Rotterdams burgemeester ter
aarde besteld
Hoe uit wambuizen en tabberds
de optocht groeide
iJbel
ugp&
Prinses Juliana
lijdt aan griep
DE
BOEKHANDEL H. C0EBERGH
PLECHTIGHEID IN DE
BURGERZAAL
MMmmmÊm
UIT CHAOS VERREES
DE ORDE
NIEUW NEDERLANDSCH
HOOGTERECORD
ZONDAG 11 SEPTEMBER 1938
Duizenden stonden langs den weg
geschaard en brachten den
overledene een eer
biedigen groet
Bloemen van H.M. de
Koningin
In de Burgerzaal
Ver. van Ned. Gemeenten
eert haar voorzitter
Te 's Gravenhage
Leerstoel Italische archaeologie
te Leiden
Zij moet Haar kamer houden
en heeft niet meer deel kun
nen nemen aan de
feestelijkheden
VRIJHEID WAS VAN KORTEN
DUUR
Ontvluchte gestichtsjongen terecht
ONS PRIJSRAADSEL
Een overzicht tijdens de uitvoering door het ballet van Yvonne Georgy
in het Olympisch Stadion te Amsterdam
Reeds om negen uur 's morgens
begon het aankleeden
der deelnemers
Harnas geen confectie-
costuum
Na de uitvoering van het huldigingsballe t wordt Yvonne Georgy door H. M. de Ko
ningin ontvangen en gecom plimenteerd met het succes
INGENAAID 2.50
GEBONDEN 3.25
HAARLEM GIRO 85843
Leegstra bereikte een hoogte van
11.353 meter in standaard
atmosfeer
Het eenvoudige dienst-
jubileum
Geen wanklank
DE ONGEREGELDHEDEN
IN BIRMA
Geen audiëntie
Notarieel examen
Clearingkoersen
UIT DE STAATSCOURANT
Deurwaarder
V
Plechtig is Zaterdag het stoffelijk hulsel
van Rotterdams burgemeester, mr. P.
Droogleever Fortuyn, naar zijn laatste rust
plaats geleid.
Tegen elf uur stelde zich een kleine rouw
stoet op bij den ingang van de Rudolf Steiner-
kliniek aan de Nieuwe Parklaan te Schevenin-
gen. 'Efenige tientallen belangstellenden schaar
den zich daaromheen.
De baar werd van hier, begeleid door den
directeur der kliniek, dr. P. W. Zeylmans van
Emmichoven, schoonzoon van den overledene,
en door mevr. Zeylmans van Emmichoven ge
boren Droogleever Fortuyn, per rouwauto naar
Rotterdam overgebracht.
In de hall brengen de verpleegsters een laat-
sten groet, terwijl de mahoniehouten kist naar
buiten wordt gebracht.
Een schat van bloemstukken werd uitgedra
gen. Daaronder bevond zich een groote krans
van sparrengroen met witte lelies en anjers en
witte linten, van H. M. de Koningin. Deze
krans werd op de baar in den lijkauto gelegd,
met nog enkele bloemstukken van de naaste
familie.
In afzonderlijke auto's werden tal van bloem
stukken gelegd o.a. van het college van B. en
W. van Den Haag, van den Lord-Mayor van
Londen, van den Griekschen gezant.
Al deze bloemen uitgezonderd de krans
van de Koningin en de bloemen van de naaste
familie werden rechtstreeks naar de alge-
meene begraafplaats te Den Haag gebracht.
Tegen half twaalf vertrok de kleine rouw
stoet naar Rotterdam.
Vrijwel onopgemerkt is de auto met het stof
felijk overschot van den burgemeester om
streeks twaalf uur in Rotterdam aangekomen.
Toen de achterzijde van het raadhuis bereikt
was en het stoffelijk omhulsel naar de burger
zaal werd gedragen speelde het carillon op den
stadhuistoren Beethovens marche funèbre.
De burgerzaal, de zaal voor de officieele ont
vangsten der gemeente, was in een rouwkapel
herschaften. In de nis tegenover het orgel werd
het stoffelijk overschot op een podium opge
baard. Zware kleeden hingen daarvan af tegen
een achtergrond van donkerbruin en crème. De
verlichting van de burgerzaal was afgedekt, de
zware overgordijnen hingen voor de ramen.
Tal van kransen, palmtakken en bouquetten
bloemen waren ten stadhuize bezorgd. Gedeel
telijk waren ze in de burgerzaal geplaatst, ge
deeltelijk in de hal.
Tal van vereenigingen hadden van de gele
genheid om een laatsten vaandelgroet aan den
burgemeester te brengen gebruik gemaakt. De
vaandeldragers en hun assistenten stelden zich
op voor het stadhuis, waar reeds groote drukte
heerschte en tegen één uur namen ook de 500
a 600 vertegenwoordigers van alle gemeentelijke
diensten en bedrijven hun plaatsen in de hal-
Jen en de vestibule van het raadhuis in.
In verband met de beschikbare ruimte in de
burgerzaal moest het aantal genoodigden be
perkt blijven.
Naast de talrijke gemeentelijke autoriteiten
waren ook de Commissaris der Koningin in de
provincie Zuid-Holland, jhr. mr. dr. H. A. van
Kamebeek, de burgemeester van Den Haag, mr.
S. J. R. de Monchy, en vele anderen van buiten
de Rottestad aanwezig.
Indrukwekkende stilte heerschte er in de
groote burgerzaal, waar eenige honderden ge
noodigden aanwezig waren toen het koraal
„Wenn ich einmal soil scheiden" uit de Mat-
thaeus-passion van Bach weerklonk.
Vervolgens zong het Kralingsch vrouwenkoor
onder leiding van Otto Glastra van Loon
^Christe eleison" van Palestrina.
Daarop nam de loco-burgemeester, de heei
A. B. de Zeeuw, het woord, die zich op de eer
ste plaats richtte tot de familie van den over
ledene, welke hij dankte voor deze regeling,
waardoor de gelegenheid was ontstaan in de
burgerzaal van het raadhuis, waar de overle
dene 10 jaren lang gearbeid heeft, uitdrukking
te geven aan de gevoelens van dankbaarheid en
eerbied der burgerij.
Door zijn gaven, zijn trouw en liefde voor
onze stad, aldus zeide spr. o.m., heeft hij de
achting en het vertrouwen gewonnen van alle
kringen, der burgerij. Hij had zich gegeven
aan de stad die hij bestuurde, met geheel zijn
verstand, met geheel zijn hart.
Dat heeft de stad verstaan. Daarom zijn hon
derden opgekomen om deel te hebben aan zijn
Uitvaart.
Na eenige gevoelvolle woorden tot de familie
te hebben gesproken, heeft de heer De Zeeuw
eenige woorden van afscheid tot den overledene
gericht.
Na de rede van den heer De Zeeuw zong
het Kralingsch vrouwenkoor: „Gott ist mein
Zuversicht" van Franz Schubert.
De schoonzoon van den ontslapene, dr. F.
W. Zeylmans van Emmichoven, sprak namens
de familie woorden van dank tot het gemeen
tebestuur en Rotterdam. Spr. dankte vooral
wethouder De Zeeuw voor zijn rede en het ge
meentebestuur voor deze plechtigheid.
Ten slotte speelde het orgel de marche funè
bre van Chopin.
Terwijl alle genoodigden in de zaal bleven,
werd de stoet geformeerd.
Langs het gemeentepersoneel werd het
stoffelijk overschot naar buiten gedragen
waar de vlaggen van heel veel Rotterdam
sche vereenigingen negen. Het was een lan
ge stoet welke zich opstelde, want alle
raadsleden en de hoofden van dienst gin
gen den burgemeester naar zijn laatste
rustplaats in 's Gravenhage brengen. Dui
zenden en duizenden stonden langs den
weg geschaard en overal werd een eerbie
dige groet gebracht. Zoo verliet burge
meester Droogleever Fortuyn de stad, waar
aan hü tien jaren zijn volle werkkracht had
gegeven.
zich de minister van Binnenlandsche Zaken, de
heer H. van Boeijen, luitenant-generaal I. H.
Reynders, chef van den generalen staf, en vice-
admiraal J. Th. Fiirstner, beiden als vertegen
woordigers van den Raad van Defensie, dr. ir.
M. H. Damme, directeur-generaal. P.T.T. met
den algemeenen secretaris van dit staatsbedrijf
mr. J. F. van Royen, de burgemeester van 's Gra
venhage, mr. S. J. R. de Monchy, de wethouders
en gemeente-secretaris, de Belgische gezant, ba
ron Herry met den Belgischen militairen atta
ché, staatsraad mr. J. B. Kan en vele anderen.
Klokslag vijf uur reed de lange stoet de al-
gemeene begraafplaats op. Hier hechtte de con
sul-generaal van Bulgarije, mr. A. E. D. von
Saher, namens de Bulgaarsche regeering een
krans aan de baar.
Rotterdams politiecorps „Hermandad" speelde
de Marche Funèbre van Chopin.
Inmiddels begaven de naaste familieleden, ge
volgd door de leden van den Rotterdamschen
gemeenteraad en eenige andere personen, die in
den stoet waren meeegekomen, zich naar de
rouwkapel, waar orgelmuziek ten gehoore werd
gebracht.
Vervolgens werd de baar, waarbij de oudste
raadsleden als slippendragers fungeerden, ter
wijl de boden van de Rotterdamsche gemeente
secretarie in hun dofgroene uniformen volg
den, naar het voorloopige graf gedragen. Rond
om deze gereserveerde ruimte schaarden zich
de zeer vele autoriteiten en andere belangstel
lenden. „Rotte's Mannenkoor" en de politie-
mannenzangvereeniging „Hermandad" zongen
gezamenlijk, onder leiding van Jos. Vranken Jr.,
„De dag des Oordeels" van Verhey.
Bij de groeve trad dr. Zeylmans van Em
michoven naar voren om ingevolge den wensch
van den overledene als eenige woordvoerder op
te treden. Spr. zeide om.: Wij komen juist uit
Rotterdam en zijn diep onder den indruk van
de afscheidsplechtigheid aldaar, die getuigde
van den eerbied, welken de Rotterdamsche bur
gerij jegens mr. Droogleever Fortuyn koesterde.
De ontslapene was een man van groote inner
lijke eigenschappen, waardoor hij het mensche-
lijk leven als iets grootsch deed zien
Wat hij op zich nam trachtte hij steeds met
de grootste innerlijke toewijding te volbrengen.
Zijn verscheiden is een ontzaglijk verlies, maar
de winst, die hij bracht, was nog grooter.
Nadat de kist was neergelaten, zong het twee
voudig mannenkoor de koraal „Wenn Ich ein
mal soil scheiden", van J. S. Bach.
Dr. Zeylmans van Emmichoven dankte het
Rotterdamsche gemeentebestuur voor alles, wat
het in deze dagen ter eere van zijn burgemees
ter heeft gedaan. Voorts dankte hij het Haag-
sche gemeentebestuur en alle aanwezigen voor
hun belangstelling.
Met het spelen door het muziekcorps „Her
mandad" van „Dankt, dankt nun Allen Gott"
eindigde de indrukwekkende plechtigheid.
Zaterdagmorgen is het bestuur der Vereeni-
ging van Nederlandsche Gemeenten in plech
tige zitting bijeengekomen ter herdenking van
zijn voorzitter, mr. P. Droogleever Fortuyn.
De vergaderzaal in het gebouw der vereeni-
ging in de Paleisstraat te 's Gravenhage was
daartoe als rouwkamer ingericht. In een nis
was het portret van den overledene geplaatst,
de voorzittersstoel was bedekt met witte bloe
men, de lampen waren omfloerst en de wanden
der zaal met een grijze stof behangen, terwijl
op de tafel een tweetal kandelaars met bran
dende kaarsen stond.
De waarnemende voorzitter, de heer A. Ver
dijk, burgemeester van Eindhoven, sprak een
rede uit ter herdenking van den overleden voor
zitter. Spreker schetste zijn groote belangstelling
voor de gemeentelijke zaak en zijn beteekenis
voor de vereeniging, waarvan hij meer dan 19
jaren bestuurslid was.
Daarna sprak de directeur der vereeniging,
mr. A. Jonker, mede namens den tweeden direc
teur, den heer Arkema. Hij legde den nadruk
op de beminnelijke persoonlijkheid van den over
ledene, met wien hij zooveel jaren nauw heeft
mogen samenwerken.
Tusschen 4 en 5 uur verzamelden zich op de
algemeene begraafplaats te 's Gravenhage zeer
velen, die de laatste eer kwamen bewijzen aan
Rotterdams burgemeester. Onder hen bevonden
Verschenen is een staatsblad, houdende een
Kon. Besluit van 23 Augustus, tot aanwijzing
overeenkomstig artikel 170 der hooger-onder-
wijswet van de stichting „Leidsch universiteits
fonds" te Leiden, als bevoegd om bij de facul
teit der letteren en wijsbegeerte aan de rijks
universiteit te Leiden een bijzonderen leerstoel
te vestigen in de Italische archaeologie.
Van officieele zijde meldt men ons, dat
H.K.H. Prinses Juliana ten gevolge van een
Vrijdag plotseling opgekomen griepaanval
op dokters advies eenige dagen haar kamer
moet houden en daardoor tot haar leed
wezen Zaterdag de feestelijkheden in het
Amsterdamsche stadion niet heeft kunnen
bijwonen en ook van het deelnemen aan
verdere feestelijkheden heeft moeten af
zien.
Vrijdagmiddag heeft de politie via den po-
litioneelen omroep te Hilversum opsporing en
terugbrenging verzocht van den 17-jarigen re-
geeringspupil M. M. Z., die uit het Joodsche ge
sticht „Rüdelsheim" te Hilversum was ont
vlucht.
De Haagsche politie ontdekte den jongeman
in den nacht in een logement te Den Haag.
Voordat hij uit het gesticht ontvlucht was, had
hij kans gezien f 100 uit de kas mee te nemen.
Hiervoor kocht hij in Den Haag een regenjas
en een koksuitrusting, zoodat hi) nog f 68 over
had.
De politie stelde hem ter beschikking van
het gesticht.
Door bijzondere omstandigheden moet ons
prijsraadsel voor deze week komen te vervallen.
Veertig jaren is het geleden, sedert
voor de laatste maal een historische
optocht door Amstels straten trok en
vandaar dan ook, dat de belangstel-
Het nieuwe testament van den katholieken jeugdbijbei van de
bekende jeugdschrijfster To Hölscher (in samenwerking met pater
Romualdus O.M.Cap.) is thans in heruitgave verschenen.
Katholieke ouders: deze jeugdbijbei is een boek van het ééne
noodige. Getracht is in dit boek Jezus in een taal die de jeugd
begrijpt en die haar boeit, voor haar te laten leven. De kern is:
Christus. Helpt Uw kinderen bij het verdiepen van hun gods
dienstig leven. Dit goed uitgegeven, rijk geïllustreerde boek is
voor allen en het zal dus ook door ouderen met vrucht ter
hand genomen kunnen worden.
Op 3 September deed de heer H.
Leegstra, een van de fabrieksvliegers
van Fokker, een poging om het Ne-
derlandsch hoogterecord te ver
beteren. Sinds 18 Januari 1935
stond dit record ten name van den
eersten luitenant-vlieger Jhr. mr. R.
Wittert van Hoogland, die met een
Fokker d. 1
7-jager een hoogte van
10.180 meter bereikte.
Nu de ingewikkelde correctie
berekeningen, welke als resultaat de
zuiver bereikte hoogte in stan
daard-atmosfeer opleverden, zijn
afgesloten, is gebleken dat de heer
Leegstra het record op fraaie wijze
heeft verbeterd.
Hij bereikte met een een-persoons jager Fok
ker d. 21, uitgerust met een Bristol Mercury
VIII motor van 830 P.K. een hoogte van 11.353
meter in standaardatmosfeer.
Deze recordverbetering heeft voor onze
militaire luchtvaart een bijzondere waarde,
omdat daarbij gebruik werd gemaakt van
een normale dienstmachine uit de serie
zonder speciale voorzieningen en omdat de
vlucht werd uitgevoerd met volledige belas
ting als militair vliegtuig. Gewoonlijk
wordt namelijk bij dergelijke record pogin
gen met een zoo gering mogelijke belasting
gevlogen.
ling der Amsterdammers, die zoo
lang door de wondere verhalen der
oudere Amsterdammers was opge-
zwiept, tot in het fabelachtige steeg.
Behalve als schouwspel is zoo'n op
tocht bewonderenswaardig als tech
nisch en organisatorisch probleem en
vandaar dat wij met ambtshalve on
bescheidenheid eerst eens gingen kij
ken, hoe dit grootsch gebeuren tot
stand kwam. Want per slot van re
kening is het toch maar een gigan
tisch stuk werk, om een optocht met
zeven en twintig praalwagens, vier
duizend deelnemers en bijna vier
honderd paarden tijdig in het gelid
te krijgen. Om nog te zwijgen van de
even zoovele ongebruikelijke cos-
tuums, waarin die deelnemers moes
ten worden gestoken en de even zoo
vele pruiken, die op de daaraan niet
gewende hoofden dienden te passen.
En als we dan daarbij rekenen het
typisch Hollandsche gekrakeel, waar
uit tegen elke redelijke verwachting
bij ons het schoone resultaat wordt
geboren, komen we tot een hoeveel
heid overleg, energie en woordenwis
seling, dat het hoofd ons duizelt.
Ongeacht de wel heel matineuze ondernemin
gen, die sommige provinciale groepen op touw
moesten zetten, om tijdig in het Olympisch Sta
dion te arriveeren, kan aangenomen worden, dat
omstreeks negen uur 's morgens de aankleeding
van den optocht begon. Toen lagen er in de
uitgestrekte kleedkamers eindelooze reeksen ge
nummerde stapels jassen, wambuizen, tabbaards
en wat dies meer zij. Op ieder stapeltje lag
daarbij een hoofddeksel, vrijwel altijd een
pruik, heel dikwijls eenig harig kingewas en
daaruit groeide toen de stoet. Een stoet bestaat
echter uit eenlingen en onder die eenlingen treft
men dan altijd een bepaald percentage tegen
strevers of volmaakt onhandigen en tenslotte
hadden ook costumier Serné en kapper Michels
hunne menschelijke tekortkomingen.
Met die stapels kleeren en de personen die
er in moesten was dus de optocht nog lang
niet in kannen en kruiken. De een maakte
ruzie over 't snit van zijn buis, die had wat
aan te merken op de maat van zijn pruik, 'n
derde vond zijn costuum muf ruiken, nog
weer 'n ander kon maar niet begrijpen, wat
bij die ouderwetsche kleeren voor of achter
was en dan als allergrootste handicap de
Amsterdamsche geintjes. Inplaats van ern
stig en doelbewust naar de voltooiing van
hun toilet te streven stonden de deelnemers
te gieren van den lach om hun half afge-
kleede collega's, of dwarrelden zij dooreen
om de diverse resultaten te bewonderen of
af te kammen. En in deze hopelooze bende,
waaruit volgens menschelijke overweging
slechts de déblace kon groeien, repten zich
de bedienden van costurrrier en kapper, om
althans ervan te maken wat er nog van te
maken viel.
En welnuondanks deze hopelooze pa
niek groeide, keurig op tijd, den optocht, die
zooals elders te lezen het overvulde Stadion
in verbazing bracht en in de stad een der suc
cesnummers werd van het jubileum. Maar we
zeiden het reeds: de optocht was typisch Hol-
landsch, uit de vrijheid groeide het grootsche
en daarbij was de aankleeding typisch Amster-
damsch om de kostelijke tafereelen, die zich
daarbij voordeden. Hoor een vendel Amsterdam
sche piekeniers, die elkaar staan uit te maken
om de dwaze poffertjespannen die zij als hel
men op de bepruikte hoofden krijgen, ziet hoe
acht man noodig zijn om een geharnast ridder,
die nauwelijks zijn knieën kan buigen voor
al bij harnassen is confectie uit den booze
door acht man op een paard wordt getild. Bij
zulke tafereelen moet men lachen! Vooral de
kapper met zijn kriebelige producten had heel
wat aan te hooren. Een edelman die een zwa
re pruik op het hoofd kreeg gedrukt verklaar
de in doodelijken ernst, dat hij by den volgen
den optocht uitsluitend als Karei de Kale wil
de meedoen en een ander vroeg na het opplak
ken van de snor met onbewogen gezicht om een
paar kurken. „Kurken.
riep de gejaag
de kappersassistent, „waarvoor dat?"
„Nou, ik ben yerkouden en snuiten kan ik
niet meer."
Evenwel, ondanks de vele kwinkslagen
die werden verkocht, werd er tevens een
stoer stuk werk geleverd. Steeds meer ge
completeerde ridders, edelvrouwen, schut
ters, boeren en bevrijde burgers werden de
kleedkamers uitgezet, doch voordien kreeg
ieder deelnemer een keurig lunchpakket.
Napoleon zei het al: „Het voornaamste wa
pen is de intendance" en generalissimus de
De prachtig georganiseerde jubi
leumfeesten in de hoofdstad des rijks,
waarheen tienduizenden uit heel het
land zijn toegestroomd, hebben bewe
zen wat nationale saamhoorigheid
voor een volk beteekent, dat bij alle
verschil van inzichten zich eendrach
tig schaart rond zijn staatshoofd. Er
is geen wanklank vernomen ook al
reeds daarom, wijl met juist psycho
logisch begrip overheid en particu
lier initiatief eendrachtig zijn saam-
gegaan om overal voor de breede
massa nobel volksvermaak te schep
pen, niet op enkele punten maar in
heel de stad. En ons volk heeft bewe
zen feest te kunnen vieren zonder
drankexcessen en baldadige uitgela
tenheid. „Uniek" is de volksuitdruk
king welke aan dit jubileumfeest on
zer Vorstinne is gegeven.
Meester was het roerend met hem eens. De
versterkte voeding deed het moreel der troe
pen veel goed en onder leiding van hun
aanvoerders ging het dan in gezwinden pas
naar het verzamelterrein.
Terwijl zoo zoetjesaan de optocht groeide was
achter op het uitgestrekte terrein het rollend
materieel gereed gezet en het paardenmateriaal
aangevoerd. Ook dat werd netjes op zyn plaats
gezet of naar 't opstelterrein meegenomen en
dan willen we over die praalwagens er reden
er niet minder dan zevenentwintig in den stoet
nog het een en ander zeggen. Koning-Stad
houder Willem II en zijn gemalin Maria Staurt
zaten in een koets, die aanvankeiyk aan Stad
houder Willem II en zijn gemalin Maria Stuart
verval van het stadhouderschap kwam deze
koets in de Lakenhal te Leiden terecht en tegen
woordig is dit voertuig het eigendom en het
pronkstuk van de Leicfsche 3-Octobervereeni-
ging.
By de praalwagens van de zeventiende eeuw
werd de laatste wagen de letterkunde met de
levend geworden étalagepoppen doorgaans
niet begrepen en daarom willen wij het er bij
zeggen: die dames met het vlammende haar wa
ren de Luciferisten uit Vondels treurspel. Maar
als alle duivels er zoo uitzagen, zou menigeen
den afschrik voor de hel verliezen.
Bij de elf provinciën trok de wagen van de
Wieringermeer door den enormen rupstractor 't
meeste bekijks en dan kunnen wij het er bij
zeggen: deze tractoren worden ofschoon in
minderen staat van zindelijkheid dagelijks in
het Nieuwe Land gebruikt.
De grootste wagens waren echter ongetwijfeld
de wagens van Oost- en West-Indië en daarom
hierover eenige gegevens. De tempelpoort van
Oost-Indië was, met het oog op de slechts 3.70
M. hooge Marathonpoort, knikkend gemaakt.
Die sloeg als een schoorsteen van een haven
bootje voorover en zooiets was het ook met den
3.50 M. hoogen cactus op den West-Indischen
wagen. Die ging eveneens met gestrekten mast
door de Marathonpoort en dat bijna niemand
in het Stadion dit merkte, is wel het beste be-
wys van de voortreffelijke organisatie.
RANGOON, 10 Sept. (Reuter). Officieel wordt
medegedeeld, dat bij de ongeregeldheden in
Birma van 26 Juli af tot 9 September 220 per
sonen zijn gedood en 926 gewond.
De gewone audiëntie van den minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen zal Don
derdag 15 September niet worden gehouden.
's-GRAVENHAGE. Geslaagd voor deel 2: P,
R. Westhoeve, Amersfoort.
Koersen voor stortingen op 12 September 1938
tegen verplichtingen, luidende in Reichsmarken
74.26, lires ƒ9.63.
Aan J. F. Houtzager is op zyn verzoek met
ingang van 1 October eervol ontslag verleend
als deurwaarder bij de arrondissements-recht-
bank te 's-Gravenhage, ter standplaats Honse-
lersdijk, gemeente Naaldwijk.
In diens plaats is aangewezen met ingang van
1 October: P. A. Th. van Dam, candidaat-deur-
waarder te Delft.
als MEVROUW OP REIS GAAT.
En vergeet het niet, Theootje, het middag
eten voor de vier weken staat in de provisiekast,
rechts!"
