De avonturen van een verkeersagent je
Groote zege van Zwaluwen
Vooruit
W
<Kd(m&aal vonden dag
DrHDushkind
BLIJF KALM
ACTIFMET 7-2 GEKLOPT
HEEFT HILVERSUM
GROOTE PLANNEN?
UwitauAJlük
IN EEN s^h\
BENARDE*")
POSITIE r
HONIG's KEUKENSTROOP^#*»*^
neem een DrDUSHKIND
KORFBAL
MAANDAG 26 SEPTEMBER 1938
^r-sn
TWEEDE KLASSE I.V.C.B.
Goede verrichtingen van de jongste
tweede-klassers St. George
R.K.B.S.V.
D.O.S.S. speelt gelijk
n D- °-
jv K. B. S V
RoemeniëDuitschland 14
t
ZWALUWEN VOORUIT—
ACTIF 7—2
Geflatteerd maar verdiend
2e KLASSE K.N.V.B.
Interessante stryd verwacht
in West Ib
H.F.C. speelt gelijk
in Den Helder
ZEEBURGIA—HILVERSUM
0—2
Z.F.C.H.V.C. 3—2
HERCULES—VRIENDEN-
SCHAAR 2—1
Schulte ongenaakbaar
Hij wint het criterium van Zurich
met grooten voorsprong
LAW NT EN NIS
BUDGE OOK AMERIKAANSCH
KAMPIOEN
AMERICAN
CICARETTE
AMERICAN CIGARETTES
Üeate weet
rd7lr~oïfrï«r 1 wat «e wil
Zoo gezegd, zoo gedaan. Weer ging hii te water en weer
zakte hij, nu vrijwillig, onder water, denkende dat het nu ook
wel goed zou gaan, net als den eersten keer. Maar hij vergat te
bedenken, of Keesie nog wel op dezelfde plaats zou zijn en.,..
....Nauwelijks was hij beneden, of hij voelde, dat hij zou
verdrinken. Hij riep om hulp en hij zou zeker verdronken
zijn, als Keesie en het matroosje niet net op tijd waren
aangesneld en hem weer naar boven hadden geholpen.
De jonge tweede klassers St. George en
RKBSV hebben het er gisteren uitstekend
afgebracht. St. George dóór met een gelijk
spel zijn puntental tot drie op te voeren,
RKBSV door de stevige overwinning op
MSV. Het Amsterdamsche DOSS stelde
eenigszins teleur door thuis een punt tegen
Volendam 2 te verspelen.
In west Ia is de groote zege van Zwaluwen
«ooruit tegen Actif (72) wel de meest op
merkelijke prestatie. De Utrechtenaren zijn
</oor deze overwinning tevens op de bovenste
Kaats terecht gekomen, die echter moeten
ö«elen met IiVV, dat het er ook uitstekend
ai"bracht,' door SDO in eigen huis een niet ver
dachte 3—2 nederlaag toe te brengen. Olympia
Kont door een overwinning op HMS 2 naar
tweede plaats. RKBSV behaalde zijn eerste
"verwinning in de tweede klasse met flinke
"Üfers (30) tegen MSV ir. Montfoort.
£wal. Vooruit
rs V' V-
piympia
®8estum
S. V.
Ac if
v- Y-
M. S 2
In Ib is de start van DOSS lichtelijk be
dden de verwachting gebleven. Volendam 2
nu wel geen tegenstander waar mee te
potten valt, doch een kleine zege van de rood-
d'tten hadden we toch zeker wel verwacht,
mtusschen is de kans om den titel te prolon-
jksren voor de Amsterdammers nog groot ge-
?^sg, om zich daar ernstig op toe te leggen,
George wis't ook ditmaal zijn trotsche nul
b het lijstje van de nederlagen te handhaven
'°or éen gelijk spel tegen WA 2. Samen met
°lendam 2 houdt de club uit Spierdijk nu
2
2
0
0
4
10—4
2
2
0
0
4
5—3
2
1
1
0
3
2—1
2
1
0
1
2
6—4
2
1
0
1
2
4—4
11
0
1
0
1
2—2
2
0
1
1
1
0—3
12
0
1
1
1
4—9
1
0
0
1
0
1—2
2
0
0
2
0
3—5
Met dezelfde cijfers, als waarmede Duitsch-
?bd de vorige week Zondag te Chemnitz van
f°len won, n.l. 41, heeft het Zondag te Boe
ktest voor 35.000 toeschouwers van Roemenie
"Wonnen.
op fraaie wijze den kop. RKAV bereidde The
Victory een warme ontvangst en versloeg zijn
gast met 3—0.
St. George
Volendam 2
V. I. C.
R. K. A. V.
D. O. S. S.
V. V. A. 2
Constantius
The Victory
0
0
0
1
0
1
1
1
3—2
7—6
2—0
5—3
4—4
1—3
1—2
0—3
In Ila is de eerste plaats voorloopig terecht
gekomen bij WE, dat echter van zijn bezoek
aan BSM toch meer dan één punt had moeten
overhouden, om serieus tot de candidaten voor
die leiderspositie te worden gerekend. Voor
BSM intusschen een kostbaar puntje, dat best
te pas zal komen.
DEM en Teylingen herstelden zich royaal
van hun eerste nederlaag en sloegen resp.
DSSH en Lisse.
V. V. E.
2
1
0
3
5—4
Santpoort 2
1
1
0
0
2
9—1
Vitesse
1
1
0
0
2
1—0
Teylingen
2
1
0
1
2
5—3
D. E. M.
2
1
0
1
2
5—4
D. S. S. H.
2
1
0
1
2
3—4
Lisse
2
1
0
1
2
4—6
B. S. M.
2
0
1
1
1
3-11
O. I. V.
1
0
0
1
0
2—3
A. D. O.
1
0
0
1
0
0—1
Nu geheel volledig gespeeld werd bleek dat
de combinatie uitstekend klopte. Hoewel de cij
fers geflatteerd zijn kan de overwinning toch
volkomen verdiend genoemd worden. Vooral de
voorhoede heeft belangrijk aan kracht gewon
nen. De spelers zijn stuk voor stuk gevaarlijk
en 't hoeft waarlijk niet van één man te komen.
Actif speelde lang niet onverdienstelijk en de
voorhoede was zeer gevaarlijk, doch de uitste
kende verdediging wist deze aanvalslinie volko
men in bedwang te houden.
In het begin 'n gelijk opgaande strijd met
de thuisclub iets gevaarlijker, waarbij opvalt dat
de schoten beter gericht zyn. Na io min. laat
Dubois een voorzet van Steggehuis tactvol loo-
pen voor Wouter Jr., die onhoudbaar inknalt,
10. Verwoede pogingen van Actif om gelijk te
maken leveren geen succes op, telkens weten
v. d. Maes en Wouter Sr. het terrein te zuive
ren, hierbij goed geassisteerd door de midden
linie.
Bij Actif zijn mid-voor Bijl en rechts-buiten
Oudenaalen de gevaarlijksten, 10 min. vóór rust
werd een half weggewerkte bal een dankbare
prooi van de Groot, die hard inschiet, 20 en
even later is het dezelfde speler die een hoek
schop van Steggehuis in eens inschiet, 30.
Met dezen stand komt de rust. Na de rust
komt de thuisclub overdonderend opzetten en
achtereenvolgens brengen Dubois, Wouters Jr.
en nog eens Dubois den stand op 60. Hierna
gaat de strijd als een kaars uit. Zw. Vooruit ge
looft het wel en Actif laat den moed zinken.
Meesterburrie werkt een schot van Dubois in
«i IK»
doel 70 en tegen het einde weten de bezoe
kers van een verslapping te profiteeren en den
eindstand op 72 te brengen.
H. F. C. is er niet in geslaagd zijn kans te
benutten om alleen aan de leiding te komen. De
strijd tegen H. R. C. in Den Helder leverde den
Haarlemmers handen vol werk en tenslotte
mochten zij nog blij zün met het enkele
puntje, dat zij uit den kop van Noordholland
mee naar de Spaarnestad mochten nemen. De
Kennemers deed teleurstellend werk, door
E. D. O. met 21 de punten te laten. R. C. H.
was de eenige Haarlemsche club die geen winst
kon boeken en verloor bij O. S. V. met 31.
Alcmaria Victrix en West Frisia deelden broe
derlijk de punten.
In Ib belooft de strijd bijzonder interessant te
worden. Vooreerst is Hilversum dit jaar uit
stekend op dreef, hetgeen o.m. blijkt uit de 21-
zege op Zeeburgia behaald, maar ook uit het
fraaie doelgemiddelde, waardoor de Gooische
club aan het hoofd van de ranglijst prijkt. Maar
ook Hercules, dat thuis Vriendenschaar klopte,
is nog geen punten kwijt en misschien spreekt
dit jaar ook de Utrechtsche club weer eens een
woordje mee. Dan is D. W. V. Zondag met een
zege op Watergraafsmeer gestart, zoodat van de
Amsterdammers ook verwacht mag worden, dat
zij weer een ernstigen gcoi naar de bovenste
plaats doen. En tenslotte is er ook Z. F. C. nog,
dat H. V. C. met 3—2 versloeg en in staat ge
acht moet worden, in dit gezelschap als zeer
lastige vierde te fungeeren. A. F. C. deed voor
zijn supporters weer een straaltje van hoop
schemeren, door Spartaan met 30 klop te
geven.
In de eerste helft had Zeeburgia het beste
van het spel. Met een frisch open spel werd het
Zeeburgia-doel herhaaldelijk bedreigd. Na on
geveer een half uur spelen gaf Huizinga den
gasten de leiding (01).
Nog voor de rust scoorde Bruis voor Hilversum
een tweede doelpunt (02). In de tweede helft
herstelden de Amsterdammers zich beduidend.
Vele aanvallen werden opgebouwd, doch aange
zien er aan de afwerking van de attaques het
een en ander ontbrak, wisten de Hilversummers
de score blank te houden.
Met een verdiende 2o overwinning voor de
bezoekers kwam het einde.
Boer Holtman had maar een zoon en die
kwam al in de jaren, dat hij wou gaan
trouwen, 't Was dan ook de meest gewone
zaak van de wereld, dat Jan op zekeren dag zijn
vader met horten en stooten vertelde, dat hij
het met Marie Echtermeier eens geworden was.
Of vader daar iets op tegen had?
Neen, boer Holtman had er niets tegen. De
familie Echtermeier was een oud boerengeslacht
en ze zaten goed in de centen; ze hadden veel
vee en land en Marie zou wel een flink brok
meekrijgen.
Ja, maar dan moesten vader en moeder na
tuurlijk apart gaan wonen. Ze zouden goed ver
zorgd worden.
Toen schoot de oude boer uit zijn slof. Op een
leeftijd van vijftig jaar ging geen enkele boer
een lui leventje leiden. Die gedachte kon hij
gerust uit zijn hoofd zetten, want daar kon toch
niets van komen!
„Maar dan wil Marie niet op de boerderij
komen!" bracht de jongen er nog schuchter
tegen in.
„Des te beter," beet boer Holtman hem toe,
„ik heb haar niet geroepen!"
Maar Jan liet niet los; eiken dag begon hij
er weer over, totdat de oude boer tenslotte zijn
geduld verloor en den jongen grof toebrulde,
dat de lust hem meer waard was dan de hofstee
en het vierde gebod.. En dit was zeide hij
zijn laatste woord: „Voor over twintig jaar geef
ik de boerderij niet af! En daarmee basta!"
Toen zweeg de jongen geschrokken en zei
niets meer.
Maar toen den volgenden morgen Jan niet in
de stal verscheen en de knecht hem wilde ha
len, vond deze de kamer leeg. Op de tafel lag
een briefje: Over twintig jaren! Dat stond
er op en anders niets. Met aandacht las de
boer het briefje, dat de knecht hem aarzelend
gaf, dan stak hij het in den zak, maar sprak
geen woord. Hij knikte slechts kort en hard
en hield zijn meening achter de smalle, ge
sloten lippen.
Jaren verliepen met zaaien en oogsten. Holt
man had een knecht genomen en hem de kamer
van zijn zoon gegeven. Ploeg en zeis merken het
niet, of een knecht of een boerenzoon hen han
teert. Zoo was de zoon spoedig vergeten, uiter
lijk tenminste.
En de andere boeren waagden het niet, bij
den ouden Holtman met lastige vragen aan te
komen. Alleen baas Echtermeier sprak hem op
een goeden dag aan in de herberg:
„Nou is mijn Marie ook weg!"
„Zoo!" antwoordde Holtman.
„Gij hebt het wel geweten!" gromde de ander
gevaarlijk.
Maar de boer lachte kwaad en hard. Hij had
den last op zich genomen en niemand gevraagd
hem de pakken te helpen dragen. Hij wilde dan
ook niet, dat iemand zich met deze zaak be
moeide.
„Zwijg maar!" hakte hij van zich af en toen
durfde ook Echtermeier geen woord meer
zeggen.
Slechte en goede jaren gingen over het dorp,
maar Holtman bleef onveranderd koppig. Hij
telde geen maanden en telde geen jaren en
sloeg er geen acht op, dat zijn haren wit ge
worden waren. Zijn vrouw had hij begraven. Het
was eenzaam geworden om hem heen. Toen
waren de uren gekomen van gevaarlijke be
proeving, maar zij konden z'n hoogmoed niet
breken. Maar de onrust kwelde hem dag en
nacht; een onrust, welke, wonderlijk en vaag,
altijd weer draaide om het gesprek met zijn
jongen
Boer Holtman werd zestig, hij werd zeventig
en wist het nauwelijks.
Op een zomeravond zat hij onder een geuren
den vlierboom. Hij keek naar de poort van het
erf, of hij iemand verwachtte. Wie?! De onrust
kwelde hem onophoudelijk.
Daar kwam een heer, groot en slank, met
ietwat stijve passen op hem toe, bleef voor hem
staan en keek hem aan met oogem die een
verleden ontsloten.
De oude boer hield zich aan de bank vast met
harde vuisten.
„Hier ben ik weer!"
„Ja!"
„Je bent oud geworden!"
De oude man verzette zich. Wou de jongen
hem een verhoor afnemen, terwijl het recht van
vragen toch hemzelf toekwam. Hij stond op,
kaarsrecht als een toornende schoolmeester:
„Waar heb jij al die twintig jaar gezeten?"
„In de stad! Ik ben monteur geworden. Bitter
was het de eerste jaren. Maar ik had den wil,
ik heb me er door heen geslagen en sta nu naast
den directeur!"
„En nu na twintig jaren kom jij hier en
denkt zekerNee, nee, daar kan niets van
komen! Denk jij, dat de boerderij op jou zit te
wachten, nu je twintig jaren den grond van je
vaderen hebt verlaten en in ontrouw naar de
machines bent weggeloopen?"
Toorn beeft in
den grijsaard,
verbittering en r
droeve teleur- i iVéZ tWlTltlg
stelling. Hij weet
zelf niet, wat er jaren j
gebeuren moet.
Hy weet alleen
dit eene: De hofstee neemt jou niet op! Dat
gaat niet meer!
Nog altijd staat da zoon onbeweeglijk op de
zelfde plaats:
„Ik ben niet gekomen, om jou je grond te
ontnemen en je tot een lui leven te doemen. Ik
heb een goede betrekking bevochten en ik houd
van mijn werk. Ik heb geleerd, dat ook een
fabriek een thuis kan bieden en dat ook rade
ren en riemen kunnen Zingen."
De oude man maakt een handbeweging, boos
en minachtend.
„Ben jij nu na twintig jaar misschien ge
komen om mijn grond te bespuwen en hem te
zeggen, dat jij dood en bedorven bent voor eer
lijk boerenwerk?"
Troosteloos kijkt de grijsaard naar den grond.
Den zoon is het, of hij de vuist van den boer
voelt. Hij zwijgt als onder een harden slag. Dan
spreekt hij weer, als in opengebroken smart:
„Mijn thuis is niet dood voor mij. Ik heb het
meegenomen naar de stad en mijn zoon is daar
groot geworden. En nu kent hij maar één ver
langen, boer worden."
Hij gaf een wenk naar de poort en toen kwam
zijn jongen te voorschijn. Het hoofd omhoog,
kwam hij naar hem toe en keek den ouden man
met klare oogen aan. Zijn vader plaatste hem
voor zich en zei:
„Daarvoor ben ik gekomen, om je dit te vra
gen: Neem hem aan en maak er een boer van.
Dan zal ik je dankbaar blijven."
De oude boer slaat zijn blik op en kijkt den
jongen in zijn heldere oogen: „Je gezicht is
goed en in je oogen ligt geen valschheid!"
Hoog opgericht staat hij daar met zijn zilver
witte haren als een van de oude priesters.
„En jij wilt nu een boer worden op den grond
van je voorvaderen en jij weet, dat zijn juk
hard en zijn last zwaar is! Dan heb ik niet
tevergeefs op dezen dag gewacht! Kom, dan
ga ik met jou door je eigendom en zal ik je aan
het vee laten zien!"
De oude boer gaat langzaam met den jongen
naar de woning, blijft staan voor de groote deur
en zegt:
„Treedt binnen nu, je erfgoed groet je, boer
Holtman!"
Beide teams verschijnen geheel volledig en
na een hoog aanvangstempo der Amersfoorters
weet de thuiselub het spel te verplaatsen en
een hevigen druk op het doel van HVO uit te
oefenen. Bij een onverwachte doorbraak opent
kort voor de rus* Emo voor HVC de score
(0—1).
Na de thee traden de Zaandammers weer
aanvallend op en werden de gasten regelma'tig
teruggedrongen, waarbij Hoogmoed na een
kwartier gelijk maakt (1—1). ZFC hield krach
tig vol en 15 min. later moest de Amersfoort-
sche doelman voor een schot van Offringa
zwichten (21). De bezoekers komen dan ge
ducht opzetten en Groothuis zorgt voor den
gelijkmaker (22). De thuisclub laat het ech
ter niet zitten en onder groote spanning brengt
Woudsma de Zaandammers in veilige haven
(3—2).
Voor wat de tweede klassers betreft, had men
in Utrecht wel groote verwachtingen gebouwd
op Velox en U.V.V. En ziet, daar verliezen deze
beide laatsten en noteert Hercules de tweede
overwinning, 't Kan verkeeren!
De overwinning van de Herculanen kan men
verdiend achten. Speciaal in de eerste helft
waren zij in de meerderheid, en toen Daudey
uit een voorzet van v. Loo aan de thuisclub de
leiding gaf, was dat volkomen overeenkomstig
de krachtsverhouding. Middenvoor Visser, die
voor Keers speelde, kon er voor zorgen, dat de
rust met 20 inging.
Van de tweede helft is niet veel te vertellen.
Vriendenschaar was iets sterker en wist^bij een
schermutseling voor het Herculesdoel den ach
terstand te verminderen. Nadien ging lfet
„hard", zonder dat in den stand verandering
kwam.
Zondag is te Zürich een internationaal wie-
Iercriterium gehouden. Onze landgenoot Schulte
was in ongenaakbaren vorm,-nam een voor
sprong op het geheele veld en won in 2 uur
29 min. 52.2 sec.
De uitslag luidde:
1. SCHULTE, 100 K.M. in 2 uur 29 min. 521/5
sec. met 15 p. (Nieuw record)2. PELLENAARS
in 2 uur 30 min. 29 2/5 sec. met 31 p.; 3. Egli
in 2 uur 31 min. 48 1/5 sec.; 4. Wiss met 10 p.
5. Weber met 6 p.; 6. Stotter met 5 p.; 7 en 8.
E. Buchwalder, Wagelin en Kern, elk met 4 p.;
9 Ott met 3 p.; 10. Arandts met 0 p. De overi
gen op 2 ronden en meer.
Wat nog nooit iemand gelukt is, heeft Do
nald Budge volbracht. Hij heeft in een seizoen
de kampioenschappen van Australië, Engeland
(Wimbledon), Frankrijk en de Vereenigde Sta
ten gewonnen, een prestatie, welke uniek in
de tennishistorie is en waarmede de Amerikaan
nog eens duidelijk aangetoond heeft, de sterk
ste amateur van het oogenblik te zijn.
In den eindstrijd van de Amerikaansche
kampioenschappen te Forest Hills versloeg
Budge zijn landgenoot en dubbelspelpartner
Gene Mako met 6—3, 6—8, 6—2, 6—1. In het
damesenkelspel veroverde Alica Marble den
titel door een overwinning op de Australische
speelster Narcy Wynne met 60, 63.
Eerste klasse West
Noordholland
Bl.-Wit—DDV 11—0
W.kw.tier—Swift 5—2
6VK—Sportief 8—1
DVDKoog
Zaandijk 13—2
Zuidholland
Het Zuiden
Gymnasiasten 42
Ons Eibernest
DKC 3—1
tFtuksDeetos 14
HKV—HSV 4—5
Eerste klasse Oost
Gelderland
ZKC—Hellas 5—3
Onder Ons—
Wilskracht 6—1
t Overschotje
Vada 1—2
EkcaRapiditas 71
Overijsel
NaasZw.-Wit 24
AKC—DOS 2—5
Rigtersbleek
Groen-Zwart 9—1
Eerste klasse Noord
R.-ZwartHermes 76
Wordt Kwiek
Vitesse 80
WWMDVoorw. 82
Eerste klasse Zuid
OnaPSV 212
VoltOr.-Wit 82
Tweede klasse West
Noordholland
Afdeeling A
Vogel
5—4
9—2
DTV
SamosBaerne
Nieuwend.ham
Olympia 75
Excelsior
A'dam-Zuid 48
Afdeeling B
RohdaSport
Vereent 22
Vo6taBlauw
wit 3 6—8
Groen-Geel
A. Weerbaar 75
DEDVolharding 75
Afdeeling C
Hercules
Zuiderkw.t. 44
ZKVOosterpark 53
Bl.-Wit 2—BEP 44
Oosterkwartier
W.kwartier 2 63
Tweede klasse West
Zuidholland
Afdeeling A
OSCR—HKV 2 8—1
VeloxOns
Eibernest 2 19
Regenboog
Rozenburg 2 73
Afdeeling B
Deetos 2—HBS 46
RozenburgO dl 43
HSV 2Quick 24
SpangenHet
Zuiden 2 04
Be QuickDOT 42
Tweede klasse Oost
Gelderland
Afdeeling A
Rapiditas 2
Borculo 42
Derde klasse West
Noordholland
Afdeeling A
Amersfoort
Bllthoven 2 21
De Too vers
Excelsior 2 22
Stichtsche KV—
Zwaluwen 63
Afdeeling B
Blauw-Wit 4
DVD 2 52
DDV 2—
Amstelod. 411
Afdeeling C
Koog Zaandijk 2
A'dam-Nrd. 71
Sparta
Zaandam-Z. 8—1
VictoriaDTV 2 66
Afdeeling D
SVK 2—
Oo6terkw.t. 2 21
Nw. FloraIndo 31
Afdeellne E
Rohda 2Sport
Vereent 2 8—3
A'dam-Z 2
Bl.-Wit 5 8—0
Oosterkw. 3
Luto 2 24
Afdeeling F
Allen Weerb. 2—
Ready Tekca 61
Amstelodam. 2
DED 2 69
Derde klasse Oost
Gelderland
St. Hoover 2
Ekca 3 26
Redichem
Vada 2 6—8
Overijsel
HKC 2Goorsche
KC 4—0
Zwart-Wit 2—
DOT 3 8—2
Wik—N&as 3 2—3
3 von Hanstein
19
„Don Juan verzoekt u direct door te reizen
ftaar Corrientes. De machines zijn door het
"boor bij ongeluk daarheen gezonden. Don
j'Uan vraagt, of u toezicht wilt houden over het
lransport, dat nu met een vrachtboot gebeuren
Als u het goed vindt, zal Ik u vergezellen!"
HOOFDSTUK XVI
Gedurende dien nacht, die voor Beate Serenus
laatste zou zijn op de farm Santa Juanita,
*°n zij geen oog dicht doen.
Het was haar, alsof ze overal door vijan-
omringd was en ze meende om het huis
fluisterende stemmen te hooren. Te
Middernacht vernam ze duidelijk het geschuifel
1"h voetstappen. Ze ging op den rand van haar
"d zitten en hield de revolver in haar hand.
°en werd er zachtjes geklopt.
„Wie is daar?"
„Ik ben het!"
De vrouw van den farmer. Die had Beate wel
allerminst verwacht, maar ze liet haar
"innen.
•Alt heb u niet vriendelijk ontvangen, toen
u een paar weken geleden hier kwam. Het
was dwaasheid, dat mijn man u meebracht. Ik
weet, dat u weg moet; ik weet ook, dat u een
braaf meisje bent en er niets aan kunt doen,
dat de mannen het u zoo lastig maken. U moet
nu weggaan, nu dadelijk. De jongelui drinken
canjajenever in de kroeg, de ouderen voelen
zich beleedigd u moet naar den trein; mijrf
jongste zoon gaat met u mee. Wie weet, wat er
morgen gebeurt!"
„Nu, misschien in den nacht?"
„U moet weg zijn vóór de zon opgaat. U kunt
immers rijden. In drie uur bent u aan het
station; om vier uur gaat de trein. Ik zal u uw
koffer wel nasturen."
„Moet uw zoon
„Die van vijftien. Voor hem hoeft u niet bang
te zijn."
„Ik kan mijn geld niet in den steek laten."
„Dat wordt u wel gezonden. U moet weg! De
paarden zijn al gezadeld; morgen kan ik u niet
meer beschermen. Tot nu toe hebben ze zich
kalm gehouden, maar ze zijn woedend op u
een getrouwde vrouw, die van haar man weg
kopt, een avonturierster, die
„Ik ben geen avonturierster."
„Wie gelooft dat?"
„Goed, ik ga."
Beate meende, dat ze in de verte joelende
stemmen hoorde.
Ze pakte bij elkaar, wat een paard kon
dragen; zoo was het ook geweest, toen ze ge
komen was. Buiten wachtte de Jongen met twee
paarden. „Vlug, senhorlta, ze komen!"
De paarden draafden heen. Aan den hemel
stonden weliswaar de sterren, doch er joegen
wolken langs. Het was dezelfde weg, dien ze
al eens gereden had, maar nu was het nacht.
De regen kletterde neer; de wind rukte aan de
lianen; krakend en scheurend braken dorre
takken en vielen naar beneden. De weg was
spoedig veranderd In een beekbedding, maar het
onweer trok weer snel voorbij.
Tot op hun huid doornat kwamen ze uit het
bosch beneden, voor hen lag het stadje Louis de
Palma. Beate kwam op het laatste moment aan
het station, vlak voor de trein wegreed en leunde
mat en moe, rillend van kou, in een hoekje.
Tegen den middag was ze weer ln Corrien
tes en ln het pension Vienna. Na de schoolhut
in Santa Juanita scheen het haar, alsof de
vuile kamer een deftige salon was.
HOOFDSTUK XVII
Egon Dornbusch liep door de straten van
Corrientes. De machines lagen aan het sta
tion en hij wilde een voerman zoeken, wiens
adres hem was opgegeven en die de kisten naar
de boot zou kunnen brengen. Het was een heete
morgen; de zon brandde onbarmhartig en
droogde de ongeplaveide straten uit. Egon was
terneergeslagen. Steeds weer martelde hij zijn
hersenen met de vraag: Hoe zou hij Beate vin
den?
Plotseling bleef hij staan en staarde naar
twee vensters van een klein huis. Hij meende
te droomen en keek nog eens.
Het waren de vensters van pension Vienna,
waar hy langs ging en.... maar dat was toch
onzin.... dat moest een droom zijn:
Bureau voor typewerk
van B, Serenus.
B. Serenus? Waarom zou er niet een Bem-
hard, een Bruno Serenus bestaan? Serenus?
Hij had in Santa Theodora nog pas een farmer
leeren kennen, die Don Sereno werd genoemd.
Bureau voor typewerk. Het was onmogeiyk,
dat Beate hier
Egon ging bij den vrachtrijder binnen en be
stelde den wagen; toen dacht hy weer aan het
opschrift achter het venster.
„Kent u het typebureau hier in de straat?"
„In pension Vienna?"
„Dat kan wel het Is maar een paar huizen
hier vandaan."
De man haalde de schouders op.
„Ik weet het niet. Een paar weken geleden
was dat papier er ook al. Het moet van een
jonge, Duitsche serfhorita zijn, die meent, dat
ze zoo geld kan verdienen."
Egon moest moeite doen, om den man niet
zqn opgewondenheid te laten biyken.
„Een dame?"
„Het zal wel een avonturierster zyn ze zal
hier geen geluk hebben."
Kort daarop stond Egon voor de deur van
pension Vienna en belde.
„Is juffrouw Serenus te spreken?"
Eigeniyk verwonderde de vrouw er zich over,
dat de man niet naar senhor Serenus vroeg.
„Alstublieft, het kantoor is daar!"
Beate uitte een luiden kreet van verrassing,
toen Egon Dornbusch voor haar stond.
„Bent u in Corrientes?"
Op dit oogenblik vergat zy totaal, dat zy
eigeniyk boos op hem was, omdat hy in 't geheel
niet geschreven had. Sinds hij was weggegaan,
had zy geen gelegenheid meer gehad, met
iemand te praten, die het goed met haar
meende.
„Ik ben blij, ik ben zoo blij
Egon staarde haar aan en wist niet, wat hij
moest antwoorden. Beate was veranderd; haar
gezicht was veel ernstiger, zij zelf was mager
en zag er ellendig uit; een harde trek lag om
haar mond.
„Hoe komt u in Corrientes?"
„Ik kon evengoed in Mendoza zyn of in
Rosario.
„Is het u niet goed gegaan?"
„Als naar men het noemen wil. In ieder geval
niet zoo goed als u. In uw mooie betrekking
hebt u aan mij heelemaal niet meer gedacht."
„Mijn vaste betrekking bestond daarin, dat
ik in Rosario voor de gesloten deuren van een
failliete fabriek kwam. Ik moest biy zyn, dat
een Duitscher, dien ik toevallig kende en dien
ik op goed geluk op zijn farm ging opzoeken,
my een paar weken boven water hield."
„Woont uw vriend in Corrientes?"
„Dat is alweer voorbij. Ik krijg een nieuwe
betrekking in Resistencia."
Gedurende dit gesprek zag Egon haar op
lettend aan. Wat was zij een vreemde voor hem,
wat was ze anders dan kleine Ines!
„Dat we elkaar mi Juist in Corrientes moeten
treffen! Ik ben u nog altyd veel dank schuldig,
mijnheer Dornbusch! Veel meer, dan u denkt."
„Omdat ik u de gelegenheid gaf, in Argen
tinië te verhongeren, inplaats van op een be
hoorlek schip naar het vaderland terug te
keeren?"
„Ik zal niet verhongeren. Ik heb in deze weken
geleerd. Veel meer geleerd, dan anderen in
jaren."
„Gaat uw kantoor zoo goed? Hoe kwam u op
het idee?"
„Goed? Voorloopig gaat het heelemaal niet;
geen mensch kan er tenminste van bestaan;
maar het zal wel beter worden en Corrientes is
een mooie stad."
,,'t Is maar wat Je mooi noemt."
„Hoe kunt u daarover oordeelen? Was u, net
als ik, twee weken hoofd van een school in het
oerwoud? Bent u wel eens vogelvry verklaard?
Als ik niet onze trouwacte had bezeten, had ik
niet kunnen verhinderen, dat ik nu de vrouw
van den een of anderen jongen farmer was. Ik
zou uitgeloot worden als hoofdprijs in een soort
lotery!"
„Als u wilt, dat ik er iets van begrijp, moet
u het duidelyker vertellen!"
Beate verhaalde in het kort, wat er was ge
beurd. „Zooals u ziet, hebt u my in het oerwoud
nog eens gered
„Ik wil het gTaag gelooven. Maar ik ben door
datzelfde huwelijk, waar ik bitter berouw van
heb, te gronde gericht."
Beate dook onwillekeurig ineen by die harde
woorden.
Wordt vervolgd
