
bijna woedend. „Ik vroeg er Diana naar
maar ze scheen er niets van te weten. Waarom
is dat allemaal zoo geheimzinnig gegaan?"
„Dat was mijn schuld," zei ze gedwee.
„Weet je" en ze hief haar oogen naar hem
óp met een glimlachje, dat naar zijn hart ging
„als het menschen slecht gaat in de wereld,
dan verstoppen ze zich altijd. Ik ik wou
mezelf verstoppen en tot vanavond dacht ik,
dat ik daarin geslaagd was."
„Ik hoop," zei hij, „dat je gelooven zult, dat
ik niet wist, dat je hier was. Ik hoop, dat je er
van overtuigd zult zijn, dat ik niet zou zijn ge
komen, als ik geweten had, dat ik jou hier zou
ontmoeten?"
„Ik denk van niet," stemde zij met zachte
stem toe.
„Neen," zei hij bitter. „Ik wist, dat we elkaar
weer moesten ontmoeten, vandaag of mor
gen
„Maar evenals de staatslieden, die beweren,
dat er vandaag of morgen oorlog komt, heb je
gedacht: laat het morgen dan maar zijn!"
„Ja," zei hij, terwijl hij ondankbaar weigerde
om te glimlachen om haar poging tot gekheid
maken. „Ik zou er iets voor gegeven hebben,
als het nooit was geweest."
Een oogenblik zwegen ze na deze open
hartige bekentenis, terwijl hjj met half af
gewende oogen keek naar het slanke, sierlijke
figuurtje met het bleeke gezichtje, dat hij nóg
liever vond, nu hij het zoo lang niet had ge
zien.
Kortaf vroeg hij:
„Ben je ziek geweest? Je ziet bleek en ja,
je bent magerder!"
„Ik was nooit erg dik," antwoordde ze onver
schillig. „Jack zei altijd, dat ik een „boonen-
staak" zou worden als ik ouder werd."
Weer zwijgen. Hij trachtte een anderen kant
uit te 2ien, maar zijn oogen werden door haar
gelaat aangetrokken als staal door een mag
neet.
„En hoe lang blijf je hier bij deze oude
lady Collop?" vroeg hij ongeduldig, wrevelig.
Lorrie haalde haar schouders op en die kleine
beweging bracht hem plotseling terug naar de
dagen van vroeger, toen iedere beweging van
haar in zijn hart gegrift stond.
„Wie weet dat?"
„Waar is Seymour?" vroeg hij. Er kwam een
kleurtje op haar wangen.
„In Zuid-Frankrijk," antwoordde ze koud.
Hij liep naar een schilderij en staarde er naar
zonder iets te zien, toen kwam hij weer bij
het vuur terug en keek op haar neer.
„Kan je nergens anders heen gaan dan
hier?" vroeg hij met slecht verborgen onge
duld. „Dit leven is ellendig, daar ga je dood
van. Je ziet er uit als een plant, die geen fris-
sche lucht krijgt."
„Dank je" glimlachte ze.
„Kan je nergens heengaan nergens
„Nergens," zei ze bedaard. „Ik geloof, dat je
te veel medelijden met me hebt. Ik ben ze
jweeg een oogenblik ,.hecl gelukkig."
„Ja zei hij met bitter sarcasme, „zoo zie je
er ook net uit."
(Wordt vervolgd)
